Οι Τραπεζες ειναι οι κυριοι υπευθυνοι για τον υπερδανισμο των νοικοκυριων δινοντας πιστωτικο χρημα σε ανθρωπους - εταιριες που δεν ειχαν την δυνατοτητα να εξωφλησουν οτι δανιζονταν..... Σε αυτο το θεμα θα πρεπει η κεντρικη μας τραπεζα να τις Ξεσκισει.... διοτι ειναι οι νομιμοι Ντα...δες με ολους τους νομους υπερ.... ετσι κανω και εγω λεφτα..... με το να δανιζω ανεξελενκτα και μετα να παιρνω το σπιτι κοψοχρονια..... απο καποιον που δεν μπορουσε να κανει κουμαντο στην οικογενεια του για τα εξοδα.... Αν δεν του εδειναν δανεια θα μπλοκαριζε και δεν θα εχανε το σπιτι του.... εποχες 50-60-70 δεν δανειζαν λεφτα.... ετσι στον αερα και ολοι μας ημασταν πιο σφικτοι στα εξοδα οταν δεν ειχαμε.....

Το ουσιαστικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται στην παραγωγή εθνικού προϊόντος. Η προβληματική κρατική διαχείριση (διαφθορά, φοροδιαφυγή) απλώς διογκώνει το πρόβλημα.
Στην εποχή μας, το υγιές χρήμα παράγεται από την έρευνα και ανάπτυξη (όχι απαραίτητα κατασκευή) νέων τεχνολογιών και τεχνολογικών προϊόντων. Οι πολιτικοί μας, ρηχοί και ανοργάνωτοι, αρκούνται στην βολική λύση της εκμετάλευσης (μέχρι βιασμού) της φυσικής και ιστορικής θέσης της χώρας, αλλά ο τουρισμός, κάποια ορυκτά και η ναυτιλία δεν γίνεται να αυξάνουν συνεχώς το εθνικό εισόδημα. Ούτε μπορεί να βελτιωθούν θεαματικά μετά απ' όσα έχουν ήδη γίνει.
Όσο για τα αγροτικά προϊόντα, τώρα με τις νέες τεχνολογίες μπορείς να μεγαλώνεις το χειμώνα αγγουράκια και στην Σουηδία!
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι επιστημονικοποίηση του λαού και ένα ειδικό φόρο για ΕΡΕΥΝΑ, για να συνειδητοποιούν όλοι ότι δεν μπορεί να αναπτυχθεί πετώντας της ψίχουλα, όποτε αυτά περισσεύουν.

Μισθωτοί και Συνταξιούχοι.......
Αυτοί φταίνε για το χάλι της οικονομίας, έτσι λένε όλες οι κυβερνήσεις......

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε χθες το Οικονομικών για τους φόρους κλπ των εισοδημάτων του 2007, δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ Έλληνας φορολογούμενος μισθωτός ή συνταξιούχος στον Πίνακα 3 που να έχει εισοδήματα απο ελευθερια επαγγελματα ή εμπόριο κλπ

Επομένως πρέπει να ισχύει τουλάχιστον ένα απο τα παρακάτω:

1. Όλοι οι ελευθεροεπαγγελματίες κλπ βγάζουν περισσότερα απο τους/τις μισθωτούς συζύγους τους.
2. Όλοι αποκρύπτουν τα εισοδήματα απο εμπόριο κλπ
3. Όλοι είναι παντρεμένοι μόνο με μισθωτούς/συνταξιούχους.
4. Η ποιότητα των στοιχείων του ΥπΟικ είναι αντίστοιχη των πολιτικών του.

Άσκηση Bonus: Να βρεθεί η πιθανότητα να συμβαίνει το 1 ή το 2 ή και τα 2 μαζί ή το 3 όταν οι δηλώσεις των μισθωτών και συνταξιούχων αθροίζονται στις 3.567.436. Να βρεθεί η ίδια πιθανότητα για το 4.

Σημείωση απο την ανακοίνωση: Επισημαίνουμε ότι στον Πίνακα 3 της φορολογίας εισοδήματος Φυσικών Προσώπων, η κατηγοριοποίηση σε ομάδες επαγγελμάτων (έμποροι, βιομήχανοι – βιοτέχνες – επιτηδευματίες – εκμεταλλευτές δασών, μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες) γίνεται με βάση την επικρατέστερη πηγή εισοδήματος (Πολ. 1043/99) και όχι τον κωδικό επαγγέλματος. Η κατηγοριοποίηση αυτή ισχύει από το οικονομικό έτος 2002.

αν όντως ισχύσει να κρατάμε όλες τις αποδείξεις στο σπίτι μας για 5 χρόνια πρέπει να μαζέψουμε μεγάλες κούτες......
τα τιμολόγια της ΔΕΗ, ΟΤΕ και ΔΕΥΑΛ γιατί να μην τα κρατάμε?????
σε αυτά δεν πληρώνουμε και μάλιστα μεγάλο χράτσι?????
νομίζω ότι η κάθε κυβέρνηση ξέρει ποιοί κλάδεο δεν κόβουν αποδείξεις.....εκεί έπρεπε να κτυπήσει την φοροδιαφυγή με αντικειμενικά κριτήρια όπως γίνεται στο εξωτερικό και όχι να μαζέψουμε αποδείξεις από super market, πολυκαταστήματα (στύλ kotsovolοs, multirama, expert κλπ) που αυτά πάντοτε κόβουν αποδείξεις.......
το άλλο που με προβληματίζει είναι οτι για έναν μισθωτό με 25000 ερώ το χρόνο που θα πληρώσει φόρο 2500 με αποδείξεις 4000 μπορεί να έθρει αργότερα η κυβέρνηση και να σου πεί ότι αφού μαζεψες αποδείξεις 4000 ευρώ και τα ξόδεψες άρα είσαι πλούσιος και να σου βάλει επιπλέον τεκμήριο διαβίωσης..........
μην έχετε καμμία εμπιστοσύνη σε αυτούς, το ίδιο έγινε και με τους προηγούμενους, έβαλαν τον κόσμο να πάρει αυτοκίνητο πάνω απο 1900κε με ελαμφρύνσεις και μετά μπήκε χαράτσι 150 ευρώ για μεγάλου κυβισμού στα τέλη κυκλοφορίας.......
ψεύτες ολκής........

Κρυφά χρέη και ελλείμματα πίσω από το χάος των στατιστικών στοιχείων
Εκθεση - σοκ της ανεξάρτητης επιτροπής
για την αξιοπιστία των δημοσιονομικών μεγεθών
Της Χριστινας Kοψινη

Tις αθέατες πλευρές ενός, μη καταγεγραμμένου στα επίσημα στοιχεία και ανυπολόγιστου σε ύψος, δημοσίου χρέους εντόπισαν οι έξι εμπειρογνώμονες της επιτροπής για την αξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων, που συστάθηκε στο υπουργείο Οικονομικών με στόχο τη διερεύνηση των αιτιών για τα αναξιόπιστα δημοσιονομικά στοιχεία της χώρας.

Στην πολυσέλιδη έκθεση της Επιτροπής* που έχει στα χέρια του ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου καταγράφονται λεπτομερώς όλες οι στρεβλώσεις και παρανοήσεις του συστήματος συλλογής και παρακολούθησης στοιχείων. Ομως, τα στοιχεία εκείνα που μπορεί να οδηγήσουν στο συμπέρασμα πως πρόκειται για μια έκθεση - καταπέλτη για τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας είναι αυτά που αφορούν στον τρόπο καταγραφής ή μη καταγραφής του δημοσίου χρέους. Ορισμένες από τις παρατηρήσεις των εμπειρογνωμόνων σε αυτό το θέμα είναι οι εξής:

1. Το χρέος, όπως καταγράφεται σήμερα, είναι μειωμένο από διάφορες «συμφωνίες ανταλλαγής επιτοκίου» ή «συναλλάγματος», δηλαδή τα swaps. Μία από τις «συμφωνίες» αυτές είναι αυτή με την Εθνική Τράπεζα, όπου ουσιαστικά το Δημόσιο «οφείλει» στην Εθνική περίπου 5,5 δισ. ευρώ, τα οποία δεν καταγράφονται στο υπόλοιπο του χρέους. Η συμφωνία αυτή είχε γίνει αρχικά με την GoldmaSachs και στη συνέχεια η Εθνική υπεισήλθε στη θέση της GoldmaSachs. Το ποσό των 5,5 δισ. ευρώ θα εξοφληθεί σε 30 χρόνια, καθώς το Δημόσιο θα πληρώνει πολύ μεγαλύτερους τόκους στην Εθνική απ' ό, τι η Εθνική στο Δημόσιο. Δηλαδή, η «εξόφληση» του χρέους θα συντελείται με την καταβολή αυξημένων «τόκων» και όχι χρεολυσίων.

2. Δεν περιλαμβάνει επίσης τις «πιστώσεις προμηθευτών». Το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εθνικών Λογαριασμών δεν προβλέπει κάτι τέτοιο επειδή οι οφειλές του Δημοσίου πρέπει να εξοφλούνται το αργότερο εντός 60 ημερών. Στην Ελλάδα, όμως, δεν τηρείται ο κανονισμός για την έγκαιρη εξόφληση, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται χρέη δισεκατομμυρίων, τα οποία αργότερα οδηγούν σε αναθεώρηση του ελλείμματος και του χρέους. Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή των δημοσίων νοσοκομείων, τα οποία έως τις 30 Σεπτεμβρίου του 2009 χρωστούσαν στους προμηθευτές τους (για την περίοδο 2005 - Σεπτεμβρίου 2009) 6,3 δισ. ευρώ. Η πρόσφατη καταγραφή αυτών των υποχρεώσεων (21 Οκτωβρίου 2009) οδήγησε στην αύξηση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης για τα έτη 2008 και 2009 και θα προκαλέσει αντίστοιχη αύξηση του χρέους. Πέραν των χρεών των νοσοκομείων, εκτιμάται ότι υπάρχουν ακόμη ανεξόφλητες υποχρεώσεις του Δημοσίου, ύψους 6,0 δισ. ευρώ περίπου. Οταν εξοφληθούν αυτές οι υποχρεώσεις (ή καταχωρισθούν στα επίσημα στοιχεία), τότε το δημόσιο χρέος θα αναθεωρηθεί προς τα άνω.

3. Το υπόλοιπο του χρέους δεν περιλαμβάνει επίσης τον δανεισμό διαφόρων δημοσίων φορέων, ο οποίος έχει πραγματοποιηθεί με την εγγύηση του Δημοσίου. Το εγγυημένο από το Δημόσιο χρέος έφθασε στο τέλος του 2009 τα 26,2 δισ. ευρώ (ή 10,9% του ΑΕΠ), από 6,2% του ΑΕΠ το 2002. Το 40% περίπου αυτού του χρέους το οφείλει ο ΟΣΕ και δεν είναι σε θέση να το αποπληρώσει. Σημαντικές είναι επίσης και οι υποχρεώσεις των ΕΛΓΑ.

4. Η παραπάνω εξέλιξη οφείλεται στην εξής πρακτική. Πολλές φορές, για να μην αυξηθούν το έλλειμμα του προϋπολογισμού και το χρέος, διάφοροι δημόσιοι φορείς εξωθούνται σε τραπεζικό δανεισμό με την εγγύηση του Δημοσίου (που δεν καταγράφεται ως χρέος), συνήθως με μεγαλύτερο επιτόκιο απ' ό, τι εάν δανειζόταν απ' ευθείας το Δημόσιο και στη συνέχεια επιχορηγούσε αυτούς τους φορείς. Με τον τρόπο αυτό, σημαντικές υποχρεώσεις του Δημοσίου παραμένουν διάχυτες στο τραπεζικό σύστημα για μερικά έτη, χωρίς να εμφανίζονται στο χρέος. Οταν οι υποχρεώσεις αυτές αναληφθούν επίσημα από το Δημόσιο, προκαλείται αιφνίδια αύξηση του χρέους.

5. Στο μέλλον, πολύ σημαντικές αναθεωρήσεις του ύψους του χρέους είναι δυνατόν να προέλθουν από τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για την κατασκευή δημοσίων έργων. Κατά τη διάρκεια του 2008 και του 2009 υπογράφτηκαν πολλές τέτοιες συμβάσεις. Προς το παρόν, κανένα από αυτά τα έργα δεν έχει ταξινομηθεί ως δημόσια επένδυση και δεν έχει επιβαρύνει το έλλειμμα ή το χρέος της γενικής κυβέρνησης. Για να ταξινομηθούν, όμως, οι επενδύσεις αυτές ως ιδιωτικές θα πρέπει να πληρούν ορισμένα κριτήρια που έχει θέσει η Eurostat. Το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότερες συμπράξεις που έχουν υπογραφεί έως τώρα δεν πληρούν αυτά τα κριτήρια και τελικά θα επιβαρύνουν το χρέος, όταν αξιολογηθούν από την Eurostat.

Η επιτροπή κάνει λόγο για «διακίνηση στοιχείων ατύπως και ανεύθυνα», εντοπίζει «μεγάλη καθυστέρηση (2 έως 4 χρόνια) στη δημοσιοποίηση των απολογιστικών στοιχείων (για δήμους και κοινότητες), υπενθυμίζει ότι «το διπλογραφικό λογιστικό σύστημα των νοσοκομείων ακόμη σχεδιάζεται», για να καταλήξει στο συμπέρασμα πως «οι διοικητικές πηγές δεν προσφέρουν πληροφόρηση που να καθίσταται άμεσα αξιοποιήσιμη για την κατάρτιση των εθνικών λογαριασμών της χώρας και ειδικότερα για τον υπολογισμό χρηματοοικονομικών και μη χρηματοοικονομικών λογαριασμών των φορέων εκτός Γενικής Κυβέρνησης». Αλλά και η συλλογή των στοιχείων από την ΕΣΥΕ (ακόμη γίνεται σε έντυπη μορφή (!), η διακίνηση ερωτηματολογίων με τους φορείς, εμφανίζει σοβαρά προβλήματα. «Για παράδειγμα, τα τελευταία στοιχεία για τους δήμους και τις κοινότητες, με βάση αυτήν την πηγή, αφορούν το 2006 και έγιναν διαθέσιμα τον Σεπτέμβριο του 2009». Η παρουσίαση ισολογισμών από τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης δεν έχει προχωρήσει και μόλις το 2007, η διοίκηση του ΙΚΑ, για πρώτη φορά μετά πάρα πολλά χρόνια, παρέδωσε στο Δ. Σ. τους ισολογισμούς των ετών 2000, 2001, 2002, 2003, 2004 και 2005.

*Η επιτροπή συστάθηκε στις 30.10.09 με εντολή του υπουργού Οικονομικών και αποτελείται από τους εξής: Β. Μανεσιώτη, διευθυντή - σύμβουλο Διοίκησης της Τραπέζης της Ελλάδος, Στ. Μπαλφούσια, ερευνήτρια του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), Τ. Πολίτη, γενικό διευθυντή του (ΙΟΒΕ), Σ. Ρομπόλη, επιστημονικό διευθυντή του INE της ΓΣΕΕ, Γ. Συμιγιάννη, διευθυντή - σύμβουλο Διοίκησης της Τραπέζης της Ελλάδος, Γκ. Χαρδούβελη, καθηγητή, πρόεδρο του Επιστημονικού Συμβουλίου της EET.

Moυ έχει έρθει 3-4 φορές σε email....

Μια εικόνα χίλιες λέξεις....

Δέκα συμμαθητές από το Γυμνάσιο ξαναβρέθηκαν μετά από 30 χρόνια και άρχισαν να κάνουν καθημερινή παρέα. Με διαφορετική οικονομική κατάσταση ο καθένας τους, αποφάσισαν να βρίσκονται στο καφενείο/ουζερί «Το Τηνιακό» όπου έπιναν τις μπυρίτσες τους και έκαναν καθημερινό λογαριασμό 100€.

Οι 10 φίλοι συμφώνησαν επίσης να πληρώνουν τον λογαριασμό με βάση την οικονομική κατάσταση του καθενός, γεγονός που όλοι θεώρησαν δίκαιο. Έτσι πλήρωναν τον
λογαριασμό ως κάτωθι (όπως περίπου πληρώνουμε τους φόρους μας):

Όνομα Πληρώνει Εργασία Εισόδημα

1 Αρτέμιος ταμείο ανεργίας 5.000€
2 Βασίλειος ταμείο ανεργίας 5.000€
3 Γεώργιος ταμείο ανεργίας 5.000€
4 Δημήτριος ταμείο ανεργίας 5.000€
5 Ευστάθιος 1€ Part time ταμίας 10.000€
6 Ζαφείρης 2€ Τεχνικός Η/Υ 15.000€
7 Ηρόδοτος 8€ Δημόσιος υπάλληλος 25.000€
8 Θεοφάνης 12€ Δικηγόρος 40.000€
9 Ιγνάτιος 22€ Γιατρός 70.000€
10 Κωνσταντίνος 55€ Επιχειρηματίας 200.000€

ΣΥΝΟΛΟ 100€

Οι φίλοι μας, πλήρως ικανοποιημένοι με την συμφωνία, βρισκόταν καθημερινά για τις μπυρίτσες τους. Ο καφετζής, ο Δήμος, που απέκτησε ξαφνικά 10 νέους πελάτες, σαν επιχειρηματικό μυαλό που ήταν, και για να μην τους χάσει από πελάτες, τους λέει ένα Σαββατόβραδο: «Επειδή είσαστε οι καλύτεροι πελάτες μου, θα σας κάνω έκπτωση 20€ στον λογαριασμό σας! Έτσι από εδώ και στο εξής θα μου δίνετε 80€ για τις μπύρες σας αντί για 100€!».

Ξαφνικά οι 10 φίλοι μας απέκτησαν ένα πρόβλημα να λύσουν: τι ποσό θα πλήρωνε τώρα ο καθένας τους εάν συνέχιχαν να πληρώνουν τον λογαριασμό όπως πληρώνουμε τους φόρους μας; Πως θα μοίραζαν την μείωση των 20€ μεταξύ των;
Ο Αρτέμιος (1ος) είπε στους υπόλοιπους ότι λογικό θα ήταν οι τέσσερις πιο φτωχοί να συνεχίσουν να μην πληρώνουν τίποτε, και οι υπόλοιποι έξι να μοιραστούν την έκπτωση ισόποσα μεταξύ των. Δηλαδή ο καθένας από τους έξι να πληρώνει 3,33€ λιγότερα. Εάν γινόταν αυτό, ο Ευστάθιος (5ος), και ο Ζαφείρης (6ος), πίνοντας δωρεάν μπύρες, θα κέρδιζαν και χρήματα καθημερινά! Αυτή η ιδέα απορρίφτηκε πάραυτα από τους υπόλοιπους!

Έτσι οι δέκα (10) φίλοι μας ζήτησαν την βοήθεια του Δήμου του καφετζή που τους

πρότεινε την παρακάτω λύση:

Όνομα Πλήρωνε Πληρώνει Διαφορά % μείωσης

1 Αρτέμιος
2 Βασίλειος
3 Γεώργιος
4 Δημήτριος
5 Ευστάθιος 1€ 0€ 1€ 100%
6 Ζαφείρης 2€ 1€ 1€ 50%
7 Ηρόδοτος 8€ 5€ 3€ 38%
8 Θεοφάνης 12€ 8€ 4€ 33%
9 Ιγνάτιος 22€ 18€ 4€ 18%
10 Κωνσταντίνος 55€ 48€ 7€ 13%

ΣΥΝΟΛΑ 100€ 80€

Και οι 10 φίλοι μας είχαν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι. Οι 4 πιο φτωχοί εξακολουθούν να πίνουν τις μπυρίτσες τους δωρεάν. Ο 5ος της παρέας (Ευστάθιος) δεν πληρώνει πλέον τίποτε. Οι 5 που θα συνεχίζουν να πληρώνουν τον λογαριασμό, τώρα πληρώνουν λιγότερα.
Όμως, όταν βρέθηκαν έξω από το καφενείο, άρχισαν να συγκρίνουν πόσο λιγότερο πλήρωνε ο καθένας και έτσι άρχισαν οι γκρίνιες…
• «Εγώ κέρδισα μόνο 1€ από την έκπτωση» είπε ο Ευστάθιος (5ος). «Αλλά ο Κωνσταντίνος κέρδισε 7€!»

• «Σωστά» είπε ο Ζαφείρης (6ος). «Και εγώ κέρδισα 1€ αλλά είναι αδικία που ο Κωνσταντίνος κέρδισε 700% περισσότερα!»

• «Αυτό είναι αλήθεια» είπε ο Ηρόδοτος (7ος). «Εγώ κέρδισα 3€ και αυτός 7€. Οι πιο πλούσιοι κερδίζουν τα πιο πολλά!» (Σ.Σ: ΑΘΑΝΑΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΑΜΕΣΩΣ ΤΟ ΕΝΤΟΠΙΣΕΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ)

Ταυτόχρονα σχεδόν οι 4 πρώτοι (Αρτέμιος, Βασίλειος, Γεώργιος και Δημήτριος) ούρλιαζαν: «ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ. Εμείς ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ. Το σύστημα εκμεταλλεύεται μονίμως τους φτωχούς!»
Οι εννιά φίλοι, όλοι δυσαρεστημένοι με τον Κωνσταντίνο που κέρδισε τα πιο πολλά, το περικύκλωσαν έξω από το καφενείο, τον έκαναν τουλούμι στο ξύλο και τον άφησαν αναίσθητοστο πεζοδρόμιο της Λεωφ. Αλεξάνδρας
Την επόμενη μέρα, την Κυριακή, όπως ήταν αναμενόμενο, ο δαρμένος της παρέας, ο Κωνσταντίνος, δεν εμφανίστηκε στο καφενείο. Οι υπόλοιποι εννιά έπιναν χαρούμενοι τις μπυρίτσες τους έχοντας ταυτόχρονα βγάλει και το άχτι τους με τον Κωνσταντίνο!
Η χαρά όμως τους κόπηκε απότομα όταν ήλθε η ώρα του λογαριασμού! Τότε ανακάλυψαν ότι τα χρήματα που είχαν όλοι μαζί πάνω τους ήταν μόλις 32€... Ούτε τον μισό λογαριασμό δεν μπορούσαν να πληρώσουν γιατί τους έλειπαν τα 48€ του Κωνσταντίνου&
Ο καφετζής αγανακτισμένος γιατί έχασε τα λεφτά του, τους έκοψε την έκπτωση.
Οι φίλοι δεν ξαναβρέθηκαν γιατί οι 4 πρώτοι δεν είχαν λεφτά για μπυρίτσες και ο τελευταίος που έβαζε και τα περισσότερα δεν του άρεσε και πολύ το γεγονός ότι οι άλλοι έπιναν με τα λεφτά του και τον έδερναν κιόλας.
Λοιπόν, φίλοι ,συνεργάτες, συγγενείς ,συνάδελφοι, εργαζόμενοι ,άνεργοι, συμφοιτητές και δημοσιογράφοι: Έτσι ακριβώς δουλεύει και το σύστημα πληρωμής των φόρων.
Οι πιο πλούσιοι πληρώνουν τα πιο πολλά. Όταν όμως γίνεται μείωση φόρων, αυτοί που πλήρωναν τους υψηλότερους φόρους κερδίζουν τα πιο πολλά από την μείωση!
Εάν τους φορολογείς περισσότερο από τους άλλους και τους επιτίθεσαι επειδή έχουν την ευχέρεια που εσύ εκμεταλλεύεσαι, μπορεί να μην ξαναεμφανιστούν ποτέ στο «καφενείο».
Στη πραγματικότητα, μπορεί να αρχίσουν να πίνουν μπύρες σε άλλα «καφενεία», εκτός της χώρας πιθανόν, όπου η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο φιλική και πιθανώς οι μπύρες να κοστίζουν λιγότερο!!!

Για όσους κατάλαβαν, δεν απαιτείται εξήγηση!

Για όσους ΔΕΝ κατάλαβαν, ΔΕΝ υπάρχει εξήγηση!

Υ.Σ. Αυτό το άρθρο, είναι παράφραση ενός ('Bar Stool Economics' ) που έγραψε ο David Kamerschen, Ph.D., Professor of Economics, University of Georgia.

Παλιό αλλά πάντα διασκεδαστικό.

Παιδιά έκλεισε το μαγαζί? Χάλια τα βλέπω. Δεν παράγουμε τπτ και δεν προσφέρουμε και τπτ αξιόλογο. Τί θα γίνει?

Δεν ξέρεις;
11 - 12 εκ άνθρωποι θα λέμε 'εγώ τα έλεγα, αλλά δεν με άκουγε κανείς...'

Γιατι, τι εγινε;

Η ζωη συνεχιζεται κανονικα απο οτι βλεπω εξω...

Ναι; Βρήκαμε τι θα πουλήσουμε, για να μαζέψουμε λ7 να πληρώσουμε τα δανεικά;

την ψυχη μας....στον διαβολο....

Ένας φίλος έλεγε το εξής -θεωρώ- ορθότατο:

απαιτείται να υπάρξει μια κυβέρνηση που να θέσει στόχους για τα επόμενα 30-40 χρόνια. Αλλά αυτό απαιτεί να γίνουν κινήσεις, τα θετικά αποτελέσματα των οποίων δεν θα τα δούμε σύντομα, ούτε σε 10 χρόνια ενδεχομένως. Συνεπώς, η συγκεκριμένη κυβέρνηση θα καταψηφιστεί αμέσως, επειδή όμως το γνωρίζει αυτό, θα σχεδιάσει με γνώμονα την τετραετία, ούτε καν την πενταετία. Άρα μια τρύπα στο νερό.

Απαιτείται λοιπόν, λέω εγώ τώρα, να καταλάβει ο κόσμος ότι η αρπαχτή αργά ή γρήγορα θα τον φτωχύνει και θα τον κάνει να δυστυχήσει. Επειδή όμως κανείς δεν θέλει να καταλάβει κάτι που θα του στερήσει πρόσκαιρα χειροπιαστά οφέλη, ο μοναδικός τρόπος να επιτευχθεί αυτό είναι να υποστεί ένα ισχυρότατο σοκ.
Ίσως αυτό το σοκ βρίσκεται προ των πυλών.
Μυαλό υπάρχει στον Έλληνα, αλλά για άλλα πράγματα. Ας το χρησιμοποιήσει, έστω και εκβιαστικά, για να καταλάβει ότι το σύστημα που ακολούθησε επί τόσες δεκαετίες κατέστρεψε τη ζωή του ίδιου και των παιδιών του, ώστε να στραφεί προς καλύτερες λύσεις.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Ένας φίλος έλεγε το εξής -θεωρώ- ορθότατο:

απαιτείται να υπάρξει μια κυβέρνηση που να θέσει στόχους για τα επόμενα 30-40 χρόνια. Αλλά αυτό απαιτεί να γίνουν κινήσεις, τα θετικά αποτελέσματα των οποίων δεν θα τα δούμε σύντομα, ούτε σε 10 χρόνια ενδεχομένως. Συνεπώς, η συγκεκριμένη κυβέρνηση θα καταψηφιστεί αμέσως, επειδή όμως το γνωρίζει αυτό, θα σχεδιάσει με γνώμονα την τετραετία, ούτε καν την πενταετία. Άρα μια τρύπα στο νερό.

Απαιτείται λοιπόν, λέω εγώ τώρα, να καταλάβει ο κόσμος ότι η αρπαχτή αργά ή γρήγορα θα τον φτωχύνει και θα τον κάνει να δυστυχήσει. Επειδή όμως κανείς δεν θέλει να καταλάβει κάτι που θα του στερήσει πρόσκαιρα χειροπιαστά οφέλη, ο μοναδικός τρόπος να επιτευχθεί αυτό είναι να υποστεί ένα ισχυρότατο σοκ.
Ίσως αυτό το σοκ βρίσκεται προ των πυλών.
Μυαλό υπάρχει στον Έλληνα, αλλά για άλλα πράγματα. Ας το χρησιμοποιήσει, έστω και εκβιαστικά, για να καταλάβει ότι το σύστημα που ακολούθησε επί τόσες δεκαετίες κατέστρεψε τη ζωή του ίδιου και των παιδιών του, ώστε να στραφεί προς καλύτερες λύσεις.

30 -40 χρόνια είναι υπερβολή. απο οποιαδήποτε σκοπιά.
δεν χωράει συζήτηση επ'αυτού.

επίσης δεδομένου οτι (ακόμα και είναι η μάνα μου και ο πατέρας μου) μια γενιά έφαγε τα έτοιμα και τα δανεικά δεν καταλαβαίνω γιατί ΕΓΩ πρέπει να σφίξω δυσανάλογα το ζωνάρι.

απορώ με τους ΔΥ που λένε όρια ηλικίας σύναταξη επιδόματα μετά το 81 ,μετά το 85 μετά το 92 κοκ (ημ/νιες στο περίπου δεν έχω ασχοληθεί) και δεν λένε και ταμείο μετά απο το 81, 85,92 κοκ.
ρίχνουν στον μύλο των άλλων το δικό τους ζόρι
νόμιζαν ήλπιζαν είχαν παραισθήσεις οτι με ενέχυρο το κράτος θα μπορούσαν να τρώνε για πάντα και γιαυτό ήταν και λίγο κουβαρντάδες , τα καλά παιδιά απο σπίτι είχαν σεβασμό προς τους 'παλιούς' που έστησαν το μεγάλο κόλπο

όπως ξαναείπα, ή θα φτωχύνουμε ελεγχόμενα ΟΛΟΙ ή το μπαμ θα είναι μεγάλο.

Άν κρίνω από τις ουρές στα μαγαζιά με το που άρχισαν οι εκπτώσεις και την παράλληλη ανυπαρξία οποιουδήποτε εκσυγχρονιστικού / επενδυτικού σχεδίου / προσπάθειας, θα είναι μεγάλο.
Ελπίδα υπάρχει, αλλά κάθε μέρα μειώνεται.

Αυτο που χρειαζεται η χωρα ειναι συνεχεις εκπτωσεις στις τιμες και μειωση στους μισθους και στις αποδοχες γενικα. Αυξηση της ανταγωνιστικοτητας με αυξηση της καταναλωσης λογω των μειωμενων τιμων θα βγαλουν την χωρα απο την κριση.

Η αύξηση κατανάλωσης ξένων προϊόντων δεν είναι η λύση... είναι το πρόβλημα.