-
Τα τελευταία χρόνια, ο άνθρωπος έχει αγγίξει την εξέλιξη σε τρομερό βαθμό.
Έχει την ικανότητα να παρέμβει, όποτε θέλει, και να κρίνει αν μία ζωή μπορεί να εξελιχθεί, ή πρέπει να καταστραφεί. Αυτό του έχει δώσει δύναμη. Η δυνατότητα να αποφασίζει για την τύχη μιας ζωής, τον έχει κάνει ημίθεο. Έχει την ικανότητα, να δημιουργεί ζωή, όπως θέλει, όποτε τη θέλει, να επιλέγει τη μορφή της ( πχ το φύλο) και να παρεμβαίνει κατά βούληση.
Σ'αυτή τη φάση, έρχεται στο προσκήνιο η ηθική: Είναι σωστό να γίνονται εκτρώσεις, ή παρεμβάσεις, όποτε δεν τίθεται θέμα υγείας; Είναι σωστό ένα ζευγάρι, να κάνει έκτρωση, όταν κρίνει ότι δε μπορεί να ανταπεξέλθει όπως θα ήθελε, για διαφορους λόγους όπως- Νεαρό της ηλικίας
- Οικονομική αστάθεια
- Σχέδια για σπουδές, καριέρα κλπ
Σίγουρα το θέμα είναι πολύ σοβαρό, και καμία απάντηση δε μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση με βεβαιότητα, πριν απαντηθεί το ερώτημα: 'ο σκοπός της ζωής ποιος είναι;'
Στην πράξη όμως, ξεφεύγεις από τα φιλοσοφικά διλλήματα, και πολλές φορές αναρωτιέσαι ο ίδιος με τον εαυτό σου, τί έγιναν εκείνες οι απόψεις σου, χαθήκαν σε μια στιγμή;
Όσο έψαξα, δε βρήκα κάτι σχετικό στο forum. Παρακαλώ να μην κλειδωθεί το θέμα.
Αν ήμουν παιδί, δε θα ήθελα το μέλλον μου να συζητιέται σ'ενα forum. αλλά τα πράγματα αλλιώς έρχονται και αλλιώς τα περιμένεις.
Στην ουσία, μιλάμε για μία κατάσταση που δεν υπάρχει πια η κουβέντα 'προφυλάξεις' αν το κακό έχει ήδη γίνει, όσο δίκιο και αν είχε ο Ιπποκράτης.
Αυτά και αναμένω τις απόψεις σας με πολύ ενδιαφέρον, αν και γνωρίζω ότι στην περίπτωση που το ζούσατε και δεν μιλούσατε εκ τους ασφαλούς, γυρνάνε πολλά στο μυαλό σου και τα βλέπεις αλλιώς, και οι απόψεις αλλάζουν άρδην να μην πω τροχάδην.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας. -
Τα τελευταία χρόνια, ο άνθρωπος έχει αγγίξει την εξέλιξη σε τρομερό βαθμό.
Έχει την ικανότητα να παρέμβει, όποτε θέλει, και να κρίνει αν μία ζωή μπορεί να εξελιχθεί, ή πρέπει να καταστραφεί. Αυτό του έχει δώσει δύναμη. Η δυνατότητα να αποφασίζει για την τύχη μιας ζωής, τον έχει κάνει ημίθεο. Έχει την ικανότητα, να δημιουργεί ζωή, όπως θέλει, όποτε τη θέλει, να επιλέγει τη μορφή της ( πχ το φύλο) και να παρεμβαίνει κατά βούληση.
Σ'αυτή τη φάση, έρχεται στο προσκήνιο η ηθική: Είναι σωστό να γίνονται εκτρώσεις, ή παρεμβάσεις, όποτε δεν τίθεται θέμα υγείας; Είναι σωστό ένα ζευγάρι, να κάνει έκτρωση, όταν κρίνει ότι δε μπορεί να ανταπεξέλθει όπως θα ήθελε, για διαφορους λόγους όπως- Νεαρό της ηλικίας
- Οικονομική αστάθεια
- Σχέδια για σπουδές, καριέρα κλπ
Σίγουρα το θέμα είναι πολύ σοβαρό, και καμία απάντηση δε μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση με βεβαιότητα, πριν απαντηθεί το ερώτημα: 'ο σκοπός της ζωής ποιος είναι;'
Στην πράξη όμως, ξεφεύγεις από τα φιλοσοφικά διλλήματα, και πολλές φορές αναρωτιέσαι ο ίδιος με τον εαυτό σου, τί έγιναν εκείνες οι απόψεις σου, χαθήκαν σε μια στιγμή;
Όσο έψαξα, δε βρήκα κάτι σχετικό στο forum. Παρακαλώ να μην κλειδωθεί το θέμα.
Αν ήμουν παιδί, δε θα ήθελα το μέλλον μου να συζητιέται σ'ενα forum. αλλά τα πράγματα αλλιώς έρχονται και αλλιώς τα περιμένεις.
Στην ουσία, μιλάμε για μία κατάσταση που δεν υπάρχει πια η κουβέντα 'προφυλάξεις' αν το κακό έχει ήδη γίνει, όσο δίκιο και αν είχε ο Ιπποκράτης.
Αυτά και αναμένω τις απόψεις σας με πολύ ενδιαφέρον, αν και γνωρίζω ότι στην περίπτωση που το ζούσατε και δεν μιλούσατε εκ τους ασφαλούς, γυρνάνε πολλά στο μυαλό σου και τα βλέπεις αλλιώς, και οι απόψεις αλλάζουν άρδην να μην πω τροχάδην.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας. -
Τα τελευταία χρόνια, ο άνθρωπος έχει αγγίξει την εξέλιξη σε τρομερό βαθμό.
Έχει την ικανότητα να παρέμβει, όποτε θέλει, και να κρίνει αν μία ζωή μπορεί να εξελιχθεί, ή πρέπει να καταστραφεί. Αυτό του έχει δώσει δύναμη. Η δυνατότητα να αποφασίζει για την τύχη μιας ζωής, τον έχει κάνει ημίθεο. Έχει την ικανότητα, να δημιουργεί ζωή, όπως θέλει, όποτε τη θέλει, να επιλέγει τη μορφή της ( πχ το φύλο) και να παρεμβαίνει κατά βούληση.
Σ'αυτή τη φάση, έρχεται στο προσκήνιο η ηθική: Είναι σωστό να γίνονται εκτρώσεις, ή παρεμβάσεις, όποτε δεν τίθεται θέμα υγείας; Είναι σωστό ένα ζευγάρι, να κάνει έκτρωση, όταν κρίνει ότι δε μπορεί να ανταπεξέλθει όπως θα ήθελε, για διαφορους λόγους όπως- Νεαρό της ηλικίας
- Οικονομική αστάθεια
- Σχέδια για σπουδές, καριέρα κλπ
Σίγουρα το θέμα είναι πολύ σοβαρό, και καμία απάντηση δε μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση με βεβαιότητα, πριν απαντηθεί το ερώτημα: 'ο σκοπός της ζωής ποιος είναι;'
Στην πράξη όμως, ξεφεύγεις από τα φιλοσοφικά διλλήματα, και πολλές φορές αναρωτιέσαι ο ίδιος με τον εαυτό σου, τί έγιναν εκείνες οι απόψεις σου, χαθήκαν σε μια στιγμή;
Όσο έψαξα, δε βρήκα κάτι σχετικό στο forum. Παρακαλώ να μην κλειδωθεί το θέμα.
Αν ήμουν παιδί, δε θα ήθελα το μέλλον μου να συζητιέται σ'ενα forum. αλλά τα πράγματα αλλιώς έρχονται και αλλιώς τα περιμένεις.
Στην ουσία, μιλάμε για μία κατάσταση που δεν υπάρχει πια η κουβέντα 'προφυλάξεις' αν το κακό έχει ήδη γίνει, όσο δίκιο και αν είχε ο Ιπποκράτης.
Αυτά και αναμένω τις απόψεις σας με πολύ ενδιαφέρον, αν και γνωρίζω ότι στην περίπτωση που το ζούσατε και δεν μιλούσατε εκ τους ασφαλούς, γυρνάνε πολλά στο μυαλό σου και τα βλέπεις αλλιώς, και οι απόψεις αλλάζουν άρδην να μην πω τροχάδην.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας. -
Και που να δείτε πόσες αμβλώσεις γίνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Θα φρίξετε
-
Εγώ δηλώνω υπέρ!
Υπέρ της δυνατότητας να επιλέξει ένας άνθρωπος αν θα εγκλωβιστεί από ένα λάθος, ένα ατύχημα!
Υπέρ της δυνατότητας να επιλέξει ένας άνθρωπος αν θα γεννήσει ένα προβληματικό παιδί που θα τον κάνει να μισήσει τον ίδιο του τον εαυτό, τη ζωή του και φυσικά το παιδί να υποφέρει.
Υπέρ της δυνατότητας της επιλογής γενικά!
(Υ.Γ. Δυστυχώς βιάζομαι, αλλά θα επανέλθω...)
-
Ο χρήστης skye έγραψε:
Όσο έψαξα, δε βρήκα κάτι σχετικό στο forum. Παρακαλώ να μην κλειδωθεί το θέμα.Ούτε εγώ βρήκα. Συνεχίζουμε την κουβέντα. Αν θέλεις μπορείς να προσθέσεις και ψηφοφορία.
[moderator]
-
Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
Όσο έψαξα, δε βρήκα κάτι σχετικό στο forum. Παρακαλώ να μην κλειδωθεί το θέμα.
Ούτε εγώ βρήκα. Συνεχίζουμε την κουβέντα. Αν θέλεις μπορείς να προσθέσεις και ψηφοφορία.
[moderator]
Το σκέφτηκα να σου πω την αλήθεια, αλλά δεν ήξερα ποιες ακριβώς επιλογές θα έπρεπε να είχε..
Δηλαδή ένα ωμό::' Έκτρωση: Ναι ή Όχι; ' δεν είναι αυτό που θέλω να περάσω με το θέμα
Παρ'ολα αυτά, αν σκεφτείς κάτι καλό και θέλεις, βάλτην εσύ την ψηφοφορία
Ευχαριστώ. -
Δυστυχώς και αυτό το λέω με όλη την σημασία της λέξης, υπάρχουν περιπτώσεις που αυτό επιβάλλεται και ακόμα και αν δεν είναι για λόγους υγείας της μητέρας ας πούμε.
Υπάρχουν σοβαρότεροι λόγοι από αυτούς που αναφέρει ο skye στην αρχική του τοποθέτηση που στην ουσία αναγκάζουν κάποια άτομα να το κάνουν.
Εγώ λέω ότι καλό είναι να παίρνεις τις προφυλάξεις σου και εν τέλει να μην σου τύχει.
Κανένας δεν θέλει να το κάνει.Αλλά μερικές φορές επιβάλεται για να μην καταστραφούν ζωές.
Αλλά είναι μία πολύ βαριά πράξη και μπορεί να σου χαρακτηρίσει όλη την ζωή. -
ΥΠΕΡ με χίλια
Πάντα για τους λόγους που ανέφερες.
Το παιδί που θα φέρεις στη ζωή δεν θα το μεγαλώσει ούτε ο Ιπποκράτης ούτε ο Χριστόδουλος ούτε τα βιβλία των ηθικολόγων και λοιπών φιλοσόφων.
Θα το μεγαλώσεις ΕΣΥ.ΕΣΥ είσαι υπεύθυνος για τη ζωούλα του και για την μετέπειτα εξέλιξη του.Όταν ξέρεις ότι οι συνθήκες ζωής του δεν θα είναι φυσιολογικές(και δεν μιλάμε απλά για οικονομική στενότητα)με ό,τι αυτο συνεπάγεται..επεμβαίνεις.
Για μένα κανένας δεν αξίζει να υποφέρει στη ζωή του ούτε για 1 ημέρα.Ακόμα κι αν 60 χρόνια μετά η τύχη τα φέρει έτσι και το συγκεκριμένο παιδί τα βγάλει πέρα,με τίποτα δεν σβήνουν τα τραυματικά χρόνια που πέρασε,οπότε δεν μου λέει τίποτα.
Για ιατρικούς λόγους δεν το συζητάω καν,πιστεύω δεν είναι θέμα του τί θέλει κάποιος και τί δεν θέλει.Σε τέτοια ζητήματα επιβάλλεται.Ξέρω αρκετές οικογένειες που μεγαλώνουν παιδιά με ιατρικά προβλήματα σοβαρά και στην ουσία φυτοζωούν.Οι γονείς μαραζώνουν μέρα με τη μέρα..Το σπίτι ερμητικά κλειστό κλπ κλπ
Ακόμα όμως και σε περιπτώσεις πιο λάιτ(μικρό της ηλικίας της μελλοντικής μάνας,16-20 ετών ή οικονομική εξαθλίωση)σαφώς ψηφίζω υπέρ της ανθρώπινης παρέμβασης.
Όταν είσαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να προσφέρεις στο μελλοντικό σου παιδί τα ελάχιστα που χρειαζονται..τότε επιεικώς είσαι ανεύθυνος.Για να μην πω τίποτα άλλο.
Εκ του αποτελέσματος τοποθετήσεις(δηλ.μετά από 50 χρόνια ποια θα είναι η τύχη του)δεν νομίζω ότι έχουν νόημα.Όταν παίρνεις μια τόσο σημαντική απόφαση δεν πρέπει να αφήνεις ΤΙΠΟΤΑ στην τύχη.Εφόσον ιατρικά επιτρέπεται(μέχρι την συμπλήρωση 12 εβδομάδων κύησης)και εφόσον ο γονιός θεωρεί ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα για οποιονδήποτε λόγο ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ είναι να ορίσει την τύχη του.ΟΙ τύχες μωρού-γονιού άλλωστε συμπίπτουν.
-
Όταν μια πολύ καλή φίλη έμεινε έγκυος, με ρώτησε τι να κάνει...
Αυτό που της απάντησα ήταν ότι ό,τι και να της έλεγα εγώ, εκείνη θα ήταν που θα λουζόταν τις συνέπειες της απόφασής της.
Γενικά, είναι πολύ δύσκολη απόφαση και ακόμα δυσκολότερο το να ζήσεις με αυτή την απόφαση. Αλλά το να κάνεις ένα παιδί πρέπει να είναι συνειδητή απόφαση και όχι ατύχημα. -
Ο χρήστης GTI_ έγραψε:
Εφόσον ιατρικά επιτρέπεται(μέχρι την συμπλήρωση 12 εβδομάδων κύησης)
Νομίζω ( όχι 100% ) ότι είναι 10 εβδομάδες, και παραπάνω μόνο για ιατρικούς λόγους
-
Και εδώ πρωτιά έχουμε.... χώρις να υπάρχουν επίσημα στοιχεία έχουμε 100 με 120,000 αμβλώσεις κάθε έτος που είναι σχεδόν ίσες με τις ετήσιες γεννήσεις
Δύσκολο θέμα... είμαι πολύ μπερδεμένος αλλά θεωρώ ότι αντί των υπερβολικών εξωσωματικών θα έπρεπε να υπάρχουν ιδρύματα και να γίνονται αναθέσεις......Απο καθαρά οικονομική προσέγγιση συντηρείται και πλουτίζει το σύστημα μαιευτήρων στην Ελλάδα
-
Πιστεύω οτι κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κανει οτι θελέι και γι'αυτο θα πω ναι
Σε προσωπικό επίπεδο δεν θα αποφάσιζα ποτε υπερ της εκτρώσης για κανένα λόγο και οποιες να ήταν οι συνέπειες (ισώς μονο για λόγους υγείας της μητέρας)
υγ θυμαμαι να εχει ξανασυζητηθεί το θέμα αλλα δεν ειναι αναγκη να κλειδωθεί (ακούς Kruss )
-
Είναι μία απόφαση που παίρνετε σχετικά εύκολα αλλά το μετά τη διαχειρίζεσαι πολύ δύσκολα.
-
ΥΠΕΡ ..για λογους που προαναφερθηκαν, αλλα ειναι απο τα πραγματα που σημαδευεουν τη ζωη μας για παντα.
Πιστευω οτι βαθεια μεσα του ο καθενας θα αισθανεται ενοχες γι' αυτο που αλλα......Το κακο ειναι οτι γινεται καταχρηση ...
-
Το εγκλημα ειναι να φερεις ενα παιδι στον κοσμο οταν δεν εισαι ετοιμος (υλικα και ψυχολογικα) να το μεγαλωσεις σωστα και να του ωσεις το 100% της προσοχης!!
Δυστυχως (αν και ειναι κατι πολυ επωδυνο) η αμβλωση ειναι καλυτερη απο ενα κατεστραμενο μελλον για γονεις και παιδι!
-
Ο χρήστης GFON έγραψε:
Το κακο ειναι οτι γινεται καταχρηση ...
Στην Ελλάδα τουλάχιστον,πιστεύω ότι δεν γίνεται κατάχρηση.
Αντιθετως βλεπω πολλους να παντρεύονται λόγω 'ατυχήματος'.
Επισης πολλά απο τα τρίτα παιδιά αποτελούν...λανθασμένο οικογενειακό προγραμματισμό.(σύντομα θα το λέμε αυτό για τα δεύτερα). -
Κάπου εδώ Νάσο εύλογα μπαίνει το ερώτημα: το έμβρυο των 6-12 εβδομάδων, είναι ζωή?
-
Νομίζω πως αν βρισκόμουν στην δύσκολη κατάσταση της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, θα προχωρούσα στην έκτρωση.
Θα το έκανα όμως λόγω ταπεινών κινήτρων, λόγω του εγωισμού μου που δεν θα με άφηνε να 'καταστρέψω' την ζωή μου για χάρη ενός παιδιού.
Δεν ξέρω όμως κατά πόσο δικαιούμαι να προχωρήσω σε μια τέτοια κίνηση, σκεφτόμενος αποκλειστικά τον εαυτό μου. Ούτε ξέρω τι γνώμη θα είχαν οι Ερινύες γι' αυτό...
Σε κάθε περίπτωση όμως, νομίζω πως το όριο των 10 (ή 12) εβδομάδων έχει κάποια σημασία.
-
Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
Κάπου εδώ Νάσο εύλογα μπαίνει το ερώτημα: το έμβρυο των 6-12 εβδομάδων, είναι ζωή?Πριν από καιρό ο Ιος της Ελευθεροτυπίας ασχολήθηκε με το θέμα:
Ρίχτε μια ματιά http://www.enet.gr/online/online_fpage_ ... 6,29252768
Κριτές Της Κόλασης. Ζωή ή Θάνατος..; (έκτρωση )