4 εκατομμύρια Αθηναίοι, με τη φροντίδα της ελληνικής κυβέρνησης, παίρνουν μέρος στην μεγαλύτερη κοινωνιολογική έρευνα όλων των εποχών. Θέμα της 'το συλλογικό ασυνείδητο των υπηκόοων της Μεσαιωνικής Φεουδαρχικής Ευρώπης'!!!

Πειραματόζωο κι εγώ, αποφάσισα (το ζώον) να καταφύγω στο Σχοινιά μετά από μία ζεστή και κουραστική εβδομάδα στην πόλη των 'μεγάλων έργων'. Οι υπήκοοι αυτής της πόλης έως πρόσφατα είχαν ελάχιστες διεξόδους από τον καθημερινό ζυγό. Συγκεκριμένα προς το Μαραθώνα, αφού κατάφερναν να περάσουν τα έργα έως το Πικέρμι, μπορούσαν σχετικά ομαλά να φτάσουν στις κοντινές παραλίες. Φευ, όμως. Το κράτος 'Ολυμπιακοί 2004' αποφάσισε ότι το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή να εμποδίσει την πρόσβαση σε όλο το μήκος της διαδρομής (42 χιλιομέτρων, Μαραθώνιος γαρ). Όντας μετά από δύο χρόνια αρκετά πειθήνια υποκείμενα κι έχοντας αναπτύξει αυτό το συλλογικό ασυνείδητο του μεσαιωνικού υπηκόου, θεωρώντας λογικό να πέφτεις στο ανοικτό χαντάκι ενός ακόμη δημοσίου έργου με το που ανοίγεις την εξώπορτα του σπιτιού σου, έχουμε όλοι την 'καλή διάθεση' να αποδεχτούμε την κίνηση με 15- χλμ/ώρα σε ΜΙΑ λωρίδα λεωφόρου. Αν όμως είναι κάθε φορά να διαλύω το αυτοκίνητο από τα ανοικτά εγκάρσια χαντάκια, τα τσιμεντένια μπαλώματα και τις θεόρατες τρύπες που ανοίγουν κάθε φορά που ρίχνει μία ψιχάλα στο σημείο των έργων (δηλαδή παντού), τότε επεμβαίνει το συνειδητό και με ξυπνά από το λήθαργο.
Επιστρέφοντας χθες (μετά από τέσσερις συνολικά ώρες διαδρομής, για μία ώρα στην παραλία) αν έβρισκα το Λαλιώτη, τη Βασούλα, ή έναν οποιοδήποτε μηχανικό/εργολάβο των σκιτζήδων που ανέλαβαν τα έργα θα τον πλάκωνα στις μάπες (μα την Παναγία), και θα γινόμουν σήμερα πρωτοσέλιδο αποκτώντας τιμητικό τηλεοπτικό παράθυρο στις επιχειρήσεις αποκοίμησης των υπηκόωων (βλ. ιδιωτική τηλεόραση).
Κι εκεί που μπαίνεις στο σπίτι με έναν απίστευτο πονοκέφαλο, κάνεις ένα γρήγορο ντουζάκι, φτιάχνεις ένα κρύο τσάι και ξαπλώνεις να χαζέψεις λίγο TV, αποφασισμένος ότι η καλύτερη παραλία βρίσκεται δύο μέτρα από την κρεβατοκάμαρά σου κι έχει τη μορφή λευκής μετρίου μεγέθους μπανιέρας, σκάει μύτη στο γυαλί η ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ με τον Μ.Α.L.A.K.A. στο Twingo κολλημένο στην κίνηση να λένε 'έως το χρόνου που θα ανοίξει η Κηφισίας, ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ', δεχόμενος το τελειωτικό χτύπημα της ημέρας, αφού όχι μόνο σε κοροϊδεύουν στα μούτρα σου, αλλά έχεις εσύ πληρώσει με τα ωραία σου λεφτουδάκια (μου ήρθε και το εκκαθαριστικό, και... τσούζει) για αυτή την απαράδεκτη διαφήμιση (ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΝΑ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΡΓΟ;;;; ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΚΑΦΡΙΣΤΑΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ!!!).

Και ερωτώ: 'ΝΑ ΓΙΝΩ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Η' ΟΧΙ;'

Υ.Γ. Μπορεί αρχικά να με ενόχλησε όταν έμαθα ότι μπάτσοι με πολιτικά και ασφαλίτικες Citroen κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ωσάν Αρτέμης Μάτσας του 21ου αιώνα. Σήμερα όμως, όταν σε μία διαδρομή των πέντε φαναριών, στα τρία από αυτά, κάποια κωλόπαιδα περνούσαν την ουρά για να παραβιάσουν το κόκκινο, αναζήτησα τους τύπους με τις... κουκούλες.

4 εκατομμύρια Αθηναίοι, με τη φροντίδα της ελληνικής κυβέρνησης, παίρνουν μέρος στην μεγαλύτερη κοινωνιολογική έρευνα όλων των εποχών. Θέμα της 'το συλλογικό ασυνείδητο των υπηκόοων της Μεσαιωνικής Φεουδαρχικής Ευρώπης'!!!

Πειραματόζωο κι εγώ, αποφάσισα (το ζώον) να καταφύγω στο Σχοινιά μετά από μία ζεστή και κουραστική εβδομάδα στην πόλη των 'μεγάλων έργων'. Οι υπήκοοι αυτής της πόλης έως πρόσφατα είχαν ελάχιστες διεξόδους από τον καθημερινό ζυγό. Συγκεκριμένα προς το Μαραθώνα, αφού κατάφερναν να περάσουν τα έργα έως το Πικέρμι, μπορούσαν σχετικά ομαλά να φτάσουν στις κοντινές παραλίες. Φευ, όμως. Το κράτος 'Ολυμπιακοί 2004' αποφάσισε ότι το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή να εμποδίσει την πρόσβαση σε όλο το μήκος της διαδρομής (42 χιλιομέτρων, Μαραθώνιος γαρ). Όντας μετά από δύο χρόνια αρκετά πειθήνια υποκείμενα κι έχοντας αναπτύξει αυτό το συλλογικό ασυνείδητο του μεσαιωνικού υπηκόου, θεωρώντας λογικό να πέφτεις στο ανοικτό χαντάκι ενός ακόμη δημοσίου έργου με το που ανοίγεις την εξώπορτα του σπιτιού σου, έχουμε όλοι την 'καλή διάθεση' να αποδεχτούμε την κίνηση με 15- χλμ/ώρα σε ΜΙΑ λωρίδα λεωφόρου. Αν όμως είναι κάθε φορά να διαλύω το αυτοκίνητο από τα ανοικτά εγκάρσια χαντάκια, τα τσιμεντένια μπαλώματα και τις θεόρατες τρύπες που ανοίγουν κάθε φορά που ρίχνει μία ψιχάλα στο σημείο των έργων (δηλαδή παντού), τότε επεμβαίνει το συνειδητό και με ξυπνά από το λήθαργο.
Επιστρέφοντας χθες (μετά από τέσσερις συνολικά ώρες διαδρομής, για μία ώρα στην παραλία) αν έβρισκα το Λαλιώτη, τη Βασούλα, ή έναν οποιοδήποτε μηχανικό/εργολάβο των σκιτζήδων που ανέλαβαν τα έργα θα τον πλάκωνα στις μάπες (μα την Παναγία), και θα γινόμουν σήμερα πρωτοσέλιδο αποκτώντας τιμητικό τηλεοπτικό παράθυρο στις επιχειρήσεις αποκοίμησης των υπηκόωων (βλ. ιδιωτική τηλεόραση).
Κι εκεί που μπαίνεις στο σπίτι με έναν απίστευτο πονοκέφαλο, κάνεις ένα γρήγορο ντουζάκι, φτιάχνεις ένα κρύο τσάι και ξαπλώνεις να χαζέψεις λίγο TV, αποφασισμένος ότι η καλύτερη παραλία βρίσκεται δύο μέτρα από την κρεβατοκάμαρά σου κι έχει τη μορφή λευκής μετρίου μεγέθους μπανιέρας, σκάει μύτη στο γυαλί η ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ με τον Μ.Α.L.A.K.A. στο Twingo κολλημένο στην κίνηση να λένε 'έως το χρόνου που θα ανοίξει η Κηφισίας, ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ', δεχόμενος το τελειωτικό χτύπημα της ημέρας, αφού όχι μόνο σε κοροϊδεύουν στα μούτρα σου, αλλά έχεις εσύ πληρώσει με τα ωραία σου λεφτουδάκια (μου ήρθε και το εκκαθαριστικό, και... τσούζει) για αυτή την απαράδεκτη διαφήμιση (ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΝΑ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΡΓΟ;;;; ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΚΑΦΡΙΣΤΑΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ!!!).

Και ερωτώ: 'ΝΑ ΓΙΝΩ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Η' ΟΧΙ;'

Υ.Γ. Μπορεί αρχικά να με ενόχλησε όταν έμαθα ότι μπάτσοι με πολιτικά και ασφαλίτικες Citroen κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ωσάν Αρτέμης Μάτσας του 21ου αιώνα. Σήμερα όμως, όταν σε μία διαδρομή των πέντε φαναριών, στα τρία από αυτά, κάποια κωλόπαιδα περνούσαν την ουρά για να παραβιάσουν το κόκκινο, αναζήτησα τους τύπους με τις... κουκούλες.

4 εκατομμύρια Αθηναίοι, με τη φροντίδα της ελληνικής κυβέρνησης, παίρνουν μέρος στην μεγαλύτερη κοινωνιολογική έρευνα όλων των εποχών. Θέμα της 'το συλλογικό ασυνείδητο των υπηκόοων της Μεσαιωνικής Φεουδαρχικής Ευρώπης'!!!

Πειραματόζωο κι εγώ, αποφάσισα (το ζώον) να καταφύγω στο Σχοινιά μετά από μία ζεστή και κουραστική εβδομάδα στην πόλη των 'μεγάλων έργων'. Οι υπήκοοι αυτής της πόλης έως πρόσφατα είχαν ελάχιστες διεξόδους από τον καθημερινό ζυγό. Συγκεκριμένα προς το Μαραθώνα, αφού κατάφερναν να περάσουν τα έργα έως το Πικέρμι, μπορούσαν σχετικά ομαλά να φτάσουν στις κοντινές παραλίες. Φευ, όμως. Το κράτος 'Ολυμπιακοί 2004' αποφάσισε ότι το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή να εμποδίσει την πρόσβαση σε όλο το μήκος της διαδρομής (42 χιλιομέτρων, Μαραθώνιος γαρ). Όντας μετά από δύο χρόνια αρκετά πειθήνια υποκείμενα κι έχοντας αναπτύξει αυτό το συλλογικό ασυνείδητο του μεσαιωνικού υπηκόου, θεωρώντας λογικό να πέφτεις στο ανοικτό χαντάκι ενός ακόμη δημοσίου έργου με το που ανοίγεις την εξώπορτα του σπιτιού σου, έχουμε όλοι την 'καλή διάθεση' να αποδεχτούμε την κίνηση με 15- χλμ/ώρα σε ΜΙΑ λωρίδα λεωφόρου. Αν όμως είναι κάθε φορά να διαλύω το αυτοκίνητο από τα ανοικτά εγκάρσια χαντάκια, τα τσιμεντένια μπαλώματα και τις θεόρατες τρύπες που ανοίγουν κάθε φορά που ρίχνει μία ψιχάλα στο σημείο των έργων (δηλαδή παντού), τότε επεμβαίνει το συνειδητό και με ξυπνά από το λήθαργο.
Επιστρέφοντας χθες (μετά από τέσσερις συνολικά ώρες διαδρομής, για μία ώρα στην παραλία) αν έβρισκα το Λαλιώτη, τη Βασούλα, ή έναν οποιοδήποτε μηχανικό/εργολάβο των σκιτζήδων που ανέλαβαν τα έργα θα τον πλάκωνα στις μάπες (μα την Παναγία), και θα γινόμουν σήμερα πρωτοσέλιδο αποκτώντας τιμητικό τηλεοπτικό παράθυρο στις επιχειρήσεις αποκοίμησης των υπηκόωων (βλ. ιδιωτική τηλεόραση).
Κι εκεί που μπαίνεις στο σπίτι με έναν απίστευτο πονοκέφαλο, κάνεις ένα γρήγορο ντουζάκι, φτιάχνεις ένα κρύο τσάι και ξαπλώνεις να χαζέψεις λίγο TV, αποφασισμένος ότι η καλύτερη παραλία βρίσκεται δύο μέτρα από την κρεβατοκάμαρά σου κι έχει τη μορφή λευκής μετρίου μεγέθους μπανιέρας, σκάει μύτη στο γυαλί η ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΑ με τον Μ.Α.L.A.K.A. στο Twingo κολλημένο στην κίνηση να λένε 'έως το χρόνου που θα ανοίξει η Κηφισίας, ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ', δεχόμενος το τελειωτικό χτύπημα της ημέρας, αφού όχι μόνο σε κοροϊδεύουν στα μούτρα σου, αλλά έχεις εσύ πληρώσει με τα ωραία σου λεφτουδάκια (μου ήρθε και το εκκαθαριστικό, και... τσούζει) για αυτή την απαράδεκτη διαφήμιση (ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΝΑ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΡΓΟ;;;; ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΚΑΦΡΙΣΤΑΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ!!!).

Και ερωτώ: 'ΝΑ ΓΙΝΩ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Η' ΟΧΙ;'

Υ.Γ. Μπορεί αρχικά να με ενόχλησε όταν έμαθα ότι μπάτσοι με πολιτικά και ασφαλίτικες Citroen κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ωσάν Αρτέμης Μάτσας του 21ου αιώνα. Σήμερα όμως, όταν σε μία διαδρομή των πέντε φαναριών, στα τρία από αυτά, κάποια κωλόπαιδα περνούσαν την ουρά για να παραβιάσουν το κόκκινο, αναζήτησα τους τύπους με τις... κουκούλες.