Αυτή η εξόρμηση ήταν να γίνει στις 18 Μαϊου αλλά μου τα χάλασε ο καιρός τότε και βρέθηκα τελικά στα Λιχαδονήσια.https://forum.4troxoi.gr/topic/103247/καντήλι-λιχαδονήσια-18-5-2025
Αυτή τη φορά πέτυχα την ιδανική μέρα και βρέθηκα ταχύτατα στη Δάφνη Ευβοίας. Ταχύτατα που λέει ο λόγος γιατί με τους δρόμους αυτού του νησιού ο χρόνος κυλά πολύ αργά!

Δε θυμάμαι το όνομα της εκκλησίας αλλά είναι λίγο πριν τη Δάφνη κατεβαίνοντας πάνω στο δρόμο.

Έτοιμος για αναχώρηση, δεσπόζει το όρος Καντήλι που θα είναι ο πρωταγωνιστής της εξόρμησης. Υπήρξε και μια σούπερ guest star εμφάνιση η οποία θα σας εκπλήξει ευχάριστα!

Λίγο μετά τη Δάφνη υπάρχει ένα μικρό σπίτι μόνο του στο οποίο καταλήγει ένα δύσβατο φαράγγι όπως βλέπετε και στη φωτογραφία. Το σπίτι προσεγγίζεται μόνο από τη θάλασσα και υπήρχε κάποιος εκεί. Δεν είναι ερειπωμένο.

Εντυπωσιακοί βράχοι και φυσικά ακόμα βρίσκομαι στην αρχή. Χαμηλά και δεξιά της πλώρης του καγιάκ θα δείτε μια φωτογραφία ενός αδικοχαμένου δύτη.

Πολλά δέντρα έχουν πέσει μέσα στη θάλασσα ή τα έχει φέρει η θάλασσα από αλλού.

Οι γλάροι ποτέ δε λείπουν από το θαλασσινό τοπίο!

Αποκαλύπτεται σιγά σιγά το όρος Καντήλι.

Αυτή η πλευρά της Εύβοιας από τη Δάφνη μέχρι τη μονή Γαλατάκη έχει πάνω από 30 μικρές και μεγάλες παραλίες που προσεγγίζονται μόνο από θάλασσα.

Απέναντι διακρίνεται ο Παρνασσός αν δεν κάνω τρομερό λάθος.

Άφιξη στην παραλία Μελούνα όπου υπάρχουν διάφορα κτίσματα και κάποτε υπήρχε ζωή.

Να και κάτι που δεν περίμενα να δω σε απομονωμένο μέρος που προσεγγίζεται μόνο από τη θάλασσα!

Έχω διανύσει αρκετή απόσταση αλλά ο στόχος μου φυσικά είναι πολύ πιο ψηλά. Διακρίνεται η Δάφνη στο βάθος.

Quiz: βρείτε το γίδι!

Δείχνει ερειπωμένο.

Συνέχεια προς τα βόρεια με την οροσειρά να αποκαλύπτεται ακόμα περισσότερο. Ήδη φαίνεται ότι η ομορφιά του τοπίου θα αυξάνεται εκθετικά στην πορεία. Θα φτάσω στο ακρωτήρι Τρυπητή που βλέπετε στο βάθος και θα συνεχίσω ακόμα πιο πάνω.

Η απόσταση είναι τεράστια αλλά ο καιρός είναι σούπερ και δε νιώθω καμία κούραση. Ίσως μου δίνει ενέργεια το ίδιο το Καντήλι! Αυτό εδώ πήγε να γίνει εικονοστάσι ή πρόχειρος μικρός φάρος? Ποιος ξέρει...

Εκεί που πήγαινα αμέριμνος ξαφνικά είδα μια μεγάλη φώκια να κοιμάται σε αυτήν την εσοχή! Αυτά είναι τα ωραία αυτής της εποχής που δεν υπάρχει κινητικότητα! Φυσικά με σκάφος ίσως να είχε απομακρυνθεί πολύ πριν τη δω, αλλά με το καγιάκ και τα κουπιά κινούμαι αθόρυβα.

Ακόμα μια παραλία με κάποια κοντέινερ που έχουν παραμείνει εδώ και κάποιες αυτοσχέδιες κατασκευές

Συνεχίζοντας

Το Καντήλι από εδώ δείχνει πελώριο και πως να ήταν διαφορετικά αφού μιλάμε για μια απότομη ανύψωση ύψους 1200+ μέτρων από τη θάλασσα.

Μια εντυπωσιακή παραλία με σπηλαιώδη σχηματισμό! Ιδανική για κάλυψη από τον ήλιο.

Ήμουν πραγματικά εκστασιασμένος, τόσο πολύ που ήδη είμαι 2 ώρες στη θάλασσα και ούτε καν σκέφτομαι ότι έχω κουραστεί.

Δέος!

Νιώθω πολύ λίγος για να περιγράψω αυτό που είδα. Λες και ήρθαν οι Άλπεις και η Πίνδος στη θάλασσα!

Σε ένα σημείο υπάρχουν ιχθυοκαλλιέργειες. Εδώ είχε κυριολεκτικά μηδέν μποφόρ!

Η περιοχή ήταν γεμάτη λευκούς ερωδιούς και γλάρους. Λογικό καθώς τους τραβούν οι ιχθυοκαλλιέργειες.

Συνεχίζοντας προς Τρυπητή! Διακρίνεται μπροστά μου.

Ακόμη μια εντυπωσιακή παραλία στη βάση μιας ορθοπλαγιάς!

Σε αυτό το σημείο ένα φουσκωτό σκάφος με 4 ψαροντουφεκάδες κατέβαινε από τη Λίμνη Ευβοίας. Με χαιρέτησαν και με ρώτησαν αν ήθελα νερό. Δεν είχα πιει σχεδόν καθόλου και είχα μαζί μου αρκετό. Συνηθίζεται αυτό τους υγρούς μήνες. Τους ευχαρίστησα και συνέχισα.

Αυτό είναι που λέμε ''χύνεται το βουνό μέσα στη θάλασσα''. Το ακρωτήριο αυτό ονομάζεται Κάτεργο και αναρωτιόμουν αν είναι ΄΄όνομα και πράγμα''

Πράγματι ήταν!!!!

Στα δεξιά μου η ορθοπλαγιά του Μπαρδάκου, ύψους πάνω από 600 κάθετα μέτρα πάνω από τη θάλασσα!!!

Σε αυτήν την παραλία στο ύψος περίπου της Μονής Γαλατάκη, ο στόχος μου έχει επιτευχθεί. Ξεκίνησα 9.15 από τη Δάφνη και βρίσκομαι εδώ στη 13.15 με τη στάση στη Μελούνα και αρκετές φωτογραφίες και βίντεο. Ακόμη και τώρα νιώθω πολύ καλά αλλά σταματάω να φάω κάτι και να απολαύσω το τοπίο.

Έφτασε η ώρα της επιστροφής. Ας φορέσω για 1η φορά τα γυαλιά ηλίου μιας και έχει λίγη αντηλιά. Ουσιαστικός λόγος δεν υπάρχει αλλά έτσι για να είμαι πιο άνετος. Μετά από κανά εικοσάλεπτο ακούω από κάτω μου ''χχχρρρρρ''!!!!

Τον ήπιαμε λέω, είμαι σχεδόν 3,5 ώρες μακριά με κανονικό φουσκωμένο καγιάκ, τώρα με ξεφούσκωτο πάτωμα τι παίζει? Θα με πιάσει η νύχτα?

Συνεχίζω να κάνω κουπί και αν και τσουλάω αξιοπρεπώς, δεν υπάρχει καμία επαφή στην πλεύση και στην ταχύτητα που είχα πριν. Μετά από καμιά ώρα φτάνω ξανά στις ιχθυοκαλλιέργειες. Λίγο παρακάτω πετυχαίνω το φουσκωτό που πέτυχα πριν να κάνει συρτή. Μόνο ο ένας πάνω, οι υπόλοιποι λογικά θα είναι κάπου κοντά στην ακτή και θα κάνουν ψαροντούφεκο! Πλησιάζω και του λέω την κατάσταση και αν μπορεί να με πάει λίγο παρακάτω για να γλιτώσω λίγο χρόνο. Φυσικά προθυμοποιείται όντας ένα εξαιρετικό παιδί και με φορτώνει.

Τα παιδιά είχαν έρθει από την άλλη πλευρά του Ευβοϊκου, από τη Μαλεσίνα και ψάρευαν συχνά στην περιοχή. Μου είπε ότι όταν με είδαν εκεί ψηλά με το καγιάκ νόμιζαν ότι ήμουν κάποιος από τις ιχθυοκαλλιέργειες! Δε φαντάζονταν ποτέ ότι θα μπορούσε να είχε φτάσει εκεί πάνω ένα φουσκωτό καγιάκ από τη Δάφνη κιόλας . Να ήξερε πόσες φορές το έχω ακούσει αυτό σε πολλές και εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις!

Λίγο πριν τη Δάφνη τον πίεσα να με αφήσει γιατί είχε ήδη κάνει πάρα πολλά. Μετά χρειάστηκα κανά μισάωρο- σαραντάλεπτο για να φτάσω στην παραλία.

Η διαδρομή που έκανα αποτυπώνεται στον χάρτη και θα την είχα ολοκληρώσει ολόκληρη και στο έλα αν δεν είχα κάνει την παπαριά να βάλω γυαλιά ηλίου άνευ λόγου και να μη δω τον ύφαλο.

Με αυτά και με αυτά η ώρα είχε πάει 16.00 και πλέον περίσσευε και λίγος χρόνος για να κάνω μερικές χωμάτινες διαδρομές που δεν είχα ξανακάνει. Την προηγούμενη φορά είχα ανέβει στο Καντήλι, αυτή τη φορά κατέβηκα προς τη θάλασσα στο Κακοπέρατο. Το εντυπωσιακό με την άναρχη δόμηση αυτού του οικισμού είναι πως δεν κατάφερα να βγω σε κάποια παραλία!

Youtube Video

Από εκεί συνέχισα χωμάτινα μέχρι την ακτή Λιμενάρι

Youtube Video

Είχε πραγματικά υπέροχα χρώματα. Η παραλία βέβαια δε λέει τίποτα. Τέτοιες ήρεμες μέρες όμως το τοπίο δίνει κάτι το διαφορετικό!

Επέστρεψα πίσω για ακόμη μια φορά γεμάτος και πλούσιος σε εμπειρίες και περιπέτειες. Εντάξει οι περιπέτειες αυτές ήταν αχρείαστες και πάνω από όλα ακίνδυνες αλλά όσο να 'ναι, αυτά καλό είναι να μη γίνονται!

Σίγουρα πάντως αυτές οι εμπειρίες είναι από αυτές που διηγείσαι μετά από χρόνια και γελάς κάθε φορά! Να είναι καλά το παλλικάρι που με εξυπηρέτησε γιατί θα έτρωγα άλλες 3 ώρες στη θάλασσα.

Να είστε όλοι καλά και τα λέμε την επόμενη φορά!