Ο χρήστης kyan έγραψε:

'ΜΑΧΜΑRΑ'
Στη φωτογραφια εισαι εσύ?????? ....πω-πω μαλλι .... θες κουρεμα επειγοντως...

Ο στρατός θα τον στρώσει!

Στο χωριό μου αν καποιος εχει τετοιο μαλι του λενε ' εχεις μαλι ασφακα'.
Ξερεται τι ειναι η ασφακα????

Ο χρήστης GFON έγραψε:

'ΜΑΧΜΑRΑ'
Στη φωτογραφια εισαι εσύ?????? ....πω-πω μαλλι .... θες κουρεμα επειγοντως...

Ο στρατός θα τον στρώσει!

Στο χωριό μου αν καποιος εχει τετοιο μαλι του λενε ' εχεις μαλι ασφακα'.
Ξερεται τι ειναι η ασφακα????

Ωραιος ο μαξ! Ασφακα=αφανα???
Τωρα θυμηθηκα κ ενα παλιο καλο γνωμικο, 'ο στρατος κ το μ***ι θελουνε υπομονη, μα εμεις δεν εχουμε κ ολη μερα τρεχουμε!'
Ο στρατος εχει κ τα καλα του, δεν μου ερχεται κανενα τωρα αλλα 'ουδεν κακον αμιγες καλου'.

Ο χρήστης ping of death έγραψε:

Ο στρατος εχει κ τα καλα του, δεν μου ερχεται κανενα τωρα αλλα 'ουδεν κακον αμιγες καλου'.

Μαθαινεις να χωνεις τους αλλους ή να σε χωνουν,να σου τρωνε τις εξοδους,να κανεις αγγαρειες που δεν εχουν καμια σχεση με την στρατιωτικη θητεια.Ειναι σχολειο γιατι σε προετοιμαζει για καταστασεις που θα αντιμετωπισεις στην ζωη σου και μαθαινεις να ζεις μονος σου(πολυ σημαντικο αν πας στα 18 σου χρονια).Αν και ετσι οπως εχει γινει τωρα μεχρι να ορκιστεις εχει φτασει σε αδεια απολυσης(εγω εκανα 20 μηνες σμηνιτης Ο.Ο. Β95 ,22 ετων τοτε).

Ο χρήστης ping of death έγραψε:
Ο στρατος εχει κ τα καλα του, δεν μου ερχεται κανενα τωρα αλλα 'ουδεν κακον αμιγες καλου'.

Όχι για όλους. Ένα καλό που επεσήμανε ο kyan:

...το ότι αναγκάστηκα να συναναστραφώ με άτομα έξω από το μορφωτικό-πολιτιστικό-κτλ πλαίσιο που είχα συνηθίσει έως τότε και έμαθα να εκτιμώ και άλλα προσόντα σε ανθρώπους εκτός από αυτά που ήξερα και να μην κολλάω στις πρώτες εντυπώσεις και τα στερεότυπα που μου είχαν εντυπωθεί μέχρι τότε.

Αυτό μπορεί να γίνει και έξω από τα όρια του στρατού. Μπορεί να γίνει και στο πανεπιστήμιο ή στο μεταπτυχιακό (που εξαιτίας του στρατού στερήθηκε ο kyan).
Ο στρατός είναι πολύ περισσότερο χρήσιμος (πιστεύω) στον Χ που 'δεν έπαιρνε τα γράμματα', δουλεύει από τα 15-16 του και δεν έχει βγεί έξω από τα όρια της πόλης του. Αλλά βέβαια, η κοινωνία μπορεί να δεχτεί με περισσότερη ευκολία την απουσία αυτού από τις πραγματικά παραγωγικές ασχολίες για 12-18 μήνες από ότι κάποιου επιστήμονα.
Δυστυχώς δεν έχω χρόνο να συνεχίσω, νομίζω όμως οτι είναι ξεκάθαρο αυτό που θέλω να πώ.

Σταύρος.

Ο χρήστης GFON έγραψε:
'ΜΑΧΜΑRΑ'
Στη φωτογραφια εισαι εσύ?????? ....πω-πω μαλλι .... θες κουρεμα επειγοντως...

Αρέσει στις γυναίκες πολύ, ζηλιάρηδες...

Στο Αφγανιστάν οι κοπέλες αυτοπυρπολούνται για να γλιτώσουν από τη ζωή τους...
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text?dt=15/09/2004&id=51839852
ΑΠΝΕΥΣΤΙ και μ' ένα σφίξιμο στο στομάχι να δυναμώνει όλο και πιο πολύ και να το κάνει πέτρα, διάβασα χθες το ρεπορτάζ της «Γκάρντιαν» από το Αφγανιστάν για το πόσες γυναίκες εκεί, κοπέλες στην εφηβική τους άνοιξη οι περισσότερες, επιλέγουν να φύγουν από τη ζωή αυτοπυρπολούμενες, παρά να την αντέξουν εγκλωβισμένες σε δυστυχισμένους γάμους, σε μια συντηρητική ισλαμική κοινωνία, που εύκολα τις στιγματίζει για κάθε μικρό ή μεγάλο παραστράτημα, όπως το ερμηνεύει. Στο νοσοκομείο της πόλης Χεράτ, ο δημοσιογράφος Ντεκλάν Ουάλς βρήκε 15 νεαρά κορίτσια, όλα τους με εγκαύματα 70% και πάνω να χαροπαλεύουν.

Ο πόνος του σώματός τους ήταν μικρότερος από τον πόνο της ψυχής τους. Το πιθανότερο είναι, γράφει, ότι θα πεθάνουν όλες. Αυτός ήταν και ο σκοπός τους, άλλωστε. Η λύτρωσή τους. Ολες αυτοπυρπολήθηκαν. «Τα αίτια πίσω από αυτές τις αυτοκτονίες, που είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο στο Αφγανιστάν, είναι σύνθετα, αλλά και άμεσα συνυφασμένα με την υποδεέστερη θέση της γυναίκας στην αφγανική κοινωνία», γράφει η εφημερίδα.

ΟΙ υποχρεωτικοί γάμοι είναι ένας από τους κυριότερους λόγους, αφού οι περισσότερες κοπέλες αναγκάζονται να ζήσουν μ' έναν ανυπόφορο άνδρα ή να αντέξουν μια διαρκώς παρεμβαίνουσα στη ζωή τους πεθερά. Η Ζάρα, 19 χρονώ, που πέθανε πριν από 6 μέρες στο νοσοκομείο της Χεράτ, στιγματίστηκε, περιθωριοποιήθηκε και ταπεινώθηκε, επειδή τόλμησε απλώς να αντιμιλήσει στον άνδρα της. Οσες, σαν και αυτήν, επιλέγουν να φύγουν έτσι από τη ζωή, ακόμα και μετά θάνατον υβρίζονται. Για να ξεμπερδέψει η κοινωνία από τις τύψεις της, τις λένε τρελές.

Ο χρήστης alexastrag έγραψε:
[

ο στρατος δεν διδασκει απολυτως τιποτα [καλο τουλαχιστον].

ειναι τα πιο αχρηστα χρονια στην ζωη ενος ανθρωπου και μαλιστα σε σημειο κρισιμο για την εξελιξη του στην αγορα εργασιας.

ελπιζω να μην αργησει πολυ η μερα που θα αποτελειται μονο απο επαγγελματιες και οχι απο κληρωτους .

κανω παραθεση το κειμενο που εγραψα και δεχτηκα μια ανευ προηγουμενου υβριστικη επιθεση απο τον alfa romeo ωστε τωρα που ολοι ειμαστε πιο ηρεμοι να το αναλυσω λιγο.

η επιθεση βασιζοταν κυριως στο οτι απο την παραπανω αναφορα μου προκυπτει οτι ειμαι κατα του στρατου και της πατριδας μου ενω εφτασε το θεμα μεχρι τους αρχαιους ελληνες κλπ κλπ.

αναρωτιεμαι απο που βγηκαν αυτα τα αυθαιρετα και εντελως ανυποστατα συμπερασματα.

Απο το οτι δηλωσα οτι ο στρατος δεν σου μαθαινει τιποτα καλο;;;;;;; περιμενω ακομα να μου πει καποιος ποιο ειναι το καλο αυτο που σου μαθαινει.
δεν ζουμε κυριοι στην δεκαετια του 50 και του 60 αλλα του 2000 οπου με την ταση οι στρατοι ολων των χωρων να γινονται επαγγελματικοι ωστε να μπορουν να ανταποκριθουν καλυτερα στις νεες τεχνολογιες και τις πιο εξειδικευμενες αναγκες το μονο που οι κληρωτοι μαθαινουν ειναι η σκοπια και η αγγαρεια και δεν θεωρω ουτε το ενα ουτε το αλλο εκπαιδευτικα.

Απο το οτι ειναι ενα-δυο ή και σχεδον τρια [παλαιοτερα] χρονια πανω στην πιο κρισιμη καμπη της επαγγελματικης πορειας ενος ατομου και που επιβαρυνουν περαιτερω τον οικογενειακο προυπολογισμο.;;
μα αυτη ειναι η πραγματικοτητα....παιρνει καποιος ενα πτυχιο μετα απο χρονια διαβασματος και με μεγαλη οικονομικη αιμμοραγια απο την οικογενεια του και αντι να βγει στην αγορα εργασιας αποκτωντας εμπειρια αλλα και μισθο για να καλυψει της αναγκες του και να ξεκινησει την ζωη του αναγκαζεται εφ'οσον δεν εχει τις ακρες οπως πολλοι επωνυμοι να τα παρατησει ολα και να αφιερωσει τα καλυτερα και πιο παραγωγικα του χρονια σε ενα αναχρονιστικο υποχρεωτικο συστημα στρατιωτικης θητειας μεσα σε βρωμερα και τρισαθλια στρατοπεδα συγκεντρωσης με δεκαδες συμπλεγματικους ηλιθιους που λογω παλαιοτητας ή καποιας εξουσιας που μπορει να εχουν τους ταλαιπωρουν και τους ''βιαζουν'' ψυχολογικα οδηγωντας τους καποιες φορες εως και την αυτοκτονια ή τα ναρκωτικα που πολυ πιο ευκολα μπορουν να βρουν μεσα στο στρατοπεδο παρα εξω στον δρομο.

τελος θα ηθελα να πω οτι αυτες μου οι αποψεις για την στρατιωτικη θητεια ετσι οπως τα τελευταια 20-25 χρονια αυτη εξελισσεται δεν μου στερουν και αυτοματα τον σεβασμο προς τους αρχαιους ελληνες την πατριδα μου ή τα συμβολα της ομως οχι ετσι οπως καποιοι σωβινιστες εθνικοφρωνες αντιλαμβανονται.

Αν κι έχει ξεφύγει -πάλι- το θέμα θα ξαναγράψω ότι με τη μορφή που είχε ο στρατός την προηγούμενη... 1000ετία ήταν παντελώς άχρηστος.

Έμαθα διάφορα απίστευτα πράγματα, όπως να είσαι Ταξίαρχος στο γραφείο σου στο ΓΕΑ και να εμφανίζεσαι σαν πλήρωμα σε πτήση σε άλλο αεροδρόμιο της Ελλάδας για να συμπληρώνεις 30ωρο πτήσεων το εξάμηνο και να παίρνεις το πτητικό επίδομα. Αυτό φυσικά δεν το έκαναν μόνο οι υψηλόβαθμοι, αλλά και πολλοί μηχανικοί ή πιλότοι που δεν είχαν τις απαιτούμενες ώρες πτήσεις.

Εικονικά φύλλα πορείας για να αποκομίζουν τα εκτός έδρας οι μόνιμοι.

Τους συσσιτιάρχες -ειδικότητα κι αυτή - να μπαίνουν με τα ιδιωτικά τους ημιφορτηγά στις μονάδες και να αδειάζουν τις αποθήκες προς ιδίον όφελος φυσικά.

Χωρίς να έχω καμία διαβάθμιση έγραφα άκρως απόρρητες αναφορές, λόγω γνώσεων στους υπολογιστές και τυφλού συστήματος. Αν έβγαιναν προς τα έξω ποιος θα ευθυνόταν; σίγουρα όχι εγώ. Επίσης είχα διαβάσει πολλές άλλες άκρως απόρρητες αναφορές αφού ήταν εντελώς χύμα στους υπολογιστές και χωρίς καμία προστασία. Δυστυχώς έμαθα και πως έγινε το άλλο τραγικό δυστύχημα με το C-130 στην Πάρνηθα, όπου δεν είχε παραιτηθεί κανείς. Αντίθετα πήραν προαγωγές.

Οι καλύτεροι φύλακες των στρατοπέδων είναι οι... σκύλοι. Αν δεν υπάρχουν μπορείς να μπεις ανά πάσα στιγμή από τα... σύρματα. Απλά και εύκολα, αφού μπαινόβγαινε οι φαντάροι!

Και βέβαια κάτι που όλοι ξέρουν, αλλά κανείς δεν το παραδέχεται, τα ναρκωτικά. Εκτός στρατοπέδου, ας πάρει ο καθένας ότι θέλει, δεν μ'απασχολεί. Όταν όμως οδηγεί ή έχει όπλο δεν νοείται. Όπως επίσης δεν νοείται να ξέρουν όλοι ποιοι είναι οι χρήστες στη μονάδα και να εξακολοθούν να τους δίνουν τιμόνι και όπλο -μικρή διαφορά- Όταν τελικά γίνονται τα δυστυχήματα, φταίει η ταχύτητα και οι αστεϊσμοί και το 'άδειο όπλο'

Όπως έχει γράψει και ο Ν.Τ. 'από τύχη ζούμε' και από τύχη την έβγαλα καθαρή.

Αν είχατε δει βυτιοφόρο τίγκα στην κεροζίνη σηκωμένο στις... πίσω ρόδες γιατί ο πιτσιρικάς οδηγός είχε 'βύσμα' και πήρε αυτή την ειδικότητα μπορεί και να συμφωνούσατε.

Ο χρήστης lkar έγραψε:
Και βέβαια κάτι που όλοι ξέρουν, αλλά κανείς δεν το παραδέχεται, τα ναρκωτικά. Εκτός στρατοπέδου, ας πάρει ο καθένας ότι θέλει, δεν μ'απασχολεί. Όταν όμως οδηγεί ή έχει όπλο δεν νοείται. Όπως επίσης δεν νοείται να ξέρουν όλοι ποιοι είναι οι χρήστες στη μονάδα και να εξακολοθούν να τους δίνουν τιμόνι και όπλο -μικρή διαφορά- Όταν τελικά γίνονται τα δυστυχήματα, φταίει η ταχύτητα και οι αστεϊσμοί και το 'άδειο όπλο'

Σε μοναδα που ημουν, χωρις υπερβολη, 7 στους 10 εκαναν συστηματικη χρηση ναρκωτικων!!!!!!
Και δε μιλαμε μονο για 'χορτο'

Ο χρήστης markvag έγραψε:
Άρα, που βοηθάει η θητεία;

Εμάς πουθενά, Μάρκο. Σκατοδουλειά είναι, αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει.
Σκεφτήκατε τι αρχ_δια πρέπει να έχει κάποιος, για να υπακούει σε ανώτερο στο στρατό, που είναι κατά πολύ κατώτερος σε κοινωνικό, μορφωτικό και νοητικό επίπεδο; Η μήπως αυτό ακριβώς είναι που δεν μπορούμε να ανεχθούμε; Εμείς, οι Κύριοι με τα Πτυχία, να καθαρίζουμε τουαλέτες;
Μήπως θέλετε να θυμηθούμε ιστορίες από το στρατό, όπου καλομαθημένα και καλοσπουδαγμένα πλουσιόπαιδα έκλαιγαν, έτρεμαν και κατουριόνταν από το φόβο τους, όταν έπρεπε απλά να φυλάνε κάτι λίγα βαρέλια με καύσιμα για δυο ώρες τη νύχτα; Κανένα πρόβλημα, αντίθετα, να φυλάξουν κάτω από το σπίτι της γκόμενας που τους έφτυσε, ολόκληρα μερόνυχτα....
Last but not least, αν θέλεις να αλλάξεις κάτι, πρέπει να το κάνεις από μέσα. Με αφορισμούς του τύπου 'δεν μου προσφέρει, να καταργηθεί', δεν θα πάει καλά ούτε το κουκλόσπιτό μας.

To μπάχαλο στο στρατό αντανακλά το μπάχαλο του δημοσίου τομέα.

Αυτό βέβαια IMHO είναι άσχετο με το θέμα 'τι σου προσφέρει ο στρατός'.

Η δική μου προσωπική εμπειρία πάντως ήταν θετική:
-ποτέ στην ζωή μου δεν είχα τέτοια φυσική κατάσταση!
-είδα πως ζεί η 'άλλη' Ελλάδα και πως είναι οι 'άλλοι' Ελληνες (επαρχιώτες, χαμηλού οικονομικού, μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου)
-εκανα στενές φιλίες (που χάθηκαν μετά, αλλα δεν πειράζει)
-Σκληραγωγήθηκα (αχ αυτά τα σχοινάκια στην λάσπη)
-έζησα κάτι απίστευτα πρωινά σε απίθανα μέρη (αξέχαστες εικόνες).
-πιστεύω οτι κατα την διάρκεια της θητείας μου συνέβαλα ουσιαστικά στην άμυνα της πατρίδας μας.

Βέβαια, όλα αυτά δεν τα έκανα στην Αθήνα

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Μήπως θέλετε να θυμηθούμε ιστορίες από το στρατό, όπου καλομαθημένα και καλοσπουδαγμένα πλουσιόπαιδα έκλαιγαν, έτρεμαν και κατουριόνταν από το φόβο τους, όταν έπρεπε απλά να φυλάνε κάτι λίγα βαρέλια με καύσιμα για δυο ώρες τη νύχτα; Κανένα πρόβλημα, αντίθετα, να φυλάξουν κάτω από το σπίτι της γκόμενας που τους έφτυσε, ολόκληρα μερόνυχτα....
Last but not least, αν θέλεις να αλλάξεις κάτι, πρέπει να το κάνεις από μέσα. Με αφορισμούς του τύπου 'δεν μου προσφέρει, να καταργηθεί', δεν θα πάει καλά ούτε το κουκλόσπιτό μας.

Σωστά.
Και δεν ωφελεί η γκρίνια. Αφού πρέπει να πηγαίνουμε, όποιος και να είναι ο λόγος, θέλουμε δεν θέλουμε -για την ώρα- πρέπει να γίνει.

Εγώ από το στρατό δεν μπορώ να πω οτι δεν έμαθα. Δεν ήταν 100% χρήσιμος, αλλά όχι και χάσιμο χρόνου.

...........
Και για να προσθέσω κάτι στο θέμα των Αλβανών. Το Ελληνικό κράτος προβοκάρισε την πτώση του Μπερίσα (καλοκαίρι '96) και προκάλεσε την αθρόα είσοδο Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα. Τους λέγαμε να έρθουν. Οι μέχρι τότε Αλβανοί στην Ελλάδα δεν ξεπερνούσαν τις μερικές χιλιάδες και ήταν ακίνδυνοι και φιλικοί.

Και θυμάμαι στα Ελληνοαλβανικά σύνορα συλλαμβάναμε τους Αλβανούς, τους περνούσαμε από 3 χέρια ξύλο και τους ξαναστέλναμε πίσω. Στην αρχή 4-5, αργότερα 30-40 άτομα την ημέρα. Και αυτοί καρτερικά υπόμεναν, γελούσαν ένα χαμόγελο που σε τρελαίνει και έλεγαν: 'Σας καταλαβαίνουμε κι εσάς. Όλη μέρα στην κάψα να μας κυνηγάτε... Όσο και να βαράτε όμως εμείς θα ξανάρθουμε!'

Προσωπικά δεν χτύπησα κανέναν. Και δεν χαιρόμουν καθόλου γι'αυτό που έβλεπα.

Όλα γίνονται για να κρατηθεί ένας λαός που είναι ασταθής μέσα σε ελεγχόμενα πλαίσια. Το Κεφάλαιο περνάει σιγά σιγά από τα Βαλκάνια μέσω της Ελλάδος. Στην Αλβανία δραστηριοποιούνται δεκάδες Ελληνικές επιχειρήσεις και πολλαπλάσιες Ιταλικές. Και όλα αυτά κάτω από το (άγρυπνο) μάτι και τις ευλογίες των Αμερικάνων.

Έχουμε κάνει σαν κράτος αρκετές 'ζαβολιές' με τους γείτονές μας. Δεν θα ήταν άστοχο αν έλεγα οτι μας θεωρώ την 'Αμερική των Βαλκανίων'.

------EDIT-------
'Φαντάρος' σημαίνει 'στρατιώτης' στα Αλβανικά.

Εγώ, που ίσως θα είμαι ο μόνος όχι μόνο στο φόρουμ αλλά και σε όλη τη σειρά μου που πήρα ποινή για 'υπερβάλλοντα ζήλο', όταν ήμουν μέσα στον στρατό έλεγα τι κάνω τώρα εδώ. Αλλά όταν το σκέφτομαι πιο ήρεμα:

1. Είχα πολύ καλή φυσική κατάσταση. Στην αρχή, γιατί κάποια μετά από 9 μήνες έγινα μάγειρας στο φυλάκιο και πάχυναν όλοι 5 κιλά. Αρχισε να με πονάει και η μέση μου βέβαια...
2. Διάβασα πολύ. Στο φυλάκιο τελείωσα 33 βιβλία. Αφού δεν υπήρχε τίποτε άλλο να κάνω!
3. Γνώρισα τύπους που δεν θα το περίμενα ποτέ, και κάποιοι ήταν και πολύ ενδιαφέροντες. Περισσότερο έκανα παρέα με τους νεαρούς παρά με τους άλλους σπουδαγμένους (πήγα 29 ετών).
4. Οι αγγαρίες βοηθάνε πραγματικά. Ελάτε τώρα, αγνοείτε τι 'λάντζα' τραβάμε στη δουλειά; Δεν ήταν τίποτα του στρατού! Και ως πεπειραμένος εργένης μάθαινα τους μικρούς πώς να κάνουν σωστό σφουγγάρισμα. Και αυτοί μου έμαθαν να βάφω.
5. Απέκτησα καριέρα. Το ότι έφτιαξα το site του υπουργείου ήταν αρκετό για να προσληφθώ σε μια δουλειά για την οποία δεν είχα σπουδάσει. Αν περίμενα να βγάλω λεφτά από την κοσμολογία...

Και για όσους λένε ότι οι επιστήμονες 'χάνονται' στον στρατό, αναρωτιέμαι σκεφτήκαν ποτέ τι θα ήταν ο στρατός χωρίς τους στρατευμένους γιατρούς, μηχανικούς, κλπ; Του κοστίζει πολύ λιγότερο απ' ότι να τους προσλάβει!

Όσο για τα οπλικά συστήματα, δεν αντιλέγω, χρειάζονται πια ειδίκευση. Αλλά από την άλλη δεν μπορώ να δεχτώ ότι κουβαλούσα για μήνες το οπλοπολυβόλο, αλλά δεν ξέρω καν πώς μπαίνει η δεσμίδα. Διότι επειδή ήταν ολοκαίνουργο δεν έκανα βολές με αυτό για να μην το χαλάσω! Αντε μετά να τους πείσω να μου μάθουν πώς λειτουργούν τα τηλεκατευθυνόμενα αντιαρματικά που είχα βάλει στο μάτι.

Όσον αφορά την ασφάλεια, επειδή έχω διπλή υπηκοότητα χρειάστηκαν διαδικασίες εβδομάδων για να πάρω διαβάθμηση όταν έφτασα στο επιτελείο. Αλλά παρότι πέρναγαν από τα χέρια μου εμπιστευτηκά έγγραφα, ουδέποτε τα διάβασα.

Για τους 'καραβανάδες' έχω να πω ότι ήταν πολύ εύκολο να καταλάβεις ποιος αξιωματικός είχε διαλέξει καριέρα από πεποίθηση, ποιος από επιλογή και ποιος γιατί δεν βρήκε τίποτε άλλο να κάνει. Αλλά ακόμα και στους τελευταίους, υπήρχαν ενδιαφέροντες χαρακτήρες.

Για τις 'αδικίες', έχω κι εγώ τα παράπονά μου. Γιατί ο λιποτακτης 32 ετών που παρουσιάστηκε μαζί μου και στη μονάδα και τον ξαναπέτυχα αργότερα στο επιτελείο έκανε 3 μήνες λιγότερο από εμένα που παρουσιάστικα όπως- όπως για να μην τελειώσει η αναβολή;

Τέλος, στρατός είναι και απαιτείται η πειθαρχία. Φυσικά και υπακούουμε εντολές, αν και καμιά φορά μια εξήγηση δεν κάνει κακό. Δηλαδή, το αφεντικό σας τι σας λέει;

Οπως ειπα ο Στρατός μας κοινωνικοποιεί!
Μέχρι να πάμε είμαστε -οι περισσότεροι- μαθημένοι από τις μαμάδες μας σε όλα τα καλά του κόσμου!
Πάμε εκει και πρέπει να υπακούσουμε στον Δεκανέα απο το Χ χωριό που αν τον βλέπαμε στην πολιτική μας ζωή πιθανότατα δεν θα του δίναμε σημασία!
Υπηρετησα στα σύνορα για 18 μήνες και άλλους 4 στο ΚΕΒΟΠ (+2 εκπαίδευση=24 μήνες)!
Μου έκανε καλό!
Πήγα μικρός όταν ακόμα έκανα επανάσταση εναντίον του συστήματος!
Απολύθηκα έχοντας καταλάβει το μέγεθος του λάθους και στρώθηκα να σπουδάσω!
Κι εγω θα θυμάμαι πάντα πρωϊνά αλλά και βράδια στο Μπέλες και ασκήσεις με βροχή για 5 μέρες και μπάνιο με νερό απο βαρέλι στους -2 και άλλα και άλλα!
Οταν τα ζούσα δεν μπορώ να πω ότι τα εκτιμούσα!
Οταν έφυγα τα θυμόμουνα (και τα θυμάμαι ακόμα) με νοσταλγία!

Ο χρήστης TGD έγραψε:
Αντε μετά να τους πείσω να μου μάθουν πώς λειτουργούν τα τηλεκατευθυνόμενα αντιαρματικά που είχα βάλει στο μάτι.

Χμμ...έκανα τρείς βολές με Milan και πολλές ώρες σε φορητο προσομοιωτή, ζηλεύεις?

Ο χρήστης SAXOGUS2 έγραψε:

Δεν φταις εσύ αλλά...η φαντασία ορισμένων νεοελλήνων τους οποίους τους δικαιολογώ απόλυτα,εφόσον για το μόνο που έμαθαν ότι μπορούν να υπερηφανεύονται ώστε να ικανοποιούν τα ψυχικά τους συμπλέγματα εκτός από τα 'γκολ' του Χαριστέα,τη Χαλκία,τα ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ μετάλλια τα οποία θα τα πληρώσουμε όλοι για χρυσό ακόμα κι'αν είναι ασημένια ή χάλκινα,το πρώτο τραπέζι πίστα,το μουράτο 'τουτού' κτλ...είναι η επανάσταση του '21 και ότι έιχε γίνει 3000 χρόνια πρίν!

Στρατό έχω πάει κι'εγώ αλλά εάν είχα κάποια άκρη ευχαρίστως θα τον απέφευγα!

Έχω ξαναπεί τέτοιες σκέψεις περί γονιδίων(βλ.Χαλκία) και κληρονομικότητας δεν είναι πλεόν ούτε για τα παιδάκια!
Πολλοί νεοέλληνες εγκλωβίζονται στην κατωτερότητά τους και ψάχνουν παραμυθάκια για αισθανθούν ιδιαίτεροι!!

Ας ωριμάσουμε επιτέλους τη σκέψη μας ή τουλάχιστον να την υποβάλλουμαι σε δοκιμασίες!

'ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΛΕΜΗΣΑΜΕ ΣΤΗ ΤΡΟΙΑ,
ΕΣΥ ΜΟΥ'ΓΙΝΕΣ ΠΡΕΖΟΝΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΗΡΕ ΤΟ ΒΑΓΟΝΙ!'
Ν.ΑΣΙΜΟΣ

Συγχαρητηρια για τις αποψεις σου...

Ο χρήστης kouk έγραψε:
Οπως ειπα ο Στρατός μας κοινωνικοποιεί!
Μέχρι να πάμε είμαστε -οι περισσότεροι- μαθημένοι από τις μαμάδες μας σε όλα τα καλά του κόσμου!
...................................
Οταν έφυγα τα θυμόμουνα (και τα θυμάμαι ακόμα) με νοσταλγία!

Αυτά ακριβώς θα έγραφα κι εγώ. Μαυρίλα και σαπίλα τα τεθωρακισμένα, αλλά από νεαρούλη με έκαναν άντρα - όχι 'άντρα' πολλά βαρύ και 'δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου', αλλά άντρα που πάσχιζε εφεξής να τηρεί τις υποχρεώσεις του και που δεν έχανε τον κόσμο στην πρώτη αναποδιά.
Ειδικά μάλιστα στην ελληνική πραγματικότητα με τις (κατά κανόνα) υπερπροστατευτικές οικογένειες, ο στρατός είναι ίσως το έσχατο μέσο για ν' ανεξαρτητοποιηθεί από τους γονείς ένας νέος.

Ο χρήστης manosk έγραψε:

Αυτά ακριβώς θα έγραφα κι εγώ. Μαυρίλα και σαπίλα τα τεθωρακισμένα, αλλά από νεαρούλη με έκαναν άντρα - όχι 'άντρα' πολλά βαρύ και 'δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου', αλλά άντρα που πάσχιζε εφεξής να τηρεί τις υποχρεώσεις του και που δεν έχανε τον κόσμο στην πρώτη αναποδιά.
Ειδικά μάλιστα στην ελληνική πραγματικότητα με τις (κατά κανόνα) υπερπροστατευτικές οικογένειες, ο στρατός είναι ίσως το έσχατο μέσο για ν' ανεξαρτητοποιηθεί από τους γονείς ένας νέος.

Μα στο στρατό ακριβώς είναι που εξαρτιέται πολύ περισσότερο από την οικογένειά του, γιατί με 3 ευρώ το μήνα (εγώ ως σμηνίας έπαιρνα και 4,5 τρομάρα μου) απλά δεν ζεις! Και συνεχίζεις να εξαρτάσαι αφού απολυθείς γιατί δεν έχεις δουλειά κοκ.

Ο χρήστης maxmara έγραψε:

Αντε μετά να τους πείσω να μου μάθουν πώς λειτουργούν τα τηλεκατευθυνόμενα αντιαρματικά που είχα βάλει στο μάτι.

Χμμ...έκανα τρείς βολές με Milan και πολλές ώρες σε φορητο προσομοιωτή, ζηλεύεις?

Π.Α.Ο. 90άρι και 105...Milan...TOW....τώρα ζηλεύεις?!!!!