Εϊ. Γιατί απαντάτε στις απαντήσεις;;;

Ουπς. Μόλις το έκανα κι εγώ.

Ο χρήστης kyan έγραψε:

Να βγαίνω από το αυτοκίνητο μόλις έχω τελειώσει τον πρώτο μου γύρο στην καλύτερη πίστα του κόσμου και να πέφτω γονατιστός, να φιλώ το φτερό του αυτοκινήτου και να ξεσπάω σε κλάματα για κάνα δεκάλεπτο...

Όλοι αυτοί οι λόγοι για τους οποίους...κλαίω, είναι για μένα η 'αυτοκίνηση'...

Να διαβάζω αυτό το post και να ψάχνω για hitman να καθαρίσει τον opterio και τον Aristoteli, τους οποίους ζηλεύω θανάσιμα γιατί αυτοί έχουν μπει στο Nuerburgring ενώ εγώ έχω φτάσει μόνο μέχρι τις Σέρρες.

Σκέψου ότι κάποιοι δεν έχουν μπεί ούτε στις Σέρρες.
(Απάντησα σε απάντηση γιατί αυτό πιστεύω ότι βοηθά τον διάλογο και συνεπώς το θέμα) .

Απάντηση στο ερώτημα τώρα, έχουν δώσει όλοι οι προηγούμενοι με λίγο απ΄όλα.
Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο του Ν. Δήμου ' Η τέλεια διαρομή' μπορεί να καταλάβει.

Ο χρήστης InsaneDriver έγραψε:

Κομμάτι της ζωής μου!Είτε απολαμβάνω την γρήγορη οδήγηση σε κάποια στροφοδιαδρομή,είτε βολτάρω χαλαρά αργά το βράδυ μέσα στην Αθήνα ακούγοντας μουσική και απολαμβάνοντας την,σχετική πάντα,ερημιά,είτε ταξιδεύοντας

Μόνος ή με την παρέα μου!!!

Αμάν ρε Χάρη αμάν Ενά ποστ δεν θα με αφησεις να κάνω!!!

κι όχι μόνο... και αυτά που είπε ο φουρκετας και ο htanso21

cheers panos!!!

Ο χρήστης tazio έγραψε:

Απάντηση στο ερώτημα τώρα, έχουν δώσει όλοι οι προηγούμενοι με λίγο απ΄όλα.
Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο του Ν. Δήμου ' Η τέλεια διαρομή' μπορεί να καταλάβει.

Κι εμένα με εκφράζει αυτό, φίλε 'tazio'.
Να γράψω ένα μικρό αποσπασματάκι από το βιβλίο: ' ...κι εγω εδώ που μονολογώ, προσπαθώ όχι να οικοδομήσω μια θεωρία αλλά απλώς να καταλάβω τι μου συμβαίνει όταν οδηγώ. Γιατί αισθάνομαι πλήρωση, εσωτερική αρμονία, όταν μου 'κολλησει' μια ωραία διαδρομή. Γιατί μου δίνει η αυτοκίνηση , χαρά και εκτόνωση. Γιατί εγω και χιλιάδες άλλοι, ξεκινάμε για βόλτα, χωρίς να έχουμε λόγο, χωρίς να πηγαίνουμε κάπου. Μόνο για τη διαδρομή.
Η κίνηση σε ανοιχτό δρόμο είναι ηδονή για το συνειδητό οδηγό.[...] Πάντως το γεγονός είναι ότι για αρκετούς ανθρώπους η αυτο-κίνηση είναι αισθητική απόλαυση...'

(σελ. 32)

Ο χρήστης TRAVELLER έγραψε:

Να γράψω ένα μικρό αποσπασματάκι από το βιβλίο: ' ...κι εγω εδώ που μονολογώ, προσπαθώ όχι να οικοδομήσω μια θεωρία αλλά απλώς να καταλάβω τι μου συμβαίνει όταν οδηγώ. Γιατί αισθάνομαι πλήρωση, εσωτερική αρμονία, όταν μου 'κολλησει' μια ωραία διαδρομή. Γιατί μου δίνει η αυτοκίνηση , χαρά και εκτόνωση. Γιατί εγω και χιλιάδες άλλοι, ξεκινάμε για βόλτα, χωρίς να έχουμε λόγο, χωρίς να πηγαίνουμε κάπου. Μόνο για τη διαδρομή.
Η κίνηση σε ανοιχτό δρόμο είναι ηδονή για το συνειδητό οδηγό.[...] Πάντως το γεγονός είναι ότι για αρκετούς ανθρώπους η αυτο-κίνηση είναι αισθητική απόλαυση...'

(σελ. 32)

Σωστός.
Θα το 'ξεθάψω' για να το ξαναδιαβάσω.

συμφωνω με το παραπανω αποσπασμα. ακομα και με το λαντα εχω νιωσει τετοιες στιγμες. σε ανηφορικες διαδρομες με στροφες κυριως. μου αρεσει να ειμαι οδηγος σε τετοιες διαδρομες, αλλα οχι και τοσο να ειμαι επιβατης του οχηματος γιατι γυριζει το στομαχι μου

Παθος...ελευθερια...αποδραση απο την καθημερινοτητα

το να μην μπεις στο αμαξάκι σου για κανα 2 μέρες και έπειτα να κάνεις μια απλή βολτούλα!
ακόμη και τον δρόμο από το σπίτι μέχρι τη δουλειά σου.τότε θα καταλάβεις ότι καμιά διαδρομή ποτέ δεν επαναλαμβάνεται!!
το πάθος,την ενέργεια και την ζωντάνια σαν να οδηγάς κάτι το ξεχωριστό!
σαν ένα παιδί με το αγαπημένο του παιχνίδι!

Σημαίνει ότι πριν αγοράσεις αυτοκίνητο πρέπει οπως + δήποτε να περάσεις από τη Νισάν

'Όμως σήμερα το λέω,
ψάχνω το καλό κι ωραίο
σε μια σπορ Άλφα Ρομέο'

-- Οδυσσέας Ελύτης

Μέχρι και εκείνον άγγιξε η αυτοκίνηση

Αυτοκίνηση γιά μένα,σημαίνει τήν επέκταση τής κινητικής ελευθερίας πού έχω.
Να πηγαίνω μακρύτερα,ταχύτερα καί περισσότερο ευχάριστα από όσο θα μπορούσα να πάω μέ τα πόδια μου.
Τό ίδιο θα μπορούσε να συμβεί,μέ μία μοτοσυκλέτα,ένα ταχύπλοο ή ένα αεροπλάνο.
Τό ίδιο συμβαίνει καί μέ οποιονδήποτε τύπο/μάρκα αυτοκινήτου θα είχα στήν διάθεσή μου.

Μία από τίς εκδηλώσεις ελευθερίας πού έχουμε σάν άνθρωποι.

Ελευθερια,ανεξαρτησια (αρκει να υπαρχει βενζιναδικο ) μεχρι ομως του σημειου που δεν ενοχλω τους υπολοιπους χρηστες του δημοσιου δρομου.

όλοι πάνω κάτω συμφωνούμε...

τι να προσθέσω δεν ξέρω καθώς η αυτοκίνηση για μένα είναι μέρος της καθημερινότητας μου... αυτό από μόνο του με αναγκασε να επιδιώκω καποια ευχαρίστηση απο αυτην..

και την πέρνω κάθε πρωι που ακούω το μοτερακι μου να ξυπνάει, σε κάθε σταθμό του ραδιοφώνου που θα μου κάνει παρεα όλη μέρα, σε κάθε στροφή-ευθεία που θα με κάνει να χαμογελάσω...

ακόμα και το βράδυ όταν φτάνω σπίτι δεν το σβήνω αμέσως... θέλω να το ακούσω λιιιιγο ακόμα....

αυτοκίνηση είναι εμπειρίες.... είναι φιλοδοξίες... όποτε θέλω να τα πω λιγάκι με τον εαυτό μου οδηγάω... οπουδήποτε...μόνο εκει βρίσκω ηρεμία για να σκεφτω.... μόνο εγω είμαι έτσι??

Aυτοκίνηση είναι η μετακίνηση από το ένα μέρος στο άλλο με αυτοκίνητο. Τίποτα παραπάνω σαν γενικός ορισμός. Από εκεί και πέρα, αυτό που γουστάρω εγώ στην αυτοκίνηση όπως έχω διαλέξει να τη ζω, είναι:

[list=1:1k5kj297]
[:1k5kj297]Να απολαμβάνω τη διαδρομή περισσότερο από τον προορισμό...[/1k5kj297]
[:1k5kj297]...εκτός αν αυτός είναι μια πίστα[/1k5kj297]
[:1k5kj297]...μέσα στην οποία θα προσπαθώ να χτυπάω τέλεια το apex κάθε στροφής[/1k5kj297]
[:1k5kj297]...κουβαλώντας στην έξοδο περισσότερα χιλιόμετρα από όσα θα πίστευα πως θα μπορούσα.[/1k5kj297]
[:1k5kj297]Η ένταση στο στερεοφωνικό του αυτοκινήτου να είναι πάντα στο 27 επειδή αυτό το νούμερο 'φόραγε' η Ferrari του Gilles.[/1k5kj297]
[:1k5kj297]Να λέω ιστορίες συνδεδεμένες με παλιά σπόρ μοντέλα.[/1k5kj297]
[:1k5kj297]Να καταφέρνω όσο μου επιτρέπουν οι οικονομικές μου δυνατότητες να παρακολουθώ αγώνες πίστας και φεστιβάλ κλασικού αυτοκινήτου στο εξωτερικό.[/1k5kj297]
[:1k5kj297]Να ρουφάω στις αναμνήσεις μου τις εικόνες και να φεύγω από παντού ξέροντας περισσότερα γι αυτό που λατρεύω...[/1k5kj297]
[:1k5kj297]...και να τα μοιράζομαι ακομπλεξάριστα με άλλους.[/1k5kj297][/list1k5kj297]

Ο χρήστης cavallino έγραψε:
Η ένταση στο στερεοφωνικό του αυτοκινήτου να είναι πάντα στο 27 επειδή αυτό το νούμερο 'φόραγε' η Ferrari του Gilles.

Έχεις χτυπήσει χαφτόσφαιρα...Εύγε!

Ο χρήστης opterios έγραψε:

Η ένταση στο στερεοφωνικό του αυτοκινήτου να είναι πάντα στο 27 επειδή αυτό το νούμερο 'φόραγε' η Ferrari του Gilles.

Έχεις χτυπήσει χαφτόσφαιρα...Εύγε!

και του alesi....

ff: τρεις γύροι με slick και με το πλάι και στο τέλος εγκατελειψε προδομένος απο το μοτέρ του.....

Αυτοκίνηση είναι η ανεξάρτητη και ταχύτερη (σε σχέση με τα ποδάρια μας) μετακίνηση, διά της τιθασεύσεως ενός μέσου (ζώου ή μηχανήματος) και της αμφίδρομης επικοινωνίας με αυτό, ώστε και το ίδιο να αποκτά εκείνη την ώρα ανθρώπινη υπόσταση, όντας προέκταση του οδηγού/αναβάτη.

Πέρα από την απόλαυση που προσφέρει αυτή η δυνητικώς ποιητική επικοινωνία με το μέσο, είναι και πηγή υπερηφάνειας για τον χρήστη, γιατί απαιτεί γνώση, ικανότητες, θάρρος και αντίληψη του χώρου, οπότε δεν είναι περίεργο που υπήρξε κατά βάσιν ανδρική υπόθεση, από αρχαιοτάτων χρόνων. Πάντοτε τα αγόρια καμάρωναν σα γύφτικα σκερπάνια για τα άτια και τα άρματά τους.

Το μέσο βέβαια, υπήρξε πάντοτε, αναπόφευκτα, και σύμβολο πλούτου και κοινωνικής θέσης. Βασικό ταξικό γνώρισμα για χιλιετίες ήταν η κατοχή Ίππου αντί π.χ. όνου (βλ. Ιππότες, βλ. τα αρχαία ελληνικά ονόματα της άρχουσας τάξης, όλα με το συνθετικό -ίππος-).

Με βάση τα παραπάνω, απολαυστικότερη μορφή αυτοκίνησης πρέπει να είναι η ιππασία (δεν έχω δοκιμάσει δυστυχώς, αλλά ούτε Φερράρι δεν μπορεί να είναι human interface όσο ένα έμψυχο ον), μετά η μοτοσυκλέτα και μετά το αυτοκίνητο.

Αυτοκινηση ειναι πολυ γενικως ορος για να παρει μια σαφη απαντηση.
Αυτοκινουμαι ακομη και πανω σε ενα ποδηλατο.
Οδηγηση, νομιζω οτι θα ηταν πιο δοκιμος ορος για να βρουμε αυτο που ψαχνουμε εδω.
Και λεω οδηγηση γιατι η αυτοκινηση -με την συγχρονη πλεον εννοια τις λεξεις- ειναι ενα μιγμα συναισθηματων και αγχους και δεν μας διαφοροποιει σε τιποτε απο τους αλλους χρηστες των δρομων.
Οταν ομως μιλαμε για οδηγηση, εδω το πραγμα αρχιζει να παιρνει μορφη. Σαρκα και οστα.

Η Οδηγηση αποτελει καθρεφτη του χαρακτηρα του οδηγου.
Αλλοι ειναι αμπλαουμπλες, αλλοι κυριοι, αλλοι πονηροι, αλλοι πιτσικομιδες, αλλοι φοβισμενοι και αλλοι απλως απερισκεπτοι. (υπαρχουν κι αλλοι αλλα βαριεμε να τους αναφερω)

Για μενα λοιπον η οδηγηση ειναι κατι που ηρεμει. Μου δινει και μου παιρνει ενεργεια. Με καθηλωνει και με τρομαζει με τις παραξενιες της. Δεν με αφηνει να την βαρεθω. Δεν εχω πει ποτε οχι ακομη και για την πιο μικρη διαδρομη. Με προκαλει.
Μετα απο καθε βολτα με αφηνει ξεπνοω, ιδρωμενω. Και αυτη μου κλεινει το ματι. 'Παμε αλλη μια;' μου λεει... γι'αυτο την γουσταρω.

Οδηγηση ειναι η μεμπτουσεια τις αυτοκινησης.

Η αυτοκινηση καποιες φορες ειναι αναγκασμος, υποχρεωση, αγγαρεια.
Η οδηγηση ποτε. Ειναι παντα για παρτη σου.

Εσυ ο δρομος η φυση (με τους νομους της ) το αυτοκινητο σου και τα δικα σου ορια. Τις λογικης και τις εμπειριας σου.

Η οδηγηση ειναι ΕΡΩΤΑΣ. Ειναι ΔΕΣΜΟΣ.
Με τις καλες και τις κακες του στιγμες.
Ικανος να σου προκαλεσει Νευρα, Δακρια, Χαρες και Αναμνησεις.
Να φτιαξει και να χαλασει φιλιες.
Να σωσει και να παρει ζωες.

Τελικα ναι.
Η οδηγηση ειναι τροπος ζωης!!!!

Κάτι τόσο μεγάλο και τόσο πολύπλευρο όπου με γεμίζει σε τέτοιο βαθμό
που δεν θα τολμούσα να το αδειάσω για να το περιορίσω σε λέξεις...

Ζωή, πάθος, συναίσθημα.