Μου αρέσει και αυτό το θέμα. Έχω κάνει μια απόπειρα καταγραφής ορισμένων διαδρομών που έχουν να προσφέρουν όχι μόνο οδηγική απόλαυση, αλλά και αξιοθέατα, ευκαιρία να δοκιμάσει κανείς μια εναλλακτική πορεία, περάσματα από ιστορικά σημεία (γεφύρια, παλιά χωριά, μνημεία, αρχαιολογικούς χώρους), όμορφη φύση και όλα αυτά σε συνδυασμό.

Την ιστορία την ξεκίνησα σε κάποιο άλλο διαδικτυακό σημείο, αλλά πιστεύω ότι αξίζει να 'κουβαληθεί' η δουλειά μου και εδώ, αφού υπάρχει τόσος κόσμος που βλέπει εδώ μεσα. 'Δουλειά' γιατί, οκ, δε πρόκειται να σας αποκαλύψω κάποια διαδρομή που δε γνωρίζατε, ούτε απλά θα πω π.χ. 'Γρεβενά Μέτσοβο μέσω Κηπουριού. Έχω κάνει πλήρη καταγραφή των χιλιομετρικών αποστάσεων, υψομέτρων, βατότητας ανάλογα την εποχή, όπως και καταγραφή των επικίνδυνων σημείων και χαλασμάτων την ώρα της καταγραφής πάντα (Ελλάδα είσαι, κάτι χαλάει πάντα μέσα σε λίγες μέρες και σπανιότερα κάτι φτιάχνεται). Πάντα συνοδευόμενα όλα αυτά από φωτογραφίες τοπίου και συνδυαστικές τοπίου και αμαξιού.

Υπάρχει το σχετικό υλικό αλλά θα πάρει κάποιες 'στιγμές' η μεταφορά του και η συσχέτιση των λίνκς, αλλά σιγά σιγά θα βάλω μπρος. Οι διαδρομές είναι ως επί τω πλείστω βόρεια Ελλάδα... πολύ απλά γιατί εδώ γύρω κυμαίνομαι και κανείς δε με πληρώνει φυσικά για να κατέβω πιο κάτω ή αλλού.

Και φυσικά θα αρχίσω με την #1 βολεύει και συμφέρει 'στροφοδιαδρομή' της καρδιάς μου η οποία φαίνεται παρακάτω (sorry για τη στραβή γωνία). Ας ελπίσω ότι δε θα γίνω κουραστικός με το εγχείρημα.

Youtube Video

ελπίζω να τα μεταφέρεις κι εδώ, αν όχι δεν νομίζω οι διαχειριστές να πουν όχι σε ένα λινκ που να δίνει info για τέτοια πράγματα

Θέλει λίγο συμμάζεμα στα λινκς και τις εικόνες και τις υπερσυνδέσεις και τα γνωστά, αλλά μάλλον το βράδυ θα το δοκιμάσω

Ο χρήστης JimClark έγραψε:
Και φυσικά θα αρχίσω με την #1 βολεύει και συμφέρει 'στροφοδιαδρομή' της καρδιάς μου η οποία φαίνεται παρακάτω (sorry για τη στραβή γωνία). Ας ελπίσω ότι δε θα γίνω κουραστικός με το εγχείρημα.

Την εντόπισα και στο google maps.

Ο χρήστης Sinanai έγραψε:

Και φυσικά θα αρχίσω με την #1 βολεύει και συμφέρει 'στροφοδιαδρομή' της καρδιάς μου η οποία φαίνεται παρακάτω (sorry για τη στραβή γωνία). Ας ελπίσω ότι δε θα γίνω κουραστικός με το εγχείρημα.

Την εντόπισα και στο google maps.

Η διαδρομή αυτή υπήρχε από παλιά, αλλά ήταν πάντα γεμάτη κατολισθήσεις και κάποια σημεία με χώμα. Μετά όταν ήταν κομμάτι «λειτουργικής» εγνατίας συντηρούνταν κανονικά, έπεφτε άσφαλτος έγινα έργα αντιστήριξης και ήταν όλο το χρόνο βατή. Τότε είχε πολλή κίνηση, αλλά τώρα που πάνε όλοι από την εγνατία είναι ωραιότερα χωρίς νταλίκες.
Πολύ εντυπωσιακή η μετάβαση από τη Μακεδονία πυκνά δάση με έλατα στην ήπειρο τελείως γυμνό τοπίο στο οροπέδιο πριν το Μέτσοβο (φαίνεται και στο λινκ που παρέθεσες)

δυνατό κομμάτι, κι έχει και πατημένες στροφές με καλή ορατότητα

Ο χρήστης elvet έγραψε:

Και φυσικά θα αρχίσω με την #1 βολεύει και συμφέρει 'στροφοδιαδρομή' της καρδιάς μου η οποία φαίνεται παρακάτω (sorry για τη στραβή γωνία). Ας ελπίσω ότι δε θα γίνω κουραστικός με το εγχείρημα.

Την εντόπισα και στο google maps.

Η διαδρομή αυτή υπήρχε από παλιά, αλλά ήταν πάντα γεμάτη κατολισθήσεις και κάποια σημεία με χώμα. Μετά όταν ήταν κομμάτι «λειτουργικής» εγνατίας συντηρούνταν κανονικά, έπεφτε άσφαλτος έγινα έργα αντιστήριξης και ήταν όλο το χρόνο βατή. Τότε είχε πολλή κίνηση, αλλά τώρα που πάνε όλοι από την εγνατία είναι ωραιότερα χωρίς νταλίκες.
Πολύ εντυπωσιακή η μετάβαση από τη Μακεδονία πυκνά δάση με έλατα στην ήπειρο τελείως γυμνό τοπίο στο οροπέδιο πριν το Μέτσοβο (φαίνεται και στο λινκ που παρέθεσες)

Aκόμα και όταν δεν υπήρχε η Εγνατία, υπήρχαν κομμάτια της διαδρομής που οι κατολισθήσεις δημιούργουσαν πρόβλημα. Την έχω πατήσει και το ξέρω...Παλιότερα σε 2 σημεία έχω συναντήσει και μπλόκα Eπίσης για όποιον σκέφτεται να την επισκεφτεί προτείνω να βγει στην τελευταία έξοδο στα Γρεβενά, και να αρχίσει από εκεί την 'ειδική'. Υπομονή στο φανάρι(κρατάει όσο μια ταινία του Αγγελόπουλου) και προσοχή σε 2-3 σημεία., όπως στις καντίνες (βλ. Πλανητάρχης) που πολλοί μετά τα σουβλάκια βγαίνουν στον δρόμο αγνοώντας εσένα που μπορεί να έρχεσαι με χίλια...

Ορίστε λοιπόν

**1. Γρεβενά - Μέτσοβο μέσω Κηπουριού
**
Χάρτης διαδρομής

Θα αρχίσω με μια από τις αγαπημένες μου διαδρομές. Τη διαδρομή Γρεβενών – Μετσόβου μέσω Κηπουριού. Ήταν, μέχρι να ολοκληρωθεί η Εγνατία, μονόδρομος για αυτούς που κατευθυνόταν από Θεσσαλονίκη προς Ηγουμενίτσα και αντίστροφα και δεν ήθελαν να μπλέξουν με κατέβασμα στη Λάρισα. Η διαδρομή ξεκινά λίγο μετά τα Γρεβενά και τελειώνει λίγο μετά το Μέτσοβο. Η ασφαλτόστρωση στο δρόμο είναι πολύ καλή. Θα έλεγα άριστη μέχρι πρότινος, πριν μπει το χαρακτηριστικό αυλάκι για το πέρασμα της οπτικής ίνας. Έργα γίνονται ακόμα και την παρούσα χρονική στιγμή.

Ο δρόμος παρέχει πολύ καλή σήμανση, χωρίς να υπάρχουν λακούβες, παρά μόνο σε μετρημένα σημεία. Η διαδρομή έχει μήκος χιλιόμετρα 54,7 χιλιόμετρα, (έναντι 42,2 της Εγνατίας στα οποία θα τοποθετηθούν και τα διόδια του Μαλακασίου λίαν συντόμως) και ξεκινά από την έξοδο Μαυραναίων – Κηπουριού στην Εγνατία, μετά τη 2η έξοδο της Εγνατίας για Γρεβενά (πάντα με δυτική κατεύθυνση, προς Ηγουμενίτσα) και καταλήγει πάλι στην Εγνατία οδό, μερικά χιλιόμετρα μετά το Μέτσοβο.

(0.0) Έξοδος για Κηπουριό – Μαυραναίοι.
Στο δεξί μας χέρι βρίσκεται σταθμός ανεφοδιασμού (ΣΕΑ) ονόματι La Strada, ορατός από την Εγνατία οδό, με πρατήριο Shell με σχετικά λογικές τιμές και ωραίο καφέ, μέχρι και πισίνα. Από τα πρώτα χιλιομετρα (1.5) βρίσκεται ένα κλειστό τμήμα που προϊδεάζει για τη συνέχεια. Στα (2.4) περνάμε μια γέφυρα (μείνετε κεντρικά για να αποφύγετε μικρολακούβες) και μετά ακολουθεί ένα ανοιχτό τμήμα στα (4.4).

Στα (6.1) φαίνεται η ψηλή γέφυρα της Εγνατίας (η οποία ταλαιπώρησε πολύ την ολοκλήρωσή της, [Εικ. 01]) και λίγο παρακάτω υπάρχει μια αλάνα [Εικ. 02], όπου μπορούμε να δούμε το παλιό γεφύρι του Σπανού [Εικ. 03], που περνά τον Βενέτικο ποταμό. Αυτό είναι πιθανό σημείο τροχαίας. Λίγο προσοχή σε κάποιο σημείο (5.5) υπάρχουν πλαστικοί «δείκτες - κορίνες» πάνω στη διαχωριστική του δρόμου που αποτρέπουν προσπέρασμα λόγω τυφλών στροφών, γιατί κάποτε ο δρόμος δεχόταν και τα φορτηγά που ταξίδευαν.

(8.3) Στο σημείο αυτό ο δρόμος περνά πάνω από την Εγνατία οδό και αρχίζει ένα κομμάτι κλειστό με πέταλα (προσοχή στο (9.6) για πιθανές μικρές κατολισθήσεις), που τελικά οδηγεί στο Κηπουριό (12.1) ως (13.5) [Εικ. 05]. Βρισκόμαστε σε υψόμετρο 850m.

Μετά το Κηπουριό ακολουθεί ένα όμορφο κομμάτι (14.0) – (15.0), στο οποίο έχει κανείς ορατότητα στις οροσειρές, τόσο αριστερά όσο και δεξιά από το δρόμο. Στην κάτω φώτο στο βάθος πάνω φαίνεται το επόμενο χωριό, η Κρανιά.

Ο δρόμος συνεχίζει με μερικά ανοιχτά κομμάτια ευθειών (16.0) - (18.0) που κόβονται από διασκεδαστικές στροφές [Εικ. 08].

(18.2) Στο σημείο αυτό αρχίζει κανείς να βλέπει το επόμενο χωριό, την Κρανιά. Το ίδιο pattern δρόμου συνεχίζεται, δηλαδή ευθείες που κόβονται από μερικές κάπως απότομες στροφές. Προσοχή λίγο πριν την Κρανιά στο (22.5) που κατηφορίζοντας υπάρχει ένα πέταλο απότομο και τυφλό.

Η Κρανιά, (23.9) – (24.7) βρίσκεται σε υψόμετρο 950 m και προσφέρεται για στάση για φαγητό. Λειτουργεί και ο ξενώνας «Breati» που βρίσκεται πάνω στον κεντρικό δρόμο. {Παρένθεση: Από την Κρανιά μπορείτε να στρίψετε αριστερά μέσα στο χωριό και να πάρετε την πλήρως ασφαλτοστρωμένη πλέον διαδρομή που βγάζει προς Καλλιθέα και δίπλα από τη θέση Πριόνια. Η φύση σε όλο της το μεγαλείο, πεύκα θεόρατα, έλατα και αγελάδια κυριαρχούν το τοπίο [Εικ. 09]. Ο δρόμος καταλήγει στο κομμάτι Καλαμπάκας - Παναγίας που κάποτε συνέχιζε από τη θρυλική Κατάρα πριν έρθει η Εγνατία}. Μετά το χωριό της Κρανιάς υπάρχει μια κατηφόρα, η οποία τελειώνει σε ένα υλοτομείο και στα δεξιά υπάρχει ακόμα μια δυο ταβέρνες (25.0).

Από αυτό το σημείο αρχίζει η ανάβαση [Εικ. 11]. Οι ευθείες είναι πιο μικρές πλέον και οι στροφές ακόμα πιο «κεφάτες». Στα (28.1) υπάρχει πέταλο με κορμούς αριστερά κ δεξιά και πιθανές μικρές κατολισθήσεις. Από εκεί και έπειτα από το (30.3) ξεκινά ένα ιδιαίτερο κομμάτι που έχεις στα δεξιά σου το βουνό, με ισχυρά έργα (σιδηροφράξεις) κατά των καταπτώσεων και αριστερά το ποτάμι ξανά [Εικ. 12] [Εικ. 13]. Το υψόμετρο εδώ είναι στα 1150m και κάπου εδώ αποχεραιτάμε τη Μακεδονία (νομό Γρεβενών) και μπαίνουμε στην Ήπειρο (νομός Ιωαννίνων).

Η βλάστηση από τη πλευρά του ποταμού είναι απλώς οργιαστική με θεόρατα αειθαλή δέντρα να αποτελούν ένα απίστευτο πνεύμονα καθαρού αέρα.

Στο (30.9) υπάρχει ένα διασκεδαστικότατο σύμπλεγμα στροφών (το οποίο έχω στολίσει με τον τιράντα μου κατά καιρούς [Εικ. 15]), έπειτα από το οποίο φτάνουμε στη Μηλιά (32.3). Πανέμορφο γραφικό χωριό με μερικά παλιά ερειπωμένα ξύλινα και πέτρινα σπίτια να βρίσκονται αγκαλιά με το δρόμο. Προσοχή στους ντόπιους πεζούς, τους αρέσει πολύ να κάνουν βόλτα πεζοί, σαφώς στη μέση του δρόμου αφού η κίνηση συνήθως είναι μηδαμινή.

Η ανάβαση συνεχίζεται από το (33.2) και έπειτα και στο (34.1) είμαστε στα 1250 m. Από το (34.3) ως το (34.8 ) υπάρχουν 2 πολύ κλειστές φουρκέτες που δοκιμάζουν την 1η και 2α ταχύτητα του αυτοκινήτου σας.

(35.3) και έχουμε πιάσει τα 1350 m, όπου και υπάρχει μικρή αλάνα [Εικ. 17] που μπορεί κανείς να κάνει ένα διάλειμμα και να απολαύσει τη θέα γύρω. Προσοχή στο κρύο που αρχίζει και τσιμπάει κάπως και στον αέρα που στο φθινόπωρο κ μετά «το πλένει». Χειμώνα και συν πλην δύο μήνες (από Οκτώβρη ως και Απρίλιο μερικές φορές) μπορεί να υπάρχουν χιόνια στις πλαγιές του δρόμου [Εικ. 18]. Ο αποχιονισμός του δρόμου λειτουργεί εκτός ακραίων καιρικών συνθηκών άψογα.

Πλησιάζουμε προς το τελευταίο και πιο όμορφο κομμάτι της διαδρομής. Στο (36.6) και στο (38.1) υπάρχει διασταύρωση για τον εθνικό δρυμό της Βάλια Κάλντα. Η Βάλια Κάλντα, που σημαίνει «ζεστή κοιλάδα» στα βλάχ'κα, στη διαδρομή μας αποτελεί ένα πέρασμα το οποίο δεν ταιριάζει οπτικά με το υπόλοιπο. Ξαφνικά η καταπράσινη βλάστηση εξαφανίζεται και τη θέση της δίνει ένα τοπίο που θυμίζει στέππα σε μεγάλο υψόμετρο.

Το καλοκαίρι [Εικ. 20] η ξεραΐλα συνδυασμένη με τη δροσιά είναι αξιοπερίεργη και το χειμώνα [Εικ. 21], εξαιτίας των μεγάλων διακυμάνσεων θερμοκρασίας μέρα και νύχτα και λόγω των υδάτινων στοιχείων (ρεματιές, ποταμάκια και το reservoir του Αώου λίγο πιο δίπλα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα χαμηλής νέφωσης – ομίχλης. Βλάστηση σε σημεία δεν υπάρχει, παρά πόες και θάμνοι και σε συνδυασμό με τα μέρη στα οποία πιάνει χιόνι το τοπίο σε προδιαθέτει για στάση για φωτογραφίες.

Αλήστου μνήμης 1 – 2 περάσματα από το σημείο με το αμάξι μου να σκίζει το πέπλο της «ομίχλης» το οποίο σερνόταν για μόνο 20 – 30 εκατοστά πάνω από την επιφάνεια της ασφάλτου. Θαύμα [Εικ. 26]. Στο κομμάτι αυτό αριστερά δεξιά υπάρχουν μόνο στάνες και σταύλοι και πρέπει να δοθεί προσοχή σε τυχόντα ζώα που βόσκουν. Επίσης, ουκ ολίγες φορές, οι βοσκοί των εκεί χειμαδιών αφήνουν τα φορτηγά, οχήματα, συρόμενά τους καταμεσής παρκαρισμένα στο δρόμο. Η άλλη Ελλάδα

Το τοπίο μπορεί να σε προδιαθέτει για χαλαρούς ρυθμούς, σχεδόν πάντα όμως, σε κερδίζουν αμέσως οι 15-20 στροφές που εκτείνονται για μερικά χιλιόμετρα διανύοντας την κοιλάδα, από (39.5) ως (45.2) σε υψόμετρο μέχρι και λίγο πάνω από τα 1500 m. Είναι ανοιχτές καμπές, άριστης ασφάλτου, άριστης ορατότητας και προβλέψιμης κλίσης και ακτίνας που σε παροτρύνουν να τις οδηγήσεις σε ένα ταχύτατο ρυθμό. Πάντα με μέτρο, σύνεση και ευθύνη!

Στο τέλος της διαδρομής υπάρχει διασταύρωση που σε βάζει στον οδικό άξονα Μετσόβου – Τρικάλων λίγο μετά την Κατάρα και αρχίζει η κατάβαση. Ο δρόμος είναι κάπως τραχύς με όχι τέλεια άσφαλτο πλέον και καλό θα είναι να μειωθούν οι ρυθμοί. Το χειμώνα λειτουργεί στην περιοχή μίνι χιονοδρομικό κέντρο και χώρος αναψυχής του Αη Λιά. Στα (45.4) φαίνεται το Μέτσοβο [Εικ. 27], όπως απλώνεται στη βουνοπλαγιά και στο (46.2) υπάρχει διασταύρωση για τον Αώο ποταμό που οδηγεί τελικά στα Ανατολικά Ζαγοροχώρια σε μια άλλη όμορφη και απαιτητική διαδρομή.

Στα (50.6) είναι η διασταύρωση για Μέτσοβο (στρίβεις αριστερά) και στα (51.8 ) πιάνεις την έξοδο της Εγνατίας που σε φέρνει στο αρχικό οδικό δίκτυο Θεσ/νίκης – Ηγουμενίτσας στο (54.7).

Αξιολόγηση:
Άσφαλτος: 4 / 5 (με το πέρασμα της οπτική ίνας πιθανόν να το υποβαθμίζει)
Φύση: 4 / 5
Θέα: 4 / 5
Κίνηση: 3.5 / 5 (μερικές φορές όταν γίνονται έργα συντήρησης στην Εγνατία οδό ή ατυχήματα, εκτρέπεται η κυκλοφορία και η διαδρομή αυτή αποτελεί το βασικό άξονα μεταφοράς)
Οδηγικά: 4.5 / 5

Επόμενη επίσκεψη στην ωλ τάιμ αγαπημένη Δράμα - Νευροκόπι - Βροντού - Σέρρες όλο αυτό.

Συμπληρώνοντας το πολύ ωραίο ποστ του jim clark , να τονίσω μόνο 2-3 σημεία προσοχής. Στο ανοιχτό κομμάτι 4.4 προσοχή στις προσπεράσεις αν πετύχετε κίνηση γιατί όποιο γνωρίζουν τον δρόμο ξέρουν πως είναι από τις λίγες ευκαρίες για άνετο προσπέρασμα. Λίγο πιο κάτω θα συναντήσετε ένα μικρό γεφυράκι, επάνω σε μια δεξιά. Επίσης προσοχή γιατί παλιότερα τουλάχιστον υπήρχαν ανωμαλίες πάνω στο οδόστρωμα που σε έστελναν απέναντι για πλάκα.
Μπαίνοντας στο Κηπουριό κόψτε ταχύτητα (αφενός γιατί μπαίνετε στο χωριό) και αφετέρου γιατί στην στάση του ΚΤΕΛ εκτός από ταξιδιώτες έχω δει πολλές φορές περιπολικό.
Προσοχή με το που τελειώνει το κομμάτι με το ποτάμι , ακολουθεί δεξιά κλειστή που κλείνει αρκετά στην έξοδο και οι απέναντι συνήθως έχουν ανοιχτές γραμμές.
Τέλος προσοχή στην διασταύρωση όπου ενώνεται αυτός ο δρόμος με την Κατάρα, λίγα χλμ πριν το χιονοδρομικό.
Κάπου έχει και μια άτιμη δεξιά κατηφορική που δεν τη θυμάμαι τώρα... (γμενο Αλτζχάιμερ)

Υ.Γ το εσάκι που φαίνεται στη φώτο 1.15, κάθε φορά που περνούσα προσπαθούσα να κάνω νέο ρεκόρ....

Edit : Βρήκα την ύπουλη δεξιά, και είναι στη φώτο toy jim clark που δείχνει την Κρανιά. Είναι η τελευταία στροφή του δρόμου που φαίνεται. Και αμέσως μετά ακολουθεί μια ανηφόρα που σε βγάζει στα σουβλάκια, στο τέλος της οποίας επίσης παλιότερα συναντούσες αστυνομία, τις περισσότερες φορές συνοριακούς πιο σπάνια μπλόκο.

Αν μιλάς για μια πέταλο στροφή κατηφορική δεξιά με μια πιο ανοιχτή αριστερή να ακολουθεί και μετά λίγο ένα 'εργοτάξιο' έξω από την Κρανιά τότε είναι αυτή, το οποίο εργοτάξιο είναι αυτό της εικόνας που φαίνεται η κρανιά. Εκτός αν λέμε άλλο.

Γενικά προσοχή στα 'πρωτοβρόχια' σε στέλνουν αδιάβαστο και εννοείται σε κάθε περαστικό που βασίζεται στην λίγη κίνηση και κάνει τις 2 λωρίδες δικές του.

Ο χρήστης JimClark έγραψε:
Αν μιλάς για μια πέταλο στροφή κατηφορική δεξιά με μια πιο ανοιχτή αριστερή να ακολουθεί και μετά λίγο ένα 'εργοτάξιο' έξω από την Κρανιά τότε είναι αυτή, το οποίο εργοτάξιο είναι αυτό της εικόνας που φαίνεται η κρανιά. Εκτός αν λέμε άλλο.

Γενικά προσοχή στα 'πρωτοβρόχια' σε στέλνουν αδιάβαστο και εννοείται σε κάθε περαστικό που βασίζεται στην λίγη κίνηση και κάνει τις 2 λωρίδες δικές του.

Σωστός ο jim clark . Eίπαμε Aλτζχάιμερ ...

(Δεν αξιώθηκα να περάσω αφότου έγινε η Εγνατία )

Και συνεχίζω με τη διαδρομή που προσωπικά θεωρώ μια από τις (αν όχι την) αγαπημένη μου στην Ελλάδα. Δεν είναι ούτε η γρηγορότερη, ούτε έχει την πιο τέλεια άσφαλτο, η θέα και το φυσικό περιβάλλον είναι καλό, αλλά όχι κάτι που σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα. Απλά ήταν η πρώτη μου. Και η πρώτη λένε, είναι και η παντοτινή:

2. Δράμα – Σέρρες μέσω Νευροκοπίου, Βροντούς

Χάρτης διαδρομής

Μου έγινε συνήθειο να την επισκέπτομαι με την παραμικρή ευκαιρία σε ταξίδια προς Ανατολάς. Και κολλάει η κλασσική ατάκα γνωστών μου: «πάλι μέσω Βουλγαρίας ήρθες;»

Η διαδρομή ενδείκνυται για αυτούς που ταξιδεύουν στη Βόρεια Ελλάδα κ θέλουν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό από τις ευθείες της Εγνατίας και δε θα ακολουθήσουν την κλασσική παλιά εθνική οδό Δράμας Σερρών μέσω Νέας Ζίχνης, η οποία τείνει να σπάσει τα νεύρα πολλών από την τραγική ποιότητα ασφάλτου της. Η εναλλακτική διαδρομή είναι πλούσια σε πράσινο, περνά κοντά από έναν όμορφο ορεινό όγκο ανάμεσα στο όρος Μενοίκιο και το Λαΐλιά με το χιονοδρομικό του, έχει ενδιαφέρουσα χάραξη, μηδαμινή κίνηση και αρκετά highlights οδηγικά και τουριστικά.

Πιάνει αρκετά βόρεια στο νομό Δράμας και Σερρών και περνά από το διάσημο για τις πατάτες και τα κρύα του Νευροκόπι και είναι «μόνο» 30 χμ παραπάνω σαν απόσταση από την Π.Ε.Ο. και 45 λεπτά χρονικά.

Η χιλιομέτρηση αρχίζει από τη Δράμα, συγκεκριμένα από την κεντρική πλατεία της. Κινούμενοι μέσα στη Δράμα ακολουθείτε πάντα πινακίδες προς Θεσσαλονίκη, Σέρρες και Βουλγαρία. Στα 400 μέτρα υπάρχει φανάρι που αριστερά σε κατευθύνει προς την Π.Ε.Ο. Δράμας Σερρών. Κατευθύνεστε ίσια, όπως υποδεικνύει η πινακίδα προς (Κάτω) Νευροκόπι και Τελωνείο Εξοχής.

Βγαίνοντας από τη Δράμα ακολουθεί ένα βαρετό κομμάτι 10 χμ ευθείας με αρκετές διασταυρώσεις και «τη στήνει η τροχαία» φάση. Περιμένετε να περάσει αυτό το κομμάτι βλέποντας στα δεξιά σας το Φαλακρό όρος. Η διαδρομή εδώ βρίσκεται σε χαμηλό υψόμετρο 150 μέτρων. Σε κάποια διασταύρωση υπάρχει πινακίδα προς Αλιστράτη (με ενδιαφέροντες προορισμούς το ομώνυμο σπήλαιο και το φαράγγι του ποταμού Αγγίτη) και Σέρρες. Συνεχίζετε ίσια προς Εξοχή.

(17.4) και αρχίζει ένα ενδιαφέρον τμήμα που κυλάει σαν ρέμα ανάμεσα σε 2 λόφους με ανηφορική πορεία [Εικ. 01]. Η άσφαλτος είναι παλιά, αλλά δε προβληματίζει. Μικρές ευθείες με κοφτές στροφές, οι πιο πολλές σαν «ορθή» γωνία. Στα (20.2) υπάρχει ένα μικρό εκκλησάκι χωνευτό πάνω στο λόφο, ακριβώς δίπλα στο δρόμο [Εικ. 02].

Από το (23.5) ως το (24.6) στα δεξιά μας βρίσκεται το παλιό εργοστάσιο βωξίτη με τα κοιτάσματά του ακόμα να υπάρχουν. Οι εγκαταστάσεις πρέπει να εγκαταλείφθηκαν προ 10ετίας τουλάχιστον και υπάρχει χωματόδρομος που μπορεί κανείς με δικό του ρίσκο (η περιοχή είναι και βοσκοτόπι) να πάει να δει τι βρίσκεται εκεί.

Οι στροφούλες συνεχίζονται μέχρι και το (26.8 ), όπου και βρίσκεται η διασταύρωση προς το χιονοδρομικό κέντρο του Βώλακα (γνωστότερο ως του Φαλακρού). Από εκεί και πέρα οι στροφές δίνουν τη θέση τους σε πιο ανοιχτές καμπές και ο δρόμος ανηφορίζει. Είμαστε ήδη στα 550m υψόμετρο στη διασταύρωση, στα (29.0) είμαστε στα 750m και το επόμενο highlight είναι το χωριό Γρανίτης σε υψόμετρο 850m. Τακτικός προορισμός μονοήμερων εκδρομών αφού υπάρχουν 2 «δυνατές» εξ όσων γνωρίζω ταβέρνες και μεγάλο ξενοδοχείο. Λόγω μορφολογίας της περιοχής είναι ένα σημείο που θέλει προσοχή

Μετά το χωριό αρχίζει η κατάβαση που οδηγεί στο (37.9) στη διασταύρωση προς Οχυρό και έπειτα από 1.5 χιλιόμετρο ακόμα στο Κάτω Νευροκόπι (600m). Στη διασταύρωση προς Οχυρό μπορείτε να κόψετε και να βγείτε αργότερα μετά από 5-6 χιλιόμετρα στο χωριό Περιθώρι. Εδώ καταχωρούμε και το Νευροκόπι, το οποίο είναι κεφαλοχώρι, κάθεται λίγο πριν τα μέσα της διαδρομής και έχει και βενζινάδικα (λογικό ακριβά δεδομένου του πού βρίσκονται) για τους ξεχασιάρηδες. Τα μόνα από το 15ο χμ και μετά μέχρι το τέλος της διαδρομής. Μπαίνοντας στο χωριό ακολουθείτε 2 πινακίδες προς Τελωνείο Εξοχής και στην τρίτη πινακίδα δε στρίβετε δεξιά προς Τ. Εξοχής, παρά συνεχίζετε ίσια για 150 μέτρα, πάνω από τη γέφυρα και μετά αριστερά.

Εδώ ο δρόμος στενεύει, χωρίς πολλές πολλές στροφές, αλλά έχει ενδιαφέρον αφού κινείστε αναμεταξύ χαμηλών καλλιεργειών και έχεις καλή ορατότητα ιδίως το χειμώνα στα γύρω βουνά [Εικ. 03]. Στη διασταύρωση στο (48.9) στρίβετε αριστερά για το επόμενο χωριό, το Περιθώρι στο (52.1) (που θα βγαίνατε αν κόβατε από Οχυρό). Προσοχή στη μοναδική διασταύρωση του χωριού, συνεχίζετε ίσια και έπειτα είναι η Κάτω Βροντού (57.6) ως (59.1) στο στα 650m. Μέσα στο χωριό ακολουθείτε 3 πινακίδες, όλες προς Σέρρες.

Και περνάμε στο δια ταύτα. Στο magnum opus της διαδρομής. Από εδώ και για 30 χιλιόμετρα κ παραπάνω δεν υπάρχει χωριό, υπάρχει το πράσινο, οι στροφές και … τα καιρικά φαινόμενα.

Έχοντας οδηγήσει αυτό το τμήμα πάνω από 20 φορές, το έχω χωρίσει σε 5 υποτμήματα και φιλοδοξώ να κάνω και On board καταγραφή όλης της διαδρομής. Κάθε τμήμα διαφέρει στην άσφαλτο και στο τι υπάρχει αριστερά δεξιά του δρόμου. Μπαριέρα, δάσος, κομμάτι βουνού, χωράφια, γκρεμός.

1. (59.1) – (62.6) Το πρώτο τμήμα χαρακτηρίζεται από τη πυκνή βλάστηση που καμιά φορά περιορίζει το δρόμο με φουντωτούς θάμνους και κλαδιά δέντρων να μπαίνουν στον «αέρα» του δρόμου.

Σφιχτό τμήμα και ταυτόχρονα ανηφορικό με μέτρια άσφαλτο (αλλά και φρεσκοστρωμένη σε μερικά σημεία) και μερικές πολύ κλειστές στροφές κ φουρκέτες. Στο (60.1) υπάρχει παρεκκλήσι και βρύση με πολύ όμορφη θέα στους γύρω λόφους [Εικ. 04 και 05] και στο (61.9) υπάρχουν κορμοί δέντρα στιβαγμένοι δίπλα στο δρόμο [Εικ. 06].

2. (62.6) – (66.8 ) Το δεύτερο τμήμα είναι λίγο πιο μεγάλο και λίγο πιο ταχύ. Αρχίζει με ένα υπέροχο «μπαλκόνι με θέα» στα 950m υψόμετρο, δίπλα από μια εγκαταλελειμμένη (μάλλον) στάνη φυτεμένη σε ένα λοφάκι [Εικ. 07], στο οποίο το lift off oversteer παίρνει και δίνει, κυρίως γιατί η άσφαλτος γίνεται πιο γλιστερή (προσοχή σε γλίτσες, ομίχλες το χειμώνα και χώματα το καλοκαίρι). Εδώ η πυκνή βλάστηση δίνει τη θέση της στο βουνό.

Στα δεξιά σου πέτρα και σύθαμνα [Εικ. 08], στα αριστερά σου το χάος. Οι αριστερές στροφές είναι κλειστές και περνάνε από γεφυράκια απορροής νερών (προσοχή για υγρασία) και οι δεξιές έχουν θέα τα βουνά ή το γκρίζο της ομίχλης. Προσοχή, επίσης, στο (64.7) υπάρχουν λακούβες μετά από έξοδο στροφής.

Και στα δύο αυτά τμήματα είναι χαρακτηριστικό το σκάψιμο στα δεξιά του δρόμου για τη γραμμή της οπτικής ίνας, το οποίο εξαφανίζεται στο 3ο. Επίσης, η διαγράμμιση χάνεται μερικές φορές σε αυτά τα 2 τμήματα, κάτι που δε συμβαίνει με το 3, 4 και 5.

3α. (66.8 ) – (71.4). Το τρίτο κομμάτι διμερές. Αρχίζει στο σημείο (66.8 ), όπου πρέπει να προσέξετε για αποθέσεις χωμάτων ή λάσπης από παρακείμενους χωματόδρομους. Το βουνό εξαφανίζεται από τα δεξιά και για 1.5 χιλιόμετρο βυθίζεσαι σε ένα σκοτεινό πέρασμα με τα δέντρα να κατακλύζουν το δρόμο. Η παρακάτω φώτο είναι τραβηγμένη χειμώνα και δε φαίνεται πολύ η βλάστηση.

Φώτα, ακόμα και κατακαλόκαιρο, και κόρνα στις κλειστές στροφές για να καλυφθείτε σε περίπτωση επερχόμενου οχήματος. Προσοχή για παρουσία παγετού ή και χιονιού το χειμώνα. Μετά το πέρασμα και δίπλα στο δρόμο υπάρχουν χωράφια με λιγότερο κλειστές στροφές από το 1ο κ 2ο τμήμα. (67.9) και διασταύρωση για Άνω Βροντού, έχοντας περάσει στο νομό Σερρών πλέον.
Συνεχίζετε στρίβοντας (ουσιαστικά μένοντας) αριστερά. Στο (68.6) υπάρχουν 2 διασκεδαστικά jumps. Διασκεδαστικό το ξαλάφρωμα του αυτοκινήτου, αλλά προσοχή πάντα στο τι μπορεί να βρίσκεται μπροστά σας.

3β. (71.4) – (76.8 ). Το πιο τεχνικό κομμάτι. Οι κλειστές στροφές ξανάρχονται καθώς και σταδιακά οι μπαριέρες [Εικ. 09] στο βάθος, οι οποίες ορίζουν το δρόμο αριστερά στο τέλος του κομματιού. Προσοχή στο (72.8 ) σε μια λακούβα πάνω σε έξοδο στροφής. Μετά από ένα μικρό πέσιμο στο υψόμετρο στα (74.6) φτάνετε τα 1000m υψόμετρο, που είναι το πιο ψηλό σημείο της διαδρομής με θέα σε ένα πολύ όμορφο φαράγγι.

Στο τμήμα αυτό υπάρχουν μερικά διασκεδαστικά Sάκια που μπορείτε να τα πάρετε κλέβοντας την εσωτερική γραμμή σαν μια ευθεία και νιώθετε την κλίση του δρόμου να ρουφάει το αμάξι στα διαδοχικά apex των στροφών.

4. (76.8 ) – (82.6). Το πιο θεαματικό κομμάτι. Ο δρόμος αρχίζει και ανοίγει κάπως σε πλάτος. Αρχίζει σε σημείο που ο δρόμος κατηφορίζει [Εικ. 10] από τα 950m (στα δεξιά λειτουργεί εποχιακά ταβέρνα). Εδώ η ταχύτητα αυξάνεται και λόγω κατηφόρας και λόγω πιο ανοιχτών στην πλειοψηφία τους στροφών. Προσοχή σε κάποια αριστερά πέταλα που έρχονται ξαφνικά ενώ έχεις μαζέψει αρκετά χιλιόμετρα και θέλουν γερό φρενάρισμα. Σε ένα τέτοιο πέταλο στο (79.9) μπορείς να ατενίσεις τη θέα προς το 5ο τμήμα που είναι το πιο ενδιαφέρον και γρήγορο οδηγικά και να δεις τη φιδίσια χάραξη του δρόμου ως 5 χιλιόμετρα μακρυά [Εικ. 11]. Στο (81.8 ) και μετά αρχίζουν και οι φουρκέτες, μερικές κλειστές μερικές εντελώς ανοιχτές [Εικ. 12]. Για το ST μου καναδυό είναι με σχεδόν full lock στο τιμόνι.

5. (82.6) – (93.5). Το μαρτύρησα πιο πριν, το «Αεροδρόμιο». Ένα κομμάτι που σηματοδοτείται από την αλλαγή της ασφάλτου σε πιο φρεσκοστρωμένη. Ο δρόμος ανοίγει, οι μπαριέρες απομακρύνονται και υπάρχει 1-2 μέτρα σε σημεία χορτάρι εκατέρωθεν της ασφάλτου.

Προδιατίθεσαι για γρήγορους ρυθμούς και σύντομα μπαίνεις στο κόλπο βλέποντας τις στροφές να έχουν ως και 10 – 12 μοίρες κλίση σε σημεία. Τα χιλιόμετρα στο κοντέρ μαζεύουν πολύ γρήγορα και θέλει προσοχή για μερικές «ασαφείς» στροφές που μπορεί να κρύβονται πίσω από κάποιο λοφάκι στο apex μιας στροφής και δε συγχωρείται κανένα λάθος. Σε κάποια σημεία υπάρχουν φανταστικά περάσματα με απότομα πεσίματα και ανεβάσματα σε πατημένες στροφές.

Αν δεν ακολουθείτε γοργούς ρυθμούς θα δείτε σημεία στα οποία μπορείτε να ξαποστάσετε και να απολαύσετε τη γύρω θέα, άλλωστε στα δεξιά σας βρίσκεται ο ορεινός όγκος του Λαΐλιά. Προς το τέλος της διαδρομής υπάρχει δασύλιο και σιγά σιγά μπαίνετε σε κατοικημένες περιοχές.
Η διαδρομή τελειώνει βγάζοντας σε διασταύρωση στο έξω μέρος της πόλης των Σερρών. Στρίβετε δεξιά και οδηγείστε στο κέντρο των Σερρών; Σέρρες; Τα γνωστά. Πίστα Σερρών, ακανέδες, μπουγάτσες, γυναικάρες, spa resort hotels… the works. Have fun και πάντα προσεκτικά. Επόμενη διαδρομή πάμε ακόμα πιο ακριτικά.

Αξιολόγηση:

Άσφαλτος: 3 / 5
Φύση: 4 / 5
Θέα: 3 / 5
Κίνηση: 4 / 5 (δεν έχω περάσει φορά που να συνάντησα σε αυτά τα 30λίγα χιλιόμετρα πάνω από 15 αμάξια)
Οδηγικά: 4 / 5

Έκανα μια πιπεράτη διαδρομή προχθές. Ηράκλειο - Σφακιά. Μέχρι τις Βρύσες τίποτα το αξιοπερίεργο αλλά απο εκεί μέχρι τα Σφακιά ήταν όλα τα λεφτά. πάνω απο 30 απολαυστικά χλμ γεμάτα στροφιλίκια ανηφόρες και κατηφόρες. Είναι αλήθεια ότι είχα και πολλή όρεξη να ξελαμπικάρω λίγο οπότε έκανα το 'Παντάκι' να πετάει. Χωρίς να υπερβάλω, στο 1/5 της διαδρομής οφηγούσα στο... αντίθετο ρεύμα. Με βοήθησε βέβαια ότι δεν είχε πολύ κίνηση ο δρόμος. Το καταευχαριστήθηκα. Γενικά με το Πάντα πάντα περνάω ευχάριστα, θεωρώ ότι είναι πολύ παιχνιδιάρικο αυτοκίνητο με καλά κρατήματα, φρένα και αναρτήσεις.
Είπα λοιπόν πιο πάνω ότι η διαδρομή ήταν πιπεράτη. Το είπα γιατί πήγα σε ένα ξενοδοχείο λίγο πρίν τα Σφακιά με το όνομα Vritomartis. Αν δε σας λέει τίποτα το όνομα ψάξτε το στο ίντερνετ. Είναι ένα ξενοδοχείο για τους οπαδούς του ... γυμνισμού!!!

Θερμά συγχαρητήρια και άπειρο respekt στον Jim Clark!
Άντε να κατέβω στην Πατρίδα του χρόνου, με το σκατό παξιμάδι για να μας μένει κάτι τις για βενζίνη, να βολτάρουμε σε τέτοιες εκλεκτές διαδρομές!

+Καίτη!

Μακάρι να σε πετύχω στα λημέρια!

Ο χρήστης Megane98hp έγραψε:
Έκανα μια πιπεράτη διαδρομή προχθές. Ηράκλειο - Σφακιά. Μέχρι τις Βρύσες τίποτα το αξιοπερίεργο αλλά απο εκεί μέχρι τα Σφακιά ήταν όλα τα λεφτά. πάνω απο 30 απολαυστικά χλμ γεμάτα στροφιλίκια ανηφόρες και κατηφόρες. Είναι αλήθεια ότι είχα και πολλή όρεξη να ξελαμπικάρω λίγο οπότε έκανα το 'Παντάκι' να πετάει. Χωρίς να υπερβάλω, στο 1/5 της διαδρομής οφηγούσα στο... αντίθετο ρεύμα. Με βοήθησε βέβαια ότι δεν είχε πολύ κίνηση ο δρόμος. Το καταευχαριστήθηκα. Γενικά με το Πάντα πάντα περνάω ευχάριστα, θεωρώ ότι είναι πολύ παιχνιδιάρικο αυτοκίνητο με καλά κρατήματα, φρένα και αναρτήσεις.

Υπάρχει όμως μια κωλοστροφή λίγο μετά την Ίμπρο που δεν βλέπεις την τύφλα σου και με το ζόρι χωράνε δύο επιβατικά. Την έχουν φαρδύνει;

Είπα λοιπόν πιο πάνω ότι η διαδρομή ήταν πιπεράτη. Το είπα γιατί πήγα σε ένα ξενοδοχείο λίγο πρίν τα Σφακιά με το όνομα Vritomartis. Αν δε σας λέει τίποτα το όνομα ψάξτε το στο ίντερνετ. Είναι ένα ξενοδοχείο για τους οπαδούς του ... γυμνισμού!!!

Ντουρουντούς power

-Γειά σου Βαγγέλαρε!

-Έχω άλλες 6 7 διαδρομές και είμαι στο γράψιμο 'κανών' δυο ακόμα.

Ο χρήστης Sinanai έγραψε:

Μακάρι να σε πετύχω στα λημέρια!

Δεν θα με 'πετύχεις', θα συντονισθούμε

Η συγκεκριμένη είναι μια σπέσιαλ. Δεν διεκδικεί δάφνες ομορφιάς, ούτε ενδιαφέρουσας χάραξης, παρά ότι παρέχει ποικιλία στροφών. Επίσης η άσφαλτός της είναι μέτριας ποιότητας με μερικά σκόρπια χαλάσματα. Ο λόγος που την καταχωρώ είναι απλά ότι υπάρχει σαν εναλλακτική από τη βαρετή Εγνατία.

Βρέθηκα τα εκεί στα φοιτητικά μου χρόνια, θέλοντας να επισκεφθώ ένα αιολικό πάρκο. Το πλησιέστερο στα μέρη μου είναι πάνω στα σύνορα νομού Ροδόπης – Έβρου, εκεί που κάνει το «ανέβασμα» η Θράκη, από τη μέσα πλευρά, το κουτουπιέ από το 'τσαρούχι του νομού Έβρου'. Συγκεκριμένα πρόκειται για τη διαδρομή:

3. Κομοτηνή – Μάνδρα Έβρου (Σουφλί) μέσω Μ. Δέρειου

Χάρτης διαδρομής

Πολλοί από εδώ μέσα θα έχουν συνδυάσει τον Έβρο με το στρατιωτικό τους. Η διαδρομή, όπως προείπα, δεν παρέχει τις συγκινήσεις των προηγούμενων 2 που ανέφερα, όμως η θέα είναι σε μερικά σημεία υπέροχη και έχεις την ευκαιρία να επισκευτείς από πολύ κοντά ένα αιολικό πάρκο. Επίσης, δίνεται η ευκαιρία στο να ακολουθήσει κανείς μια εναλλακτική πορεία εκτός της Εγνατίας, που συχνά πυκνά αν δεν πάς με 180 και πάνω σε κοιμίζει. Ιδίως από την Ξάνθη και ανατολικότερα που οι δρόμοι είναι πραγματικά αεροδρόμια. Τόσο που μπορείτε να ελέγξετε πολλές φορές την τελική του αυτοκινήτου σας από το κομμάτι Ξάνθης – Κομοτηνής [Εικ. 01]. Αν την βαρεθήκατε μπορείτε να ακολουθήσετε την παρούσα διαδρομή. Η διαδρομή περνά μέσα από τα χωριά, όπου δένει το Ελληνικό στοιχείο με τη μειονότητα. Λεπτό κεφάλαιο.

Η Κομοτηνή, ως πρωτεύουσα του νομού Ροδόπης, έχει 2 εξόδους. Πηγαίνοντας προς Αλεξανδρούπολη βγαίνουμε στη 2η έξοδο και παίρνουμε το δρόμο προς Σάππες. Είναι η παλιά εθνική οδός προς Αλεξανδρούπολη. Η χιλιομέτρηση αρχίζει από το χωριό Ροδίτης. Στο χωριό αυτό υπάρχει πρατήριο με καλή τιμή βενζίνης. Γενικότερα, βάλτε βενζίνη στο νομό Ροδόπης, είναι κατά μέσο όρο πολύ φθηνότερη από αυτή του νομού Έβρου.

(4.4) Και περνάμε την βιομηχανική περιοχή, με διασταύρωση δεξιά στον ΑτμοΗλεκτρικό Σταθμό με το πελώριο φουγάρο που δεσπόζει ξεφυσώντας ζεστούς υδρατμούς στην περιοχή. Το τμήμα αυτό έχει άσφαλτο που δεν προβληματίζει, αν και χοροπηδάει κάπως και εκτείνεται ανάμεσα σε κάμπους. Το υψόμετρο είναι χαμηλό. Προσοχή στα τρακτέρ που μπορεί να βγαίνουν από τυφλές διασταυρώσεις προς χωράφια.

(22.0) Μετά από 2 3 χωριά φτάνουμε λίγο πριν τις Σάππες. Εκεί στρίβουμε αριστερά, ακολουθώντας πινακίδες προς Λύκειο, και Αριανά.

(22.8 ) Στη διασταύρωση στρίβουμε πάλι αριστερά. Προσοχή στα (22.2) και (22.9) όπου ο δρόμος έχει χαλάσματα. Η διαδρομή περνάει μέσα από χωράφια και έχει αρκετά καλό ρυθμό, με αρκετές μεγάλες ευθείες.

(26.2) Είμαστε στο χωριό Λύκειο σε υψόμετρο 100 μέτρων. Προσοχή επίσης στο (26.6).

(28.5) Στροφή κάθετη κοφτή δεξιά για να περάσουμε γύρω από τα Αριανά ακολουθώντας πινακίδες προς Δέρειο και Ιάσιο. Στροφάτο σύντομο κομματάκι ως τα

(29.3) όπου και κόβουμε δεξιά και αμέσως αριστερά. Ακολουθεί τμήμα με αρκετές ευθείες και γρήγορες στροφές.

(35.8 ) και είμαστε σε υψόμετρο 170 μέτρα. Περνάμε δίπλα από το χωριό Ν. Σάντα και εδώ κάπου αφήνουμε τον πολιτισμό. Η ανάβαση αρχίζει, καθώς και η διαγράμμιση στο δρόμο γίνεται κίτρινη.

(38.0) Το σκηνικό γίνεται δραστικά πιο ενδιαφέρον και αρχίζει μια παράλληλη πορεία δίπλα σε ένα φαράγγι.

Οι ρυθμοί που μπορεί να ακολουθήσει κανείς είναι διαολεμένα γρήγοροι, αρκεί να προσέξει για τις τυπικές κλειστές διαρκείας στροφές [Εικ. 04]. Μπαριέρες υπάρχουν σε λίγα κομμάτια. Συνήθως υπάρχει χωμάτινο κομμάτι 1 1.5 μέτρο δεξιά της ασφάλτου και μετά ένας γκρεμός.

(44.6) και προσοχή σε ένα χάλασμα στο δρόμο. Αν και υπάρχει σήμανση για να κόψεις ταχύτητα, έρχεσαι με πολλά και φρενάρεις πανικόβλητος. Το οδόστρωμα είναι ανώμαλο, αν κ ασφαλτοστρωμένο, και απαιτείται χαμηλή ταχύτητα. Ήδη σκαρφαλώσαμε στα 400m.

(46.8 ) και έχουμε ακουμπήσει τα 600m. Σε αυτό το κομμάτι γενικά πρέπει να προσέχει κανείς για αγελάδες οι οποίες μπορούν να βρίσκονται παντού κατά μονάς ή σε γκρουπάκια με και χωρίς συνοδεία σκύλων. (Πού σας πάω, πού σας πάω…)

(51.2) και το υψόμετρο γράφει 800 μέτρα. Η άσφαλτος είναι είναι τραχιά χαλικωτή παλιάς κοπής στο μεγαλύτερο τμήμα από το σημείο που αρχίζει η ανάβαση, εκτός από μερικά τμήματα που είναι φρεσκοασφαλτοστρωμένα.

(54.9) και εδώ είμαστε σε ένα κομβικό σημείο. Αφενός γιατί πιάνουμε το μέγιστο υψόμετρο, τα 950m, αφετέρου γιατί αλλάζει το σκηνικό. Περνάμε σε πιο σφιχτές στροφές με αμέτρητες στο καπάκι αριστερές και δεξιές. Και αρχίζει η κατηφόρα. Επίσης, η άσφαλτος γίνεται κατά τι πιο πατημένη και σε μερικά σημεία υπάρχει χαλίκι, όχι χωματόδρομος. Σε εκείνο το σημείο μπορούμε να δούμε τις ανεμογεννήτριες στους γύρω λόφους. Είναι το Αιολικό πάρκο Δίδυμου λόφου - Χαρακώματος.

Σε αυτό το σημείο υπάρχει διασταύρωση. Αριστερά συνεχίζει η διαδρομή, δεξιά κατευθυνόμαστε προς την Ανατολική πλευρά του νομού. Διανύουμε 4.5 χιλιόμετρα εκτός της κύριας διαδρομής και βρισκόμαστε σε διασταύρωση.

-Προς αριστερά εκ νέου οδηγούμαστε μέσω 'οριακά' βατού χωματόδρομου, όπου απαιτείται καλύτερα όχημα που να έχει άνεση σε πέτρες κροκάλλες ήπια νεροφαγώματα και λάσπες και ο δρόμος σε οδηγεί μέσα στην καρδιά του δάσους της Δαδιάς. Αν το τολμήσετε να εξοπλιστείτε με χάρτες, για να είσαστε διαβασμένοι και να μη χαθείτε (σήμα κινητής τηλεφωνίας σε πολύ μεγάλη έκταση δεν υπάρχει). Τελικός προορισμός στα Βόρεια η Δαδιά και το Σουφλί, εκτός αν ακολουθήσετε τον Νότιο δασικό τσιμεντο - ασφάλτινο δρόμο που οδηγεί στο Λουτρό και τελικά την Αλεξανδρούπολη.

-Προς δεξιά συνεχίζουμε άλλα 4 χιλιόμετρα και θεόρατοι ξεπροβάλλουν οι ανεμογεννήτριες του αιολικού πάρκου ονόματι 'Μυτούλα'. Είναι 60μετροι πύργοι με αιολικές Vestas V80 γεννήτριες και πτερύγια που έχουν μήκος 20 μέτρα. 2.000.000 Watt ισχύος (3000 άλογα περίπου). Ατόφια καθαρή ενέργεια. Δεν υπάρχει περίφραξη, μπορείς να βρεθείς κάτω από τους πύργους. Προσωπικά βρέθηκα σε καταστάσεις ατόφιου Έβρου. Άφησα την Κομοτηνή με 20 βαθμούς και εκεί πάνω είχε 7, με ανεμοθύελλα, βροχή και ομίχλη. Η ομίχλη άφηνε περιστασιακά τους πύργους ορατούς. Κάθε φορά που τα σύννεφα έφευγαν έμενες σκύβοντας το κεφάλι σου ανεπαίσθητα κάθε 1 δευτερόλεπτο που περνούσε ο κάθε έλικας στο κατώτερό του σημείο. Επίσης, τρομακτικός ο ήχος των πτερυγίων που τους έδερνε η βροχή. Έπικ.

(58.0) και είμαστε πάλι δίπλα στους πυλώνες των ανεμογεννητριών. Στα 800m. Αν και οι αέρηδες παίρνουν κ δίνουν στο σημείο, όπου βρισκόμαστε μέσα στα δέντρα ο αέρας δεν είναι τόσο πρόβλημα. Η θέα σε μερικά σημεία παραμένει επιβλητική.

Ο δρόμος στενεύει κάπως και εκεί που υπήρχε βουνό από τη μια και γκρεμός από την άλλη, πλέον κινούμαστε μεταξύ βουνού και μπαριέρας.

(67.0) και στρατόπεδο στα αριστερά. Επιτακτικό κατέβασμα σε 3η και ανηλεές στροφάρισμα για να γουστάρει ο ξεχασμένος φαντάρος στο Τέρμα Θεού που τον στείλανε. (72.5) και λακούβα πάνω σε στροφή, προσοχή.

(75.0) και φτάσαμε στο Μεγάλο Δέρειο. Το χωριό που μπαίνοντας σε επάγει να κάνεις entrance με ένα μεγαλειώδες lift off oversteer. Γλιτσιασμένη άσφαλτος και καλής κλίσης διαρκής δεξιά, τα κύρια συστατικά. 400m υψόμετρο.

Από το Μέγα Δέρειο κ μετά φέυγει το pattern του φιδίσιου δρόμου με τις μπαριέρες και τα δέντρα και ανοίγουμε σε μια έκταση με πιο ανοιχτές κατά μέσο όρο στροφές. Το σκηνικό γίνεται περισσότερο καμπίσιο. Στο (77.0) υπάρχει ακόμα ένα στρατόπεδο.

Τα χιλιόμετρα τσουλάνε πολύ γρήγορα. Στο (88.3) περνάμε στο μικρό Δέρειο, που δείχνει μεγαλύτερο το Μεγάλο το περνάμε από πολύ έξω. Στην έξοδο του χωριού υπάρχει ένα γεφυράκι και από εκεί και πέρα υπάρχει προς μεγάλη μου χαρά πρόσφατη ασφαλτόστρωση. Λίγο πιο κάτω η διασταύρωση προς Μεταξάδες και τα χωριά του ΒορειοΔυτικού Έβρου. Στο δρόμο μας τα χωριά έρχονται το ένα μετά το άλλο στο χορταστικό γρήγορο σχετικά κομμάτι.

Κυριακή, Πρωτοκκλήσι, Αγριανή και τέλος Μάνδρα στα (111.4). Αν έρθετε καλοκαίρι από τη διαδρομή θα παρατηρήσετε τα ατελείωτα χωράφια ηλίανθων [Εικ. 10]. Νέα νοοτροπία στην καλλιέργεια. Οι σοδειές προορίζονται για παραγωγή βιοκαυσίμου. Στην έξοδο κλασσικό πόστο συνοριοφυλάκων που σταματάνε οτιδήποτε έχει πινακίδα εκτός Θράκης.

Τιπς. Προσοχή στα κοπάδια ζώων. Προσοχή σε ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ομιχλώσεις μετά το σημείο μέγιστου υψόμετρου, το (54.9) και προς το κατέβασμα. Επίσης, προσοχή σε παγετό αν επισκευτείτε την περιοχή κατά τη χειμερινή περίοδο. Σήμανση επαρκής. Προσοχή να φύγετε γεμάτοι βενζίνη.

Επόμενη στάση Ήπειρος πάλι.

Αξιολόγηση:

Άσφαλτος: 2 / 5
Φύση: 3 / 5
Θέα: 4 / 5
Κίνηση: 3 / 5
Οδηγικά: 3 / 5

Respect στον JimClark

Μου άρεσε που πέρασες και από το χωριό μου (Κυριακή)