Σκοπός αυτής θεματικής ενότητας είναι να χρησιμοποιηθεί σαν ένα τελευταίο αντίο στον Μίκαελ Σουμάχερ ελπίζοντας ταυτόχρονα να μην χρησιμοποιηθεί ως ευκαιρία από μερικούς για χλευασμό κτλ...

'You know the song 'My Way'? I'd say that fits the way I feel.'
Michael Schumacher, Brazil 22, 2006

And now, the end is near;
And so I face the final curtain.
My friend, Ill say it clear,
Ill state my case, of which Im certain.

Ive lived a life thats full.
Ive traveled each and evry highway;
And more, much more than this,
I did it my way.

Regrets, Ive had a few;
But then again, too few to mention.
I did what I had to do
And saw it through without exemption.

I planned each charted course;
Each careful step along the byway,
But more, much more than this,
I did it my way.

Yes, there were times, Im sure you knew
When I bit off more than I could chew.
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall;
And did it my way.

Ive loved, Ive laughed and cried.
Ive had my fill; my share of losing.
And now, as tears subside,
I find it all so amusing.

To think I did all that;
And may I say - not in a shy way,
No, oh no not me,
I did it my way.

For what is a man, what has he got?
If not himself, then he has naught.
To say the things he truly feels;
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows -
And did it my way!*

Παρακολουθώντας τη πορεία του Σούμι, από το 1992 (Μονακό), ποτέ δε μπορούσα να φανταστώ ότι θα έρθει η στιγμή που ο κόσμος θα μιλάει για την αποχώρησή του. Ο τελευταίος του αγώνας, είχε αρκετά στοιχεία που χαρακτήρισαν την όλη πορεία του, τα τελευταία 16 χρόνια..

Το πάθος του για τη νίκη είναι κατά την άποψή μου, μοναδικό. Όταν πιέζεις στο όριο στο τελευταίο γύρο γνωρίζοντας ότι δεν έχεις χρόνο να φτάσεις τον αντίπαλό σου (Button) είναι κάτι μοναδικό. Ακόμα πιο μοναδικό είναι το γεγονός ότι αυτό έχει επαναληφθεί αρκετές φορές. Αυτό μου άρεσε πάντα στον ΜΣ, πότε δεν έπαιρνε τίποτα για δεδομένο. Εκεί που οι άλλοι οδηγοί έμπαιναν σε “safe mode” μετά τους τελευταίους ανεφοδιασμούς λέγοντας πως δε μπορούσαν να περάσουν στη πίστα, ο ΜΣ αντιθέτως πίεζε στα όρια μέχρι και στη γραμμή του τερματισμού με αντίπαλο τον ίδιο του τον αδερφό (Μονακό 2005). Στην ίδια πίστα το 2003 τον έβλεπες να πιέζει μετά τους ανεφοδιασμούς για να κλείσει τη διαφορά από τους Κιμι και Μοντόγια που είχε εκτοξευθεί στα 20 δευτ. για να τη φτάσει στο 1ο δευτ. ένα γύρο πριν το τέλος? Γιατί? Μόνο και μόνο γιατί πάντα πίστευε ότι τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο σε αντίθεση με άλλους. Ποιος άλλος θα έκανε τέτοιο «μπάσιμο» πάνω στη γραμμή του τερματισμού όπως έκανε ο ΜΣ στο αδερφό του, προσπερνώντας μάλιστα τον team mate κάποια μέτρα πριν και όλα αυτά στο τελευταίο γύρο στη πιο δύσκολη πίστα της σεζόν. Το 2002, στη Γαλλία, ο ΜΣ δήλωνε μετά τον αγώνα ότι ενώ ήξερε ότι δεν μπορεί να προσπεράσει, δε ήθελε να δώσει ανάσα στο Κιμι περιμένοντας το αναπάντεχο… όπως και συνέβει…. Όπως και φέτος στον Καναδά πάλι με τον Κίμι στο τελευταίο γύρο…

Πέρα από τους αγώνες που έμειναν στην ιστορία είναι σημαντικό να σταθούμε στο πως αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να τρέξει τη τελευταία του χρονιά και το τελευταίο του αγώνα σαν να ήταν ο 1ος της καριέρας του προσπαθώντας να «αποδείξει» ότι του αξίζει η θέση που του έχουν δώσει. Θυμηθείτε απλά τον Μίκα Χάκκινεν το 2001, που έχοντας πάρει την απόφασή του να τελειώσει τη καριέρα του, είχε χάσει το ενδιαφέρον του με αποτέλεσμα να χάνει μάχες συχνά από τον Coulthard. Προφανώς δε θέλω να θίξω τις ικανότητες του Φιλανδού και κανείς δε μπορεί να τον κατηγορήσει γιατί πολλοί άλλοι οδηγοί έκαναν το ίδιο και αυτό είναι το λογικό να γίνει….. Όχι όμως για τον ΜΣ. Με τη διαφορά στους 25 βαθμούς κατάφερε να την μηδενίσει και να παλέψει σα να ήταν η 1η του σεζόν στη Φόρμουλα 1. Βάλτε μέσα σε αυτό την ηλικία του και τις επιτυχίες που είχε τα προηγούμενα χρόνια και απλά σε αφήνει άφωνο.

Πως γίνεται ένας οδηγός σε τέτοια ηλικία έχοντας κατακτήσει τα πάντα να έχει ακόμα αυτό το πάθος για τη νίκη και το οποίο μεταφραζόταν πάνω στο podium με μοναδικό τρόπο?

Πως γίνεται ένας οδηγός φθάνοντας στο τέλος της καριέρας του να μπορεί να ανταγωνίζεται με άνεση τον πεινασμένο για διακρίσεις team mate του?

Πως γίνεται ένας οδηγός που είναι 2ος σε κατάταξη συμμετοχών σε GP να μην είχε ποτέ κακή περίοδο στα 16 αυτά χρόνια? Ναι είχε κακούς αγώνες…. αλλά ποτέ δεν είχε κακή περίοδο.

Πως γίνεται ένας οδηγός να πείθει τόσο πολύ στο ντεμπούτο του παρόλο που εγκατέλειψε ώστε μια αντίπαλη ομάδα να απολύει τον οδηγό της για να αρπάξει την ευκαιρία να τον αποκτήσει πριν από οποιονδήποτε άλλον?

Πως γίνεται ένας οδηγός να καταφέρνει να ενώσει 2 λαούς με τέτοιο μοναδικό τρόπο ώστε οι Γερμανοί να υποστηρίζουν περισσότερο τη Φεράρι και τον ΜΣ από ότι τις ομάδες Γερμανικής προέλευσης?

Τα πάντα γίνονται αν λέγεσαι Michael Schumacher…..

Το εντυπωσιακό ντεμπούτο του σε μια πίστα που έβλεπε για 1η φορά και χωρίς να έχει κάνει δοκιμές εξέλιξης κατάφερε να γράψει χρόνο καλύτερο από τον team mate του αναγκάζοντας την Benetton να απολύσει τον οδηγό της για να έχει στον αμέσως επόμενο αγώνα τον Γερμανό.

Η δήλωση του 3ις παγκόσμιου πρωταθλητή Nelson Piquet (και team mate του ΜΣ) στο ντεμπούτο του ΜΣ με τη Benetton ότι θέλει να δώσει ένα «μάθημα» στον μικρό Michael Schumacher έχοντας βρει αυτό το κάτι τελευταίο που θα του έδινε λίγη ευχαρίστηση πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση και να μη τα καταφέρνει χάνοντας στα δοκιμαστικά (όπως και στον αγώνα) και ενώ προσπαθούσε να χτυπήσει το χρόνο που είχε πετύχει ο ΜΣ…

Ο αγώνας στο Ευρωπαϊκό GP το 1995, γυρίζοντας σε δικούς του ρυθμούς καταφέρνοντας έτσι να φτάσει 2 γύρους πριν το τέλος τον πρωτοπόρο Αλεσί και να τον προσπερνά στο παλιό NGK chicane από την εξωτερική (!!!) αφήνοντας άφωνο το χώρο της Φόρμουλα 1. Χαρακτηριστικά θυμάμαι δήλωση του Murray, να λέει πως έμεινε εντυπωσιασμένος από αυτό το προσπέρασμα αφού μετά βιας χωράει να περάσει καθαρά ένα μονοθέσιο…. πόσο μάλλον δυο πλάι πλάι 2 γύρους πριν το τέλος και προσπέρασμα από την εξωτερική για τη 1η θέση!

Η σεζόν του 1996…. 1η χρονιά στη Φεράρι…. με ένα μονοθέσιο χειρότερο των Williams και Benetton κατάφερε να την φέρει στη 2η θέση των κατασκευαστών και να πάρει 3 εντυπωσιακές νίκες. Ειδικά στην Ισπανία που ενώ είχε σιγουρέψει τη διαφορά και έχοντας χάσει 2 κυλίνδρους συνέχιζε να πιέζει αυξάνοντας τη διαφορά με ρυθμό των 2 δευτ. (ενώ πριν έφθανε και τα 4 δευτ. στο γύρο) και αυτό με ένα μονοθέσιο που είχε για παρατσούκλι «κόκκινο φορτηγό»!!!

Στο Μονακό το 1997, το μισό grid είχε εξόδους από τη βροχή ωστόσο για τον ΜΣ ήταν σα να έτρεχε σε στεγνό οδόστρωμα αφού για μια ακόμη φορά ο ρυθμός του ήταν καταιγιστικός. Μετά τον αγώνα ο Coulthard δήλωνε για τον ΜΣ.. «so he drives better…»

Το 2000 στη Σουζούκα δήλωσε πως θέλει να τελειώσει το πρωτάθλημα εκεί και να μην οδηγήσει συντηρητικά μιας και είχε το πλεονέκτημα…. και πάλι τα κατάφερε! Μια από τις πιο εντυπωσιακές μάχες για τη pole position και η μεγαλύτερη στη μεταξύ τους μάχη (Χάκινεν-Σουμάχερ).

Το 2003 ο Irvine δήλωνε πως ο μόνος που μπορεί να κερδίσει τον Michael Schumacher…. είναι.. η Michelin δείχνοντας έτσι το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιζαν αυτά. Φυσικά από τη πλευρά της Bridgestone η μόνη δυνατή ομάδα ήταν η Φεράρι… με αποτέλεσμα όταν σε κάποια πίστα το πλεονέκτημα το είχε η Bridgestone, οι αντίπαλοι της Φεράρι θα τερμάτιζαν πίσω τους…. όταν όμως το πλεονέκτημα το είχε η Michelin τότε έβλεπες τη Φεράρι να τρώει γύρο και να τερματίζει εκτός 6αδας…. Και όμως για μια ακόμη φορά ο Σούμι τα κατάφερε κερδίζοντας το τίτλο!!!

Δε θέλω να συνεχίσω άλλο αναφέροντας παλιότερους αγώνες γιατί απλά είναι πάρα πολλοί! Θέλω να σταθώ για τελευταία φορά στο φετινό αγώνα της σεζόν. Αν το 98 στην Ουγγαρία ο ΜΣ έπρεπε να γυρίζει σε ρυθμό δοκιμαστικών για 19 γύρους…. Στη Βραζιλία το έκανε για όλο τον αγώνα σχεδόν. Στη μάχη με τον Fisichella μπορούσες να δεις πως εκμεταλλευόταν όλο το πλάτος της πίστας πατώντας στα curb ανεβάζοντας την αδρεναλίνη στο όριο… Μετά την έξοδο από τα pits που είχε αλλάξει ελαστικά λόγω προβλήματος, η διαφορά από τον Μάσσα ήταν 1 γύρος (ήταν λίγα μέτρα πίσω), μετά το τέλος του αγώνα… η διαφορά είχε πέσει στα 24 δευτ. χωρίς ο Μάσσα να έχει εμπόδιο μπροστά του σε αντίθεση με το Σούμι! Η δε διαφορά από το Φισικέλα ήταν στα 70 δευτ. και όχι μόνο κάλυψε ο Γερμανός τη διαφορά, τον προσπέρασε κιόλας αφήνοντάς τον πίσω 6 δευτ. στο τέλος του αγώνα (!!)… και αν τα λόγια αυτά μπορεί να θεωρηθούν υπερβολή επειδή είμαι οπαδός του, τότε δείτε τι είπε ο Μπριατόρε με τη λήξη του αγώνα:

Renault team boss Flavio Briatore also paid tribute to Schumacher following his amazing drive at Interlagos.[i]
'I think today we have to show great respect for Michael Schumacher, because what he's done today will go down in the history of F1,' Briatore told RAI television. 'He was flying. I don't know what he had but he was literally flying.[/i]

Το τελευταίο κεφάλαιο του Michael Schumacher, 7 φορές παγκόσμιου πρωταθλητή, μόλις έκλεισε και μαζί με αυτόν σταματώ και εγώ να έχω το ίδιο ενδιαφέρον για τη Φόρμουλα 1. Δεν ξέρω αν θα ξαναδώ αγώνα αφού πλέον δε με ενδιαφέρει η εξέλιξή του. Έκανα το «λάθος» να υποστηρίξω οδηγό αντί για ομάδα, γνωρίζοντας ωστόσο ότι υπάρχει ημερομηνία λήξεως… Για το μόνο που μετανιώνω είναι ότι στα 2 τελευταία χρόνια παρουσιάστηκαν 2 ευκαιρίες να τον δω από κοντά να αγωνίζεται και δεν τις «άρπαξα» πιστεύοντας πως ο ΜΣ δε θα αποχωρούσε τόσο….σύντομα….

Καλή συνέχεια Schumi στη ζωή σου και στην οικογένειά σου…. για μένα, φεύγεις σαν Νο.1… αντίο….

Σκοπός αυτής θεματικής ενότητας είναι να χρησιμοποιηθεί σαν ένα τελευταίο αντίο στον Μίκαελ Σουμάχερ ελπίζοντας ταυτόχρονα να μην χρησιμοποιηθεί ως ευκαιρία από μερικούς για χλευασμό κτλ...

'You know the song 'My Way'? I'd say that fits the way I feel.'
Michael Schumacher, Brazil 22, 2006

And now, the end is near;
And so I face the final curtain.
My friend, Ill say it clear,
Ill state my case, of which Im certain.

Ive lived a life thats full.
Ive traveled each and evry highway;
And more, much more than this,
I did it my way.

Regrets, Ive had a few;
But then again, too few to mention.
I did what I had to do
And saw it through without exemption.

I planned each charted course;
Each careful step along the byway,
But more, much more than this,
I did it my way.

Yes, there were times, Im sure you knew
When I bit off more than I could chew.
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall;
And did it my way.

Ive loved, Ive laughed and cried.
Ive had my fill; my share of losing.
And now, as tears subside,
I find it all so amusing.

To think I did all that;
And may I say - not in a shy way,
No, oh no not me,
I did it my way.

For what is a man, what has he got?
If not himself, then he has naught.
To say the things he truly feels;
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows -
And did it my way!*

Παρακολουθώντας τη πορεία του Σούμι, από το 1992 (Μονακό), ποτέ δε μπορούσα να φανταστώ ότι θα έρθει η στιγμή που ο κόσμος θα μιλάει για την αποχώρησή του. Ο τελευταίος του αγώνας, είχε αρκετά στοιχεία που χαρακτήρισαν την όλη πορεία του, τα τελευταία 16 χρόνια..

Το πάθος του για τη νίκη είναι κατά την άποψή μου, μοναδικό. Όταν πιέζεις στο όριο στο τελευταίο γύρο γνωρίζοντας ότι δεν έχεις χρόνο να φτάσεις τον αντίπαλό σου (Button) είναι κάτι μοναδικό. Ακόμα πιο μοναδικό είναι το γεγονός ότι αυτό έχει επαναληφθεί αρκετές φορές. Αυτό μου άρεσε πάντα στον ΜΣ, πότε δεν έπαιρνε τίποτα για δεδομένο. Εκεί που οι άλλοι οδηγοί έμπαιναν σε “safe mode” μετά τους τελευταίους ανεφοδιασμούς λέγοντας πως δε μπορούσαν να περάσουν στη πίστα, ο ΜΣ αντιθέτως πίεζε στα όρια μέχρι και στη γραμμή του τερματισμού με αντίπαλο τον ίδιο του τον αδερφό (Μονακό 2005). Στην ίδια πίστα το 2003 τον έβλεπες να πιέζει μετά τους ανεφοδιασμούς για να κλείσει τη διαφορά από τους Κιμι και Μοντόγια που είχε εκτοξευθεί στα 20 δευτ. για να τη φτάσει στο 1ο δευτ. ένα γύρο πριν το τέλος? Γιατί? Μόνο και μόνο γιατί πάντα πίστευε ότι τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο σε αντίθεση με άλλους. Ποιος άλλος θα έκανε τέτοιο «μπάσιμο» πάνω στη γραμμή του τερματισμού όπως έκανε ο ΜΣ στο αδερφό του, προσπερνώντας μάλιστα τον team mate κάποια μέτρα πριν και όλα αυτά στο τελευταίο γύρο στη πιο δύσκολη πίστα της σεζόν. Το 2002, στη Γαλλία, ο ΜΣ δήλωνε μετά τον αγώνα ότι ενώ ήξερε ότι δεν μπορεί να προσπεράσει, δε ήθελε να δώσει ανάσα στο Κιμι περιμένοντας το αναπάντεχο… όπως και συνέβει…. Όπως και φέτος στον Καναδά πάλι με τον Κίμι στο τελευταίο γύρο…

Πέρα από τους αγώνες που έμειναν στην ιστορία είναι σημαντικό να σταθούμε στο πως αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να τρέξει τη τελευταία του χρονιά και το τελευταίο του αγώνα σαν να ήταν ο 1ος της καριέρας του προσπαθώντας να «αποδείξει» ότι του αξίζει η θέση που του έχουν δώσει. Θυμηθείτε απλά τον Μίκα Χάκκινεν το 2001, που έχοντας πάρει την απόφασή του να τελειώσει τη καριέρα του, είχε χάσει το ενδιαφέρον του με αποτέλεσμα να χάνει μάχες συχνά από τον Coulthard. Προφανώς δε θέλω να θίξω τις ικανότητες του Φιλανδού και κανείς δε μπορεί να τον κατηγορήσει γιατί πολλοί άλλοι οδηγοί έκαναν το ίδιο και αυτό είναι το λογικό να γίνει….. Όχι όμως για τον ΜΣ. Με τη διαφορά στους 25 βαθμούς κατάφερε να την μηδενίσει και να παλέψει σα να ήταν η 1η του σεζόν στη Φόρμουλα 1. Βάλτε μέσα σε αυτό την ηλικία του και τις επιτυχίες που είχε τα προηγούμενα χρόνια και απλά σε αφήνει άφωνο.

Πως γίνεται ένας οδηγός σε τέτοια ηλικία έχοντας κατακτήσει τα πάντα να έχει ακόμα αυτό το πάθος για τη νίκη και το οποίο μεταφραζόταν πάνω στο podium με μοναδικό τρόπο?

Πως γίνεται ένας οδηγός φθάνοντας στο τέλος της καριέρας του να μπορεί να ανταγωνίζεται με άνεση τον πεινασμένο για διακρίσεις team mate του?

Πως γίνεται ένας οδηγός που είναι 2ος σε κατάταξη συμμετοχών σε GP να μην είχε ποτέ κακή περίοδο στα 16 αυτά χρόνια? Ναι είχε κακούς αγώνες…. αλλά ποτέ δεν είχε κακή περίοδο.

Πως γίνεται ένας οδηγός να πείθει τόσο πολύ στο ντεμπούτο του παρόλο που εγκατέλειψε ώστε μια αντίπαλη ομάδα να απολύει τον οδηγό της για να αρπάξει την ευκαιρία να τον αποκτήσει πριν από οποιονδήποτε άλλον?

Πως γίνεται ένας οδηγός να καταφέρνει να ενώσει 2 λαούς με τέτοιο μοναδικό τρόπο ώστε οι Γερμανοί να υποστηρίζουν περισσότερο τη Φεράρι και τον ΜΣ από ότι τις ομάδες Γερμανικής προέλευσης?

Τα πάντα γίνονται αν λέγεσαι Michael Schumacher…..

Το εντυπωσιακό ντεμπούτο του σε μια πίστα που έβλεπε για 1η φορά και χωρίς να έχει κάνει δοκιμές εξέλιξης κατάφερε να γράψει χρόνο καλύτερο από τον team mate του αναγκάζοντας την Benetton να απολύσει τον οδηγό της για να έχει στον αμέσως επόμενο αγώνα τον Γερμανό.

Η δήλωση του 3ις παγκόσμιου πρωταθλητή Nelson Piquet (και team mate του ΜΣ) στο ντεμπούτο του ΜΣ με τη Benetton ότι θέλει να δώσει ένα «μάθημα» στον μικρό Michael Schumacher έχοντας βρει αυτό το κάτι τελευταίο που θα του έδινε λίγη ευχαρίστηση πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση και να μη τα καταφέρνει χάνοντας στα δοκιμαστικά (όπως και στον αγώνα) και ενώ προσπαθούσε να χτυπήσει το χρόνο που είχε πετύχει ο ΜΣ…

Ο αγώνας στο Ευρωπαϊκό GP το 1995, γυρίζοντας σε δικούς του ρυθμούς καταφέρνοντας έτσι να φτάσει 2 γύρους πριν το τέλος τον πρωτοπόρο Αλεσί και να τον προσπερνά στο παλιό NGK chicane από την εξωτερική (!!!) αφήνοντας άφωνο το χώρο της Φόρμουλα 1. Χαρακτηριστικά θυμάμαι δήλωση του Murray, να λέει πως έμεινε εντυπωσιασμένος από αυτό το προσπέρασμα αφού μετά βιας χωράει να περάσει καθαρά ένα μονοθέσιο…. πόσο μάλλον δυο πλάι πλάι 2 γύρους πριν το τέλος και προσπέρασμα από την εξωτερική για τη 1η θέση!

Η σεζόν του 1996…. 1η χρονιά στη Φεράρι…. με ένα μονοθέσιο χειρότερο των Williams και Benetton κατάφερε να την φέρει στη 2η θέση των κατασκευαστών και να πάρει 3 εντυπωσιακές νίκες. Ειδικά στην Ισπανία που ενώ είχε σιγουρέψει τη διαφορά και έχοντας χάσει 2 κυλίνδρους συνέχιζε να πιέζει αυξάνοντας τη διαφορά με ρυθμό των 2 δευτ. (ενώ πριν έφθανε και τα 4 δευτ. στο γύρο) και αυτό με ένα μονοθέσιο που είχε για παρατσούκλι «κόκκινο φορτηγό»!!!

Στο Μονακό το 1997, το μισό grid είχε εξόδους από τη βροχή ωστόσο για τον ΜΣ ήταν σα να έτρεχε σε στεγνό οδόστρωμα αφού για μια ακόμη φορά ο ρυθμός του ήταν καταιγιστικός. Μετά τον αγώνα ο Coulthard δήλωνε για τον ΜΣ.. «so he drives better…»

Το 2000 στη Σουζούκα δήλωσε πως θέλει να τελειώσει το πρωτάθλημα εκεί και να μην οδηγήσει συντηρητικά μιας και είχε το πλεονέκτημα…. και πάλι τα κατάφερε! Μια από τις πιο εντυπωσιακές μάχες για τη pole position και η μεγαλύτερη στη μεταξύ τους μάχη (Χάκινεν-Σουμάχερ).

Το 2003 ο Irvine δήλωνε πως ο μόνος που μπορεί να κερδίσει τον Michael Schumacher…. είναι.. η Michelin δείχνοντας έτσι το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιζαν αυτά. Φυσικά από τη πλευρά της Bridgestone η μόνη δυνατή ομάδα ήταν η Φεράρι… με αποτέλεσμα όταν σε κάποια πίστα το πλεονέκτημα το είχε η Bridgestone, οι αντίπαλοι της Φεράρι θα τερμάτιζαν πίσω τους…. όταν όμως το πλεονέκτημα το είχε η Michelin τότε έβλεπες τη Φεράρι να τρώει γύρο και να τερματίζει εκτός 6αδας…. Και όμως για μια ακόμη φορά ο Σούμι τα κατάφερε κερδίζοντας το τίτλο!!!

Δε θέλω να συνεχίσω άλλο αναφέροντας παλιότερους αγώνες γιατί απλά είναι πάρα πολλοί! Θέλω να σταθώ για τελευταία φορά στο φετινό αγώνα της σεζόν. Αν το 98 στην Ουγγαρία ο ΜΣ έπρεπε να γυρίζει σε ρυθμό δοκιμαστικών για 19 γύρους…. Στη Βραζιλία το έκανε για όλο τον αγώνα σχεδόν. Στη μάχη με τον Fisichella μπορούσες να δεις πως εκμεταλλευόταν όλο το πλάτος της πίστας πατώντας στα curb ανεβάζοντας την αδρεναλίνη στο όριο… Μετά την έξοδο από τα pits που είχε αλλάξει ελαστικά λόγω προβλήματος, η διαφορά από τον Μάσσα ήταν 1 γύρος (ήταν λίγα μέτρα πίσω), μετά το τέλος του αγώνα… η διαφορά είχε πέσει στα 24 δευτ. χωρίς ο Μάσσα να έχει εμπόδιο μπροστά του σε αντίθεση με το Σούμι! Η δε διαφορά από το Φισικέλα ήταν στα 70 δευτ. και όχι μόνο κάλυψε ο Γερμανός τη διαφορά, τον προσπέρασε κιόλας αφήνοντάς τον πίσω 6 δευτ. στο τέλος του αγώνα (!!)… και αν τα λόγια αυτά μπορεί να θεωρηθούν υπερβολή επειδή είμαι οπαδός του, τότε δείτε τι είπε ο Μπριατόρε με τη λήξη του αγώνα:

Renault team boss Flavio Briatore also paid tribute to Schumacher following his amazing drive at Interlagos.[i]
'I think today we have to show great respect for Michael Schumacher, because what he's done today will go down in the history of F1,' Briatore told RAI television. 'He was flying. I don't know what he had but he was literally flying.[/i]

Το τελευταίο κεφάλαιο του Michael Schumacher, 7 φορές παγκόσμιου πρωταθλητή, μόλις έκλεισε και μαζί με αυτόν σταματώ και εγώ να έχω το ίδιο ενδιαφέρον για τη Φόρμουλα 1. Δεν ξέρω αν θα ξαναδώ αγώνα αφού πλέον δε με ενδιαφέρει η εξέλιξή του. Έκανα το «λάθος» να υποστηρίξω οδηγό αντί για ομάδα, γνωρίζοντας ωστόσο ότι υπάρχει ημερομηνία λήξεως… Για το μόνο που μετανιώνω είναι ότι στα 2 τελευταία χρόνια παρουσιάστηκαν 2 ευκαιρίες να τον δω από κοντά να αγωνίζεται και δεν τις «άρπαξα» πιστεύοντας πως ο ΜΣ δε θα αποχωρούσε τόσο….σύντομα….

Καλή συνέχεια Schumi στη ζωή σου και στην οικογένειά σου…. για μένα, φεύγεις σαν Νο.1… αντίο….

Σκοπός αυτής θεματικής ενότητας είναι να χρησιμοποιηθεί σαν ένα τελευταίο αντίο στον Μίκαελ Σουμάχερ ελπίζοντας ταυτόχρονα να μην χρησιμοποιηθεί ως ευκαιρία από μερικούς για χλευασμό κτλ...

'You know the song 'My Way'? I'd say that fits the way I feel.'
Michael Schumacher, Brazil 22, 2006

And now, the end is near;
And so I face the final curtain.
My friend, Ill say it clear,
Ill state my case, of which Im certain.

Ive lived a life thats full.
Ive traveled each and evry highway;
And more, much more than this,
I did it my way.

Regrets, Ive had a few;
But then again, too few to mention.
I did what I had to do
And saw it through without exemption.

I planned each charted course;
Each careful step along the byway,
But more, much more than this,
I did it my way.

Yes, there were times, Im sure you knew
When I bit off more than I could chew.
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall;
And did it my way.

Ive loved, Ive laughed and cried.
Ive had my fill; my share of losing.
And now, as tears subside,
I find it all so amusing.

To think I did all that;
And may I say - not in a shy way,
No, oh no not me,
I did it my way.

For what is a man, what has he got?
If not himself, then he has naught.
To say the things he truly feels;
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows -
And did it my way!*

Παρακολουθώντας τη πορεία του Σούμι, από το 1992 (Μονακό), ποτέ δε μπορούσα να φανταστώ ότι θα έρθει η στιγμή που ο κόσμος θα μιλάει για την αποχώρησή του. Ο τελευταίος του αγώνας, είχε αρκετά στοιχεία που χαρακτήρισαν την όλη πορεία του, τα τελευταία 16 χρόνια..

Το πάθος του για τη νίκη είναι κατά την άποψή μου, μοναδικό. Όταν πιέζεις στο όριο στο τελευταίο γύρο γνωρίζοντας ότι δεν έχεις χρόνο να φτάσεις τον αντίπαλό σου (Button) είναι κάτι μοναδικό. Ακόμα πιο μοναδικό είναι το γεγονός ότι αυτό έχει επαναληφθεί αρκετές φορές. Αυτό μου άρεσε πάντα στον ΜΣ, πότε δεν έπαιρνε τίποτα για δεδομένο. Εκεί που οι άλλοι οδηγοί έμπαιναν σε “safe mode” μετά τους τελευταίους ανεφοδιασμούς λέγοντας πως δε μπορούσαν να περάσουν στη πίστα, ο ΜΣ αντιθέτως πίεζε στα όρια μέχρι και στη γραμμή του τερματισμού με αντίπαλο τον ίδιο του τον αδερφό (Μονακό 2005). Στην ίδια πίστα το 2003 τον έβλεπες να πιέζει μετά τους ανεφοδιασμούς για να κλείσει τη διαφορά από τους Κιμι και Μοντόγια που είχε εκτοξευθεί στα 20 δευτ. για να τη φτάσει στο 1ο δευτ. ένα γύρο πριν το τέλος? Γιατί? Μόνο και μόνο γιατί πάντα πίστευε ότι τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο σε αντίθεση με άλλους. Ποιος άλλος θα έκανε τέτοιο «μπάσιμο» πάνω στη γραμμή του τερματισμού όπως έκανε ο ΜΣ στο αδερφό του, προσπερνώντας μάλιστα τον team mate κάποια μέτρα πριν και όλα αυτά στο τελευταίο γύρο στη πιο δύσκολη πίστα της σεζόν. Το 2002, στη Γαλλία, ο ΜΣ δήλωνε μετά τον αγώνα ότι ενώ ήξερε ότι δεν μπορεί να προσπεράσει, δε ήθελε να δώσει ανάσα στο Κιμι περιμένοντας το αναπάντεχο… όπως και συνέβει…. Όπως και φέτος στον Καναδά πάλι με τον Κίμι στο τελευταίο γύρο…

Πέρα από τους αγώνες που έμειναν στην ιστορία είναι σημαντικό να σταθούμε στο πως αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να τρέξει τη τελευταία του χρονιά και το τελευταίο του αγώνα σαν να ήταν ο 1ος της καριέρας του προσπαθώντας να «αποδείξει» ότι του αξίζει η θέση που του έχουν δώσει. Θυμηθείτε απλά τον Μίκα Χάκκινεν το 2001, που έχοντας πάρει την απόφασή του να τελειώσει τη καριέρα του, είχε χάσει το ενδιαφέρον του με αποτέλεσμα να χάνει μάχες συχνά από τον Coulthard. Προφανώς δε θέλω να θίξω τις ικανότητες του Φιλανδού και κανείς δε μπορεί να τον κατηγορήσει γιατί πολλοί άλλοι οδηγοί έκαναν το ίδιο και αυτό είναι το λογικό να γίνει….. Όχι όμως για τον ΜΣ. Με τη διαφορά στους 25 βαθμούς κατάφερε να την μηδενίσει και να παλέψει σα να ήταν η 1η του σεζόν στη Φόρμουλα 1. Βάλτε μέσα σε αυτό την ηλικία του και τις επιτυχίες που είχε τα προηγούμενα χρόνια και απλά σε αφήνει άφωνο.

Πως γίνεται ένας οδηγός σε τέτοια ηλικία έχοντας κατακτήσει τα πάντα να έχει ακόμα αυτό το πάθος για τη νίκη και το οποίο μεταφραζόταν πάνω στο podium με μοναδικό τρόπο?

Πως γίνεται ένας οδηγός φθάνοντας στο τέλος της καριέρας του να μπορεί να ανταγωνίζεται με άνεση τον πεινασμένο για διακρίσεις team mate του?

Πως γίνεται ένας οδηγός που είναι 2ος σε κατάταξη συμμετοχών σε GP να μην είχε ποτέ κακή περίοδο στα 16 αυτά χρόνια? Ναι είχε κακούς αγώνες…. αλλά ποτέ δεν είχε κακή περίοδο.

Πως γίνεται ένας οδηγός να πείθει τόσο πολύ στο ντεμπούτο του παρόλο που εγκατέλειψε ώστε μια αντίπαλη ομάδα να απολύει τον οδηγό της για να αρπάξει την ευκαιρία να τον αποκτήσει πριν από οποιονδήποτε άλλον?

Πως γίνεται ένας οδηγός να καταφέρνει να ενώσει 2 λαούς με τέτοιο μοναδικό τρόπο ώστε οι Γερμανοί να υποστηρίζουν περισσότερο τη Φεράρι και τον ΜΣ από ότι τις ομάδες Γερμανικής προέλευσης?

Τα πάντα γίνονται αν λέγεσαι Michael Schumacher…..

Το εντυπωσιακό ντεμπούτο του σε μια πίστα που έβλεπε για 1η φορά και χωρίς να έχει κάνει δοκιμές εξέλιξης κατάφερε να γράψει χρόνο καλύτερο από τον team mate του αναγκάζοντας την Benetton να απολύσει τον οδηγό της για να έχει στον αμέσως επόμενο αγώνα τον Γερμανό.

Η δήλωση του 3ις παγκόσμιου πρωταθλητή Nelson Piquet (και team mate του ΜΣ) στο ντεμπούτο του ΜΣ με τη Benetton ότι θέλει να δώσει ένα «μάθημα» στον μικρό Michael Schumacher έχοντας βρει αυτό το κάτι τελευταίο που θα του έδινε λίγη ευχαρίστηση πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση και να μη τα καταφέρνει χάνοντας στα δοκιμαστικά (όπως και στον αγώνα) και ενώ προσπαθούσε να χτυπήσει το χρόνο που είχε πετύχει ο ΜΣ…

Ο αγώνας στο Ευρωπαϊκό GP το 1995, γυρίζοντας σε δικούς του ρυθμούς καταφέρνοντας έτσι να φτάσει 2 γύρους πριν το τέλος τον πρωτοπόρο Αλεσί και να τον προσπερνά στο παλιό NGK chicane από την εξωτερική (!!!) αφήνοντας άφωνο το χώρο της Φόρμουλα 1. Χαρακτηριστικά θυμάμαι δήλωση του Murray, να λέει πως έμεινε εντυπωσιασμένος από αυτό το προσπέρασμα αφού μετά βιας χωράει να περάσει καθαρά ένα μονοθέσιο…. πόσο μάλλον δυο πλάι πλάι 2 γύρους πριν το τέλος και προσπέρασμα από την εξωτερική για τη 1η θέση!

Η σεζόν του 1996…. 1η χρονιά στη Φεράρι…. με ένα μονοθέσιο χειρότερο των Williams και Benetton κατάφερε να την φέρει στη 2η θέση των κατασκευαστών και να πάρει 3 εντυπωσιακές νίκες. Ειδικά στην Ισπανία που ενώ είχε σιγουρέψει τη διαφορά και έχοντας χάσει 2 κυλίνδρους συνέχιζε να πιέζει αυξάνοντας τη διαφορά με ρυθμό των 2 δευτ. (ενώ πριν έφθανε και τα 4 δευτ. στο γύρο) και αυτό με ένα μονοθέσιο που είχε για παρατσούκλι «κόκκινο φορτηγό»!!!

Στο Μονακό το 1997, το μισό grid είχε εξόδους από τη βροχή ωστόσο για τον ΜΣ ήταν σα να έτρεχε σε στεγνό οδόστρωμα αφού για μια ακόμη φορά ο ρυθμός του ήταν καταιγιστικός. Μετά τον αγώνα ο Coulthard δήλωνε για τον ΜΣ.. «so he drives better…»

Το 2000 στη Σουζούκα δήλωσε πως θέλει να τελειώσει το πρωτάθλημα εκεί και να μην οδηγήσει συντηρητικά μιας και είχε το πλεονέκτημα…. και πάλι τα κατάφερε! Μια από τις πιο εντυπωσιακές μάχες για τη pole position και η μεγαλύτερη στη μεταξύ τους μάχη (Χάκινεν-Σουμάχερ).

Το 2003 ο Irvine δήλωνε πως ο μόνος που μπορεί να κερδίσει τον Michael Schumacher…. είναι.. η Michelin δείχνοντας έτσι το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιζαν αυτά. Φυσικά από τη πλευρά της Bridgestone η μόνη δυνατή ομάδα ήταν η Φεράρι… με αποτέλεσμα όταν σε κάποια πίστα το πλεονέκτημα το είχε η Bridgestone, οι αντίπαλοι της Φεράρι θα τερμάτιζαν πίσω τους…. όταν όμως το πλεονέκτημα το είχε η Michelin τότε έβλεπες τη Φεράρι να τρώει γύρο και να τερματίζει εκτός 6αδας…. Και όμως για μια ακόμη φορά ο Σούμι τα κατάφερε κερδίζοντας το τίτλο!!!

Δε θέλω να συνεχίσω άλλο αναφέροντας παλιότερους αγώνες γιατί απλά είναι πάρα πολλοί! Θέλω να σταθώ για τελευταία φορά στο φετινό αγώνα της σεζόν. Αν το 98 στην Ουγγαρία ο ΜΣ έπρεπε να γυρίζει σε ρυθμό δοκιμαστικών για 19 γύρους…. Στη Βραζιλία το έκανε για όλο τον αγώνα σχεδόν. Στη μάχη με τον Fisichella μπορούσες να δεις πως εκμεταλλευόταν όλο το πλάτος της πίστας πατώντας στα curb ανεβάζοντας την αδρεναλίνη στο όριο… Μετά την έξοδο από τα pits που είχε αλλάξει ελαστικά λόγω προβλήματος, η διαφορά από τον Μάσσα ήταν 1 γύρος (ήταν λίγα μέτρα πίσω), μετά το τέλος του αγώνα… η διαφορά είχε πέσει στα 24 δευτ. χωρίς ο Μάσσα να έχει εμπόδιο μπροστά του σε αντίθεση με το Σούμι! Η δε διαφορά από το Φισικέλα ήταν στα 70 δευτ. και όχι μόνο κάλυψε ο Γερμανός τη διαφορά, τον προσπέρασε κιόλας αφήνοντάς τον πίσω 6 δευτ. στο τέλος του αγώνα (!!)… και αν τα λόγια αυτά μπορεί να θεωρηθούν υπερβολή επειδή είμαι οπαδός του, τότε δείτε τι είπε ο Μπριατόρε με τη λήξη του αγώνα:

Renault team boss Flavio Briatore also paid tribute to Schumacher following his amazing drive at Interlagos.[i]
'I think today we have to show great respect for Michael Schumacher, because what he's done today will go down in the history of F1,' Briatore told RAI television. 'He was flying. I don't know what he had but he was literally flying.[/i]

Το τελευταίο κεφάλαιο του Michael Schumacher, 7 φορές παγκόσμιου πρωταθλητή, μόλις έκλεισε και μαζί με αυτόν σταματώ και εγώ να έχω το ίδιο ενδιαφέρον για τη Φόρμουλα 1. Δεν ξέρω αν θα ξαναδώ αγώνα αφού πλέον δε με ενδιαφέρει η εξέλιξή του. Έκανα το «λάθος» να υποστηρίξω οδηγό αντί για ομάδα, γνωρίζοντας ωστόσο ότι υπάρχει ημερομηνία λήξεως… Για το μόνο που μετανιώνω είναι ότι στα 2 τελευταία χρόνια παρουσιάστηκαν 2 ευκαιρίες να τον δω από κοντά να αγωνίζεται και δεν τις «άρπαξα» πιστεύοντας πως ο ΜΣ δε θα αποχωρούσε τόσο….σύντομα….

Καλή συνέχεια Schumi στη ζωή σου και στην οικογένειά σου…. για μένα, φεύγεις σαν Νο.1… αντίο….

ναι οντως βγαίνει το βιβλίο μέσα στο Νόεμβρη. Από τους αγώνες που ανάφερες θα ήθελα πολύ να βρεθώ στη Μόνζα το 2003, όπως επίσης και στη Γερμανία το 95 όπου κέρδισε για 1η φορά και είχε σταματήσει το μονοθέσιο στη πίστα έχοντας σηκωθεί όρθιος πανυγηρίζοντας! Μοναδικές στιγμές! Ο κόσμος ήταν μοναδικός και στις 2 περιπτώσεις!

Ο χρήστης Phaethon έγραψε:

Φίλε mschumacher, από τη Monza 2003 έχω βίντεο ΚΑΤΩ ακριβώς από το podium, λίγο πιό δίπλα από το ferrari crew που κρέμεται στα κάγκελα, με τη σαμπάνια να πετάγεται στην βιντεοκάμερα... Ο αδερφός μου να παλεύει πραγματικά να σταθεί και να καταγράψει τις σκηνές με Michael-Brawn στο βάθρο. Από τα πιό υπέροχα video που έχω με τον αδερφό μου στη συλλογή μας...

Το κοινό ήταν επίσης φοβερό στο Hockenheim 2004... Τη στιγμή που ο Raikkonen έχασε την πίσω του πτέρυγα βγαίνοντας από το τμήμα του Σταδίου την κατάλαβα από τις φωνές του πλήθους... Και να φανταστείς, καθόμουν ακριβώς στην άλλη άκρη της πίστας, στην έξοδο της Spitzkehre... καταλαβαίνεις δηλαδή για τί λαό μιλάμε...

Πάντως η Imola 2003 είναι ο συγκλονιστικότερος και συγκινητικότερος αγώνας που έχω βρεθεί... και νομίζω γενικά ένας από τους ιστορικότερους στη σύγχρονη ιστορία της F1.

Η αποδοχή από τους φιλάθλους του είναι εντυπωσιακή. Εγώ έβλεπα τον αγώνα στη Μόνζα από TV και έβλεπα μια λαοθάλασσα να τρέχει να προλάβει τον ΜΣ στο podium! Και μέσα σε αυτούς και εσύ!
Πάντως δε θα ξεχάσω και το 2000 στην Ιαπωνία που στο τερματισμό του αγώνα και μέχρι ο ΜΣ να βρεθεί στο podium οι 'κορνες' που ηχούσαν από τις εξέδρες δεν σταμάτισαν καθόλου φτιάχνοντας το κατάλληλο κλίμα για το συγκεκριμένο αγώνα!