Aκόμα και της παλάμης, έχουν αυτή τη δυνατότητα:

Για τέτοιο μικρό μιλάω, το οποίο δεν έρχεται τελείως κάθετα. Όχι οτι είχα και ιδιαίτερες απαιτήσεις όταν το πήρα...

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Πές μου,μπορείς να ρυθμίσεις χειροκίνητα το διάφραγμα;Εάν ναί,τότε δοκίμασε να το ανοίξεις εντελώς για να κλείσεις το εύρος πεδίου μπρός και πίσω απο τό αντικείμενο.
Εχει φανταστικά αποτελέσματα στο πορτραίτο,μιάς και βγάζει στήν επιφάνεια ΜΟΝΟ το αντικείμενο αυτο και θαμπώνει όλα τα άλλα.

Ναι και βέβαια μπορώ. Θα το κοιτάξω. Ευχαριστώ!

Ο χρήστης citastak έγραψε:
Mάλιστα.. Στη δική μου μηχανη ( Canon S2 IS) εχει τις εξης επιλογες ' Αυτο, 50, 100, 200, 400)..

ΠΟυ θα πει;;;

Στην εποχή των φιλμ (ξέρεις, τότε με τους δεινόσαυρους ) κάθε φιλμάκι είχε συγκεκριμένη ευαισθησία στο φως που την μετρούσαμε με ISO/DIN. Τα πιο αργά φιλμάκια ξεκινούσαν από το ISO 25 περίπου (το θρυλικό Kodachrome, αλλά και το καταπληκτικό αρνητικό Ektar 25) συνέχιζαν με ISO 50 (το απίστευτο Velvia), ISO 64 (Kodachrome rules!), ISO 100 (αυτό που αγόραζαν όλοι κάποτε), και συνέχιζαν μέχρι το ISO 400 που ήταν το όριο αποδεκτής ποιότητας για τους ερασιτέχνες. Τα ISO 800, 1000 και 1600 είχαν περιορισμένες χρήσεις και ακόμα πιο περιορισμένο κοινό.

Ο γενικός κανόνας τότε ήταν ότι όσο πιο αργό το φιλμ, τόσο λιγότερος κόκκος στην φωτογραφία και τόσο καλύτερη η ποιότητα. Το πρόβλημα ήταν ότι ένα πολύ αργό φιλμ (ISO 25 ας πούμε) παρόλο που είχε την δυνατότητα να δώσει απίστευτα ευκρινείς εικόνες, ήταν εξ ορισμού μόνο για λήψεις ημέρας, ή για συγκλονιστικές νυχτερινές φωτογραφίες με τρίποδο όμως. Αν ήθελες να τραβήξεις στο χέρι σε συννεφιά, ή το σούρουπο χωρίς τρίποδο είχες ατυχήσει.

Δεδομένων αυτών των περιορισμών, αρκετοί διάλεγαν να τραβούν με πιο γρήγορα φιλμάκια, ISO 200, ακόμα και 400 δεχόμενοι τους συμβιβασμούς στην ποιότητα. After all, μια sharp φωτογραφία με αρκετό κόκκο στο συννεφιασμένο Παρίσι είναι προτιμότερη από μια θολή/κουνημένη φωτογραφία, ακόμα και αν μπορέσεις να πείσεις τους γείτονες ότι είναι φλου αρτιστίκ.

Με την έλευση των ψηφιακών μηχανών τα πράγματα άλλαξαν ελαφρώς. Τώρα πια δεν είμαστε αναγκασμένοι να τραβήξουμε όλες τις φωτογραφίες ενός film, ή μιας κάρτας στην ίδια ταχύτητα. Μια μέρα με ήλιο (ή μια ωραία νύχτα με τρίποδο) μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ISO 50 της μηχανής μας -αν έχει- για να έχουμε την καλύτερη δυνατή ποιότητα. Όταν το φως δεν είναι αρκετό, μπορούμε να τραβάμε με ISO 400, ή και ακόμα παραπάνω ώστε να μπορέσουμε να έχουμε μια λογική ταχύτητα κλείστρου. Η ίδια αρχή με τα φιλμ ισχύει. Όσο ανεβαίνουμε σε ISO, τόσο χάνουμε σε ποιότητα κερδίζοντας όμως σε ταχύτητα κλείστρου. Αν υπολογίσουμε ότι το όριο για κράτημα στο χέρι είναι περίπου το 1/30sec, (ή 1/15 αν έχουμε σταθερό χέρι και ευρυγώνιο φακό) τότε είναι εύκολο να υπολογίσουμε ότι αν το ISO 50 δίνει ταχύτητα κλείστρου 1/8 (πάρα πολύ αργό για handholding) τότε το ISO 100 θα δώσει 1/15, το ISO 200 1/30, το ISO 400 1/60 (ασφαλής ταχύτητα για το χέρι) ΚΟΚ.

Όπως και στο φιλμ, οι ψηφιακοί αισθητήρες αρχίζουν να χάνουν σε ποιότητα όσο ανεβαίνουν πάνω από την native ταχύτητα τους (για digicams συνήθως ISO 50) αλλά τα αυτό που βλέπουμε πλέον στην φωτογραφία δεν είναι αυξημένος κόκκος, αλλά αυξημένος θόρυβος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το crop από την δικιά μου μηχανή, μια Canon S80

στο πρώτο παράδειγμα (ISO 50) υπάρχει ελάχιστος θόρυβος και ο αισθητήρας αποδίδει το μέγιστο της ποιότητας του

Στην δεύτερη φωτογραφία (ISO400) είναι προφανές ότι υπάρχει πολύς θόρυβος αφού ζητάμε από ένα πολύ μικρό αισθητήρα να τραβήξει πολύ πάνω από την κανονική ευαισθησία του, κάτι για το οποίο δεν είναι σχεδιασμένος, ακόμα και αν δεν το παραδέχονται οι εταιρίες. Επιπλέον έχει αρχίσει να χάνεται λεπτομέρεια από το καρέ και η μηχανή στην προσπάθεια της να μειώσει τον θόρυβο έχει αρχίσει να 'ξεφορτώνεται' βασικές πληροφορίες από τον φάκελο σε μια απέλπιδα απόπειρα να μας δώσει ένα smooth αποτέλεσμα.

Να ληφθεί επίσης υπόψιν ότι το πρόβλημα της κακής απόδοσης σε υψηλά ISO είναι πολύ πιο οξύ σε digicams με μικρό αισθητήρα παρά σε DSLRs, και γενικότερα μηχανές με μεγαλύτερους αισθητήρες, όπως η LEICA M8 και οι ψηφιακές πλάτες μεσαίου φορμά για Hasselblad. Υπάρχει τεράστια διαφορά τιμής όμως. Μια αξιοπρεπής digicam ξεκινάει από τα 250 Ευρώ. Μια αξιοπρεπής DSLR από τα 700, η Leica με φακό από τα 6,000 περίπου ενώ το κόστος μιας ψηφιακής πλάτης για Hasselblad είναι γύρω στα 30,000 χωρίς μηχανή και φακό (άλλα 6-7 χιλιάρικα ακόμα), όσο ένα αρκετά καλό αυτοκίνητο.

Συνοψίζοντας, για την καλύτερη δυνατή ποιότητα τραβάμε με το μικρότερο ISO που μας επιτρέπουν οι φωτιστικές συνθήκες. Αν αφήσουμε την μηχανή μας στο auto, θα επιλέγει αυτή που και πότε να ανεβάσει το ISO.

Θεωρώ οτι μέχρι ISO 200 μια αξιοπρεπής compact ψηφιακή πρέπει να αποδίδει σωστά από τα 400 και πάνω τα πράγματα δυσκολεύουν.

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:

Πές μου,μπορείς να ρυθμίσεις χειροκίνητα το διάφραγμα;Εάν ναί,τότε δοκίμασε να το ανοίξεις εντελώς για να κλείσεις το εύρος πεδίου μπρός και πίσω απο τό αντικείμενο.
Εχει φανταστικά αποτελέσματα στο πορτραίτο,μιάς και βγάζει στήν επιφάνεια ΜΟΝΟ το αντικείμενο αυτο και θαμπώνει όλα τα άλλα.

Ναι και βέβαια μπορώ. Θα το κοιτάξω. Ευχαριστώ!

Το ανοιχτό διάφραγμα,είναι αυτό με τόν μικρότερο αριθμό f (π.χ. το f 1.8 είναι πολύ ανοιχτό ενώ το f22 είναι κλειστό)
Στό πορτραίτο κοιτάμε να έχουμε ανοιχτό διάφραγμα.

Λοιπόν το έψαξα το θέμα. Προσπάθησα να φωτογραφίσω πορτραίτο, έβαλα το ανοιχτότερο διαφραγμα που μπορούσα (μέχρι f2.8 πάει) και έπαιξα με ISO, ταχύτητες και ταχύτητα φλας, καθώς επίσης και χωρίς φλας. Έπαιξα επίσης με χειροκίνητη-αυτόματη εστίαση. Το αποτέλεσμα όμως δεν ήταν όπως μου το περιγράφεις. Να έχω κάνει κάτι λάθος, ή απλά το f2.8 δεν είναι αρκετό για αυτή τη δουλειά?

Το Bokeh (το φλου φόντο) είναι πολύ πιο έντονο σε μεγάλα διαφράγματα όπως το 2,8, αλλά κυρίως σε τηλεφακούς. Αν έχεις την μηχανή στον ευρυγώνιο, δύσκολα θα δεις σημαντική διαφορά από μικρότερα διαφράγματα.

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Το Bokeh (το φλου φόντο) είναι πολύ πιο έντονο σε μεγάλα διαφράγματα όπως το 2,8, αλλά κυρίως σε τηλεφακούς. Αν έχεις την μηχανή στον ευρυγώνιο, δύσκολα θα δεις σημαντική διαφορά από μικρότερα διαφράγματα.

Στον ευρυγώνιο?

Δεν έχει (απ' όσο γνωρίζω) εναλλακτική ευρυγώνιου ή μη, μιλάμε για την canon a95 πληροφοριακά.

Η μηχανή σου έχει φακό 38-114 mm (ισοδύναμο στα 35mm). Στα 38mm είναι ευρυγώνιος (δείχνει τα πράγματα πιο μακριά από την πραγματικότητα) ενώ όσο πλησιάζει τα 114mm γίνεται τηλεφακός (δείχνει τα πράγματα πιο κοντά από την πραγματικότητα) Το θέμα είναι ότι το μέγιστο διάφραγμα σου στα 114mm δεν είναι το f2,8 που θα ήταν ότι πρέπει, αλλά το 4,9 που είναι αρκετά κλειστό, οπότε οι πιθανότητες να δεις μεγάλες διαφορές μειώνονται σημαντικά. Πάντως να θυμάσαι ότι το έντονο Bokeh (το εντελώς θαμπό φόντο) είναι πάντα σε τηλεφακούς με ανοιχτά διαφράγματα -άλλος ένας λόγος να ξοδέψει κάτι παραπάνω κανείς για μια DSLR.

Nτεν μπορει να ντώσει τόσα λεφτά καρντιά μου...

Η παρακάτω φωτογραφία τραβήχτηκε με ψιλόβροχο. Όταν την είδα αγριεύτηκα. Οι σταγόνες της βροχής που έχουν φωτιστεί από το φλας (ναι, έχει δυνατό φλας η μηχανή μου) φαίνονται ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ αντί να πέφτουν.

Έχει κανείς ιδέα πώς έγινε αυτό;

Η φωτογραφία

Και εδώ τα exif data:
* File size: 284218 bytes
* File date: 2007:01:06 01:02:57
* Camera make: SONY
* Camera model: DSC-H2
* Date/Time: 2006:11:25 17:41:25
* Resolution: 1024 x 768
* Flash used: Yes (manual, return light not detected)
* Focal length: 8.6mm
* Exposure time: 0.017 s (1/60)
* Aperture: f/3.2
* ISO equiv.: 320
* Whitebalance: Auto
* Metering Mode: matrix
* Exposure: program (auto)

Ο χρήστης nasos79 έγραψε:
Οι σταγόνες της βροχής που έχουν φωτιστεί από το φλας (ναι, έχει δυνατό φλας η μηχανή μου) φαίνονται ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ αντί να πέφτουν.

Εκκλησακι ειναι αυτο στο βαθος?
ΘΑΥΜΑ!!ΘΑΥΜΑ!!!

Περιεργο παντως...

Ο χρήστης Michael-Amott έγραψε:

Εκκλησακι ειναι αυτο στο βαθος?
ΘΑΥΜΑ!!ΘΑΥΜΑ!!!

(Θα μας ακούσει καμιά Λουκά και θα έχουμε άλλα...)

Ο χρήστης nasos79 έγραψε:
Η παρακάτω φωτογραφία τραβήχτηκε με ψιλόβροχο. Όταν την είδα αγριεύτηκα. Οι σταγόνες της βροχής που έχουν φωτιστεί από το φλας (ναι, έχει δυνατό φλας η μηχανή μου) φαίνονται ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ αντί να πέφτουν.

Έχει κανείς ιδέα πώς έγινε αυτό;

Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το ενδιαφέρων αυτό φαινόμενο για να δημιουργήσεις την δική σου θρησκευτική σέκτα. Εκατοντάδες πιστοί θα σε ακολουθήσουν.

Αν πάλι δεν έχεις προφητικές βλέψεις και θα προτιμούσες οι φωτογραφίες σου να φαίνονται λιγότερο σουρεαλιστικές (όταν χρησιμοποιείς φλας για να φωτογραφήσεις κινούμενα αντικείμενα όπως η βροχή), το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ενεργοποιήσεις την επιλογή του συγχρονισμού του φλας στην δεύτερη κουρτίνα του φωτοφράκτη. Οι περισσότερες σύγχρονες μηχανές έχουν την επιλογή στο menu.

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το ενδιαφέρων αυτό φαινόμενο για να δημιουργήσεις την δική σου θρησκευτική σέκτα. Εκατοντάδες πιστοί θα σε ακολουθήσουν.

Αν πάλι δεν έχεις προφητικές βλέψεις και θα προτιμούσες οι φωτογραφίες σου να φαίνονται λιγότερο σουρεαλιστικές (όταν χρησιμοποιείς φλας για να φωτογραφήσεις κινούμενα αντικείμενα όπως η βροχή), το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ενεργοποιήσεις την επιλογή του συγχρονισμού του φλας στην δεύτερη κουρτίνα του φωτοφράκτη. Οι περισσότερες σύγχρονες μηχανές έχουν την επιλογή στο menu.

Όσο κι αν μ' αρέσει η δεύτερη λύση που προτείνεις, θα εφαρμόσω τελικά την πρώτη! Θα γίνω διάσημος, πλούσιος και θα μου βγάζει κάποιος απ' τους πιστούς μου τις φωτογραφίες που θέλω. Κάποιος θα ξέρει να φωτογραφίζει, δεν μπορεί!

(thanks a lot Χρήστο, θα το δοκιμάσω. )

Μια λαμπρή καριέρα ξεδιπλώνεται μπροστά σου!