Λέμε ότι η ειλικρίνεια είναι μία από τίς αρετές τού ανθρώπου,παρόλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι πού έχουν 'καεί' επαγγελματικά ή κοινωνικά λόγω τής ειλικρίνειας πού τούς χαρακτηρίζει.
Τίς περισσότερες φορές μάλιστα δίνεται η εντύπωση ότι όλοι μας αποζητούμε περισσότερο τό ψέμα (αρκεί να είναι εύπεπτο καί να μάς 'αρέσει') καί όχι τήν ειλικρίνεια πού πολλες φορές πονάει καί δέν υπόσχεται καί πολλά.

Παράδειγμα:
Ρωτάει ο δημοσιογράφος τούς δύο υποψήφιους προθυπουργούς,γιά τό πώς σκοπεύουν νά αντιμετωπίσουν ένα συγκεκιμένο πρόβλημα (ανεργεία,παιδεία ή υγεία)
Ο ένας λέει: 'Θά κάνουμε αυτό και αυτό' όπως έχει προμελετήσει να απαντήσει βάσει αυτών πού έχει 'σπουδασει'
Ο άλλος λέει:'δέν έχω ιδέα διότι είμαι (π.χ.) πολιτικός μηχανικός,αλλά θα μλετήσομε τό θέμα,θα μαζέψω γύρω μου άτομα πού γνωρίζουν καλα τό θέμα,καί θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τό καλύτερο'
Πιστεύω ότι ο πρώτος βγαίνει'κερδισμένος' μιάς καί λέι αυτό πού 'αρέσει' καί όχι αυτό πού ισχύει

Αλλο παράδειγμα:
Εχουμε ένα πρόβλημα υγειάς,καί επισκεπτόμστε δύο γιατρούς.
Λέει ο ένας:'τό πρόβλημα είναι αυτό,αλλά ήν ανησυχείς,θα πάρεις αυτά τα φάρμακα καί θα γίνεις περδίκι'
Ο άλλος πάλι,πιό ειλικρινής,λέει: 'τό πρόβλημά σου είναι σοβαρό,θα χρειαστούν καί άλλες εξετάσεις,θα μιλήσω μέ γιατρούς πού θεωρούνται αυθεντίες πάνω στό συγκεκριμένο τομέα,καί θα προχωρήσουμε σιγά-σιγά,μέχρι να βρούμε τί φταίει'
Ποιόν από τούς δύο θα εμπιστευθούμε;
Μάλλον τόν πρώτο,έτσι δέν είναι;

Πιστεύω,ότι,η ειλκρίνεια τών ανθρώπων χάνεται,λόγω τού ότι ΔΕΝ τήν επιζητούμε γιατί δέν μάς αρέσει.

Υ.Γ. κάποτε μού είχε πεί ένας μπάρμπας 'μήν λές αυτό πού θέλεις να πείς,αλλά αυτό πού ο άλλος θέλει να ακούσει'

Λέμε ότι η ειλικρίνεια είναι μία από τίς αρετές τού ανθρώπου,παρόλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι πού έχουν 'καεί' επαγγελματικά ή κοινωνικά λόγω τής ειλικρίνειας πού τούς χαρακτηρίζει.
Τίς περισσότερες φορές μάλιστα δίνεται η εντύπωση ότι όλοι μας αποζητούμε περισσότερο τό ψέμα (αρκεί να είναι εύπεπτο καί να μάς 'αρέσει') καί όχι τήν ειλικρίνεια πού πολλες φορές πονάει καί δέν υπόσχεται καί πολλά.

Παράδειγμα:
Ρωτάει ο δημοσιογράφος τούς δύο υποψήφιους προθυπουργούς,γιά τό πώς σκοπεύουν νά αντιμετωπίσουν ένα συγκεκιμένο πρόβλημα (ανεργεία,παιδεία ή υγεία)
Ο ένας λέει: 'Θά κάνουμε αυτό και αυτό' όπως έχει προμελετήσει να απαντήσει βάσει αυτών πού έχει 'σπουδασει'
Ο άλλος λέει:'δέν έχω ιδέα διότι είμαι (π.χ.) πολιτικός μηχανικός,αλλά θα μλετήσομε τό θέμα,θα μαζέψω γύρω μου άτομα πού γνωρίζουν καλα τό θέμα,καί θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τό καλύτερο'
Πιστεύω ότι ο πρώτος βγαίνει'κερδισμένος' μιάς καί λέι αυτό πού 'αρέσει' καί όχι αυτό πού ισχύει

Αλλο παράδειγμα:
Εχουμε ένα πρόβλημα υγειάς,καί επισκεπτόμστε δύο γιατρούς.
Λέει ο ένας:'τό πρόβλημα είναι αυτό,αλλά ήν ανησυχείς,θα πάρεις αυτά τα φάρμακα καί θα γίνεις περδίκι'
Ο άλλος πάλι,πιό ειλικρινής,λέει: 'τό πρόβλημά σου είναι σοβαρό,θα χρειαστούν καί άλλες εξετάσεις,θα μιλήσω μέ γιατρούς πού θεωρούνται αυθεντίες πάνω στό συγκεκριμένο τομέα,καί θα προχωρήσουμε σιγά-σιγά,μέχρι να βρούμε τί φταίει'
Ποιόν από τούς δύο θα εμπιστευθούμε;
Μάλλον τόν πρώτο,έτσι δέν είναι;

Πιστεύω,ότι,η ειλκρίνεια τών ανθρώπων χάνεται,λόγω τού ότι ΔΕΝ τήν επιζητούμε γιατί δέν μάς αρέσει.

Υ.Γ. κάποτε μού είχε πεί ένας μπάρμπας 'μήν λές αυτό πού θέλεις να πείς,αλλά αυτό πού ο άλλος θέλει να ακούσει'

Λέμε ότι η ειλικρίνεια είναι μία από τίς αρετές τού ανθρώπου,παρόλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι πού έχουν 'καεί' επαγγελματικά ή κοινωνικά λόγω τής ειλικρίνειας πού τούς χαρακτηρίζει.
Τίς περισσότερες φορές μάλιστα δίνεται η εντύπωση ότι όλοι μας αποζητούμε περισσότερο τό ψέμα (αρκεί να είναι εύπεπτο καί να μάς 'αρέσει') καί όχι τήν ειλικρίνεια πού πολλες φορές πονάει καί δέν υπόσχεται καί πολλά.

Παράδειγμα:
Ρωτάει ο δημοσιογράφος τούς δύο υποψήφιους προθυπουργούς,γιά τό πώς σκοπεύουν νά αντιμετωπίσουν ένα συγκεκιμένο πρόβλημα (ανεργεία,παιδεία ή υγεία)
Ο ένας λέει: 'Θά κάνουμε αυτό και αυτό' όπως έχει προμελετήσει να απαντήσει βάσει αυτών πού έχει 'σπουδασει'
Ο άλλος λέει:'δέν έχω ιδέα διότι είμαι (π.χ.) πολιτικός μηχανικός,αλλά θα μλετήσομε τό θέμα,θα μαζέψω γύρω μου άτομα πού γνωρίζουν καλα τό θέμα,καί θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τό καλύτερο'
Πιστεύω ότι ο πρώτος βγαίνει'κερδισμένος' μιάς καί λέι αυτό πού 'αρέσει' καί όχι αυτό πού ισχύει

Αλλο παράδειγμα:
Εχουμε ένα πρόβλημα υγειάς,καί επισκεπτόμστε δύο γιατρούς.
Λέει ο ένας:'τό πρόβλημα είναι αυτό,αλλά ήν ανησυχείς,θα πάρεις αυτά τα φάρμακα καί θα γίνεις περδίκι'
Ο άλλος πάλι,πιό ειλικρινής,λέει: 'τό πρόβλημά σου είναι σοβαρό,θα χρειαστούν καί άλλες εξετάσεις,θα μιλήσω μέ γιατρούς πού θεωρούνται αυθεντίες πάνω στό συγκεκριμένο τομέα,καί θα προχωρήσουμε σιγά-σιγά,μέχρι να βρούμε τί φταίει'
Ποιόν από τούς δύο θα εμπιστευθούμε;
Μάλλον τόν πρώτο,έτσι δέν είναι;

Πιστεύω,ότι,η ειλκρίνεια τών ανθρώπων χάνεται,λόγω τού ότι ΔΕΝ τήν επιζητούμε γιατί δέν μάς αρέσει.

Υ.Γ. κάποτε μού είχε πεί ένας μπάρμπας 'μήν λές αυτό πού θέλεις να πείς,αλλά αυτό πού ο άλλος θέλει να ακούσει'

Μιλάω γιά ειλικρίνεια παντού ρε παιδιά.
Ενα άλλο παράδειγμα πού ίσως να σας δώσει να καταλάβετε καλύτερα αυτό πού λέω.

Θέλουμε να κάνουμε το αυτοκίνητό μας να στρίβει.
Επισκεπτόμαστε δύο αναρτησάδες.
Ο ένας μας λέει:'θα τού βάλουμε τά τάδε αμορτισέρ μέ τά τάδε ελατήρια,καί τό αυτοκίνητο θα στρίβει σάν τραίνο' (μούσι)
Ο άλλος λέει: 'θά πρέπει να ψάξουμε τίς γωνίες,θά κάνουμε μία μελέτη,θα προσπαθήσουμε να δοκιμάσουμε ελατήρια μέ διαφορετική σκληρότητα,αντιστρεπτικές,κάμπερ,κ.λ.π.,καί μετά θα τό δούμε πώς πάει στόν δρόμο' (ειλικρινέστερος τού πρώτου)
Εννιά στούς δέκα (πιστεύω ότι) θα προτιμήσουν τόν πρώτο,λόγω τού ότι τούς άρεσε αυτό πού άκουσαν.
Ο δεύτερος πού λέει τήν αλήθεια,μάλλον δέν μας κάνει πελάτες.
Θά αυτοκτονήσει επαγγελματικά δηλαδή,επειδή είναι ειλικρινής.
Είναι κάτι πού τό έχουμε γνωρίσει όλοι μας αυτό.

Τό ίδιο συμβαίνει καί στούς βελτιωτές πού τάζουν 70 άλογα άμα σού αλλάξουν φιλτροκούτι.
Αυτοί θησαυρίζουν,ενώ ο ειλικρινής πατώνει.

Λέω λοιπών,ότι,εμείς οι ίδιοι (όχι προσωπικά ο καθένας,μιλάω γενικά) προτρέπουμε τόν καθένα νά μας παραμυθιάζει,διότι η αλήθεια ΔΕΝ μας αρέσει.

Κοιτάξτε τί γίνεται με τίς διαφημίσεις στήν τηλεόραση.

Βασίλη,τό αποτέλεσμα τό ξέρω καί εγώ βρε σύ,τήν αιτία πού τό δημιουργεί θέλω να τονίσω.

Λέω δηλαδή,ότι,έχουμε δημιουργήσει εμείς οι ίδιοι τίς προυποθέσεις γιά μία κοινωνία πού κινείται μέ βάση τό ψέμα,καί εδώ πάνω θα ήθελα να δώ τοποθετήσεις.