H μητερα του Ποπαυ ψαχνει ανδρα να μοιραστει σπανακι

Ο χρήστης ΓΙΩΡΓΟΣ123 έγραψε:
ΦΩΤΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Μην τρελαθούμε τώρα...

Η φωτό αυτή έχει μεγάλη ιστορία.Αν δε κάνω λάθος ενα στοιχείο είναι οτι, ο φωτογράφος μετά απο λίγο καιρό αυτοκτόνησε γιατι δεν βοήθησε το παιδάκι, το οποίο νομίζω προσπαθούσε να φτάσει κάπου να πιεί νερό.

Οποιος γνωρίζει καποιο λινκ ωστε να ενημερωθούμε περισσότερο ας το γράψει εδω...

Νομίζω ότι πρώτα έβγαλε τη φωτογραφία κ μετά βοήθησε το παιδάκι.
Κ γι αυτό μετά από λίγο καιρό αυτοκτόνησε από τις τύψεις

Ο χρήστης Spartan έγραψε:
Η φωτό αυτή έχει μεγάλη ιστορία.Αν δε κάνω λάθος ενα στοιχείο είναι οτι, ο φωτογράφος μετά απο λίγο καιρό αυτοκτόνησε γιατι δεν βοήθησε το παιδάκι, το οποίο νομίζω προσπαθούσε να φτάσει κάπου να πιεί νερό.

Οποιος γνωρίζει καποιο λινκ ωστε να ενημερωθούμε περισσότερο ας το γράψει εδω...

Εχω μείνει ... να μην πω...

Τώρα διάβαζα σε ενα περιοδικό οτι η Αντζελίνα Τζολί πάσχει απο νευρική ανορεξία οχι για life style αλλα μετά απο τις επισκέψεις της στην Αιθιοπία κτλ... Οτι δεν μπορεί να ζήσει πλέον σκεφτόμενη οτι μωρά πεθαίνουν απο έλλειψη νερού!

Οντως οποιος εχει καποιο λινκ ας το δωσει εδω...

Νοιώθω πάντως πολύ άσχημα,ειλικρινά,βλεποντας τέτοιες εικόνες...και βλέποντας την κοινωνία μας (και πρώτη εγώ) που πασχίζουμε για ενα ζευγάρι παπούτσια cavalli...

Ο χρήστης anna1976gr έγραψε:

Νοιώθω πάντως πολύ άσχημα,ειλικρινά,βλεποντας τέτοιες εικόνες...και βλέποντας την κοινωνία μας (και πρώτη εγώ) που πασχίζουμε για ενα ζευγάρι παπούτσια cavalli...

Πίστεψέ με, αυτα που περιγράφεις προσπαθώ να τα σκέπτομαι καθημερινά, για να σφυρηλατώ διαρκώς περισσότερο τον 'Σπαρτιατικό' τρόπο ζωής που εχω επιλέξει να κάνω...Και είμαι ευτυχισμένος, παρόλο που τα πόδια μου απέχουν τραγικά πολύ απο υποδήματα cavalli...

Yπάρχει απίστευτη δυστυχία τριγύρω μας, αλλα δυστυχώς δεν τη βλέπουμε ή μάλλον πιο συχνά δε τη 'βλέπουμε'....

Ο χρήστης Spartan έγραψε:
Η φωτό αυτή έχει μεγάλη ιστορία.Αν δε κάνω λάθος ενα στοιχείο είναι οτι, ο φωτογράφος μετά απο λίγο καιρό αυτοκτόνησε γιατι δεν βοήθησε το παιδάκι, το οποίο νομίζω προσπαθούσε να φτάσει κάπου να πιεί νερό.

Οποιος γνωρίζει καποιο λινκ ωστε να ενημερωθούμε περισσότερο ας το γράψει εδω...

Το 1994 ο Σουδανεζος Kevin Carter με αυτη την φωτο κερδισε το βραβειο Pullitzer .
Στην εικονα η σκελετωμενη μορφη ενος μικρου κοριτσιου σκυμμενου στη γη εξαντλημενου απο την πεινα , κ στα προθυρα του θανατου , ενω στο βαθος , αναμενει ενας μαυρος γυπας προσεκτικα και περιμενει την ακριβη στιγμη του θανατου του κοριτσιου .
Τεσσερες μηνες αργοτερα ο Κenin Carter εχασε την ζωη του

Two months after receiving his Pulitzer, Carter would be dead of carbon-monoxide poisoning in Johannesburg, a suicide at 33. His red pickup truck was parked near a small river where he used to play as a child; a green garden hose attached to the vehicle's exhaust funneled the fumes inside. 'I'm really, really sorry,' he explained in a note left on the passenger seat beneath a knapsack. 'The pain of life overrides the joy to the point that joy does not exist.'How could a man who had moved so many people with his work end up a suicide so soon after his great triumph? The brief obituaries that appeared around the world suggested a morality tale about a person undone by the curse of fame. The details, however, show how fame was only the final, dramatic sting of a death foretold by Carter's personality, the pressure to be first where the action is, the fear that his pictures were never good enough, the existential lucidity that came to him from surviving violence again and again -- and the drugs he used to banish that lucidity. If there is a paramount lesson to be drawn from Carter's meteoric rise and fall, it is that tragedy does not always have heroic dimensions. 'I have always had it all at my feet,' read the last words of his suicide note, 'but being me just fit up anyway.'

http://www.time.com/time/magazine/artic ... 31,00.html

Καλα,ωρες-ώρες με αφηνετε εκπληκτο.

Πέστε μας τωρα οτι ειχατε μαυρα μεσανυχτα για την υποσιτιζόμενη Αφρική,και οτι τωρα μολις αντιληφθηκατε τι συμβαινει στον πλανητη μας.

Μην γινόμαστε σαν τους δημοσιογραφους που προσποιούνται οτι ακούνε για πρωτη τους φορα κατι (π.χ. κατσαριδες στο χασαπη) που το ήξερε και η γατα μου.

Και για τα ατυχήματα και τη σφαγή στους δρόμους ξέρουμε, αλλα αν τύχει και δούμε τίποτα μυαλά σκορπισμένα στην άσφαλτο, ενα σοκ το παθαίνουμε ρε Hunter...

Αυτο λέω εγω ρε Σπατιάτη;Εγω δε λέω να μην σοκαριστεις απο το θεαμα,ανθρωπος εισαι.Αλλα οχι να ανακαλύπτεις τωρα οτι εχει προβλήματα ο πλανητης;

Ρε Αννα;

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Αυτο λέω εγω ρε Σπατιάτη;Εγω δε λέω να μην σοκαριστεις απο το θεαμα,ανθρωπος εισαι.Αλλα οχι να ανακαλύπτεις τωρα οτι εχει προβλήματα ο πλανητης;

Ρε Αννα;

Ειδες τι κανει μια φωτο ???????

Είδα τις προάλλες στη ΝΕΤ (?) ένα έργο με τους Χούτου και τους Τούτσι. Οι πρωταγωνιστές είχαν ελάχιστες απώλειες καθώς την έβγαλαν σε ένα ξενοδοχείο δυτικών συμφερόντων αλλά μόνο η σκέψη ότι έξω από το ξενοδοχείο γινόταν γενοκτονία ήταν απελπιστική. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν και εμείς ούτε καν στις ειδήσεις δεν το βλέπουμε.

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Είδα τις προάλλες στη ΝΕΤ (?) ένα έργο με τους Χούτου και τους Τούτσι. Οι πρωταγωνιστές είχαν ελάχιστες απώλειες καθώς την έβγαλαν σε ένα ξενοδοχείο δυτικών συμφερόντων αλλά μόνο η σκέψη ότι έξω από το ξενοδοχείο γινόταν γενοκτονία ήταν απελπιστική. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν και εμείς ούτε καν στις ειδήσεις δεν το βλέπουμε.

Hotel Rwanda
+1
Έτσι ακριβώς, τα διεθνή στην Ελλάδα δεν υπάρχουν...
Αν δέσουν καμιά γιαγιά και τη ληστέψουν 10 λεπτά ρεπορτάζ θα φάμε στο κεφάλι, οι σφαγές στη Rwanda περνάγανε 10η είδηση...

Οι σφαγες στην Αφρική λαμβανουν χωρα απο άκρη σε ακρη.

Δεν υπάρχουνε ακομα συμφεροντα τετοια που να κανουνε επιτακτικη την αναγκη να μας προβληθούν καθημερινα για να μας οδηγήσουν στην απαίτηση να ζητησουμε επέμβαση (μιλαω για ολοκληρο το δυτικό κόσμο)
Σφαζονται γυναικες και παιδια με αγριότητα που θα'κανανε τον δρακουλα (τον κανονικο,οχι το βαμπίρ)να πάει να κρεμαστει απο ντροπή.

Επίσης, στη Ρουάντα αλλά και σε άλλα μέρη στην Αφρική, γίνονται απίστευτα πράγματα. Η μια φυλή κόβει τα χέρια των ανθρώπων της άλλης φυλής (εκατοντάδες χιλιάδες) ώστε όχι μόνο να είναι ανίκανοι για εργασία αλλά και βάρος στους υπόλοιπους. Περνάνε με αγροτικά φορτηγάκια και πολυβολούν τα κοπάδια των 'εχθρών' και καίνε τις σοδιές τους για να πεθάνουν από τη πείνα - φυσικά κρατούν και δεν επιτρέπουν (όσο μπορούν) τα τρόφιμα της διεθνούς βοήθειας να φτάσουν σ' αυτούς που λιμοκτονούν. Όταν πέθαιναν στην Αιθιοπία εκατομμύρια από τη πείνα, στο ΔΙΠΛΑΝΟ κράτος πετούσαν στις χωματερές τις σοδιές τους (για τους ίδιους λόγους με εμάς - τιμές).

Μαυρη ήπειρος Λεωνιδα.

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Ρε Αννα;

Eλα αγαπημένε μου Χαντερ...;

Πραγματικοτητα αυτο που βλεπουμε στην φωτο, αυτο που συμβαινει εκει, και αυτα που συμβαίνουν εδώ με μας και με τα 'όποια' cavalli...τα οποία τα ανέφερα καθαρά ως παράδειγμα όσο σκληρό και αν ακούγετε και πολύ σωστά με 'κράζεις'!!!!

Hoter Rwanda απίστευτο έργο... Δεν αντέχω να το δώ δεύτερη φορά...