Ναι, αυτο λεω.

Λιγα χρονια δουλευω, αλλά ετυχε να πεσω σε ολα τα λαμογια. Τσοκληδες (πηγαινε στο Μπενακη να δεις την καινουργια παπαρια - αμα θες παμε μαζι), Τσουκαλάδες και δε συμμαζευεται. Ολους εμπορους πνευματος και πολιτισμου της χωρας για πανω από 20 χρονια.... Κι ενα συστημα λαστιχο για να το καμπτουν κατα το δοκουν.
(ανεξαρτητα από το πως ξεκινησαν ολοι αυτοι - που το σεβομαι)

Στο αρχικό ερώτημα:

Ομήρου Ιλιάδα (και λιγότερο Οδύσσεια που ανεβαίνει όμως πολύ λόγω μετάφρασης Καζατζάκη) ALL, ALL, ALL, time classic! Και όταν λέμε All, ενοούμε ότι από κει αρχίσαν όλα! (το πρώτο γραπτό κείμενο του Δυτικού πολιτισμού), (μουσάτε σε ΚΑΝΕΙ καλύτερο άνθρωπο)

'Ποιός σκότωσε τους Ελληνες' (δύο Αμερικάνοι καθηγητές Ελληνικών, που δεν θυμάμαι τα ονόματά τους, έχω δανείσει το βιβλίο)
(μουσάτε σε ΚΑΝΕΙ καλύτερο ΕΛΛΗΝΑ - με την πολύ ευρεία έννοια)

Phillip K Dick: 'A scanner darkly' (έρευνα στο σκοτάδι) και 'Θεική Εισβολή' και 'VALIS'

Asimov: Οι τρείς πρώτες 'Γαλαξιακές Αυτοκρατορίες' (όλα του Ασίμοφ έχουν κάτι να πούνε)

'Το ΖΕΝ και η τέχνη της οδήγησης μοτοσυκλέττας' Ρόμπερτ Πίρσιγκ
(μουσάτε σε ΚΑΝΕΙ καλύτερο άνθρωπο)

'Ο κόκκινος Άρης', Κιμ Στανλευ Ρόμπινσον. Δεν είναι βιβλίο, είναι ΕΠΟΣ.
(μουσάτε σε ΚΑΝΕΙ καλύτερο άνθρωπο, και είναι ψυχαγωγία με την ετυμολογική έννοια του όρου)

ΚΑΒΑΦΗΣ, Ποίηση, άπαντα. Δεν είναι και πολλά... δυστυχώς.

Το 1947 στην Ελλαδα ειχαμε εμφυλιο.
Και παρ'ολα οσα ξερουμε νικησαν οι αλλοι.Και η Ελλαδα εγινε μελος του Συμφωνου της Βαρσοβιας και αντιπαλος των Νατοικων δυναμεων.

Αν σας 'τσιγκλαει' αυτος ο προλογος,τοτε το μυθιστορημα του Δ.Φυσσα 'ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΕΝΙΝ,ΠΡΩΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ' περιμενει να το διαβασετε.

Υ.Γ. ΟΧΙ δεν ειναι διαφημιστικο τρικ.

Ο χρήστης DAP έγραψε:
Το 1947 στην Ελλαδα ειχαμε εμφυλιο.
Και παρ'ολα οσα ξερουμε νικησαν οι αλλοι.Και η Ελλαδα εγινε μελος του Συμφωνου της Βαρσοβιας και αντιπαλος των Νατοικων δυναμεων.

Αν σας 'τσιγκλαει' αυτος ο προλογος,τοτε το μυθιστορημα του Δ.Φυσσα 'ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΕΝΙΝ,ΠΡΩΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ' περιμενει να το διαβασετε.

Υ.Γ. ΟΧΙ δεν ειναι διαφημιστικο τρικ.

Ο Phillip Dick έχει γράψει κάτι αντίστοιχο εδώ και δεκαετίες. Οι σύμμαχοι έχασαν τον πόλεμο και οι Γερμανοί κυριάρχησαν στην Ευρώπη. Εναλλακτικά μέλλοντα είναι η συγκεκριμένη κατηγορία. 'Ο άνθρωπος στο ψηλό κάστρο' νομίζω ότι λέγεται το βιβλίο (το χω διαβάσει εδώ και 10-12 χρόνια)

Ωραίο το 'Ανήσυχοι Νεκροί (και ό,τι λείπει, λείπει) ' που συν-συνέγραψαν οι Πάκο Ιγκνάθιο Τάιμπο ΙΙ και ο Υποδιοικητής Μάρκος (ναι, ο γνωστός).

Αστυνομικό μυθιστόριμα που λαμβάνει χώρα στο βυθισμένο στη διαφθορά Μεξικό.

Δεν είναι και κανένα αριστούργημα της λογοτεχνίας, αλλά έχει ενδιαφέρον. Το γράψιμο των 2 συγγραφέων είναι αρκετά διαφορετικό, με αυτό του Σουμπκομαντάντε να είναι αρκετά ιδιαίτερο: απλό, σχεδόν απλοϊκό, αλλά ξεχωριστό!

Υποψιάζομαι πως έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στη μετάφραση.

Τα έσοδα πάνε σε μια ΜΚΟ που προσφέρει κοινωνικό έργο στην Τσιάπας.

'Από τα βουνά του Νοτιοανατολικού Μεξικού.
Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος'

http://entertainment.howstuffworks.com/davinci-code.htm

Ένα αρκετά ενδιαφέρων άρθρο στο οποίο επισημαίνονται διάφορες ανακρίβειες του «Κώδικας Ντα Βίντσι».

Πρέπει να παραδεχτώ ότι ο «κώδικας» δεν μου άρεσε, όχι γιατί είναι κακογραμμένος, κάθε άλλο μάλιστα, αλλά γιατί παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά, και το χειρότερο, έχει δημιουργήσει στρατιές αφελών που θεωρούν όσα αναφέρονται στο συγκεκριμένο παραμυθάκι ως ιστορικά γεγονότα.

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
έχει δημιουργήσει στρατιές αφελών που θεωρούν όσα αναφέρονται στο συγκεκριμένο παραμυθάκι ως ιστορικά γεγονότα

Ακριβως το ίδιο, πάντως, θα μπορούσε να καταλογίσει κάποιος και στην Καινή Διαθήκη (που δεν ειναι και λογοτεχνία, έτσι; έστω, παρά-λογοτεχνια).....

Ναι.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_255095_28/05/2006_185598

Διαβαζα προχθες ενα αντιστοιχο άρθρο του Μπεγζου... Εννοειται πως επικροτω 100%, το θεμα ειναι οτι στα αυτια καποιων αυτα ηχουν κινεζικα (ή ετσι θελουν, τουλαχιστον)

Ο χρήστης DAP έγραψε:
Το 1947 στην Ελλαδα ειχαμε εμφυλιο.
Και παρ'ολα οσα ξερουμε νικησαν οι αλλοι.Και η Ελλαδα εγινε μελος του Συμφωνου της Βαρσοβιας και αντιπαλος των Νατοικων δυναμεων.

Αν σας 'τσιγκλαει' αυτος ο προλογος,τοτε το μυθιστορημα του Δ.Φυσσα 'ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΕΝΙΝ,ΠΡΩΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ' περιμενει να το διαβασετε.

Υ.Γ. ΟΧΙ δεν ειναι διαφημιστικο τρικ.

Πάντως οι πόλεις μας άνετα παραπέμπουν σε μονομπλόκ.....

'Η πτώση της CIA', από τις εκδόσεις μέδουσα.

Σε αυτό το βιβλίο βασίστηκε το σενάριο της 'Syriana'.

Αν τύχει και το βρείτε διαβάστε το.

Ξεθάψιμο!
Τα τελευταία που διάβασα:

-Μόμπιους Ντικ του Andrew Crumey
Συνδυασμός περιπέτειας, επιστήμης, φιλοσοφίας. Ο ήρωας ταξιδεύει σε ένα ερευνητικό κέντρο που αναπτύσσεται τεχνολογία βασισμένη στην κβαντική φυσική.
Ο Τζόναθαν Κόου δήλωσε για τον συγγραφέα πως αποτελεί ελπίδα για την ανανέωση του αγγλικού μυθιστορήματος.
Είχα διαβάσει και καλά σχόλια στον ένθετο της Ελευθεροτυπίας.

Προσωπική μου άποψη: αδιάφορο, χωρίς νόημα. 350 σελίδες που ακολουθούνται από ένα 'ε, και;' Ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα, ωραίες και οι αναδρομές στον Σρέντιγκερ, εναν αιώνα πιο πίσω, αλλά κάπου χαλάει το γλυκό. Δεν ξέρω γιατί, δεν μ' αρεσε.

-Η θεραπεία του Σοπενάουερ του Irvin Yalom.
Ο γνωστός από το 'Όταν έκλαψε ο Νίτσε' ψυχίατρος γράφει ένα βιβλίο για την ψυχανάλυση. Ο κεντρικός ήρωας, ψυχίατρος κι αυτός βρίσκεται προ του θανάτου και απολαμβάνει τον τελευταίο χρόνο με την ομάδα ψυχοθεραπείας. Ο Γιάλομ μας φέρνει σε επαφή με την φιλοσοφία (Σοπενάουερ) και την ψυχοθεραπεία (με μια σχεδόν διδακτική προσέγγιση). Το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό και πολύ ενδιαφέρον. Μ' άρεσε και συστήνεται σε όσους αρέσει το είδος.

-Εν ψυχρώ - Τρούμαν Καπότε
Βιβλίο-σταθμός στην αμερικανική λογοτεχνία. Non-fiction novel, στην ουσία, καθώς ο συγγραφέας μας παρουσιάζει την ιστορία της δολοφονίας μιας οικογένειας. Εξαιρετικό ψυχογράφημα και πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση των 2 δραστών. Μακρυά από το 'καλό' και το 'κακό', την έννοια της δικαιοσύνης κλπ. Εξαιρετικό!

Ας μου δώσει κάποιος έναν καλό λόγο για να αντέξω να τελειώσω την απέραντη χαζομάρα (σε έκταση και περιεχόμενο) που λέγεται Μόμπυ Ντικ! Είναι η 5η χρονιά που παλεύω να τελειώσω αυτό το ρημαδοβιβλίο!

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
....Ο Τζόναθαν Κόου...

Ασε τ΄αλλα και πιασε αυτον!
'Τί ωραίο πλιάτσικο!' ('What a curve up!')
Συγκλονιστικο χρονικο της ανοδου του Θατσερισμου - απιστευτη (προφητικη???) ομοιοτητα με καταστασεις που βιωνουμε στην Ελλαδα 20 χρονια μετα (σ'αυτη τη χωρα καλα και κακα τα ζουμε με τη σχετικη καθυστερηση) Παραφραζοντας τον... Ρουσοπουλο θα το ονομαζα το ξεσκεπασμα της πολιτικης των 'μεταρρυθμισεων'....
(Η Σ. Τριανταφύλλου το λεει πολυ παραστατικα στο επίμετρο του βιβλίου: Οι ήρωες του Κοου ειναι 'φτωχοί, ευπαθείς και έκπληκτοι...')

Ο Κοου ειναι χαρακτηριστικο παραδειγμα συγγραφεα που εμεις στην ελλαδιτσα ΠΟΤΕ δε θα χαρουμε. Λυπαμαι που το λεω αλλα ειμαστε πολυ πισω

Σήμερα τελείωσα τα ''Απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη''.

Οποιος δεν το έχει διαβάσει,άς το βάλει στο πρόγραμμα.

Πείτε μας μερικα καλα να διαβασουμε/δωρισουμε στις γιορτες.

Ο χρήστης Asimov έγραψε:
Ο Κοου ειναι χαρακτηριστικο παραδειγμα συγγραφεα που εμεις στην ελλαδιτσα ΠΟΤΕ δε θα χαρουμε. Λυπαμαι που το λεω αλλα ειμαστε πολυ πισω

Ο Coe γράφει πολιτικά μυθιστορήματα, αλλά δεν είναι αυτό που κάνει τη διαφορά. Για μένα είναι ο συνδυασμός (πικρου) χιούμορ και μιας έμμεσης καταθλιψης που σου περνάει διαβάζοντας τα βιβλία του. Παραδέχεται ότι παθιάζεται όταν γραφει τα βιβλία του και αυτό το περνάει στον αναγνωστη.

Προσωπικά το «Τι Ωραίο Πλιάτσικο!» το τέλειωσα πολυ γρήγορα και το ξαναπήρα από την αρχή μετα από λίγους μήνες γιατι μου άρεσε τόσο που διαβάζοντας το γρήγορα έχασα μερικά σημεία που τα εντόπισα τη δευτερη φορά!

Συστηνεται για όλους, ακόμα κι όποιος διαφωνει με το κατηγορηματικό του τρόπο, αξίζει να δει κανεις και την άλλη πλευρά. Συμφωνω με τον Χρήστο, βλέποντας το πως ο Θατσερισμός καταστρεφει την κοινωνία και το κοινωνικό κράτος, και συγγρίνοντας τις επικαιρες ομοιότητες με το Ελληνικό Κράτος, ιδιαίτερα των τελευταίων ετών, προβληματίζεσαι για το τι ακριβως σημαινει η εποχή των μεταρρυθμίσεων!

'Τί ωραίο πλιάτσικο!' ('What a curve up!')

What a carve up

Ο χρήστης Funis έγραψε:
Προσωπικά το «Τι Ωραίο Πλιάτσικο!» το τέλειωσα πολυ γρήγορα και το ξαναπήρα από την αρχή μετα από λίγους μήνες γιατι μου άρεσε τόσο που διαβάζοντας το γρήγορα έχασα μερικά σημεία που τα εντόπισα τη δευτερη φορά!

Περιγραφεις τη διαφορα μεταξυ ενος κακου, μετριου, καλου από ενα εξαιρετικο βιβλίο

Συστηνεται για όλους, ακόμα κι όποιος διαφωνει με το κατηγορηματικό του τρόπο, αξίζει να δει κανεις και την άλλη πλευρά.

Κατηγορηματικό τον κανει η πραγματικοτητα....

Αποσπασματα τα βιβλιου θα επρεπε να διδασκονται στις σχολες λογοτεχνιας (αν δεν συμβαινει ηδη). Το ιδιο και με τα υπολοιπα εργα του.
Το κεφαλαιο για το νοσοκομειο ή τα γραμματα του πατερα στον ηρωα ειναι υφασμενα με τον πιο αριστοτεχνικο τροπο

Ο χρήστης Asimov έγραψε:

Αποσπασματα τα βιβλιου θα επρεπε να διδασκονται στις σχολες λογοτεχνιας (αν δεν συμβαινει ηδη). Το ιδιο και με τα υπολοιπα εργα του.

Όχι το Σπίτι του Ύπνου, όμως!

Μιας και πιάσαμε τον Κόου...Για να διαβάσω τον Κλειστό Κύκλο πρέπει να έχω διαβάσει οπωσδήποτε το prequel, την Λέσχη των Τιποτένιων;

Μάλλον θα είναι η επόμενη αγορά μου.

Τον Μόμπυ Ντικ πάλι θα τον παρατήσω μου φαίνεται!

Κόου ή το Μαγικό Βουνό του Τόμας Μαν;

Ο χρήστης citastak έγραψε:
Πείτε μας μερικα καλα να διαβασουμε/δωρισουμε στις γιορτες.

Ευκολοδιαβαστες οι εννεα Ιταλικες αστυνομικες ιστοριες κατω απο τον τιτλο 'ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ'.

Σε τελειως αλλο κλιμα ειναι το 'ΒΙΕΤΝΑΜ Ο πολεμος που δεν γραφτηκε' του Ιακωβου Μπισκινη.Κανω ξενυχτια για να το τελειωσω.

Αλλο μισοδιαβασμενο ειναι 'Ο θειος Τακης' του Γιαννη Ξανθουλη.
Δεν το παω και πολυ.

Σημερα αγορασα 'Το ημερολογιο του Εμφυλιου Διχασμου 1900-1974' του Ροβηρου Μανθουλη.Κριτικη ..αργοτερα.