-
Νομίζω ότι η θεωρητική έρευνα παραδοσιακά δεν έχει σχέση με το πανεπιστήμιο σαν θεσμό. Δεν θέλω να είμαι απόλυτος, αλλά ίσως όλα τα επιτεύγματα στις επιστήμες - σε θεωρητικό επίπεδο - να έχουν γίνει έξω από το 'κλειστό' περιβάλλον του πανεπιστημίου, όχι δηλαδή στα πλαίσια προγραμματισμένης έρευνας κάποιου τομέα κάποιου τμήματος κάποιου πανεπιστημίου.
Εξ' άλλου, το πανεπιστήμιο είναι 'σχολείο', σου δίνει τις αρχικές κατευθύνσεις, τα εφόδια και 'φόρα' για να συνεχίσεις μόνος σου.
Και νομίζω ότι αυτό επιδιώκουν και τα ίδια τα πανεπιστήμια, γιατί η έρευνα δεν είναι αυτοσκοπός τους, αλλά και ένας τρόπος εξεύρεσης οικονομικών πόρων.
-
Εγώ από την άλλη νομίζω ότι τα πανεπιστήμια δεν φτάνει να μοιράζουν μόνο πτυχία.
Πρέπει να παράγουν σκέψη, έρευνα, γενικότερα πρόοδο. Αυτός είναι ο βαθύτερος ρόλος τους. Όταν το κάνουνε αυτό, τότε μπορούν να είναι και πολύ καλύτερα στην διανομή πτυχίων.
Φυσικά, όταν λέω πανεπιστήμιο, εννοώ το προπτυχιακό του επίπεδο, αλλά και τα μεταπτυχιακά του προγράμματα και τα διδακτορικά του και τα μεταδιδακτορικά του κ.τ.λ...Εξάλλου το πτυχίο αυτό τι εκφράζει; Εκφράζει το γεγονός ότι έμαθες τα φαινόμενα και τις επιστημονικές αρχές που διέπουν σε πρώτη φάση το επιστημονικό πεδίο σου και σε δεύτερη φάση το πεδίο της ειδικότητάς σου. Επειδή η επιστήμη όμως προχωρά (και προχωρά μόνο μέσα από τα πανεπιστήμια, αφού όλες οι εταιρίες σχεδόν ασχολούνται με την εφαρμοσμένη έρευνα), πρέπει να προσαρμόζονται και να εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους.
Αυτό θα το κάνουν καλύτερα (άρα θα δίνουν και καλύτερα πτυχία) όταν παράγουν αυτά την θεωρητική (είτε κλασικής, είτε θετικης κατεύθυνσης) έρευνα. Άλλωστε ποιος άλλος να την παράγει αυτήν την έρευνα; Μόνο τα πανεπιστήμια μπορούν να το κάνουν αυτό.
Επίσης για τον ίδιο λόγο (πέρα από το οικονομικό) είναι καλό να ασχολούνται και με εφαρμοσμένες έρευνες. Τα μέγιστα οφέλη τα αποκομίζουν σε αυτήν την περίπτωση οι σχολές των μηχανικών, οι κατεξοχήν εφαρμοσμένες επιστήμες. Είναι πραγματικά πάρα πολύ σημαντικά τα οφέλη για αυτές τις σχολές, η ενσχόληση με την εφαρμοσμένη έρευνα. -
Διαβασα απο τον ClioDriver οτι:
'*Τον πολύ τον κόσμο (αγορά) δεν τον ενδιαφέρουν τα κουάρκς και τα νετρίνα, αλλά το πώς θα (ή πιστεύει ότι θα) βελτιώσει τη ζωή του μέσω της τεχνολογίας.
Εξ' άλλου, πάντα η επιστήμη είχε σαν κινητήρια δύναμη την 'αγορά', είτε αυτή ήταν ο πολύς κόσμος, είτε οι εκάστοτε άρχοντες - πολιτικοί. *'
και
'Νομίζω ότι η θεωρητική έρευνα παραδοσιακά δεν έχει σχέση με το πανεπιστήμιο σαν θεσμό'Θα ειμαι εξαιρετικα ευγενικος και θα πω μονο οτι αυτα ειναι εξωφρενικες ανακριβειες. Οταν πχ (ενα τρανταχτο παραδειγμα απο τα εκατομμυρια) πριν απο 50 χρονια ανακαλυφτηκε η διπλη ελικα, ποια ακριβως αναγκη εμπορικη ή κοινωνικη υπαγορευσε την ερευνα αυτη; Ποια αγορα βοηθησε την ερευνα αυτη; Ποσες εφαρμογες εχουν ηδη βρεθει πανω στην καθαρα θεωρητικη αυτη ανακαλυψη;
Για το δευτερο θα συμφωνησω αν μιλαμε για τον Ιπποκρατη, τον Ευκλειδη και τον Αρχιμηδη. Για πιο συγχρονους ειναι εξισου τραγικη ανακριβεια.Δεν επεκτεινομαι γιατι αφ'ενος επιγραμματικα με καλυψε ο Δημητριος και αφ'ετερου μπορω να γραψω δεκαδες σελιδες για να εξηγησω γιατι ειναι ανακριβεστατα αυτα. Αλλωστε πανεπιστημιο ονομαζεται οχι πανεκπαιδευτηριο.
-
Παρακαλώ πολύ να μην είσαι εξαιρετικά ευγενικός και να εξηγήσεις γιατί τα λεγόμενά μου είναι ανακρίβειες. Έξι χρόνια έκατσα στα πανεπιστήμια (μέσα - έξω) και αυτά που λέω δεν τα έβγαλα από το κεφάλι μου.
Και ναι, ο βασικός σκοπός ύπαρξης των πανεπιστημίων είναι η ανώτατη εκπαίδευση. Ποιός άλλος μπορεί να είναι όταν τόσες δεκάδες χιλιάδες νέων προσπαθούν να 'μπουν' κάθε χρόνο;
-
Ο χρήστης greo έγραψε:
[...] Οταν πχ (ενα τρανταχτο παραδειγμα απο τα εκατομμυρια) πριν απο 50 χρονια ανακαλυφτηκε η διπλη ελικα, ποια ακριβως αναγκη εμπορικη ή κοινωνικη υπαγορευσε την ερευνα αυτη; Ποια αγορα βοηθησε την ερευνα αυτη; Ποσες εφαρμογες εχουν ηδη βρεθει πανω στην καθαρα θεωρητικη αυτη ανακαλυψη; [...]Κοινωνική ανάγκη: Ο βασικός σκοπός της ιατρικής να ανακαλύπτει τρόπους να θεραπεύει ή να αποτρέπει ασθένειες.
Οικονομική ανάγκη: Ο βασικός στόχος των φαρμακο-βιομηχανιών να ανακαλύπτουν συνεχώς καινούρια φάρμακα για να είναι ανταγωνιστικές και να επιβιώνουν.
Αλήθεια, εσύ ποιός λες ότι είναι ο βασικός λόγος που οι επιστήμες και η τεχνολογία έχουν κάνει τόσο ραγδαία πρόοδο μέσα σε έναν μόνο αιώνα;
-
- 6 χρονια δε μου λενε τιποτα. Εχω ηδη 15 και θα ειμαι μεχρι να βγω στη συνταξη
- Define 'εξω'. Εξω ειναι και το ΜΙΤ, εξω ειναι και το Αμπεριστγουιθ, εξω και το Βουκουρεστι.
- Η ανακαλυψη της διπλης ελικας ηταν 'βασικη' ερευνα βιολογικη και ουχι ιατρικη και ουδεμια σχεση ειχε με προληψη ή θεραπεια ασθενειων
- Οι φαρμακοβιομηχανιες μαλλον χανουν απο γενετικες θεραπειες και γενικοτερα απο την αναπτυξη της γενετικης μηχανικης.
- Τελικα το Πρινστον επρεπε να πει στον Αινσταιν οτι επρεπε να κανει μονο μαθηματα, που εχανε το χρονο του σε ερευνα. Σα δε ντρεπεται.
6.'*Αλήθεια, εσύ ποιός λες ότι είναι ο βασικός λόγος που οι επιστήμες και η τεχνολογία έχουν κάνει τόσο ραγδαία πρόοδο μέσα σε έναν μόνο αιώνα;
Παντως οχι οι αναγκες της αγορας.
-
Ο χρήστης greo έγραψε:
- 6 χρονια δε μου λενε τιποτα. Εχω ηδη 15 και θα ειμαι μεχρι να βγω στη συνταξη
- Define 'εξω'. Εξω ειναι και το ΜΙΤ, εξω ειναι και το Αμπεριστγουιθ, εξω και το Βουκουρεστι.
- Η ανακαλυψη της διπλης ελικας ηταν 'βασικη' ερευνα βιολογικη και ουχι ιατρικη και ουδεμια σχεση ειχε με προληψη ή θεραπεια ασθενειων
- Οι φαρμακοβιομηχανιες μαλλον χανουν απο γενετικες θεραπειες και γενικοτερα απο την αναπτυξη της γενετικης μηχανικης.
- Τελικα το Πρινστον επρεπε να πει στον Αινσταιν οτι επρεπε να κανει μονο μαθηματα, που εχανε το χρονο του σε ερευνα. Σα δε ντρεπεται.
6.'*Αλήθεια, εσύ ποιός λες ότι είναι ο βασικός λόγος που οι επιστήμες και η τεχνολογία έχουν κάνει τόσο ραγδαία πρόοδο μέσα σε έναν μόνο αιώνα;
Παντως οχι οι αναγκες της αγορας.
- Εφόσον είσαι 'μέσα', δεν θα έπρεπε καν να συγκρίνεις τα χρόνια μου με τα χρόνια σου.
- Είμαι φυσικός από την Πάτρα και έχω ένα μάστερ (SW Eng) από το παν. Έσσεξ.
- Παραδέχομαι ότι η ανακάλυψη της έλικας ήταν καθαρά επιστημονική έρευνα. Το βλέπω σαν μία εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
- Σοβαρολογείς ότι οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν να χάσουν; Εδώ 'αγοράζουν' συνεχώς γονίδια!
- Ο Αινστάιν ήταν που έκανε την έρευνα. Σιγά μη του είπε το πανεπιστήμιο 'κάνε έρευνα'. Ήταν το όνομα και έκανε ό,τι ήθελε. Πριν γίνει το όνομα, ήταν βιβλιοθηκάριος και ό,τι έκανε το έκανε στο σπίτι του.
- Περιμένω μία απάντηση.
-
Ο χρήστης greo έγραψε:
3. Η ανακαλυψη της διπλης ελικας ηταν 'βασικη' ερευνα βιολογικη και ουχι ιατρικη και ουδεμια σχεση ειχε με προληψη ή θεραπεια ασθενειωνO greo έχει δίκιο. Υπάρχουν πχ. πολλά αντικαρκινικά φάρμακα τα οποία επιδρούν άμεσα στη δομή του DNA καταστρέφοντας τα καρκινικά κύτταρα.
Ο λόγος όμως που εισήχθησαν στη θεραπεία δεν ήταν ότι κάποιος ερευνητής παρατήρησε ότι το τάδε φάρμακο έχει την τάδε δράση αλλά επειδή μετά από κλινική έρευνα βρέθηκε ότι είναι αποτελεσματικό έναντι κάποιων ειδών καρκίνου. Μάλιστα το βιοχημικό υπόστρωμα της δράσης πολλών φαρμάκων είναι άγνωστο ή έπεται της κλινικής τεκμηρίωσης της απότελεσματικότητάς τους. Τέλος σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να μην υπάρχει καμία αιτιολογική σχέση μεταξύ του βιοχημικού υποστρώματος (που έχουμε εντοπίσει) και της κλινικής αποτελεσματικότητας κάποιας ουσίας...Νομίζω ότι η θεωρητική έρευνα παραδοσιακά δεν έχει σχέση με το πανεπιστήμιο σαν θεσμό.
Και με τί έχει σχέση?
Και νομίζω ότι αυτό επιδιώκουν και τα ίδια τα πανεπιστήμια, γιατί η έρευνα δεν είναι αυτοσκοπός τους, αλλά και ένας τρόπος εξεύρεσης οικονομικών πόρων.
Τότε δεν είναι πανεπιστήμιο αλλά επιχείρηση... Είναι γεγονός πάντως ότι πολλά πανεπιστήμια λειτουργούν έτσι
-
Ο χρήστης ClioDriver έγραψε:
Σοβαρολογείς ότι οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν να χάσουν; Εδώ 'αγοράζουν' συνεχώς γονίδια!Η αλήθεια είναι ότι οι φαρμακοβιομηχανίες είναι πολύ στριμωγμένες.
Στην Ευρώπη επιπλέον οι συνθήκες είναι ακόμη δυσμενέστερες με αποτέλεσμα τα μεγάλα ερευνητικά κέντρα (με προσωπικό χιλιάδων ατόμων...) να εγκαταλείπουν συνεχώς την Ευρώπη για τις ΗΠΑ κυρίως.
Πλέον ο καθαρός χρόνος που μια εταιρία μπορεί να εκμεταλευτεί την πατέντα της σε μία φαρμακευτική ουσία έχει περιοριστεί σε 10-15 χρόνια, διάστημα το οποίο είναι πολύ μικρό.
Όσο για τα γονίδια τα αυστηρά χρονικά όρια ισχύος μιας πατάντας εξακολουθούν να ισχύουν, οπότε τα πράγματα δεν είναι τόσο δραματικά όσο φαίνονται εκ πρώτης όψεως -
Επίσης η εφαρμοσμένη έρευνα, που χρησιμοποιούν οι εταιρίες, προήλθε από κάποια θεωρητική έρευνα που έγινε μέσα από τον ευρύτερο πανεπιστημιακό χώρο (σχεδόν αποκλειστικά).
Τίποτα δεν είναι ξεκομμένο. Όλα είναι μια αλυσίδα. Αν δεν είχε αναπτυχθεί η κβαντική μηχανική (θεωρητικό), δεν θα υπήρχαν οι υλεκτρονικοί υπολογιστές του σήμερα (εφαρμοσμένο). Αν δεν υπήρχαν οι έρευνες μέσω υπολογιστών, τίποτα δεν θα υπήρχε σήμερα στην μορφή που το ξέρουμε. Αν δεν υπήρχε ο Νεύτωνας να κάνει θεωρητικές έρευνες πάνω στην μηχανική και τα μαθηματικά, που θα βρίσκονταν το πεδίο της εφαρμοσμένης έρευνας; Φυσικά όλοι αυτοί οι 'θεωρητικοί' δεν κάνανε ό,τι κάνανε μόνοι τους (αυτό ισχύει για τους νεότερους πιο πολύ)... Είτε είχαν μια έδρα σε κάποιο πανεπιστήμιο, είτε ήταν ερευνητές σε κάποιο πανεπιστήμιο, είτε κάνανε κάποιο διδακτορικό, είτε, είτε... Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα. Και η θεωρητική έρευνα συνεχίζεται (πάντα υπό την σκέπη των πανεπιστημίων...)Άμα ήτανε τότε ποιος ο λόγος να κάνουμε έρευνες για το σύμπαν και για την σκοτεινή ενέργειά του; Αφού δεν έχει εμπορικό ενδιαφέρον...
Εξάλλου ο άνθρωπος είναι ένα πολύπλευρο ον, με εξαιρετικά πολλές διαστάσεις, αλληλοσυγκρουόμενων, κατά τρόπο μυστηριακό και άλογο.Τα πανεπιστήμια (τα αληθινά 5ετή πανεπιστήμια εννοώ, ΟΧΙ ορισμένα 2ετή και 3ετή apati college της Αγγλίας) επιβάλλεται να έχουν οικονομική αυτοτέλεια, προκειμένου να συνεχίσουν να πληρούν (όσα το καταφέρνουν αυτό και στον βαθμό που το καταφέρνουν, αφού η πράξη απέχει από την θεωρία) τον κοινωνικό τους ρόλο. Το τι πιστεύω ότι είναι αυτός ο ρόλος, το έχω ήδη αναφέρει : παραγωγή θεωρητικής και φιλοσοφικής σκέψης, παραγωγή έρευνας εφαρμοσμένης και θεωρητικής, απλόχερη παροχή γνώσεων επί συγκεκριμένων γνωστικών αντικειμένων, παραγωγή πολύπλευρα σκεπτόμενων επιστημόνων, άρα επιστημόνων με οξεία αντίληψη και πλούσιο γνωστικό υπόβαθρο. Όλα αυτά μπορούν να συνδυαστούν και με δοσοληψίες με επιχειρήσεις, στον τομέα της εφαρμοσμένης έρευνας, των σεμιναρίων, της πρακτικής εξάσκησης και της γενικότερης σύνδεσης με την πράξη, καθώς και στην προσπάθεια για επαγγελματική αποκατασταση αποφοίτων.
Το ότι όλοι θέλουν να μπουν στο πανεπιστήμιο, δεν έχει να κάνει με αυτά. Τα πανεπιστήμια δεν γίνανε για να πάνε όλοι εκεί. Όταν σε μια κοινωνία όλοι έχουν ανώτατη μόρφωση, δεν σημαίνει ότι αυτή η κοινωνία είναι ανεπτυγμένη (η περίπτωση της ελληνικής κοινωνίας είναι το καλύτερο παράδειγμα, νομίζω!). Το έλλειμα παιδείας δεν αντικαθίσταται από τα πανεπιστήμια. Τα πανεπιστήμια σε οδηγούνε σε ένα διαφορετικό και συναρπαστικό μονοπάτι και προϋποθέτει ότι ήδη διαθέτεις κάποια πράγματα. Ο αριθμός των φοιτητών τους δεν πρέπει επ' ουδενί να ξεπερνα την δυναμικότητά τους. Τα κοινωνικά στερεότυπα και τα κυβερνητικά τρικ, είναι μια άλλη ιστορία.
-
Κύριοι, ποτέ δεν είπα ότι δεν είναι απαραίτητη η θεωρητική έρευνα πριν γίνει οποιαδήποτε εφαρμογή, το να ισχυριστεί κάποιος ότι αυτό είναι δυνατό είναι μάλλον τρελό!
Αυτό που είπα είναι ότι αυτή η θεωρητική έρευνα γίνεται επί το πλείστον εκτός πανεπιστημίου. Σίγουρα, ο Νεύτων, ο Αινστάιν, ο Μπορ και άλλοι κατείχαν κάποια πανεπιστημιακή έδρα όταν έκαναν την έρευνά τους, αλλά ποιό πανεπιστήμιο δεν θα ήθελε να τους έχει στο δυναμικό του αφενός, και ποιό θα ήταν αυτό που θα τολμούσε να τους έδεινε κατεύθυνση αφετέρου. Και τώρα ο Χόκινγκ έχει πανεπιστημιακή έδρα στην Οξφόρδη, αλλά σιγά μην περιμένει από το πανεπιστήμιο για να κάνει την έρευνά του.. το μόνο που θα μπορούν να του δώσουν είναι οικονομικοί πόροι.
Και κάτι άλλο: Δημήτρη, μάλλον είσαι σχετικά μικρός σε ηλικία, γι' αυτό και ρομαντικός. Ίσως περιγράφεις τα πράγματα όπως θα έπρεπε να είναι, αλλά δεν είναι.
-
Ο χρήστης Δημήτριος έγραψε:
[...] Τα πανεπιστήμια δεν γίνανε για να πάνε όλοι εκεί. [...]Αλήθεια, τι σημαίνει αυτό, ότι τα πανεπιστήμια είναι για τους λίγους, για τους 'εκλεκτούς'; Μακάρι να τα ανοίξουν να μπορεί να πάει όποιος θέλει, λέω εγώ, και όχι όποιος μπορεί, κάτω από τις σχεδόν ιδανικές συνθήκες που απαιτούνται σήμερα για να περάσει κάποιος.
Και εξηγούμαι: χρειάζεται πολύς χρόνος, φροντιστήρια, υπομονή, αντοχή. Κάποιος δηλαδή που δεν έχει χρόνο, γιατί πχ δουλεύει για να βγάλει τα χρήματα που δεν έχει για να δώσει στο φροντιστήριο, ή που δεν έχει την υποστήριξη που χρειάζεται από την οικογένειά του, έλα μωρέ, ας μη σπουδάσει, έτσι;
-
Για να μπουν τα πραγματα σε μια ταξη, να ρωτησω κατι πιο απλο. Αν εμενα το πανεπιστημιο μου, μου παρεχει οικονομικη καλυψη και αυταρκεια και οσο γινεται καλυτερο εξοπλισμο με οργανα υψηλης τεχνολογιας και ακριβειας τι αλλο πρεπει να κανει ρε Cliodriver για να με βοηθησει στην ερευνα μου; Να μου γραψει και το paper; Ειλικρινα δε σε καταλαβαινω!
Θα ξαναρωτησω. Ποια 'βασικη' ερευνα γινεται εκτος πανεπιστημιων ή δημοσιων ερευνητικων ινστιτουτων (η μονη τους διαφορα με τα πανεπιστημια ειναι οτι δεν δεχονται προπτυχιακους φοιτητες);Τελος οσον αφορα τις ερωτησεις που εβαλα, ρωτησα τι σημαινει εξω ακριβως γιατι πολλα ανωτατα ιδρυματα στη Βρετανια ειναι αποκλειστικα προσανατολισμενα στην μαζικη παροχη πτυχιων σε τριτοκοσμικους φοιτητες οπως εμεις και εχουν υπο-αναπτυγμενο ερευνητικο κλαδο (δε μιλαω για το δικο σου μια και δεν εχω αποψη). Αυτο δε σημαινει οτι τα κορυφαια βρετανικα πανεπιστημια δεν επενδυουν δεκαδες εκατομμυρια λιρων ετησιως για εργαστηριακο εξοπλισμο.
Επισης πληροφοριακα, η αναπτυξη της γενετικης μηχανικης εχει ως απωτερο και τελικο στοχο τη γονιδιακη εξαλλειψη των ασθενειων και του γηρατος εκ γενετης, γεγονος οχι και τοσο ευοιωνο για τη χρηση φαρμακων.Στο τελευταιο ερωτημα η απαντηση ειναι παρα πολυ απλη. Η επιστημη δε γνωριζει καμμια ιδιαιτερα ραγδαια προοδο τον τελευταιο αιωνα. Ακολουθει απλα τη γεωμετρικη της προοδο.
-
Εγώ, αυτό που θέλω να πω, είναι ότι πολλά άτομα μπαίνουν στα πανεπιστήμια καταλάθος, ετσί για να σπουδάσουν κάτι (ένα χαρτί βρε αδελφέ!). Συνήθως παίρνουν το πτυχίο νύχτα, το οποίο πτυχίο φυσικά δεν έχει κανένα απολύτως αντίκρισμα. Πολλά άτομα είτε βρίσκονται σε λάθος σχολή, είτε θα έπρεπε να είναι εντελώς αλλού!
Τέτοια άτομα συμβαίνει συχνά να έχουν διάφορες δεξίοτητες και διάφορα ταλέντα, τα οποία, αν τα εξασκήσουν, μπορεί να φτάσουν πολύ ψηλά σαν άνθρωποι (πρώτα) και σαν επαγγελματίες (ύστερα). Αλλά προτιμούν (υπό το κράτος του πανικού, που τους μεταλαμπαδεύουν συνήθως οι γονείς τους) μια συμβιβαστική λύση.
Βέβαια το κυνήγι της επιλογής τους μπορεί να εγκυμονεί σημαντικότατους κυνδίνους και στο τέλος να βρεθούν στο κενό. Πρόκειται για μια υπέρβαση. Εδώ οι γονείς θα μπορούσαν να στηρίξουν το παιδί τους και όχι, από τον φόβο τους, να το σπρώχνουν σε κάτι που πιθανότατα να το κάνει δυστυχισμένο! Όσοι άνθρωποι μεγαλούργησαν στην ζωή τους (είπαμε : στα μάτια του εαυτού τους πρώτα και ύστερα στα μάτια των άλλων), είναι επειδή κάνανε αυτήν την υπέρβαση.
Βέβαια όλα αυτά είναι πολύ σχετικά! Δεν είμαι στο μυαλό των άλλων ανθρώπων, ούτε θα κρίνω τις επιλογές τους. Ποιος είμαι άλλωστε!Η συμβιβαστική λύση, μπορέι να δείχνει σίγουρη μεν, αλλά το πιθανότερο είναι να τους καταδικάσει στην μετριότητα και στην υποτονικότητα, για όλη τους συνήθως την ζωή.
Τίποτα δεν σε διαφυλάσσει από την ανεργία και την μιζέρια, αν εσύ δεν προσπαθήσεις να είσαι άξιος και ικανός (στα μάτια του εαυτού σου) και αν δεν προσπαθείς από μόνος σου για την εξέλιξή σου. Και την πιο περιζήτητη ειδικότητα ιατρικής να τελειώσεις, αν δεν προσπαθήσεις εσύ να εξελιχθείς και αν δεν σου ταιριάζει στην τελική αυτό που σπούδασες, βράστα! Η άνεργος θα είσαι, ή πολύ μέτριος σε ό,τι κάνεις. Επίσης στα 40 σου θα έχεις χάσει κάθε ενεργητικότητα και ζωντάνια.
Αν θέλουν τα πανεπιστήμια να βελτιωθούν, θα πρέπει πρώτα να απαλλαγούν από το πέπλο αυταρέσκειας που τους περιβάλλει. Πρέπει να εξαλειφθούν οι μύθοι, να χαθούν τα στερεότυπα και στα μάτια των παιδιών το πανεπιστήμιο να φαντάζει σαν άλλη μια επιλογή για το μέλλον τους. Μετά αν θέλουν να σπουδάσουν, με γειά τους με χαρά τους!
Δεν βλέπω κάτι το ρομαντικό σε όλα αυτά, ειλικρινά μιλάω!
Εννοείται ότι δεν πρέπει να υπάρχουν ταξικοί φραγμοί, αλλά αυτό είναι επίσης κάτι που δεν μπορεί να γίνει. Αυτό που μπορύμε να κάνουμε είναι να τους περιορίσουμε...
Δεν τα βλέπω καθόλου ρομαντικά τα πράγματα. Απλά λέω τα αυτονόητα (κατά την άποψή μου). Εννοείται ότι η πράξη έχει πάντα σοβαρές αποκλίσεις, αλλά αυτό δεν αποτελεί λόγο για να είμαστε μηδενιστές και ισοπεδωτικοί. Στόχος μας ΔΕΝ είναι η ουτοπία φυσικά, αλλά το να πλησιάσουμε όσο γίνεται περισσότερο σε αυτήν. Δηλαδή απλά να προσπαθούμε με σύνεση, υπεθυνότητα και αίσθηση καθήκοντος για το καλύτερο. Τόσο απλά.
Πάρα πολλοί όμως επικαλούνται την ουτοπία για να δικαιολογηθούν, που δεν προσπαθούν για τίποτα, για να καλύψουν την έλλειψη υπευθυνότητας και για να κρύψουν την ασυνειδησία και την μετριότητά τους. Ή άσπρο (όλα τέλεια) ή μαύρο (όλα χάλια) δηλαδή. Πολύ βολική θεωρία για μερικούς...
Η ελληνική ερευνητική δραστηριότητα...