Υγιης και εντιμη η αντιδραση των περισσοτερων εδω μεσα σχετικα με το θεμα και φυσικα συντασσομαι μαζι τους.
Παρολ'αυτα
επειδη η ιστορια του ελληνικου διαμερισματος της Μακεδονιας και γενικοτερα των Βαλκανιων ειναι πολυσυνθετη,
επειδη εχουν λαβει χωρα παμπολες συρραξεις,αψιμαχιες,εκκαθαρισεις κτλ στην περιοχη τα τελευταια 100-150 χρονια(κι ως γνωστον το πρωτο θυμα του πολεμου ειναι η αληθεια),
επειδη η ιστορια συχνα παραχαρασσεται-κλασσικο το παραδειγμα της σκοπιανης προπαγανδας με τις πιεσεις σε διεθνη εκπαιδευτικα ιδρυματα για αναγνωριση λημματων κτλ
κι επειδη η ιστοριογνωσια δεν ειναι το ισχυρο σημειο του συγχρονου Ελληνα
διατηρω ορισμενες επιφυλαξεις,υπο την εννοια του οτι ο ΕΛληνας δεν ειναι ετοιμος να ακουσει ορισμενες ιστορικες αληθειες,που σε καμμια περιπτωση βεβαια δεν θιγουν τα κυριαρχικα μας δικαιωματα
σε καθε περιπτωση ειμαι υπερ της αποψης που λεει πως οτι κερδισες στο πεδιο της μαχης δεν το παραχωρεις στο τραπεζι της διπλωματιας.Για τους 'πληθυσμους' και τα δικαιωματα υπαρχουν διεθνεις συνθηκες και οργανωσεις-περα απο αυτο οφειλουμε να ειμαστε ανυποχωρητοι