Dec 10, 2007, 2:12 AM

Ταξίδευε κάποιος με το αυτοκίνητό του από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη. Κάπου στο ύψος της Μαλακάσας, του πετάγεται ένας τύπος ντυμένος από την κορυφή ως τα νύχια στα κόκκινα και του κάνει νόημα να σταματήσει. Και μόλις σταματάει, πλησιάζει στο παράθυρο και του λέει:

  • Γειά σου φίλε, είμαι ο μαλάκας με τα κόκκινα και πεινάω. Έχεις τίποτα φαγώσιμο;
    Παραξενεύεται ο άνθρωπός μας με το παρανοϊκό της όλης φάσης, αλλά τον λυπάται και του δίνει ένα σάντουιτς που είχε μαζί του.
    Μερικά χιλιόμετρα παρακάτω, εκεί κοντά στις στροφές της Μαλαισίνας, του πετάγεται και τον σταματάει ένας άλλος κωμικός τύπος ντυμένος όλος στα πράσινα. Σκύβει κι αυτός στο παράθυρο και του λέει:
  • Φίλε μου γειά σου. Εγώ είμαι ο μαλάκας με τα κίτρινα και πεθαίνω της δίψας. Δώσε μου κάτι να πιω σε παρακαλώ.
    Τι να κάνει ο οδηγός, σκέφτεται 'Θα δραπέτευσε καμιά φουρνιά τρελών από το Δαφνί', αλλά είναι και πονόψυχος και του δίνει μια Coca που είχε στο αμάξι.
    Δεν προλαβαίνει να φτάσει στα Καμένα Βούρλα και εκεί στον Aγιο Κωνσταντίνο, να σου ένας άλλος ανάλογος τύπος ντυμένος στα μπλε. Το έχει συνηθίσει πια το παρανοϊκό σκηνικό ο ήρωάς μας, οπότε μόλις ο μπλε μαρέν άνθρωπος πλησιάζει στο παράθυρο, του λέει βιαστικά:
  • Ξέρω, ξέρω είσαι ο μαλάκας με τα μπλε. Λέγε τι θέλεις.
  • ΑΔΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑ!!!