Κατοπιν εορτης :αν ψαξεις στα μεταχειρισμενα μπορει να βρεις το ανταλλακτικο στο δικο σου χρωμα και απλα να το βαλεις στην θεση του.

Είναι το καπάκι του καθρέπτη στο Astra. Απίθανο να βρω για περσινό μοντέλο κάτι σε μάντρα και μάλιστα στο χρώμα του αυτοκινήτου.
Δε βαριέσαι, θα μπορούσε να μου έχει βάλει μέσα καμιά πόρτα.
Αλλά 50 ευρώ σύνολο για ένα καπάκι μου φαίνονται πολλά. Θα ρωτήσω τον φαναρτζή. Καλά λες sirgus, μπορεί να βγουν αναθυμιάσεις, άκυρον!

εγώ είχα βάψει κάποτε 2 προφυλακτήρες και 1 σποιλερ και μου χρέωσε 60ε. Βάλε κάτω και υπολόγισε τα δίφραγκα που θα χρεώσει σε σένα.

30 ζήταγε η αντιπροσωπεία, 25 ο φαναρτζής. Ο τελευταίος μου είπε ότι 15 ευρώ κάνουν μόνο τα υλικά και 10 η δουλειά του.

Πάω λοιπόν κι εγώ κι αγοράζω: ένα σπρέυ με αστάρι για πλαστικά 6 ευρώ, ένα σπρέυ με το χρώμα του αυτοκινήτου που το έφτιαξαν από τον κωδικό του στο ειδικευμένο χρωματοπωλείο 12 ευρώ και ένα πολύ ψιλό γυαλόχαρτο 70 λεπτά. Σύνολον ~19 ευρώ.

Έτριψα απαλά με το ψιλό γυαλόχαρτο την επιφάνεια του πλαστικού και το σκούπισα να φύγουν οι σκόνες και τυχόν δαχτυλιές. Μετά το κάλυψα με το αστάρι, δυο στρώματα λεπτά στο άψε-σβήσε (δεν θέλει πολύ).
Κατόπιν 2-3 στρώσεις χρώμα-> πρέπει να κρατάς το σπρέυ σε απόσταση 20 εκατοστών και να κάνεις γρήγορες οριζόντιες κινήσεις μέχρι να καλυφθεί το πλαστικό καλά. 10-20 λεπτά αναμονή και άλλο ένα χέρι, ίσως και ένα τρίτο για σιγουριά.
Τέλος το γυαλιστικό σπρέυ (αυτό το είχα, αλλά δεν είναι ακριβό, κάπου 3 ευρώ κάνει). Αυτό θέλει προσοχή γιατί δίνει το τελικό φινίρισμα. Δεν αρκεί να περαστεί όλη η επιφάνεια ομοιόμορφα, αλλά πρέπει, προκειμένου να γυαλίζει μετά το βαμμένο ανταλλακτικό, να πέσει κάμποσο, μέχρι να φαίνεται η γυαλάδα. Δεν πρέπει όμως να το παρακάνουμε γιατί αν η επιφάνεια είναι κάθετη, μπορεί να τρέξει. Δύο χέρια λοιπόν με τον ίδιο τρόπο που περνάμε το χρώμα, αλλά σε μεγαλύτερη ποσότητα και πάπαλα.
Το αφήνουμε σε καθαρό μέρος χωρίς σκόνες για να στεγνώσει καλά.

Χρησιμοποίησα λιγότερα από τα μισά υλικά (αστάρι ακόμα λιγότερο), άρα στην πραγματικότητα το βάψιμο μου στοίχισε γύρω στα 10 ευρώ μάξιμουμ. Κι έχω υλικά για μελλοντικές μικροδιορθώσεις (αχρείαστα να' ναι).
Αυτά.

Σωστός

Ωραίος ο Μάνος!!!

Ερωτηση στους συμφορουμιτες:
Φιλος μου τρακαρε ενα 3θυρο Fiat Punto στο πισω αριστερο φτερο οπου εχει κανει ενα αρκετα μεγαλο βαθούλωμα. Γυρισε πολλούς φαναρτζηδες που του ειπαν να το αλλάξει το φτερο. (Μονο) ενας στον Νεο Κοσμο του ειπε οτι καλύτερα να το φτιαξει. Τί να κάνει; Οι τιμες ειναι περιπου ιδιες ειτε ακολουθήσει τη μία ειτε την άλλη μεθοδο... Ποσο θα επηρεασει τη μεταπωλητικη αξια του αυτοκινητου η μία και ποσο η άλλη μέθοδος;
Του εκανε εντυπωση που στους 5-6 ΜΟΝΟ ενας του ειπε να το φτιαξει (στον οποίο πηγε με τις καλύτερες συστάσεις...). Καμιά ιδέα;

Να το αλλάξει φυσικά, θέλει ερώτημα; Στο επισκευασμένο τμήμα μπαίνει στόκος που κάποια στιγμή θα σκάσει, πχ μετά από ελαφρύ ακούμπημα. Αφού μάλιστα δεν υπάρχει διαφορά στην τιμή...
Μεταπωλητικώς, ο νέος ιδιοκτήτητης μπορεί να αντιληφθεί (με τη βοήθεια φαναρτζή) το επιδιορθωμένο κομμάτι και να ζητήσει μείωση ή να μην το πάρει. Όχι όμως το αλλαγμένο και σωστά βαμμένο, εκτός αν είναι ψείρας.

Το να φτιαξεις ενα φτερο και να αλλαξεις ενα φτερο εχει αλλη δουλεια καθως καταλαβαινεις.Η αλλαγη ειναι ευκολη ιστορια και κονομας και απο τα ανταλλακτικα.Η επισκευη ειναι μπελαλίδικη,μπορει να μην βγει πολυ καλή και δεν θα πληρωθει τοσο καλα.

Πισω φτερο σε 3θυρο;Μιλαμε για το μισο αμαξι κοιτωντας απο το πλάι.Ενα μεγαλο κομματι του μαρσπιε,την μιση κασα της πορτας και η πισω κολωνα που φτανει στον ουρανο του αυτοκινητου.Εγω μαλλον θα το επισκευαζα και δεν θα το αλλαζα αν δεν ηταν απαραιτητο.Πιο πολυ με φοβιζουν τα ξεκολληματα που θα επρεπε να γινουν παρα ο στοκος.

Αναφορικά με την αλλαγή του φτερού, θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής:

Εάν η ζημιά είναι σχετικά μικρή, δε θα το συζητάγαμε, σωστά; Προφανώς, πρόκειται για μεγάλο τσαλάκωμα, που πιθανόν 'ερχεται' δύσκολα λόγω επίσης τσαλακωμένων νεύρων κτλ.

Ένας φίλος μου λοιπόν, σε ανάλογη περίπτωση, προτίμησε να αλλάξει το πίσω φτερό σε 106 GTi. Ως δουλειά, ήταν μπελαλίδικη, αφού πρέπει να το κόψεις στη μέση της πίσω κολώνας κτλ. Εκεί που φαίνεται η διαφορά, είναι στις συγκολλήσεις. Εάν ανοίξεις την 3η πόρτα, και βγάλεις την τσιμούχα, θα δεις πως το εργοστασιακό φτερό έχει διαφορετικό τρόπο συγκόλλησης, laser υποθέτω, ενώ στο αλλαγμένο φαίνονται τα σημεία των κολλήσεων. Αυτό δε σημαίνει απολύτως τίποτα βέβαια, απλά κουβέντα να γίνεται.

Απλά, μου προξενεί εντύπωση πως για την επισκευή ζητάνε τα ίδια χρήματα ! Αφού δεν υπάρχει κόστος ανταλλακτικού, τόσο πολύ πια χρεώνουν την εργασία; Συνεπώς. μάλλον θα συνιστούσα για αλλαγή για να είμαι ειλικρινής, αφού 'ερχεται' τόσο δύσκολα. Αλλά, και από μια επισκευή που έκανα μετά από προσγείωση σε αντικείμενο, δε μπορώ να πω πως έχω το παραμικρό παράπονο.

Επίσης, χθες μου έλεγε φίλος πως πήγε σε φανοποιό φίλο του με διαλυμένο πίσω φτερό και πόρτα, του έκανε τη χάρη να ασχοληθεί με επιμέλεια προκειμένου να γλιτώσει τα ανταλλακτικά, και η δουλειά απεδείχθη τέλεια. Μήπως είναι θέμα μάστορα; Γιατί του είπε πως δύσκολα μπαίνουν στον κόπο πια...

Απολύτως προσωπική άποψη τώρα, και δέχομαι κάθε αντίλογο: εάν τα νεύρα είναι εμφανώς τσαλακωμένα, δεν πιστεύω πως θα έρθουν εντελώς στα ίσια τους, όσο και αν το παλέψει. Ιδίως οι γραμμές που διατρέχουν μεγάλο μέρος του φτερού. Επισκευή, μόνο αν ήταν στη μισή τιμή.

Όπως είπε και ο BILL33 η αλλαγή πίσω φτερού είναι πολύ μεγάλος μπελάς. Κόβουν σε διάφορα σημεία όπου από πίσω δε μπορούν να βαφτούν με τπτ και μετά αρχίζουν οι σκουριές. Γνώμη μου εάν το φτερό δεν έχει γίνει εντελώς #%$#@, 100 φορές καλύτερα να πέσει 1 κιλό στόκος παρά να ξεκολληθεί και να αλλαχθεί. Εάν ο λαμαρινάς είναι καλός με σφυρηλάτηση θα καταφέρει να το φέρει πολύ κοντά και με ελάχιστη στρώση σκόκου να το κάνει ακριβώς σαν πριν.

Κανένα μέταλλο που τσαλακώνεται δεν επιστρέφει ποτέ ακριβώς όπως ήταν. Αν το βαθούλωμα δεν είναι τραγικό και μπορεί να επανέλθει (πάντα από καλό μάστορα) να προτιμήσει την επισκευή. Αν είναι πολύ χάλια πρέπει να αλλαχτεί. Εδώ υπάρχουν μερικά μυστικά. Αν επιλέξει να το αλλάξει να βρει τεχνίτη που να διαθέτει ηλεκτρόποντα για τις κολλήσεις και να μην επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί οξυγόνο ή ηλεκτροσυγκόλληση όσο είναι δυνατό. Οι σκουριές που παρουσιάζονται οφείλονται σχεδόν πάντα στη χρήση οξυγόνου.
Ομολογώ ότι αν δεν έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον μάστορα δεν προχωράω σε αντικαταστάσεις τόσο εκτεταμένες. Καλό θα ήταν να ρωτήσει και σε εταιρίες που χρησιμοποιούν τις ειδικές διατάξεις για ξεμπαρούλισμα χωρίς ζεστάματα και σφυριά.

σκουριά και οξυγόνο;!!! Καμία σχέση....

Και όμως οι μεταλλικές επιφάνειες που επαναφέρονται χρησιμοποιώντας οξυγόνο για να θερμανθούν ώστε να σφυρηλατηθούν είναι πολύ ποιο εύκολο να σκουριάσουν από το υπόλοιπο αμάξωμα.Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και στις κολλήσεις με τον ίδιο τρόπο.

Δώσε μου έστω έναν καλό λόγο για τον οποίο να ισχύει αυτό.

Αν η επιφάνεια περαστεί με αστάρι δεν έχει πρόβλημα.

Το γιατί γίνεται ίσως μπορεί αν το απαντήσει κάποιος με περισσότερε γνώσεις στην αντοχή υλικών και στην επεξεργασία μετάλλων (βαφές επαναφορές κλπ). Αυτό που λέω το λέει η πείρα. Φυσικά το αστάρι βοηθάει ΄΄όπως και κάθε επιπλέον μέθοδος αντιδιαβρωτική προστασίας χρησιμοποιήσουμε. Απλά λέω ότι μετά το οξυγόνο το μέταλλο είναι ποιο ευάλωτο.