Οι προστριβές φίλε μου δεν μπορούν να εξαλειφθούν. Είναι ουτοπικό να νομίζει ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Μόνο στα παραμύθια υπάρχουν απόλυτα κακοί και απόλυτα καλοί.
Αυτό που εγώ λέω είναι να αφήνουμε τα προβλήματα της δουλειάς έξω από το σπίτι. Έχουμε εξάλλου τόσες αφορμές για γκρίνια και μικρό τσακωμούς στο σπίτι τι να τις κάνουμε τις σκοτούρες της δουλειάς!!!
Φίλε μου στο είπα και από κοντά σκέψου πάντα πριν υψώσεις την φωνή «Αξίζει να τσακωθώ για αυτό;» Θα δεις μεγάλη διαφορά αν δεν είναι ο εγωισμός πρώτος στον κατάλογο των προτεραιοτήτων σου.

Θα συμφωνήσω με πολλές απόψεις από αυτές που προαναφέρθηκαν...

Είμαι μικρότερος από εσένα Νάσο (25) και δουλεύω από τα 17 μου (όταν τέλειωσα το σχολείο). Παράλληλα με την δουλειά ξεκίνησα τις σπουδές μου και πέρυσι πήρα το τελευταίο μου χαρτί (μεταπτυχιακό). Πέρασα από πολλές φάσεις στην ζωή μου, από το να μην προλαβαίνω να δω την οικογένεια μου για πολλές συνεχόμενες ημέρες, παρότι μένουμε στο ίδιο σπίτι, μέχρι και να βαριέμαι να κάνω το οτιδήποτε λόγω κραιπάλης.

Μετά από πολλές συζητήσεις επί συζητήσεων έχω καταλήξει στο ότι μόνοι μας δημιουργούμε τις καθημερινές μας ανάγκες. Για να μην παρεξηγηθώ μιλάω για τις περιπτώσεις που που δεν υπάρχουν προβλήματα (οικογενειακά και γενικότερα προβλήματα που δεν σου αφήνουν την 'πολυτέλεια' επιλογής)..

Για μένα υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων όσο αφορά τον επαγγελματικό τομέα. Αυτοί που δουλεύουν γιατί τους αρέσει αυτό που κάνουν και αυτοί που δουλεύουν γιατί πρέπει. Από ότι καταλαβαίνω εσύ είσαι στην πρώτη κατηγορία και θα πρέπει να καταλάβεις πως αυτό έχει και συνέπιες που θα πρέπει να υποστείς..

Σίγουρα βέβαια μπορείς να κρατήσεις κάποιες ισορροπίες ώστε να πλησιάσεις μία μέση κατάσταση. Αυτό που θα πρέπει να σκεφτείς είναι εάν είσαι διατεθειμένος να αλλάξεις τις συνήθειες σου ώστε να βρεις τον χρόνο που χρειάζεσαι για να ζήσεις μια 'καλύτερη' ζωή.

Θα μπορούσες πχ. να επιλέξεις μια δουλεία (ή μία διαφορετική θέση) που να έχει λιγότερες απαιτήσεις από πλευράς χρόνου. Έτσι όμως θα είχες λιγότερες απολαβές, οικονομικές αλλά και κοινωνικές (δεν θα φαινόσουν όσο επιτυχημένος είσαι).

Πέρα από τις επιλογές που έχεις, να ξέρεις πως ο προγραμματισμός είναι μεγάλη υπόθεση
Το ότι μπορείς και παρακολουθείς αυτή την στιγμή τα posts του φόρουμ, εγώ πιστεύω πως έχεις περισσότερο χρόνο από ότι νομίζεις ότι έχεις. Πολλές φορές κάποια πράγματα που κάνουμε καθημερινά νομίζουμε ότι δεν μας παίρνουν χρόνο. Π.χ. κάποτε έκανα να ετοιμαστώ το πρωί 25 λεπτά max, τώρα 25 λεπτά θέλω μόνο για να σηκωθώ από το κρεβάτι..
Αν καταφέρεις να προγραμματίσεις τις καθημερινές σου ασχολίες, τότε θα βρεις χρόνο και διάθεση που νομίζεις ότι δεν έχεις

Υ.Γ. πχ τώρα ξέρω πως πρέπει να ξυπνήσω 8 λόγω πρωινού meeting, αλλά επιλέγω να φιλοσοφήσω μαζί σας..

Ο χρήστης luck έγραψε:
Πρέπει, κάθε μήνα, να κάνουμε μία βόλτα σε κάποιο νοσοκομείο. Να βλέπουμε τι γίνεται και μετά να αναθεωρούμε την απόψη για τη ζωή. Θα συμφωνήσω με το φίλο για το πως καταντήσαμε έτσι, ή καλύτερα πως μας κατάντησαν. (όχι όλους...)

Θα διαφωνήσω στο ότι θα πρέπει να βλέπουμε τακτικά τα χειρότερα για να αναθεωρούμε την απόψή μας για τη ζωή. Σε όλους μας λίγο ή πολύ μας έχουν συμβεί άσχημα πράγματα. Θέλω να πιστεύω πως έχουμε την νοημοσύνη και την παιδεία μαθαίνουμε από αυτά και να γνωρίζουμε ποια είναι τα χειρότερα. Όταν σκέφτεσαι συνέχεια τα χειρότερα τότε επαναπαύεσαι και ευγνωμονείς τον Θεό – αν πιστεύεις σε αυτόν – για τα καλά που σου έχει δώσει. Αν επαναπαυτείς στα 27 σου όμως, χάνεις το πλεονέκτημα που έχεις σαν άνθρωπος απέναντι στα υπόλοιπα ζωντανά του πλανήτη, την ιδιότητα της εξέλιξης.

Ο χρήστης nasos79 έγραψε:
Να προσθέσω κάτι ακόμα στη συζήτηση, για να διατηρήσω το διάλογο μέχρι αύριο που θα ξαναδώ το θέμα;

Εξω-εργασιακές μη διαπραγματεύσιμες υποχρεώσεις! Όταν μετά τις ώρες δουλειάς, έχεις να κάνεις αρκετά ακόμα πράγματα που ελαχιστοποιούν τον ατομικό σου χρόνο, τουλάχιστον αν προσπαθείς να αποφεύγεις τις προστριβές με αγαπημένα πρόσωπα...

Για να σας δω τώρα!

Καλή σας νύχτα, τα λέμε το πρωί!

Το καλύτερο που πιστεύω πως μπορείς να κάνεις είναι να δώσεις να καταλάβουν τα αγαπημένα σου πρόσωπα πως έχεις ανάγκη τον ατομικό σου, ελεύθερο χρόνο, διαφορετικά θα σε κλείσουν σε κανένα τρελοκομείο
Οι προστριβές μερικές φορές είναι απαραίτητες σαν τελευταία λύση ώστε να καταλάβουν ότι κάτι δεν πάει καλά και να το δουν από διαφορετική σκοπιά την κατάσταση.. εάν είσαι τυχερός από την δική σου σκοπιά..

Enough.. καλήνυχτα