μικρος μπαμπας εισαι?

ευχομαι ευτυχια!

Το Α είμαι και απο την Σαλονίκη

Ο χρήστης mirage έγραψε:
Το Α είμαι και απο την Σαλονίκη

Εμ βέβαια...τι άλλο θα ήσουν...

Ολα πανε στραβα γμτ..

Δεν με αντιπροσωπευει γενικα αλλα αυτη τη στιγμη ειναι το μοναδικο που με εκφραζει...

Συνηθως χαιρομαι με ολα και ας πανε ολα σκατα.. Μαλλον τωρα μαζευτηκαν πολλα..

Σε κανα μηνα ισςω ψηφισω... Χαλλλλαρα ρε. Ειμαι απο Σαλλλλλονικη
γιατι ειναι αληθεια...

Χτές το απόγευμα,ήμουνα σε μία κηδεία.

Μάνα,πατέρας και τα δύο εκ τών τεσσάρων παιδιών στό χώμα,και τα άλλα δύο τα μικρότερα να χαροπαλεύουνε στο νοσοκομείο.
Τροχαίο.

Πολύ σκατό μας φυλάει ώρες-ώρες η ζωή.

ισως,πέρα απο αυτές τίς ώρες τού σκατού,να πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας καί να μήν το συνειδητοποιούμε λόγο κορεσμού στήν καλοπέραση.

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:
μικρος μπαμπας εισαι?

ευχομαι ευτυχια!

Σ' ευχαριστώ!! Να πω και στα δικά σου; (Πάντως όχι με τέτοιο τρόπο. )
Όχι και πολύ μικρός.Φέτος μπήκα στα πρώτα -άντα

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Χτές το απόγευμα,ήμουνα σε μία κηδεία.

Μάνα,πατέρας και τα δύο εκ τών τεσσάρων παιδιών στό χώμα,και τα άλλα δύο τα μικρότερα να χαροπαλεύουνε στο νοσοκομείο.
Τροχαίο.

Πολύ σκατό μας φυλάει ώρες-ώρες η ζωή.

ισως,πέρα απο αυτές τίς ώρες τού σκατού,να πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας καί να μήν το συνειδητοποιούμε λόγο κορεσμού στήν καλοπέραση.

ο,τι κι αν σχολιασω, θα χαλάσω την αλήθεια της παραθεσης

Ο χρήστης Asimov έγραψε:

Χτές το απόγευμα,ήμουνα σε μία κηδεία.

Μάνα,πατέρας και τα δύο εκ τών τεσσάρων παιδιών στό χώμα,και τα άλλα δύο τα μικρότερα να χαροπαλεύουνε στο νοσοκομείο.
Τροχαίο.

Πολύ σκατό μας φυλάει ώρες-ώρες η ζωή.

ισως,πέρα απο αυτές τίς ώρες τού σκατού,να πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας καί να μήν το συνειδητοποιούμε λόγο κορεσμού στήν καλοπέραση.

ο,τι κι αν σχολιασω, θα χαλάσω την αλήθεια της παραθεσης

Θα έπρεπε μόνο και μόνο που σηκωνόμαστε κάθε πρωί και αντικρύζουμε τον ουρανό, να είμαστε ευτυχισμένοι.

Πόσο μάλλον όταν έχουμε να φάμε, να πιούμε 2 φράγκα στην τσέπη μας κλπ...

Γιατί δεν μας βγαίνει, δεν το ξέρω...

6-7 μηνες πριν ολα θα ηταν ιδανικα με τα τωρινα δεδομενα

σημερα δεν ξερω

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Χτές το απόγευμα,ήμουνα σε μία κηδεία.

Μάνα,πατέρας και τα δύο εκ τών τεσσάρων παιδιών στό χώμα,και τα άλλα δύο τα μικρότερα να χαροπαλεύουνε στο νοσοκομείο.
Τροχαίο.

Πολύ σκατό μας φυλάει ώρες-ώρες η ζωή.

ισως,πέρα απο αυτές τίς ώρες τού σκατού,να πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας καί να μήν το συνειδητοποιούμε λόγο κορεσμού στήν καλοπέραση.

που εγινε αυτο το τροχαιο?

λυπαμαι πολυ...αυτα ειναι στραβες που δε μπορεις να λογαριασεις..

Ο χρήστης b_x έγραψε:

μικρος μπαμπας εισαι?

ευχομαι ευτυχια!

Σ' ευχαριστώ!! Να πω και στα δικά σου; (Πάντως όχι με τέτοιο τρόπο. )
Όχι και πολύ μικρός.Φέτος μπήκα στα πρώτα -άντα

α οκ! μπα, μικρος ειμαι ακομα...

ολα μου πανε αναποδα, ολα μου παν, ολα μου παν...
ολα μου παν αναποδα, ολα μου παν ΑΜΑΝ....

οταν φτιαχνει κατι, χαλαει το αλλο... πολυ αμφιβαλλω αν καποτε φταιξουν ολα..τοτε θα αρχισω να ανησυχω...

Θα ήθελα να ψηφίσω το πρώτο, αλλα δυστυχώς ειμαι πολυ αγχώδης τύπος (τόσο που μου δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα σε κάποια φάση της ζωής μου, έχω γράψει σε άλλο θρεντ περι αυτού).

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:

που εγινε αυτο το τροχαιο?

Απολύτως βέβαιος δέν είμαι.Νομίζω κάπου μεταξύ Ασπροβάλτας και Καβάλας

HUNTER

Νομίζω λίγο μετά τη Νέα Πέραμο (πηγαίνοντας προς Θεσ/νικη)
Ηταν γνωστοί σου Αντρέα;

Ο χρήστης hrdoukas έγραψε:
HUNTER

Νομίζω λίγο μετά τη Νέα Πέραμο (πηγαίνοντας προς Θεσ/νικη)
Ηταν γνωστοί σου Αντρέα;

Δυστυχώς.

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:

μικρος μπαμπας εισαι?

ευχομαι ευτυχια!

Σ' ευχαριστώ!! Να πω και στα δικά σου; (Πάντως όχι με τέτοιο τρόπο. )
Όχι και πολύ μικρός.Φέτος μπήκα στα πρώτα -άντα

α οκ! μπα, μικρος ειμαι ακομα...

Μην το λες!!Κιεγώ έτσι έλεγα και...
Πάντως παίδες ό,τι και να λέμε,η ζωή είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ.Αυτή είναι και η ομορφιά της.Όπως και να νιώθουμε τώρα μπορεί μέσα σε μια εβδομάδα,να γυρίσουν όλα τούμπα στη ζωή μας (είτε για καλό είτε για κακό ).
Γι' αυτό πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε πάντα αισιόδοξοι... Και στις καλές και στις κακές στιγμές...

Πρέπει πάντως να καταλάβουμε οτι πάιζουμε στην κανονική παράσταση της ζωής μας και όχι σε κάποια πρόβα...Να μην αφήνουμε τα όνειρα μας για κάποτε στο μέλλον που υποτίθεται οτι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα..

Έχετε κάνει ποτέ τη σκέψη, αν σας λέγανε οτι έχετε 4 μήνες ζωής πως θα τους περνάγατε;
Έτσι πρέπει να περνάμε κάθε μέρα,γιατί μπορεί να φύγουμε ξαφνικά και να μην προλάβουμε να κάνουμε τίποτα απο αυτά που θα θέλαμε!