Ο χρήστης gazos έγραψε:
Thank you alba
Γιατι μου αρεσει πιο πολυ αυτη η 'μουρη';

Ε, όχι!

Tα εβλεπα σε 1\43 , υπαρχουν και χμμμ

F & M (Fulvia coupe Fiorio & Maglioli). Στην πρώτη της μορφή ήταν μία coupe με κομμένη την οροφή ενώ η F & M 2 είχε διαφορετική μορφή, πάντα σε βάση coupe. Το αυτοκίνητο αυτό συμμετείχε σε ασφάλτινους αγώνες όπως το Targa Florio, Nurbrugring κλπ.

FM1, Munari/Aaltonen στα 1000 χιλιόμετρα του Nurburgring

Αραγε ειχε διαφορες η καροτσα των , η τα πεταγανε μετα απο μερικους αγωνες ?

Εχουμε τιποτα φωτο εσωτερικες που να δειχνουν περι στρεπτικης ακαμψιας ?

Θα με αρωστησει αυτος !!!!!!! αυτα τα καπακια τα abarth αυτο το αυτοκινητο αυτη οι ιταλοι

Ο χρήστης APR έγραψε:
Αραγε ειχε διαφορες η καροτσα των , η τα πεταγανε μετα απο μερικους αγωνες ?

Εχουμε τιποτα φωτο εσωτερικες που να δειχνουν περι στρεπτικης ακαμψιας ?

Σιγουρα είχανε διαφορές στο μοτέρ, αν δεν κάνω λάθος φορούσανε την πατέντα με τα 1401 κυβικα συνδιάζοντας στρόφαλο 1300 πιστόνια 1600. Με κάποια επιφύλαξη αυτό. Τέτοιο μοτέρ φορούσε τελικά και η φούλβια που είχα αγοράσει ως 1600 , αρκετά γρήγορο, κοντά στα 130 άλογα, αλλά με επίφοβη αξιοπιστία.

Το κοίταξα λίγο και οι F+M φορούσαν τον κινητήρα της 1600 HF fanalone,απόδοσης 160 ίππων και 25 κιλών ροπής στις 5300 περίπου.Εφοδιάζοταν δε και με μπλοκέ.
Είχαν μεγαλύτερο ρεζερβουάρ (75 λίτρων)κεντρικά και ακριβώς πίσω από τα καθίσματα,ενώ για την ενίσχυση της στρεπτικής ακαμψίας φρόντιζαν πέρα πό τα κάθε λογής και μορφής ρόλμπαρ,μια σειρά σωληνώσεων που διέτρεχαν το πάτωμα από πίσω μέχρι τις ενώσεις των θυρών με το αμάξωμα.

Η πρώτη σειρά που ουσιαστικά ήταν μια κομμένη coupe,με τριάντα εκατοστά μικρότερο μήκος,είχε βάρος 720 κιλά και πατούσε σε 13αρες ζάντες.

Το 1970 ο Maglioli εξέλιξε το αυτοκίνητο με σκοπό την μείωση του βάρους και με την προσθήκη πλαστικών φτερών και καπώ το έριξε στα 640 κιλά.Αυτή η σειρά πατούσε σε 14αρες ζάντες.

Κυριε Alba μου εσείς σίγουρα θα τα γνωρίζετε καλύτερα αυτά, αλλά ερευνώντας τότε το θέμα με επώνυμο ιταλόφιλο είχαμε βρεί αρκετη βιβλιογραφία σχετικά με τις 'κομμένες' φούλβια και τον μυστηριο 1401. Υπήρχε συγκεκριμένος οίκος που ειδικευόταν στην μετατροπή αυτή. Θα επανέλθω κάποια στιγμη με περισσότερα στοιχεία.

Ο χρήστης yiannis2002 έγραψε:
Υπήρχε συγκεκριμένος οίκος που ειδικευόταν στην μετατροπή αυτή.

Μήπως μιλάμε για κάτι άλλο; Η F&M γινόταν από το εργοστάσιο.

Επειδή τα λάντσια ουδέποτε ηταν το φόρτε μου, θα σας πώ όλη την ιστορία.
Πέρασε από τα χέρια μου ενα wannabe 1600 HF, ουσιαστικά σειρά 3 , 1300 με υπερκυβισμένο κινητήρα. Πριν το ανοίξω ο μηχανικός που το είχε φτιάξει υποστήριζε πως ηταν 1600 και μάλιστα είχε ως στοιχείο ότι φόραγε 42αρια σόλεξ που το 1300 δεν τα σηκώνει. Ετσι έλεγε. Κάποια στιγμη ενω το πουλούσα με πηρε τηλ. κάποιος κύριος ιδιοκτήτης Φούλβια, ο οποίος ηξερε το αυτοκίνητο καλύτερα από τον προηγούμενο κάτοχο...και μου είπε όλη την ιστορία για τα 1401, την οποία και διεσταυρωσα ιδίοις όμμασι όταν λύθηκε ο κινητήρας. Η απόδοση αυτών 133 άλογα και χρησιμοποιήθηκαν από κάποιο μή ιταλικό οίκο στις κομμένες φούλβια, μάλιστα τότε είχαμε βρεί αρκετό υλικό και σε βιβλία και στο διαδίκτυο. Αυτη τη στιγμή λόγω απόστασης, δεν έχω πρόσβαση στα στοιχεία αυτά. θα επανέλθω όμως, χωρίς να ανφισβητώ επ ουδενί τα όσα αναφέρετε παραπάνω.

Φίλτατε Γιάννη δεν νομίζω ότι υπάρχει θέμα παρεξήγησης από κανένα.Εξάλλου δεν είναι διαγωνισμός γνώσεων.Όλοι μαζί ψάχνουμε.
Τον κινητήρα των 1401κε. τον έχω συναντήσει και εγώ στο διαδίκτυο,χωρίς καμιά αναφορά όμως γύρω από το ποιές εκδόσεις εξόπλιζε.
Πάντως στο βιβλίο του Piero Casucci σχετικά με τις επίσημες Fulvia της HF squadra corse,δεν γίνεται λόγος γι' αυτόν,όπως και δεν γίνεται λόγος για τις F+M.Γιατί μολονότι έχει επισήμως εμπλοκή η squadra corse στην κατασκευή τους,θεωρούνται περισσότερο δημιούργημα του Claudio Maglioli.
Έτσι αναγκάστηκα να ανατρέξω σε συνέντευξη του ίδιου του Maglioli στον Simon Park του Auto Italia πριν τέσσερα χρόνια.
Σύμφωνα με τον Maglioli υπάρχουν τέσσερεις αυθεντικές F+M.Τρείς είναι F+M1 και μια F+M2 (η δεύτερη ας πούμε σειρά, με τη χρήση αλουμινίου και πλαστικού).Από τις τρεις F+M1 οι δυό φτιάχτηκαν το 1969 και φυσικά έχουν αγωνιστικό παλμαρέ,ενώ η τρίτη το 1982!!!!!κατόπιν αιτήσεως της ίδιας της Lancia (που γνώριζε ότι ο Maglioli διατηρούσε στην αποθήκη του στη Biella παρακαταθήκη ανταλλακτικών και μερών για F+M)για λογαρισμό ενός dealer Lancia από το Udine.Σαν δότης χρησιμοποιήθηκε μια fanalone!!!!! χωρίς αγωνιστικό παλμαρέ.
Η πρώτη F+M1 προήλθε από μια ex squadra corse 1300HF,αλλά εφοδιάστηκε με τον κινητήρα της 1600ΗF,όπως και όλες οι υπόλοιπες.Και τα τέσσερα αυτοκίνητα βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην Ιταλία,δεν είναι όμως πλέον road legal (λόγω ηχορύπανσης!!!!)και κυκλοφορούν μόνο με πινακίδες PROVA.
Σύμφωνα πάντα με το Maglioli κυκλοφορούν ακόμα τουλάχιστον 6 ρέπλικες (οι δυό εκ των οποίων στη Σικελία),οι οποίες είναι πολύ πιστές αντιγραφές...αλλά με λάθος αριθμό πλαισίου.

Ο χρήστης Alba Parietti έγραψε:
ενώ για την ενίσχυση της στρεπτικής ακαμψίας φρόντιζαν πέρα πό τα κάθε λογής και μορφής ρόλμπαρ,μια σειρά σωληνώσεων που διέτρεχαν το πάτωμα από πίσω μέχρι τις ενώσεις των θυρών με το αμάξωμα.

Ευχαριστω ...
δεν εχουμε φωτο απο μεσα , Αlba μου ? ε ?
Να αφησω την φαντασια , να οργιασει , με χρωμομολιβδενιο 38 αρι ....

Δυστυχώς σε φωτο δεν υπάρχει τίποτα.Μόνο σε βιβλίο αλλά και από κει δεν μπορείς να καταλάβεις τίποτα.Τί έχεις στο μυαλό σου;

Να όμως μια replica (προφανώς όχι από αυτές που αναφέρει ο Maglioli).Δεν πουλήθηκε βέβαια (γιατί δεν επετεύχθη η τιμή που ζητούσε).Από την περιγραφή βλέπω ότι πρόκειται για αποκεφαλισμένη 1300,ενώ το μοτέρ είναι 1300αρι προετοιμασμένο από γνωστό οίκο της Σικελίας.Βλέπω τα κιτρινομπλε καπάκια που είναι γνώρισμα μόνο των μοτέρ HF (1200,1300,1600).Δεν αποκλείεται να είναι η περίπτωση του 1401 που ανέφερε ο Γιάννης.

http://cgi.ebay.it/LANCIA-FULVIA-SPORT- ... dZViewItem

Και για να πάρουμε μια ιδέα που παίζουν οι τιμές για μια fanalona (όχι και ιδιαίτερα προσεγμένη)

http://cgi.ebay.it/ws/eBayISAPI.dll?Vie ... %26ps%3D42

Επί τροχάδιν λόγω εργαστηρίων...στις ρεπλικα-αποκεφαλισμένες είναι η λύση του μυστηρίου. Από εκει ξεκίνησε η περίπτωση 1401 και όχι από τις 4 εργοστασιακές.

Nuntio Vobis magnum gaudium abemus 1401

Τελικά η περίπτωση του κινητήρα 1401κε πάει αρκετά πιο βαθιά στο χρόνο και είναι πολύ πιο μπερδεμένη και ενδιαφέρουσα.
Στην Ιταλία βρέθηκε ένας κινητήρας τέτοιος και συγκεκριμένα με αριθμό 001506 variante 1014.
Ο συγκεκριμένος κινητήρας είναι δημιούργημα της HF squadra corse και χρησιμοποιήθκε σε μια σειρά αυτοκινήτων το 67 και 68.
Συγκεκριμένα εξόλπισε το αυτοκίνητο του Anderson στο Tour de Corse του 1967 χρησιμοποιήθηκε ακόμα στο αυτοκίνητο του Vic Elford στο Criterium des Cevennes της ίδιας χρονιάς
στο αυτοκίνητο του Toivonen (πατέρα) στο RAC του 1967
στην 1300ΗF του Pinto, που συμμετείχε στις 12 ώρες του Sebring του 1968
καθώς και στην Zagato prototipo που είχε λάβει μέρος στις 24 ώρες της Daytona.

Άρα μιλάμε για ένα μοναδικό κομμάτι της αγωνιστικής ιστορίας της Lancia.

Ξεφυλλιζοντας Alba μου ενα παλιο ruoteclassiche (αυγουστος2006 ), ειδα ενα πανεμορφο lancia του 68 που εχει κανει ο zagato ,και το λεει απλα spyder ....
Aυτο που με εκανε να το συμπαθησω ιδιαιτερα ειναι εκτος απ'το καπω που ανοιγει σαν πιανο , η θεση της ρεζερβας πισω απ'τα και τον αριθμο που ανοιγει , και τα προσκεφαλα που ειναι στριφογυριστα στον ουρανισκο , πανω κατω δηλ.
Κατι λεει για παρουσιαση στο σαλονι του Τορινου το 68 με μοτερ 1300 86 cv....αλλα
αυτο εγω δεν το εχω δει πουθενα αλλου το μοντελο , κυκλοφορησε ποτε ?

Κατασκευάστηκε σε δύο μόνο κομμάτια,πάνω σε βάση Fulvia Sport 1300.Για αυτό και το καπώ ανοίγει έτσι και η ρεζέρβα βρίσκεται στο συρτάρι δίπλα στους προφυλακτήρες.

Το πρώτο αυτοκίνητο εξετέθη στην έκθεση του Torino του 68.Το δεύτερο στην έκθεση της Barcelona της ίδιας χρονιάς.Μάλιστα αυτό το δεύτερο,το πήγε οδηγώντας από το Milano στην καταλανική πρωτεύουσα ο ίδιος ο Elio Zagato,ύστερα από πρόσκληση του ισπανού εισαγωγέα Lancia.Σκοπός του Ζagato ήταν να εξασφαλίσει μια περιορισμένη παραγωγή,κάτι που τελικά δεν έγινε, γιατί δεν υπήρχαν τα κονδύλια.Για την ακρίβεια λίγους μήνες μετά την παρουσίαση της spyder,ο μεγαλομέτοχος της Lancia,Carlo Pesenti, εκχώρησε τις μετοχές του στη Fiat.
Το δεύτερο αυτοκίνητο,είναι το μόνο που επιζεί σήμερα.Εισήχθη από την Ισπανία πίσω στην πατρίδα του τη δεκαετία του 80 και ανακατασκευάστηκε με τις συμβουλές του ίδιου του Ercole Spada.Για το λόγο αυτό φέρει και κάποιες διαφορές από το πρωτότυπο του Torino (πχ μάσκα βαμμένη nero opaco,καθίσματα με ανατομικά προσκέφαλα,plexiglas στα φανάρια,δερμάτινες επενδύσεις και χρώμα rosso arancione).

Aυτο ειναι , πιστευω οτι θα ειχε πουλησει , σχεδον σαν την ντουετο αν .......

Απ'τα ωραιοτερα του μαστρο Ζαγκατου ε ? ( για οικονομικες εκδοσεις παντα !)

Astura Stabilimenti Farina 1947
Il magnifico denosauro

Υπερβολική,ανοικονόμητη, σχεδόν φαραωνική,παρουσιάστηκε από τον Farina στα 1947,με σκοπό να εισάγει νέους κανόνες αισθητικής.Οι οποίοι τελικά δεν έγιναν αποδεκτοί.Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για τα χρόνια αμέσως μετά το πόλεμο,όταν τα πάντα, της μόδας συμπεριλαμαβανομένης, εκπορεύονταν από την Αμερική.
Η εικονιζόμενη Astura βαμένη αρχικά σε ένα όμορφο και τυπικό για την εποχή χρώμα Lancia (verde giada)κέρδισε το διαγωνισμό ομορφιάς της Villa d'Este του 1947,για να εξαφανιστεί αργότερα.Στη δεκαετία του 70 ανακαλύφθηκε από κάποιον συλλέκτη,ο οποίος ανέλαβε την ανακατασκευή της.Τότε απέκτησε και το νέο της χρώμα blu Lancia.
Για τη δημιουργία αυτού του μοναδικού κομματιού, απαιτείτο η εξεύρεση ενός αντίστοιχα μακριού πατώματος.Η λύση βρέθηκε στο πάτωμα της προπολεμικής Astura 233L του 1935.To L σημαίνει lunga.Και πραγματικά ήταν τεράστια,διαθέτοντας ένα μεταξόνιο 3.32 μέτρων,συνολικό μήκος 5,5 μέτρα και βάρος ούτε λίγο ούτε πολύ 2 τόνους.
Από πλευράς αισθητικής ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η σχεδίαση των φτερών.Τα μεν μπροστινά επεκτείνονται μέχρι πολύ πίσω,για να σβήσουν λίγο πριν το τέλος των θυρών,ενώ τόσο τα εμπρός όσο και τα πίσω έχουν ένα τελείωμα που ενσωματώνει τους προφυλακτήρες.Οι καλυμένοι τροχοί παραπέμπουν σε κανόνες αεροδυναμικής και στα σπορ αυτοκίνητα του μεσοπολέμου.Στην πραγματικότητα δεν εξυπηρετούσαν αυτούς τους σκοπούς.Χρησιμοποιήθηκαν ως σχεδιαστικό εύρημα, που μοναδικό σκοπό είχε να τονίσει τη μονολιθικότητα της κατασκευής.
Για την κίνηση φρόντιζε ο 8κύλινδρος τρίλιτρος κινητήρας που κινούσε την πλειάδα των προπολεμικών Astura.Mε απόδοση 82 ίππων στις 4000 στροφές,διακρινόταν για την ελαστικότητα του (μπορείς να ξεκινήσεις το αυτοκίνητο με 2α ή και 3η ταχύτητα),αλλά και για την λαιμαργία του.Για κάθε 4 χιλιόμετρα απαιτείται 1 λίτρο βενζίνης.Άλλοι καιροί άλλα ήθη.

Στο δρόμο το αυτοκίνητο διακρίνεται για την άνεση που προσφέρει στους επιβάτες του,γεγονός στο οποίο συνεισφέρει πέρα από την ανάρτηση και η ελαστικότητα του κινητήρα του.Γενικά οι χειρισμοί αυτού του μαστόδοντου,παρουσιάζονται πολύ πιο φιλικοί από όσο προδιαθέτει η εμφάνιση του.
Κατά τη διάρκεια της ανακατασκευής προσετέθη το ραδιόφωνο και το κλάξον (δεκαετίας του 70).Ενώ για πίσω φωτιστικά σώματα χρησιμοποιήθηκαν αυτά του Fiat 124 Spider