Στην Ελλάδα πλέον, μαζί με τη κρίση σε όλα τα άλλα, έχει σταματήσει η παραγωγή καλής μουσικής στην επίσημη δισκογραφία, ακόμη και οι αγαπημένοι μου 'έντεχνοι' όσο περνάνε τα χρόνια ή ψιλοπαραιτούνται αναδεικνύοντας ξανά τις παλιές λαϊκές επιτυχίες ή γυρίζοντας τον αμανέ σε αυτιστικο-αυνανιστικά δημιουργήματα που δεν αφορούν κανένα... μόνες αναλαμπές αρκετά νεαρά παιδιά σχεδόν μετεφηβικής ηλικίας που μέσω του Youtube τραβάνε το δικό τους δρόμο, είτε διασκευάζοντας παραδοσιακά διαμαντάκια τόσο όσο χρειάζεται για να συνεχίσουν να ακούγονται μερικούς αιώνες ακόμη, είτε με δικές του πιο φευγάτες συνθέσεις. Πολυαγαπημένοι μου το ζευγάρι που ονομάζονται 'Καντινέλια', θα τους βρείτε στο γιουτούμπι αλλά αν έχετε την ευκαιρία να βρεθείτε σε κάποια ζωντανή τους παράσταση μόλις καταστεί εφικτό, μην τη χάσετε. Απλά κι ωραία, θα απολαύσετε γνήσια δημιουργία και στιγμές μουσικής μέθεξης...

Από την άλλη πάλι, μόλις άνοιξα το φόρουμ και μέχρι να φορτώσει ο σέρβερ που έχουν στο υπόγειο συνδεδεμένο σε γραμμή ADSL τις σελίδες, χτύπησα στο Spotify : Ethiopian Jazz και άρχισε να παίζει Mulatu Astatke... είναι οι στιγμές που ακόμη και οι άθρησκοι άθεοι ανθέλληνες εθνομηδενιστές πιστεύουν ότι ίσως υπάρχει Θεός, γιατί τέτοιο ταλέντο δεν μπορεί να είναι παρά μόνο Θείο Δώρο...

Rip DMX να 'σαι καλά σκύλε εκεί στα ουράνια. Αν και προτιμώ άλλου είδους μουσική ο συγκεκριμένος ήταν από τους αγαπημένους μου..