Σας βολεύει το μεσημεριανό απο αθηνα Πρέπει να την κοπανήσεις απ τις 12 απ τη δουλειά για να το προλάβεις

Ο χρήστης Hellenic tifosi έγραψε:
Αν δουλεύεις οπουδήποτε κοντά στο κέντρο, εν πάσει περιπτώσει κοντά σε τρένο ή μετρό είσαι ΟΚ αν φύγεις από τη δουλειά στις 14:30.

είχα στο μυαλό μου το αμάξι, αλλιώς όντως με λίγο ευνοϊκές συνθήκες την παλεύεις

Ο χρήστης Hellenic tifosi έγραψε:
Ε ναι αν κατεβαίνεις με αμάξι θες οπωσδήποτε να φτάσεις 45 λεπτά πριν (το αργότερο)

υπερβολες (νομιζω)

ως ατομο της τελευταιας στιγμης, εχω παει με αμαξι κ ελαχιστα πριν την αναχωρηση... εκτος αν εχει αλλαξει κατι, μια χαρα μπηκα. βεβαια εχω χασει και πλοια

Kι εγώ τις αναχωρήσεις τις έχω απο φόβο, ειδικά όταν κατεβαίνω ελλάδα.
Καλά κάνεις, άσε το σάπιο σκάι να χάνει καράβια

Καλά αναχωρήσεις στο τσάκ έχουν γίνει. Έχω δεί να έχουν λύσει τα σχοινιά, το πλοίο να απομακρύνεται και την ώρα που η μπουκαπόρτα να έχει φτάσει στο ύψος της προβλήτας να πηδάνε άτομα μέσα στο βαπόρι. Και μιλάμε για Μινωικές πού αν έπεφτε μέσα στη θάλασσα θα τους έκανε κιμά η προπέλα.
Το κορυφαίο όμως είναι άτομο - πολύ δυκτιωμένο εννοείται και με τρομερές γρνωρημίες - που φτάνοντας καθυστερημένα στο λιμάνι και ενώ το πλοί ήταν 100-200 μέτρα μακριά απο την προβλήτα πήρε τηλέφωνο τον καπετάνιο και τον γύρισε πίσω για να μπεί αυτός!!!

Ο χρήστης Hellenic tifosi έγραψε:
Εντάξει, κι εγώ έχω σκάσει στο τσακ(βέβαια απλά ήμουν για καφέ δίπλα, οπότε δε ρίσκαρα).

Πάντα για μένα το κατέβασμα κάτω ήταν τελετουργία, οπότε πριν αρχίσω να οδηγώ γκρίνιαζα ολημερίς για να φύγουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα για το λιμάνι, ενώ τα τελευταία 9 χρόνια που έχω δίπλωμα φτάνω συνήθως μιάμηση ώρα πριν την αναχώρηση

1μιση ολοκληρη ωρα πριν; Αυτο ειναι μαρτυριο, δεν ειναι ταξιδι
Ασε που δε λεει να βαζεις το αμαξι πισω πισω και να περιμενεις μεσα στα καυσαερια 5 αιωνες για να βγεις οταν φτασεις

Kι εγώ τις αναχωρήσεις τις έχω απο φόβο, ειδικά όταν κατεβαίνω ελλάδα.
Καλά κάνεις, άσε το σάπιο σκάι να χάνει καράβια

Το πρωτο μου καραβι το εχασα οταν πηγαινα ακομα γυμνασιο, σε μονοημερη εκδρομη (πηρα το επομενο δελφινι )
μυαλο δεν εβαλα παντως

Την αλλη εβδομαδα που θα ερθω Αθηνα ψηνομαι να κατεβω Ηρακλειο, ισως για 3ημερο
γμτ ολο λεω οτι θα κατεβαινω τουλαχιστον μια φορα ανα τριμηνο, αλλα ολο το αφηνω για διαφορους λογους..

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Τί θα κάνεις Ηράκλειο ρε συ, το μόνο που αξίζει σ αυτή την πόλη είναι το μουσείο

...το οποίο είναι κλειστό αυτή την περίοδο

Οπότε έμεινε η βρύση με τα λιοντάρια

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Οπότε έμεινε η βρύση με τα λιοντάρια

εε,εχει και στο ρεθυμνο τετοιο!!!!τα βρυσακια!!

Kαλά αυτά τα μεγάλα βαπόρια, άνετα, με τις σαλονάρες τους, τα 'κομφόρ' τους. Τί γίνεται όμως όταν βρεθείς μέσα σε μεγάλο βαπόρι και έξω έχει 8 μποφόρ (ή 7 δεν έχει πολύ σημασία) ?
Εγώ ορκίζομαι ότι ένα βράδυ με την ΑΝΕΚ, εκτός φυσικά ότι ούτε εγώ αλλά ούτε κανένας άλλος άνθρωπος έκλεισε μάτι εκείνη τη βραδιά, μπορούσα να νιώσω κάτω στο γκαράζ όλα τα αυτοκίνητα και φορτηγά να αναπηδάνε μερικές φορές απο τα κύματα. Κρύβει αρκετή δόση υπερβολής αυτό αλλά ήταν απίστευτο συναίσθημα. Να νιώθεις το φούσκωμα της θάλασσας, να ανεβαίνει το βαπόρι και ξαφνικά ένα μεγάλο θόρυβο και το σώμα σου βυθίζεται στη θάλασσα. Έβλεπες πράγματανα πέφτουν στο πάτωμα, άκουγες άλλα πράγματα να πέφτουν, φωνές απο τον κόσμο, χαμός. Και η πλάκα στο σαλόνι του πλοίου να βλέπεις τους υπαλήλλους- ναυτικούς του σαλονιού να περπατάνε λές και δεν έχει 7-8 μποφόρ. Χαλαροί στη δουλειά τους, χωρίς να παραπατάνε, αστειάκια μεταξύ τους!!!
Ένα παρόμοιο σκηνικό ΄θυμάμαι στην επιστροφή μου απο την 5ήμερη απο την Ρόδο με το Ροδάνθη, Νταλιάνα, δε θυμάμαι ποιό βαπόρι ήταν ακριβώς. Τότε όμως κάπου εκεί στα 18-19 και με αρκετές μπύρες δεν νιώθαμε φόβο, ίσα ίσαι που είχαμε ξεραθει απο τα γέλια όλο το σχολείο!!!

Ο χρήστης Megane98hp έγραψε:
...
Εγώ ορκίζομαι ότι ένα βράδυ με την ΑΝΕΚ, εκτός φυσικά ότι ούτε εγώ αλλά ούτε κανένας άλλος άνθρωπος έκλεισε μάτι εκείνη τη βραδιά, ...:

Να μη ταξιδεύεις με ΑΝΕΚ.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Τί θα κάνεις Ηράκλειο ρε συ, το μόνο που αξίζει σ αυτή την πόλη είναι το μουσείο

Εχω πολλες αναμνησεις απο το Ηρακλειο.
Γενικα με το Ηρακλειο εχω μια σχεση love -hate. Εχω ζησει ορισμενες απο τις καλυτερες στιγμες της ζωης μου, και μερικες απο τις χειροτερες θα ελεγα.
Το 2003 ειχα ορκιστει οτι δεν θα ξαναπαω ποτε στην Κρητη. Και οντως δεν πηγα για ~4 χρονια. Μετα το ξεπερασα.

Τι λες τώρα ρε συ! Αποφεύγεις όλες τις ουρές, καβαντζώνεις τις καλύτερες θέσεις και προετοιμάζεσαι για το παρεάκι!

Αυτο οντως ισχυει. Τις ουρες τις αποφευγεις και τελευταιος ομως
Ομως το προβλημα με τις καλες θεσεις ειναι οτι καμια φορα μπορει να στη χαλασει αυτος που καθεται διπλα και να τις κανει τραγικες (οτιδηποτε απο βρωμα ποδιων μεχρι οικογενεια με μικρα διαβολακια κλπ )

Τα Παλάς, Σουπερφαστ δεν καταλαβαίνουν Χριστό στα 6-7 μποφώρ.

Επιβεβαιωνω. Τα 6 μποφωρ ειδικα ειναι ΑΣΤΕΙΑ γι'αυτα τα καραβια.

Τί θυμηθηκα τώρα.
Τα μποφόρια να έχουν λυσάξει έξω και ο μπάρμαν στο κεντρικό σαλόνι να λέει σε συνάδελφο: 'Έλα μωρέ 8ράκι είναι σιγά...'

Tα KRITI I & II έχουν ένα θέμα με το καιρό γιατί τα 'μαγουλάκια' της πλώρης είναι ευάλωτα στα χαστούκια των κυμάτων και έτσι...
Εμένα πάντως μου αρέσει περισσότερο το ταξίδι όταν έχει θάλασσα... Βαριέμαι απίστευτα τα ήσυχα ταξίδια.