Ήταν μια φορά μία παρέα παιδιών και πήγαν στο σπίτι του φίλου τους του Γιωργάκη. Εκεί τους υποδέχτηκε ο πατέρας του, τα έβαλε να φάνε και να παίξουν.

• 'Γιωργάκη που είναι η μαμά σου?', ρώτησε ένα από τα παιδιά.
• 'Τώρα θα έρθει' απαντά.
  Πράγματι, μετά από 5 λεπτά μπαίνει μέσα στο σπίτι η μαμά σε άθλια κατάσταση. Μία κακοντυμένη, βρομούσε αλκοόλ από τα 10 μέτρα, απεριποίητη, άσχημη και ξυπόλυτη.
• 'Καθίστε να σας πω τώρα ένα παραμύθι', τους λέει.
  Ένα από τα παιδιά αντέδρασε: 'Πως είναι έτσι! Σιγά μην κάτσω να ακούσω!'
• 'Δεν έχεις δίκιο', του λέει ο πατέρας του Γιωργάκη. 'Λέει απίστευτα παραμύθια. Πολύ ξακουστά.'
• 'Ποια παραμύθια?'
• 'Τα παραμύθια της χαλιμαμάς'

ένα ζωολογικό κήπο φέρνουν ένα πολύ άγριο ζώο. Το βάζουν στο κλουβί και έρχεται ο αρμόδιος υπάλληλος ώστε να το ηρεμήσει.
Μπαίνει, λοιπόν, την πρώτη μέρα στο κλουβί, φορώντας κράνος και ειδική στολή, για να ηρεμήσει το ζώο. Μέσα σε 5 λεπτά βγαίνει μέσα από το κλουβί σε άθλια κατάσταση με καταξεσκισμένα ρούχα και αρκετές πληγές. Τη δεύτερη μέρα, ο υπάλληλος, ξαναμπαίνει στο κλουβί για την δεύτερή του απόπειρα. Μέσα σε 3 λεπτά βγαίνει άρον-άρον από το κλουβί σε πολύ χειρότερη κατάσταση καταξεσκισμένος και καταγδαρμένος... Το ίδιο σκηνικό συνεχίστηκε και τις ακόλουθες ημέρες. Ο κτηνίατρος έμπαινε στο κλουβί αρματωμένος σχεδόν με πανοπλία, κρατώντας όπλο και φορώντας κράνος και έβγαινε διαλυμένος, καταξεσκισμένος και γδαρμένος λες και τον χτύπησε το τρόλεϊ.
Την έκτη μέρα ο υπάλληλος, πάει στη δουλειά χαμογελαστός και κουλ και αποφασίζει να μπει στο κλουβί χωρίς προστατευτικά ρούχα με τον φραπέ στο χέρι. Οι συνάδελφοί του νόμιζαν ότι τρελάθηκε από τα πολλά χτυπήματα...

• 'Που πας ρε μαλάκα έτσι!', του λέει ο κολλητός του έντρομος, 'θα σε σκοτώσει!'
• 'Μην ανησυχείς, το ελέγχω', του λέει ο υπάλληλος και μπαίνει με σιγουριά στο κλουβί.
  Προς έκπληξη όλων, το ζώο με το που γυρνά και βλέπει τον κτηνίατρο να μπαίνει στο κλουβί, τον πλησιάζει, τον κοιτάει... και αρχίζει να κουνά την ουρά και να παίζει μαζί του! Όλοι πάθαν πλάκα!... Μετά από 2 λεπτά, ο υπάλληλος βγαίνει από το κλουβί θριαμβευτής...
• 'Καλά ρε, πως έγινε αυτό?!? Πέντε μέρες τώρα κοντεύει να σε φάει και σήμερα κάνει σαν γατάκι!?', τον ρωτάει ο κολλητός του
• 'Απλό είναι ρε... Εξημερώθηκε!'

Μπαίνει ένας μια φορά στο σπίτι του και τι να δει... Τη μάνα του, τον καλύτερο χαφ του κόσμου και κάτι πολύ κοντούς ανθρώπους να περιφέρονται στο σπίτι. Τρελάθηκε...

• 'Καλά τι γίνεται εδώ ρε μάνα?'
• 'Εσύ σκάσε! Εσύ μαμ, Κακά και νάνοι'

Aδερφός της chatzelp;

Ήταν μια φορά δύο φίλοι. Ο ένας ήταν σε πολύ καλή φόρμα, ενώ, ο άλλος σε μάλλον κακή, με μερικά κιλάκια παραπάνω. Εκεί που συζητούσαν ο τυπάκος με την κοιλίτσα ρωτάει τον φίλο του:

• 'Ρε Τάκη, τι κάνεις και διατήρησε τόσο καλά?'
• 'Πάω γυμναστήριο, Σάκη μου.'
• 'Καλά, δεν είναι κουραστικό με τόσες ώρες που δουλεύεις?'
• 'Τι κουραστικό ρε! Ίσα - ίσα που είναι πολύ διασκεδαστικό. Εγώ δεν κάνω όργανα και μαλακίες...'
• 'Και τι κάνεις?'
• 'Έλα μαζί μου και θα δεις...'
  Όντως, ο Σάκης, την επομένη κιόλας, βάζει τις φόρμες του, παίρνει το αμάξι του και πάει, μια και δυο, να κάνει γυμναστική με τον Τάκη στο γυμναστήριό του. Μπαίνουν μέσα, πάνε στον χώρο που θα γινόταν το μάθημα και τι να δει... Ένα δωμάτιο γεμάτο μωρά (όλα αγόρια) και ο γυμναστής. Ο Σάκης έμεινε με ανοιχτό το στόμα...
• 'Καλά, τι είναι αυτό?'
• 'Θα δεις!'
  Η γυμναστική ξεκινά, όλοι παίρνουν από ένα μωρό στα χέρια και υπακούοντας στον γυμναστή αρχίζουν και παίζουν με τα μωρά σε στιλ γυμναστικής... Τι τα σηκώνανε ψηλά και φώναζαν 'Ωχ! Να χαρώ εγώ το αγόρι μου', τι τους κάνανε το αεροπλανάκι και φώναζαν 'Αγορίνα μου'... και όλα με ρυθμό και υπο τις οδηγίες του γυμναστή. Μετά από καμια ώρα, που τελείωσε και το μάθημα, ο Σάκης ιδρωμένος και αναζωογονημένος από τη γυμναστική λέει στον Τάκη:
• 'Ώστε, έτσι διατηρήσε ε?'
• 'Ναι. Ωραία γυμναστική δεν είναι?'
• 'Ωραία αλλά λίγο παράξενη... Πως ονομάζεται?'
• 'Γιόκα'

Πως λέγεται ο απόστολος που έπαιξε σκάκι με τον Θεό και τον κέρδισε?

Ματθέος

Ήταν μια φορά 2 ομάδες που θα παίζανε αγώνα - μπαράζ για την παραμονή τους στο ιδιαίτερα σκληρό και δυνατό πρωτάθλημα της Β' Εθνικής. Οι μπλε και οι κόκκινοι.

Το παιχνίδι ξεκινάει και αμέσως οι παίκτες των κόκκινων αρχίζουν και βρίζουν χυδαία τους αντιπάλους τους. Τι μανάδες, τι πατεράδες, τι σπίτια και οικογένειες... Τον σέντερ μπακ, τον σέντερ φορ, τον τερματοφύλακα... Πολύ βρισίδι! Οι παίκτες της μπλε ομάδας δεν απαντούσαν καθόλου στις προσβολές αλλά προσπαθούσαν να συγκεντρωθούν στο παιχνίδι. Που όμως να τα καταφέρουν... Με τα πολλά και με τέτοιο βρισιδι που άκουσαν χάσανε τελείως την ψυχραιμία τους, εκνευρίστηκαν και μοιραία φτάσαμε στο ημίχρονο με σκορ 2-0 υπέρ των κόκκινων.

Στα αποδυτήρια, ο προπονητής των μπλε που είχε πάρει χαμπάρι τι συνέβαινε κατά όλη τη διάρκεια του ημιχρόνου άρχισε να τα ψέλνει στους παίκτες του.

• 'Καλά ρε γατάκια! Τι εικόνα ήταν αυτή που παρουσιάσατε? Γιατί χάσατε την ψυχραιμία σας? Γιατί τόσο εκνευρισμό στο παιχνίδι? Δεν είχατε καθαρό μυαλό! Κάνατε όλο μαλακίες!'
• 'Μα κόουτς... Μας βρίζανε χυδαία σε όλη τη διάρκεια, δεν το είδες? Γι΄αυτό χάσαμε κι εμείς την ψυχραιμία μας...'
• 'Και εσείς τι καθόσασταν σα χάνοι και τους κοιτούσατε ρε? Γιατί δεν τους βρίζατε κι εσείς?'
• 'Μα άλλες εντολές μας είχες δώσει εσύ κόουτς!'
• 'Εγώ!??? Είπα εγώ να μην μιλάτε?!!'
• 'Πλάκα μας κάνεις ρε κόουτς! Εσύ δεν μας είπες να κάνουμε σουτ?!'

Ωραία, τώρα που αύξησες τα ποστ σου θα γράψεις και κανένα ανέκδοτο?

Έχει αρχίσει και γίνεται κουραστικό το θέμα...

RASTAK έχεις γράψει. Είναι ολα γαμάτα!!!!!!!!!!! You are on fire!!!! Keep it up!!!!

(δεν κάνω πλάκα, έχω πεθάνει στο γέλιο)

Ο χρήστης gmantz έγραψε:
RASTAK έχεις γράψει. Είναι ολα γαμάτα!!!!!!!!!!! You are on fire!!!! Keep it up!!!!

(δεν κάνω πλάκα, έχω πεθάνει στο γέλιο)

Μόνο εσύ...

Mιλάει η χαζελπι για πχοιότητα ανεκδοτων...

Είναι σαν να μιλάει ο τάουρους για γυναίκες.

This means war.

Ο χρήστης taurus έγραψε:
:omg:

Mιλάει η χαζελπι για πχοιότητα ανεκδοτων...

Δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα σύγκρισης...

Πεθαίνει ένας τυπάκος και πάει καρφί στην κόλαση (δεν είχε κάνει τις γονυκλισίες του).

Εκεί που καθόταν του λέει ο σατανάς 'Ρε συ πολύ σκυθρωπός φαίνεσαι'

Απαντά ο τυπάκος εμβρόντητος 'Ε όσο να 'ναι κόλαση - τι με περιμένει... αναθεωρώ τα λάθη που με έφεραν εδώ...'

Σατανάς - 'Ίσως να μην είναι τόσο άσχημα όσο νομίζεις... - να σου πω καπνίζεις ?'

Τύπος - 'Ε, κανά πακετάκι τη μέρα το κάπνιζα..'

Σατανάς - 'Τις Δευτέρες έχουμε ημέρα καπνίσματος με τα καλύτερα τσιγάρα απ' όλο τον κόσμο - για καρκίνο μη φοβάσαι, ήδη νεκρός είσαι'

Ο τύπος ανασκουμπώνεται λίγο ανακουφισμένα...

Σατανάς - 'Πίνεις?'

Τύπος - 'Ε, όλο και κανά ουισκάκι χτύπαγα κάτω...'

Σατανάς - 'Τις Τρίτες είναι ημέρα ποτού, με τα καλύτερα και ποιο ακριβά ποτά του κόσμου. Για συκώτια μη φοβάσαι, νεκρός είσαι...'

Ο τύπος παίρνει λίγο τα πάνω του πλέον !!

Σατανάς - 'Τζογάρεις ?'

Τύπος - 'Για να μαι ειλικρινής, μετανιώνω που άφησα την οικογένεια μου στο δρόμο, εξ αιτίας του πάθους μου για το καζίνο, αλλά ναι, τζογάριζα...'

Σατανάς - 'Τετάρτες στρώνουμε χαρτάκι και όσοι θέλουν μπαρμπουτάκι - και να χρεοκοπήσεις στα @@@ σου...'

Ο τύπος τώρα μέσα του λεει - ρε δεν είναι κι άσχημα , καλά που ήρθα εδώ...

Σατανάς - 'Κανά τσιγαριλίκι έκανες, πες αλήθεια?'

Τύπος - 'Ναι έπινα κανά ζωνιανιό που και που...'

Σατανάς - 'Πέμπτες ημέρα ναρκωτικών, οι καλύτερες κόκες από Κολομβία , τα πάντα...και να εθιστείς τι σε νοιάζει. Νεκρός είσαι.'

Ο τύπος πλέον είναι με χαμόγελο πλατύ και στα όρια της ευτυχίας...

Σατανάς - 'Να σου πω, μεταξύ μας, τον έπαιρνες που και που από πίσω ??'

Τύπος - 'Α σατανά μου όλες τις αμαρτίες έχω κάνει, αλλά αυτό ΠΟΤΕ.'

Σατανάς - 'Χμμμ... τότε οι Παρασκευές θα 'ναι ζόρικες...'

Ο χρήστης chazlp1989 έγραψε:

:omg:

Mιλάει η χαζελπι για πχοιότητα ανεκδοτων...

Δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα σύγκρισης...

Yπερ ποιου?

double joke

Ο χρήστης chazlp1989 έγραψε:

:omg:

Mιλάει η χαζελπι για πχοιότητα ανεκδοτων...

Δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα σύγκρισης...

Σωστά, και τα δικά σου, και του παιδιού είναι του ίδιου επιπέδου (20.000 λεύγες κάτω από την θαλασσα). Βέβαια, του παιδιού, αν είσαι κόκκαλο, μια χαρά θα τα βρεις και θα γελάσεις..

Πολλοί / πολλές από εμάς κοιτάμε συνομήλικούς μας και σκεφτόμαστε : '
Μα
δεν μπορέι να'ναι τόσο μεγάλος ! '
Αν σας έτυχε ποτέ, τότε θα εκτιμήσετε δεόντως το παρακάτω συμβάν :
Λέγομαι Λένα Παπαμιχαήλ και περίμενα στον προθάλαμο του οδοντίατρου που
πρόσφατα μου είχανε συστήσει.
Πρόσεξα το πτυχείο του, στην γωνιά του τοίχου,στο οποίο αναγράφονταν το
πλήρες όνομά του, κλπ.
Ξαφνικά θυμήθηκα το ψηλό, καστανο,καλοφτιαγμένο παληκάρι με το ίδιο
ονοματεπώνυμο, που είχα συμμαθητή στο γυμνάσιο - κάπου 40 χρόνια πίσω
(και
που για ένα φεγγάρι μάσαγα τα σίδερα για χάρη του )
Μπορεί να έχει σχέση μ'αυτόν εδώ τον τύπο ; 'Μπα, αποκλείεται',
σκέφτηκα,
άμα τον είδα. Τούτος εδώ ο μισοφαλακρός, ο κοιλαράς, μέσα στην ρυτίδα,
παραήτανε γέρος για να'τανε ο πρώην συμμαθητής μου.
Αφόυ μου εξέτασε τα δόντια, τον ρώτησα εάν είχε φοιτήσει, παρ'ελπίδα, στο
γυμνάσιο των Ιωαννίνων.

• 'Ακου τώρα ! Ασφαλώς, και ήμουνα και σημαιοφόρος κάθε χρόνο ', μου είπε
  με
  περισσό καμάρι.
• Πότε αποφοιτήσατε; τον ρώτησα
• Το 1962 μου απάντησε - Γιατί μ ρωτάτε ;
• Γιατί ήσασταν στη τάξη μου !!!!
  Με κοίταξε προσεκτικά και όλο και πιο κοντά και κατόπιν, αυτός ο
  κακομούτσουνος σκατόγερος, ο φαλάκρας, κοιλαράς, σταφιδιασμένος
  καραμ@λάκας, με ρώτησε :
• Τι μάθημα διδάσκατε ;;;; ....