-
Ο χρήστης hrdoukas έγραψε:
Φορούσε κάτι μποέμ, 'αλήτικα' ρούχα, για ευνόητους λόγους...
Στολή εργασίας...
Μεγάλο κεφάλαιο ο Βασίλης αλλά από ένα σημείο και μετά (το οποίο εγώ χρονικά τοποθετώ στην αρχή της συνεργασίας του με τον Χ.Κροκίδη) άρχισε σταθερά να μετατρέπεται σε καρικατούρα
Τον Κροκίδη εγώ τον αντιπάθησα όταν ήρθαν το '95 ή εκείνη γενικά την περίοδο στα Χανιά για συναυλία. Ο λόγος; Κάτι είχανε κάνει λάθος ο Κροκίδης κι ο ηχολήπτης, με αποτέλεσμα ο ήχος της ηλεκτρικής του κιθάρας να περνιέται ΠΑΝΤΟΥ, σε ΟΛΑ τα υπόλοιπα 'κανάλια' και να τα λασπώνει απίστευτα.
-
Ο χρήστης Asimov έγραψε:
Πρόσωπα & προσωπείαΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ mich@enet.gr
Ζωή σ' ένα χαντάκι, στο δάσος
ΧΙΟΥ ΣΟΓΙΕΡ, 32 ετών, Αγγλος τζέντλεμαν, που έχει μια καλή δουλειά στον φημισμένο οίκο δημοπρασιών Sotheby's στο Λονδίνο, είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου, αν και ο ίδιος θέλει να αποδείξει ότι ιδιαίτεροι είμαστε όλοι εμείς, οι υπόλοιποι και μπορεί να έχει και δίκιο. Ξυπνά κάθε μέρα στις 6, από το επίμονο χτύπημα του ξυπνητηριού του. Αμέσως ανοίγει το ραδιόφωνο για να ακούσει το πρόγραμμα Τοday στο 4ο πρόγραμμα του BBC. (Είναι το καλύτερο και πιο έγκυρο ενημερωτικό πρόγραμμα στο αγγλικό ραδιόφωνο και το ακούνε προπαντός όλοι εκείνοι που θεωρούνται decision makers, δηλαδή που παίρνουν αποφάσεις, που καθορίζουν και ελέγχουν καταστάσεις, που δημιουργούν, όπως λέμε, κλίμα). Ακούγοντας τα νέα και τις αναλύσεις, ο κ. Σόγιερ πλένεται, ξυρίζεται, παίρνει το μπρέκφαστ του και σπεύδει να προλάβει το λεωφορείο για το κεντρικό Λονδίνο.
ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ στη δουλειά του, στους Sotheby's, είναι πάντοτε ντυμένος στην τρίχα, με το παραδοσιακό του κοστούμι Gieves & Hawkes (σήμα κατατεθέν), τα πάντοτε γυαλισμένα του παπούτσια και την σωστά δεμένη γραβάτα του. Επιπλέον, όπως διαβάζω στην εφημερίδα «Ομπσέρβερ» (απ' όπου και αλιεύω την ωραιότατη ιστορία του), ο εξαίρετος αυτός απόφοιτος της Νομικής από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, πηγαίνει τακτικά στο γυμναστήριο και δύο - τρεις φορές την εβδομάδα συναντάται με τους φίλους του και πάνε μαζί σε κάποιο από τα γνωστά μπαρ του Λονδίνου. Με λίγα λόγια, ο κ. Σόγιερ ζει μιαν αρχέτυπη ζωή πρωτευουσιάνου, που έχει και καλή δουλειά. Με μια όμως εξαίρεση: όταν οι φίλοι και συνάδελφοί του επιστρέφουν στα ωραία, μοδάτα λοφτ τους στο Σόρεντιτς, ή στις μεζονέτες τους στο Νότινγκ Χιλ, αυτός κατευθύνεται σ' ένα χαντάκι, σε δάσος κοντά στην Οξφόρδη.
ΕΚΕΙ είναι το σπίτι του! Προσωρινώς. Μέσα σ' ένα χαντάκι, στο δάσος. Στις επιχειρήσεις θα το 'λεγαν downsizing. Ετσι ακριβώς το λέει κι εκείνος. Ελαχιστοποιεί, δηλαδή, τις σπατάλες του και ζει με τα άκρως απαραίτητα. Εγκατέλειψε κάθε πολυτέλεια, και βάλθηκε, ζώντας σχεδόν ασκητικά για έναν χρόνο (και πολύ καλά αντέχει μέχρι στιγμής, ζώντας στο χαντάκι του, στο δάσος κοντά στο χωριό Λούκνορ, στο Οξφορντσάιρ, από τον περασμένο Ιούνιο), να αποδείξει ότι μπορεί κάποιος, σήμερα, να ζήσει μια γεμάτη και ευχάριστη ζωή με ένα απειροελάχιστο των πραγμάτων που απολαμβάνει συνήθως. «Θέλω να κάνω και τους συμπολίτες μου να σκεφθούν πόσα αχρείαστα πράγματα καταναλώνουμε καθημερινώς. Και έχω συνειδητοποιήσει και εγώ πως μπορώ να ζήσω θαυμάσια χωρίς τηλεόραση, χωρίς καναπέ (σ.σ.: αυτά τα δύο πάνε μαζί, άλλωστε), χωρίς χαλιά, ηλεκτρισμό, καρέκλες, τραπέζι, ψυγείο και γκαρνταρόμπα με 50 πουκάμισα, από τα οποία συνήθως φορά μόνο τα 5-6», δήλωσε στην εφημερίδα «Ομπσέρβερ».
Ο ΧΙΟΥ ΣΟΓΙΕΡ τηρεί ένα ημερολόγιο -blog στο Ιντερνετ, στο οποίο καταγράφει την εμπειρία του, ζώντας έξω, στο δάσος, μέρα με τη μέρα. Η διεύθυνση είναι: ditchmonkey.blogspot.com. Λέει, σε κάποια σελίδα του: «Μερικά βράδια μένω ξύπνιος και με τα μάτια ορθάνοιχτα χαζεύω τον ουρανό. Τώρα τελευταία, το μόνο πράγμα που θα ήθελα να έχω, έτσι σαν μικρή μου πολυτέλεια, είναι ένα μικρό προβατάκι. Να το φροντίζω. Να μάθω πώς ζει». Τρελός ή όχι, αυτός ο τύπος αξίζει να τον επισκεφθείτε. Αν όχι στο χαντάκι του, τουλάχιστον στο διαδικτυακό του ημερολόγιο
Προβατίνα για παρέα θέλει?χμμμμμ....
-
Ο χρήστης skullone έγραψε:
Φορούσε κάτι μποέμ, 'αλήτικα' ρούχα, για ευνόητους λόγους...
Στολή εργασίας...
Μεγάλο κεφάλαιο ο Βασίλης αλλά από ένα σημείο και μετά (το οποίο εγώ χρονικά τοποθετώ στην αρχή της συνεργασίας του με τον Χ.Κροκίδη) άρχισε σταθερά να μετατρέπεται σε καρικατούρα
Τον Κροκίδη εγώ τον αντιπάθησα όταν ήρθαν το '95 ή εκείνη γενικά την περίοδο στα Χανιά για συναυλία. Ο λόγος; Κάτι είχανε κάνει λάθος ο Κροκίδης κι ο ηχολήπτης, με αποτέλεσμα ο ήχος της ηλεκτρικής του κιθάρας να περνιέται ΠΑΝΤΟΥ, σε ΟΛΑ τα υπόλοιπα 'κανάλια' και να τα λασπώνει απίστευτα.
κεσκεσε Κροκιδης; Εχω σταματησει να ενημερωνομαι για τα δρωμενα του Βασιληζουμεγιανασακουμε εδω και πανω απο 10 χρονια, οταν ακουσα σε φεστιβαλ ΚΝΕ να παιζει τραγουδια ενος ανθρωπου που ουτε να ακουσει τη λεξη ΚΝΕ δεν αντεχε.
Αλλα οπως λεει και ο Τζιμακος 'Σαν τα κορακια σου χυμανε οταν πεθανεις, οι κομπανιες με τους πρακτορες της ΚΥΠ' -
Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα των Ελλήνων επιβεβαιώνει η Eurostat
Οικονομικά προβλήματα αντιμετωπίζει το 62% των Ελλήνων
news.in.gr, με πληροφορίες από ΑΠΕ, ΜΠΕ
Η αρχή του τέλους έχει ξεκινήσει εδώ και μερικά χρόνια!
Καλά να πάθουμε και εάν γίνετε ακόμα χειρότερα, γιατί η μάζα ξυπνάει μόνο εάν πεινάσει!
Η παροιμία λέει 'στην αναμπουμπούλα, ο λύκος χαίρεται'...
Εάν εννοείς εμένα λύκο το δέχομαι αλλά δεν βλέπω καμία αναμπουμπούλα αλλά μόνο ραστώνη!
-
ΑΠΟ ΤΑ 'ΑΓΡΟΤΙΚΑ' ΣΤΟ 'MEGALICIOUS'
ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΕΝΟΣ ΡΟΚ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ!
-
Ο χρήστης SAXOGUS2 έγραψε:
Εάν εννοείς εμένα λύκο το δέχομαι αλλά δεν βλέπω καμία αναμπουμπούλα αλλά μόνο ραστώνη!Όχι.
Εννοεί τους επίδοξους δημαγωγούς που θα καρπωθούν εξουσίες, λόγω της δικαιολογημένης αγανάκτησης του κόσμου. Θα εμφανιστούν ως Μεσσίες και θα κάνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να γίνουν εξουσία στην θέση της εξουσίας... -
Ο χρήστης greo έγραψε:
κεσκεσε Κροκιδης;Ηλεκτρικός κιθαρίστας που, από πλευράς ήχου, έχει παραμείνει στην εποχή του poodle hair metal και νομίζει πως σωστός ήχος ηλεκτρικής κιθάρας είναι αυτός που θυμίζει μαστουρωμένο κουνούπι εγκλωβισμένο σε άδειο βαζάκι μαρμελάδας.
-
Ο χρήστης skullone έγραψε:
κεσκεσε Κροκιδης;
Ηλεκτρικός κιθαρίστας που, από πλευράς ήχου, έχει παραμείνει στην εποχή του poodle hair metal και νομίζει πως σωστός ήχος ηλεκτρικής κιθάρας είναι αυτός που θυμίζει μαστουρωμένο κουνούπι εγκλωβισμένο σε άδειο βαζάκι μαρμελάδας.
Ακριβώς!
-
Ο χρήστης skullone έγραψε:
Στους εαυτούς τους γιατί δεν απαγορεύουν την είσοδο; Κοντεύουν να γίνουν ζωντανές αποδείξεις για την ύπαρξη μεταθανάτιας ζωής.
Όντως!
Αλλά μερικοί τρέφονται τόσο πολύ από την δημοσιότητα, που δεν μπορούν να κάνουν και αλλιώς.Εντύπωση μου κάνουν και τα ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΛΙΚΙΑ του Βασίλη Παπακωνσταντίνου...
Με το να βγάινει σε αυτήν την άθλια εκπομπή, το 'Megalicious chart live' και αλλού, δεν καταστρατηγεί βάναυσα ό,τι έχει εξυμνήσει, ό,τι έχει τραγουδήσει; Τόσο ελγχόμενα είναι όλα;Ο τύπος την τελευταία δεκαετία και βάλε ξεπέφτει όλο και πιο πολύ!!!
Την εκπομπή δεν την είδα ποτέ μου, απλά σε ένα spot της, είδα την φάτσα του λεγάμενου...
Γιατί, το ότι συμμετείχε κι αυτός στην εκστρατεία με τα 'η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική', το παραβλέπουμε; Ή μήπως τα copy-protected δισκάκια που του βγάζει τώρα η ΕΜΙ;
Τις οίδε τί μάρκα αυτοκίνητο έχει ο Βασιλάκης;
Τις οίδε τί εξοχικό έχει ο Βασιλάκης;
Τις οίδε ΠΟΥ το έχει το εξοχικό του ο Βασιλάκης;;;;;;;;;;Κακομοίρα Σταθέα...Υπήρξαν εποχές που άκουγα τραγούδια του όλη τη μέρα.Ποτέ μου όμως δεν ταυτίστηκα με την πάρτη του,την κάλπικη ιδεολογία που πούλαγε μέσω των δίσκων του και της ''συνεργασίας''του με τον Περισσό.Και μιλάμε για μονοπώλιο
Σαν τραγουδιστής για μένα έδωσε πολλά στο χώρο της μουσικής.Σαν ιδεολόγος όμως πάσχει.. -
Ειλικρινά ψάχνω να βρω άτομα που να ήταν 'από τα μικράτα τους' αριστεροί, αλλά να παραμένουν ουσιαστικά αριστεροί όταν πιάνουν δέκα ευρώ στα χέρια τους. Πραγματικά έχω απογοητευτεί και δεν το λέω περιπαικτικά αλλά με λύπη. Όχι γιατί είμαι αριστερός (δεν είμαι), αλλά γιατί εκτιμώ τους πραγματικούς ιδεολόγους, ανεξαρτήτως ιδεολογίας.
-
Επανερχόμενος στη δίκη περί της υπάρξεως η μη του Ιησού...
http://channels.netscape.com/news/story ... sus_debate
-
**Ανοίγει ο δρόμος για διεύρυνση του ωραρίου και στο Δημόσιο
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Σάββατο, 21 Ιανουαρίου 2006 07:00MΕ ΕΝΤΑΣΗ επανέρχεται από την κυβέρνηση το θέμα των αλλαγών στο καθεστώς λειτουργίας κλάδων της οικονομίας που έχουν σχέση με το ευρύ καταναλωτικό κοινό. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, διαπιστώνει, ότι παρά τις αρχικές αντιρρήσεις, υπάρχει γενικότερα θετική αποδοχή τόσο από τους καταναλωτές, όσο και από τους επιμέρους επαγγελματικούς κλάδους των πρωτοβουλιών της.**
Κάποτε οι επικοινωνιολόγοι της Θάτσερ της είχανε προτείνει πως εάν θέλει να ξεκινήσει τις περίφημες μεταρρυθμίσεις της θα πρέπει να τις κάνει όλες μαζί γιατί σύμφωνα με τις ερευνές τους η μάζα μπορεί να αντιδράση μόνο εάν δέχεται ένα-ένα τα 'χτυπήματα', όταν όμως της έρθουν όλα μαζί το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κοιτάει παθητικά.
'Εχει ο καιρός γυρίσματα!
-
Και γιατί να μη διευρυνθεί το ωράριο δηλαδή; Με (αμοιβόμενες) υπερωρίες ή με υπαλλήλους που θα εργάζονται με ημιαπασχόληση;
Γιατί ο πολίτης να πρέπει να παίρνει κανονική άδεια από τη δουλειά του για να προλάβει ανοιχτές υπηρεσίες που κλείνουν πχ τα ταμεία τους στις 1 μμ; -
Τη Πέμπτη το απόγευμα με ειδοποίησαν τηλεφωνικά από τον ΟΤΕ ότι έχω ένα απλήρωτο λογαριασμό. Τη Παρασκευή το μεσημέρι στις 2:15 πήγα στο κατάστημα του ΟΤΕ και πλήρωσα κανονικά. Άλλες εποχές.
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Ειλικρινά ψάχνω να βρω άτομα που να ήταν 'από τα μικράτα τους' αριστεροί, αλλά να παραμένουν ουσιαστικά αριστεροί όταν πιάνουν δέκα ευρώ στα χέρια τους. Πραγματικά έχω απογοητευτεί και δεν το λέω περιπαικτικά αλλά με λύπη. Όχι γιατί είμαι αριστερός (δεν είμαι), αλλά γιατί εκτιμώ τους πραγματικούς ιδεολόγους, ανεξαρτήτως ιδεολογίας.καλως ή κακως οι ιδεολογιες πεθαναν τη μερα που γεννηθηκαν
-
Επειδή είναι κρίμα να περάσει έτσι,
από τον φίλο balo........
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_art ... 006_170942
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Και γιατί να μη διευρυνθεί το ωράριο δηλαδή; Με (αμοιβόμενες) υπερωρίες ή με υπαλλήλους που θα εργάζονται με ημιαπασχόληση;
Γιατί ο πολίτης να πρέπει να παίρνει κανονική άδεια από τη δουλειά του για να προλάβει ανοιχτές υπηρεσίες που κλείνουν πχ τα ταμεία τους στις 1 μμ;Πάντως εγώ είμαι κατά της διεύρυνσης του ωραρίου στα καταστήματα. Αυτό ουσιαστικά βοηθάει μόνο τα μεγάλα πολυκαταστήματα και θάβει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τα πολυκαταστήματα βεβαίως βεβαίως θα προσλάβουν αυτό το επιπλέον προσωπικό με επαχθείς όρους.
Πολύ λίγες μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ειδικά όσες βρίσκονται σε μικρές πόλεις) θα μπορέσουν να προσλάβουν προσωπικό (δεν τους παίρνει). Έτσι, τα ίδια άτομα θα δουλεύουν περισσότερο χωρίς ουσιαστικά να έχουν αύξηση των αποδοχών τους. Και αυτό γιατί τα ωράρια καθορίζονται ουσιαστικά από το την ζήτηση. Αν είχαν δουλειά, μόνοι τους θα ζητούσαν απελευθέρωση του ωραρίου...
Σε ό,τι αφορά τις δημόσιες υπηρεσείες, ναι, θα μπορούσε να γίνει κάτι. Θα μπορούσαν οι υπάλληλοι να μοιράσουν τις (υπερωριακές) βάρδιες μεταξύ τους, ώστε μια υπηρεσεία να μένει περισότρες ώρες ανοικτή και έτσι να εξυπηρετείται καλύτερα το κοινό.
-
Το άγριο θεριό της νιότης
Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ
ΘΑΥΜΑΖΑ τους αναρχικούς. Και τους ληστές τραπεζών θαύμαζα. Είναι πρόσωπα μυθιστορηματικά, κινηματογραφικά, μυθικά, που καταφέρνουν να δραπετεύσουν απ' τη μίζερη καθημερινότητά μας. Γι' αυτό πρωταγωνιστούν στα βιβλία και στις οθόνες μας.
ΕΧΟΥΝ δίκιο σ' αυτά που λένε οι αναρχικοί. Κι όποιος πει πως αυτά είναι πραγματικές ουτοπίες, θα του αντιτείνουν την Κρονστάνδη, την Παρισινή Κομμούνα, τις Διεθνείς Ταξιαρχίες στον εμφύλιο της Ισπανίας, όπου κυβέρνησαν για λίγο και είχαν οκτώ υπουργούς. Τις ουτοπικές τους πραγματικότητες.
ΚΑΙ οι ληστές, μεταξύ μας, δεν κάνουν διαφορετική δουλειά απ' τις τράπεζες. Ενα και το αυτό είναι. Θέμα νομιμότητας υπάρχει, όχι νομιμοποίησης. Αν τις πληρώνεις δέκα φορές απάνω με τα πανωτόκια και δεν σου λάχει να φας καμιά αδέσποτη όπως ο λαχειοπώλης, μπορείς εύκολα να πεις σαν τον Παύλο (τον Σιδηρόπουλο): «Ληστέψανε την τράπεζα/ και τι με νοιάζει εμένα;/ δεν είμαι με κανένα/ άντε και καλή τύχη μάγκες»!
ΠΡΕΠΕΙ να 'χεις γκατς, να 'σαι αποφασισμένος για όλα ή να βράζει το αίμα σου ή να μην έχεις καμία συναίσθηση του κινδύνου για να γίνεις (επάγγελμα -τι επάγγελμα;- επάγγελμα) ληστής. Πόσο μάλλον αν θέλησες να μιμηθείς τον Ντουρούντι στο κέντρο της Αθήνας στα 20 και κάτι σου. Μες στη μεθυστική αυταπάτη και την αλαζονεία ότι (εσύ!) μπορείς να γυρίσεις τον κόσμο ανάποδα, την κοινωνία.
ΤΟ άγριο θεριό της νιότης νιώθει παντοδύναμο μες στην αδρεναλίνη του και είναι πολύ εύκολο απ' τον ιδεολογικό πυρετό να οδηγηθεί σ' έναν παράδοξο, ανορθόδοξο μεσσιανισμό. Το καταλαβαίνω καλά αυτό. Κι όποιος δεν μπορεί καν να το προσεγγίσει, πώς να το εξηγήσει;
ΕΙΝΑΙ οι αγαπημένοι μας ήρωες, γιατί μας υπερβαίνουν, οι ληστές των τραπεζών· στις ταινίες και στα βιβλία. Κυρίως όσοι δεν ονειρεύονται τον πλούτο, όσοι δεν έχουν ταπεινά ελατήρια. Οταν όμως καμιά φορά βγαίνουν από κει και προσπαθούν να ενοχλήσουν την παγιωμένη πραγματικότητά μας, τα πράγματα γίνονται πολύ άσχημα. Γι' αυτούς! Κυρίως γι' αυτούς.
ΚΑΙ για μας, ενδεχομένως, άμα βρεθούμε στο διάβα τους. Τότε παύουμε να τους θαυμάζουμε. Απορούμε. Πώς είναι πεπεισμένοι, τόσο φανατισμένοι, τόσο σίγουροι ότι με τις ενέργειές τους μπορούν να καλυτερέψουν στο ελάχιστο τις δικές μας τις ζωές. Ο μυθιστορηματικός μύθος τους καταρρέει: τους αμφισβητούμε.
ΟΤΑΝ δεν πρόκειται πια για θέαμα αλλά για πραγματικότητα, τόσο διαφορετική από τη δική μας, είναι ο γιος του διπλανού μας (ποτέ) δεν εγείρει η πραγματικότητα δέος και θαυμασμό. Φόβο εγείρει. Που δεν μας επιτρέπει ούτε καν να καταλάβουμε, να δικαιολογήσουμε, να συμμεριστούμε. Μόνο η μάνα τους και δέκα φίλοι τους μπορούν να συμπονέσουν.
ΕΖΗΣΑ στη μεταπολίτευση πολλούς που πίστεψαν πραγματικά ότι μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο τώρα, πως θα γίνει μεγάλη επανάσταση αύριο. Με την αφοπλιστική βεβαιότητα πως εκείνοι αποτελούν την πρωτοπορία που θ' αλλάξει τα πάντα, κι ας «κοιμάται η κοινωνία».
ΜΕ αίσθηση χρέους, καθήκοντος, ιστορικής αποστολής. Για το καλό των άλλων -που δεν καταλαβαίνουν;- όχι από αντίδραση, εκδίκηση, επιθετικότητα. Η βία ήταν αναγκαίο μέσον για ν' αντισταθείς στη βία, όχι θεός. Δεν είναι έτσι πια. Οι ιδεολογίες υποχωρούν, δεν έχουν αντίκρισμα και η αντίδραση γίνεται εκδικητική και γι' αυτό τυφλή και επικίνδυνη.
ΔΕΝ τα γράφω αυτά επειδή δεν μπορώ να ληστέψω μια τράπεζα, από ζήλια επειδή πλέον στα 40φεύγα μου δεν μπορώ να τρέξω γιατί είμαι χοντρός με κουτσουρεμένη αναπνοή. Ούτε επειδή είμαι συμβιβασμένος, βολεμένος (εγώ; δεν φαντάζεσαι!...) και το μόνο όπλο που αξιώθηκα να κρατήσω στα χέρια μου ήταν αυτό που έκανα λάστιχο μικρός. Ή από κατάθλιψη γιατί οι μικρές επαναστασούλες μου, οι προβοκατσιούλες μου, δεν έπιασαν τόπο.
ΗΜΟΥΝ και είμαι αντίθετος στους αυτόκλητους, στις φωτισμένες πρωτοπορίες, στους (χωρίς ειρωνεία) παλικαράδες. Απεχθάνομαι τους κάθε είδους μεσσίες γιατί ποτέ τους δεν ήταν βαθιά δημοκρατικοί κι όταν τους δοθεί η ευκαιρία γίνονται «σωτήρες». Δεν γυρίζω μάγουλο, αλλά από παιδί ήμουν και είμαι εναντίον της βίας. Ακόμη κι αν τη χρησιμοποιούν οι ανίσχυροι. Γιατί η βία φέρνει περισσότερη βία και καταπίεση και οι εκάστοτε ισχυροί θα έχουν πάντα υπεροπλία. Να πάρω τη θέση τους, δεν ενδιαφέρομαι.
ΚΑΝΕΙΣ δεν αλλάζει αν δεν θέλει ή δεν έχει έρθει η ώρα του να αλλάξει. Αυτό κατάλαβα. Κι όταν οι «επαναστατικές πρωτοπορίες», οι ιδεολόγοι, οι μεσσίες απογοητεύονται, τότε ο καταπιεσμένος δίνει μια και σπάζει τα δεσμά. Ξεπερνάει τον εαυτό του για λίγο, μεγαλουργεί και μετά ξανακρύβεται στην πραγματικότητά του. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία.
ΜΕΧΡΙ τα 33 ένιωθα ότι έχω χρέος να κουβαλάω τις αμαρτίες του κόσμου στους ώμους μου. Τώρα πια, όχι! Δεν είμαι τόσο παρανοϊκός και εγωιστής. Θα «σωθεί» μόνο όποιος το θελήσει. Αν καταφέραμε να πούμε κάποτε κάτι, όποιον τον ενδιαφέρει ας το αναζητήσει κι ας το αξιολογήσει. Σ' αυτή την ηλικία χρειαζόμαστε γνώση, ανεκτικότητα και σοφία για να 'μαστε δίκαιοι και να ζούμε με αξιοπρέπεια.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 19/01/2006
-
Από Ελευθεροτυπία 23/01/06.
Πανάκριβα πληρώνουμε τις κάρτες
Περί το 1 δισ. ευρώ πληρώνουν ετησίως για τόκους οι κάτοχοι των πιστωτικών καρτών. Η χρήση του πλαστικού χρήματος στη χώρα μας καταλήγει να είναι ιδιαίτερα δαπανηρή καθώς, όπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, το πραγματικό ετήσιο επιτόκιο που καταβάλλουν όσοι δανείζονται με πλαστικό χρήμα κυμαίνεται στο 17% με 18%. Παρά ταύτα ολοένα και περισσότεροι χρησιμοποιούν την πιστωτική τους κάρτα όχι μόνο για την επί πιστώσει κατανάλωση, αλλά για να δανειστούν μετρητά.
Υπολογίζεται ότι από τα 8,5 δισ. ευρώ που έχει φτάσει το χρέος των νοικοκυριών στις πιστωτικές κάρτες, τα 2 δισ. ευρώ αφορούσαν αναλήψεις μετρητών από τα ATMs μέσω πιστωτικών καρτών.
Κοινωνικό πρόβλημα
Το υψηλό κόστος χρήσης των πιστωτικών καρτών σε συνδυασμό με την άφρονα χρήση που επιδεικνύουν αρκετοί καταναλωτές έχουν οδηγήσει μια μεγάλη μερίδα εξ αυτών σε οικονομικό τέλμα. Η πραγματικότητα αυτή «πιστοποιείται» από τις χρυσές δουλειές που κάνουν οι τράπεζες με τα προγράμματα συγκέντρωσης οφειλών.
Κατ' ουσίαν στην παρούσα φάση οι τράπεζες συναγωνίζονται όχι για να προσελκύσουν νέους πελάτες, αλλά αναζητώντας τρόπους με τους οποίους η κάθε μία θα «υφαρπάξει» τους πελάτες από την άλλη. Το δέλεαρ για τους υπερδανεισμένους καταναλωτές είναι τα χαμηλότερα επιτόκια που προσφέρονται για την περίσταση αυτή σε συνδυασμό με την επίπλαστη δυνατότητα που τους παρέχεται να «ξαναβγούν στην αγορά». Ωστόσο στην πραγματικότητα εγκλωβίζονται ολοένα και περισσότερο στο φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης.
Την εικόνα αυτή, αντεστραμένη όμως, βλέπουν οι τραπεζίτες αισιοδοξώντας ότι η καναλωτική πίστη έχει περιθώρια περαιτέρω ανόδου στη χώρα μας. Ιδιαίτερα μάλιστα στις πιστωτικές κάρτες αναφέρουν ότι η χρήση των κατόχων τους στην Ελλάδα είναι σαφώς πιο περιορισμένη σε σύγκριση με αυτή των άλλων Ευρωπαίων. Ωστόσο παραλείπουν να αναφέρουν μια ποιοτική διαφορά η οποία συνίσταται στην εκ διαμέτρου διαφορετική χρήση της πιστωτικής κάρτας που γίνεται στην Ελλάδα, ως μέσου δανεισμού, απ' αυτή που γίνεται στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ ως μέσου διευκόλυνσης των κατόχων της.
Ως μέσον δανεισμού
Ετσι παρ' όλο που τα επιτόκια στην Ελλάδα είναι συγκριτικώς υψηλότερα απ' αυτά στην Ε.Ε, οι Ελληνες επιμένουν να χρησιμοποιούν τις πιστωτικές κάρτες ως μέσο δανεισμού, απ' όπου προκύπτει και η μικρή σχετικά χρήση τους.
Ο κίνδυνος της υπερχρέωσης των νοικοκυριών, όχι μόνον από τις πιστωτικές καρτές αλλά και από καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, δεν αφήνει αδιάφορη την Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία ωστόσο δεν διαθέτει πολλά περιθώρια παρέμβασης. Ετσι, για ακόμη μία φορά προχωρεί στη διεξαγωγή έρευνας η οποία θα αποτυπώνει τις διαστάσεις του προβλήματος
-
Από Ελευθεροτυπία 23/01/06
Κλείνει 10 εργοστάσια
Από τη μαζική παραγωγή στις μαζικές απολύσεις. Η αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Ford πρόκειται να ανακοινώσει σήμερα το κλείσιμο δέκα εργοστασίων της, που σημαίνει απώλεια εργασίας για 25.000 άτομα
"ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ"