Τα συρματόσχοινα έχουν ήδη μέσα σιλικόνη για να μην σκουριάζουν.
Εμένα ένας ποδηλατάς (Βούλγαρος μάλιστα) μου πέρασε αλυσίδα και χειριστήρια που κολλάγανε με ένα λιπαντικό που φέρνει από την Αμερική (το ήξερε δούλευε και εκεί) και το ποδήλατο αν και το καλοκαίρι έφαγε και νερό και χώμα με το τσουβάλι δουλεύει μια χαρά (δεν το έχω πλύνει ακόμα), ειδικά τα χειριστήρια άλλο πράγμα η αλλαγή.
Νομίζω είναι με βάση την σιλικόνη αλλά μάρκα δεν ξέρω.
Κατά τα άλλα όπου αλλού χρειάζεται λίγο σιλικόνη και εντάξει.

Μήπως ήταν γράσσο λιθίου, το χρησιμοποιούν σε σκάφη επειδή δε μασάει από νερά κι αλάτια.

Ζώντας μια τριετία με mountain ποδήλατο μπροστινής ανάρτησης, είχα εκτιμήσει αφάνταστα τον all around χαρακτήρα του. Πάει ικανοποιητικά στην άσφαλτο, συμπαθητικά στο πατημένο χώμα. Δεν είναι πολύ βαρύ, δεν είναι πολύ ακριβό, δε σπάει, δε χαλάει. Δεν έχει τον ντελικάτο χαρακτήρα της κούρσας, όπου ξεχνάς λακούβες και πεζοδρόμια. Όσο όμως περισσότερο ασχολείσαι με κάτι, τόσο περισσότερο εξελίσσεσαι και πας παρακάτω.
Έτσι λοιπόν, κάποια στιγμή αγοράστηκε μια κούρσα για τις ασφάλτινες διαδρομές και την ερωτεύτηκα όσο δεν πήγαινε. Ταυτόχρονα, μπόρεσα να φορέσω χωμάτινα ελαστικά στο ΜΤΒ, αφού πια θα προοριζόταν μόνο για βουνίσιες απολαύσεις. Το θέμα είναι πως τα hardtail (mountain με μπροστινή ανάρτηση) έχουν νόημα ως ποδήλατα που κάνουν τα πάντα. Αν τα προορίζεις μόνο για βουνό, τότε η κατηγορία που σου ταιριάζει είναι τα διπλής ανάρτησης.

Πάνε περίπου 2 εβδομάδες λοιπόν από τότε που βγήκα για βόλτα στο βουνό μαζί με 2 φίλους, παρέα με 3 ποδήλατα διπλής ανάρτησης. Εκεί έγινε η ζημιά. Οδήγησα και τα τρία και απλώς... κόλλησα. Αυτά τα ποδήλατα έχουν ένα μοναδικό τρόπο να εξαφανίζουν τις φυτεμένες πέτρες και τα νεροφαγώματα του βουνού. Οι κατηφόρες γίνονται απόλαυση, περνάς από σημεία που θεωρείς ότι θα πέσεις αλλά τελικά απορείς για το πού πήγε εκείνη η κοτρόνα που έβλεπες μπροστά σου και μένουν οι ανηφόρες. Στα χαρτιά, ένα ποδήλατο διπλής ανάρτησης υστερεί στις ανηφόρες γιατί μέρος της προσπάθειας του αναβάτη καταναλώνεται στη συμπίεση της πίσω ανάρτησης. Στην πράξη όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στον κλασικό ελληνικό χωματόδρομο, με τη φυτεμένη πέτρα, αν ο αναβάτης επιχειρήσει να κάτσει πάνω στη σέλα (γιατί ποιος μπορεί να ανέβει ολόκληρο βουνό ορθοπεταλιά?), το σώμα του θα χοροπηδάει συνέχεια από τα τραντάγματα και δε θα μπορεί να βάλει όλη του τη δύναμη στα πεντάλ. Διαπίστωσα λοιπόν ότι σε τέτοιες συνθήκες, τα διπλής ανάρτησης υπερτερούν και στα ανηφορικά κομμάτια.

Μετά από εκείνη τη βόλτα, ήξερα ότι το hardtail έπρεπε να αντικατασταθεί από ένα διπλής ανάρτησης οπωσδήποτε. Η βόλτα του περασμένου Σαββάτου στον επιβεβαίωσε του λόγου το αληθές. Το να κοπανιέμαι για περισσότερες επί δύο ώρες ήταν μια αποκαρδιωτική εμπειρία σε σχέση με αυτό που είχα ζήσει μια εβδομάδα νωρίτερα.

Το κακό είναι πως τα ποδήλατα διπλής είναι ακριβά. Ενδεικτικά να αναφέρω πως επισκεπτόμενος τα τρία γνωστότερα ποδηλατάδικα της περιοχής μου, ανακάλυψα ότι το φθηνότερο μοντέλο αρχίζει από τα 1.300+ ευρώ. Κι αυτό επειδή ήταν σε προσφορά. Έτσι, βρέθηκα με 3 επιλογές:

1. Μεταχειρισμένο. Η πιο λογική επιλογή. Όταν τα 4 αυτοκίνητα και τα 2 ποδήλατα που έχουν περάσει από τα χέρια σου, έχουν αγοραστεί όλα μεταχειρισμένα, δεν έχεις λόγο να αλλάξεις τη συνταγή.

2. Καινούριο Ideal. Τη συμπαθώ πολύ και χαίρομαι για την made in Greece ετικέτα της, ακόμα και αν δεν αντιπροσωπεύει απόλυτα την αλήθεια. Όμως, η γκάμα της έχει τρομερό κενό. Το πραγματικά αξιόλογο μοντέλο της τιμάται πάνω από 1.500 ευρώ, ενώ το αμέσως φθηνότερο στα 760, με πολύ μέτρια περιφερειακά. Ούτε το ένα μπορώ να αποκτήσω, ούτε το άλλο θα με καλύψει.

Πάμε λοιπόν στο προφανές, στο μεταχειρισμένο. Κι εδώ πέφτει το μεγάλο κλάμα γιατί δεν υπάρχει τίποτα σε μέγεθος XL. Σε όλο το car, στις τόσες εκατοντάδες διπλής ανάρτησης, υπήρχε μόνο ένα XL. Η συνταγή γνωστή και δοκιμασμένη: καθημερινός έλεγχος των νέων αγγελιών της Αττικής, 2 και 3 και 4 φορές την ημέρα. Παρά το ξεσκόνισμα για περισσότερο από ένα 10ήμερο (και όποιο άλλο site αγγελιών υπάρχει), η οικτρή αλήθεια παρέμενε. Το μοναδικό XL full suspension ήταν το ένα στο car κι άλλο ένα στο podilates, ένα χάλι του 2004 που πουλιόταν από το Μάρτη του 2011.

Είχα αρχίσει να απελπίζομαι και να σκέφτομαι ότι μάλλον συμφέρει να πάρω ένα large (που υπάρχει μεγάλη προσφορά μεταχειρισμένων) και με ένα ψηλό παλουκόσελο και ένα μακρύ λαιμό τιμονιού να κοιτάξω να το φέρω (υποτυπωδώς) στα μέτρα μου. Αυτή θα ήταν η τελευταία μου λύση, αφού πρώτα θα εξέταζα το μοναδικό διαθέσιμο του car. Όταν υπάρχει μόνο ένα διαθέσιμο προϊόν, δεν έχεις και πολλές ελπίδες να είναι καλό, σε καλή τιμή και προσεγμένο.

Κι όμως, ήταν. Αγορασμένο από επαγγελματία μπασκετμπολίστα (2 μέτρα μπόι λέμε), με 2 προπονήσεις την ημέρα και αγώνες, είχε κάνει στην κυριολεξία 5 βόλτες. Γιατί αυτά τα ποδήλατα δεν είναι για την πόλη, οπότε η χρήση τους απαιτεί παραπάνω θυσίες και ρίσκα σε χρόνο και κίνδυνο τραυματισμού, που ένας επαγγελματίας αθλητής δε δέχεται (και καλά κάνει) να πάρει. Ως εκ τούτου, το ποδήλατο ήταν καινούριο κι ο μόνος που το είχε χαρεί ήταν η υπόγεια αποθήκη του σπιτιού του πρώτου ιδιοκτήτη.

Να μαι λοιπόν με το θηριώδες (μόνο downhillάδικα είναι πιο επιβλητικά στην όψη) Specialized XC FSR

Μπροστινή ανάρτηση Rock Shox Tora SLite, με διαδρομή 120 mm (θεωρείται πάρα πολύ αξιόλογη):

Πίσω ανάρτηση X Fusion 02RLA (αυτή δεν είναι κάτι το πραγματικά ξεχωριστό, τουλάχιστον σε φήμη):

Γενικώς φοράει Shimano Deore, με εξαίρεση το πίσω ντεραγιέ που είναι Shimano SLX. Τις ακριβείς προδιαγραφές του μοντέλου μπορείτε να τις δείτε εδώ:
http://www.specialized.com/us/en/bikes/ ... srxc#specs

Η μοναδική αλλαγή είναι τα υδραυλικά δισκόφρενα που είχε προνοήσει να φορέσει ο προηγούμενος ιδιοκτήτης.

Φορτώνουμε λοιπόν τα απαραίτητα έξτρα (αποθηκευτικοί χώροι, προβολέας)

και βουρ για τον Κρεμαστό Λαγό στη Βούλα

Η πρώτη βόλτα αποκάλυψε ένα πολύ ξεκούραστο ποδήλατο στις ασφάλτινες ανηφόρες (κλείδωμα και στις δύο αναρτήσεις, πολύ κοντές σχέσεις, σωστό μέγεθος για το σώμα μου), κάτι που δεν περίμενα. Στο χωματόδρομο είναι πραγματικός οδοστρωτήρας, κάτι αντίστοιχο με το ΚΤΜ Bark των 3.500 ευρώ που είχα οδηγήσει πριν 2 εβδομάδες. Το ότι το Specialized κόστισε το 1/5 είναι το κερασάκι στην τούρτα. Αν μετά από ένα τέτοιο κτήνος οδηγήσεις ένα hardtail με μια ήπια 100άρα ανάρτηση, σου φαίνεται ψεύτικο, παιχνίδι. Πραγματικός έρωτας το Specialized... :giveheart: :giveheart: :giveheart:

ΥΓ. Ο πιστός σύντροφος (GT Avalanche 2.0) διατίθεται προς πώληση. Στοιχεία και φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στην υπογραφή μου. Είναι πολύ αξιόπιστο και γερό ποδήλατο. Και μην πιστεύετε την τιμή στο car, με 2 κατοσταρικάκια δικό σας. :exaclty:

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
Μήπως ήταν γράσσο λιθίου, το χρησιμοποιούν σε σκάφη επειδή δε μασάει από νερά κι αλάτια.

Μπορεί δεν ξέρω θα το ψάξω,οι επιδόσεις του είναι πολύ εντυπωσιακές.

Μεγεια dimsabas! Πολυ ομορφο!
Διπλα σου το XL φαίνεται νορμάλ

Sent from my MT27i using Tapatalk 2

Ο χρήστης carfanatic έγραψε:
Μεγεια dimsabas! Πολυ ομορφο!
Διπλα σου το XL φαίνεται νορμάλ

Όντως! Μάλλον είσαι θηρίο!

Καλές βόλτες λοιπόν! Υπέροχο ποδήλατο.

καινούριο το πήρες.
μόλις μπορέσεις βάλε ένα λίγο πιο φαρδύ τιμονάκι. (γύρω στα 72 εκ)
θα δεις μεγάλη βελτίωση και στην οδηγική συμπεριφορά και στο τρόπο που αναπνέεις και στους καρπούς των χεριών σου.

Ευχαριστώ για τις ευχές. Με την προσθήκη του XC, ο στόλος της οικογένειας σταματάει την πορεία ανανέωσης. Κούρσα και FS θα μας συνοδεύουν για πολλά χρόνια ακόμα (να ΄χουμε την υγειά μας). Τέλος οι αλλαγές μοντέλων, από δω και πέρα απλή αγνή ποδηλασία. Το μόνο που μένει είναι να φύγει το GT και θα είμαστε κομπλέ.

ΥΓ. Ακόμα πιο φαρδύ τιμόνι; Ήδη μου φαίνεται τεράστιο. Θα το 'χω υπόψη μου.

ΥΓ. Ο πιστός σύντροφος (GT Avalanche 2.0) διατίθεται προς πώληση. Στοιχεία και φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στην υπογραφή μου. Είναι πολύ αξιόπιστο και γερό ποδήλατο. Και μην πιστεύετε την τιμή στο car, με 2 κατοσταρικάκια δικό σας. :exaclty:

Καλορίζικο το καινούριο. Καλές βόλτες!

Αν ήταν medium το GT θα το έπαιρνα αμέσως, αλλά δυστυχώς μου πέφτει λίγο μεγάλο. Καλοπούλητο!

καλησπερες

παιρνω κατι τρομπες απ τα τζαμπο κ χαλανε για πλακα...

θελω μια καλη για το σπιτι..αλλα οχι πολυ ακριβη...υπαρχει κατι?

Δες εδώ 2-3, από €35 και πάνω.
Κι εδώ αν θες να πάρεις απ' έξω.

χμμ ενδιαφερον το αγγλικο..τι παιζει με μεταφορικα?

Here.
'Postage to Greece on this item is €5.99'.

εεευχαριστω

dimsabas είσαι κι εσύ ντερέκι ρε αδερφέ αλλά και κ λοφαρδος!

μεγειά το εργαλείο αλλά δεν μας είπες πόσο το χτύπησες από πόσο και τι χρονιά μοντέλο είναι.

Ο χρήστης dimsabas έγραψε:
Ευχαριστώ για τις ευχές. Με την προσθήκη του XC, ο στόλος της οικογένειας σταματάει την πορεία ανανέωσης. Κούρσα και FS θα μας συνοδεύουν για πολλά χρόνια ακόμα (να ΄χουμε την υγειά μας). Τέλος οι αλλαγές μοντέλων, από δω και πέρα απλή αγνή ποδηλασία. Το μόνο που μένει είναι να φύγει το GT και θα είμαστε κομπλέ.

ΥΓ. Ακόμα πιο φαρδύ τιμόνι; Ήδη μου φαίνεται τεράστιο. Θα το 'χω υπόψη μου.

Στην πρωτη ανηφόρα θα απορεις γιατι ειχες το μικροτερο τιμονι. Βοηθαει πολυ στο να 'τραβας' ειδικα στις ανηφορες.

Sent from my MT27i using Tapatalk 2

Κωλόφαρδος είμαι, τόσο κυριολεκτικά, όσο και μεταφορικά. Αν εννοείς σχετικά με τα της αγοράς, συμφωνώ και επαυξάνω. Δόξα τω Θεώ, ένα XL υπήρχε στο car και ήταν αστέρι. Αντίστοιχη ευκαιριάρα ήταν και στην περίπτωση της κούρσας. Έμπαινα στο car και έλεγχα τις αγγελίες 5 φορές την ημέρα. Μπαίνω το μεσημέρι μετά τη δουλειά, τίποτα. Μπαίνω το απόγευμα μετά το μεσημεριανό ύπνο και... voila! 2 ώρες μετά την ανάρτηση της αγγελίας, η κούρσα ήταν στο αμάξι μου.

Την είχαν αγοράσει σε ένα 16χρονο, είχε διανύσει 120 χλμ σε 9 μήνες (την πρώτη μου εβδομάδα είχα ξεπεράσει τα 160) σε κάτι συναντήσεις τα βράδια της Παρασκευής. Το ποδήλατο ήταν τελείως καινούριο. Τώρα, στα 17 του, ξεφορτωνόταν ποδήλατα και υπολογιστές για να αγοράσει μοτοσικλέτα. Ενώ λοιπόν ζητούσε 450 ευρώ με τη σημείωση 'Συζητήσιμη', δεν μπορούσα με τίποτα να του πω το παραμικρό για την τιμή. Ντρεπόμουν ακόμα και στη σκέψη. Τελικά μου έδωσε ολοκαίνουριο κράνος, φώτα, παγούρια και δεν έμεινα καθόλου παραπονεμένος.

Τώρα, το Specialized αγοράστηκε προς 750 ευρώ. Το παλικάρι είχε δώσει 1.200 ευρώ, γιατί το είχε αγοράσει σε προσφορά. Είχε ξεμείνει ένα κομμάτι XL στον έμπορο και το έδινε φθηνά για να το ξεφορτωθεί. Στην παραπάνω τιμή, προσθέστε και 130 ευρώ επιπλέον, που πλήρωσε για να του βάλει υδραυλικά δισκόφρενα αντί για μηχανικά. Φαντάζομαι ότι είναι τέτοια η τιμή επειδή α) δεν του έβαλε καμία φοβερή σειρά και β) επειδή ο έμπορος κράτησε τα ολοκαίνουρια μηχανικά. Στη συνέχεια, πρόσθεσε κάτι ψιλολοϊδια. Κοντεράκι VDO (μου είπε 80 ευρώ) και μια carbon look παγουροθήκη.

Σημασία έχει πως τα 1.400+ ευρώ έγιναν 950 στην πρώτη ανάρτηση της αγγελίας. Δεν υπήρχε ενδιαφέρον. Έγιναν 850 Συζητήσιμη και κατέληξαν στα 750 μετρητά.

Μετά από δύο αγγελίες, όπου στην πρώτη πλήρωσα λιγότερα από τα μισά για μια ποιοτική κούρσα made in Germany (όχι όμως και ελαφριά, αλλά με τα κιλά μου, καλύτερα γερή και βαριά παρά ελαφριά) και στη δεύτερη τα μισά σχεδόν για ένα ποδήλατο άστρωτο, έχω να πω πως εκεί έξω υπάρχουν φοβερές ευκαιρίες. Το μόνο που χρειάζεται να έχετε πολλή υπομονή (5 φορές την ημέρα επί εβδομάδες επί εβδομάδων, μέχρι να βρεθεί κάτι καλό). Τώρα που το ξανασκέφτομαι, αν δεν είστε στα δικά μου ανοικονόμητα μεγέθη, το car είναι γεμάτο καλές ευκαιρίες που δε χρειάζονται ιδιαίτερη αναμονή. Το ποδήλατο έγινε μόδα και αγοράστηκαν πολλά μοντέλα από ανθρώπους που έκαναν 2-3 βόλτες και τα παράτησαν. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε νορμάλ ποδήλατα, αλλά και σε θηρία πολλών χιλιάδων ευρώ. Είναι εκεί έξω και σας περιμένουν. Ο Θεός να έχει καλά όλους αυτούς που λούζονται την αρχική απαξίωση επειδή αγόρασαν κάτι που δεν ήθελαν (στη δική μου περίπτωση ο 16χρονος και ο μπασκετμπολίστας) ώστε να μπορούμε να αποκτήσουμε (γιατί οικονομικά δεν μπορούσα να τα πάρω καινούρια) τα αγαπημένα μας ποδηλατάκια εμείς που ξέρουμε τι θέλουμε.

• Και κάτι σχετικά με το κόστος των έξτρα. Μπορεί κάποιοι να έχουν δώσει μια περιουσία στους ποδηλατάδες για διάφορα έξτρα, αυτό όμως δε θα πρέπει να σας ανεβάζει την τιμή πώλησης. Ψάξτε έξυπνα στο ebay και θα πάρετε τα ίδια πράγματα στο 1/4 της τιμής. Τουλάχιστον. Επί του προκειμένου, το σούπερ ντούπερ κοντεράκι της VDO των 80 ευρώ δε μου φαίνεται ιδιαίτερα ικανότερο από το Crivit των 7 ευρώ που πουλάει το Lidl.

Ο χρήστης carfanatic έγραψε:

Ευχαριστώ για τις ευχές. Με την προσθήκη του XC, ο στόλος της οικογένειας σταματάει την πορεία ανανέωσης. Κούρσα και FS θα μας συνοδεύουν για πολλά χρόνια ακόμα (να ΄χουμε την υγειά μας). Τέλος οι αλλαγές μοντέλων, από δω και πέρα απλή αγνή ποδηλασία. Το μόνο που μένει είναι να φύγει το GT και θα είμαστε κομπλέ.

ΥΓ. Ακόμα πιο φαρδύ τιμόνι; Ήδη μου φαίνεται τεράστιο. Θα το 'χω υπόψη μου.

Στην πρωτη ανηφόρα θα απορεις γιατι ειχες το μικροτερο τιμονι. Βοηθαει πολυ στο να 'τραβας' ειδικα στις ανηφορες.

Sent from my MT27i using Tapatalk 2

Μήπως σας ξεγελάει η φωτογραφία; Το τιμόνι μού φαίνεται τεράστιο. Θα πάω να το μετρήσω, έτσι από περιέργεια.

Οχι ρε κωλόφαρδος για την αγορά πήγαινε.

Για να είχε μηχανικά πρέπει να είναι 2010 και πίσω ...

Ο χρήστης dimsabas έγραψε:

Μήπως σας ξεγελάει η φωτογραφία; Το τιμόνι μού φαίνεται τεράστιο. Θα πάω να το μετρήσω, έτσι από περιέργεια.

είσαι νινί ακόμα....
στο ύψος σου θα έπρεπε να παίζεις σε 720-740.
φυσικά αυτά δεν φαίνονται με μια βόλτα 1/2 ώρας. αλλά αφού το κυνηγάς οι βόλτες των 2+ ωρών δεν θα αργήσουν.
τότε θα καταλάβεις,
επίσης τα φρένα και οι αλλαγές είναι πολύ έξω. θέλουν πιο μέσα για να φρενάρεις με 1 ή το πολύ 2 δάχτυλα.