Αν προσέθετες και το μαύρο χαβιάρι,θα ήταν σαν να ακούγαμε τον Χάρι Κλίν….Φτώχια καταραμένη!!!

Φίλος που ήρθε απο Ιταλία, έφερε κατόπιν παραγγελίας 2 τεμάχια caciocavallo .

Τυρί απο αγελαδινό γάλα, αν και ελάχιστα καπνιστό, γλυκίζει κάπως οταν είναι φρέσκο και επειδή διατηρείται λόγω της κρούστας που αποκτά εξωτερικά στο στάδιο παραγωγής του, γίνεται ελάχιστα πικάντικο αν καταναλωθεί μετά απο μερικές εβδομάδες. Έχει κάποιες ομοιότητες με τη φορμαέλα Παρνασσού, που όμως γίνεται απο κατσικίσιο γάλα.

Οσο για τη mozzarella, ξεχάστε κάθε σχέση με αυτή που φάγατε σε κάποιο Ιταλικό εστιατόριο στην Ελλάδα. Ακόμα και αν αγοράσετε απο γνωστά delicatessen , για να μην μιλήσω για τη συσκευασμένη σε σακκουλάκια των Ελληνικών αλλά ακόμα και των Ιταλικών ΣΜ, δεν γευτήκατε ποτέ la vera mozzarella , για ένα απλούστατο λόγο:
Πρέπει να καταναλωθεί σε 3-4 μέρες από την ημέρα παραγωγής της και ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΣΕ ΨΥΓΕΙΟ, αφού διατηρείται στην 'άλμη' της , σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.

Παράγεται αποκλειστικά με βουβαλίσιο γάλα και αν δεν 'αναγράφει' ότι έγινε στην Campania (Νάπολη και κάτω) απλά είναι κακή απομίμηση, ακόμα και εντός Ιταλίας. Υπόψη ότι εκτός απο το στρογγυλο-αυγοειδές σχήμα της, κυκλοφορεί και σε μικρότερα μεγέθη μπουκιάς είτε στρογγυλά ( bocconcini) είτε σε πλεξούδες (trecce).
Η τέλεια mozzarella είναι αυτή που η 'πέτσα' της γυαλίζει. Σημαίνει ότι είναι ολόφρεσκη και διαπιστώνεται όταν κοπεί, που πρέπει να βγάλει 'γαλατόζουμο' απο τα σωθικά της.

Αγορά πάντα απο caseificio (σαν το γαλακτο-τυροκομείο που συχνά δουλεύει και σαν πρατήριο τυροαλλαντικών) και δείτε videάκια για την παραγωγή (σύνδεσμος Lavorazione Prodotti, απο σελίδα 19 και μετά ).
Αν δεν υπάρχει τέτοιο μαγαζί, καλύτερα να αγοράσεις απο πλανόδιο πωλητή με φορτηγάκι 'αποθήκη' (ναι -κυκλοφοράνε και τέτοιοι στις επαρχίες και σε συνοικίες απο Ancona και κάτω) .
Συμπέρασμα: Ολα (σχεδόν) τα 'Διεθνή τυριά', μπορούν να φτάσουν σε άλλη χώρα και να διατηρήσουν την ίδια γεύση με αυτή που ξεκίνησαν απο την 'πατρίδα' τους.
Η mozzarella OXI ! Κάθε μέρα χάνει 15%+ της γεύσης της !

**Tip: ** Ακόμα και στην Ιταλία, οποιαδήποτε 'mozzarella' χρησιμοποιείται για pizza, είναι συναφές παρασκεύασμα με κάποια απο τα συστατικά της γνήσιας, καθώς θα ήταν 'ασύμφορη' η τελική τιμή της .

Δεκαετια '70 και '80, σε χωριο πολυ κοντα στα Καλαβρυτα...
Παιρναμε φετα και βουτυρο απο Καλαβρυτα ή απο τον τοπικο τσοπανη που εσκαγε στο χωριο και εσφαζε καθε εβδομαδα...
Ψυγειο δεν ειχαμε, το βουτυρο εμπαινε σε μπωλακι και σκεπαζοταν με νερο για να μη χαλασει, διατηρουνταν μια χαρα, αλλαζες το νερο με αλλο δροσερο απο το βουνο καθε μερα... οταν εχυνες το νερο για να παρεις βουτυρο, ΕΥΩΔΙΑ τετοιο πραγμα δεν εχω ξαναβρει...

Φετα σκληρη, να πιπεριζει, επικη γευση, να μυριζει παντου και να κοβεις να χυνονται ζουμια. Κατα πασα πιθανοτητα απαστερίωτη. Δεν πρεπει να φτιαχνουν τετοια πλεον λογω νομων παστεριωσης...

Μπρι καλο, επισης καλο ειναι και το καμαμπερ που ειναι σχεδον το ιδιο. Εφερε μια φιλη απο Γαλια ενα ξυλινο κουτακι σε φιλο και το τσακισαμε. ΠΟΔΑΡΙΛΑ, σατανικη μιλαμε βρωμαγε ο τοπος, το κουτακι βρωμαγε πιο πολυ απο το τυρι.

Ροκφορ μπορω να τρωω μεχρι την καρδιακη προσβολη.
Εχω την εντυπωση πως οι Γαλλοι ειναι απλά καλυτεροι στο μαρκετινγκ απο εμας σε θεματα τυριων, οχι οτι εμεις ΔΕΝ εχουμε

Ο χρήστης trident1971 έγραψε:
Δεκαετια '70 και '80, σε χωριο πολυ κοντα στα Καλαβρυτα...
Παιρναμε φετα και βουτυρο απο Καλαβρυτα ή απο τον τοπικο τσοπανη που εσκαγε στο χωριο και εσφαζε καθε εβδομαδα...
Ψυγειο δεν ειχαμε, το βουτυρο εμπαινε σε μπωλακι και σκεπαζοταν με νερο για να μη χαλασει, διατηρουνταν μια χαρα, αλλαζες το νερο με αλλο δροσερο απο το βουνο καθε μερα... οταν εχυνες το νερο για να παρεις βουτυρο, ΕΥΩΔΙΑ τετοιο πραγμα δεν εχω ξαναβρει...

Φετα σκληρη, να πιπεριζει, επικη γευση, να μυριζει παντου και να κοβεις να χυνονται ζουμια. Κατα πασα πιθανοτητα απαστερίωτη. Δεν πρεπει να φτιαχνουν τετοια πλεον λογω νομων παστεριωσης...

Μπρι καλο, επισης καλο ειναι και το καμαμπερ που ειναι σχεδον το ιδιο. Εφερε μια φιλη απο Γαλια ενα ξυλινο κουτακι σε φιλο και το τσακισαμε. ΠΟΔΑΡΙΛΑ, σατανικη μιλαμε βρωμαγε ο τοπος, το κουτακι βρωμαγε πιο πολυ απο το τυρι.

Ροκφορ μπορω να τρωω μεχρι την καρδιακη προσβολη.
Εχω την εντυπωση πως οι Γαλλοι ειναι απλά καλυτεροι στο μαρκετινγκ απο εμας σε θεματα τυριων, οχι οτι εμεις ΔΕΝ εχουμε

¨Ελα ρε πατρίδααααααα

Πρόσφατα πήγα Τοσκάνη και γύρισα με 4 κιλά πικορινο....απιστευτ τυρί και αρκετά πικαντικο όπως μου αρεσει

Sent from my HTC One V using Tapatalk 2