Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα **χρόνο **να τα δω και λιώνω

Μου γράφει η γιαγιά τους πως ρωτάνε
τα τρένα που είναι στο σταθμό που πάνε ......

Η ζωή περνά και χάνετε
η ζωή περνά και χάνετε μάτια μου
η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται .....

περνά

περνά περνά η μέλισσα με τα μελισσόπουλα και με τα παιδόπουλα...

Life is
easy we can stay this place, this amazing grace for years to
come..
Close your eyes, lay down on meadows green, entering
the scene of summer
You don't have to search the way
of the Gods, the starfields above will bring you higher,
but happiness won't enter your heart, your ambition will
leave you restless
Speeding the wheels of evolution, set
the industrial heart in motion...

Χάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη η ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι θα σαν όλα αληθινά
μέσα στη ζεστή σου αγκάλη γρήγορα περνά ο καιρός
μέσα στην ζεστή σου αγκάλη είναι ο κόσμος ποιο γλυκός .......

Ματια μου η Ελλαδα
την παει την φεγγαραδα
κι αν εισαι και ξενυχτης
σε παει και μια βαρκαδα.

Ο χρήστης DAP έγραψε:
εισαι

Οσο είσαι μακρυά μου
στάζει αίμα η καρδιά μου
η καρδιά μου

Θα πεθάνω κι είναι κρίμα
στη φτωχή μου αγκάλη
γύρνα πάλι γύρνα
πάλι γύρνα

Τι σου είπαν κι έχεις φύγει
και ο πόνος με τυλίγει
με τυλίγει

Πριν με στείλεις για το μνήμα
στη φτωχή μου αγκάλη
γύρνα πάλι γύρνα
πάλι γύρνα

Κάθε μέρα που περνάει
και μια πίκρα με κερνάει
με κερνάει

Φτάνει πια να μ'έχεις θύμα
στη φτωχή μου αγκάλη
γύρνα πάλι γύρνα
πάλι γύρνα

Ποια λύπη σε βαραίνει, βαριά κι αφόρητη
καρδιά παραπονιάρα κι απαρηγόρητη

Σ΄ αυτόν τον ψεύτη κόσμο, τον τόσο άπονο
καρδιά γιατί να λιώνεις με το παράπονο

Ποιος σ' έχει αδικήσει, τι σε ξεγέλασε
Μίλησε καρδιά μου και χαμογέλασε.

Μίλησέ μου, μίλησέ μου
δεν σε φίλησα ποτέ μου
μίλησέ μου, μίλησέ μου
μόνο στ΄όνειρό μου σε φιλώ...

Απόψε φίλα με
Να με χορτάσεις
αύριο φεύγω και θα με χάσεις

Εκεί που καίγομαι πολύ θέλω να νιώσω το φιλί
καν το κορμί μου να μιλά ποιο χαμηλά ποιο χαμηλά ποιο χαμηλά ....

Ο χρήστης EMMANOYHL έγραψε:
χαμηλά ποιο χαμηλά ποιο χαμηλά ....

Να κοιμηθω στο ** πατωμα**
να κλεισω και τα ματια
γιατι υπαρχουν κι ατομα
που γινονται κομματια.

Κομμάτια
σηκώθηκες πάλι αργά,
πρησμένα μάτια, κίτρινα δάχτυλα, ξέχειλα τασάκια
και τέρμα ο καπνός και τα χαρτάκια
ζεσταίνεις χτεσινό καφέ
κουμπώνεις δυο χάπια
και βγαίνεις έξω για τσιγάρα και φαί.

Στίχοι: Νικήτας Κλιντ

Ο καφές σου έχει κρυώσει
και το ράδιο κλειστό τώρα για μέρες
σε θυμάμαι είχες ξαπλώσει
στου μονού μου κρεβατιού τις καλημέρες

όταν ξυπνήσω το πρωί
τα βλέπω όλα μαύρα
θέλω μια κούπα με καφέ
και τέσσερα τσιγάρα...

Βουρκομενη Δευτερα
η χειροτερη μερα.........

Ο μήνας έχει δεκατρείς
καταραμένη μέρα
δε θελω να΄νταμώσω άνθρωπο
ούτε για καλημέρα