Ο χρήστης sotiris28 έγραψε:
1ον η μεταπολίτευση δεν ήταν νίκη της αριστεράς (δεν νομίζω ο Παπανδρέου να μας έκανε Σοβιετική δημοκρατία )
2ον συγκρίνεις τελείως διαφορετικές εποχές. Οι διωγμοί έγιναν πάνω στην κορύφωση του Ψυχρού πολέμου, με μια δυνατή Σοβιετική Ένωση που δεν είχε σε τίποτα να γράψει ξαφνικά την Γιάλτα στα @@ρια της και να καταπιεί την Ελλάδα (αλλιώς γιατί το ΚΚΕ κράταγε τα όπλα στα υπόγεια που έλεγε και ο Φλωράκης;)

Ρε Ηλια μη μου πεις οτι το φρονημα του γονιου δεν ηταν σκαλοπατι η τειχος για την τοποθετηση του παιδιου σε καποια θεση στο Δημοσιο.
Μαλλον δεν εχεις την ηλικια αλλα μηπως εχεις ακουσει για πιστοποιτικο κοινωνικων φρονηματων; Το χειροτερο κωλοχαρτο που εχει βγαλει η Ελληνικη γραφειοκρατια.

Ναι, το γνωρίζω το πιστ/κό, όπως κι άλλα τέτοια του τότε κ του σήμερα, από πολλές πλευρές.
Και όχι, το παιδί που γεννήθηκε όταν άρχισαν να ισχύουν τα πιστ/κά κοινωνικών φρονημάτων δεν προλάβαινε να μεγαλώσει κ να γίνει ΔΥ μέχρι που σταμάτησαν. Και τα ανταλλάγματα που πήραν οι Αριστεροί μετά (μέχρι ΠΟΛΥ μετά, λέμε) τα ξέχασαν όλοι.
Άσε Δημήτρη μου τους Εβραίους να χρησιμοποιούν το Χίτλερ, δεν είναι ανάγκη να παίρνουν οι δικοί μας Αριστεροί μαθήματα κλαψομουνίλας από αυτούς.

New European Union emission rules are bad news for Germany’s carmakers

IF BALI failed to produce much besides cop-outs and compromises, at least the European Commission showed that it means business when it comes to tackling carbon emissions. Transport-related CO2 emissions in the European Union grew by one-third between 1990 and 2005 and now constitute 27% of the EU total. Of these, the commission reckons, cars and vans are responsible for about half.

On Wednesday December 19th the commission published its final proposals for cleaning up Europe’s cars. Although it will be at least a year before they become law and there is still scope for some of the details to change there is now little doubt that in only a few years’ time European carmakers will have to meet the world’s strictest CO2-emission standards.

At present Europe’s cars emit an average of about 160 grams of CO2 per kilometre (g/km). There has been some reduction since carmakers were last threatened with legislation a decade ago, but progress has been painfully slow—about 1.5% a year rather than the 3% needed to meet the voluntary target of 140g/km by 2008 that the industry agreed to a few years ago. The commission is therefore insisting that by 2012, the fleet-average emissions from new cars sold in the EU must not exceed 130g/km, with another 10g/km reduction coming from other sources, such as low rolling-resistance tyres, more efficient air-conditioning and greater use of biofuels.

The proposals have split Europe’s car industry down the middle. The French and the Italians, represented by PSA Peugeot Citroën, Renault and Fiat, have so far been fairly sanguine. In 2006 their fleets, heavily biased towards fuel-efficient small cars, averaged 142-147g/km. It will not be easy for them to meet the new rules without increasing the cost of their cheap, low-margin cars, but they are close enough to be confident that they can get there.

For the Germans it is a different matter. Volkswagen makes plenty of small cars but its fleet-average emissions have actually been rising slightly because of the recent success of its Audi brand. But it is Mercedes-Benz and BMW that feel most threatened by the commission’s plans. Their brands are synonymous with big, powerful cars that promise luxury and high performance. Mercedes props up the 2006 emissions league table with a fleet average of 188g/km, and BMW is next from bottom with 184g/km.

BMW has at least been making an effort to burnish its environmental credentials. As well as reducing the weight of its cars, it is now extending across its range a package of fuel-saving tricks called “Efficient Dynamics”. This brings together the latest engine technologies with energy-saving auxiliary units, automatic start-stop and regenerative braking.

By contrast, Mercedes still seems to be in a state of denial. It has heavily promoted its BlueTec technology, but that is primarily designed to deal with clean-air regulations in America (which have limited the sales of diesel cars), not to meet European CO2 rules. Along with BMW, General Motors and Chrysler, it has developed a new hybrid system called Two-Mode. But this is an expensive option that is likely to find its way only slowly into the firm’s sport-utility vehicles (SUVs) and bigger saloons.

Meanwhile, both BMW and Mercedes continue to build cars that are bigger than the ones they replace and have ever more powerful engines. Both firms insist that as long as customers want such cars, they will build them, particularly as they are highly profitable and popular in export markets such as America, Russia and China. They also point out, correctly, that removing their high-end models entirely from the European market would have only a minimal impact on carbon emissions, because they are a tiny proportion of the overall fleet. They argue that the makers of small cars, which sell so many more vehicles, should have to do more to reduce emissions—perhaps by reducing their fleet averages well below the EU’s proposed 130g/km limit.

Intensive lobbying by BMW and Mercedes, with support from the EU’s industry commissioner, Günter Verheugen (who happens to be German), and the German chancellor, Angela Merkel, has had some effect. To the fury of green campaigners, the commission has agreed to a “weight dispensation” that will allow makers of heavier cars (ie, the Germans) to produce higher fleet-average emissions.

The commission is determined not to let the premium carmakers off the hook, however, so much will depend on the slope of the weight/CO2 graph. The most grossly polluting vehicles may not be numerous, but if they do not attract stiff penalties the emission rules will lose all credibility. The commission would like to impose fines of

Ο χρήστης sotiris28 έγραψε:

Όποιος και να νίκαγε τα ίδια θα΄κανε στους άλλους. (αλήθεια θα προτιμούσες να είμασταν Βουλγαρία σήμερα;)

Ειδες εσυ μετα τη μεταπολιτευση να γινει ενα τετοιο κυνηγητο προς τους χουντικους απο τους μαρτυρισαντες επι επταετια οπως 'απηλαυσαν' οι αριστεροι για δυο γενεες;
Βουλγαρια ΔΕΝ θα γινομαστε ποτε.Τα ειχαν αποφασισει οι τρεις νικητες.

1ον η μεταπολίτευση δεν ήταν νίκη της αριστεράς (δεν νομίζω ο Παπανδρέου να μας έκανε Σοβιετική δημοκρατία )

Δεν αντιλεγω,απλως ηθελα να τονισω οτι οι πλειστοι οσοι αριστεροι,αριστεριζοντες και δεξιοι που μαρτυρησαν επι χουντας δεν κυνηγησαν τους βασανιστες τους οταν ανελαβαν πια την εξουσια.....οσο οι νικητες του εμφυλιου κλπ,κλπ.

Ποτε στην Ελλαδα δεν εγινε αποχουντοποιηση οπως επισης ποτε στην Ελλαδα δεν εγινε ουτε μιση διωξη εναντιον καποιου συνεργατη των Γερμανων. Γι'αυτο και οι απογονοι τους τωρα εχουν (στο ονομα της πατριδας και της δημοκρατιας οι γερμανοτσολιαδες και χουντικοι) βγαλει γλωσσα σαν γραβατα και εχουν και απαιτησεις...

Να υπενθυμίσω μόνον ότι ο δικτάτωρ Γεώργιος Παπαδόπουλος υπήρξε γερμανοτσολιάς επί Κατοχής και το '56 απεπειράθη να ανατρέψει τον τότε βασιλέα Παύλο. Υπήρξε δε πράκτωρ της CIA και έλαβε μέρος στην επιχείρηση Gladio μέσω της επιχείρησης-παρακλάδι με την επωνυμία 'Operation Sheepskin'.

Σύμφωνα δε με το βιβλίο 'Η Μασονία στην Ελλάδα' του Κώστα Τσαρούχα, το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου κανονίστηκε στη Στοά 'Σπυρίδων Νάγος', παρουσία της Γιαέλ Νταγιάν, κόρης του Ισραηλινού στρατηγού Μοσέ Νταγιάν.

Ετσι στη σκοτεινή ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα! me albano tavernarxh

Ελλάς Ελλήνων Γυψοσανιδάδων!

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:
Ωραία. Δηλαδή όπου βλέπω κάτι παράνομο το οποίο με ενοχλεί να πάω να το καταστρέφω/γκρεμίζω;
Να πάω και στην πολυκατοικία απέναντι που έχει χτίσει έναν όροφο παραπάνω παράνομα και να της βάλω φωτιά γιατί μου κόβει τη θέα;
...

Αν αυτό κατάλαβες από αυτό που έγραψα τότε πάω πάσο.

...
Και ξαναλέω ότι πάω στοίχημα ότι αν δεν ήταν τζιπ δεν θα έκανε τίποτα. Όπως επίσης και ότι αν δεν τον έκαναν τσακωτό θα την έκανε λαμογίστικα για να εξιστορήσει τις μαγκιές του στους φίλους του...

Υποθετικά όλα θα μπορούσαν να γίνουν. Αλλά δεν έγιναν άρα... .

Εγώ διαφώνησα με τη λογική του 'βλέπω κάποιον που παρανομεί και παίρνω το νόμο στα χέρια μου προκαλώντας του ζημιά'.
Αν ήταν νεαρός ο δράστης είμαι σίγουρος ότι αν δεν ήταν τζιπ παίζει να μην έκανε τίποτα...
Σε τέτοιου είδους κολωκοτρονεϊστικα μια είναι η αντιμετώπιση: πάτα πάνω στο καπώ του μπαμπά σου και μετά στου γείτονα ή του οποιοδήποτε που παρανομεί.
**Πολύ ρομαντική η εικόνα ενός πεζού που επαναστάτησε για να βρει το δίκιο του αλλά ευχαριστώ δεν θα πάρω.**Το καλοκαίρι γύριζα από Χανιά. Κατεβαίνω να πάρω το αμάξι και στην πορεία βλέπω ότι ένα παρκαρισμένο (τεράστιο) τζιπ έκλεινε τελείως τους διαδρόμους και δεν μπορούσα να περάσω για να παω στο αμάξι μου. Τι έκανα; Πάτησα λίγο πάνω στη ρόδα και κατά βαση σούρθηκα πάνω στο πενταβρώμικο φτερό του για να περάσω. Ευτυχώς που φόραγα μαγιώ...
Τον Τσε Γκεβάρα πάνω στο καπώ του καθενός (ότι παράβαση και να έχει κάνει) δεν θα τον κάνω.

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:
...Τον Τσε Γκεβάρα πάνω στο καπώ του καθενός (ότι παράβαση και να έχει κάνει) δεν θα τον κάνω.

Αυτό που ξέρεις κ δεν μας λες είναι ότι δεν θα τον κάνεις γιατί το παρκάρισμα όπου κι όπως το κάνεις κ εσύ.
Σωστό θα ήταν κάθε φορά που βλέπουμε παράβαση (ακόμα κι αν δεν μας ενοχλεί προσωπικά) να τηλεφωνούσαμε στην τροχαία κ να περιμέναμε εκεί μέχρι να έλθει. Αλλά στ@ρχιδι@μ@ς. Αφού το κάνουμε κ εμείς πρωί - μεσημέρι - βράδυ...
Είσαι μάγκας, Κύριε; Πάνε στη Γερμανία, στην Αγγλία ή στην Αμερική να παρκάρεις έτσι. Να σου βγάλω το καπέλο. Στο μπουρδέλο τον καμπόη μπορώ να τον κάμνω κι εγώ.

EDDIE_147, τπτ προσωπικό δεν υπάρχει στο σχόλιό μου. Γενικά μιλάω, ακόμα κ για μένα, κ ας είναι σε 2ο πρόσωπο.

Τη μεγαλύτερη βάση βιομετρικών δεδομένων στον κόσμο θα αποκτήσει το FBI
*
'Το FBI ξεκινά ένα τεράστιο έργο, κόστους 1 δισ. δολαρίων, με στόχο την κατασκευή της μεγαλύτερης βάσης δεδομένων βιομετρικών στοιχείων, η οποία θα δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να αναγνωρίζει ευκολότερα και με περισσότερη ακρίβεια πολίτες εντός και εκτός της χώρας, ανέφερε η εφημερίδα Washington Post.

Το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών, ως το σημαντικότερο όργανο του υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ για τη διεξαγωγή έρευνας, έχει ήδη αρχίσει να συγκεντρώνει ψηφιακές εικόνες προσώπων, δακτυλικών αποτυπωμάτων και αποτυπωμάτων παλάμης στα συστήματά του.

Τον Ιανουάριο η υπηρεσία, η οποία επικεντρώνεται στις παραβιάσεις της ομοσπονδιακής νομοθεσίας, την κατασκοπεία και τις τρομοκρατικές δραστηριότητες, αναμένεται να αναθέσει ένα 10ετούς ισχύος συμβόλαιο για την επέκταση των βάσεων δεδομένων, της ποσότητας και των ειδών των δεδομένων που λαμβάνει.

Κατόπιν σχετικού αιτήματος, το FBI θα διατηρεί επίσης σε βάση δεδομένων τα δακτυλικά αποτυπώματα όσων εργαζομένων σε αυτό έχουν περάσει από ποινικό έλεγχο.

Το σύστημα, που αποκαλείται Ταυτοποίηση Νέας Γενιάς (Next Generation Identification), θα συλλέγει σε μια βάση δεδομένων όλα τα βιομετρικά δεδομένα που απαιτούνται για την αναγνώριση υπόπτων, καθώς και τη σήμανση.*'

Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι η βιομετρική (biometrics), ας μάθουν ότι αρκεί μια φωτογραφία για να σε αναγνωρίζει με αρκετά καλή ακρίβεια μια ειδική συσκευή, εφόσον έχει πρόσβαση στα συγκεντρωμένα στοιχεία. Μπαίνεις πχ σε ένα αεροδρόμιο ή ένα καζίνο, μια κάμερα σε φωτογραφίζει και ο υπολογιστής 'λέει' στο σύστημα ότι μπήκες στο συγκεκριμένο χώρο τάδε μέρα και ώρα.
Με την επέκταση τέτοιων συσκευών 'για λόγους ασφαλείας' σε πολλούς χώρους (και ιδιωτικούς), θα έχει ο καθένας έναν αυτόματο (χωρίς εισαγγελέα και χωρίς εύλογη αιτία) κατάσκοπο πάνω του.

Παρόμοια αναγνώριση μπορεί να γίνει και με τη φωνή, το DNA κ.ά.

Αυτό που ξέρεις κ δεν μας λες είναι ότι δεν θα τον κάνεις γιατί το παρκάρισμα όπου κι όπως το κάνεις κ εσύ.

Δεν έχεις άδικο, αν και ειδικά στο παρκάρισμα προσέχω και για δικούς μου λόγους.

Η ιστοσελίδα στην Τουρκία, οι 1.400.000 χρήστες και οι επιπτώσεις

Εχω πάρει το ταξί από το αεροδρόμιο Ατατούρκ για το σπίτι μου στο Πέρα. Ο οδηγός με κοιτά μέσα από τον καθρέφτη και έχει διάθεση για κουβέντα, διάθεση που συμμερίζομαι. Οι ταξιτζήδες της Πόλης είναι πολύτιμη πηγή πληροφόρησης επί παντός επιστητού. «Φοβάμαι πως η γυναίκα μου θα με αφήσει» λέει ο σαρανταπεντάχρονος Χασάν. «Είμαι τέσσερις μήνες χρήστης». «Χασίς;» ρωτώ για να αποφύγω τα χειρότερα. «Οχι τζάνιμ, του φέισι - μπουκ».

Από τότε που ανακάλυψε το facebook (δεν μπορεί να το προφέρει σωστά) άρχισε να παραμελεί τη σύζυγο (φυσικά και φορά μαντίλα και φυσικά παντρευτήκαμε με προξενιό, μου λέει απορώντας με την ερώτηση) και να περνά ώρες ολόκληρες στο Ιντερνετ καφέ. Μέσω του προφίλ του στο facebook, όπου δεν εμφανίζεται με το πραγματικό του όνομα, φλερτάρει με «όμορφες κυρίες» που κυκλοφορούν χωρίς μαντίλα και έχουν ξανθά μαλλιά. Με τις ώρες. Τα παιδιά του παραπονούνται ότι δεν τον βλέπουν, τα πεθερικά του βάζουν ιδέες στη σύζυγο ότι την απατά και οι γείτονες άρχισαν τα κουτσομπολιά. Ωστόσο, το μεγαλύτερο παράπονο του Χασάν είναι ότι το facebook είναι εξ ολοκλήρου στην αγγλική. «Παίρνω κρυφά το λεξικό του γιου μου για να μπορώ να το χρησιμοποιώ» λέει. Ονειρό του να γνωρίσει κάποιες από τις ξανθές κυρίες τις οποίες γνώρισε στον κυβερνοχώρο, και να ζήσει, έστω και για λίγο, «όπως ζείτε εσείς». Με έχει περάσει για Τούρκο και με το «εσείς» εννοεί τους «λευκούς Τούρκους», τους δυτικότροπους αστούς των πόλεων, μου εξηγεί. Λίγο αργότερα βρίσκομαι με μία επιφανή εκπρόσωπο της ομάδας. Η Σινέμ κατάγεται από ευκατάστατη οικογένεια. Φοίτησε σε αγγλόφωνα ιδιωτικά σχολεία, έζησε χρόνια στη Νέα Υόρκη και δηλώνει φανατική της γυναικείας απελευθέρωσης. Είναι ακτιβίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αφορμή της συνάντησής μας μία συνέντευξη για τον ρόλο της γυναίκας στο υπό κατάρτιση νέο σύνταγμα της Τουρκίας. Μιλάμε για το ζήτημα τακτικά. Αυτή τη φορά όμως φαίνεται αφηρημένη, και κοιτά το laptop της. «Με συγχωρείς, κοίταζα το προφίλ μου στο facebook...».

Η συζήτηση στρέφεται στο δημοφιλές site. «Είναι το νέο κοινωνικό φαινόμενο. Ολη η Τουρκία μιλά και ασχολείται με αυτό». Πράγματι, το facebook αντανακλά πρώτα και κύρια τη μανία των Τούρκων με το Διαδίκτυο. Εδώ οι μανιακοί χρήστες του Ιντερνετ δεν είναι μόνο οι νέοι, αλλά άνθρωποι από όλες τις ηλικίες και κοινωνικά περιβάλλοντα. Χαρακτηριστικά, η Τουρκία αριθμεί 1.400.000 χρήστες στο Facebook, αριθμό πολύ μεγαλύτερο από εκείνους της Γαλλίας (800.000), της Γερμανίας (260.000) ή της Ρωσίας (54.000) (πρόκειται πάντοτε για χρήστες εγγεγραμμένους στα εθνικά δίκτυα). Ο αριθμός των Τούρκων χρηστών αυξάνεται κατά 100.000 κάθε μήνα. Τους συναγωνίζονται οι Ισραηλινοί, 300.000 περίπου από τα 7.000.000 των οποίων έχουν προφίλ στο Facebook, ενώ η Αίγυπτος πλησιάζει τις 300.000. Η Ελλάδα ασθμαίνει με κάτι πάνω από 100.000 μέλη, η Ιταλία με 165.000 και η Ισπανία με 190.000.

Η Σινέμ απέκτησε πάνω από εκατό φίλους την εβδομάδα της εγγραφής της. Τώρα αριθμεί γύρω στους τριακόσιους. «Γνωστοί από το νηπιαγωγείο και το δημοτικό ακόμη που είχα να τους δω από τότε. Γνωστοί και φίλοι από τη Νέα Υόρκη, πρόσωπα που είχα γνωρίσει εδώ κι εκεί. Πάρα πολλοί παραμένουν συνδεδεμένοι στο face- book στον χώρο εργασίας τους και ελέγχουν τα μηνύματά τους ή παίζουν παιχνίδια όλη την ώρα». Η ιδέα ότι οι σελίδες του Facebook μπορεί να μεταφραστούν στην τουρκική είναι για τη Σινέμ εφιαλτική. «Η αγγλική κρατά μεγάλο μέρος του πληθυσμού εκτός Facebook. Ηδη όμως πολλοί από τα λαϊκότερα περιβάλλοντα το χρησιμοποιούν ως χώρο εκδήλωσης της καταπιεσμένης σεξουαλικότητάς τους. Σε μια κοινωνία συντηρητική και θρήσκα, όπου το φλερτ είναι δύσκολο, αυτό είναι επόμενο. Ωστόσο, το facebook είναι ένας χώρος κοινωνικής δικτύωσης για όλους, όχι πεδίο εκπλήρωσης σεξουαλικών φαντασιώσεων».

Τούρκοι χρήστες δημιούργησαν το γκρουπ «Να παραμείνει το facebook στην αγγλική, για να μη γεμίσουμε εργάτες». Η Σινέμ στιγματίζει τον κοινωνικό ρατσισμό, αλλά παραπονείται για μια δική της περιπέτεια. «Εντάχθηκα σε κάποια γκρουπ ομοφυλοφίλων, καθώς αγωνίζομαι να κατοχυρωθεί η απαγόρευση των εναντίον τους διακρίσεων στο νέο Σύνταγμα. Εκτοτε δέχομαι κάθε μέρα πολλά μηνύματα και pokes από κοπέλες που με φλερτάρουν. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι απλά υποστηρίζω την πολιτική ατζέντα των γκρουπ. Πολλές από αυτές φορούν μαντίλες και είναι σχεδόν αγράμματες. Δεν έχουμε και τίποτε να πούμε η μία στην άλλη...». «Ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται ότι εκτίθεται με την παράθεση προσωπικών του δεδομένων» προειδοποιεί ο Γκιοκχάν, που διευθύνει ιδιωτική εταιρεία. «Πέραν του ότι απαγορεύσαμε την πρόσβαση στο Facebook στον χώρο εργασίας, ελέγχουμε επιμελώς τα προφίλ των υποψηφίων που υποβάλλουν αιτήσεις εργασίας. Εάν ο χρήστης δεν το απαγορεύσει, το προφίλ του είναι προσβάσιμο από κάθε μέλος του εθνικού δικτύου. Λυπάμαι, αλλά εάν κάποιος αναφέρει ανάμεσα στα ενδιαφέροντά του ότι έχει φετίχ τα κόκκινα γυναικεία εσώρουχα, δεν θα τον προσλάβω. Φαντάζεστε να το έβλεπε κάποιος πελάτης; Ούτε καταλαβαίνω την τάση των Τούρκων να βάζουν στα προφίλ τους φωτογραφίες ημίγυμνες ή με μπικίνι. Αποτελεί έλλειψη σοβαρότητας. Ο πολιτικός ακτιβισμός επίσης δεν έχει χώρο στην εταιρεία μας, εκτός και εάν αφορά τα ιδανικά του Ατατούρκ. Είμαστε κομφορμιστές και δεν ντρεπόμαστε για αυτό». Πολύ πιο κομφορμιστική όμως είναι η τουρκική αστυνομία και δικαιοσύνη. Σύμφωνα με πηγές της «Κ», ενδέχεται να απαγορευθεί η πρόσβαση σε πολλά γκρουπ της ιστοσελίδας, με το αιτιολογικό ότι αντίκεινται στα χρηστά ήθη.

Ε, καλά τα γράφει. Αυτή είναι η σύγχρονη Τουρκία. Ένα σχετικά μικρό ποσοστό δυτικοαναθρεμμένων (αλλά πολιτικά και οικονομικά ισχυρό), ένα μεγάλο ποσοστό αμόρφωτων και ημιαγράμματων (που στηρίζουν την πολιτική-στρατιωτική-θρησκευτική, γενικά συντηρητική ελίτ).
Κάποτε θα ανατραπεί αυτή η αναλογία, αλλά όχι γρήγορα.

ειδατε τι ειναι αυτοι οι δεξιοι οι φασιστες νεοδημοκρατες;
πηγανε να τον φανε τον κακομοιρη..

θα'ρθει μια μερα ευτυχως που θα κρεμασουμε ολους οσους ψηφιζουν ν.δ.

Ο χρήστης skye έγραψε:
ειδατε τι ειναι αυτοι οι δεξιοι οι φασιστες νεοδημοκρατες;
πηγανε να τον φανε τον κακομοιρη..

θα'ρθει μια μερα ευτυχως που θα κρεμασουμε ολους οσους ψηφιζουν ν.δ.

Αυτο που μου κανει εντυπωση ειναι η δυναμη που ειχε στα χερια του ενας αποτυχων υποψηφιος βουλευτης.
Και ποσοι αλλοι μπορει να ειναι σαν και αυτον.

περα απ'την πλακα τωρα, ειναι ευκολο να διαπιστωσει κανεις, οσο πεσιμιστικο και αν ακουγεται, οτι η πολιτικη συμφεροντων δεν εχει αλλαξει καθολου απο την εποχη του κουμουνδουρου στην ελλαδα

Γιατί ν' αλλάξει, έγινε καμιά ανταλλαγή πληθυσμών με την Εσπερία και δεν το πήραμε χαμπάρι;

Τα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ζήτηση στην Ευρώπη

Πριν επιλέξετε να εργαστείτε σε κάποια άλλη χώρα, δείτε ποια επαγγέλματα έχουν τη μεγαλύτερη ζήτηση και ποια κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν τις καλύτερες συνθήκες εργασίας, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Τα επαγγέλματα που έχουν ζήτηση στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρονται σε τομείς όπως η υγεία - και ιδιαίτερα οι νοσοκόμες - οι μεταφορές, οι υπηρεσίες, το εμπόριο και οι πωλήσεις (όπως οι πλασιέ). Σε αρκετές χώρες ο σημαντικότερος εργοδότης είναι το δημόσιο, αλλά και οι κατασκευαστικές εταιρείες. Ωστόσο, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, από χώρα σε χώρα οι συνθήκες εργασίας και ειδικότερα οι μισθοί, διαφέρουν. Δυστυχώς, η Ελλάδα υστερεί σε πραγματική σύγκλιση, ως προς το μέσο ευρωπαϊκό όρο. Η ζήτηση εργασίας στην Ελλάδα, εντοπίζεται σε επαγγέλματα που δεν ανταποκρίνονται σε ευρωπαϊκά δεδομένα, όπως είναι η εξειδίκευση, οι υψηλές δεξιότητες και προσόντα που προάγουν την ανάπτυξη και συμβάλλουν στην ενίσχυση της τεχνολογίας και καινοτομίας.

**Ελλάδα

Οι Έλληνες απασχολούμενοι εργάζονται περισσότερες ώρες συγκριτικά με τους λοιπούς Ευρωπαίους και παραμένουν στην ίδια θέση απασχόλησης και στο ίδιο επάγγελμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης, εργάζονται συχνά ως αυτοαπασχολούμενοι και πολύ σπάνια απασχολούνται σε θέσεις μερικής απασχόλησης. Τα επαγγέλματα που αναφέρονται με τη μεγαλύτερη συχνότητα είναι: πωλητές στα καταστήματα, εργάτες οικοδομών, κομμώτριες, κουρείς, αισθητικοί, οδηγοί φορτηγών, σερβιτόροι, μπάρμεν, βοηθοί λογιστές και αποθηκάριοι.

Ο βασικός μηνιαίος μισθός στην Ελλάδα ανέρχεται περίπου στα 668 ευρώ. Το κόστος ζωής στην Ελλάδα παραμένει μάλλον υψηλό σε σχέση με τα εισοδήματα του πληθυσμού της με βάση στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat). Η Ελλάδα είναι 15η στις 25, με βάση το γενικό επίπεδο τιμών. Ιδιαίτερα στην κατηγορία για τις τιμές καταναλωτή σε εστιατόρια και ξενοδοχεία, η Ελλάδα βρίσκεται σε ποσοστό χαμηλότερο από το μέσο ευρωπαϊκό όρο, αλλά είναι ακριβή ακόμη για τα ελληνικά δεδομένα, με το βιοτικό επίπεδο να είναι στο 91% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, ενώ τα εισοδήματα αντιστοιχούν στο 82%.

Η Αθήνα, από την άποψη του συγκρίσιμου κόστους ζωής, κατατάσσεται 47η μεταξύ 131 πόλεων που περιλαμβάνονται σε έρευνα του Economist Intelligence Unit (EIU). Σύμφωνα με έρευνα του Economist, το κόστος ζωής στην Αθήνα πλησιάζει το 90% του κόστους στη Νέα Υόρκη.

Το κόστος ζωής είναι αυξημένο στις ημιαστικές και τουριστικές περιοχές της χώρας. Σε μη τουριστικές περιοχές το κόστος είναι μειωμένο, λόγω των αγροτικών προϊόντων, των χαμηλότερων ενοικίων και των μειωμένων εξόδων μετακίνησης.
**
Φινλανδία

Η ζήτηση εργαζομένων έχει αυξηθεί στη Φινλανδία, ιδιαίτερα στη Νότια και Δυτική, και το εργατικό δυναμικό αντιστοιχεί περίπου στο 67% του ενεργού πληθυσμού. Ωστόσο, η αύξηση της απασχόλησης κατά τα τελευταία χρόνια σημειώθηκε σε όλους τους τομείς εκτός από τη γεωργία. Ειδικότερα, αυξήθηκε κυρίως στη βιομηχανία, τον εμπορικό τομέα, τις μεταφορές και την υγεία. Υπάρχουν αρκετές κενές θέσεις εργασίας στον τομέα των κατασκευών, μεταφορών (ιδιαίτερα οδηγοί), στη βιομηχανία μετάλλων: συγκολλητές, κατασκευαστές καλουπιών, τεχνίτες μεταλλικών κατασκευών κ.λ.π. Ζήτηση έχουν και οι νοσοκόμες, μαίες, πωλητές στα καταστήματα, τεχνικοί, φροντιστές κτιρίων, μάγειροι, σερβιτόροι, μπάρμεν.

Κατά το 2006, οι μηνιαίες ακαθάριστες αποδοχές των εργαζομένων στη Φινλανδία άγγιζαν, κατά μέσο όρο, τα 2.600 ευρώ το μήνα και οι εβδομαδιαίες ώρες εργασίας δεν μπορούν να ξεπερνούν τις 40. Ωστόσο, σε σύγκριση με πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η Φινλανδία έχει αρκετά υψηλό επίπεδο φορολογίας. Υπάρχει ένας σταθερός φορολογικός συντελεστής 28% που καταβάλλεται επί των εισοδημάτων, ενώ ο ΦΠΑ είναι στο 22%.

Γαλλία

Στη Γαλλία, ο ελάχιστος μισθός ανέρχεται στα 1.250 ευρώ και ο μέγιστος αριθμός ωρών εργασίας είναι 35 ώρες την εβδομάδα. Η διαφορά μεταξύ των ακαθάριστων και των καθαρών αποδοχών είναι περίπου 22%. Τα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ζήτηση είναι τα εξής: Θέσεις σε τμήμα διαφημίσεων και δημοσίων σχέσεων, αναλυτές, ειδικοί ηλεκτρονικών υπολογιστών, μηχανολόγοι μηχανικοί, ιατροί, οδοντίατροι, κτηνίατροι και φαρμακοποιοί (εκτός νοσοκόμων) και χημικοί.

Γερμανία

Οι περισσότεροι εργαζόμενοι απασχολούνται κυρίως σε τομείς, όπως οι υπηρεσίες, το εμπόριο και επιχειρήσεις. Η μεταποιητική βιομηχανία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εργοδότης στη Γερμανία. Συγκεκριμένα, οι καλύτερες προοπτικές απασχόλησης υπάρχουν στους ακολούθους τομείς: υπηρεσίες, υγεία, κοινωνικές υπηρεσίες, τουρισμό και ναυτιλία. Έτσι, τα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ζήτηση είναι: Μηχανολόγοι μηχανικοί, ηλεκτρολόγοι, ειδικοί ηλεκτρονικών υπολογιστών, υδραυλικοί, πλασιέ, τεχνίτες, αρχιτέκτονες καθώς και το εξειδικευμένο προσωπικό στις ναυτιλιακές εταιρείες, όπως μηχανικοί.

Οι μεγαλύτερες εταιρείες στη Γερμανία είναι οι Allianz, Deutsche Bank, E. ON, Daimler AG, η Deutsche Telekom, η Siemens, η RWE, Munchener R ο ck, η Deutsche Post, η BASF, BMW, Volkswagen, η Commerzbank και η φαρμακευτική εταιρεία Bayer.

Η Γερμανία έρχεται όγδοη στη λίστα των χωρών της ΕΕ με τα υψηλότερα έξοδα διαβίωσης. Κατά μέσο όρο, ένα νοικοκυριό τριών ατόμων, καταβάλλει το μήνα 57 ευρώ για ηλεκτρική ενέργεια και 96 ευρώ για θέρμανση, ενώ τα έξοδα για αγαθά καθημερινής κατανάλωσης, όπως τρόφιμα, είναι λίγο χαμηλότερα. Η ανεργία στη Γερμανία αυξήθηκε σημαντικά στο 9,1% και υπάρχουν 42,09 εκατ. άτομα σε ηλικία εργασίας, όταν ο πληθυσμός της είναι, περίπου, 82,4 εκατ. άτομα. Οι μέγιστες ώρες εργασίας είναι 40 ώρες την εβδομάδα και οι μέσες ακαθάριστες αποδοχές των εργαζομένων στη μεταποιητική βιομηχανία, το εμπόριο, τα πιστωτικά ιδρύματα και σε κλάδους ασφάλισης είναι περίπου 2.500 ευρώ το μήνα. Ωστόσο, οι μισθοί δεν είναι ομοιόμορφοι σε όλη τη Γερμανία, με τη Δυτική να έχει ως και τριπλάσιους μισθούς από την Ανατολική.

Ηνωμένο Βασίλειο

Στους βασικούς τομείς απασχόλησης περιλαμβάνονται το εμπόριο, μεταποίηση, η υγεία, real estate, οι οποίες απασχολούν πάνω από το μισό του βρετανικού εργατικού δυναμικού. Επίσης, οι μεγαλύτεροι εργοδότες στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι οι: Tesco, Sainsbury και ASDA, GlaxoSmithKline, British American Tobacco, Royal Mail, Royal Bank of Scotland, Lloyds TSB, HSBC, και Barclay. Τα επαγγέλματα που αναφέρονται με τη μεγαλύτερη συχνότητα είναι: τεχνικοί,

δακτυλογράφοι, ταμίες, μάγειροι, σερβιτόροι, μπάρμεν και οικονομολόγοι, υπάλληλοι παροχής φροντίδας και περιποίησης, οικιακοί βοηθοί, καθαριστές, μεταλλωρύχοι, τεχνίτες οικοδομών, αστυνομικοί και πυροσβέστες.

Παρά τη μείωση της απασχόλησης, τα τελευταία χρόνια στο μεταποιητικό τομέα, η βρετανική αγορά εργασίας θεωρείται η πιο επιτυχημένη σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες, αφού το 75% του πληθυσμού στο Ηνωμένο Βασίλειο απασχολείται. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ο ελάχιστος μισθός είναι 1.361 ευρώ και οι μέγιστες ώρες εργασίας κυμαίνονται από 40 ως 48. Ωστόσο, το Ηνωμένο Βασίλειο θεωρείται μια από τις ακριβότερες χώρες σε σύγκριση με άλλες χώρες εντός της ΕΕ.

Λουξεμβούργο

Το Λουξεμβούργο έχει 460.000 κατοίκους εκ των οποίων 182.000 είναι αλλοδαποί και το σύνολο της εγχώριας απασχόλησης ανέρχεται στα 326.533. Η αγορά εργασίας είναι ελκυστική χάρη στη σχετικά χαμηλή φορολογία και στις χαμηλές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Τα επαγγέλματα που αναφέρονται με τη μεγαλύτερη συχνότητα είναι οικονομικές και εμπορικές υπηρεσίες, μηχανικοί πλοίων, νομικοί, πωλητές, σχεδιαστές, ειδικοί ηλεκτρονικών υπολογιστών και δακτυλογράφοι

Ο κατώτατος μισθός στο Λουξεμβούργο αγγίζει τα στα 1.570 ευρώ και ο νόμος προβλέπει μέγιστο χρόνο εργασίας τις 40 ώρες την εβδομάδα ή 8 ώρες την ημέρα. Οι μεγαλύτεροι εργοδότες είναι οι εξής: 1. Mittal-Arcelor (χαλυβουργική - 5910 εργαζόμενους στις 1/1/2006), 2. Cactus (λιανικό εμπόριο - 3860 εργαζομένους) · 3. Goodyear (βιομηχανία-3530 εργαζομένους), 4. Postes et Telecommunications (ταχυδρομεία και τηλεπικοινωνίες - 3240 εργαζομένους) και 5. Dexia (χρηματοοικονομικά- 3190 εργαζομένους).

Σουηδία

Η Σουηδία έχει συνολικά 9 εκατομμύρια κατοίκους και το επίπεδο απασχόλησης μεταξύ 20-64 βρίσκεται στο 77,7%. Η αύξηση της απασχόλησης στη σουηδική αγορά εργασίας είναι πολύ ισχυρή και παρατηρείται περισσότερο στον ιδιωτικό τομέα. Τα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ζήτηση είναι: μάγειροι, αναλυτές, σχεδιαστές συστημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, ειδικοί ηλεκτρονικών υπολογιστών, πολιτικοί μηχανικοί, κτηνίατροι, διδακτικό προσωπικό, βοηθοί πολιτικών μηχανικών και πωλητές.

Οι μέσες ετήσιες απολαβές ενός εργαζομένου στη Σουηδία ανέρχονται, περίπου στα 29.500 ευρώ ωστόσο, τα έξοδα διαβίωσης ενός ατόμου για ένα ζευγάρι ανέρχονται σε ευρώ 868 το μήνα, χωρίς τα έξοδα στέγασης. Ο μέγιστος χρόνος εργασίας είναι οι 40 ώρες την βδομάδα, ωστόσο, γονείς με παιδιά ηλικίας κάτω των 8 έχουν το δικαίωμα να μειώσουν τις ώρες εργασίας τους μέχρι και 25%. Σημειώνεται ότι βασικός μισθός δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο ένας ελάχιστος μισθός, ο οποίος δεν καθορίζεται από το εκάστοτε κρατικό δίκαιο, αλλά από τις ενώσεις και τα συνδικάτα.

Κύπρος

Το εργατικό δυναμικό στην Κύπρο ανέρχεται στα 374.285 άτομα και, σύμφωνα με την κατανομή της απασχόλησης κατά τομέα (ηλικίες 15 - 64 ετών), το μεγαλύτερο ποσοστό απασχολουμένων το συγκεντρώνουν οι υπηρεσίες με 73,0%, ενώ η βιομηχανία ακολουθούσε με 22,6% και, τέλος, η γεωργία και κτηνοτροφία με μόνο 4.3%. Η μερική απασχόληση δεν είναι πολύ διαδεδομένη και αποτελεί μόνο το 7,7% της συνολικής απασχόλησης στην Κύπρο. Στα επαγγέλματα που εκτιμάται ότι θα αυξηθεί η απασχόληση είναι: ανειδίκευτοι εργάτες, υπάλληλοι υπηρεσιών, πτυχιούχοι, τεχνίτες, διευθυντές και πωλητές. Ως κατώτατος ακάθαρτος μισθός έχει οριστεί το ποσό των £384 (665 ευρώ) μηνιαίως και £408 (705 ευρώ) μετά από 6 μήνες απασχόλησης.

Οι μεγάλοι εργοδότες είναι το Δημόσιο, ο τραπεζικός τομέας και οι ημικρατικοί οργανισμοί. Υπάρχουν λίγες μεγάλες εταιρείες, οι οποίες κυρίως δραστηριοποιούνται σε τομείς υπηρεσιών. Η βιομηχανία έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια. Οι περισσότερες ιδιωτικές εταιρείες είναι μικρομεσαίες και απασχολούν κάτω από 250 άτομα, ενώ από αυτές η συντριπτική πλειοψηφία απασχολεί κάτω από 50 άτομα.

Βέλγιο

Το Βέλγιο έχει 10,4 εκατ. κάτοικους και το ποσοστό απασχόλησης το 2005 ήταν στο σε 60,6%. Ο κατώτατος μισθός αγγίζει τα 1.259 ευρώ. Τα επαγγέλματα που αναφέρονται με τη μεγαλύτερη συχνότητα είναι οικιακοί βοηθοί, νοσοκόμοι (πρακτικοί), πωλητές στα καταστήματα, μάγειροι, οδηγοί φορτηγών και σερβιτόροι.

Δανία

Η Δανία έχει πληθυσμό περίπου 5.427.459 και ο αριθμός των ατόμων που είναι στην αγορά εργασίας (στοιχεία για το 2004) είναι στα 2.247.600. Τα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ζήτηση είναι καθαριστές, καμαριέρες, πωλητές στα καταστήματα, δάσκαλοι προσχολικής ηλικίας, βοηθοί νοσοκόμοι, μάγειροι, ηλεκτρολόγοι και πωλητές

Πορτογαλία

Ο συνολικός πληθυσμός της Πορτογαλίας ανέρχεται σε 10.595.600 (2007) και ο απασχολούμενος πληθυσμός είναι περίπου 5.135.700. Ο ελάχιστος μισθός είναι στα 470 ευρώ, οι μέγιστες ώρες εργασίας είναι 40 ώρες την εβδομάδα.

Ο τριτογενής τομέας παίζει σημαντικό ρόλο στην απασχόληση και ιδιαίτερα το εμπόριο, οι επισκευές των οχημάτων, των ξενοδοχείων και ο τουρισμός. Οι δημόσιες υπηρεσίες εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό ποσοστό των υφισταμένων θέσεων εργασίας συμπεριλαμβανομένης της δημόσιας διοίκησης, της άμυνας, της κοινωνικής ασφάλισης, της εκπαίδευσης, της υγείας και της κοινωνικής εργασίας.

Νορβηγία

Η Νορβηγία έχει χαμηλό επίπεδο ανεργίας σε σύγκριση με πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες και έχει περιέλθει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Η αγορά εργασίας στη Νορβηγία χαρακτηρίζεται από το δημόσιο τομέα, ο οποίος απασχολεί ανθρώπους διαφορετικών προελεύσεων, τόσο ειδικευμένους και ανειδίκευτους. Επίσης, υπάρχει έντονη ζήτηση εργατικού δυναμικού σε μηχανήματα και κατασκευές ηλεκτρονικών συσκευών.

http://www.kathimerini.gr

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_a ... 007_216330