Σε αυτό το Ρέθυμνο (για την παλιά πόλη μιλάω), κάτι πρέπει να κάνουν με τους κάδους σκουπιδιών γενικώς (δεν έχει πουθενά), αλλά και με τους κάδους ανακύκλωσης. Γιατί πρέπει να περπατάμε ένα χλμ για να κάνουμε ανακύκλωση; Δεν νομίζω ότι το κάνουν και πολλοί άλλοι μαζί με μένα...

Ισως καποιοι να θυμουνται την οδυσσεια που ειχα περασει και τα μπινελικια που εριχνα στο Δημο (Λαγκαδα) πριν απο μηνες, οταν προσπαθουσα να ανακυκλωσω υλικα και να πεταξω σε καταλληλο σημειο μπαζα απο το σπιτι μου, που τοτε χτιζοταν και ακρη δεν εβγαζα.

Λοιπον, πριν απο λιγες εβδομαδες, τοποθετησαν σε ολο το χωριο ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ τους μπλε καδους για ανακυκλωση ολων των συσκευασιων. Πλεον ολη η γειτονια ανακυκλωνει (ειδικα τα πιτσιρικια τρελαινονται) κι εγω γλιτωσα τις αναζητησεις αδειων καδων ανακυκλωσης για πολλα χιλιομετρα με τις κουτες και τις σακουλες στο πορτ μπαγκαζ.

ΕΛΑΣΤΙΚΑ: Η ανακύκλωση πάει στα χαμένα

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΥ,
Φωτογραφίες: ΚΑΝΑΡΗΣ ΤΣΙΓΚΑΝΟΣ

Σύστημα ανακύκλωσης εξαιρετικά επιτυχημένο, αλλά με σοβαρότατο πρόβλημα διάθεσης του τελικού προϊόντος. H Ecoelastika συγκεντρώνει και ανακυκλώνει όλα τα ελαστικά της χώρας, αλλά -κυρίως λόγω αδιαφορίας του κράτους να ενσωματώσει οδηγία που θα έδινε λύσεις- δεν έχει τι να τα κάνει...

Oταν το ενδιαφέρον του ΥΠΕΧΩΔΕ για την ανακύκλωση ελαστικών εξαντλείται στο Π.Δ. που προβλέπει την ίδρυση του αρμόδιου φορέα, θα ήταν έκπληξη αν όλα πήγαιναν κατ' ευχήν. Κι επειδή δεν γίνονται θαύματα, σήμερα είμαστε μπροστά σε μια αντιφατική πραγματικότητα. Ενα σύστημα ανακύκλωσης να θεωρείται επιτυχημένο -αφού έχει πιάσει τους στόχους- αλλά παράλληλα να αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα στη διάθεση του τελικού προϊόντος. Εν ολίγοις, ανακυκλώνει με επιτυχία μεγάλο ποσοστό ελαστικών, αλλά ύστερα δεν έχει τι να τα κάνει...

Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκεται η Ecoelastika, ο μοναδικός εγκεκριμένος φορέας ανακύκλωσης ελαστικών στη χώρα, που μπορεί να μην έχει την ευθύνη της τελικής διάθεσης του προϊόντος, αλλά «τι νόημα έχει να φροντίζεις τις εισροές όταν δεν υπάρχουν εκροές;», λέει ο γενικός διευθυντής κ. Γιώργος Μαυρίας. Γνωρίζει καλά ότι η συνθήκη αυτή θα οδηγήσει αργά η γρήγορα σε ένα τέλμα. Και δεν είμαστε πολύ μακριά από αυτό.

Ασφαλώς θα έχετε δει τις ντάνες που σχηματίζουν τα χιλιάδες μικρά και μεγαλύτερα λάστιχα αυτοκινήτων και μοτοσικλετών σε οικόπεδα και ανοιχτούς χώρους. Στον Ασπρόπυργο, στα Οινόφυτα και όπου υπάρχουν εργοστάσια ανακύκλωσης θα βρούμε γύρω μαύρα λαστιχένια λοφάκια. Και δεν μιλάμε μόνο για όγκο, αλλά και για ποσότητες. Το 2006 τα συσσωρευμένα ελαστικά ήταν 27 χιλ. τόνοι, το 2007 έφτασαν τους 40 χιλ. τόνους και το πρώτο τρίμηνο του 2008 ήταν 58 χιλ. τόνοι.

Βόμβες έτοιμες να εκραγούν

Να υποθέσουμε ότι φταίνε τα εργοστάσια ανακύκλωσης γι' αυτό; Οχι, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Αντίθετα, μάλιστα, τα εργοστάσια ανακύκλωσης είναι αυτά που κινδυνεύουν ποικιλοτρόπως από την υπερσυσσώρευση. Τι συμβαίνει, λοιπόν;

Στην Ελλάδα υπάρχουν 3.000 σημεία συλλογής από τα οποία οι συλλέκτες - μεταφορείς της Ecoelastika μαζεύουν τα λάστιχα, τα συγκεντρώνουν σε ένα σημείο και μετά τα στέλνουν στα κέντρα ανακύκλωσης. Από εκεί, περίπου 12% της συνολικής ποσότητας θα φύγει προς τις τσιμεντοβιομηχανίες για θερμική αξιοποίηση. Από το υπόλοιπο θα αφαιρεθεί το λινό και το μέταλλο και μετά θα γίνει τρίμμα ελαστικού ώστε να χρησιμοποιηθεί στην ανακύκλωση. Ομως, κάθε χρόνο στην Ελλάδα απορρίπτονται 50 - 55 χιλιάδες τόνοι ελαστικών αλλά ανακυκλώνονται μόνο τα μισά, οπότε συσσωρεύονται περίπου 25 χιλιάδες τόνοι ελαστικών το χρόνο.

Το προφανές πρόβλημα είναι η οπτική όχληση που δημιουργούν, αλλά ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η πυρκαγιά που μπορεί να ξεσπάσει και να θέσει σε άμεσο κίνδυνο τα εργοστάσια ανακύκλωσης, ενώ θα απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες τοξικών αερίων και υγρών στην ατμόσφαιρα και στο έδαφος. Παράλληλα, τα νερά που μαζεύονται στα κοίλα των ελαστικών αποτελούν ασφαλές καταφύγιο για πολλούς παθογόνους οργανισμούς. Εκτός όμως από τον κίνδυνο ανάφλεξης και τη μόλυνση, τα εργοστάσια έχουν διαφυγόντα κέρδη από τη συσσώρευση γιατί δεν αξιοποιούν τον μηχανολογικό εξοπλισμό που διαθέτουν - υπάρχει τέτοια υποδομή, που θα μπορούσαμε να διαχειριζόμασταν διπλάσιες ποσότητες από αυτές που παράγονται ετησίως στην Ελλάδα.

Οχι άλλο λάστιχο!

Γιατί όμως τα ελαστικά συσσωρεύονται; «Κατ' αρχάς η ελληνική αγορά είναι μικρή για να απορροφήσει όλο αυτό το τρίμμα ελαστικού», λέει ο Γιώργος Μαυριάς. Αλήθεια, πόσα γήπεδα 5x5 θα φτιάξουμε και πόσα τετραγωνικά χιλιόμετρα παιδότοπων θα γεμίσουμε με πλακάκια από τρίμμα ελαστικού; Η αγορά αυτή δεν μπορεί μόνη της να απορροφήσει τον όγκο της παραγωγής. Ούτε σε εξαγωγές μπορούμε να προχωρήσουμε γιατί η τιμή που δίνει το δικό μας σύστημα είναι πιο υψηλή από άλλων Ευρωπαίων, οπότε δεν συμφέρει μια βιομηχανία του εξωτερικού να αγοράσει από εμάς.

«Υπάρχει έλλειψη άλλων εφαρμογών», συνεχίζει ο κ. Μαυριάς. «Στην Ε.Ε. το ποσοστό ελαστικού που χρησιμοποιείται για ενεργειακή αξιοποίηση στην τσιμεντοβιομηχανία είναι 30% των ενεργειακών καυσίμων, ενώ εδώ μόλις 1%. Υπάρχει μια προκατάληψη που φοβίζει τις τσιμεντοβιομηχανίες και τον κόσμο. Πιστεύουν ότι όταν το ελαστικό καίγεται στη βιομηχανία παράγει διοξίνες. Αυτό συμβαίνει όταν η καύση γίνεται σε ανοιχτό χώρο. Ομως, στις βιομηχανίες καίγεται στους 1.000 βαθμούς μέσα σε ειδικούς κλιβάνους και η καύση είναι πλήρης. Ετσι δεν εκλύει PCP's ούτε άλλους αέριους ρύπους».

Αλλες εφαρμογές του ελαστικού είναι στα δημόσια έργα. Στα πρανή των εθνικών οδών, στο μείγμα της ασφάλτου, στα ΧΥΤΑ, στην αποκατάσταση των ΧΑΔΑ κ.λπ. «Στην άσφαλτο το τρίμμα ελαστικού μπορεί να προσφέρει πολλά», μας εξηγεί ο κ. Μαυριάς. «Μειώνονται οι αυλακώσεις, έχει αντικραδασμικές, αποστραγγιστικές και αντιολισθητικές ιδιότητες, ενώ βοηθάει να μη δημιουργείται κουρτίνα νερού από το αυτοκίνητα που τρέχουν». Με όλα αυτά, μειώνονται τα ατυχήματα και δίνεται μεγαλύτερη διάρκεια ζωής στο οδόστρωμα. «Ακόμα και η συμμετοχή ενός μικρού ποσοστού στην άσφαλτο θα μπορούσε να εξαντλήσει τα αποθέματα της ελληνικής παραγωγής. Υπάρχει σχετική ευρωπαϊκή οδηγία που μιλάει για χρήση ελάχιστου ποσοστού ανακυκλωμένων προϊόντων σε αντικατάσταση πρωτογενών, αλλά εμείς δεν την έχουμε ενσωματώσει ακόμα»... Περίεργο.

Αντίθετα, η ισπανική κυβέρνηση έχει κάνει την απαραίτητη νομοθετική ρύθμιση από το 2007, δίνοντας ανάσα στη βιομηχανία της Ισπανίας και ασφάλεια στις εθνικές οδούς. Εμείς, ως συνήθως, περιμένουμε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και την ώρα που υπό την απειλή κάποιου υπέρογκου προστίμου θα αναγκαστούμε να αναπροσαρμόσουμε τα δεδομένα.

Επαναφερω το θεμα, γιατι διαβασα μια ενδιαφερουσα αποψη σε αλλο φορουμ:

Η ανακύκλωση δεν βοηθάει το περιβάλλoν.

Κατ' αρχάς τι αφορά η ανακυκυλωση:
γυαλί, πλαστικό, αλουμίνιο, χαρτί.

Γιατί υποτίθεται ότι η ανακύκλωση είναι καλή:

1. Δεν θα μας πνίξουν τα σκουπίδια μας, δεδομένου ότι δεν γεμίζουν οι χωματερές τόσο πολύ.
2. Κοστίζει λιγότερο να ανακυκλώσεις από ότι να φτιάξεις εξ αρχής κάτι.
3. Είναι οικολογικό γιατί δεν χρησιμοποιούνται χημικά.
4. Δεν καταναλώνει φυσικούς πόρους.

Το πρώτο ισχύει για όλα όποτε το απομυθοποιώ από τώρα:
H Αμερική παράγει κάθε χρόνο 220 εκατομμύρια τόνους σκουπίδια, με μέση πυκνότητα 1 (τα υλικά που αποτελούν τα σκουπίδια έχουν μεγαλύτερη πυκνότητα από το νερό αλλά πολλά από αυτά είναι φιάλες κτλ οπότε έρχεται μια η άλλη) που σημαίνει ότι κάθε χρόνο παράγουν σε όγκο 220 εκατομμύρια κυβικά μέτρα σκουπίδια, δηλαδή μια έκταση 2 χιλιόμετρα επί 2 χιλιόμετρα επί 50μ.

Επεκτείνοντας τα μαθηματικά, μια έκταση 30km x 30km x 100m επαρκεί για να δεχθεί τα σκουπίδια όλης της Αμερικής για τα επόμενα 400 χρόνια. Αυτό είναι περίπου το μέγεθος της Αθήνας (από Μαρούσι μέχρι Γλυφάδα περίπου). Βέβαια δεν είναι μικρο σε έκταση αλλά σίγουρα υπάρχει πολύ περισσότερος 'άχρηστος' οικολογικά χώρος , πολύ δε περισσότερο όταν οι σύγχρονες χωματερές παράγουν μεθάνιο που καίγεται για να παράγει ενέργεια και αργότερα να μπορούν να την εκμεταλλευθούν με άλλους τρόπους (παράγωγη πετρελαίου κτλ).

Όσον αφορά τα υπόλοιπα:

Το αλουμίνιο
ναι συμφέρει να ανακυκλώνεται, είναι πολύ πιο φτηνό, αλλά βέβαια ακριβώς επειδή συμφέρει υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία (οι ίδιες οι εταιρίες παραγωγής αλουμινίου θέλουν να αγοράζουν αλουμίνιο από σκουπίδια). No arguing there.

Το γυαλί:

Δεν καταναλώνει φυσικούς πόρους, το γυαλί φτιάχνεται από άμμο, η άμμος υπάρχει.
Η ανακύκλωση του, περιλαμβάνει ένα στόλο από φορτηγά που θα πρέπει να το μεταφέρουν, ανθρώπους που θα το διαχωρίσουν ανά χρώμα, θα βγάλουν μια μια τις ετικέτες και τα πλαστικά τμήματα και ένα κάρο χημικά που θα βγάλουν τις όποιες προσμίξεις, όλη αυτή η διαδικασία απλά δεν συμφέρει. Είναι προτιμότερο και περιβαλλοντολογικά πιο ήπιο απλά να φτιάξουμε καινούριο γυαλί

Η μόνη εξαίρεση είναι η άμεση χρήση των ίδιων μπουκαλιών, όπως με τα μπουκάλια μπύρας, αλλά αυτό πάλι γίνεται με ιδιωτική πρωτοβουλία.

Το πλαστικό είναι τεράστιο πρόβλημα γιατί δεν ανακυκλώνεται αλλά μπορεί να θερμανθεί και να μετατραπεί σε ίνες που θα χρησιμοποιηθούν σε ρούχα κτλ και τελικά θα ξανακαταλήξει στη φύση. Πάλι, η διαδικασία περισυλλογής, διαχωρισμού σε είδη πλαστικών θέρμανσης κτλ κοστίζει τόσο ενεργειακά όσο και χρηματικά περισσότερο από ότι αν φτιάχναμε εξ' αρχής πλαστικό (που είναι τραγικά φτηνό ούτως η άλλως) ενώ ταυτόχρονα απλά καιγόταν το παλιό πλαστικό για να παράγουμε ενεργεία

Το χαρτί

Εδώ είναι όλα τα λεφτά.

Η ανακύκλωση του χαρτιού κάνει κακό στα δάση!

Ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει το γεγονός ότι το χαρτί προέρχεται από φάρμες δέντρων που συντηρούνται μόνο για αυτό το σκοπό και όχι από φυσικά δάση (που άλλωστε είναι δύσβατα). Η ανακύκλωση του χαρτιού αφαιρεί το κίνητρο από τις εταιρίες παραγωγής χαρτιού να φυτεύουν καινούρια δεντρά.

Επίσης η ανακύκλωση χαρτιού είναι εξαιρετικά τοξική διαδικασία καθότι ξοδεύει άπειρες ποσότητες νερού που καταστρέφεται γιατί γεμίζει με χλωρίνη που χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση του μελανιού (νερό που μετά πέφτει στη θάλασσα βέβαια..)

Το κειμενο βασιζεται σε καποιες ερευνες που δημοσιευτηκαν στο περιοδικο 'Economist'.

Ποια η αποψη σας?

Ο χρήστης saxon_747 έγραψε:
Επαναφερω το θεμα, γιατι διαβασα μια ενδιαφερουσα αποψη σε αλλο φορουμ:

...

Ποια η αποψη σας?

Φίλε saxon, άλλη μια όμορφη προπαγάνδα (=μισές αλήθειες). Τα περισσότερα από αυτά που αναφέρει είναι είτε ανακριβή, ή καλύπτουν μέρος της αλήθειας.

(Ωστόσο, εχω και εγώ κάποιες 'απορίες', όχι για την ανακύκλωση αυτή καθ' αυτή, αλλά για το πώς εφαρμόζεται, στη χώρα μας τουλάχιστον. Αλλά βαριέμαι να γράψω κι άλλο σεντόνι....)

Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:
]

Φίλε saxon, άλλη μια όμορφη προπαγάνδα (=μισές αλήθειες). Τα περισσότερα από αυτά που αναφέρει είναι είτε ανακριβή, ή καλύπτουν μέρος της αλήθειας.

Παραδειγμα?

Πχ
γνωριζω πως γινεται η 'ανακυκλωση' του χαρτιου και οντως χρησιμοποιουνται αρκετα χημικα, κυριως χλωριο.
Απο την αλλη, υπαρχει τεχνολογια ωστε να ανακυκλωθει το χαρτι χωρις χημικα , με οξυγωνο ή οζον.
Αλλα το θεμα ειναι αν οι βιομηχανιες χρησιμοποιουν αυτη την τεχνολογια.

Για το χαρτί. Αν διαβάσεις τις ετικέττες (στο βαθμό που λένε αυτες την αλήθεια) των περισσότερων 'ανακυκλωμένων' συσκευασιών θα δείς ότι δηλώνουν σαφώς ότι στη διαδικασία δεν εχει χρησιμοποιηθεί χλώριο (και όχι χλωρίνη, φυσικά που είναι εμπορικό όνομα).
Περί χωματερών. Δεν παράγουν μόνο μεθάνιο (που συμβάλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου) αλλά και μια πλειάδα τοξικών πτητικών ουσιών, ενώ παράλληλα υπάρχει πάντα ο φόβος αστοχίας των γεωυφασμάτων και συνεπαγόμενη ρύπανση του υπεδάφους. Τελος, τα απορρίματα είθισται να υπολογίζονται με βάση το βάρος και όχι τον όγκο, μια που ο τελευταίος εξαρτάται άμεσα από το βαθμό συμπύκνωσης/συμπίεσής τους. Στην παρούσα φάση, λ.χ. ενας Αθηναίος παράγει πάνω από 1 kg σκουπίδια την ημέρα (στις αρχές της δεκαετίας είμαστε στο 1.2 kg, ενώ ένας νεοϋορκεζος έχει φτάσει τα 2.2 kg -αλλά με σαφώς αρτιότερο σύστημα διαχείρισης απορριμάτων εκεί).
Αυτά τα ολίγα... Πάω μια βόλτα από τις 'εκλογές' και μέτα νάνι...

Ανακύκλωση φωτιστικών ειδών, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μέσω:

• της ανακύκλωσης συσκευών αε στο κοντινότερο σημείο των συμβεβλημένων δήμων ή σε ένα από τα συνεργαζόμενα καταστήματα λιανικής είτε μέσω
• της φωτοκύκλωσης αε σε κάποιο από τα σημεία του δικτύου συλλογής.

Τα φωτιστικά είδη που ανακυκλώνονται είναι:

• Φωτιστικά,
• Ευθείς λαμπτήρες φθορισμού,
• Λαμπτήρες φθορισμού μικρών διαστάσεων,
• Λαμπτήρες εκκενώσεως υψηλής έντασης, συμπεριλαμβανομένων των λαμπτήρων νατρίου υψηλής πίεσης και των λαμπτήρων αλογονούχων μετάλλων,
• Άλλος φωτιστικός εξοπλισμός και εξοπλισμός προβολής ή ελέγχου του φωτός πλην των λαμπτήρων πυράκτωσης.

Όπως λένε και οι Αγγλοσάξονες,

1. Reduce
2. Reuse
3. Recycle

Πρώτα καταναλώνουμε λιγότερο, κατά δεύτερο λόγο, επαναχρησιμοποιούμε αυτά που θεωρούμε ως αχρείαστα (χαρίζουμε, χρησιμποποιούμε για άλλο σκοπό κλπ), και ότι περισσεύει, το ανακυκλώνουμε.

Τουλάχιστο έτσι τα έμαθε η κόρη μου από το σχολείο...

Εδώ και 3 ημέρες η ανακύκλωση χαρτιού έφτασε πλέον και στην Καστοριά με φορέα τη ΔΙΑΔΥΜΑ (Διαχείριση Απορριμάτων Δυτικής Μακεδονίας)!!! Γιατί άργησε τόσο δεν έχω ιδέα!

Για άλλα υλικά ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

Μπορούμε πια να ανακυκλώνουμε χρησιμοποιημένα μαγειρικά λάδια και λίπη.

Είδα πρόσφατα αυτή τη σελίδα και αναρωτιέμαι αν έχει αξιοποιήσει κανείς αυτή τη δυνατότητα.

Ο χρήστης tt έγραψε:
Μπορούμε πια να ανακυκλώνουμε χρησιμοποιημένα μαγειρικά λάδια και λίπη.

Είδα πρόσφατα αυτή τη σελίδα και αναρωτιέμαι αν έχει αξιοποιήσει κανείς αυτή τη δυνατότητα.

Καλο ειναι αυτο εχω δει κατι βυτια που γραφουν εξω, ανακυκλωση χρησιμοποιημενων λαδιων τηγανισματως (τελος παντως καπως ετσι το γραφε)!

αυτα μπορουν να τα κανουν diesel σωστα?

Ο χρήστης QsisVTS έγραψε:
αυτα μπορουν να τα κανουν diesel σωστα?

Ναι για Biodiesel προοριζεται

Ο χρήστης Thomas_C200K έγραψε:

αυτα μπορουν να τα κανουν diesel σωστα?

Ναι για Biodiesel προοριζεται

Μόλις σήμερα ανακάλυψα πως έχει αναπτυχθεί το ακόλουθο δίκτυο συλλογής χρησιμοποιημένου μαγειρικού λαδιού, το μόνο αρκετά εκτεταμένο που γνωρίζω. Οι δικαιολογίες τελειώνουν .... ετοιμάστε τα μπουκάλια σας!!!!