Ο χρήστης skullone έγραψε:
Για να λέμε και την αλήθεια όμως, το παλιό Challenger δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο... Στήσιμο κλασσικού muscle car (δηλαδή, μόλις ερχόταν η ώρα να στρίψεις το τιμόνι, πήγαιναν αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του) και ποιότητα κατασκευής άθλια.

Οπως το λες ειναι ειναι αλλα το γουσταρω καργα

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Για να λέμε και την αλήθεια όμως, το παλιό Challenger δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο... Στήσιμο κλασσικού muscle car (δηλαδή, μόλις ερχόταν η ώρα να στρίψεις το τιμόνι, πήγαιναν αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του) και ποιότητα κατασκευής άθλια.

Το Challenger ήταν short wheelbase car ενώ το ομόσταυλο Charger, long wheelbase. Υποτίθεται ότι ήταν 'μικρό' αλλά όλα (μικρά, μεγάλα) έστριβαν άθλια, η μπροστινή ανάρτηση είχε ελατήρια ΚΑΙ ράβδους στρέψης για να ρυθμίζεις το ύψος. Πίσω είχε τις κλασσικές σούστες. Η ποιότητα κατασκευής ήταν καλή για τόσο φθηνά αυτοκίνητα και οι κινητήρες αλλά κυρίως τα αυτόματα σαζμάν ήταν αθάνατα.

Η πλούσια έκδοση SE είχε στροφόμετρο, οργανάκι πίεσης λαδιού και αμπερόμετρο και slap-stick στο δάπεδο. Αν δεν πατούσες το κουμπί και απλά έσπρωχνες (slap) το μοχλό, άλλαζε μία-μία τις αυτόματες ταχύτητες του Torqueflite 727.

Ο χρήστης leonp έγραψε:

Για να λέμε και την αλήθεια όμως, το παλιό Challenger δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο... Στήσιμο κλασσικού muscle car (δηλαδή, μόλις ερχόταν η ώρα να στρίψεις το τιμόνι, πήγαιναν αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του) και ποιότητα κατασκευής άθλια.

Το Challenger ήταν short wheelbase car ενώ το ομόσταυλο Charger, long wheelbase. Υποτίθεται ότι ήταν 'μικρό' αλλά όλα (μικρά, μεγάλα) έστριβαν άθλια, η μπροστινή ανάρτηση είχε ελατήρια ΚΑΙ ράβδους στρέψης για να ρυθμίζεις το ύψος. Πίσω είχε τις κλασσικές σούστες. Η ποιότητα κατασκευής ήταν καλή για τόσο φθηνά αυτοκίνητα και οι κινητήρες αλλά κυρίως τα αυτόματα σαζμάν ήταν αθάνατα.

Η πλούσια έκδοση SE είχε στροφόμετρο, οργανάκι πίεσης λαδιού και αμπερόμετρο και slap-stick στο δάπεδο. Αν δεν πατούσες το κουμπί και απλά έσπρωχνες (slap) το μοχλό, άλλαζε μία-μία τις αυτόματες ταχύτητες του Torqueflite 727.

Mοτερουκλες 383,440 Six pack και φυσικα ο Hemi

Αυτά είναι τα big blocks, πολλά (γρήγορα) Challenger είχαν τον 340 - πολύ καλός κινητήρας με μεγαλύτερους αυλούς στη πολλαπλή εισαγωγής και στις κεφαλές.

Ο χρήστης jimmcom έγραψε:

Για να λέμε και την αλήθεια όμως, το παλιό Challenger δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο... Στήσιμο κλασσικού muscle car (δηλαδή, μόλις ερχόταν η ώρα να στρίψεις το τιμόνι, πήγαιναν αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του) και ποιότητα κατασκευής άθλια.

Το Challenger ήταν short wheelbase car ενώ το ομόσταυλο Charger, long wheelbase. Υποτίθεται ότι ήταν 'μικρό' αλλά όλα (μικρά, μεγάλα) έστριβαν άθλια, η μπροστινή ανάρτηση είχε ελατήρια ΚΑΙ ράβδους στρέψης για να ρυθμίζεις το ύψος. Πίσω είχε τις κλασσικές σούστες. Η ποιότητα κατασκευής ήταν καλή για τόσο φθηνά αυτοκίνητα και οι κινητήρες αλλά κυρίως τα αυτόματα σαζμάν ήταν αθάνατα.

Η πλούσια έκδοση SE είχε στροφόμετρο, οργανάκι πίεσης λαδιού και αμπερόμετρο και slap-stick στο δάπεδο. Αν δεν πατούσες το κουμπί και απλά έσπρωχνες (slap) το μοχλό, άλλαζε μία-μία τις αυτόματες ταχύτητες του Torqueflite 727.

Mοτερουκλες 383,440 Six pack και φυσικα ο Hemi

To Hemi ειναι το πιο συλλεκτικο. Εχω δει ενα για πωληση σε Charger και ζηταγανε πανω απο 50 χιλ δολ. Και φυσικα λεγανε οτι ο αριθμος πλαισιου ταιριαζε με τον αριθμο στην μηχανη κτλ κτλ. Η μπογια ηταν η του 60 κατι σε αρκετα καλη κατασταση οχι τιποτα φανταστικο. το εσωτερικο ηταν επισης ηταν η πρωτοτυπο σε οκ κατασταση. Αυτα πανε ετσι. Η το φτειαχνεις τελειο και δεν το βλεπει βροχη η κρυο. Η το κρατας οπως ειναι και παλι δεν το βγαζεις εξω εκτος απο σπανια.

Το καινουργιο εκτος αν φαινεται πολυ καλυτερο απο κοντα δεν με ενθουσιαζει.

Μεχρι στιγμης αυτο που μου αρεσει πιο πολυ ειναι το 300C SRT8.

Νικος