Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
θα είμαι Ισπανία ρε κλάμπανε τότε >Μας έφεραν κάτι πεθερικά δικό τους κρασί από την Λευκάδα, ανοιχτό κόκκινο χρώμα, λίγο αφρώδες, ξηρό προς ημίγλυκο, είναι μακράν από τα καλύτερα κόκκινα κρασιά που έχω πιεί.

Εν το μεταξύ παρά την γλύκα δεν βαράει με τπτ.

Δυστυχώς δεν ρώτησαμε την ποικιλία, αλλά λένε παράγεται μόνο στην Λευκάς. Ίσως σχετίζεται με την ποικιλία Βερτζαμί.

η λευκάδα αποκλείεται να κάνει καλό κρασί

(υπερβάλλω, αλλά κι εσύ υπερβάλεις αν το καλύτερο κρασί το ήπιες απ τη λευκάδα )

Δεν ειπε οτι το καλυτερο κρασι που ηπιε ειναι απο την Λευκαδα αλλα οτι ειναι εαν απο τα καλυτερα .

Αυτες τις ημερες δοκιμασα 3 διαφορετικα Λευκα .
Τον Ροδιτη του Λαφαζανη απο την Πελοποννησο, το Mostra του Τσιλιλή απο την Θεσσαλια και ενα Μοσχοφιλερο του Μπουταρη εσοδειας 2008 και τα 3 .

Το Mostra ηταν αρκετα καλο και γλυκοπιοτο , αφηνε δε στο τελος μια ευχαριστη γευση , σιγουρα για το ξαναπινω ευχαριστως , ο Ροδιτης δεν ηταν πολυ καλος ,εαν σας το προσφερουν δοκιμαστε το αλλα μην πατε να δωσετε λεφτα να το αγορασετε , τελος αποφυγετε το Μοσχοφυλερο του Μπουταρη ηταν χαλια ! πολυ κατωτερο των προσδοκιων και με ασχημη και μπερδεμενη γευση

Ο χρήστης Drunkard έγραψε:

θα είμαι Ισπανία ρε κλάμπανε τότε >Μας έφεραν κάτι πεθερικά δικό τους κρασί από την Λευκάδα, ανοιχτό κόκκινο χρώμα, λίγο αφρώδες, ξηρό προς ημίγλυκο, είναι μακράν από τα καλύτερα κόκκινα κρασιά που έχω πιεί.

Εν το μεταξύ παρά την γλύκα δεν βαράει με τπτ.

Δυστυχώς δεν ρώτησαμε την ποικιλία, αλλά λένε παράγεται μόνο στην Λευκάς. Ίσως σχετίζεται με την ποικιλία Βερτζαμί.

η λευκάδα αποκλείεται να κάνει καλό κρασί

(υπερβάλλω, αλλά κι εσύ υπερβάλεις αν το καλύτερο κρασί το ήπιες απ τη λευκάδα )

Δεν ειπε οτι το καλυτερο κρασι που ηπιε ειναι απο την Λευκαδα αλλα οτι ειναι εαν απο τα καλυτερα .

Αυτες τις ημερες δοκιμασα 3 διαφορετικα Λευκα .
Τον Ροδιτη του Λαφαζανη απο την Πελοποννησο, το Mostra του Τσιλιλή απο την Θεσσαλια και ενα Μοσχοφιλερο του Μπουταρη εσοδειας 2008 και τα 3 .

Το Mostra ηταν αρκετα καλο και γλυκοπιοτο , αφηνε δε στο τελος μια ευχαριστη γευση , σιγουρα για το ξαναπινω ευχαριστως , ο Ροδιτης δεν ηταν πολυ καλος ,εαν σας το προσφερουν δοκιμαστε το αλλα μην πατε να δωσετε λεφτα να το αγορασετε , τελος αποφυγετε το Μοσχοφυλερο του Μπουταρη ηταν χαλια ! πολυ κατωτερο των προσδοκιων και με ασχημη και μπερδεμενη γευση

Το mostra δεν το εχω δοκιμασει ο ροδιτης ηταν απο σουλτανινα κ οχι απο ροδιτη
κ ο Μπουταρης που το βρηκε το μοσχοφιλερο ,ολα τα σφαζω ολα τα μαχαιρωνω

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
θα είμαι Ισπανία ρε κλάμπανε τότε >Μας έφεραν κάτι πεθερικά δικό τους κρασί από την Λευκάδα, ανοιχτό κόκκινο χρώμα, λίγο αφρώδες, ξηρό προς ημίγλυκο, είναι μακράν από τα καλύτερα κόκκινα κρασιά που έχω πιεί.

Εν το μεταξύ παρά την γλύκα δεν βαράει με τπτ.

Δυστυχώς δεν ρώτησαμε την ποικιλία, αλλά λένε παράγεται μόνο στην Λευκάς. Ίσως σχετίζεται με την ποικιλία Βερτζαμί.

η λευκάδα αποκλείεται να κάνει καλό κρασί

(υπερβάλλω, αλλά κι εσύ υπερβάλεις αν το καλύτερο κρασί το ήπιες απ τη λευκάδα )

Νομίζω είναι από σταφύλι φράουλα. Έχω πιεί και ένα εκπληκτικό κόκκινο ξηρό στην Τσαγκαράδα ντόπιο.

Που να πιω καλό κρασί, πάω σε κουτούκια το έχουν νερομένο, τα εμφιαλωμένα είναι σαν να πίνεις φάρμακο (ένα λιόγερμα μου αρέσει ωστόσο, είναι δροσερό) και κάτι χύμα που τυχόν βρίσκω δεν είναι πολύ σόι.

Ο χρήστης PiCo έγραψε:

θα είμαι Ισπανία ρε κλάμπανε τότε >Μας έφεραν κάτι πεθερικά δικό τους κρασί από την Λευκάδα, ανοιχτό κόκκινο χρώμα, λίγο αφρώδες, ξηρό προς ημίγλυκο, είναι μακράν από τα καλύτερα κόκκινα κρασιά που έχω πιεί.

Εν το μεταξύ παρά την γλύκα δεν βαράει με τπτ.

Δυστυχώς δεν ρώτησαμε την ποικιλία, αλλά λένε παράγεται μόνο στην Λευκάς. Ίσως σχετίζεται με την ποικιλία Βερτζαμί.

η λευκάδα αποκλείεται να κάνει καλό κρασί

(υπερβάλλω, αλλά κι εσύ υπερβάλεις αν το καλύτερο κρασί το ήπιες απ τη λευκάδα )

Νομίζω είναι από σταφύλι φράουλα. Έχω πιεί και ένα εκπληκτικό κόκκινο ξηρό στην Τσαγκαράδα ντόπιο.

Που να πιω καλό κρασί, πάω σε κουτούκια το έχουν νερομένο, τα εμφιαλωμένα είναι σαν να πίνεις φάρμακο (ένα λιόγερμα μου αρέσει ωστόσο, είναι δροσερό) και κάτι χύμα που τυχόν βρίσκω δεν είναι πολύ σόι.

Οντως ειναι πολυ καλο κ ειναι απο σταφυλι που το λενε φραουλα κ το κανουν κληματαριες ,το χρωμα του παει προς το μαυρο .
ΥΓ το σταφυλι αυτο δεν τρωγεται

Ο χρήστης PiCo έγραψε:

θα είμαι Ισπανία ρε κλάμπανε τότε >Μας έφεραν κάτι πεθερικά δικό τους κρασί από την Λευκάδα, ανοιχτό κόκκινο χρώμα, λίγο αφρώδες, ξηρό προς ημίγλυκο, είναι μακράν από τα καλύτερα κόκκινα κρασιά που έχω πιεί.

Εν το μεταξύ παρά την γλύκα δεν βαράει με τπτ.

Δυστυχώς δεν ρώτησαμε την ποικιλία, αλλά λένε παράγεται μόνο στην Λευκάς. Ίσως σχετίζεται με την ποικιλία Βερτζαμί.

η λευκάδα αποκλείεται να κάνει καλό κρασί

(υπερβάλλω, αλλά κι εσύ υπερβάλεις αν το καλύτερο κρασί το ήπιες απ τη λευκάδα )

Νομίζω είναι από σταφύλι φράουλα. **Έχω πιεί και ένα εκπληκτικό κόκκινο ξηρό στην Τσαγκαράδα ντόπιο.**Που να πιω καλό κρασί, πάω σε κουτούκια το έχουν νερομένο, τα εμφιαλωμένα είναι σαν να πίνεις φάρμακο (ένα λιόγερμα μου αρέσει ωστόσο, είναι δροσερό) και κάτι χύμα που τυχόν βρίσκω δεν είναι πολύ σόι.

Οντως ειναι πολυ καλο .Αυτο τα σταφυλι οι ντοπιοι το λενε φραουλα αλλα δεν τρωγεται Το κρασι εχει χρωμα μαυρο

Του Μπουτάρη το μοσχοφίλερο από παλιά ήταν προς αποφυγή. Βλέπω ότι δεν άλλαξε κάτι....

Λοιπόν έχουμε καινούργια έκδοση του chateau Porto Carras, του 2004 . Μόλις κατεβάσαμε ένα στο Πασχαλιάτικο τραπέζι και ήταν εξαιρετικό. Βέβαια έχω κάποιες αμφιβολίες για το αν αρέσει σε όλους επειδή είχε μια νότα λεμονιού-ξινού που πιθανόν μερικούς να τους ενοχλήσει. Εμένα πάντως τα ξινά μου αρέσουν ιδιαίτερα οπότε του βάζω 10( σε συνδυασμό με την τιμή του) .

Ο χρήστης mousatos έγραψε:
chateau Porto Carras

απίστευτο

καταναλώθηκε πριν από λίγη ώρα, με ωραία παρέα

δεν έχω ξαναπιεί τόσο παλιό κρασί, ήταν κάτι το ξεχωριστό

Τι ποιητής....
Πλίτς

Η ερώτησή μου προκύπτει από ατυχές οινοσυμβάν. Ανοίξαμε κρασάκι (Χατζημιχάλη Cuvee Maison 2004 από ξυνόμαυρο, syrah και λημνιό) ήπιαμε λίγο, μας φάνηκε μια χαρά και σχεδόν αμέσως το κλείσαμε και στο ψυγείο. 2-3 ώρες μετά το δοκιμάζουμε και είχε γίνει αγνώριστο... αδιάφορο, άγευστο σχεδόν άχρηστο. Ήταν τυχαίο; Ήταν τζούφιο; Αναρωτιέμαι μήπως μπορεί το κρασί να μην σήκωνε καθόλου αναμονή από το άνοιγμα (από την αρχή ήταν πολύ απαλή η γεύση του, κάπως σαν ξεθωριασμένο)
Γενικά τι κάνουμε με το κρασί που περισσεύει; Ξέρω ότι το κλείνω καλά και το βάζω στο ψυγείο;; Αμέσως ή να το αφήσουμε λίγο ή να μην το βάλω καν στο ψυγείο αν είναι να το πιω μέσα σε 24-30 ώρες;;

Αγοράζεις μια τρόμπα που αφαιρεί τον αέρα από το μπουκάλι. Έτσι το κρασί συντηρείται για αρκετές μέρες. Και φυσικά δεν βάζεις το κόκκινο κρασί στο ψυγείο.

Ή: μεταγγίζεις το περισσευούμενο σε μικρότερο μπουκάλι, το οποίο ξεχειλίζεις, και βουλώνεις αμέσως με φελλό.
Όσον αφορά στο ψυγείο: Νομίζω ότι βοηθάει στην ψιλοδιατήρηση άπαξ και το κρασί έχει ανοιχθεί (προέχει βέβαια η μη έκθεση στον αέρα, ως προείπαμε).
Αν είναι κόκκινο, το βγάζεις απ' το ψυγείο καμιά ώρα πριν το πιεις. Ούτως ή άλλως, η 'θερμοκρασία δωματίου' για το κόκκινο αναφέρεται σε δωμάτιο φεουδαρχικού chateau και όχι διαμερίσματος

Ιδέωδης διατήρηση βέβαια, και των άθικτων φιαλών, γίνεται σε ειδικά ψυγεία για κρασιά, με λεπτομερή ρύθμιση θερμοκρασίας ανά 'όροφο', καθώς και υγρασίας.

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
Η ερώτησή μου προκύπτει από ατυχές οινοσυμβάν. Ανοίξαμε κρασάκι (Χατζημιχάλη Cuvee Maison 2004 από ξυνόμαυρο, syrah και λημνιό) ήπιαμε λίγο, μας φάνηκε μια χαρά και σχεδόν αμέσως το κλείσαμε και στο ψυγείο. 2-3 ώρες μετά το δοκιμάζουμε και είχε γίνει αγνώριστο... αδιάφορο, άγευστο σχεδόν άχρηστο. Ήταν τυχαίο; Ήταν τζούφιο; Αναρωτιέμαι μήπως μπορεί το κρασί να μην σήκωνε καθόλου αναμονή από το άνοιγμα (από την αρχή ήταν πολύ απαλή η γεύση του, κάπως σαν ξεθωριασμένο)
Γενικά τι κάνουμε με το κρασί που περισσεύει; Ξέρω ότι το κλείνω καλά και το βάζω στο ψυγείο;; Αμέσως ή να το αφήσουμε λίγο ή να μην το βάλω καν στο ψυγείο αν είναι να το πιω μέσα σε 24-30 ώρες;;

Το κρασι σου ηταν χαλασμενο κ οταν πηρε αερα εγινε χειροτερο .Δεν ειναι η πρωτη φορα που συμβαινει με μπουκαλια του εν λογω οινοποιου ,τα περισσοτερα πολυποικιλιακα εχουν ημερομηνια ληξης κ δεν σηκωνουν παλαιωση .Κυκλοφορουν στην αγορα λευκα π.χ μοσχοφιλερο,μοσχατο ,ροδιτης 3κ 4 ετων τα οποια θα επρεπε να εχουν καταναλωθει απο την χρονια παραγωγης τους .
Το καλο κρασι δεν χαλαει μεσα σε λιγες ωρες ,μερικα λευκα ομως χανουν αρωματα.
Ολα αυτα που σου ειπαν τα παιδια ειναι σωστα στην πραξη ομως δεν μπορουν να εφαρμοστουν .
Υπαρχουν ειδικα πωματα ,σαν αυτα της μπυρας που κουμπωνουν ,ειναι φτηνα κ πωλουνται στα Σ.Μ
ΥΓ .ενα αγιωργητικο του 2000 (ΚΥΡΓΑΙΝΑ)το ανοιξα την περασμενη εβδομαδα ,επιστρεψαμε κ αποψε το δοκιμασα κ το βρηκα θαυμασιο .

Χατζημιχάλη σταμάτησα να παίρνω αφού όσες φορές δοκίμασα, το κρασί του δεν πινότανε.

Ήξερα για τη χρήση μικρότερου μπουκαλιού για να έχει λιγότερα αέρα αλλά νομίζω ότι είναι υπερβολικό.
Τα έχω τα πώματα που λες από το ΣΜ.
Όντως μερικές φορές την άλλη μέρα είναι πιο καλό το ανοιγμένο κόκκινο.
Δεν ήξερα για τα του Χ'μιχάλη.
Δεν νομίζω ότι πρέπει να αφήνεται το ανοιγμένο κρασί εκτός ψυγείου. Υποθέτω ότι σε χαμηλές θερμοκρασίες τυχόν χημικά πάρε δώσε θα είναι μειωμένα.

Μου έδωκαν κρασί home-made εμφιαλωμένο. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα το πίνατε ούτε αντί κωνείου, αλλά θα το δοκιμάσω και θα σας πω εντυπώσεις.

Υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις. Μακάρι να σου βγει καλό.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Μου έδωκαν κρασί home-made εμφιαλωμένο. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα το πίνατε ούτε αντί κωνείου, αλλά θα το δοκιμάσω και θα σας πω εντυπώσεις.

Η τελευταία πρόταση δείχνει εθισμό στην χρήση του να την προσέξεις...

Ο χρήστης Coyot έγραψε:
Ή: μεταγγίζεις το περισσευούμενο σε μικρότερο μπουκάλι, το οποίο ξεχειλίζεις, και βουλώνεις αμέσως με φελλό.
Όσον αφορά στο ψυγείο: Νομίζω ότι βοηθάει στην ψιλοδιατήρηση άπαξ και το κρασί έχει ανοιχθεί (προέχει βέβαια η μη έκθεση στον αέρα, ως προείπαμε).
Αν είναι κόκκινο, το βγάζεις απ' το ψυγείο καμιά ώρα πριν το πιεις. Ούτως ή άλλως, η **'θερμοκρασία δωματίου' για το κόκκινο αναφέρεται σε δωμάτιο φεουδαρχικού chateau και όχι διαμερίσματος **:)

Ιδέωδης διατήρηση βέβαια, και των άθικτων φιαλών, γίνεται σε ειδικά ψυγεία για κρασιά, με λεπτομερή ρύθμιση θερμοκρασίας ανά 'όροφο', καθώς και υγρασίας.

σημαντική παρατήρηση, που έχω βαρεθεί να κουβεντιάζω με άσχετους ταβερνιάρηδες που σου φέρνουν κόκκινο κρασί το καλοκαίρι σε θερμοκρασία δωματίου 40 βαθμων και αν τους κάνεις παρατήρηση σου λένε με ύφος πολλών καρδιναλίων ότι το κόκκινο σερβίρεται σε θερμοκρασία δωματίου

πέραν αυτού, ορμώμενος απ την παρατήρηση του όνυξ.
το κρασί που ανέφερα, το ανοίξαμε και ήπιαμε αμέσως, μετά από λίγο αέρισμα, μετά από καραφάρισμα και κατά το τέλος ενώ είχε μείνει πολύ ώρα πλέον έξω.

αυτό που παρατηρήσαμε ήταν ότι μετά από λίγη ώρα έχασε αρκετά απ τα αρώματά του. Δυστυχώς στην larousse du vin δε βρήκαμε οδηγίες σερβιρίσματος και απλά υποθέσαμε ότι έπρεπε ως παλιό κόκκινο να αεριστεί για ώρα.

Αυτό που είδαμε πάντως ήταν ότ τα περισσότερα αρώματα τα είχε λίγη ώρα μετά το καραφάρισμα ενώ στο τέλος έμεινε κυρίως η μυρωδιά του ξύλου