Φωτογραφιζω τα παντα .
Τελευται χρησιμοποιω μια sony 5,2 mp , και μια HP με εκτυπωτη για ωρα αναγκης . Τις εχω παντα μαζι μου , γιατι ποτε δεν ξερεις ,ποτε και που θα τις χρειστεις .
Επισης εχω και δυο συλεκτικες σε αριστη κατασταση .

Χτες είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω τον EF-S 10-22 F/3.5-4.5 πάνω στην 400D φίλου. Πρώτη φορά χρησιμοποιούσα τόσο ευρυγώνιο φακό (για να μη ξεχνιόμαστε, ισοδύναμο 16-35 σε FF) και μπορώ να πω πως ενθουσιάστηκα τόσο με τα όμορφα κάδρα που πέτυχα, όσο και με τον συγκεκριμένο μοντέλο. Ταχύτατος και οξύς για ευρυγώνιος. Μου άρεσε τόσο πολύ το φωτογραφικό αποτέλεσμα, που μου μπήκαν πολλές σκέψεις στο να αποκτήσω κάτι ανάλογο, καθυστερώντας τα -όποια- πλάνα για αντικατάσταση του φακού κιτ.

Παρόλα αυτά, τα περίπου

[quote='ast']Χτες είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω τον EF-S 10-22 F/3.5-4.5 πάνω στην 400D φίλου. Πρώτη φορά χρησιμοποιούσα τόσο ευρυγώνιο φακό (για να μη ξεχνιόμαστε, ισοδύναμο 16-35 σε FF) και μπορώ να πω πως ενθουσιάστηκα τόσο με τα όμορφα κάδρα που πέτυχα, όσο και με τον συγκεκριμένο μοντέλο. Ταχύτατος και οξύς για ευρυγώνιος. Μου άρεσε τόσο πολύ το φωτογραφικό αποτέλεσμα, που μου μπήκαν πολλές σκέψεις στο να αποκτήσω κάτι ανάλογο, καθυστερώντας τα -όποια- πλάνα για αντικατάσταση του φακού κιτ.

Παρόλα αυτά, τα περίπου

Άσχετο: Πήγα προχες να φωτογραφίσω μια κουκουβάγια με έναν USM φακό και πήρε δρόμο μόλις πήγα να εστιάσω! Δεν ξέρω αν ήταν τυχαίο ή εφταιγε το USM αλλά μόλις γύρισε λίγο ο φακός εξαφανίστηκε λεμε!
Για τους υπερ-ευρυγώνιους:
Γενικά μπορείς να έχεις πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα αλλά για μένα είναι παγίδα (ο δάσκαλός μου μου το είπε αλλά τελοσπάντων). Είναι από τις περιπτώσεις που ο φακός κάνει τη φωτογραφία, με αποτέλεσμα ακόμα και μια μέτρια σκηνοθετικά φωτογραφία να γίνεται εντυπωσιακή.
Εντυπωσιακή, όμως και όχι καλή, διότι τονίζοντας τόσο πολύ την φόρμα συνήθως χάνεις όλα τα άλλα...
Πιστεύω ότι δεν πρέπει να καθοδηγούμαστε από τον εξοπλισμό μας, στην αναζήτηση θεμάτων και την αποτύπωσή τους και για αυτό το λόγο θέλω ποιοτικούς μεν αλλά όχι εξεζητημένους, από πλευράς εστιακών μηκών, φακούς. Δεδομένου ότι είμαι και 'αδύνατου χαρακτήρα' όσο αφορά τα έντονα φορμαρίσματα δεν το τολμάω και δε θα το τολμήσω μελλοντικα. Αντίθετα, προτείνω την 'αποθεραπεία' με έναν κανονικό φακό (35mm σταθερό για εμάς τους x1.6) γιατί πιστεύω ότι είναι ο πιο 'καθαρός' φακός και βοηθά στο να 'την ψάξεις' καλύτερα...θα κουμπώσει απάνω και θα μείνει ένα σεβαστό χρονικό διάστημα για την απαραίτητη αποτοξίνωση!
Επόμενος (άμεσος) στόχος πριν τον 70-200 (που θα περιμένει αρκετά ακόμα φοβάμαι, αλλά δε με πειράζει κιόλας) αυτός.

Άσχετο: Πήγα προχτες να φωτογραφίσω μια κουκουβάγια με έναν USM φακό και πήρε δρόμο μόλις πήγα να εστιάσω! Δεν ξέρω αν ήταν τυχαίο ή εφταιγε το USM αλλά μόλις γύρισε λίγο ο φακός εξαφανίστηκε λεμε!
Για τους υπερ-ευρυγώνιους:
Γενικά μπορείς να έχεις πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα αλλά για μένα είναι παγίδα (ο δάσκαλός μου μου το είπε αλλά τελοσπάντων). Είναι από τις περιπτώσεις που ο φακός κάνει τη φωτογραφία, με αποτέλεσμα ακόμα και μια μέτρια σκηνοθετικά φωτογραφία να γίνεται εντυπωσιακή.
Εντυπωσιακή, όμως και όχι καλή, διότι τονίζοντας τόσο πολύ την φόρμα συνήθως χάνεις όλα τα άλλα...
Πιστεύω ότι δεν πρέπει να καθοδηγούμαστε από τον εξοπλισμό μας, στην αναζήτηση θεμάτων και την αποτύπωσή τους και για αυτό το λόγο θέλω ποιοτικούς μεν αλλά όχι εξεζητημένους, από πλευράς εστιακών μηκών, φακούς. Δεδομένου ότι είμαι και 'αδύνατου χαρακτήρα' όσο αφορά τα έντονα φορμαρίσματα δεν το τολμάω και δε θα το τολμήσω μελλοντικα. Αντίθετα, προτείνω την 'αποθεραπεία' με έναν κανονικό φακό (35mm σταθερό για εμάς τους x1.6) γιατί πιστεύω ότι είναι ο πιο 'καθαρός' φακός και βοηθά στο να 'την ψάξεις' καλύτερα...θα κουμπώσει απάνω και θα μείνει ένα σεβαστό χρονικό διάστημα για την απαραίτητη αποτοξίνωση!
Επόμενος (άμεσος) στόχος πριν τον 70-200 (που θα περιμένει αρκετά ακόμα φοβάμαι, αλλά δε με πειράζει κιόλας) αυτός.

Αυτό είναι μια πιο 'σκληροπυρηνική' προσέγγιση στην φωτογραφία. Πραγματικά δεν ξέρω αν είναι πιο εύκολο να ξεδιπλώσει κανείς το ταλέντο του με ένα Prime 50άρη, ή ένα καλό zoom 28-320 (35mm equivalent).

Αν μου έλεγαν πάντως ότι μπορώ να διαλέξω ανάμεσα σε μια Canon EOS 400D με ένα πολύ καλό superzoom, ή μια Leica M8 με τον Summilux 35mm f/1.4 ASPH, δεν θα δυσκολευόμουν ιδιαίτερα να διαλέξω.

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Αυτό είναι μια πιο 'σκληροπυρηνική' προσέγγιση στην φωτογραφία. Πραγματικά δεν ξέρω αν είναι πιο εύκολο να ξεδιπλώσει κανείς το ταλέντο του με ένα Prime 50άρη, ή ένα καλό zoom 28-320 (35mm equivalent).

Αν μου έλεγαν πάντως ότι μπορώ να διαλέξω ανάμεσα σε μια Canon EOS 400D με ένα πολύ καλό superzoom, ή μια Leica M8 με τον Summilux 35mm f/1.4 ASPH, δεν θα δυσκολευόμουν ιδιαίτερα να διαλέξω.

Ούτε εγώ!
Ούτως ή άλλως, Χρήστο, για πλάκα κάνουμε φωτογραφία!Μπορούμε να είμαστε όσο σκληροπυρηνικοί θέλουμε!

*ο 28-320 παραείναι 'βολικός'. Για να κάνεις ρεπορτάζ φαντάζομαι ιδανικός αλλά και για να μην κουβαλάς πολύ πράμα...Θα μου πεις τον κάνεις lock όπου γουστάρεις και τέλος!
Ναι, βασικά μη με ακούτε...κάνω την ίδια προσέγγιση στη φωτογραφία με το αυτοκίνητο που είναι μάλλον μονόπλευρη...

Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος χονδρικά τι είναι αυτά τα νούμερα στου φακούς;

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος χονδρικά τι είναι αυτά τα νούμερα στου φακούς;

Χονδρικά, ένας 'κανονικός' φακός είναι 50-55mm σε μηχανή με το κλασσικό 35άρι φιλμ (ανάλογα με το φίλμ που χρησιμοποιείς αλλάζει και το εστιακό μήκος του 'κανονικού' φακού). Αυτό είναι περίπου ο,τι βλέπει από πλευράς προοπτικής και το μάτι σου.
Ένα ευρυγώνιος έχει μικρότερο εστιακό μήκος αλλά'βλέπει' σε μεγαλύτερη γωνία. Ενας ευρυγώνιος είναι 20-35mm... κάτω απο εκεί είναι οι λεγόμενοι fisheye λόγω της έντονη παραμόρφωσης που κάνουν (αλλά βλέπουν και σε πολύ μεγαλύτερη γωνία).
Ένας τηλεφακός είναι απο 80 και πάνω και 'βλέπει' σε πολύ μικρότερη γωνία από ότι ένας κανονικός. Σου δίνει την εντύπωση ότι 'μεγενθύνει' την είκονα...
Τώρα, αν περάσεις σε ψηφιακή μηχανή, το μέγεθος του αισθητήρα μπορεί να είναι μικρότερο από αυτό του φιλμ. Έτσι, ο αισθητήρας βλέπει μικρότερο κομμάτι της εικόνας που θεωρητικά αντικατοπτρίζεται επάνω του αρα φαίνεται σαν ο φακός να είναι πιο 'τηλε' από ότι αν τον χρησιμοποιούσες σε μια αναλογική. Πόσο περισσότερο;
Στην Canon μου είναι x1.6, στις Nikkon x1.5 κ.α.
Έτσι , 'κανονικός' φακός (ο ορισμός είναι ακριβώς εστιακή απόσταση=με τη διαγώνιο του ενεργού ειδώλου που σχηματίζεται) είναι ένας 35 για τις Canon, ενώ ένας υπερευρυγώνιος πχ 17, συμπεριφέρεται σαν ένας κανονικός ευρυγώνιος στην ψηφιακή...
Ελπίζω να βοήθησα...

Παντως εγω το οτι οι 50αρηδες θεωρουνται ''κανονικοι'' ποτε δεν το χωνεψα. Μαλλον η οραση μου ειναι πιο tele , 20-24 για περιφερειακη, με δραστηριο 150-300 για εκει που δινω σημασια.

Οσον αφορα το θεμα του ''εκπαιδευτικοτερου'' φακου, νομιζω οτι ενα μεγαλο ζουμ ειναι προτιμοτερο, AΡΚΕΙ να μην τεμπελιαζεις σωματικα και διανοητικα κυριως. Εγω τουλαχιστον σε Panasonic fz20 (36-432) εμαθα, και μαθαινω βεβαια ακομα. Κατα μια εννοια ειναι πιο purist approach ο prime, αλλα νομιζω ειναι καλυτερο να εχεις ενα χειριστηριο (μια παραμετρο) παραπανω. Κατι αναλογο με αυτο που ειχε συζητηθει πριν λιγο καιρο για το πολυ vs λιγο γκαζι και την ενεργητικη ασφαλεια στα αυτοκινητα.

Μηπως υπαρχουν πουθενα τπτ ebooks (κατα προτιμιση ελληνικα) σχετικα με την 'τεχνη' της φωτογραφιας? Θα θελα να διαβασω καμμια πληροφορια για το πως να βγαζω λιγο πιο ενδιαφερουσες (ωραιες) φωτο...

Ο χρήστης xenos έγραψε:
Μηπως υπαρχουν πουθενα τπτ ebooks (κατα προτιμιση ελληνικα) σχετικα με την 'τεχνη' της φωτογραφιας? Θα θελα να διαβασω καμμια πληροφορια για το πως να βγαζω λιγο πιο ενδιαφερουσες (ωραιες) φωτο...

Τεχνική θέλεις να πεις... ξεκίνα από τα άρθρα του dpgr.gr

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος χονδρικά τι είναι αυτά τα νούμερα στου φακούς;

Τα 50mm (ή για να είμαστε πιο ακριβής, τα 48mm) θεωρούνται ως στανταρντ φακός σε 35mm film ή full-frame ψηφιακό αισθητήρα γιατί δείχνουν τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Μεγαλύτερα νούμερα (τηλεφακοί) φέρνουν το κάδρο μας πιο κοντά, ενώ μικρότερα (ευρυγώνιοι) το απομακρύνουν.

Οι αριθμοί f/ υποδηλώνουν το μέγιστο διάφραγμα ενός φακού, με άλλα λόγια το πόσο πολύ μπορεί να ανοίξει η ίριδα κατά την διάρκεια της εκφώτισης. Πρέπει να θυμόμαστε ότι όσο μικρότερο το νούμερο, τόσο μεγαλύτερο το διάφραγμα, άρα τόσο περισσότερο φως μπορεί να πάρει ο φακός. Ένα τυπικό ζουμ έχει μέγιστο διάφραγμα (συνήθως μεταβλητό) από 4 μέχρι 5.6. Αντίθετα ένας φακός σταθερής εστιακής απόστασης συνήθως είναι πολύ πιο φωτεινός με διαφράγματα γύρω στο 1.4, ή ακόμα γρηγορότερα, όπως ο διάσημος -και πανάκριβος- Leica 50mm f/1.0 Noctilux, το υπέρτατο low light όπλο.

Εκτός από το γεγονός ότι ένα ανοιχτό διάφραγμα έχει την τάση να ρίχνει το φόντο εκτός εστίασης (φλου) δίνοντας έμφαση στο κύριο αντικείμενο μας, πολλές φορές είναι ο μόνος τρόπος να τραβήξουμε μια φωτογραφία στο χέρι ώστε να μην βγει κουνημένη. Επίσης, σε φωτογραφίες δράσης όπως σε ποδοσφαιρικούς αγώνες όπου είμαστε υποχρεωμένοι να τραβάμε με υψηλές ταχύτητες κλείστρου ώστε να παγώσουμε την κίνηση ένας γρήγορος τηλεφακός (300mm f/2.8 ) είναι μονόδρομος.

Το πρόβλημα είναι ότι ένας φακός zoom δεν μπορεί ποτέ να είναι το ίδιο γρήγορος με ένα σταθερής εστιακής απόστασης (prime) και όσοι zoom είναι σχετικά γρήγοροι είναι πάντα μεγάλοι και ακριβοί.

Ευχαριστώ πολύ για τις εξηγήσεις!

xenos, νομίζω πως τα βιβλία του National Geographic για την φωτογραφία είναι αρκετά καλά. Υπάρχουν μεταφρασμένα στα ελληνικά και κοστίζουν γύρω στα 20-25 ευρώ.

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Ευχαριστώ πολύ για τις εξηγήσεις!

xenos, νομίζω πως τα βιβλία του National Geographic για την φωτογραφία είναι αρκετά καλά. Υπάρχουν μεταφρασμένα στα ελληνικά και κοστίζουν γύρω στα 20-25 ευρώ.

Συμφωνώ, είναι πολύ καλά για την εκμάθηση των βασικών (και όχι μόνο) τεχνικών!

Όσο αφορά το διάφραγμα...
Ό γενικός ορισμός του αριθμού F είναι το πηλικό της εστιακής απόστασης προς τη διαμετρο της 'οπής' που αφήνει ο φακός. Με άλλα λόγια, δυο φακοί που έχουν την ίδια διάμετρο διαφράγματος δεν επιτρέπουν και την ίδια 'ποσότητα' φωτός να περάσει μιας και εξαρτάται και από το εστιακό μήκος. Ένας 100άρης με την ίδια διάμετρο διαφράγματος με έναν 50άρη είναι το μισό φωτεινότερος απο αυτόν!!!
Απο το σχολείο ξέρουμε ότι η επιφάνεια ενός κυκλικού δίσκου είναι πr.r ή π/4.d.d (όπου d η διάμετρος). Αν θεωρήσουμε ότι η 'ποσότητα φωτός' που περνά μέσα από το φακό είναι ανάλογη της επιφάνειας του διαφράγματος (για ένα συγκεκριμένο εστιακό μήκος) τότε αν είναι 1:1 το μέγιστο δυνατο, πολ/ντας με ρίζα2 τον παρονομαστή κάθε φορά υποδιπλασιάζουμε την επιφάνεια-άρα και το φώς... έτσι έχουμε
V2=πρπ 1.4 οπότε προκύπτουν οι αριθμοί f, οι οποίοι στρογγυλοποιούνται από το φωτεινότερο προς το σκοτεινότερο ως εξής:
1:1, 1:1.4:, 1:2, 1:2.8, 1:4, 1:5.6, 1:8, 1:11, 1:16, 1:22, 1:32 κλπ κλπ
όσο περισσότερο φως πεφτει στο φιλμ, τόσο λιγότερο πρέπει να το αφήσουμε εκτεθημένο σε αυτό (χρόνος έκθεσης). Όσο πιο κλειστό είναι το διάφραγμα, όμως, τόσο περισσότερη λεπτομέρεια καταγράφεται πάνω στο φιλμ! Επιπλέον, όσο πιο ανοικτό διάφραγμα έχεις τόσο πιο μικρό το 'βαθος εστίασης' (είναι το μήκος μπροστά και πίσω από το θέμα σου που παραμενει εστιασμένο).
Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί ότι ένας φωτεινός φακός είναι ο,τι καλύτερο διότι μπορείς να χρησιμοποιήσεις μεγάλη ταχύτητα κλείστρου στη μηχανή σου (βλέπε ο χρόνος που εκτίθεται στο φως το φιλμ-αισθητήρας) αρα να παγώσεις πολύ γρήγορα κινούμενα θέματα ή όταν θέλεις να πετύχεις την 'απομόνωση' του θέματος από το background με το φλουτάρισμα που πετυχαίνεις στα εκτός πεδίου αντικείμενα. Στην πραγματικότητα, έτσι είναι μόνο στις outdoor φωτογραφίσεις όπου δεν υπάρχει η άνεση 'παγώματος' του θέματος. Αντίθετα, στις στουντιακές φωτογραφίσεις ή στις φωτογραφίσεις τοπίων όπου απαιτείται μεγάλο εστιακό βάθος, ένας καλός φακός φαίνεται από το πόσο κλειστό διάφραγμα μπορεί να έχει γιατί έτσι μπορεί να γίνει πολύ πιο λεπτομερής η φωτογραφία!!
Ψαξτε στο γούγλη για τη φωτογραφική ομάδα f/64 του ansel adams...

Πόσο μεγάλη την έχετε την ανάλυση της φωτογραφικής σας μηχανής;

Αν θεωρείτε ότι τα megapixels της DSLR σας δεν είναι αρκετά για να αναδείξουν τα αριστουργήματα σας, ίσως θα έπρεπε να σκεφτείτε την τεχνική stitching -την ένωση πολλών φωτογραφιών για να έχουμε ένα ολοκληρωμένο είδωλο.

Τα παλικάρια στο link πιο πάνω κατέληξαν με ένα φάκελο 9.85 Gigapixels. Θα χρειαστεί βέβαια να συνδέσετε την μηχανή σε υπολογιστή για να χωρέσει τα τεράστια αρχεία (tethered shooting), αλλά μπρος τα κάλλη, τι είναι ο πόνος.

Ο χρήστης trelovet έγραψε:
Πολύ. Εχω 11 μηχανές (οι 8 ψηφιακές) και φωτογραφίζω τα πάντα , από οικογενειακές στιγμές μέχρι φαντάσματα !!

βγαλε τη μονικα απο το αβαταρ ρε παλιοκλεφτη..

Παντως το πιο κλειστο διαφραγμα μονο ως ενα σημειο δινει καλυτερη ποιοτητα εικονας, γιατι μετα περιοριζεται απο το light diffraction (ελληνικα;) και η οξυτητα του φακου πεφτει.
To oριο αυτο ειναι στο f 5.6 περιπου για τις κομπακτ, 8 για τις dslr με 1,5 crop factor, και γενικα αυξανεται στους μεγαλυτερους αισθητηρες. (Ο Αnsel Adams ειχε μεγαλο φορμα;)
Στην πραξη διαλεγει τι θελει κανεις, μεγαλο βαθος πεδιου (οποτε κλεινει το διαφραγμα) η καλυτερη οξυτητα. Βεβαια για ανοιχτα διαφραγματα ( ανοιχτοτερα απο το βελτιστο που ανεφερα) αυτες οι απαιτησεις συμπιπτουν.

Ο χρήστης adrivas έγραψε:
Παντως το πιο κλειστο διαφραγμα μονο ως ενα σημειο δινει καλυτερη ποιοτητα εικονας, γιατι μετα περιοριζεται απο το light diffraction (ελληνικα;) και η οξυτητα του φακου πεφτει.
To oριο αυτο ειναι στο f 5.6 περιπου για τις κομπακτ, 8 για τις dslr με 1,5 crop factor, και γενικα αυξανεται στους μεγαλυτερους αισθητηρες. (Ο Αnsel Adams ειχε μεγαλο φορμα;)
Στην πραξη διαλεγει τι θελει κανεις, μεγαλο βαθος πεδιου (οποτε κλεινει το διαφραγμα) η καλυτερη οξυτητα. Βεβαια για ανοιχτα διαφραγματα ( ανοιχτοτερα απο το βελτιστο που ανεφερα) αυτες οι απαιτησεις συμπιπτουν.

Στα πολύ κλειστά διαφράγματα η ποιότητα της εικόνας περιορίζεται από την περίθλαση του φωτός και στα πολύ ανοιχτά περιορίζεται από φαινόμενα όπως καταγράφονται στο άρθρο Αποκλίσεις - Σφάλματα του dpgr.gr. Άλλο ένα παιγνίδι ισορροπιών, όπως τα περισσότερα στη ζωή μας.

Επίσης σύμφωνα με το αφιέρωμα του dpgr.gr ο Ansel Adams χρησιμοποιούσε μεγάλο φορμά συνήθως από 10x12,5 έως 20x25.

Ο χρήστης tt έγραψε:

Στα πολύ κλειστά διαφράγματα η ποιότητα της εικόνας περιορίζεται από την περίθλαση του φωτός και στα πολύ ανοιχτά περιορίζεται ...

Φυσικά, πάντοτε σε θεωρητική βάση μιλάμε...
Οι στάνταρντ τιμές (F:8, 5.6 κλπ κλπ) είναι πάλι για 'μέσους' φακούς και μπορεί να διαφέρουν πολύ από φακό σε φακό με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, όπως είδος και 'ποιότητα διαφράγματος (αν είναι στο φακό!), ακολουθία κρυστάλλων, εστιακά κέντρα κλπ κλπ...
Στο άριστο άρθρο του Γιάννη (καλή του ώρα) εξετάζεται η απλούστερη δυνατή περίπτωση ενός μονού οπτικού στοιχείου. Σε έναν πραγματικό φακό με 15π.χ. στοιχεία το φαινόμενο είναι αρκετά πιο πολύπλοκο, πόσο μάλλον σε έναν φακό που έχει τη δυνατότητα για f/64 και κάνει για φωτογραφικές μεγαλύτερου φορμά...