• Ναι, μπορεί να σου φαίνεται παράλογο, αλλά θα το κάνεις γιατί το λέω εγώ (ή η μάνα). Εμείς βάζουμε τους κανόνες εδώ, εσείς τους ακολουθείτε.
  Και να καταλάβεις ότι α) ναι, ζεις σε άδικο κόσμο, που δεν σε καταλαβαίνει και β) κανόνες εσύ σε μερικά χρόνια, στο δικό σου σπίτι και τη δική σου οικογένεια.

Τυπική συζήτησή μου με κάποιο από τα παιδιά μου, για δεκάδες θέματα όπως πχ 'είναι νωρίς για ύπνο 11 το βράδυ', 'να γυρίσουμε από το πάρτυ στις 1 (τα ξημερώματα)', 'δεν μου αρέσουν οι φακές', ...
Συνήθως ο μεγάλος φεύγει κλοτσώντας ό, τι μαξιλάρι βρει μπροστά του (και γρυλίζοντας 'αααααμάν, δεν θα πάω 18;') κι ο μικρός κλαίγοντας, αλλά μετά από 10 λεπτά έρχονται όλο γέλια και χαρές για 'καληνύχτα'. Τα καλόπαιδα είναι σε μόνιμη αναζήτηση των ορίων μας, αλλά πιστεύω (κι ελπίζω) ότι η σταθερότητα στις αποφάσεις μόνο καλό τους κάνει.

edit

Και ναι, στο λάθος εξηγήσεις και συγνώμη. Που δεν κάνουμε ποτέ λάθος, βεβαίως βεβαίως, αλλά λέμε, ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝ.

Χθές το βράδυ προβληματίστικα πάρα πολύ...

Κάναμε πρόβα με το γιό μου ένα κομμάτι που θα παίξει στο σχολείο την 28η. Το έχει το κομμάτι, αλλά δείχνει πολύ αγχωμένος. Το αποκορύφωμα ήταν να βάλει τα κλάματα, γιατί λέει 'δεν είναι αυτός που θα ήθελε να είναι'.
Αναζητά σε κάθε τί που κάνει την τελειότητα, και ο ίδιος κρίνει πολλές φορές τον εαυτό του πάρα πολύ αυστηρά, ακόμα και όταν εμείς τον επιβραβεύουμε.
Σε ότι κάνει, είναι άριστος. Αλλά δε θα ήθελα να το βλέπει έτσι. Είναι πολύ νωρίς.
Στην κουβεντούλα που κάναμε πριν τον ύπνο, παραδέχτηκε πως ουσιαστικά 'μετανοιώνει' που κάποιες στιγμές κάνει κάτι άσχετο (παιχνίδι), ενώ θα έπρεπε να κάνει κάτι άλλο (μελέτη, μουσική, άσκηση κλπ).
Τα βάζει με τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τις επιδόσεις του σε κανένα τομέα. Κάθε άλλο.
Και το άλλο που εξομολογήθηκε στη μάνα του, είναι πως 'νοιώθει μόνος'.
Δεν έχει αδέρφια, και βλέπει λίγο τον ξάδερφό του και τους φίλους του εκτός σχολείου.
Μας έχει στενοχωρήσει πολύ το θέμα από προχτές...

Δε θα έπρεπε! Δεν είναι παράλογη η συμπεριφορά του σε συνάρτηση με την ηλικία του. Μόνος του θα βρει τη χρυσή τομή.

Ο χρήστης kantoniou έγραψε:
Δεν καταλαβαινω ακριβως τη διαφορα στο ψευτο-διλημμα που θετεις...
Συνηθως ζηταω συγγνωμη και εξηγω γιατι τις αδικησα (αυτο εχει και μεγαλη σημασια σαν παραδειγμα συμπεριφορας, γιατι ειδικα η μια μου κορη εχει δυσκολια να ζητησει συγγνωμη, ακομα και οταν ξερει οτι εχει κανει κατι λαθος).
Αν νευριασα λογω αλλης αιτιας (νευρα, κουραση κτλ), κατι το οποιο προσπαθω να αποφυγω, χωρις επιτυχια παντα, παλι εξηγω και ζητω συγγνωμη.
Δεν ξερω αν σε καλυψα, μου φανηκαν παρομοιες οι 2 περιπτωσεις σου.

Δεν καταλαβαίνω πώς σου φαίνονται ίδιες οι 2 περιπτώσεις..
Από την μία εσύ σαν γονιός ζητάς συγγνώμη και παραδέχεσαι το λάθος σου (και καλά κάνεις κατά την γνώμη μου), ενώ από την άλλη 'υπερασπίζεσαι' τα λάθη της δασκάλας..

Το πρόβλημα με τα τελειομανή παιδιά, έ;
Άλλοι γονείς τα βλέπουν τρελαμένοι από χαρά, άλλοι (όπως κι εμείς) προβληματίζονται. Εμείς με την κόρη το αντιμετωπίσαμε από την αρχή με πολλή συζήτηση κι εξηγήσεις ότι δεν είναι ανάγκη να είναι παντού και πάντα πρώτη. Τώρα πιστεύω ότι είναι αρκετά ώριμη, αφού άντεξε και τα πρώτα της λάθη.
Για την μοναξιά έχει δίκαιο το παιδί, αλλά είναι δυστυχώς το κύριο πρόβλημα της οικογένειας που ζει στην Αθήνα - αν και η κόρη μας είχε αυτό το 'πρόβλημα' παρ' ότι είχε τα αγόρια μας αλλά και τα κορίτσια της αδελφής μου, δυο ορόφους πιό κάτω... Εξηγήστετό του όσο συχνότερα μπορείτε, μεγαλώνοντας θα του είναι ευκολότερο μια και θα κάνει νέες και διαφορετικές παρέες, φιλίες κλπ. Και θα θυμάται τη σημερινή στεναχώρια του και θα γελάει...
Για τα αδέλφια, Euripides μας, μόνον εσύ μπορείς να κάνεις κάτι.

Ο χρήστης Kid έγραψε:
...Από την μία εσύ σαν γονιός ζητάς συγγνώμη και παραδέχεσαι το λάθος σου (και καλά κάνεις κατά την γνώμη μου), ενώ από την άλλη 'υπερασπίζεσαι' τα λάθη της δασκάλας..

Δεν την υπερασπίζεσαι, ρε συ. Απλά δεν την 'πλακώνεις' μπροστά στο παιδί σου.

Το παιδάκι του Δημοτικού δεν είναι το γαϊδούρι του Λυκείου, που (ως γνωστόν) ξέρει ποιος καθηγητής είναι καλός και ποιός δεν πιάνει μία.

Όταν έρχεται το πιτσιρίκι και σου γκρινιάζει για την δασκάλα τι κάνεις τότε κοντοχωριανέ μου?

Του λες ότι θα το κοιτάξεις για να δεις για ποιό λόγο δεν του αρέσει η δασκάλα. Φυσικά εξηγείς ότι δεν είναι όλα όπως τα θέλουμε στην ζωή και το σημαντικό είναι να προσαρμοζώμαστε, με βάση τον αρχικό μας στόχο..

ευριπιδη αλλο παιδι παιζει να κανετε?

και για να φτιαξω λιγο το κλιμα..

καταγγελια ομαδας γονεων για γυμνασιο στο νομο θεσσαλονικης που αναφερει οτι παιδια κανουν περισυλλογη σκουπιδιων απο την αυλη σαν τιμωρια, πρεπει να δινουν ενα ευρω ανα ημερα ως προστιμο (που δε ξερουμε που παει) σε περιπτωση που ζητηθει κατι και δε προσκομιστει απο το σπιτι ενω καθηγητης που τραβαει μαλλια στα κοριτσια και φαβοριτες σε αγορια εχει δηλωσει οτι οποιος γονεας εχει αντιρρηση μπορει να παει να τον βρει...

για οποιον νομιζει οτι η εκπαιδευση εκσυχρονιζεται..

Ο χρήστης cmarin έγραψε:
Govus ποιο site?

Το http://www.kindersitze.de .

manosk: ναι, παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου είναι !!

Ο χρήστης Kid έγραψε:
Όταν έρχεται το πιτσιρίκι και σου γκρινιάζει για την δασκάλα τι κάνεις τότε κοντοχωριανέ μου?

...Φυσικά εξηγείς ότι δεν είναι όλα όπως τα θέλουμε στην ζωή και το σημαντικό είναι να προσαρμοζώμαστε, με βάση τον αρχικό μας στόχο..

Αυτό, + ότι του λες δημοκρατικά ότι είναι πολύ μικρό ακόμα ώστε να κρίνει τους δασκάλους του. Κι ότι θα δει ότι σιγά σιγά η κατάσταση θα διορθωθεί.
Και μετά μαθαίνεις όσα περισσότερα μπορείς για την περίπτωση, το συζητάς μαζί της, με το διευθυντή του σχολείου, με τον προϊστάμενο της πρωτοβάθμιας. Κι αν δεν λυθεί το πρόβλημα, αρχίζεις τις έγγραφες αναφορές. Συνήθως με το που δίνεις την πρώτη στο διευθυντή και βλέπει που αλλού θα την κοινοποιήσεις (από Υπουργεία μέχρι ΜΜΕ), το πρόβλημά σου ως διά μαγείας λύνεται. Τουλάχιστον ως προς τη συμπεριφορά της δασκάλας, γιατί η ικανότητά της να διδάσκει δυστυχώς δεν αλλάζει...

Euripides
ποσων χρονων ειναι το παιδι;

Ο χρήστης dimsabas έγραψε:
Δε θα έπρεπε! Δεν είναι παράλογη η συμπεριφορά του σε συνάρτηση με την ηλικία του. Μόνος του θα βρει τη χρυσή τομή.

Θα συμφωνήσω με τον δάσκαλο. Ειδικά εφόσον το παιδί φαίνεται πως είναι πιο ώριμο από τον μέσο όρο της ηλικίας του, η μοναξιά μου φαίνεται 'λογική'.

Βέβαια αυτή δεν είναι απάντηση για να καθησυχάσεις έναν γονιό

FlowerPower

+1

http://www.thebestpageintheuniverse.net/c.cgi?u=beat

Δεν κόβετε τις μ@λ@κίες εσείς οι δύο;

γιατι πηδατε ολα τα θεματα ρε παιδια
ελα στο καφενειο να γραψουμε παπαριες.

Ο χρήστης kantoniou έγραψε:
Euripides
ποσων χρονων ειναι το παιδι;

Εννέα και κάτι. Τετάρτη Δημοτικού...

ευριπιδη αλλο παιδι παιζει να κανετε?

Απίθανο εως αδύνατο...
Σίγουρα είναι κάτι που θέλει ο μικρός -το έχει ζητήσει ξεκάθαρα παλαιότερα- αλλά δεν.

Ο χρήστης Euripides έγραψε:

Euripides
ποσων χρονων ειναι το παιδι;

Εννέα και κάτι. Τετάρτη Δημοτικού...

Η περιγραφη που εκανες ηταν σαν να διαβαζα τη ζωη μου στο δημοτικο.
Δεν ξερω αν σε ανακουφιζει καθολου, αλλα το μονο που μπορειτε να κανετε, το κανετε ηδη.
Θελει ενθαρρυνση και επιβεβαιωση για τις επιδοσεις του και χαλαρωμα-αποφορτιση απο τα 'καθηκοντα' του. Αυτη η (εσωτερικη ή εξωτερικη) πιεση για να ενα παιδι παντου τελειο ειναι σαν ενα βαρος στους ωμους του, που πρεπει, εστω εν μερει, να σηκωσετε εσεις.
Δεν υπαρχει μια δραστηριοτητα εκτος σπιτιου, κατα προτιμηση σωματικη (για εκτονωση), κατα προτιμηση επισης με καποιον φιλο του, που θα μπορουσε να κανει πχ 2 φορες την εβδομαδα (τη μια απαραιτητα σε εργασιμη μερα);

ευριπιδη αλλο παιδι παιζει να κανετε?

Απίθανο εως αδύνατο...
Σίγουρα είναι κάτι που θέλει ο μικρός -το έχει ζητήσει ξεκάθαρα παλαιότερα- αλλά δεν.

Sorry για το θαρρος, αλλα η επιστημη εχει κανει μεγαλη προοδο, μπορει να σε βοηθησει, αν παραδεχτεις το προβλημα σου...

Ο χρήστης kantoniou έγραψε:
...Δεν υπαρχει μια δραστηριοτητα εκτος σπιτιου, κατα προτιμηση σωματικη (για εκτονωση), κατα προτιμηση επισης με καποιον φιλο του, που θα μπορουσε να κανει πχ 2 φορες την εβδομαδα (τη μια απαραιτητα σε εργασιμη μερα);

Κάνει πολλά πράματα αρκετές φορές την εβδομάδα. Κατ' αρχήν κάνει από τα τέσσερά του ΤαεΚβονΤο και προπονείται 2 φορές την εβδομάδα από 2 ώρες έκαστη. Ακόμα και αυτό όμως μερικές φορές τον αγχώνει, επειδή είναι κι εκεί καλός! Έχει ήδη μαύρη ζώνη και 2 ντάν, και είναι μέλος της Ομάδας Επίδειξης της ομοσπονδίας. Και όταν έχει υποχρέωση εκεί (αγώνα ή επίδειξη) θέλει να είναι άψογος.
Πάμε και για κάνα μπασκετάκι όποτε μπορούμε, και βέβαια κάρτ, που κάνει από 5 ετών. Τι άλλο να κάνουμε εκτός σπιτιού;
Και επειδή ακούγονται πολλά, όλα είναι δική του επιλογή και επιθυμία. Δεν τα επιβάλαμε εμείς.
Τα ΣΚ, όποτε είναι εφικτό, κανονίζει συνάντηση με φίλους του στο σπίτι για παιχνίδι - υπολογιστή - ταινία κλπ. Και υπάρχει και μια μικρή, αλλά δική μας αυλή που βγαίνει ενδιάμεσα και ρίχνει σουτάκια στη μπασκέτα.

ευριπιδη αλλο παιδι παιζει να κανετε?

Απίθανο εως αδύνατο...
Σίγουρα είναι κάτι που θέλει ο μικρός -το έχει ζητήσει ξεκάθαρα παλαιότερα- αλλά δεν.

Sorry για το θαρρος, αλλα η επιστημη εχει κανει μεγαλη προοδο, μπορει να σε βοηθησει, αν παραδεχτεις το προβλημα σου...

Όταν μπορούσαμε να κάνουμε το δεύτερο, μας ήρθαν αναποδιές που δεν περιμέναμε. Από τότε άλλαξαν πολλά πράγματα και το θέμα πήγε στα αζήτητα.
Και μην αρχίσετε το 'δεν υπάρχει δικαιολογία' και 'το οικονομικό είναι ανεξάρτητο' κλπ, γιατί αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για τη γέννηση ενός παιδιού, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι χειρότερα.