Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Την υπαναχώρηση του Υπουργείου που σχετίζεται με την εισαγωγή στην Γ'βάθμια εκπαίδευση με βαθμό κάτω από 10 την ακούσατε;

Αυτό θα πει σοβαρός σχεδιασμός πολιτικής για την Παιδεία...Είπα-ξείπα, για αποφάσεις που παίρνονται στο διάλειμμα, μεταξύ φραπέ και κρουασάν...

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Σιγά τα αίματα, ανατριχιάσαμε!

Δεν ξέρω αν το λες ειρωνικά ή αν εννοείς ότι Ποτέ δεν πρόκειται να γίνει...

Ο Γιανναράς πάντως μας λέει, τι θα έπρεπε να συμβαίνει σε ένα 'φανταστικό' σενάριο, μιας ευνομούμενης κοινωνίας...

Generation A

Άρωµα από το παρελθόν, πρόγευση για το µέλλον

Φαίνεται ότι η συστηµατική απαξίωση των ιδεολογιών δεν αγγίζει αυτή τη γενιά. Οι πρωταγωνιστές των φοιτητικών κινητοποιήσεων εξηγούν τους λόγους που τους οδήγησαν στους δρόµους και δίνουν ραντεβού για το Σεπτέµβρη.

Έπρεπε να χυθεί πρώτα αίµα για να το µυρίσουν τα τηλεοπτικά κανάλια και να στρέψουν τις κάµερές τους στις κινητοποιήσεις των φοιτητών. Μέχρι εκείνη τη στιγµή, ο τηλεοπτικός κόσµος ούτε µπορούσε, αλλά και ούτε επιθυµούσε, να προσεγγίσει και να προσπαθήσει να κατανοήσει τον πραγµατικό κόσµο. Έτσι, βρισκόµενοι στον κόσµο τους, «σοβαροί» τηλε-δηµοσιολογούντες και τηλεοπτικοί «µαϊντανοί» µε απόλυτο και περισπούδαστο τρόπο έσπευσαν να ερµηνεύσουν τα γεγονότα µια και καλή.
Η γενιά όµως που αντιδρά σήµερα, έρχεται από πολύ µακριά και φαίνεται ότι θα πάει εξίσου µακριά. Τα προβλήµατα που καλείται να αντιµετωπίσει έχουν έναν µόνιµο χαρακτήρα. Είναι προβλήµατα που έχουν να κάνουν µε τον τρόπο που θα οργανώσει τη ζωή της από εδώ και πέρα και δεν µπορούν παρά να τη χαρακτηρίσουν και να τη σηµαδέψουν. Ο αγωνιστικός παλµός στην ακαδηµαϊκή κοινότητα δεν µπορεί παρά να είναι η πρώτη φάση.

Ανεργία-Ανασφάλεια. Οι λέξεις (µερική, αµισθί, εθελοντική), που έρχονται στην εποχή της παγκοσµιοποίησης να προστεθούν δίπλα σε αυτήν της εργασίας, τροµοκρατούν τους φοιτητές. «Θέλουµε µια µόνιµη και αξιοπρεπή εργασία. Ακόµα, µε το νέο νόµο πλαίσιο η καθηµερινότητά µας θα πιεστεί σε µεγάλο βαθµό. Όλη η ακαδηµαϊκή µας ζωή θα ανατραπεί» λέει στη ΓΑΛΕΡΑ ο Μάριος (Ιατρική Αθηνών). Το κύµα της ανασφάλειας όµως φαίνεται να µην υπολογίζει πλέον τίποτα. «Ακόµα και εµείς που µπήκαµε στο Πολυτεχνείο µε προσδοκίες και µε τη σιγουριά µίας καλής δουλειάς, βλέπουµε τα επαγγελµατικά µας δικαιώµατα να βρίσκονται υπό εξαφάνιση. Δε λέµε ότι δε χρειάζονται αλλαγές. Δεν πτοούµαστε. Αισιοδοξία και πείσµα!», προσθέτει η Στέλλα Βολάκη (Χηµικών Μηχανικών, ΕΜΠ). Μία γενιά των 1.000 ευρώ, στην καλύτερη των περιπτώσεων, δεν εµπνέει κανέναν. Ο Κώστας Φαρµάκης
(Ιστορικό-Αρχαιολογικό) είναι ξεκάθαρος: «Δεν πάει άλλο. Η δυσαρέσκεια υπέβοσκε τόσο καιρό και το νοµοσχέδιο ουσιαστικά ήρθε και έδεσε. Λίγα έχει να περιµένει ο σηµερινός νέος. Μια βασανιστική εργασιακή περιπλάνηση, µε την καριέρα να αποτελεί άγνωστη λέξη».

Ανένταχτη. Εγκλωβισµένη στην ιστορική συγκυρία της απαξίωσης των ιδεολογιών, η γενιά αυτή ένιωσε τελείως µετέωρη. Κάποιοι τη χαρακτήρισαν απολιτική και αδρανή. Οι αντιδράσεις των φοιτητών τούς διαψεύδουν. «Σιγά, σιγά µέσα από την ενηµέρωση όλο και περισσότερα παιδιά συµµετέχουν. Μπορεί να υπάρχει εγρήγορση, διότι αρκετοί ανησυχούν για την ισότιµη αναγνώριση σε κέντρα ελευθέρων σπουδών και ΙΕΚ, όµως δεν είναι µόνο αυτό» δηλώνει η Μαρία Βουγιουκλάκη (ΤΕΑΠΗ-Νηπιαγωγών). Οι γενικές συνελεύσεις µε τη µαζικότητα και την αγωνιστικότητά τους, έχουν άρωµα από το παρελθόν και µας δίνουν µία γεύση για το µέλλον. «Τέτοια συµµετοχή έχουµε να δούµε αρκετά χρόνια. Πάρα πολλοί είναι ανένταχτοι. Όσοι µέχρι σήµερα ερχόντουσαν απλά µία φορά το χρόνο για να ψηφίσουν δείχνουν διάθεση να εµπλακούν πιο ενεργά. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι τους αφορά άµεσα. Δείχνουµε κατανόηση σε όσους φοβούνται ότι θα χαθεί η εξεταστική, όµως εδώ διακυβεύεται κάτι πολύ µεγαλύτερο» λέει, εντυπωσιασµένος κι ο ίδιος, ο Νίκος Σβέρκος (ΑΣΟΕΕ). Η αγωνία για πιθανή απώλεια της εξεταστικής είναι κάτι που ανησυχεί µερίδα των φοιτητών. «Ακόµα και εδώ έχουµε µαζικές συνελεύσεις. Υπάρχουν βέβαια αντιδράσεις, αφού αρκετοί βιάζονται να πάρουν πτυχίο για να προλάβουν το διαγωνισµό του ΑΣΕΠ, αλλά πιστεύουµε ότι αξίζει τον κόπο», συµπληρώνει η Εσθήρ Τζιβελοπούλου (ΠΤΔΕ-Δασκάλων Αθηνών). Τα ΤΕΙ δίνουν και αυτά µε τη σειρά τους δυναµικό παρών, σύµφωνα µε τον Στέργιο Καϊµάκη (ΤΕΙ Αθήνας): «Πρώτα από εµάς περνάει οποιοδήποτε µέτρο. Τα παιδιά δείχνουν να το καταλαβαίνουν, πέρα από τις όποιες κοµµατικές παρατάξεις».
**
Αναζήτηση-Αγωνία**. Το «αµερικάνικο όνειρο», όπως καθηµερινά το βιώνουν και το παρατηρούν γύρω τους µετατρέπεται σταδιακά σε χίµαιρα. Τα περιθώρια στενεύουν. Η ατοµικότητα και η προσπάθεια του καθενός ξεχωριστά να επιτύχει µια ικανοποιητική ζωή δε βγάζει πλέον πουθενά. «Το άµεσο πρόβληµα ήταν µία πολύ καλή αφορµή για έναν ευρύτερο προβληµατισµό. Ακόµα και στη Φαρµακευτική που λίγο-πολύ έχεις ένα εξασφαλισµένο µέλλον, πολλά δείχνουν να έχουν αλλάξει τον τελευταίο καιρό», παρατηρεί ο Θανάσης Ζαχαριάδης (Φαρµακευτική Αθήνας). Πανεπιστήµιο, βέβαια, χωρίς δηµιουργικότητα και προβληµατισµό δε γίνεται. Πανεπιστήµια ανοιχτά στην κοινωνία. «Οργανώνουµε συζητήσεις για το τι µας επιφυλάσσει το µέλλον. Δεν µένουµε όµως µόνο σε αυτό. Προβάλλονται ταινίες και ακολουθεί κουβέντα» επανέρχονται η Στέλλα και ο Νίκος. Τα περιφερειακά πανεπιστήµια και ΤΕΙ δεν υστερούν ούτε σε αγωνιστικότητα, ούτε σε προτάσεις. «Πρώτη φορά βλέπω τέτοιο πράγµα στην Κοµοτηνή. Δεν είναι ότι δε θέλουµε αλλαγές. Δε θέλουµε τις συγκεκριµένες αλλαγές» φωνάζει ο Δηµήτρης Μουζάκης (Νοµική Κοµοτηνής) καθώς η ζωντάνια στο αµφιθέατρο σκεπάζει τα πάντα. «Το άσυλο είναι απαραίτητη προϋπόθεση τόσο για την ακαδηµαϊκή ελευθερία, όσο και για κοινωνικούς αγώνες» πιστεύουν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου και όχι µόνο. Η αναζήτηση θέλει το... άσυλό της.
**
Αντίσταση-Αξιοπρέπεια**. H αντίσταση που προέβαλαν οι φοιτητές κατά κύριο λόγο στη Γαλλία, αλλά και στη Χιλή, έγινε δεκτή από τα ελληνικά Μ.Μ.Ε µε «επαναστατική» διάθεση. Δυστυχώς όµως η ανταπόκριση των ηλεκτρονικών Μ.Μ.Ε στην αντίστοιχη αγωνιστικότητα των ελλήνων φοιτητών, επιβεβαίωσε τη νοοτροπία του «µακριά από εµάς και όπου θέλει ας είναι». «Διαδήλωσα και µε κυνήγησαν σε µία πορεία στην οποία πήγα να φωνάξω γι’ αυτά που πρέπει να µου παρέχονται» (Άννα). «Δεν ξέρω τι θα κερδίσουµε και αν θα κερδίσουµε, ξέρω ότι µε την παθητικότητα χάνεις» (Μυρσίνη, Επιστηµών Τέχνης και Πλαστικών Τεχνών). «Ελπίζω µέσα από αυτή τη συγκυρία να αποκτηθεί πολιτική συνείδηση» (Ιωάννα, Γιάννενα). «Η πανεπιστηµιακή κοινότητα δε θα παραµείνει ένας απλός θεατής των γεγονότων» (Βάσω, Κτηνιατρική Θεσσαλονίκης). Και ένας ορισµός της αξιοπρέπειας από την Μίνα (Πληροφορική), «Καλύτερα ένας χαµένος αγώνας, παρά ένας αγώνας που δεν έγινε ποτέ».

Η κυβέρνηση µε έναν πολιτικό και επικοινωνιακό ελιγµό µετέθεσε τη συζήτηση του νοµοσχεδίου για το φθινόπωρο. Συνειδητοποίησε ότι κάθε µεταρρύθµιση συνεπάγεται κοινωνική αναταραχή και ότι η περιβόητη συναίνεση κάθε άλλο παρά δεδοµένη πρέπει να θεωρείται. Η τακτική νίκη του φοιτητικού κινήµατος είναι µια ελπιδοφόρα αρχή. Η κατάθεση και η επικράτηση προοδευτικών και καινοτόµων προτάσεων για την παιδεία και το δηµόσιο πανεπιστήµιο του 21ου αιώνα θα αποτελέσει το επόµενο µεγάλο βήµα. «Αυτό που κρατάµε για το µέλλον είναι ότι δόθηκε εκ νέου νόηµα σε έννοιες, όπως συλλογικότητα και ριζοσπαστισµός» (Γιάννης Μπουρνούς, µεταπτυχιακό πρόγραµµα Επικοινωνίας και ΜΜΕ). Μόνο έτσι υπάρχει µια ελπίδα, ότι, ίσως, αυτή η απόπειρα δε θα παραµείνει Ανολοκλήρωτη...

Η **generation… Άλφα **εκφράσθηκε και έδωσε, όσο ήταν δυνατόν, το στίγµα της. Ως τελευταία υπόµνηση, αναφορικά µε τη σχεδιαζόµενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγµατος, τα λόγια ενός φιλελεύθερου διανοητή, που αποτελεί πηγή έµπνευσης, όπως ισχυρίζονται οι ίδιοι, για τους τωρινούς και τους παλιότερους κυβερνώντες. «Όλα µπορούν να είναι ιδιωτικά, εκτός από τρεις χώρους: τη δηµόσια ασφάλεια, τη δικαιοσύνη και την παιδεία» (Αdam Smith). Ραντεβού το Σεπτέµβρη...

του Χρήστου Μελέτη

http://galera.gr/magazine/modules/artic ... php?id=258

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Κάποιοι πίεσαν αρκετά για να υπαναχωρήσει το υπουργείο. Τώρα είναι καλύτερα που περνάνε μαθητές με 2άρια και 3άρια σε τριτοβάθμια εκπαίδευση και φυσικά όλοι αυτοί αποφοιτούν μετά από 10 χρόνια δίνοντας 10 φορές το κάθε μάθημα.

Όχι δεν θα τα υποβαθμίσουν οι ξένοι τα πανεπιστήμια μας - είναι πολύ καλά - οι πτυχιούχοι είναι αστέρια, τους προσλαμβάνεις με κλειστά μάτια.

Η συγκεκριμένη απόφαση, καθώς και η αναβολή της εφαρμογής της, αποτελούν, για μένα, το καλύτερο παράδειγμα της προχειρότητας και της έλλειψης σοβαρότητας που χαρακτηρίζει την πολιτική στον τομέα της Παιδείας-Εκπαίδευσης εδώ και πολλάαααα χρόνια.

1. Το άνοιγμα πανεπιστημιακών σχολών και στο τελευταίο απίθανο χωριό (πχ. Έδεσσα, Φλώρινα κλπ) το βρίσκω επιεικώς απαράδεκτο για 2 λόγους:

α. Από εκπαιδευτικής άποψης: Υποτίθεται πως οι σπουδές στο πανεπιστήμιο δεν στοχεύουν μόνο στην απόκτηση κάποιων στείρων γνώσεων, αλλά και στην απόκτηση μιας γενικότερης παιδείας, στη διεύρυνση των οριζόντων του ατόμου, κλπ. Θα χαρώ πολύ αν μου εξηγήσει κάποιος τι διάλο από τα παραπάνω μπορούν να προσφέρουν αυτά τα χωριά σε έναν νέο. τι θα κερδίσει κάποιος σπουδάζοντας οικονομικά (και όχι καλλιέργεια ροδακίνων) στην Έδεσσα; Καταστροφική η απόφαση ίδρυσης σχολών σε όλα αυτά τα απιθανοχώρια (ωραία λέξη, ε; ) με σκοπό την απόσπαση ψήφων και την οικονομική ενίσχυση κάθε ξεχασμένης περιοχής.

β Από οικονομικής άποψης: Φανταστείτε πόσο καλύτερα θα ήταν τα πανεπιστήμια μας, αν υπήρχαν πχ 10 μεγάλα ιδρύματα σε 10 μεγάλες πόλεις αντί για τις κάμποσες 10άδες που υπάρχουν σήμερα. Με τα ίδια χρήματα θα υπήρχαν πολύ καλύτερες υποδομές και συνθήκες παρ' ότι σήμερα που τα ίδια κονδύλια ξοδεύονται σε '100 μεριές'...

2. Παρ' όλο που η ίδρυση τόσων σχολών είναι τελείως λάνθασμένη κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα, η οποία ισχύει για αρκετά χρόνια. Οι σχολές αποτελούν πλέον κομμάτι της κάθε τοπικής κοινωνίας και οικονομίας καθώς και της όλης εκπαιδευτικής διαδικασίας (λύκειο, πανελλαδικές κλπ). Άρα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνεται μία απόφαση με την οποία κλείνουν, στην ουσία, αρκετές από αυτές τις σχολές από την μια χρονιά στην άλλη.

Και δεν φαντάζομαι ότι στο Υπουργείο δεν γνώριζαν πόσοι μαθητές δεν θα πετύχαιναν την συγκεκριμένη βαθμολογία, αποτυγχάνοντας να εισαχθούν στην γ'βάθμια εκπαίδευση. Δεν είδα να γίνεται ΚΑΜΙΑ προσπάθεια ωστε να μειωθεί ο αριθμός των 'αποτυγχόντων'. ΚΑΜΙΑ αλλαγή δεν έγινε στον εκπαιδευτικό σύστημα σε επίπεδο γυμνασίου-λυκείου (ούτε καν πιο εύκολα θέματα δεν έβαλαν, που λέει ο λόγος). Ξαφνιάστηκαν από τα αποτελέσματα; Ή μήπως ξαφνιάστηκαν από τις αντιδράσεις των τοπικών παραγόντων;

Αλλά, όπως και στην περίπτωση των πανεπιστημίων (όπου κρίθηκε πως το μεγάλο πρόβλημά τους είναι οι αιώνιοι φοιτητές), η όποια αλλαγή ξεκίνησε από τελείως λανθασμένη αφετηρία.

Λαμβάνοντας υπ' όψιν όλα τα παραπάνω, καταλήγω ξανά στο συμπέρασμα πως κανένας μακροχρόνιος σχεδιαμός δεν υπάρχει για την Παιδεία και κινούμαστε μεταξύ της 'αλλαγής για την αλλαγή', της προχειρότητας και της γελειότητας....

Μακάρι να κάνω λάθος!

Ο χρήστης sergeant έγραψε:
Ο Γιανναράς πάντως μας λέει, τι θα έπρεπε να συμβαίνει σε ένα 'φανταστικό' σενάριο, μιας ευνομούμενης κοινωνίας...

Το οποίο δεν είναι και τόσο φανταστικό στις περισσότερες ευνομούμενες και δημοκρατικές χώρες..... Μιλάω για τις χώρες που υπάρχει κάποιος σεβασμός στον φορολογούμενο πολίτη και την δημόσια περιουσία....
Μου άρεσαν πολύ οι απόψεις του Γιανναρα με τις οποίες συμφωνώ. Το αν και κατά πόσον βέβαια είναι εφικτά στην Ελλάδα όσο ισχύει το υπάρχον τα τελευταία αρκετά χρόνια 'δημοκρατικό' καθεστώς είναι μια άλλη ιστορία.... γιατί τα παραδείγματα σαν αυτό που λέει ο charmak66 που δείχνουν ότι η διαπλοκή και η διαφθορά λειτουργεί σε όλα τα επίπεδα δυστυχώς δεν είναι η εξαίρεση αλλά μάλλον ο κανόνας....

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

1. Το άνοιγμα πανεπιστημιακών σχολών και στο τελευταίο απίθανο χωριό (πχ. Έδεσσα, Φλώρινα κλπ) το βρίσκω επιεικώς απαράδεκτο για 2 λόγους:

+1

Οι σχολές θα έκλειναν σιγά σιγά λόγω έλλειψης φοιτητών και θα υπήρχαν (όπως πρέπει) λίγες και καλές. Δυστυχώς κάθε αναβάθμιση της παιδείας συναντά σκληρή αντίσταση από τους 'υποβαθμιστές' (δικός μου όρος).

Παντως επειδη μου αρεσει να ξερω αυτος που κρίνει, ως τι κρινει εκανα μια συντομη ερευνα για τον μεγαλο κριτη των παντων, σουπερ καθηγητη και επιστημοναρα κο Γιανναρα.
Εχουμε και λεμε:
Με τις εξης ορθογραφιες Giannaras και Yannaras σε διεθνη επιστημονικα περιοδικά στις βιβλιοθηκες δεν βρεθηκε ΟΥΤΕ ΜΙΑ εργασια του συγκεκριμενου καθηγητη. Ξερετε εκει που κρινεται η πραγματικη αξια του καθε επιστημονα. Οχι σε αρθρακια στην Καθημερινη, το Κοσμοπολιταν και το Αλτερ.

Προφανως ο εν λογω πανεπιστημιακος δασκαλος με τη μηδενικη προσφορα στην παγκοσμια επιστημη και διανοηση, πιστευει οτι κατι τετοιοι πολιτικαντηδες σαν τα μουτρα του προαγουν το πανεπιστημιο και εχουν το δικαιωμα να κρινουν τους παντες και τα παντα.

Δηλαδή όποιος έχει περισσότερες δημοσιεύσεις έχει περισσότερο δίκιο στα θέματα της ανώτατης παιδείας; Μήπως έχει και το δικαίωμα να κρίνει πόσοι φοιτητές θα εισαχθούν, πόσα χρόνια θα κάνουν για να πάρουν πτυχίο, αν θα πατάνε οι καθηγητές στα αμφιθέατρα ή όχι;

Η προσωπική επίθεση είναι βέβαια πολύ ευκολότερη από την απάντηση σε επιχειρήματα ή κατηγορίες κατά μιας κατάστασης.

[edit - double post]

Ορίστε;
Ο άνθρωπος είναι καθηγητής φιλοσοφίας στην Πάντειο!
Τι ψάχνεις να βρεις σε ξένα (επιστημονικά) περιοδικά;
Εχει γράψει δεκάδες βιβλία...

Προφανώς βέβαια, δεν γνωρίζεις κάν ποιός είναι...Γιατί αν τον ήξερες δεν θα χρειαζόταν να ψάξεις ..

Και εν πάσει περιπτωσει - Εχει λάθος σε αυτά που λέει;;;
Εδω ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του (για να μην πω τίποτα χειρότερο), ΄γιατί εκείνος να απέχει του δικαιώματος δηλ.;

Δεν προκειται για προσωπικη επιθεση, κανετε λαθος.

Κατα τεκμηριο η αξια ενος επιστημονα κρινεται απο τις δημοσιευσεις που γινονται σε διεθνη επιστημονικα περιοδικα και συνεδρια που υποκεινται στη διαδικασια της κρισης απο αγνωστους ξενους κριτες. Το τι εχει γραψει ο καθενας σε απλα βιβλια ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ.

Αυτο που εχει σημασια ειναι οτι ενας καθηγητης χωρις citations, δηλαδη χωρις ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ προσφορα, αντι να κοιταξει την καμπουρα του και την κλικα του, που μολις γινονται καθηγητες Α βαθμιδας παρατανε την ερευνα και φλυαρουν απο δω και απο κει, κανει κριτικη στα παντα. Λες και αυτος που ειναι 30 χρονια καθηγητης ειναι στο απορυβλητο, στην απ'οξω και ασχτος με το θεμα. Του φταινε οι φοιτητες που ερχονται και παρερχονται και δε φταιει η αφεντια του που επι 30 χρονια μπαινοβγαινει στα γραφεια των υπουργων, των πρυτανεων και των εκδοτων.

Σε δεύτερη φάση συμφωνω (εν μέρει) μαζί σου, χωρίς να ξέρω ειδικές λεπτομέρειες για τον Γιανναρα, και απλά παρακολουθόντας τον σε βιβλία και αρθρα του.

Από την άλλη, σου υπενθυμίζω ότι ο εν λόγω είναι καθηγητής Φιλοσοφίας (πού είσαι Hunter ! ) οπότε δεν νομίζω ότι έχει να προσφέρει κάτι παραπάνω δημοσίευσή του σε ξένα περιοδικά.

Διαβάστε τί κάνουν αυτοί που πρωτοστατούν στις καταλήψεις:

Εικόνα καταστροφής στους χώρους του ΤΕΙ Αθήνας μετά το τέλος της κατάληψης

*Αθήνα

Την οργή και την αγανάκτησή τους για την εικόνα καταστροφής και βανδαλισμών που παρουσίαζαν οι χώροι του ΤΕΙ Αθήνας και ειδικότερα της Κεντρικής Διοίκησης, αμέσως μετά την αποχώρηση των καταληψιών, εκφράζει με σημερινή ανακοίνωσή του το Συμβούλιο του ΤΕΙ Αθήνας.

Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση τονίζεται χαρακτηριστικά ότι «οι λέξεις δεν αρκούν, για να περιγράψουν το μέγεθος της καταστροφής. Δάπεδα και τοίχοι καλυμμένοι με χρώματα, χυδαιολογίες και υβριστικά συνθήματα, που σε καμία περίπτωση δεν παραπέμπουν σε φοιτητικές διεκδικήσεις ή στον ευρύτερο χώρο της Παιδείας, σπασμένα καθίσματα, λεηλατημένα γραφεία, κατεστραμμένοι ή κλεμμένοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, διαλυμένα φωτοαντιγραφικά και άλλα μηχανήματα μεγάλης αξίας, αλλά και σπασμένα ΑΤΜ τραπεζών είναι μόλις λίγα απο τα χαρακτηριστικά δείγματα γραφής των καταληψιών».

Το Συμβούλιο του ΤΕΙ Αθήνας επικρίνει τις «επίσημες σπουδαστικές παρατάξεις του Ιδρύματος», διότι «δεν φρόντισαν να περιφρουρήσουν την ασφάλεια των χώρων του Ιδρύματος, παρά το γεγονός ότι είχαν προφορικά δεσμευθεί πως δεν θα επέτρεπαν να συμβούν τα οποιαδήποτε έκτροπα».

«Καταδικάζουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο παρόμοιες ενέργειες, οι οποίες προσβάλλουν και διακυβεύουν την ακαδημαϊκή υπόσταση του Ιδρύματος, αποτελούν όνειδος για την ελληνική κοινωνία και υποθηκεύουν το μέλλον της Ανώτατης Παιδείας γενικότερα. Παράλληλα δηλώνουμε αποφασισμένοι να κάνουμε χρήση κάθε νόμιμου μέσου, που θα εξασφαλίζει το ΤΕΙ Αθήνας από παρόμοιες ενέργειες στο μέλλον» σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Τέλος, το Συμβούλιο του ΤΕΙ Αθήνας υπολογίζει ότι, για να αποκατασταθούν οι ζημιές, απαιτείται ποσό 100.000 ευρώ, και τονίζει: «Μήπως τελικά το ΤΕΙ θα αναγκαστεί, όπως πάντα, να πληρώσει το τίμημα της καταστροφικής μανίας μιας χούφτας ανεγκέφαλων νέων, χωρίς οράματα και στόχους, επιβαρύνοντας με τον τρόπο αυτό τον ήδη ταλαιπωρημένο προϋπολογισμό του;».

news.in.gr, με πληροφορίες από ΑΠΕ*

Φυσικά αυτό δεν πάει σε όλους τους φοιτητές, αλλά σε όσους με τη συμπεριφορά τους αμαυρώνουν δίκαιους ή άδικους, δεν εξετάζω εδω, αγώνες, βγάζοντας το άχτι τους και τα κόμπλεξ τους σε πράγματα που όλοι πληρώσαμε ως φορολογούμενοι πολίτες...
Γιατί οι παρατάξεις δεν τους σταματάνε; Μήπως γιατί έχουν όλοι αυτοί χεσμένη τη φωλιά τους;;;

Καλά, δε νομίζω να είναι και τόσο δύσκολο για έναν καθηγητή να έχει δημοσιεύσεις... εδώ το επίθετο μου έβαλα στο google και βρήκα δημοσίευση μου στο 3ο αποτέλεσμα- γεγονός που σημαίνει πως στις μέρες μας οι δημοσιεύσεις δεν είναι δα και το πιο δύσκολο πράγμα του κόσμου, ούτε το μοναδικό κριτήριο (άλλο εάν έχουμε επιδοθεί όλοι σε έναν αγώνα... τέλος πάντων).

Προφανώς όλο και κάποιο έργο θα έχει κάποιος ο οποίος διδάσκει σε ΑΕΙ, έστω και εντός του ελληνικού ακαδημαϊκού πεδίου. Αλλά ούτως ή άλλως, έκαστος ημών κρίνεται από τις απόψεις του και την ορθότητα τους, όχι μόνο από κάποιο μετρητή papers σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια.

Δεν παίρνω θέση ως προς το συγκεκριμένο άτομο, απλά δεν θεωρώ πως μπορούμε να τον ξεγράψουμε έτσι απλά.

Από κει και πέρα... πήγα στη σχολή μετά το πέρας των καταλήψεων (και κατά τη διάρκεια ανεπίσημα, αλλά ας το αφήσουμε αυτό) και είδα πως το κτίριο είναι μπουρδέλο. Ή μάλλον, χειρότερα από μπουρδέλο. Προσωπικά, στα @@ μου, γιατί το εργαστήριο όπου απασχολούμαι ήταν κλειδαμπαρωμένο, αλλά αν οι φοιτητές ικανοποιούνται από το να κάνουν μάθημα σε στάβλο, με γεια τους και χαρά τους.

Αναρωτιέμαι, στα σπίτια ή τις βίλες τους, γράφουν τέτοιες μ@λ@κίες στους τοίχους, ή εκεί βγάζουν σαν καλά παιδάκια τα παπούτσια πριν μπούνε στο σπίτι και τους δείρει η μαμά;

Θα μου πεις, παιδάκια που δεν έχουν ζήσει ποτέ μόνα τους είναι, όλο και κάποια απωθημένα θα έχουν που δεν τους αφήνει η μαμά να ακούνε μουσική μετά τις 11 το βράδυ...

Κάποτε, μπορεί και να εκνευριζόμουν. Τώρα, θα εκνευριζόμουν ΜΟΝΟ αν κάποιος πλήρωνε για να ξαναβαφτούν οι τοίχοι. Ό, τι σπείρεις θα θερίσεις είπαμε...

EDIT - double post.

Έπέστρεψα σήμερα στη σχολή μου. Όπως την άφησα την βρήκα, ούτε μπογιές, ουτε συνθήματα, τίποτα, και όπως συζητιότανε η σχολή δεν έπαθε το παραμικρό! Το υπολογιστικό ούτε καν αγγίχτηκε όπως και όλα τα υπόλοιπα μέρη που είχαν πολύτιμο εξοπλισμό.

Προφανώς άμα θέλουν οι καταληψίες και τον χώρο κρατάνε καθαρό και περιφρουρημένο, και τίποτα δεν γίνεται.

Γενικά και ειδικά, είμαι κατά του νόμου, δίοτι πιστεύω οτι τα 'σκάτα' νομοσχέδια και νοοτροπίες δεν τα αναιρείς σε μια νύχτα.

όταν εγω ενα μάθημα το έχω δώσει 5 φορές χιλιοδιαβασμένο, και έχω κοπεί διότι τόλμησα να υποστηρίξω οτι στα εργαστήρια του συγκεκριμένου μαθήματος τα κορίτσια είναι παραγκωνισμένα, ποιός ή ποιά θα έρθει να μου πεί οτι διαγράφομαι από την σχολή????

Όταν και έαν πάψουν κάποιοι καθηγητές και διάφοροι άλλοι να θεωρούν τους χώρους του πανεπιστημίου 'τσιφλίκι' τους, τότε και μόνο θα υποστηρίξω τον περιορισμό των δικαιωμάτων - ελευθεριών του φοιτητή.

Ασυδοσία υπάρχει από όλες τις μεριές.
Καιγόμαστε για αυτά που σπάσαν οι φοιτητές αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για αυτά που δεν υπήρξαν ποτέ.
Μιλάω για αυτά που πληρώσατε αλλά δεν αγοράστηκαν.

π.χ. 5 όργανα ακριβείας που έγιναν 3 laptop, για τον καθηγητη, την κόρη του, και ένα για να υπάρχει...!!!!!

Αλλά επηδεί οι φοιτητές δεν ξέρουν να μιλάνε όπως οι πολιτικοί, ούτε καν τους δίνουμε σημασία.

Αλλά αυτά δεν τα λένε στις ειδήσεις των 8:30, οι φοιτητές τα ξέρουν.

Γνωρίζω επίσης οτι όταν λέμε 'φοιτητής', δεν εννοούμε πλέον τον πιτσιρικά που διαβάζει, μπορεί και να δουλεύει και προσπαθεί να πάρει ένα πτυχίο, αλλά οι περισσότεροι έχουμε στο μυαλό μας επάναστάτες χωρίς αιτία που αγωνίζονται για δήθεν δικαιώμάτα και ελευθερίες πίνοντας καφέ, τρώγοντας τα λεφτά του μπαμπά χωρίς να έχουν εμπεδώσει το ρήμα 'δουλεύω - προσφέρω'.

Όμως μην συγχαίουμε το δίκιο ή το άδικο με το πρόσωπο που το υποστηρίζει.

Ο χρήστης Katerina K. έγραψε:
Όταν και έαν πάψουν κάποιοι καθηγητές και διάφοροι άλλοι να θεωρούν τους χώρους του πανεπιστημίου 'τσιφλίκι' τους, τότε και μόνο θα υποστηρίξω τον περιορισμό των δικαιωμάτων - ελευθεριών του φοιτητή.

Ασυδοσία υπάρχει από όλες τις μεριές.
Καιγόμαστε για αυτά που σπάσαν οι φοιτητές αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για αυτά που δεν υπήρξαν ποτέ.
Μιλάω για αυτά που πληρώσατε αλλά δεν αγοράστηκαν.

Εννοείται πως δεν υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που να διαφωνεί με αυτά που λες!

Δεν είναι όμως όλες οι σχολές τσιφλίκια, ούτε όλες οι επαναστάσεις έχουν νόημα...

Είμαι κατά της καθολικής κριτικής και των καθολικών αντιδράσεων, γιατί είναι δείγματα αφοριστικής και φανατικής νοοτροπίας. Ορισμένα πράγματα πρέπει να κρίνονται ανά περίσταση- αλλά αυτό δεν συμφέρει αυτούς που ποντάρουν στην εκτόνωση- ο νοών κτλ κτλ.

Ο χρήστης NickNT έγραψε:

Εννοείται πως δεν υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που να διαφωνεί με αυτά που λες!

Δεν είναι όμως όλες οι σχολές τσιφλίκια, ούτε όλες οι επαναστάσεις έχουν νόημα...

Είμαι κατά της καθολικής κριτικής και των καθολικών αντιδράσεων, γιατί είναι δείγματα αφοριστικής και φανατικής νοοτροπίας.

Ορισμένα πράγματα πρέπει να κρίνονται ανά περίσταση- αλλά αυτό δεν συμφέρει αυτούς που ποντάρουν στην εκτόνωση- ο νοών κτλ κτλ.

Να σου πώ την αλήθεια δεν κατάλαβα όσες φορές και να το διάβασα ειδικά επειδή είπες οτι αυτά δε συμφέρουν όσους ποντάρουν στην εκτόνωση ????

Διαφωνώ όσον αφορά οτι όλες οι σχολές δεν είναι τσιφλίκια, παντού, σε όλες τις σχολές υπάρχει καποιος, ο οποίος δεν χρειάζεται καν να είναι καθηγητής, μπορεί απλά να είναι σε κάποιο καίριο πόστο, ο οποίος εκμεταλλεύεται την θέση του εις βάρος της σχολής.

(οικονομικά μιλάω κυρίως)

Ο χρήστης NickNT έγραψε:
Καλά, δε νομίζω να είναι και τόσο δύσκολο για έναν καθηγητή να έχει δημοσιεύσεις... εδώ το επίθετο μου έβαλα στο google και βρήκα δημοσίευση μου στο 3ο αποτέλεσμα- γεγονός που σημαίνει πως στις μέρες μας οι δημοσιεύσεις δεν είναι δα και το πιο δύσκολο πράγμα του κόσμου, ούτε το μοναδικό κριτήριο (άλλο εάν έχουμε επιδοθεί όλοι σε έναν αγώνα... τέλος πάντων).

Προφανώς όλο και κάποιο έργο θα έχει κάποιος ο οποίος διδάσκει σε ΑΕΙ, έστω και εντός του ελληνικού ακαδημαϊκού πεδίου. Αλλά ούτως ή άλλως, έκαστος ημών κρίνεται από τις απόψεις του και την ορθότητα τους, όχι μόνο από κάποιο μετρητή papers σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια.

Δεν παίρνω θέση ως προς το συγκεκριμένο άτομο, απλά δεν θεωρώ πως μπορούμε να τον ξεγράψουμε έτσι απλά.

Δεν ειναι εκει το θεμα Νικ. Ειναι οτι η ελλειψη δημοσιευσεων που σημαινει οτι αυτα που λες εχουν κριθει ως προς την ορθοτητα τους απο ισαξιους σου επιστημονες ερχεται μετα απο τα μελαγχολικα-μιζερα-μηδενιστικα αρθρα του 'αλλου' Ελληνα που (προφανως) πιστευει οτι τα πανεπιστημια αναβαθμιζονται με 'ορθες' αποψεις σε εφημεριδες και καναλια. Που υπονοει (εμμεσως πλην σαφως) οτι το κακο για τα ΑΕΙ ειναι η καταργηση της εδρας που εκανε θεους κατι τετοιους δικτυομενους αμπελοφιλοσοφους που γινοταν καθηγητες και δεν ακολουθουσε καμια ερευνα παρα μονο επιδειξη εξουσιας και καταπιεσης.

@ Katerina K.

Αναφέρομαι στο ότι το να βγεις και να φωνασκείς στους δρόμους κατά πάντων, εν μέσω οργιλών συνθημάτων και αφοριστικών απολήξεων, είναι πάγια τακτική ορισμένων πολιτικών χώρων, των οποίων οι προτάσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν επιεικώς αστείες. Κατά συνέπεια, τα όποια ερείσματα έχουν, στον φοιτητικό ιδίως χώρο, βασίζονται στην ανάγκη πολλών να εκτονωθούν- σε ένα σύμπλεγμα δίκαιων και αδίκων αιτήματων.

Τώρα, αν σε όλα τα τμήματα υπάρχουν καθηγητές που δεν αξίζουν να βρίσκονται εκεί, αναμφίβολα υπάρχουν και φοιτητές που η τύχη τους τοποθέτησε εκεί αλλά δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε στην διαρκή πρόοδο και άνοδο του ακαδημαϊκού επιπέδου που κάθε σχολή οφείλει να έχει...

...ενώ αν προεκτείνουμε τη σκέψη μας, σε κάθε εταιρία υπάρχουν άτομα τυχάρπαστα, όπως ανάμεσα στους εκπροσώπους και τα μέλη των κομμάτων υπάρχουν γελοίοι άνθρωποι (ειδικά εκεί), για τους συνδικαλιστές πάλι τα λόγια περιττεύουν κ.ο.κ..

Άρα, δε μιλάμε για κάποιο θλιβερό προνόμιο του ακαδημαϊκού χώρου, αλλά για μια νοοτροπία που διατρέχει ακόμη και τον χώρο των διαμαρτυρούντων για την κατάσταση στα πανεπιστήμια. Αυτό, κατά την προσωπική μου άποψη, μου δίνει το δικαίωμα να θεωρήσω έως και υποκριτικές τις κορώνες ορισμένων.

Εάν πάλι εστιάσει κανείς σε συγκεκριμένες απαράδεκτες πρακτικές ή κακώς κείμενα, και προτείνει συγκεκριμένες ρυθμίσεις, τότε μαζί του. Όχι όμως μαζικές, μη-στοχευμένες, απολύτως αντικυβερνητικές και τίποτε παραπάνω ψευδοδιαμαρτυρίες.

Άλλωστε, εάν ήταν περισσότερο γνωστό σε ποιους πολιτικούς χώρους ανήκει το μεγαλύτερο κομμάτι των ακαδημαϊκών, και δη αυτών των οποίων η προσφορά αμφισβητείται πολλάκις, θεωρώ πως ουκ ολίγοι θα έμεναν άφωνοι.

Κρίμα που η παιδεία έχει καταντήσει το κύριο πεδίο έκφρασης αντικυβερνητικής πολιτικής...

Edit: Η αλήθεια φίλε greo είναι πως μπορώ να σκεφτώ κάποιους αμπελοφιλόσοφους καθηγητές... απλά... δεν ξέρω, τόσο άχρηστοι πια; (αν και έχω μια έμμεση εμπειρία από κάποιον γαμπρό κάποιου αείμνηστου πολιτικού...)