Κανονικά θα έπρεπε σε αυτό το σημείο να σταματήσω να συζητώ μαζί σου, διότι με προσβάλλεις λέγοντας ότι λέω συνειδητά ψέμματα, ενώ είναι απλώς ή αποψή μου, με την οποία συμφωνεί η πλειονότητα των ιστορικών.
Τώρα, εδώ που τα λέμε είναι και αστείο να μου λες ότι λέω ψέμματα!
Σαν κάτι μικρά παιδάκια, όταν ενοχλούνται για κάποιο λόγο και αμέσως φωνάζουν: ψέμματα, ψέμματα, κύριε αυτός λέει ψέμματα!
Διότι κύριε skullone, το να κατηγορείς τον άλλον ότι λέει ψέμματα σημαίνει ότι γνωρίζει την αλήθεια αλλά την παραποιεί συνειδητά.
Εδώ γράφουμε ότι γνωρίζουμε. Μπορεί να κάνουμε λάθη, μπορεί να αγνοούμε κάτι, μπορεί να διαφωνούμε αλλά αυτό που κάνεις είναι και αγενές και παράλογο.
Στη διάρκεια της συζητησής μας διάβασα προσεκτικά την άποψή σου, αντέκρουσα τα περισσότερα επιχειρηματά σου [αν όχι όλα], αλλά πάνω από όλα σε σεβάστηκα. Και δεν το μετανιώνω. Μπορείς να συνεχίζεις και να με βρίζεις αν θες! Αν αυτό σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, εγώ μαζί σου, να βρίζω και τον εαυτό μου ακόμα!

Κλείνω εδώ την παρένθεση και επανέρχομαι σύντομα με την ανάλυση του Τάκιτου...

Καταρχάς η υφολογία αυτής της παραγράφου, δηλαδή το στυλ γραφής είναι κλασικό Τακίτειο. Και η παράγραφος ταιριάζει στα συμφραζόμενα.

Αναφέρω τα επιχειρήματα της πλειονότητας των ιστορικών, που αποδέχεται τη γνησιότητα του Τάκιτου. Καταρχάς ο Τάκιτος ως ιστορικός συνηθίζει να βασίζεται σε γραπτές πηγές τις οποιές δεν κατονομάζει. Επομένως το ότι δεν αναφέρει την πηγή του στο 15.44 δεν είναι απροσδόκητο ούτε ανεξήγητο. Αναφερόμενος στον Πιλάτο ενδέχεται να διάβασε λανθασμένα το PR της αρχικής πηγή ως προκουράτορα, διότι ο Πιλάτος ήταν έπαρχος. Ίσως όμως και να είναι αναχρονισμός. Ενστάσεις έχουν διατυπωθεί σχετικά με το όνομα 'Χριστός', που χρησιμοποιεί ο Τάκιτος. Οι αμφισβητίες της γνησιότητας [εδώ είσαι εσύ skullone], διατείνονται [όπως έκανες κι εσύ], ότι κανονικά θα έπρεπε να αναφέρεται ο Χριστός με το όνομα του δηλαδή Ιησούς. Ας δώσουμε για λίγο το λόγο στον έγκριτο ιστορικό Van Voorst 'ακόμα και αν ο Τάκιτος γνώριζε το όνομα Ιησούς, δεν το ανέφερε, διότι ήθελε πρωτίστως να καταδείξει την προέλευση των χριστιανών από τον Χριστό. Το όνομα Ιησούς θα προκαλούσε σύγχυση στους αναγνώστες'.
Συνεχίζουμε την κριτική ανάγνωση του Τάκιτου.
Πιθανότατα η έγγραφη πηγή που χρησιμοποιεί ο Τάκιτος είναι μία αναφορά που περιγράφει το νεογέννητο χριστιανικό κίνημα και το χαρακτηρίζει ως θρησκευτικό ρεύμα. Μία τέτοια αναφορά χαρακτηρισμού πρέπει να έγινε πριν τον διωγμό του Δομιτιανού, που δεν θα μπορούσε να έχει λάβει χώρα χωρίς αυτόν. Επισημαίνεται ότι μία τέτοια αναφορά θα μπορούσε να υπάρχει στα Acta Diurna και στα Acta Senatus, στα οποία είχε πρόσβαση ο Τάκιτος. Και αυτή η αναφορά θα περιελάμβανε βασικά στοιχεία του αποσπάσματος που συναντάμε στον Τάκιτο. Το ότι στον Τάκιτο, δεν αναφέρεται κανένα στοιχείο της αρχικής προέλευσης του χριστιανισμού πέραν του Ιησού και το ότι σταυρώθηκε επί Πιλάτου, σημαίνει ότι η πηγή του για τα γεγονότα που περιγράφει, δεν ήταν χριστιανική. Αλλά ρωμαική.

Σύμφωνα με τον J.P.Meier το πιθανότερο και πιο λογικό είναι ότι ο Τάκιτος απλώς καταγράφει αυτό που ήταν κοινή γνώση σε όλους, σχετικά με τους χριστιανούς'. Συμφωνώ απόλυτα. Το έγραψα και πρωτύτερα. Τα γεγονότα ήταν τότε γνώστα σε όλους. Δεν σκέφτηκαν ότι θα ρθει μετά από 2000 χρόνια κάποιος skullone να τα αμφισβητήσει. Αν το ήξεραν, είναι σίγουρο ότι θα έγραφαν τόμους ολόκληρους.
Ο M.Goguel αναφέρει ότι '...ένα πράγμα είναι απολύτως βέβαιο, και αυτό είναι ότι ο Τάκιτος βασίζεται σε μία πηγή που δεν είναι ούτε χριστιανική ούτε ιουδαική, η οποία συνέδεε τον χριστιανισμό με τον Χριστό που σταυρώθηκε στην Ιουδαία επι Τιβερίου.'
Γενικώς, το ισχυρότερο επιχείρημα υπερ της γνησιότητας του αποσπάσματος, πέραν της υφολογίας και των λοιπόν, είναι ότι ο Τάκιτος βασίζεται σε σύγχρονη του πηγή, που δεν είναι ούτε χριστιανική ούτε ιουδαική αλλά ρωμαική.

Παρουσίασες τον Ιησού ως προπαρασκευαστή ένοπλου κινήματος, βασιζόμενος στο βιβλίο της Ζωγράφου. Σου απέδειξα ότι κάνεις λάθος.

Ισχυρίστηκες ότι δεν ήταν πρώην εθνικοί οι πρώτοι χριστιανοί. Με στοιχεία, σου κατέστησα σαφές ότι έχεις άδικο [ίσως θα 'πρεπε να σου πω ότι λες ψέμματα, αλλά δεν ακολουθώ τέτοιες τακτικές]

Αμφισβήτησες μέχρις εσχάτων τις πρωτογενείς πηγές, χαρακτηριζόντας τες συλλλήβδην μυθιστορία. Δεν χρειάζεται να το πω...το έχεις μάθει πλέον.

Επέμενες πριν λίγες σελίδες για το επίπλαστο του Ιώσηπου.
Σου απέδειξα ότι είναι γνήσιο, με την κατάλληλη επεξεργασία, και με την ομόφωνη άποψη των περισσότερων ιστορικών.

Αμφισβήτησες το Σουητώνιο, και σου απέδειξα ότι σφάλλεις.

Αμφισβητείς τον Τάκιτο και σου εξηγώ τους λόγους, για τους οποίους το λογικότερο από όλα είναι ότι η παράγραφος αυτή όντως γράφτηκε από τον Τάκιτο.

Λοιπόν, αναιδή skullone, τι έχει σειρά;

Να συνεχίσω άραγε να ασχολούμαι μαζί σου;
Αυτό είναι το ερώτημα που προκύπτει...

Και επειδή ο Σουλπίκιος ήξερε να αντιγράφει καλά, συνεπάγεται ότι αντέγραψε και τον Τάκιτο!!

Παραιτούμαι!

Νίκησες!

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Κάτι ακόμη...

Ο Πιλάτος τους αντάρτες τους σταύρωνε χωρίς δίκη, όπως καταγγελλόταν από πάμπολλους συγχρόνους του (μεταξύ αυτών και ο Φίλων). Ο σταυρικός θάνατος επίσης ήταν μια παραδειγματική τιμωρία για όσους εθεωρούντο κακούργοι, όπως ήταν το παλούκωμα επί Vlad Tepes: μια ταπεινωτική και εξευτελιστική επίδειξη του τι περίμενε όποιον πήγαινε κόντρα στη Ρώμη. Για ποιο λοιπόν λόγο θα επέτρεπαν οι Ρωμαίοι κάποιος που τιμωρήθηκε και εκτελέσθηκε ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ να αποσπασθεί ΑΜΕΣΩΣ μετά τη διαπίστωση του θανάτου του από το σταυρό και να ενταφιασθεί;

Ο Κουιντιλιανός (35-95 μ.χ.) γράφει πως η σταύρωση γίνεται στα πιο πολυσύχναστα μέρη για παραδειγματισμό και εκφοβισμό. Έναν αιώνα πριν τις αφηγήσεις των ευαγγελίων, αφού κατεστάλη η εξέγερση των σκλάβων που ξέσπασε με αρχηγό τον Σπάρτακο, 6.000 εξεγερμένοι σταυρώθηκαν κατά μήκος της Αππίας οδού και έμειναν εκεί για παραδειγματισμό μέσω του φρικτού αυτού θεάματος. Εννοείται πως τα πτώματα φαγώθηκαν από τα όρνεα... Για ποιο λόγο λοιπόν ένας κοινός αντάρτης, ένας ταραχοποιός, όπως εθεωρείτο για τη Ρώμη ο Ιησούς, θα είχε καλύτερη τύχη και θα ενταφιαζόταν;

Μήπως όμως η ταφή μετά τη σταύρωση είναι απλά ένα μυθολογικό εφεύρημα για να μπορέσει να στηθεί ο (αντιγραμμένος από ΟΛΕΣ τις άλλες εθνικές θρησκείες) μύθος του αναγεννώμενου θεού-ήλιου;

Μία παρόμοια θεωρία, η οποία ονομάστηκε 'η θεωρία του επανενταφιασμού' διατυπώθηκε σχετικά πρόσφατα από τον Jeff Lowder, o οποίος συνοπτικά υποστηρίζει ότι ο Ιησούς ετάφη προσωρινά στον τάφο του Ιωσήφ Αριμαθαίας, και ότι ο τελευταίος το βράδυ του Σαββάτου, άνοιξε τον τάφο, πήρε το σώμα, και το έθαψε στο νεκροταφείο των καταδικασμένων σε έναν μαζικό τάφο. Επομένως την Κυριακή, το πρωί ο τάφος του Ιωσήφ βρέθηκε κενός και οι μαθητές νόμισαν ότι ο Κύριος αναστήθηκε. Αυτό δεν εξηγεί βέβαια τις μεταναστάσιμες εμφανίσεις του αλλά για να δούμε πώς αντιμετωπίζεται αυτή η θεωρία...

Πριν από όλα, να πω ότι αρχεία εκτελέσεων κρατούσαν για όλους τους εκτελεσθέντες. Εκτός αυτού, ο Ιησούς πέρασε και από δίκη, γρήγορη μεν, παρωδία μεν, αλλά δίκη. Που σήμαινε ότι η υπόθεσή του πιθανόν να συμπεριλαμβανόταν στα δικαστικά αρχεία της Ιερουσαλήμ, που καταστράφηκαν όλα το 70μ.Χ.

Πριν αναλύσω τη θεωρία του Lowder, θα αφιερώσω μερικές γραμμές και στη θεωρία του skullone. Την εποχή εκείνη η μοίρα των σταυρωθέντων ήταν αυτή: υπέφεραν στο σταυρό περίπου 2-4 μέρες, όσο χρειαζόταν για να ξεψυχίσουν, δεν τους κατέβαζαν ακόμα και αν η σταύρωση τους συνέπεπτε με τις μέρες του Πάσχα και τους άφηναν πάνω στο σταυρό για έναν ολόκληρο χρόνο, οπότε και βαθμιαία αποσυντίθετο. Το τρομακτικά αποκρουστικό θέαμα των σαπισμένων στο σταυρό πτωμάτων, λειτουργούσε αποθαρρυντικά για τους δυνητικούς εγκληματίες. Και αυτή ήταν η κατάληξη των θυμάτων των Ρωμαίων.
Στην περιπτωσή μας, το να είχε ο Ιησούς αυτή την τύχη, αποκλείεται για τρεις απλούς λόγους που θα αναφέρω ευθύς αμέσως.
Πρώτον. Αυτό το σενάριο αντιφάσκει στα ήθη των Ιουδαίων και την επικρατούσα κοινωνική κατάσταση, καθώς και στα επικρατόντα ταφικά έθιμα. Όπως θα δούμε στη συνέχεια, υπήρχαν νόμοι, οι οποίοι τηρούνταν αυστηρά.
Δεύτερον. Δεν συμβαδίζει με τις περιγραφές των Ευαγγελίων.
Τρίτον. Δεν εξηγεί την ενίσχυση της πίστης και τον αριθμό των πιστών των πρώτων χρόνων μετά τη Σταύρωση.
Και τέταρτον. Ο Ιησούς δεν καταδικάστηκε από τους Ρωμαίους ως κοινός εγκληματίας. Στάλθηκε στον Πιλάτο με εισήγηση του αρχιερέα. Οι Ιουδαίοι τον κατηγόρησαν ως 'αυτοαποκαλούμενο βασιλιά των Ιουδαίων'και ήταν αυτοί, οι οποίοι τον έστειλαν στον Πιλάτο με την πρόταση να θανατωθεί. Οι Ρωμαίοι ανέλαβαν, ύστερα από σύντομη ίσως ακρόαση, την εκτέλεση του.
Επιπλέον, ο Καιάφας, μάλλον φοβήθηκε ότι ο Ιησούς θα προκαλούσε μεγαλύτερες ταραχές και για αυτό τον έστειλε στον Πιλάτο για να θανατωθεί με την προαναφερθείσα κατηγορία όμως. Ο Πιλάτος διακρίνοντας ότι δεν είναι ένοπλος, ούτε συνοδεύεται από ενόπλους, απλώς τον καταδίκασε σε Σταύρωση, χωρίς να καταδιώξει και τους ακολούθους του [Ε.Π.Σάντερς]. Πιθανότατα έκρινε ότι ήταν ένας φανατικός θρησκευόμενος, ο οποίος θα μπορούσε να προκαλέσει αναστάτωση στον όχλο.

Ωστόσο ακόμα και ο πιο αφελής νους, μπορεί να κατανοήσει το ότι με τον Ιησού, καρφωμένο επί έναν ολόκληρο χρόνο στο σταυρό, να αποσυντίθεται μπροστά στα μάτια ολόκληρης της ιουδαικής κοινότητας και των ρωμαικών αρχών, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να ανθήσει η πίστη κανενός. Οι ήδη σβησμένες [εν όψει της Σταύρωσης] ελπίδες των μαθητών για την επερχόμενη βασιλεία [διότι κανείς δεν πίστευε ότι ο Ιησούς θα ανασταινόταν, όλοι περιμέναν τη βασιλεία των ουρανών, ενόσω ο Ιησούς θα ήταν εν ζωή, οπότε και απογοητεύτηκαν με την τροπή των πραγμάτων], θα είχαν εξανεμιστεί ολοκληρωτικά. Το αποσυντιθέμενο σαρκίο του Ιησού θα ήταν και το νεκροταφείο της πίστης.

Πάμε τώρα στη θεωρία του Lowder, την οποία θα εξετάσουμε συνοπτικά.
Να σημειώσω εν παρόδω, ότι η περίοδος την οποία μελετάμε είναι πολύ καλά ντοκουμενταρισμένη τόσο στο θέμα των αρχαιολογικών ευρημάτων όσο και στο θέμα των γραπτών πηγών.

Λίγα πράγματα για την τοπολογία. Οι περισσότεροι τάφοι βρίσκονταν στα βόρεια ή βορειοδυτικά της πόλης [με την εξαίρεση του τάφου του Ηρώδη και άλλων αξιωματούχων που βρίσκονται στην κοιλάδα Kidron]. Ο τάφος του Ιωσήφ Αριμαθαίας έχει υπολογιστεί [Glenn Miller], ότι απέχει μόλις 50 γιάρδες από το σημείο της σταύρωσης, το οποιό απέχει γύρω στις 300-600 γιάρδες από τη βόρεια νεκρόπολη. Εν πάση περιπτώσει, η απόσταση, σύμφωνα με τον G.Miller, δεν ήταν τόσο σοβαρό ζήτημα, ούτε αποτελεί απόδειξη για κάτι. Η διακομιδή του σώματος του Ιησού, και τα βαριά αρώματα και σκόνες του Νικόδημου ήταν ένα έργο, που είχαν αναλάβει οι υπηρέτες του Νικόδημου [από τους πλουσιότερους Φαρισαίους, και φυσικά υπαρκτό πρόσωπο], ή από επαγγελματίες, οι οποίοι ήταν ανεξάρτητοι και πληρώνονταν για προσφορά τέτοιου είδους υπηρεσιών.
Υπολογίζεται ότι ο Ιησούς έμεινε στο σταυρό περίπου 3-4 ώρες. Παρότι οι εσταυρωμένοι άντεχαν πολύ περισσότερο στο σταυρό [γύρω στις 2-4 μέρες], το ψυχικό και κυρίως σωματικό άλγος του Ιησού [βασανιζόταν επί 3 μέρες από Ιουδαίους και Ρωμαίους στρατιώτες], επίσπευσε το μαρτυριό του στο σταυρό. Πέθανε λοιπόν 3-4 μετά, ενώ ως πιθανότερος λόγος θανάτου προβάλλει η ασφυξία.
Στο διάστημα αυτών των 3-4 ωρών, ο Ιωσήφ Α. πηγαίνει στον Πιλάτο να ζητήσει το σώμα του Ιησού. Και γνωρίζουμε ότι κατά πάσα πιθανότητα [Ιωάν.19.19-22], ο Πιλάτος βρισκόταν κάπου εκεί κοντά, να εποπτεύει το γεγονός. Ίσως σε παρακείμενη τοποθεσία. Είναι γνωστή η περιγραφή:
'Ο Πιλάτος έγραψε επίσης μια επιγραφή και την τοποθέτησαν στο σταυρό. Έγραφε: Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς Ιουδαίων. Πολλοί από τους Ιουδαίους, διάβασαν την επιγραφή, γιατί το μέρος, όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς ήταν πολύ κοντά στην πόλη. Και γράφτηκε σε 3 γλώσσες, στα αραμαικά, τα λατινικά και τα ελληνικά. Τότε ο αρχιερέας είπε στον Πιλάτο ότι δεν έπρεπε να γράψει 'βασιλεύς των Ιουδαίων', αλλά 'αυτοαποκαλούμενος βασιλεύως των Ιουδαίων'. Και τότε ο Πιλάτος απάντησε: 'ό,τι έγραψα, έγραψα'.
Αξίζει να παρατηρηθεί ότι σε αυτό το σημείο έχουμε μια περιγραφή, την οποία θα μπορούσε να έχει κάνει ένας ιστορικός. Η περιγραφή δεν είναι δραματοποιημένη, δεν υπάρχουν μυθολογικά στοιχεία. Είναι απλώς ένα συμβάν.

Πάμε στα της εκτέλεσης:
Υπάρχει μια λεπτομέρεια την οποία, πρέπει να προσέξουμε, ώστε να μην οδηγηθούμε σε παρερμηνεία.
Το Ιουδαικό συμβούλιο είχε τη δυνατότητα να καταδικάζει και να εκτελεί τους εγκληματίες. Όταν αναλάμβανε και την εκτελεσή τους σύμφωνα με ιουδαικά δικονομικά κείμενα της εποχής [Μ.Sanh 6.5], τότε είχε τη δυνατότητα να τους στείλει στο νεκροταφείο των καταδικασμένων [ή αναθεματισμένων]. Σε αυτή την περίπτωση οι νεκροί δεν δικαιούνταν καν των νενομισμένων [δηλ. των νεκρικών τιμών].
Τον Ιησού, όμως ανέλαβαν να τον εκτελέσουν οι Ρωμαίοι, και όχι το ιουδαικό συμβούλιο.
Επομένως το σώμα του Ιησού δεν προοριζόταν για το νεκροταφείο των αναθεματισμένων.
Ο ρωμαικός νόμος είναι σαφής και για τα νεκρικά έθιμα, σύμφωνα μάλιστα με ιουδαική πηγή [Semahot 2.9]:'Οι εκτελεσθέντες από το ρωμαικό κράτος, δικαιούνται όλες τις καθιέρωμένες νεκρικές τιμές.'
Και γνωρίζουμε ότι νεκρικές τιμές σκόπευαν να αποδώσουν οι γυναίκες στον Ιησού, το πρωί της Κυριακής. Αλλά βρήκαν τον τάφο κενό. Σημειωτέον, ότι ο τάφος ήταν γνωστός στον Ιωσήφ [προφανώς, αφού για αυτόν προοριζόταν αρχικά], το Νικόδημο, στις γυναίκες και σε ορισμένους ακολούθους. Άλλωστε η θεωρία του λανθασμένου τάφου που διατυπώθηκε πριν χρόνια, έχει περάσει και αυτή στο πεδίο των διαψευσμένων οικτρών συνομωσιολογιών.

Ως προς τη θέμα του επανενταφιασμού του σώματος υπάρχουν ισχυρότατες αποδειξείς περί αυστηρότατων αποτρεπτικών νόμων για αυτή την περίπτωση. Ραβινικές πηγές της εποχής απαγορεύουν ξεκάθαρα τη μετακίνηση του σώματος [GEMARA, Semahot, b.Sanh 48a].
Τα οστά του σώματος, μπορούν να μετακινηθούν, μόνο μετά την πάροδο ενός έτους από το θάνατο.

Και πάλι κάνεις λάθος. Και όχι μόνο αυτό, αλλά με αναγκάζεις να επαναλάβω πράγματα τα οποία έχω ήδη γράψει.
Ο Πιλάτος δεν θεωρούσε τον Ιησού αντάρτη, διότι ο Ιησούς ήταν άοπλος.
Διότι δεν επιτέθηκε κατά των ρωμαικών αρχών.
Διότι δεν υπονόμευσε την εξουσία του ίδιου του Πιλάτου, ή κάποιου από τους υφισταμένους του.
Τον θεωρούσε 'Βασιλέα των Ιουδαίων', αλλά πρωτίστως έκρινε ότι ήταν κάποιος φανατικός θρησκευόμενος, τον οποίο του υπέδειξε το ιουδαικό συμβούλιο, ο οποίος θα μπορούσε να προκαλέσει επεισόδια στον κοινωνικό ιστό και με τον οποίο δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα. Ενδεχομένως του παραχώρησε μια ακρόαση και έπειτα τον έστειλε στο σταυρό, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Δεν κατέληγαν όλοι οι εσταυρωμένοι επί εναν χρόνο στο σταυρό.
Υπήρχε δικονομικό σύστημα, που διέκρινε πολλές περιπτώσεις.
Στο σταυρό επί έναν χρόνο κατέληγαν όσοι είχαν δικαστεί από τους ίδιους τους Ρωμαίους και είχαν θεωρηθεί ποινικοί εγκληματίες.
Ο Ιησούς δικάστηκε από το ιουδαικό συμβούλιο. Όχι από τους Ρωμαίους. Οι τελευταίοι, απλώς διέταξαν την εκτέλεση του, δια της σταυρώσεως. Την σταύρωση, την είχαν προτείνει οι αρχιερείς στον Πιλάτο, διότι οι ίδιοι δεν δικαιούνταν δια νόμου, να αποφασίσουν τέτοια ποινή.
Ο Πιλάτος υλοποίησε, χωρίς περιστροφές, την πρόταση του ιουδαικού συμβουλίου.

Τα περί των Ευαγγελίων τα έχουμε συζητήσει πλειστάκις.

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Ναι, αντέγραψε το ύφος του Τάκιτου και προσέθεσε την εν λόγω παράγραφο! Δεν ήταν η μόνη φορά που έγινε τέτοια παραποίηση κειμένων από χριcτιανούς γραφιάδες!

Και για αυτό, φαντάζομαι, skullone, είσαι απόλυτα σίγουρος.
Μπορείς να μας εξηγήσεις πως είσαι τόσο σίγουρος?
Μήπως το διάβασες κάπου?
Γιατι μπορεί, αυτό που διάβασες, και υιοθέτησες αμέσως επειδή ταιριάζει στην άποψή σου, να είναι ψέματα.
Οπότε μπορεί ο ψεύτης να είσαι εσυ!

Και μην μου πεις πάλι για 'πηγές' και άλλα κωμικοτραγικά που κατα καιρούς παραθέτεις!
Στην ανάλυση της Ιστορίας (επειδή κανείς από εμάς δεν ήταν παρών) καλό είναι να κρατάμε και μια πισινή.
Εκτός αν είμαστε φανατικοί και αρνούμαστε οτιδήποτε άλλο! Οπως π.χ. οι θρησκόληπτοι, οι φασίστες κλπ κλπ!

Ο χρήστης Pai Mei έγραψε:
Στο θέμα της Ανάστασης το μόνο επιχείρημα εναντίον της, είναι ότι 'δεν γίνονται τέτοια πράγματα'.

Προφανως και αστειευεσαι, αλλιως παραδοξολογεις συνειδητα...
Τι να πει κανεις...

Eίναι το τελευταίο ποστ από εμένα σε αυτό το θέμα, καθότι νομίζω ότι εξαντλήθηκε.
Ένα τελευταίο στοιχείο, απευθυνόμενο στον skullone.
To πρώτο Ευαγγέλιο χρονολογείται περίπου στο 60, δηλαδή 25-30 χρόνια μετά τη σταύρωση. Ορισμένοι δίνουν μια πιο ανεβασμένη χρονολόγηση, που όμως δεν υπερβαίνει το 70μ.Χ.
Το τελευταίο Ευαγγέλιο χρονολογείται από τους περισσότερους ιστορικούς γύρω στο 90-100, δηλ. ακόμα μέσα στον πρώτο αιώνα.
Το θέμα είναι τα Ευαγγέλια βασίστηκαν σε προφορικές ή και γραπτές πηγές που κυκλοφορούσαν πριν γίνει η συγκέντρωση και καταγραφή τους.

@greο

Ούτε παραδοξολογώ ούτε αστειεύομαι. Γράφω σοβαρά, όπως μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς, διαβάζοντας τις δημοσιεύσεις μου, από την αρχή του θέματος.
Έχω ήδη γράψει για την Ανάσταση. Επειδή, όμως δεν σκοπεύω να πείσω κανέναν, ούτε με ενδιαφέρει να πιστέψει κανείς, δεν θα πω τίποτα περισσότερο.

Εγώ, μετά από αρκετά χρόνια συνειδητής αθείας, άλλαξα. Σε αυτή τη ριζική αλλαγή, οδηγήθηκα εν μέρει από τη προσεκτική μελέτη όλης αυτής της ιστορίας. Δεν το λέω για να δημιουργήσω εντυπώσεις, αλλά γιατί έτσι είναι.
Και πάλι, σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα όλων των ανθρώπων να έχουν τις απόψεις και τις πεποιθήσεις τους. Για να πειστείς ότι έγινε η Ανάσταση υπάρχει μια αναγκαία συνθήκη. Να δεχτείς την ύπαρξη μεταφυσικής. Εφόσον δεν την δέχεσαι [και αυτό είναι μεγάλη ιστορία, που δεν εξαντλείται], η συζήτηση τελειώνει εδώ.

Noμίζω ότι έχουν 'αναστηθεί' και άλλοι , έτσι δεν είναι;
Δε γνωρίζω το θέμα αλλά νομίζω,χωρίς να είμαι σίγουρος, ότι απαντάται και σε άλλες θρησκείες το φαινόμενο αυτό.
Σωστά; ή γράφω παρλαπίπες;

Ο χρήστης TRAVELLER έγραψε:
Noμίζω ότι έχουν 'αναστηθεί' και άλλοι , έτσι δεν είναι;
Δε γνωρίζω το θέμα αλλά νομίζω,χωρίς να είμαι σίγουρος, ότι απαντάται και σε άλλες θρησκείες το φαινόμενο αυτό.
Σωστά; ή γράφω παρλαπίπες;

Σωστα...Σε πολλες θρησκειες βλεπουμε αυτο το φαινομενο.Σε συζητηση με Μουσουλμανο μου ειχε αναφερει μια παρομοια ιστορια...