To πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μου ως θεατή, είναι οι Ε.Δ. της Φωκίδας και Φθιώτιδας. Ως τοπίο και ως στίβος άμιλλας.
Είναι οι ΕΔ που έκαναν το Ακρόπολις θεσμό διεθνώς ανθεκτικό, νομίζω.

Η ευκολία των εργοστασίων (κέντρο αγώνα, service park, facilities) είναι βέβαια απαραίτητη για να πάρεις τη βάση (χωρίς αυτά 'μηδενίζεσαι').
Αλλά για να διακριθεί ο αγώνας, να 'βαθμολογηθεί' τρόπον τινά πολύ πάνω από τη βάση, κοντά στο Άριστα, θέλει εξαιρετικές, διεθνώς μοναδικές, ΕΔ, με μοναδικό χαρακτήρα.

Ή θα πρέπει, λοιπόν το (άριστο ως κέντρο) Λουτράκι να μπορέσει να συνδυασθεί με τις 'αναντικατάστατες' ΕΔ, ή να αποδείξει η διοργάνωση ότι οι θρυλικές ΕΔ ΔΕΝ είναι αναντικατάστατες, υπάρχουν ισάξιες αλλού. Πράγματι ισάξιες, όμως. Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν.

ΥΓ: Με αποδεδειγμένη την -τιμωρητέα- απληστεία των Λαμιέων ξενοδόχων, η επόμενη λύση (Ιτέα) τόσο κακές υποδομές είχε;

Ο χρήστης ALPINESTARS έγραψε:

Ποιος απο μας παρατησε το βουνο για να δει ενα μεσημεριανο σερβις;

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΓΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ.
ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ Η ΣΚΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.......!!!!!
ΟΜΩΣ,......ΑΛΛΗ Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΧΩΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ''ΔΡΟΜΟ ΒΩΞΙΤΗ'', ΚΑΙ ΑΛΛΗ Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΑΠΟ ''ΑΓ. ΣΩΤΗΡΑ''

Συμφωνώ απόλυτος φίλε Τάκη με όλα τα παραπάνω. Ίσως μέρος της αλήθειας να κρύβεται και στις δηλώσεις του Νομάρχη Φωκίδος ότι «
Τα κριτήρια για την επιλογή δεν σχετίζονται με αυτούς καθ’ αυτούς τους αγώνες, αλλά με κέρδη οικονομικών παραγόντων.
Γι’ αυτό αγνόησαν και την επιθυμία οδηγών και θεατών που ζητούσαν ο Εθνικός Αγώνας, να διεξαχθεί στη Φθιώτιδα, για να πετύχει και να διαφημίσει παγκοσμίως τη χώρα μας».

Τελειώνοντας παρατηρώντας φωτογραφίες του ράλι Ελπα είδα πάλι τον ακροπολικο κόσμο τις περιοχής να κατακλύζει την Ιτέα. Αλήθεια στο Λουτράκι που θα βρεθεί τόσος κόσμος??

Ο χρήστης ALPINESTARS έγραψε:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ .....
ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ??????

Λαγονήσι - Καλαμπάκα.
Λουκίσια, Αλυκή, Πλατανάκι, Οσιος Λουκάς, Δεσφίνα, Καρούτες (ΟΛΟΚΛΗΡΗ Κατηφορική 'ανδρική'),
Συκέα (η 54άρα), Μοσχοκαρυά, Μακρυρράχη, Ασπροκλησσιά, Φωτεινό, Βέρμιο, Φουρκέτες Γόννων, Δεσκάτη, Μετέωρα, Καλύβια, Ταρζάν, Βίτολη, Τσούκα, Μουσουνίτσα, Διακόπι, Γαρδίκι, Γραμμένη Οξυά, Ελατού, Κρυονέρια, Πάρνωνας, Καρνεζέικα.....
Και σέρβις έξω απο ΚΑΘΕ ειδική...
Και τα πιτσιρίκια στα ξεχασμένα χωριά να ορμάνε σε κάθε διερχόμενο αυτοκίνητο εκλιπαρώντας 'Bitte Ettiket'...
Και το τσέσνα στα 10.000 πόδια για λίνκ...
Και τα φαγοπότια στο Μαγκλάρα...

Θές κι άλλα Τάκη; Η σου ξυπνάω μνήμες και διαπράττω κακούργημα; (ξέρεις οτι φιλικά μιλάω πάντα)...

Είπαμε...ΠΗΡΑ ΣΥΝΤΑΞΗ !

Υ.Γ.
Παραθέτω τμήμα παλιότερης δημοσίευσής μου (αναφέρομαι ΜΟΝΟ στο ένθετο με τίτλο Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ)
viewtopic.php?f=4&t=16278&p=563829&hilit=%CE%A4%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%A4%CE%91%CE%99%CE%9F%CE%A3#p563829' target='_blank' target='_blank' target='_blank' target='_blank' target='_blank

...
Για όσους λοιπόν αθεράπευτους ανήκουν στη δική μου κατηγορία, επιτρέψτε μου να αφιερώσω ένα κείμενο (γραμμένο και δημοσιευμένο από έναν εξαίρετο και αγαπημένο φίλο το 1968, δεν αναφέρω το όνομά του όχι γιατί δεν θέλω να του αποδώσω τα εύσημα του copyright αλλά γιατί ο ίδιος δεν θα το επιθυμούσε) το οποίο αποδεικνύεται τελικά προφητικό...

**Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ 'ΒΑΣΙΛIΑΣ'
(Φανταστική Ιστορία, που ίσως κάποτε γίνει)

• 1968 -**

Είναι νύχτα.
Ζεστή καλοκαιρινή νύχτα. Τα μικρά αυτοκίνητα πήγαιναν κι έρχονταν. Οι άνθρωποι, που τα οδηγούσαν, ήσαν ξενύχτηδες. Γύριζαν από τα νυκτερινά κέντρα, όπου είχαν διασκεδάσει, χορεύοντας στους ήχους της ηλεκτρονικής μουσικής. Ο κόσμος έχει πια αλλάξει. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή, που είμαστε μικροί, τόσα, που ούτε καθόμαστε να τα μετρήσουμε. Είναι ένας νέος κόσμος, όπως λένε, πιο ήρεμος, πιο ήσυχος. Στους δρόμους τώρα πια κυκλοφορούν μόνο μικρά αυτοκίνητα, που κινούνται με ηλεκτρισμό. Η πολιτεία είναι γεμάτη από χιλιάδες αυτοκίνητα σαν και αυτά και παρ' όλα αυτά κανείς απολύτως θόρυβος δεν ακούγεται πουθενά, εκτός από ένα ελαφρό θρόισμα από χιλιάδες μικρά λάστιχα.

Θα ρωτήσετε, βέβαια, πώς έγινε και γέμισαν οι δρόμοι με ηλεκτρικά αυτοκίνητα ; Καλύτερα να ρωτήσετε έναν από τους παλαιούς, που θυμάται, τι έγινε, γιατί εμείς οι νέοι βρεθήκαμε μέσα σ αυτήν την κατάσταση.

Ήταν, λεει η ιστορία, μια εποχή, που οι άνθρωποι της πολιτείας άρχισαν να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται για τα καυσαέρια και τους θορύβους. Έλεγαν ότι τα καυσαέρια φέρνουν τον καρκίνο και οι θόρυβοι τους σπάνε τα νεύρα και δεν τους αφήνουν να κοιμηθούν. Ζήτησαν λοιπόν κάποια λύση και έκαναν μία επιτροπή 'σωτηρίας' .
Η επιτροπή είπε ότι η μηχανή εσωτερικής καύσης κόβει χρόνια από την ανθρώπινη ζωή.
Η επιτροπή είχε σαν μέλη της γιατρούς, μηχανικούς, εδωδιμοπώλας και θυρωρούς ξενοδοχείων. Φυσικά, δεν είχε μέσα ούτε έναν οδηγό. Και τα μέτρα άρχισαν να λαμβάνονται.

Πρώτα είπαν όχι κλάξον, μετά όχι φώτα, μετά όχι εξατμίσεις, μετά όχι κινητήρες, που βγάζουν καυσαέρια, μετά όχι κινητήρες που περνούν τις 4.500 στροφές και στο τέλος είπαν ΟΧΙ κινητήρες.
Όσοι, είπαν, έχουν κινητήρες, που γυρίζουν στις 7.000 στροφές, είναι ένοχοι, διότι θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.
Όσοι, είπαν, έχουν αυτοκίνητα σπόρ, αυτοκίνητα μεγάλου τουρισμού, αυτοκίνητα αγώνων, αυτοκίνητα χαμηλά και καταραμένα, θα είναι επίσης ένοχοι και θα τιμωρούνται.
Η ιστορία λεει ότι η επιτροπή 'σωτηρίας' ( ; ) έδωσε έξι μήνες διορία στους κατόχους όλων αυτών των μηχανών, να τις παραδώσουν για καταστροφή.
Και έτσι έγινε, λένε οι παλαιοί.
Τεράστια καζάνια δούλευαν για μήνες, γεμάτα οξύ, κι έκαιγαν χιλιάδες μοτέρ, αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες.

Κάποια μέρα η πολιτεία ξύπνησε χωρίς αυτοκίνητα.
Κάποια άλλη έκαναν την εμφάνιση τους τα πρώτα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που σταματούσαν μπροστά σε μεγάλες πρίζες και γέμιζαν τις μπαταρίες τους. Υπήρχαν, βέβαια, διάφορα μοντέλα. Τα οικογενειακά, με τέσσερις και οκτώ πόρτες, που έπαιρναν άνετα οκτώ άτομα και έπιαναν τα 40 χιλ. την ώρα. Υπήρχαν φορτηγά, που μετέφεραν τομάτες σε πλαστικά κουτιά, με 25 χιλ. την ώρα. Υπήρχαν όμως και τα σπόρ με τις δύο θέσεις - γιατί η επιτροπή θέλησε να ικανοποιήσει και τους φίλους του αυτοκινήτου ( ! ) - και την πλαστική τους καρότσα, που έφταναν τα 55 χιλ. Το όριο στους δρόμους της πολιτείας ήσαν 60 χιλ. Όποιος τα περνούσε με τα πόδια με ποδήλατο ή με αυτοκίνητο, έχανε την άδειά του για όλη του τη ζωή. Το να πατήσεις το όριο, ήταν το μεγαλύτερο έγκλημα, που μπορούσες να κάνεις.

Βέβαια, παρ όλα αυτά υπήρχαν και τα δυστυχήματα από τις συγκρούσεις και τα ντεραπαρίσματα, αλλά τα περισσότερα θανατηφόρα προήρχοντο από ηλεκτροπληξίες. Αφού η επιτροπή σκεπτόταν να απαγορεύσει και τον ηλεκτρισμό.

Για να πιάνουν τους παραβάτες, υπήρχαν ειδικά οχήματα περιπολίας με 80 μπαταρίες, που έπιαναν τα 100 χιλ. την ώρα. Και οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από αυτά. Το όριο είχε γίνει πια 'ταμπού' , ένας μικρός θεός, που όλοι τον προσκυνούσαν και τον έτρεμαν.

Κάθε αυτοκίνητο είχε και τη δική του τρύπα. Η τρύπα ήταν ένα ειδικό τετράγωνο πάνω στα πεζοδρόμια και τους δρόμους, που έγραφε επάνω έναν αριθμό. Οι οδηγοί, που είχαν λεπτά, μπορούσαν να αγοράσουν τρύπα, που, μόλις καθόταν πάνω της το ηλεκτρικό αυτοκίνητο με τον αντίστοιχο αριθμό, άνοιγε, το κατάπινε και το παρκάριζε. Κανείς δεν μπορούσε να το πειράξει τότε.
Αν δεν είχες χρήματα, δεν είχες και τρύπα κι έπρεπε να αφήνεις το ηλεκτρικό σου αυτοκίνητο στα γύρω βουνά και να κατεβαίνεις στη δουλειά σου με τα πόδια, ή με το τρόλεϋ ή με ηλεκτρικό ταξί.
Καμιά φορά, όταν έβρεχε, οι τρύπες και οι δρόμοι γέμιζαν νερά οι μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων κουράζονταν και χάλαγαν και οι ιδιοκτήτες τους έπρεπε να ξοδέψουν χιλιάδες λεπτά, για να τα φτιάξουν ή να μείνουν χωρίς αυτοκίνητο.
Αλλά το αυτί της επιτροπής 'σωτηρίας' δεν ίδρωνε και πολύ απ αυτά. Αυτά ήταν θέματα οδηγών.

Υπήρχαν όμως και άλλες ιστορίες.
Ιστορίες, που έλεγαν ότι όλοι οι οδηγοί δεν είχαν ρίξει τους κινητήρες τους στο οξύ. Τους φύλαγαν σε σκοτεινά αμπάρια ή σε εξοχικά σπίτια και μία φορά το χρόνο, κρυφά, μάζευαν τους πολύ στενούς τους φίλους και τους έβαζαν εμπρός για λίγο, έτσι για να ακούσουν την εξάτμιση και να θυμηθούν τα ταξίδια, που έκαναν στους δρόμους της πατρίδος τους.

Μερικοί μάλιστα είχαν και κινηματογραφικές ταινίες από αγώνες, που άκουγαν στα ονόματα Τάργκα Φλόριο, Λέ Μάν, Μόντε Κάρλο, Νουρμπεργινγκ, Μόντσα και άλλα. Ήταν πια γέροι, ψαρομάλληδες αυτοί, και, μόλις άρχιζε η προβολή, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλούν, για να μην τους δούν οι άλλοι. Στο τέλος όμως όλοι έκλαιγαν σαν παιδιά και, όταν το φίλμ τελείωνε, έβγαζαν σκονισμένα άλμπουμ με φωτογραφίες κόκκινων Φερράρι, Γαλάζιων Φόρντ και λευκών Πόρσε.
Υπήρχαν όμως και οι καταδότες, που, μόλις καταλάβαιναν ότι γίνεται κάτι, ειδοποιούσαν τα αθόρυβα αυτοκίνητα της επιτροπής και πολλοί ηλικιωμένοι περνούσαν τα τελευταία τους χρόνια στη φυλακή.

Έτσι λοιπόν εκείνο το βράδυ ο μεγάλος δρόμος, που οδηγούσε έξω από την πολιτεία, ήταν γεμάτος από μικρά ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που τον διέσχιζαν αθόρυβα.
Ήταν ήσυχα και ζεστά.
Και ξαφνικά ……
……..... Ακούστηκε πρώτα από πολύ μακρυά …..
Οι οδηγοί των ηλεκτρικών αυτοκινήτων κούνησαν τα κεφάλια τους και είπαν : 'Αεροπλάνο', νοιώθοντας οίκτο για τον άμοιρο οδηγό, που τόλμησε να κατέβει τόσο χαμηλά, διαταράσσοντας την ησυχία, και που θα περνούσε τα τελευταία του χρόνια στη φυλακή.

Αλλά σε λίγο…
Ακούστηκε κοντύτερα.

Άνοιξαν τα τζάμια τους κι έβγαλαν τα κεφάλια τους έξω. Ήταν ένας ήχος καθαρός, στακάτος, που δυνάμωνε και χαμήλωνε…
Μερικοί οδηγοί, γεροντότεροι, ανατρίχιασαν. Το δέρμα τους μυρμήγκιασε και χοντρές σταγόνες ιδρώτος φάνηκαν στα μέτωπά τους. Μερικοί μάλιστα δάκρυσαν.
Σκέφθηκαν.
Εξατμίσεις τέσσερις. Τεράστιες. Ελεύθερες…
Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έκαναν δεξιά και σταμάτησαν.
Ο ήχος πλησίαζε … πλησίαζε … και ….
Μπρα α ά μ ! …

Ο θόρυβος κάθησε σαν μολύβι στα στομάχια τους. Τα αγγεία τους διεστάλησαν απότομα και το δέρμα τους ανατρίχιασε.
Στα πεζοδρόμια κρατήθηκαν, για να μην πέσουν από τον αέρα, που μύρισε ξαφνικά βενζίνη και φυτικό λάδι.
Οι κυρίες πάγωσαν.
Οι νεαροί έμειναν με τα μάτια ολάνοιχτα. Κάτι τους θύμιζε αυτός ο θόρυβος, αυτό το συναίσθημα, που ένοιωσαν. Και θυμήθηκαν τις ιστορίες για κάτι αυτοκίνητα, που τους έλεγαν οι πατεράδες και οι παππούδες των. Θυμήθηκαν τα δάκρυα, που κύλαγαν στα πρόσωπα των μεγαλυτέρων των, όταν λέγανε γι αυτό το παράξενο πράγμα, που αυτοί δεν εγνώρισαν. Το αυτοκίνητο.
Οι παλαιοί δάγκωσαν τα χείλια τους.
Πέρασε και χάθηκε ανάμεσά τους, τόσο γρήγορα, όσο εμφανίστηκε.

Κάποιος ψιθύρισε με κομμένη την ανάσα.
-Φερράρι Μπερλινέττα ! …

Η φωνή του σκεπάστηκε αμέσως από τις σειρήνες των αυτοκινήτων της επιτροπής,
που ακολουθούσαν, με τις μπαταρίες τους σκασμένες στα 100 χιλιόμετρα.
Το κόκκινο αυτοκίνητο άνοιγε δρόμο μέσα στα ηλεκτρικά κουτιά, που φαινόταν να
λειώνουν από την παρουσία του. Έφυγε προς το δρόμο του βουνού, έξω από την πολιτεία.
Τα αυτοκίνητα της επιτροπής, έβλεπαν ότι έχαναν το παιχνίδι. Ο 'παράνομος' έφευγε πολύ γρήγορα.
Μερικοί που πρόφτασαν και είδαν το πρόσωπό του, έδωσαν πληροφορίες.
Χαμογελούσε, είπαν. Είχε το κεφάλι ριγμένο πίσω και τα μαλλιά του ήταν λευκά. Κοιτούσε με περιφρόνηση τα αυτοκίνητα της επιτροπής 'σωτηρίας', που απλώς και μόνον σκέφτηκαν να τον κυνηγήσουν.

Στο αρχηγείο της επιτροπής, τα τηλέφωνα χτυπούσαν ασταμάτητα. Οι δεκάδες σταθμοί ελέγχου έδιναν συνεχώς τη θέση του αυτοκινήτου. Σιγά-σιγά δεκάδες αυτοκίνητα της 'σωτηρίας' άρχισαν να μαζεύονται σε ένα σημείο. Σε μία στροφή.
Έκλεισαν το δρόμο.
Η Φερράρι έφτασε. Ο οδηγός της κατέβασε τις ταχύτητες. Από τέταρτη έβαλε Τρίτη, … δευτέρα… Οι εξατμίσεις έφτυσαν τέσσερις γλώσσες φωτιάς με έναν θόρυβο, που έκανε τα στομάχια των ανθρώπων της επιτροπής, να αισθάνονται όχι καλά.
Τα φρένα μύρισαν, καθώς οι σιαγόνες έσφιξαν τους τέσσερις δίσκους.
Ο ευτυχής της -όπως έδειχνε τουλάχιστον, και πιστεύω ότι πράγματι ήταν- ασπρομάλλης οδηγός χαμογέλασε. Ήταν ένα χαμόγελο γεμάτο οίκτο και περιφρόνηση γι αυτούς, που προσπαθούσαν να τον σταματήσουν. Έστριψε απότομα το τιμόνι και ανέβασε μια ταχύτητα. Έβαλε τρίτη και βύθισε το γκάζι στο πάτωμα. Οι εξατμίσεις ξαναέφτυσαν φωτιά και θόρυβο, ενώ οι τροχοί γύριζαν τρελλά επάνω στο έδαφος. Προσπάθησε να περάσει ανάμεσά τους.

Τα χέρια του ξαναγύρισαν το τιμόνι.
Και να ! Το λάστιχο του ακούμπησε στο χώμα ! Το αυτοκίνητο γύρισε δύο φορές γύρω από τον εαυτό του, έκανε να ξαναέλθει σε ευθεία πορεία, αλλά τελικά έφυγε από τον δρόμο και κύλησε με θόρυβο στον γκρεμό.
Ακούστηκε μία έκρηξη.
Η φωτιά τύλιξε την όμορφη καρροσερί.
Οι άνθρωποι της 'σωτηρίας' στάθηκαν και κοιτούσαν, κάποιος σήκωσε το ραδιοτηλέφωνο και μίλησε στο αρχηγείο.
Τελείωσε. Κάηκε .
Περίμεναν μέχρι που η φωτιά έσβησε. Και έφυγαν αθόρυβα. Οι άνθρωποι της πολιτείας γύρισαν στα σπίτια τους και διηγήθηκαν την ιστορία στους δικούς τους με χαμηλή φωνή. Σε λίγο το ξέχασαν.

Η σκιά πλησίασε στα συντρίμμια και έσκυψε.

Άπλωσε το χέρι του και τράβηξε ένα κομμάτι μαυρισμένο αλουμίνιο. Καθάρισε με το μανίκι του τις καπνιές. Επάνω του, είχε μια πλάκα , που έγραφε…
' Φερράρι Μπερλινέττα 250 GT Σκαλιέτι '
Από πάνω τους εφάνταζε το άγριο μαύρο άτι του Μαρανέλλο, μέσα στο κίτρινο πλαίσιο.
Έδειχνε έτοιμο να ξεχυθεί και να καταπατήσει τα πάντα στο πέρασμά του, σαρώνοντάς τα με τη φοβερή του ορμή, την τρομερή του δύναμη και την αγέρωχη μεγαλοπρέπειά του.
Το έβαλε προσεκτικά στην τσέπη του.
Σαν ενθύμιο, από τον τελευταίο ' Βασιλιά ' .

No more comments...
Με πολλή αγάπη & εκτίμηση,
Κωστής

Πάλη σκατά !!! μόλις διάβασα της εξελίξεις ...... να τα φάνε οι ιθύνοντες της ελπα καλή όρεξη ....σορρυ από όλους άλλα αγανάκτησα με της μαλακίες τους

Ο χρήστης CDL έγραψε:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ .....
ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ??????

Λαγονήσι - Καλαμπάκα.
Λουκίσια, Αλυκή, Πλατανάκι, Οσιος Λουκάς, Δεσφίνα, Καρούτες (ΟΛΟΚΛΗΡΗ Κατηφορική 'ανδρική'),
Συκέα (η 54άρα), Μοσχοκαρυά, Μακρυρράχη, Ασπροκλησσιά, Φωτεινό, Βέρμιο, Φουρκέτες Γόννων, Δεσκάτη, Μετέωρα, Καλύβια, Ταρζάν, Βίτολη, Τσούκα, Μουσουνίτσα, Διακόπι, Γαρδίκι, Γραμμένη Οξυά, Ελατού, Κρυονέρια, Πάρνωνας, Καρνεζέικα.....
Και σέρβις έξω απο ΚΑΘΕ ειδική...
Και τα πιτσιρίκια στα ξεχασμένα χωριά να ορμάνε σε κάθε διερχόμενο αυτοκίνητο εκλιπαρώντας 'Bitte Ettiket'...
.....
Με πολλή αγάπη & εκτίμηση,
Κωστής

Με ''έφτιαξες' πρωί-πρωί !!

Το ακρόπολις παλιά εκτός από φωκίδα και φθιωτιδα, είχε και πελοπόννησο. Είχε χαρβάτι, πατέρα, σούλι (πιο παλιά) και πολλές άλλες ειδικές.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί σώνει και καλά αν έχει ειδικές στην πελοπόννησο δεν θα έχει κόσμο?
δηλαδή όλοι εμείς που ταξιδεύαμε για να πάμε να δούμε μια ειδική, τωρα που ηρθε στα πόδια μας δεν θα πάμε να δούμε 2-3? ή δεν θα πάει στο Λουτρακι κόσμος από Αθήνα?
γιατι τόση γκρίνια προκαταβολικά? ας περιμένουμε να δούμε και μετά να γκρινιάξουμε-μιζεριάσουμε.
Ας ελπίσουμε πως μεσα στο μπαχαλο των Ελληνικών αγώνων, ότι το ακρόπολις θα γίνει σωστά.

Ο χρήστης CDL έγραψε:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ .....
ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ??????

**Λαγονήσι - Καλαμπάκα.
Λουκίσια, Αλυκή, Πλατανάκι, Οσιος Λουκάς, Δεσφίνα, Καρούτες (ΟΛΟΚΛΗΡΗ Κατηφορική 'ανδρική'),
Συκέα (η 54άρα), Μοσχοκαρυά, Μακρυρράχη, Ασπροκλησσιά, Φωτεινό, Βέρμιο, Φουρκέτες Γόννων, Δεσκάτη, Μετέωρα, Καλύβια, Ταρζάν, Βίτολη, Τσούκα, Μουσουνίτσα, Διακόπι, Γαρδίκι, Γραμμένη Οξυά, Ελατού, Κρυονέρια, Πάρνωνας, Καρνεζέικα.....**Και σέρβις έξω απο ΚΑΘΕ ειδική...
Και τα πιτσιρίκια στα ξεχασμένα χωριά να ορμάνε σε κάθε διερχόμενο αυτοκίνητο εκλιπαρώντας 'Bitte Ettiket'...
Και το τσέσνα στα 10.000 πόδια για λίνκ...
Και τα φαγοπότια στο Μαγκλάρα...

Θές κι άλλα Τάκη; Η σου ξυπνάω μνήμες και διαπράττω κακούργημα; (ξέρεις οτι φιλικά μιλάω πάντα)...

Είπαμε...ΠΗΡΑ ΣΥΝΤΑΞΗ !

No more comments...
Με πολλή αγάπη & εκτίμηση,
Κωστής

....ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ ΚΤΗΜΑ ΜΕ ΑΓΡΟΙΚΙΑ, ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ΜΟΝΟ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ,........ΣΤΟ ΘΕΟΚΤΙΣΤΟ ΑΡΚΑΔΙΑΣ !!!!
ΜΕ Η ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...............

No more comments...

Δεν ξέρω αν θα κάνει καλό στον αγώνα όμως...

Πρώτη φορά εδώ και μια δεκαπενταετία που παρακολουθώ Ακρόπολις

δε χρειάζεται να ξενυτευτώ-μείνω σε σκηνή-ξεφραγκιαστώ στα ξενοδοχεία και τις βενζίνες
δε θα δω μόνο 1 ή 2 ειδικές...

Έχει ρίσκο η επιλογή του Λουτρακίου αλλά μακάρι να τους βγεί. Το έχει ανάγκη ο αγώνας γιατί τα τελευταία χρόνια....

Ο χρήστης ALPINESTARS έγραψε:

....ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ ΚΤΗΜΑ ΜΕ ΑΓΡΟΙΚΙΑ, ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ΜΟΝΟ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ,........ΣΤΟ ΘΕΟΚΤΙΣΤΟ ΑΡΚΑΔΙΑΣ !!!!
ΜΕ Η ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...............

ME ! ME !!!
Κι αν έχει και κανένα προτζέκτορα για σούπερ 8 κι ακόμα καλύτερα κανένα μουλάρι τετραφάναρο με ENKEI στην αυλή για να πάμε για ψώνια σε νυκτερινή λαική....

Είσαι μια 'μάρκα' εσύ... πώς καταφέρνεις κάθε φορά να με βάζεις στην πρίζα...

By the way... 4 καρούτες σήμερα καλά είναι ?

Ο χρήστης CDL έγραψε:

....ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ ΚΤΗΜΑ ΜΕ ΑΓΡΟΙΚΙΑ, ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ΜΟΝΟ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ,........ΣΤΟ ΘΕΟΚΤΙΣΤΟ ΑΡΚΑΔΙΑΣ !!!!
ΜΕ Η ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...............

ME ! ME !!!
Κι αν έχει και κανένα προτζέκτορα για σούπερ 8 κι ακόμα καλύτερα κανένα μουλάρι τετραφάναρο με ENKEI στην αυλή για να πάμε για ψώνια σε νυκτερινή λαική....

Είσαι μια 'μάρκα' εσύ... πώς καταφέρνεις κάθε φορά να με βάζεις στην πρίζα...

By the way... 4 καρούτες σήμερα καλά είναι ?

**.....ΜΟΥΛΑΡΙ ΣΟΥ ΒΡΗΚΑ....

.......ΤΕΤΡΑΦΑΝΑΡΟ ΕΙΝΑΙ!!

...ΕΝΚΕΙ ΦΟΡΑΕΙ....
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΚΑΝΤΑ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ..!!!! **

Από το Ακρόπολις των Αθηνών καλύτερο το Ακρόπολις του Λουτρακίου.
Αλλωστε η περιοχή ήταν η βάση των Ελληνικών αγώνων του 80 και 90 αλλά και συμμετείχε με μεγάλα κομμάτια και στα αντίστοιχα Ακρόπολις.
Υπηρχαν πολλές και καλλές SS αλλά σεν ξέρω που δεν έχει πέσει άσφαλτος ακόμα.
Θυμίζω τον Όσιο Πατάπιο, το Χαρβάτι , τα Πίσια , τον Σχίνο όλα αυτά με πολλές παραλαγές.Αλλά και κάτω από τον ισθμό στην Πελοπόνησο, θυμίζω τα Αθίκια την Δήμαινα του Ακρόπολις του 91 (μισή στη Κορινθία μισή στην Αργολιδα και πολύ ωραία χωρίς δέντρα στα τελειώματα για καλό μάτι), τις Μυκήνες του ΄΄ιδιου
Ακρόπολις ( 'εγιναν και φετος στο ιστορικό ακροπολις), το Σοφικο από το ίδιο Ακροπόλις, τις νεότερες Λιμνες κλπ κλπ, δεν ξέρω όμως που υπάρχει πια άσφαλτος.

Πορόλο ότι το Ακρόπολις έρχεται όλο και κοντύτερα στο σπίτι μου με ότι σημαίνει αυτό, το Ακρόπολις της Στερεάς Ελλάδας με τον υπέροχο ορεινό χαρακτήρα το προτιμάω πάνω από όλα τα Ακρόπολις.Την γοητεία του την χάσαμε και αυτό είναι που κυρίως μας λείπει.

Καλή επιτυχία στο Λουτρακι!

Και υπερειδική;

_

Παραλληλοδρόμιο?

Καθόλου ελπίζω

Πουθενά ?

Ελπίζω αν γίνει υπερειδική, να γίνει μονο μια φορά πάντως.

Ο χρήστης yiannis2002 έγραψε:
Ελπίζω αν γίνει υπερειδική, να γίνει μονο μια φορά πάντως.

MAΛΛΟΝ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΟΑΚΑ , ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΑΚΙ.

'EL-EM'

Πόσες πιθανότητες και τι κόστος θα είχε να οργανωθούν περάσματα από ιστορικά (ή και όχι τόσο ιστορικά), αυτοκίνητα σε όλες ή επιλεγμένες ειδικές;

_

Ο χρήστης CDL έγραψε:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ .....
ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ??????

Σκόνη, πέτρες, πολλή σκόνη, πολλές πετρες, βουνό, σκηνές, 8 μαντραχαλάδες και ατελείωτος χαβαλές, στρατόπεδο sainz εναντίον στρατόπεδο kankunnen, Γ. Μοσχού, Στρατισσίνο-Παυλη, Λεωνίδας-Κορρε, Τζιγγερ-Στεφανης, Ιαβερης, Πλατυς, εθελοντες-κριτες,
Ανάβυσσος, Βωξίτες, Καρούτες από Λιδωρίκι προς Άμφισα δηλ. κατηφόρα αλλά και ανηφόρα με τελείωμα στο Προσήλιο, Προσήλιο, Ταρζάν,Διακόπι, Γαρδίκι, Πενταγιοι, Ερατεινή, Λιδωρίκι, Παλαιοχώρι, Ελευθεροχώρι (ναι ναι στη λίμνη), Γραβια, Μενδενίτσα, Ζέλι - Ελάτεια, Πολύδροσο, Παυλιανη, Στρωμη, Οινοχώρι, Ιτέα, Άμφισα, Πατέρας, Καρπενήσι (δεν θυμάμαι πως λεγόταν ακριβώς η ειδική περι της αρχές της δεκαετίας του 80), Δελφοί, Καρακόλιθος,
SP Λαμία, SP Πολύδροσο-Λιλαία.......