Μιχάλη, τελικά με τον Behringer τι έγινε?
Τι μοντέλο είναι? Εμπρός γιατι ατονήσαμε...
Μεταξύ ακριβού (12-15m Oehlbach) DVI και αντίστοιχου μήκους Υ Pb Pr τι θα διαλέγατε για βιντεοπροβολή από DVD και από PC?

Ο χρήστης TGD έγραψε:
Η TDL ..... Ήταν πραγματικά καλά ηχεία στην εποχή τους.

Η ΤDL όπως και η Wharfedale ξέπεσε οικονομικά και το όνομά της αγοράστηκε από εταιρείες που παράγουν φτηνά ηχεία σε φτηνές χώρες της άπω ανατολής. Στην Αγγλία υπάρχουν καινούργια μοντέλα TDL.....τα οποία μάλλον ελάχιτση σχέση έχουν με τα παλιά....

Οχι και τόσο ξεπεσμένη η Wharfedale!!! Ανήκει στον όμιλο της Verity. Για την ιστορία, το 1992 δημιουργήθηκε με τη συγχώνευση των εταιρειών Mission & Wharfedale Plc η νέα εταιρεία Verity Group Plc. Μετά προχώρησε στην ενσωμάτωση της οργάνωσης της εταιρείας Quad και άλλων, ενώ έχει και όλα τα δικαιώματα και την τεχνογνωσία της τεχνολογίας NXT flat panel.

http://www.nxtplc.com/general/nxthistory.pdf

Δε νομίζω πως τα Quad και τα Μission θεωρούνται φτηνά ηχεία εξ Ανατολής προερχόμενα...

Ο χρήστης n_olympios έγραψε:
Δε νομίζω πως τα Quad και τα Μission θεωρούνται φτηνά ηχεία εξ Ανατολής προερχόμενα

Κι όμως τα περισσότερα μοντέλα τους στην Κίνα φτιάχνονται πια...

Ο χρήστης TGD έγραψε:

Δε νομίζω πως τα Quad και τα Μission θεωρούνται φτηνά ηχεία εξ Ανατολής προερχόμενα

Κι όμως τα περισσότερα μοντέλα τους στην Κίνα φτιάχνονται πια...

Xαλασε ο κόσμος μας...
Άντε να βρεις κάτι ξεχωριστό στις μέρες μας!

Ο χρήστης n_olympios έγραψε:
Οχι και τόσο ξεπεσμένη η Wharfedale!!! Ανήκει στον όμιλο της Verity. Για την ιστορία, το 1992 δημιουργήθηκε με τη συγχώνευση των εταιρειών Mission & Wharfedale Plc η νέα εταιρεία Verity Group Plc.

Μπορεί να είναι έτσι αλλά για μερικά χρόνια νομίζω έβγαζε πολύ δεύτερα ηχεία, ίσως να ήταν η ξεπεσμένη φάση της αρχικής εταιρείας ή ίσως να υπήρξε κάποια ενδιάμεση φτηνιάρικη φάση/ιδιοκτήτης ή ίσως να άργησε η Verity να την αναβαθμίσει....

Δε νομίζω πως τα Quad και τα Μission θεωρούνται φτηνά ηχεία εξ Ανατολής προερχόμενα...

Όντως πλέον και πολλά καλά πράματα φτιάχνονται ή έστω συναρμολογούνται σε χώρες με φτηνά εργατικά άπω ανατολικές ή απλά ανατολικές.

Για καμιά δεκαετία η Wharfedale όντως έβγαζε ηχεία που ακόμα και η Roister θα τα θεωρούσε υπερβολικά κακοσχεδιασμένα (ακουστικά/ηλεκτρονικά) και κακοφτιαγμένα για να τα βγάλει στην παραγωγή.

Ο χρήστης skullone έγραψε:
ακόμα και η Roister .

Διακρινω μια ιδιαιτερη συμπαθεια προς την εν λογω εταιρεια????

Και όχι μόνον προς αυτήν... Ιδιαίτερη 'συμπάθεια' τρέφω και για το ελεεινό Yamaha NS-10, ίσως το χειρότερο δίδρομο βάσης που έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία 20 χρόνια. Κι όμως, όλοι οι ανόητοι το χρησιμοποιούν για... μόνιτορ στα ροκ στούντιο (επειδή παίζει κάπως δυνατά), με αποτέλεσμα να έχουμε τρισάθλιες ηχογραφήσεις.

Καλά ρε skull μην εξάπτεσαι. Άμα εσύ θελήσεις ποτέ να ηχογραφήσεις θα κάνουμε mastering σε κατιτις καλύτερο... Κανά Ναυτίλο ίσως....
Πλάκα στην πλάκα και τα genelec 1029Α δεν είναι κακά.
Για πραγματικά καλό πάμε σε Adam και βλέπουμε. Και μετά ξύπνησες.
Ξέρεις πολλούς ηχολήπτες που να γνωρίζουν τις διαφορές μεταξύ αυτών;
Μάλλον ασχολούνται περισσότερο με το να χαλούν τον ήχο αποσταθμίζοντάς τον.
Αλίμονο μας.

Εχω ακούσει και ηχογραφήσεις με Ναυτίλο ως monitor και πάλι δε μου αρέσει το αποτέλεσμα. Ας μη ρίχνουμε το βάρος στα Yamahaκια, τα οποία είναι πολύ τίμια ηχεία. Αν δεν έχει αυτί ο ηχολήπτης ή, ακόμα χειρότερα, αν οι δισκογραφικές εταιρείες δε δίνουν το βάρος της παραγωγής στην καλή ηχογράφηση/ηχοληψία, πώς να βγει σωστό αποτέλεσμα?

Kαπου ειχα διαβασει για το λογο που χρησιμοποιουν τα Υamaha σε στουντιο ενω ειναι οντως μετρια ηχεια.Αν θυμαμαι καλα ενα απο τους λογους ειναι οτι επειδη ειναι τσιριχτο το τουιτερ μια κακη ηχογραφηση την κανει αθλια και ετσι 'ξυπνανε' οι ηχοληπτες και το ξαναδουλευουν.Και ενας αλλος ειναι απο κεκτημενη ταχυτητα.Οταν ειχαν βγει ηταν καλα και πανω σε αυτα ειχαν μαθει να δουλευουν και ετσι για σιγουρια συνεχισαν με αυτα!!!!!!
Παντως η roister ειχε βγαλει και δυο καλα ηχεια(και μενα δεν μου αρεσε ποτε ο σκληρος τους ηχος).Τις Στηλες και αυτο με τα εξι μεγαφωνα χωρις κουτι.
Και μιας και το αρχισαμε με τις ηχογραφησεις να ξαναεπαναφερω ενα θεμα που το ειχα προτεινει και παλιοτερα.
Να γραφουμε ποιο δισκακι εχει καλη ηχογραφηση ανεξαρτητα απο την καλλιτεχνικη του αξια.
Πχ κατα την γνωμη μου και με τα μηχανηματα μου αριστη εγγραφη εχει ο δισκος του Πορτοκαλογλου και ο καινουργιος της Patti Smith ενω αθλια ο καινουργιος των Strokes.Μετρια παντα το ενα πανω στο αλλο και τσιριχτα ο καινουργιος του Morrissey(αλλα ειναι δισκαρα!!!)

Ο χρήστης MDVQ έγραψε:
Kαπου ειχα διαβασει για το λογο που χρησιμοποιουν τα Υamaha σε στουντιο ενω ειναι οντως μετρια ηχεια.Αν θυμαμαι καλα ενα απο τους λογους ειναι οτι επειδη ειναι τσιριχτο το τουιτερ μια κακη ηχογραφηση την κανει αθλια και ετσι 'ξυπνανε' οι ηχοληπτες και το ξαναδουλευουν.Και ενας αλλος ειναι απο κεκτημενη ταχυτητα.Οταν ειχαν βγει ηταν καλα και πανω σε αυτα ειχαν μαθει να δουλευουν και ετσι για σιγουρια συνεχισαν με αυτα!!!!!!

κάποιοι ηχολήπτες μάλιστα, κάλυπταν τα τουίτερ με τσιγαρόχαρτο, για να κοπεί ο πολύς 'τσίγκος' από τις υψηλές συχνότητες. πάντως, σε ακροάσεις Α-Β σε studio όπου χρησιμοποιούνταν τα yamaha ως nearfield, με το που άκουγες οποιοδήποτε άλλο ηχείο, τα μικρά 'ξεβρακώνονταν'. ίσως όμως τελικά αυτή να ήταν η κυριότερη αρετή τους: το ότι ήταν ένα μέτριο ηχείο, όπως και τα ηχεία στα περισσότερα σπίτια, με αποτέλεσμα ο παραγωγός να έχει μια καλή εικόνα για αυτό που θα εισέπραττε το μέσο αφτί, και όχι ο audiophile (που ως γνωστόν, αποτελούν μη σημαντικό μέγεθος για τις δισκογραφικές, δυστυχώς).

Πχ κατα την γνωμη μου και με τα μηχανηματα μου αριστη εγγραφη εχει ο δισκος του Πορτοκαλογλου και ο καινουργιος της Patti Smith ενω αθλια ο καινουργιος των Strokes.Μετρια παντα το ενα πανω στο αλλο και τσιριχτα ο καινουργιος του Morrissey(αλλα ειναι δισκαρα!!!)

από (σχετικά) πρόσφατες ηχογραφήσεις, με εντυπωσίασε το 'strays' των jane's addiction: καθαρό και ογκώδες.
μη γελάσετε, αλλά μου άρεσε και το 'elephant' των white stripes ως άποψη: τα πάντα βουίζουν, αλλά έτσι παίζει η μπάντα, και ως εκ τούτου το θεωρώ πολύ τίμιο. και είναι και δισκάρα...
από λίγο παλιότερα, το 'whip it on' των raveonettes.

το καινούργιο του morrissey δεν το έχω ακούσει, μιχάλη, αλλά επειδή οι smiths ήταν για πολλά χρόνια η αγαπημένη μου μπάντα, ό,τι και να κάνει πλέον δεν θα με πείσει. και ελπίζω να μην επανασυνδεθούν κι αυτοί, όπως οι pixies... (βγήκαμε off topic, φοβάμαι).

Tα monitor ηχεία που χρειάζονται στα studios έχουν διαφορετικό σκοπό από αυτά που θέλουμε εμείς στο σπίτι μας και για αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις είναι λάθος να πάρουμε τέτοια ηχεία. Εμείς θέλουμε μουσικά όργανα που να δημιουργούν μουσική ενώ εκείνοι θέλουν εργαστηριακό εργαλείο που να βγάζει ήχο.... δεν είναι το ίδιο.
Αν και μερικές φορές παλιά τα monitor ηχεία τους βολεύει να τα χρησιμοποιούν ακόμα για να έχουν σημείο αναφοράς.
Το πρόβλημα νομίζω (κάπου το διάβασα δηλαδή) δεν είναι τόσο στα ηχεία στο studio ούτε στο αυτί του χειριστή αλλά στην ηχοληψία και την άπειρη διαδρομή σε καλώδια και συσκευές από όπου περνάει ο ήχος. Μάλιστα με την ψηφιακή εποχή τα ενδιάμεσα στάδια μάλλον έχουν πολλαπλασιαστεί ενώ εισέρχεται και η έννοια της συμπίεσης....
Έχω πραγματικά εντυπωσιαστεί από το άκουσμα καλής δουλειάς. Η εντύπωσή που έχω είναι ότι είναι πολύ μεγαλύτερη η διαφορά που προκύπτει σε μέτριο σύστημα με καλή ηχογράφηση σε soundstaging και ακρίβεια και και και .... από ότι καλύτερο σύστημα με μέτρια ηχογράφηση!
Όπου υπάρχει η υπογραφή της Naim, Chesky κλπ το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό.

Και μια που το είπε ο onyx !, να μερικές εταιρείες τις οποίες αξίζει να αναφέρουμε για την ποιότητα ηχογράφησης.

Naim
Chesky
Telarc
Sheffield Labs + Coustic (όσο προλαβαίνετε)
Reference Recordings
Red Rose (του Mark Levinson)

http://www.stereophile.com/records2die4/

Και ένα πολύ καλό site (αγγλικό δυστυχώς)

http://www.vivante.co.uk

Μπραβο που μπηκατε στο κοπο να τα βρειτε ολα αυτα.
Θα σας ...ζορισω ομως ακομα λιγο γιατι ....
1)τα δισκακια αυτα ειναι παντα πολυ ακριβοτερα(ή οχι???)
2)ειναι δυσκολο να τα βρεις
3)το μουσικο τους περιεχομενο ειναι επιλεκτικο

Αρα μπειτε στον κοπο καλοι φιλοι και γραφτε τις εντυπωσεις σας για αυτα που τα βρισκουμε στο οποιοδηποτε δισκαδικο και τα εχουμε ηδη στις δισκοθηκες μας.
Φοβερες εγγραφες, το πρωτο των Bent ,το'χαρουμενοιστηνπολη...'των Πυξ-Λαξ και τα τελευταια cd απο τις Τρυπες και Ξυλινα Σπαθια.
Απαραδεκτο το live των Rage againest the machine.

1)τα δισκακια αυτα ειναι παντα πολυ ακριβοτερα(ή οχι???)

Έχουν την ίδια περίπου τιμή με τα άλλα (+/- 2?)

2)ειναι δυσκολο να τα βρεις

Όχι περισσότερο από πολλά 'ψαγμένα' ροκ. Αντί να πας ροκ σιτι πας βιντεορυθμο... άσε που Decca και Philips (που έχουν πολλές καλές ηχογραφήσεις) βρίσκεις και σε metropolis.

3)το μουσικο τους περιεχομενο ειναι επιλεκτικο

Δεν είναι για όλους αλλά δεν το θεωρώ εξεζητημένο. Το ρεπερτόριό τους περιλλαμβάνει Blues, Jazz, Ethnic ακόμα και Rock απλώς είναι λίγοι οι μουσικοί που ξέρουν την διαφορά που θα έχει ο ήχος τους με καλή ηχοληψία/επεξεργασια, όχι βέβαια οτί σκάνε κιόλας...

Ένας δίσκος που παίζει καλύτερα όσο καλύτερο είναι το σύστημα είναι το Fire Garden του Steve Vai. Εντυπωσιακό!

Αλήθεια ο Βιντεορυθμός είναι ακόμα στην Καλλιθέα ή μετακόμισε όπως μου έλεγε;

'Death Cult Armageddon' από Dimmu Borgir.Απίστευτη παραγωγή,ειδικά για το είδος (black metal).Το track 4 (lepers among us) είναι το πρώτο που ακούω για να τσεκάρω τα μπάσα του συστήματο,βάθος και έλεγχος.

Πάντως απ' ότι έχω καταλάβει,εκτός των 'μικρών' και σχετικά εξειδικευμένων εταιριών,όπως αυτές που αναφέρθηκαν,κατά τ'άλλα η παραγωγή έχει να κάνει με το studio που ηχογραφήθηκε ο δίσκος καθώς και με το παραγωγό που τον επιμελήθηκε και όχι τόσο με την εταιρία.

Θυμάται κανείς τον πρώτο δίσκο των Venom; Οι 'θεμελιωτές' του death metal. Αφήνοντας την απόλυτη γελοιότητα του death/black metal ως τεχνοτροπίας, νοοτροπίας, φιλοσοφίας και στάσης ζωής (αυτό βεβαίως αγγίζει πιο πολύ τους ακροατές του είδους αυτού, γιατί οι ερμηνευτές του λέξη δεν πιστεύουν) κατά μέρος, ο δίσκος αυτός είχε έναν πολύ σκληρό ήχο λόγω απαράδεκτης παραγωγής.