Νταξει καποια στιγμη θα πρεπει να ζητησεις λυτρα,να μας πεις τα αιτηματα σου κτλ

αλλιως εισαι απλα σαδιστρια

Ο χρήστης Omikrone3 έγραψε:
Νταξει καποια στιγμη θα πρεπει να ζητησεις λυτρα να μας πεις τα αιτηματα σου κτλ

αλλιως εισαι απλα σαδιστρια

Ο χρήστης Omikrone3 έγραψε:
Νταξει καποια στιγμη θα πρεπει να ζητησεις λυτρα,να μας πεις τα αιτηματα σου κτλ

αλλιως εισαι απλα σαδιστρια

μπορω να πώ ειλικρινά ότι το τελευταίο 'ανέκδοτο' δεν το κατανόησα πλήρως!

Ο χρήστης nEK έγραψε:
μπορω να πώ ειλικρινά ότι το τελευταίο 'ανέκδοτο' δεν το κατανόησα πλήρως!

Ο εργάτης φόραγε το κιλοτάκι της γυναίκας του και βιάζεται να πάει σπίτι για να το βγάλει και να απαλλαγεί, καθότι στενό
(κάτι πολύ καθημερινό άλλωστε γι αυτό μάλλον σε δυσκόλεψε )

Ο Χριστός κατεβαίνει στη Γη για να τσεκάρει γενικώς την κατάσταση.
Μπαίνει σε ένα μπαράκι όπου μπεκροπίνουν ένας Γερμανός, ένας Γάλλος και ένας Έλληνας.
Κάθεται στην μπάρα και ο Χριστός, ξανθός, μακρυμάλλης, ψιλολετσέ, τον βλέπει ο Γερμανός και λέει του μπάρμαν:

• Κέρασε, ρε, το παλικάρι μια μπιρίτσα, γιατί τον βλέπω διψασμένο!
  Κερνάει ο μπάρμαν, πίνει ο Χριστός, όλα καλά.
  Ύστερα από λίγο, φωνάζει ο Γάλλος στον μπάρμαν:

• Κέρασε, ρε, το παλικάρι ένα μπουκάλι κρασί. Ντροπή να κάθεται στον πάγκο έτσι σκέτος, χρονιάρες μέρες.
  Κερνάει ο μπάρμαν, πίνει ο Χριστός, όλα καλά.
  Ύστερα από λίγο, πετιέται και ο Έλληνας:

• Κέρασε, ρε, λέει του μπάρμαν, το παλικάρι ένα καραφάκι ούζο με μια σπέσιαλ ποικιλία, γιατί τον βλέπω πεινασμένο και δεν κάνει...
  Πίνει ο Χριστός, τρώει και μετά σηκώνεται.
  Πάει στο τραπέζι της παρέας και αγγίζει τον Γερμανό στον ώμο. Αυτός πετιέται, του φιλάει το χέρι και του λέει:

• Χριστέ μου! Σε ευχαριστώ! Τώρα κατάλαβα ποιος είσαι που μου πέρασαν μεμιάς τα αρθριτικά μου!
  Αγγίζει και τον Γάλλο στον ώμο ο Χριστός, πετιέται αυτός, του φιλάει το χέρι και του λεει:

• Χριστέ μου! Σε ευχαριστώ! Πάει το άσθμα μου, πέρασε! Το νιώθω!
  Κάνει να αγγίξει και τον Έλληνα ο Χριστός, οπότε τραβιέται πίσω αυτός και λέει:

• Χριστούλη μου, να σαι καλά, αλλά... χειρονομίες δεν γουστάρω! Είδα κι έπαθα να τη βγάλω την... αναπηρική σύνταξη!

Ο χρήστης koutsan έγραψε:

μπορω να πώ ειλικρινά ότι το τελευταίο 'ανέκδοτο' δεν το κατανόησα πλήρως!

Ο εργάτης φόραγε το κιλοτάκι της γυναίκας του και βιάζεται να πάει σπίτι για να το βγάλει και να απαλλαγεί, καθότι στενό
(κάτι πολύ καθημερινό άλλωστε γι αυτό μάλλον σε δυσκόλεψε )

Το στενο απο που το συμπερανες? Μπορει να ηταν πιο χοντρη η γυναικα του!

Πάμε πάλι!

Κάποιοι νέοι δίνουν εξετάσεις στο μάθημα της Φυσικής... Μπαίνει ο πρώτος φοιτητής, κάθεται και του λέει ο εξεταστής:

• Είσαι μέσα σ' ένα τρένο που τρέχει με 140χμ. και το παράθυρο στο βαγόνι που βρίσκεσαι είναι κλειστό. Κάνει πολύ ζέστη... τι θα κάνεις?
• Θα ανοίξω το παράθυρο.
• Μάλιστα. Και ποιες δυνάμεις θα επιδράσουν επάνω σου, ποιες στο βαγόνι κτλ?
• Δεν ξέρω!
• Δεν ξέρεις? Μηδενίζεσαι!
  Σειρά έχει ο δεύτερος φοιτητής, κάθεται και του λέει ο εξεταστής:
• Είσαι μέσα σ' ένα τρένο που τρέχει με 140χμ. και το παράθυρο στο βαγόνι που βρίσκεσαι είναι κλειστό. Κάνει πολύ ζέστη... τι θα κάνεις?
• Θα ανοίξω το παράθυρο.
• Μάλιστα. Και ποιες δυνάμεις θα επιδράσουν επάνω σου, ποιες στο βαγόνι κτλ?
• Δεν ξέρω!
• Δεν ξέρεις? Μηδενίζεσαι!
  Αυτό έγινε με αρκετούς φοιτητές ώσπου ήρθε και η σειρά του τελευταίου... τον οποίο είχαν ενημερώσει οι άλλοι φοιτητές για το τι θα τον ρωτήσει... Μπαίνει, κάθεται και του λέει ο εξεταστής:
• Είσαι μέσα σ' ένα τρένο που τρέχει με 140χμ. και το παράθυρο στο βαγόνι που βρίσκεσαι είναι κλειστό. Κάνει πολύ ζέστη... τι θα κάνεις?
• Θα βγάλω το πουκάμισό μου!
• Ναι, αλλά ζεσταίνεσαι πιο πολύ... τι κάνεις?
• Βγάζω και το φανελάκι μου και μένω γυμνός από τη μέση και πάνω.
• Ναι, αλλά ζεσταίνεσαι ακόμη... τι κάνεις?
• Βγάζω το παντελόνι μου...
  Ο εξεταστής αρχίζει να τα «παίρνει»...
• Η ζέστη όμως δεν αντέχεται... τι κάνεις?
• Θα τα βγάλω όλα και θα μείνω τελείως γυμνός...
• Ζεσταίνεσαι όμως πάρα πολύ... τι κάνεις?
  Και απαντά ο φοιτητής:
• Όσο και να ζεσταίνομαι αυτό το κωλοπαράθυρο δεν το ανοίγω...!

Δύο φίλοι γυρνώντας από τη δουλειά συζητούν...

• Θέλεις να περάσουμε από το σπίτι μου να σου γνωρίσω την οικογένειά μου και να καθίσεις να φάμε μαζί?
• Έγινε, λέει ο άλλος.
  Σε λίγα λεπτά φτάνουν στο σπίτι του και μπαίνουν μέσα... Τότε 'αρχίζει το γλέντι...' Η γυναίκα του να τρέχει να του φέρει τις παντόφλες, τα παιδιά του να του φέρουν νερό, η πεθερά του να του ετοιμάσει το φαγητό κτλ. Ο φίλος του έμεινε με ανοιχτό το στόμα. Την επόμενη μέρα στη δουλειά ο φίλος του ήθελε να μάθει πως έχει όλη την οικογένειά του 'σούζα'.
• Θα σου πω μια ιστορία, Νίκο...λέει εκείνος. Πριν δύο χρόνια είχα ένα σκύλο που όλη μέρα γάβγιζε. Σταμάτα σκύλε... του έλεγα, τίποτα ο σκύλος. Σταμάτα σκύλε, τίποτα ο σκύλος. Αυτό γινόταν συνέχεια... μέχρι που του έδειξα κίτρινη κάρτα. Μετά από καιρό τα ίδια ο σκύλος... γαβ και γαβ και γαβ. Σταμάτα σκύλε, τίποτα ο σκύλος. Σταμάτα σκύλε, τίποτα...μέχρι που του έδειξα κόκκινη κάρτα και έβγαλα ένα πιστόλι και μπαμ... πάει ο σκύλος. Την είδες την οικογένειά μου χθες το βράδυ?
• Ναι!
• Τους έχω δώσει όλους από μια κίτρινη κάρτα!

Δυο βλάχοι παίζουν το παιχνίδι των ερωτο-απαντήσεων...

• Πες μι, ήνα έλληνα ποδουσφαιριστή που ήπαιζε στου εξωτερικού και τούρα παίζ στην Ελλάδα?
• Τσάρτας, του απαντά ο άλλος.
• Ούι βλάκα, αυτό ήνι γιοφύρ...!

Κόρη Λαρισαία εκφράζει την επιθυμία στον πατέρα της ο οποίος διαβάζει εφημερίδα...
Κόρη: - Πατέρα, θέλου να γίνου στάρ...
Πατέρας: - Δι μπα να γινς και κριθάρ...!

Ο Γιωρίκας πάει στο φαρμακείο για να αγοράσει προφυλακτικά. Η πωλήτρια του δείχνει λευκά, μαύρα και κάποια προφυλακτικά με τον Μίκυ Μάους. Μετά από πολύ σκέψη αποφασίζει και παίρνει τα μαύρα. Παρ' όλα αυτά η γυναίκα του έμεινε έγκυος και σε εννέα μήνες γέννησε ένα νεγράκι (μαύρο παιδί). Μετά από μερικά χρόνια ρωτάει ο μικρός τον μπαμπά του:

• Μπαμπά, εσύ είσαι λευκός, η μαμά είναι λευκή, εγώ γιατί είμαι μαύρος?
  Και ο Γιωρίκας του απαντά:
• Σκάσε και να δοξάζεις τον Θεό που δεν είσαι ο Μίκυ Μάους!

Πάει ένας μεθυσμένος σ' ένα μπαρ και λέει στον μπάρμαν...

• Ρε φίλε (χικ), τι είναι εκείνο το κουτί το μαύρο? (χικ)
• Ηχείο...λέει ο μπάρμαν.
• Η Χίο? Σιγά μην είναι (χικ) και η Μυτιλήνη!

Ένα Αλβανάκι, ο Αλία, ήρθε στην Ελλάδα με τους γονείς του και το
έστειλαν σχολείο. Την πρώτη μέρα ρωτάει η δασκάλα τα παιδάκια:

• Εσένα πώς σε λένε?
• Ελενίτσα.
• Και εσένα?
• Κωστάκη.
  Ήρθε και η σειρά του μικρού Αλία...
• Εσένα πώς σε λένε?
• Με λένε Αλία και είμαι από την Αλβανία.
• Από εδώ και πέρα θα λέμε πως είσαι ο Γιαννάκης και είσαι από
  την Ελλάδα...λέει η δασκάλα. Χάρηκε πολύ ο μικρός, αφού τα υπό-
  λοιπα παιδιά δεν θα τον κορόιδευαν και θα έπαιζαν μαζί του. Ό-
  ταν γύρισε σπίτι του λέει η μητέρα του...Αλία, πλύνε τα χέρια
  σου και έλα να φάμε.
• Δεν με λένε Αλία. Με λένε Γιαννάκη και είμαι Ελληνόπουλο.
• Τι είπες? Αντί να είσαι περήφανος που είσαι από την Αλβανία λες
  πώς είσαι Ελληνόπουλο? Και του δίνει ένα χέρι ξύλο. Το βράδυ γυ-
  ρίζει ο πατέρας του.
• Τι έχεις Αλία? Γιατί κλαίς?
• Ουυφ πια! Δεν με λένε Αλία. Με λένε Γιαννάκη και είμαι Ελληνό-
  πουλο.
• Τι είπες? Δεν ντρέπεσαι να λες ότι είσαι Ελληνόπουλο? Και τον
  δέρνει και αυτός. Την επόμενη μέρα πάει στο σχολείο και τον βλέ-
  πει η δασκάλα μελανιασμένο.
• Τι έπαθες Γιαννάκη?
• Που να σας τα λέω κυρία. Χτες το βράδυ με έδειραν δυο Αλβανοί!

Πήγε ένας τύπος στο γιατρό...

• Γιατρέ, έχω πρόβλημα. Κάθε βράδυ στον ύπνο μου έρχεται ένα δια-
  βολάκι και ακολουθεί ο εξής διάλογος:
  Διαβολάκι: - Τσισάκια κάναμε?
  Εγώ: - Όχι!
  Διαβολάκι: - Δεν πειράζει θα κάνουμε τώρα!
• Καταλάβατε γιατρέ? Αυτό γίνεται κάθε βράδυ και τα κάνω επάνω
  μου! Τι να κάνω?
  Γιατρός: - Είναι πολύ απλό, όταν σε ρωτήσει αν έκανες, θα του
  πεις ότι έκανες, εντάξει?
• Ναι γιατρέ μου! Χαρούμενος ο τύπος, φεύγει. Το βράδυ που έπεσε
  να κοιμηθεί, ήρθε το διαβολάκι και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
  Διαβολάκι: - Τσα! Τσισάκια κάναμε?
  Τύπος: - Κάναμε, κάναμε!
  Διαβολάκι: - Κακάκια όμως δεν κάναμε!

Μπαίνει στην τάξη η δασκάλα και λέει στα παιδάκια:

• Καλημέρα παιδιά. Σήμερα θα γράψουμε την πρώτη μας έκθεση...το
  θέμα είναι 'ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ', γράψτε ότι ξέρετε. Άρχισαν
  να γράφουν τα παιδιά, κάποια στιγμή σηκώθηκε ο Τοτός, πήγε προς
  την έδρα και έδωσε την έκθεσή του στη δασκάλα. Εκείνη, την πήρε
  στα χέρια της και άρχισε να την διαβάζει...
  Τοτός: Η Ελλάδα έχει πολλά ποτάμια. Ο παππούς μου έχει ένα αγρό-
  κτημα δίπλα σε ένα ποτάμι. Έχει δύο αγελάδες, μια άσπρη και μια
  μαύρη. Αυτές πίνουν το νεράκι από το ποτάμι, κάθε πρωί και είναι
  πολύ ευτυχισμένες. Μια μέρα όμως ήρθε ο ταύρος του παππού μου
  και πήδηξε την άσπρη αγελάδα!
  Δασκάλα: - Τοτοοοοό! Έλα εδώ γρήγορα. 1ον είσαι εκτός θέματος
  και 2ον τι λόγια είναι αυτά που γράφεις?
  Τοτός: - Τι να γράψω κυρία, αφού αυτό έγινε?
  Δασκάλα: - Να μην γράφεις τέτοια λόγια. Γράψε ότι έκανε έκπληξη
  στην άσπρη αγελάδα.
  Μετά από μια εβδομάδα μπαίνει στην τάξη η δασκάλα και λέει στα
  παιδάκια...
• Καλημέρα παιδιά. Σήμερα θα γράψουμε την δεύτερή μας έκθεση...
  το θέμα είναι 'ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ', γράψτε ότι ξέρετε. Άρχισαν
  να γράφουν τα παιδιά, κάποια στιγμή σηκώθηκε ο Τοτός, πήγε προς
  την έδρα και έδωσε την έκθεσή του στη δασκάλα. Εκείνη, την πήρε
  στα χέρια της και άρχισε να την διαβάζει...
  Τοτός: Η Ελλάδα έχει πολλά βουνά. Ο παππούς μου έχει ένα αγρό-
  κτημα στην πλαγιά ενός βουνού. Έχει δύο αγελάδες, μια άσπρη και
  μια μαύρη. Αυτές τρώνε το χορταράκι από την πλαγιά του βουνού,
  κάθε πρωί και είναι πολύ ευτυχισμένες. Μια μέρα όμως ήρθε ο ταύ-
  ρος του παππού μου και πήδηξε την άσπρη αγελάδα!
  Δασκάλα: - Τοτοοοοό! Έλα εδώ γρήγορα. 1ον είσαι πάλι εκτός θέμα-
  τος και 2ον τι λόγια είναι αυτά που γράφεις πάλι?
  Τοτός: - Τι να γράψω κυρία, αφού αυτό έγινε?
  Δασκάλα: - Σου είπα να μην γράφεις τέτοια λόγια. Γράψε ότι έκανε
  έκπληξη στην άσπρη αγελάδα.
  Μετά από μια εβδομάδα μπαίνει στην τάξη η δασκάλα και λέει στα
  παιδάκια...
• Καλημέρα παιδιά. Σήμερα θα γράψουμε την τελευταία μας έκθεση..
  το θέμα είναι 'ΤΑ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΖΩΑ', γράψτε ότι ξέρετε. Άρχισαν να
  γράφουν τα παιδιά, κάποια στιγμή σηκώθηκε ο Τοτός, πήγε προς την
  έδρα και έδωσε την έκθεσή του στη δασκάλα. Εκείνη, την πήρε στα
  χέρια της και άρχισε να την διαβάζει...
  Τοτός: Ο παππούς μου έχει πολλά κατοικίδια ζώα. Έχει ένα αγρό-
  κτημα σε μια πλαγιά του βουνού, δίπλα σε ένα ποτάμι. Έχει δύο α-
  γελάδες, μια άσπρη και μια μαύρη. Αυτές τρώνε το χορταράκι από
  την πλαγιά του βουνού και πίνουν το νεράκι από το ποτάμι, κάθε
  πρωί και είναι πολύ ευτυχισμένες. Μια μέρα όμως ήρθε ο ταύρος του
  παππού μου και έκανε έκπληξη στην άσπρη αγελάδα, πήδηξε την μαύ-
  ρη! Κάγκελο η δασκάλα!

Ένας φουκαράς είχε πρόβλημα σωστής άρθρωσης στην ομιλία. Κάποιος
του σύστησε να πάει σε έναν καλό γιατρό ορθοφωνίας. Συγκεκριμένα,
όποια λέξη και να έλεγε, όλα τα φωνήεντα του έβγαιναν σε Α. Το
πρόβλημα ήταν αφόρητο και δεν μπορούσε παρά να πάει στον γιατρό.

• Καλαμάρα γατρά, του λέει. Αχα πράβλαμα. Δαν μπαρά να μαλάσα σα-
  στά!
• Χμμ, κάνει ο γιατρός. Θα το διορθώσουμε μαζί. Θα ξεκινήσουμε
  από τα απλά.
• Αντάξα, γατρά μα, απαντάει ο ασθενής.
• Δεν είναι φοβερό και με λίγη προσπάθεια θα το λύσουμε. Λοιπόν
  πες μου την λέξη 'ΕΝΑ'.
• ΑΝΑ, λέει ο ασθενής.
• Όχι ΑΝΑ, ΕΝΑ.
• ΑΝΑ.
• Όχι ΑΝΑ βρε, ΕΝΑ με έψιλον.
• ΑΝΑ.
  Η υπομονή του γιατρού αρχίζει να εξαντλείται. Εκνευρισμένος τρα-
  βάει ένα όπλο από το συρτάρι του και το κολλάει στο κεφάλι του
  ασθενούς.
• ΕΝΑ, λέει αυτός αμέσως.
• Μπράβο, είδες? Ήταν απλό. Πες μου τώρα την λέξη 'ΚΙΤΡΙΝΟ'.
• ΚΑΤΡΑΝΑ, λέει ο ασθενής.
• Όχι ΚΑΤΡΑΝΑ, ΚΙΤΡΙΝΟ.
• ΚΑΤΡΑΝΑ.
• Όχι ΚΑΤΡΑΝΑ βρε, ΚΙΤΡΙΝΟ.
• ΚΑΤΡΑΝΑ, ξαναλέει ο ασθενής.
  Ο γιατρός παίρνει ξανά το όπλο και το βάζει στο κεφάλι του ασθε-
  νούς που από φόβο πετάγεται και λέει:
• ΚΙΤΡΙΝΟ!
• Μπράβο. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Τώρα πες μου την λέξη
  'ΦΡΟΥΤΟ'.
• ΦΡΑΤΑ.
• Όχι ΦΡΑΤΑ, ΦΡΟΥΤΟ.
• ΦΡΑΤΑ.
• Όχι ΦΡΑΤΑ βρε, ΦΡΟΥΤΟ.
• ΦΡΑΤΑ, λέει ο ασθενής.
  Αααα, δεν θα με τρελάνεις εσύ...λέει ο γιατρός και ξαναβάζει το
  όπλο στο κεφάλι του ασθενούς, ο οποίος λέει αμέσως:
• ΦΡΟΥΤΟ!
• Μπράβο, πολύ καλά. Προοδεύεις, είπες τρεις ολόκληρες λέξεις.
  Τώρα πες ολόκληρη την πρόταση. Πες 'ΕΝΑ ΚΙΤΡΙΝΟ ΦΡΟΥΤΟ'.
• ΜΠΑΝΑΝΑ! Λέει ο ασθενής.

Κάποτε σ' ένα χωριό ήταν ένας Ιερέας. Κάθε Παρασκευή ήταν το μυ-
στήριο της εξομολόγησης. Κάθε φορά πήγαιναν οι γυναίκες του χω-
ριού και του έλεγαν:

• Πάτερ απάτησα τον άντρα μου 2-3-5-10 φορές...
  Ο παπάς είχε αρχίσει να τα παίρνει. Έτσι αποφάσισε και τους εί-
  πε:
• Όταν απατάτε τους άντρες σας θα λέτε 'γλίστρησα' και θα εννο-
  είτε 'προχωρούσα στο δρόμο, γλίστρησα στα πόδια ενός άντρα και
  ότι ήταν πρόκυψε...
  Έτσι κι έγινε. Πήγαιναν οι γυναίκες στον παπά και του έλεγαν:
• Πάτερ, 'γλίστρησα' 2-3-5-10 φορές...
  Κάποια στιγμή ήρθε και το καλοκαίρι κι ο παπάς πήγε διακοπές. Ό-
  μως ξέχασε να ενημερώσει τον αντικαταστάτη του για το 'γλίστρη-
  μα'. Παίρνει τηλέφωνο τον πρόεδρο του χωριού και τον ενημερώνει
  για να το πει στον καινούριο παπά. Ο πρόεδρος όμως το ξεχνάει.
  Έτσι κάθε Παρασκευή στη Θεία εξομολόγηση πήγαιναν οι γυναίκες
  και έλεγαν πόσες φορές είχαν 'γλιστρήσει' μέσα στην εβδομάδα. Ο
  παπάς που δεν καταλάβαινε τους έλεγε να προσέχουν και τους έδι-
  νε συμβουλές όπως για παράδειγμα να φοράνε καλύτερα παπούτσια
  κτλ...Κάποια στιγμή όμως άρχισε να του τη σπάει του παπά και
  τσαντισμένος πήγε στον πρόεδρο του χωριού και του λέει:
• Φτιάξε και κανένα καλό δρόμο, πρόεδρε!
• Γιατί το λες αυτό, Πάτερ? Τον ρωτάει ο πρόεδρος.
• Όλες οι γυναίκες γλιστράνε στους δρόμους, πρόεδρε...
  Και ο πρόεδρος που κατάλαβε, άρχισε να γελάει, αλλά ο Πάτερ συ-
  νέχισε...
• Τι γελάς πρόεδρε? Αυτή την εβδομάδα, η γυναίκα σου η κυρά Μα-
  ρία γλίστρησε τέσσερις φορές!