pipinos1976, μου φαίνεται ότι το'χεις ταΐσει πάρα πολύ καλά το λεβιάθαν.

Μ' αυτά και με τούτα, δεν κατάλαβα τελικά ποιο Ph.D είναι μακρύτερο...

(και μια διευκρίνιση: αυτός ο Ν. Δήμου, προφανώς και δεν έχει σχέση με τον γνωστό Νίκο Δήμου, ο τελευταίος έχει πει πολλές αλήθειες στα εθνικά θέματα, αλλά ποιος τον άκουγε τότε...)

(ΥΣ: Κάτω η ...Χούντα του Χουντά! )

(ΥΣ2: Να δεχθώ ολόψυχα πως ο κύριος Χουντάς είναι εξαίρετος δημοσιογράφος: τι κάνει τότε στο High Channel; Δεν έχουν αναγνωρίσει το μεγαλείο του τα άλλα κανάλια μάλλον...)

(ΥΣ3: Εγώ δεν έχω Ph.D αλλά μερικούς τρόπους υποκλοπής γνωρίζω...)

Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:
Μ' αυτά και με τούτα, δεν κατάλαβα τελικά ποιο Ph.D είναι μακρύτερο...

(και μια διευκρίνιση: αυτός ο Ν. Δήμου, προφανώς και δεν έχει σχέση με τον γνωστό Νίκο Δήμου, ο τελευταίος έχει πει πολλές αλήθειες στα εθνικά θέματα, αλλά ποιος τον άκουγε τότε...)

(ΥΣ: Κάτω η ...Χούντα του Χουντά! )

(ΥΣ2: Να δεχθώ ολόψυχα πως ο κύριος Χουντάς είναι εξαίρετος δημοσιογράφος: τι κάνει τότε στο High Channel; Δεν έχουν αναγνωρίσει το μεγαλείο του τα άλλα κανάλια μάλλον...)

(ΥΣ3: Εγώ δεν έχω Ph.D αλλά μερικούς τρόπους υποκλοπής γνωρίζω...)

Σε προκαλώ να μου δείξεις αυτούς τους τρόπους υποκλοπής και να μου εξηγήσεις πώς δουλεύουν, όχι με θεωρίες, αυτές τις έγραφαν από 'ΤΑ ΝΕΑ' μέχρι την 'ESPRESSO' όλο ο έντυπος, περιοδικός και ηλεκτρονικός τύπος, αλλά με μαθηματικές σχέσεις, τύπους, σχηματικά διαγράμματα. Αν μου βρεις τέτοιο υλικό δέχομαι ότι έγιναν, διαφορετικά ΔΕΝ έγιναν και ΔΕΝ γίνονται υποκλοπές αφού δεν περιγράφονται πουθενα επιστημονικά. Αν διαβάσεις τι είχε ζητήσει ο Koutsan, θα δεις ότι απαξίωνε τις εφημερίδες και ζητούσε επίσημα έγγραφα. Ε λοιπόν, στα περιοδικά του ΙΕΕΕ και τα υπόλοιπα τα σχετικά με τηλεπικοινωνίες που τα παρακολουθώ τουλάχιστον 7 χρόνια τώρα, δεν έχει δημοσιευθεί τρόπος υποκλοπής κινητών με την εξαίρεση του Spectrum που έχει τη μορφή του RAM και απλά έκανε περιγραφή του πώς έγινε η υποκλοπή στη Vodafone = έγραφε ακριβώς ό,τι και οι εφημερίδες με περισσότερα σχήματα = δεν αποτελούσε επιστημονική απόδειξη του τρόπου υποκλοπής, αλλά θεωρητικολογία.

Αν θέλεις να το πάμε και στον Κ. Χούντα, θα σου πω κάτι διαφορετικό. Μετά τις δύο εκπομπές του Ευαγγελάτου για τις 'υποκλοπές' τηλεφώνων μίλησα με τουλάχιστον 50 phd που είχαν σχέση με αυτά τα θέματα και όλοι γελούσαμε και λέγαμε τι ξεφτίλας που είναι και δεν ξέρει πραγματικά τίποτε από αυτά που κάνει. Επειδή δηλαδή είναι στον ΑΝΤ1, η δημοσιογραφική του έρευνα ήταν αξιόπιστη; Έπρεπε να τον πιστέψουμε; Όλο το ΕΚΠΑ (Φυσικό και Πληροφορική) και όλο το ΕΜΠ (ΗΜΜΥ) γελούσε μαζί του. Τότε αγαπητέ μου φίλε, υπάρχουν UFO γιατί το λέει ο Χαρδαβέλας σε σοβαρό κανάλι. Αλήθεια ποιος καλεσμένος του Ευαγγελάτου, του Χατζηνικολάου, του Πρετεντέρη κλπ είναι πιο καλός τουρκολόγος από τον Νεοκλή Σαρρή που παρουσιάζει ο Χούντας κάθε Τρίτη βράδυ; Οι επίσημες πηγές ΠΑΝΤΕΙΟ, ΑΣΟΕΕ, ΒΟΥΛΗ κλπ που παρουσιάζονται στο κανάλι του δεν αποτελούν σοβαρές πηγές; Ποιες είναι οι σοβαρές πηγές τελικά; Αυτές που παρουσιάζει ο Ευαγγελάτος με το πειραγμένο κινητό που πρέπει να είναι Nokia S60 και μάλιστα 7.0 ή 8.0 έκδοση γιατί στην 9.0 δεν παίζει, αλλά και η 8.0 αντιμετωπίζει προβλήματα στο 50% του software που χρησιμοποιεί, ενώ πιο καλά γίνεται με S40 παλαιότερων ετών ή σε ορισμένα κινητά με ΒΤ που έχουν συγκεκριμένο firmware που δέχεται τα αρχεία και τη σύνδεση χωρίς ερώτημα, αλλά δεν είναι όλα Nokia για να πειράζονται κτλ κτλ; Αυτοί είναι οι αξιόπιστοι; Δε λέω ότι ο Χούντας είναι Ο αξιόπιστος δημοσιογράφος, όλοι κάνουν λάθη και όλοι κρινόμαστε, αλλά εφόσον διατηρεί μια σοβαρότητα και δεν έχει θέματα με πίτσες και μπύρες (γνωστός δημοσιογράφος και βουλευτής το έχει κάνει στον Λεβέντη και ξεφτιλίστηκε από αυτόν που πήγε να ξεφτιλίσει) γιατί να μην τον αντιμετωπίζω όπως τους υπόλοιπους; Γιατί να μην τον βλέπω με το ίδιο κριτικό βλέμα και πρέπει να τον απορρίπτω αμέσως;

Ευχαριστώ.

Ο χρήστης pipinos1976 έγραψε:

ακου τα κουτσαν εσυ και οι ομοιοι σου αεριτζιδες πολιτικοι ψευτο'επιστημονες'

Θα κάνουμε ένα πείραμα:

Θα πετάξω από ύψος 10 m μια μπάλα 1000 φορές. Αν κάποια από αυτές πέσει προς τα πάνω ή πέσει προς τα κάτω με πολύ διαφορετική ταχύτητα από την προβλεπόμενη, τότε η Φυσική είναι ψευτοεπιστήμη

Στη συνέχεια, ο πολιτικός επιστήμων, θα δοκιμάσει το εξής: Θα προβλέψει το πότε θα γίνουν εκλογές, το αποτέλεσμα και τα ποσοστά. Αν του φαίνεται δύσκολο, θα προβλέψει τι θα γίνει με το όνομα της FYROM και πότε. Έστω, θα προβλέψει αν θα θέσουμε βέτο στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. Κάτι τέλος πάντων που θα έχει αποδεικτική αξία πειράματος και μάλιστα επαναλαμβανόμενη.

ρε συ σορι κιολας αλλα νιωθεις ιντα λες;
μου συγκρινεις ενα πειραμα πανω στην κλασσικη φυσικη με κατι τελειως αοριστο.
και φυσικα, σκοπιμα το παραδειγμα σου ηταν πανω στην κλασσικη φυσικη.
γιατι δεν δοκιμαζεις εσυ να κανεις καποια προβλεψη σε καποιο πολυπλοκο πειραμα στην αστροφυσικη ή στην κβαντομηχανικη, το οποιο να το συγκρινεις με ενα πολιτικο πειραμα αντιστοιχα απλο με το παραδειγμα που εθεσες εσυ στη φυσικη;

Σε προκαλώ να μου δείξεις αυτούς τους τρόπους υποκλοπής και να μου εξηγήσεις πώς δουλεύουν, όχι με θεωρίες, αυτές τις έγραφαν από 'ΤΑ ΝΕΑ' μέχρι την 'ESPRESSO' όλο ο έντυπος, περιοδικός και ηλεκτρονικός τύπος, αλλά με μαθηματικές σχέσεις, τύπους, σχηματικά διαγράμματα. Αν μου βρεις τέτοιο υλικό δέχομαι ότι έγιναν, διαφορετικά ΔΕΝ έγιναν και ΔΕΝ γίνονται υποκλοπές αφού δεν περιγράφονται πουθενα επιστημονικά. Αν διαβάσεις τι είχε ζητήσει ο Koutsan, θα δεις ότι απαξίωνε τις εφημερίδες και ζητούσε επίσημα έγγραφα. Ε λοιπόν, στα περιοδικά του ΙΕΕΕ και τα υπόλοιπα τα σχετικά με τηλεπικοινωνίες που τα παρακολουθώ τουλάχιστον 7 χρόνια τώρα, δεν έχει δημοσιευθεί τρόπος υποκλοπής κινητών με την εξαίρεση του Spectrum που έχει τη μορφή του RAM και απλά έκανε περιγραφή του πώς έγινε η υποκλοπή στη Vodafone = έγραφε ακριβώς ό,τι και οι εφημερίδες με περισσότερα σχήματα = δεν αποτελούσε επιστημονική απόδειξη του τρόπου υποκλοπής, αλλά θεωρητικολογία.

αυτο, επειδη το λες και το ξαναλες, δεν εχω καταλαβει ακριβως τι ζητας

προφανως και υπαρχει μονο θεωρητικολογια εφοσον δεν πιαστηκαν οι ενοχοι, αλλα για ποιο λογο δεν σε καλυπτει το spectrum;
καλως ή κακως ανηκουμε στον ιδιο κλαδο (αρα μην ανησυχεις, θα καταλαβω ο,τι πεις πολυ καλα), και θα ηθελα πολυ να μου εξηγησεις γιατι πιστευεις οτι ΔΕΝ θα μπορουσαν να ειχαν γινει οι υποκλοπες οπως περιγραφονται απο το spectrum και γιατι θεωρεις το συγκεκριμενο αρθρο του spectrum αντιεπιστημονικο. σε χαλαει επειδη τα περιγραφει λιγο πιο απλα; ετσι ειναι το στιλ του σπεκτρουμ, δεν εχει να κανει με την συγκεκριμενη περιπτωση, ολα τα αρθρα του ετσι ειναι πανω κατω, αλλα παραμενουν απο την πλειοψηφια τουλαχιστον της επιστημονικης κοινοτητας, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ.
(και λογικο ειναι, αφου το spectrum για την ακριβεια ΕΙΝΑΙ το περιοδικο της ΙΕΕΕ )

Μα είπε κανείς πως είναι αξιολογος δημοσιογράφος ο Ευαγγελάτος; Ή μήπως μόνον αυτός κάνει εκπομπές;
Οι Παπαχελάς-Τέλογλου δεν είναι καλοι; Ο Αυγερόπουλος και ο 'Εξάντας' του; Ο Σωτήρης Δανέζης δεν κάνει καλές εκπομπες;
Και ποιος δεν γέλασε με τις μαλακίες του Ευαγγελάτου στα κινητά; Οποιος ήξερε 1-2 πράγματα παραπάνω κατάλαβε πόσο μούφα ήταν αυτά που έδειχνε! Ε, η ίδια μούφα είναι και ο Χουντάς! Και ο Χαρδαβέλας και πολλοί άλλοι!

Οσον αφορά τις υποκλοπές, παλαιότερα ο Μαυρίκης πηγαινε σε ένα ΚΑΦΑΟ, έβαζε τα καλωδιάκια του και πουλούσε μετά τις κασετούλες του. Καρατσεκαρισμένο και αποδεδειγμένο , τις κασέτες τις είχαν όλες σχεδόν οι απογευματινές εφημερίδες. Σίγουρα πάντως η ΙΕΕΕ δεν έγραψε κάτι σχετικά...

Η υποκλοπές κινητών, είναι σαφώς κάτι δύσκολο, ειδικά αν θέλεις να πιάσεις το κρυπτογραφημένο σήμα και να το αποκωδικοποιήσεις... Αυτό κάποιοι ισχυρίζονται πως το πέτυχαν, αλλά προφανώς και δεν ανακοινώνουν πως, καθώς θέλουν πρώτα να βγάλουν και κάνα φράγκο... Αν όμως θέλεις να υποκλέψεις κινητό, μπορείς να το κάνεις στο κέντρο, όπως γινόταν επί Vodafone. Τα software υπάρχουν. Σίγουρα όμως όχι στην ΙΕΕΕ...
Δεν θα βρεις σε επίσημα χαρτιά ή διδακτορικά, ούτε πως φτιάχνεις ένα ιό υπολογιστή, αλλά οι ιοί υπάρχουν...

Τέσπα, θα σου πω κάτι τελευταίο, για να μην χάνεις ούτε εσύ , ούτε εγώ το χρόνο μας, που υποθέτω πως είναι πολύτιμος (κάνω συγγενές επάγγελμα με σένα και τις τελευταίες μέρες δουλεύω πολλές ώρες...):
Εχουμε 2 διαφορετικές απόψεις που ξεκινούν με δυο εντελως διαφορετικές οπτικές, οι οποίες ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να συγκλίνουν, όσο και να συζητάμε!
Ενα παραδειγμα πχ εσύ θεωρείς πως οι Ελληνες ξεκινάνε από πολύ παλιά και μένουν αλώβητοι από ό,τι και αν τους έτυχε και ακόμη και στον Πελοποννησιακό πόλεμο πχ , Αθηναίοι και Σπαρτιάτες είχαν Ελληνική εθνική συνείδηση...
Εγώ πάλι το βλέπω λίγο διαφορετικά... Αλλά ειλικρινά, καταλαβαίνω κι εσένα, κανένα πρόβλημα δεν έχω μαζί σου, ούτως ή άλλως εκπροσωπείς την πλειοψηφία...
Θα μου επιτρέψεις όμως , κάτι ανθρωπάκια σαν τον Ανθιμο που θέλει να απελευθερώσει το...Μοναστήρι (αν έχετε το Θεό σας!), να τους ακούω και να γελάω! Ούτε που πέφτει ακριβώς δεν γνωρίζει, ούτε έχει πάει ποτέ να τους...ρωτήσει, αν θέλουν να απελευθερωθούν!
Τέσπα, ας το τελειώνουμε εδώ, σου λέω πως ειλικρινά σε καταλαβαίνω, γιατί κι εγώ παλαιότερα αυτά πίστευα, οπότε για ποιο λόγο να σε κατηγορήσω;

Τα πράγματα είναι απλά: Ο koutsan μου ζήτησε επίσημες πηγές για το πώς και το γιατί με τους Άγγλους - Γάλλους. Τέτοιες δεν έχω, αλλά έχω ενδείξεις, τις οποίες ανέφερα αρχικά, δεν έγιναν πιστευτές και τις παρέθεσα ξανά όταν έτυχε να τις βρω. Παρόμοιες ενδείξεις / αποδείξεις είναι και το ΙΕΕΕ Spectrum που απλά περιγράφει, όπως και τα άλλα περιοδικά που το πλησιάζουν ως προς τα σοβαρά τους θέματα, πώς έγιναν οι υποκλοπές στα κινητά. Αν χρησιμοποιήσω τη συλλογιστική του koutsan, εφόσον δεν υπάρχουν αποδείξεις με όλα τα στοιχεία (διαγράμματα, αλγόριθμοι, τεχνολογίες κτλ), από επίσημες πηγές, τότε, οι υποκλοπές δεν έγιναν. Γι' αυτό και το ανέφερα ως παράδειγμα. Ο κόσμος βοά και εμείς λέμε δεν το είδαμε στο ΙΕΕΕ, άρα δεν έγινε. Σε τι διαφέρει η μία συλλογιστική (Αγγλία - Γαλλία) με την άλλη (υποκλοπή - αποδείξεις);

Εσκεμμένα χρησιμοποίησα και το πείραμα της κλασσικής φυσική για να γίνω ακραίος. Αν αποφεύγεις να ερευνήσεις τα στοιχεία επειδή δεν υπάρχουν σε επίσημες πηγές που θέλεις εσύ (η δήλωση του διπλωμάτη ότι συμφωνεί με την εκδοχή που παρουσιάζει ο δημοσιογράφος είναι επίσημη πηγή, αλλά το αντιπαρέρχομαι), θα κάνουμε και ένα πείραμα όπως θέλω εγώ (για να υπάρχει δικαιοσύνη) και ίσως σε βγάλω απατεώνα. Επιστήμονα πάντως δε θα σε βγάλω. Γι' αυτό και σκοπίμως έκανα το εντελώς αντίθετο που συμφέρει εμένα. Για καθαρά παιδαγωγικούς λόγους.

Ελπίζω τώρα να έγινα κατανοητός για το πώς σκέφτηκα, για το τι έκανα και τελικά πώς αντιμετώπισα την κατάσταση. Βασικά, δεν ασχολήθηκα καθόλου με το θέμα των Σκοπίων. Αυτό που με ενδιέφερε στη συγκεκριμένη φάση ήταν να παρουσιάσω τις πηγές για να δείξω ότι υπάρχουν. Επιβεβαίωση δεν υπάρχει, αλλά επιβεβαίωση δεν υπάρχει ούτε για το φόνο του Κέννεντυ, άρα τον έφαγε ένας σκοπευτής με όπλο κινητού ουραίου... Ας είμαστε λίγο πιο ανοιχτοί σε τέτοια θέματα. Καταλαβαίνω ότι ο επιστήμονας από την πλευρά του θίγεται και σου λέει γιατί εγώ που έχω διαβάσει τόσα και τόσα να μη μπορώ να εξηγήσω και γιατί να μην τα έχω βρει όλα. Τι να κάνουμε όμως; Κι εγώ θέλω να βρω τη διατριβή που σπάει το immobilizer από απόσταση και παρακάμπτει το αυτόματο σύστημα των διοδίων, αλλά δεν την έχουν ανεβάσει στο διαδίκτυο για ευνόητους λόγους. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει γιατί γνωρίζω ότι έχουν γίνει παρόμοιες και πολύ χειρότερες εργασίες. Γιατί να μην ισχύει το ίδιο στην πολιτική που είναι ιδιαιτέρως χαοτική και υπόγεια τις περισσότερες φορές;

Όσο για το θέμα του Χούντα, σίγουρα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, αλλά προσωπική μου άποψη είναι πως είναι 1000 φορές πιο αντικειμενικός και αξιόλογος από τους Ευαγγελάτους και τους λοιπούς της ομάδας. Αυτοί που αναφέρονται όπως ο Παπαχελάς κλπ έχουν και καλές και κακές στιγμές. Κι αυτοί κάνουν λάθη κι αυτοί ασκούν πολιτική και ειδικά ο Παπαχελάς είναι φανατικά υπερ των Αμερικανών πράγμα που είναι εμφανές, άρα παύει να είναι και αντικειμενικός. Υποστηρίζει τις ΗΠΑ του σήμερα κατηγορώντας για το Βιετνάμ; Μπορεί. Δεν προχωράει όμως πέρα από αυτό που του επιτρέπεται και πέρα από αυτό που τον συμφέρει. Οι υπόλοιποι κάνουν καλά ντοκυμαντέρ, αλλά δεν είναι δημοσιογράφοι του σήμερα και της πολιτικής επικαιρότητας που θα δώσουν λύσεις και εξηγήσεις στα τρέχοντα ζητήματα γιατί πολύ απλά καμία τέτοια έρευνα δεν μπορεί να φτάσει στο απαιτούμενο βάθος ώστε να εξηγήσει μια πολιτική απόφαση.

Ευχαριστώ.

ρε pipino μα τη παναγία αν υποθέσουμε οτι είσαι 100% σωστός πως βοηθάς να προχωρήσει η συζήτηση επί του θέματος?
θάβονται οι προτάσεις και οι ιδέες στα κατεβατά περί χουντά και στις απαντήσεις των άλλων σε αυτά.

ερώτηση:πόσες και ποιες χώρες της ΕΕ έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως 'Δημοκρατία της Μακεδονίας'?

http://www.sportnet.gr/editorial.asp

'Ενα σεντόνι για τη Μακεδονία…

Ορισμένες αλήθειες είναι πικρές. Κανείς δεν τις λέει, γιατί δεν τον… βολεύουν. Δείχνουν πόσο μικρός στάθηκε απέναντι στις συγκυρίες. Γι’ αυτό ο Ελληνας, εν πολλοίς, αν εξαιρέσεις το σλόγκαν-μπούμερανγκ «Η Μακεδονία είναι Ελληνική» (το γιατί το ονομάζω μπούμερανγκ, παρακάτω) και τα χειροπιαστά ευρήματα Ανδρόνικου στη Βεργίνα (στα οποία δεν χρειάζεται καν να αποδειχτεί το ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν αμιγώς ελληνική φυλή) δεν έμαθε ποτέ τα… παρασκήνια αυτής της ιστορίας που αποκαλούμε Μακεδονικό, μας ταλαιπωρεί τόσα χρόνια κι αναμένεται να μας πονέσει πολύ σύντομα.

Δεν γράφω ιστορικό κείμενο. Βασίζομαι σε πηγές κατά 80% ξενόγλωσσες (κανόνας: Αν θέλεις να μάθεις τι πραγματικά έγινε, διάβασε και τις δύο πλευρές, αλλά περισσότερο τους ουδέτερους…). Δεν είμαι ιστορικός, ούτε διεκδικώ τον τίτλο. Κουβέντα κάνουμε, με αφορμή το εμπεριστατωμένο κείμενο του Νίκου και τις απαντήσεις που πήρε, καθώς και το ενδιαφέρον κάποιων – πολλών – από εσάς, παρ’ όλο που το Sportnet είναι αθλητικό site και δεν έχει καμία διάθεση να το… γυρίσει σε άλλου είδους.

(Συγχωρέστε μου την έκταση του κειμένου. Είναι μεγάλο. Αλλά ή θα πούμε μερικά πράγματα, ή δεν θα τα πούμε καθόλου).

Πριν αρχίσουμε να αναλύουμε τα αναθέματα και τις εθνικιστικές κορώνες, να το πω από την αρχή: Το κράτος που βρίσκεται στα βόρεια σύνορά μας έχει τόσο δικαίωμα να λέγεται Μακεδονία, όσο έχει δικαίωμα και η δική μας περιοχή να λέγεται Μακεδονία. Και δεν μπορούμε να του το στερήσουμε, τη στιγμή μάλιστα που το δεχόμασταν επί δεκαετίες… Το πρόβλημα (κατά την ταπεινότατη άποψή μου) δεν είναι η «Μακεδονία», είναι οι «Μακεδόνες». Και, αντιθέτως με όλα τα τέτοιου είδους κείμενα που στο τέλος αποφεύγουν να προτείνουν λύσεις ή καταφεύγουν στον πεσιμισμό του στυλ «όλα χάθηκαν» και «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα», υποστηρίζω ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά για να απογυμνώσουμε τους γείτονές μας από τον όρο «Μακεδόνες», αλλά και να τους διατηρήσουμε ζωντανούς, κάτι που είναι προς το συμφέρον μας.

Κατ’ αρχάς, αρκετή (και απαραίτητη…) ιστορία/γεωγραφία: Τι είναι Μακεδονία; Εδώ σε θέλω… Μακεδονία με ακριβέστατα σύνορα και πλήρη γνώση για το που αρχίζει και πού τελειώνει δεν υπήρξε ποτέ. Κι αυτό αποδεικνύεται πολύ εύκολα… Το αρχαίο βασίλειο της Μακεδονίας ξεκινούσε από τις δυτικές περιοχές της σημερινής Αλβανίας και σταματούσε πριν τη σημερινή Καβάλα… Σήμερα όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει ότι η Αλβανία δεν είναι Μακεδονία και η Καβάλα είναι Μακεδονία… Η ρωμαϊκή επαρχία με το όνομα «Μακεδονία» περιελάμβανε όλη σχεδόν τη σημερινή Αλβανία (εκτός του νότιου κομματιού), όλη τη Θεσσαλία και το μισό νότιο μέρος του σημερινού κράτους των Σκοπίων… Το δε «Θέμα της Μακεδονίας», η Βυζαντινή διοικητική περιοχή, ονόμαζε Μακεδονία αυτό που σήμερα αποκαλούμε Θράκη! Διότι το ανατολικό του σύνορο είναι τα όρια του σημερινού νομού Χαλκιδικής και το δυτικό του τα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης. Μύλος…

Τι καταλαβαίνουμε απ’ αυτό; Οτι ανέκαθεν η Μακεδονία ήταν ένας όρος… ακορντεόν. Ανοιγε κι έκλεινε ανάλογα με τις περιστάσεις και είχε ασαφή όρια. Οι Οθωμανοί από το 1389 που έβαλαν σοβαρό πόδι στα Βαλκάνια απάλειψαν τον όρο Μακεδονία από τις διοικητικές περιφέρειές τους. Ακόμα πιο δύσκολο, λοιπόν, μετά από μισή χιλιετία που ήλθε το θέμα στην επιφάνεια, να καθοριστούν όρια και να βρούμε ακριβώς τι είναι Μακεδονία και τι δεν είναι.

Η σύγχρονη ιστορία της Μακεδονίας (που οδήγησε στο σημερινό πρόβλημα) είναι ένας… αγώνας δρόμου συμφερόντων μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας και Σερβίας για το ποιος θα καρπωθεί την πιο μπερδεμένη εθνολογικά περιοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κι επειδή τα συμφέροντα δεν εμπνέουν τους λαούς, αλλά τα παραμύθια τους συνεπαίρνουν, ο καθένας στηρίχθηκε πάνω στα δικά του… ιστορικά δίκαια για να διεκδικήσει το… οικόπεδο. Εμείς μιλήσαμε για τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο, οι Βούλγαροι για τη «Μεγάλη Βουλγαρία» του Συμεών και του Σαμουήλ, οι Σέρβοι για τη «Μεγάλη Σερβία» του Στέφανου Ντούσαν. Ολοι επικαλούνται ιστορικές ρίζες με την περιοχή. Λες και τα κράτη φτιάχνονται ανάλογα με το ποιος ζούσε εκεί στην αρχαιότητα… Κράτος είναι μέχρι εκεί που φτάνουν τα όπλα σου. Δεν κληρονομείς τίποτα από αρχαίους προγόνους. Κι όποιος διαφωνεί, ας ρίξει μια ματιά απέναντι, στην Ιωνία με την ελληνική ιστορία των χιλιετηρίδων, την οποία εμείς δεν… διεκδικούμε πια, κι ας είχαμε παρουσία ανάλογη χρονικά (αν όχι μεγαλύτερη…) από τη Μακεδονία.

Ας τα πάρουμε, λοιπόν, χρονολογικά τα πράγματα. Το 1870 η Οθωμανική Αυτοκρατορία αποφασίζει τη δημιουργία βουλγαρικής Εξαρχίας. Δηλαδή ένα σύστημα εκκλησιαστικής διοίκησης ανεξάρτητο (αλλά υποτελές) στο ελληνόφωνο πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης, το οποίο όμως θα απευθυνόταν στους σλαβόφωνους κατοίκους των ευρωπαϊκών βιλαετιών (νομών) της Αυτοκρατορίας. Η λειτουργία, δηλαδή, θα γινόταν στη σλαβονική γλώσσα κι όχι στην ελληνική. Οι πονηροί Οθωμανοί πίστεψαν ότι με αυτόν τον τρόπο του εκκλησιαστικού «διαίρει και βασίλευε» θα δημιουργούσαν έριδες μεταξύ σλαβόφωνων και ελληνόφωνων (κάτι που έγινε) και οι ίδιοι, ως… διαιτητές, θα εδραίωναν περισσότερο τη θέση τους στην περιοχή (κάτι που δεν έγινε).

Η Εξαρχία, όπως είναι φυσικό, λειτούργησε ως όχημα του βουλγαρικού εθνικισμού. Και για πρώτη φορά ένα – μεγάλο – κομμάτι των κατοίκων αυτής της περιοχής, που μέχρι τότε καταγράφονταν απλά ως «χριστιανοί», άρχισε να αναρωτιέται τι πραγματικά είναι. Επί αιώνες ελληνόφωνοι, βλαχόφωνοι, σλαβόφωνοι, αλβανόφωνοι ζούσαν μαζί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και πολλοί δεν είχαν κατασταλαγμένη εθνική συνείδηση. Το 1870, άλλωστε, η Ελλάδα ήταν… μακριά (σύνορα με την περιοχή που σήμερα λέμε Μακεδονία το ελληνικό κράτος απέκτησε το 1881, όταν προσάρτησε τη Θεσσαλία), η Σερβία… ακόμη πιο μακριά, Βουλγαρία δεν υπήρχε, ούτε φυσικά και Αλβανία.

Ας μη μιλήσουμε για… καθαρές εθνολογικές περιοχές εκείνη την εποχή, γιατί απλά δεν υπήρχαν. Ξέχωρα από κάποια βασικά σημεία, ότι π.χ. στις περιοχές της Πιερίας και της Ημαθίας οι ελληνόφωνοι είχαν την πλειοψηφία και στα Σκόπια οι σλαβόφωνοι, σχεδόν όλη η περιοχή ήταν… ψηφιδωτό: Ενα χωριό ελληνόφωνο, το επόμενο σλαβόφωνο, το πιο δίπλα πάλι ελληνόφωνο, παραπέρα ένα βλαχόφωνο, πιο εκεί ένα τουρκόφωνο (μην ξεχνάμε ότι στη Μακεδονία ζούσε, φυσικά, συμπαγέστατος τουρκόφωνος πληθυσμός) πολλά χωριά ήταν μπερδεμένα κι από μόνα τους με χωρισμένους μαχαλάδες. Τι να ξεδιαλέξεις; Γι’ αυτό άλλωστε στην αρχή του αιώνα η σημερινή… ρώσικη σαλάτα λεγόταν τότε… μακεδονική.

Λογικό, λοιπόν, ήταν κάποια «καλόπαιδα» σλαβόφωνοι να περιδιαβαίνουν τα χωριά και να πιέζουν τους κατοίκους και τους παπάδες να προσχωρήσουν στην Εξαρχία. Η εκκλησία του χωριού, δηλαδή, να ψάλλει στα σλαβονικά και να δέχεται ως κεφαλή τον βουλγαρόφωνο Εξαρχο, όχι τον ελληνόφωνο Πατριάρχη. Προφανώς για να το χρησιμοποιήσουν αργότερα για να «αποδείξουν» ότι στην τάδε περιοχή ζει πληθυσμός βουλγαρικής εθνικής συνείδησης, που μιλά σλάβικα και ψάλλει σλάβικα στην εκκλησιά του.

Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και κάτι άλλο: Οτι στη ρευστή εκείνη εποχή η γλώσσα δεν πρόδιδε ακριβώς και την εθνική σου συνείδηση… Προφανώς ο ελληνόφωνος αισθανόταν πιο κοντά στην Ελλάδα και ο σλαβόφωνος στη Σερβία ή (μετέπειτα) τη Βουλγαρία, αλλά υπήρξαν και εξαιρέσεις σλαβόφωνων που έμειναν πιστοί στο Πατριαρχείο… Το είπαμε, το να μιλήσεις για «εθνική συνείδηση» και συνειδητοποιημένα «έθνη» στην περιοχή είναι το μεγαλύτερο λάθος. Μερικές ελληνικές «ιστορικές» εκδόσεις, για να τονίσουν τα «δίκαιά» μας στην περιοχή, κατέφυγαν στις στατιστικές… αλχημείες για να «αποδείξουν» ότι το ελληνικό στοιχείο «πλειοψηφούσε» στη διεκδικούμενη «μέση ζώνη» της Μακεδονίας (δηλαδή στους σημερινούς συνοριακούς νομούς μας). Στηρίχθηκαν σε αμφίβολες στατιστικές (αφού επισήμως οι Οθωμανοί μετρούσαν στις απογραφές τους χριστιανούς και μουσουλμάνους μόνο) κι άρχισαν οι… προσθαφαιρέσεις. Κι επειδή τα… κουκιά δεν έβγαιναν, καθώς οι σλαβόφωνοι υπερτερούσαν κατά τι, ανακάλυψαν τους «Ελληνες σλαβόφωνους». Τους κατοίκους, δηλαδή, που είχαν ελληνική εθνική συνείδηση αν και μιλούσαν σλάβικα. Δηλαδή θέλουν να μας πείσουν ότι σε μια περιοχή τόσο μπερδεμένη εθνολογικά και θρησκευτικά, χωρίς επίσημες μετρήσεις, μόνο με κατά προσέγγιση εκθέσεις κάποιων προξένων, μπορεί να γίνει σοβαρή στατιστική έρευνα για να… χωριστούν οι σλαβόφωνοι σε «Ελληνες» και «Εξαρχικούς». Αν είναι δυνατόν… Εχουμε κι εμείς τις δικές μας υπερβολές…

Τέλος πάντων. Ο βουλγαρικός εθνικισμός είχε τις πλάτες της Ρωσίας. Ανέκαθεν οι Ρώσοι ήθελαν πρόσβαση στο Αιγαίο και θεωρούσαν ότι μια «Μεγάλη Βουλγαρία», ένα κράτος-δορυφόρος τους δηλαδή, θα ήταν η ιδανική γέφυρα… Το γεγονός που πραγματικά άνοιξε την όρεξη του βουλγαρικού εθνικισμού ήταν η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου μετά τον σύντομο ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878, ο οποίος έληξε με συντριπτική ρώσικη νίκη. Οι νικητές Ρώσοι απαίτησαν από τους Οθωμανούς να παραιτηθούν από το 80% των ευρωπαϊκών τους εδαφών και να φτιαχτεί εκεί ένα κράτος για τους φίλους τους, τους Βούλγαρους. Το κράτος αυτό, σύμφωνα με τα όρια που καθόριζε η συνθήκη, θα περιείχε όχι μόνο αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Βουλγαρία, αλλά και όλο το σημερινό κράτος των Σκοπίων και τις περιοχές της Καστοριάς, Φλώρινας, Κιλκίς, Εδεσσας, Σερρών, Δράμας, Καβάλας και Ξάνθης! Πραγματικά «Μεγάλη» Βουλγαρία.

Η δημιουργία ενός τέτοιου κράτους-δορυφόρου θορύβησε τις άλλες μεγάλες δυνάμεις. Που φυσικά δεν… συγκινήθηκαν από τα… αδιαμφισβήτητα ελληνικά δίκαια, αλλά κοίταξαν το συμφέρον τους. Να αποτρέψουν τη Ρωσία από το να κατέβει τόσο νότια, έστω και μέσω… Βουλγαρίας. Η συνθήκη, λοιπόν, του Αγίου Στεφάνου δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Μέσα σε λίγους μήνες και με τις πιέσεις των «μεγάλων» αντικαταστάθηκε από τη συνθήκη του Βερολίνου, όπου οι περιοχές (βιλαέτια) της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηρίου και του Κοσόβου έμειναν στους Οθωμανούς και οι Βούλγαροι αποζημιώθηκαν με δύο «ηγεμονίες» (πριγκηπάτα, με ξένο ηγεμόνα αλλά υποτελή στην Πύλη): Τη Βουλγαρία (το βόρειο μέρος της σημερινής Βουλγαρίας) και την Ανατολική Ρωμυλία (το νότιο μέρος), όπου εκτός από σλαβόφωνους-βουλγαρόφωνους πληθυσμούς ζούσαν και πολλοί τουρκόφωνοι και ελληνόφωνοι.

Από τη στιγμή που η Βουλγαρία απέκτησε οντότητα (έστω και σαν πριγκηπάτο) άρχισε η μάχη για τα τρία βιλαέτια, Θεσσαλονίκης, Μοναστηρίου και Κοσόβου, που φυσικά περιελάμβαναν και περιοχές εκτός της κυρίως ειπείν Μακεδονίας (το βιλαέτι του Κοσόβου έφτανε όπως λέει και το όνομά του μέχρι το Κοσυφοπέδιο και το Νόβι Παζάρ της Σερβίας και το βιλαέτι του Μοναστηρίου περιείχε σχεδόν όλη τη νοτιοδυτική Αλβανία), αλλά οι μάχες για τη μοιρασιά τους κατέληξαν να ονομάζονται «μακεδονικό ζήτημα».

Τα δύο… ορτνέβρ που άνοιξαν την βουλγαρική όρεξη για την περιοχή της Μακεδονίας ήταν, όπως γράψαμε, η Εξαρχία και η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου που δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Το τρίτο και πιο… πονηρό ήταν η προσάρτηση της Ανατολικής Ρωμυλίας. Μία ωραία πρωία, στις 6 Σεπτεμβρίου 1885, με μια αναίμακτη επανάσταση η Ρωμυλία «ενσωματώθηκε» στη Βουλγαρία. Οι Οθωμανοί βρέθηκαν προ τετελεσμένων γεγονότων κι αφού ούτως ή άλλως χαμένη την είχαν την περιοχή είπαν να μην ασχοληθούν.

Για τους Βούλγαρους η Ανατολική Ρωμυλία, που προσαρτήθηκε χωρίς να ανοίξει ούτε μύτη, έδωσε ένα εξαιρετικό παράδειγμα στο ποια τακτική θα έπρεπε να ακολουθήσουν και στην περίπτωση των διεκδικούμενων βιλαετιών. Αν πήγαιναν σαν Βουλγαρία, το πιθανότερο είναι να… έτρωγαν πόρτα, αφού θα είχαν μεν την υποστήριξη των Ρώσων, αλλά όλοι οι άλλοι θα ήταν αντίθετοι. Αν, όμως, έφερναν όλους τους «μεγάλους» προ τετελεσμένων γεγονότων; Αν όπως έγινε με την Ανατολική Ρωμυλία ξεσπούσε μια σλαβόφωνη επανάσταση στα βιλαέτια, με τα πολλά δημιουργούνταν μια «ηγεμονία» και τελικά με… αναίμακτη επανάσταση ο λαός κάποτε θα ζητούσε την ένωσή του με τη «μαμά» Βουλγαρία;

Το 1893 δημιουργήθηκε η VMRO (Vatreshna Makedonska Revolyutsionna Organizatsiyα, Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση). Προσέξτε το «Εσωτερική». Ηθελε και καλά να δείξει ότι δεν… υποκινείται από εξωτερικούς! Και η έδρα της ήταν η Θεσσαλονίκη, όχι κάποια βουλγαρική πόλη, για να δείξει ότι δρα από τους Μακεδόνες για τους Μακεδόνες. Ολα, βέβαια, τα στελέχη ήταν σλαβόφωνοι, από τον Γκρούεφ και τον Ντιμιτρόφ μέχρι τον Χατζηνικόλοφ και τον Μπαταντζίεφ. Αλλά έλεγαν ότι θα αγωνιστούν για τα δίκαια «όλων των Μακεδόνων» και διεκδικούν «αυτονομία για τη Μακεδονία». Ούτε λέξη για Βουλγαρία και ενσωμάτωση, αυτά θα γίνονταν αργότερα, αν πετύχαιναν… Παρασκηνιακά, βέβαια, το χρήμα έρρεε άφθονο από τη βουλγαρική κυβέρνηση, μέσω… οργανώσεων και όχι από κρατικά κονδύλια, για να μην… καρφωθούμε.

Για μια δεκαετία διάφοροι οπλοφόροι σλαβόφωνοι τριγυρνούσαν τα χωριά και πίεζαν τους πληθυσμούς να δεχτούν την Εξαρχία, την απόδειξη ότι είναι Βούλγαροι… Και το 1903 έκαναν την κίνησή τους, την επανάσταση στο Κρούσοβο την ημέρα του Προφήτη Ηλία (γι’ αυτό ονομάστηκε και Ιλιντεν). Η επανάσταση πνίγηκε στο αίμα από τους Τούρκους που δεν σήκωναν αστεία. Υποτίθεται ότι η επανάσταση θα ξεκινούσε από το Κρούσοβο και θα εξαπλωνόταν σαν φωτιά σε όλη τη σλαβόφωνη Μακεδονία, αλλά πέρα από μερικές συμμορίες που δρούσαν τοπικά ο λαός δεν αντέδρασε.

Το κίνημα του Ιλιντεν αφύπνισε τους Ελληνες, οι οποίοι ονειρεύονταν μεν τη «Μεγάλη Ελλάδα», αλλά νόμιζαν ότι θα τους δοθεί αυτοδικαίως, επειδή εκεί ζούσαν Ελληνες στα αρχαία χρόνια… Ο Μακεδονικός Αγώνας δεν είναι τίποτε άλλο από την παρασκηνιακή οργάνωση της ελληνικής κυβέρνησης και μεμονωμένων στελεχών από την Ελλάδα ώστε να διατηρηθεί η ελληνική εθνική συνείδηση στην περιοχή και να μην εκβουλγαριστούν οι πάντες… Κυρίως από το 1903 μέχρι το 1908 στρατιωτικά τμήματα με ελληνική εθνική συνείδηση (αποφεύγω να γράψω ελληνόφωνα, γιατί για την Ελλάδα πολέμησαν και σκοτώθηκαν και αρκετοί σλαβόφωνοι, με κορυφαία φυσιογνωμία τον καπετάν Χρήστο Κώττα) περιδιάβαιναν τα βουνά και τα λαγκάδια, συγκρούονταν με τους βουλγαρικής εθνικής συνείδησης οπλισμένους (αλλά και με τον τουρκικό στρατό που… προσπαθούσε να βάλει τάξη) και έδιναν κουράγιο στους ελληνόφωνους, ότι δεν είναι μόνοι τους να υπομένουν εκτός από τον οθωμανικό ζυγό και την τρομοκρατία των βουλγαρόφωνων.

Το 1908 τελείωσαν όλα αυτά με την επανάσταση των Νεότουρκων, το κίνημα δηλαδή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που απέκτησε την εξουσία και υποσχέθηκε πλήρη εξίσωση όλων των πολιτών της αυτοκρατορίας ανεξαρτήτως γλώσσας και θρησκεύματος. Προσωρινά, βέβαια, γιατί η όρεξη των χωρών για τα… παράταιρα ευρωπαϊκά βιλαέτια της αυτοκρατορίας είχε ήδη ανοίξει και δεν έκλεινε. Οι Βαλκανικοί πόλεμοι του 1912-13 ήταν ο κατ’ εξοχήν αγώνας δρόμου. Ετρεχαν όλοι οι στρατοί σαν παλαβοί, ποιος θα καταλάβει πρώτος μια πόλη για να την θέσει υπό τον έλεγχό του και να τη διεκδικήσει αργότερα όταν θα χαράζονταν τα σύνορα. Ο ελληνικός στρατός πρόλαβε στο νήμα τους Βούλγαρους στη Θεσσαλονίκη, το… φιλέτο όλης της περιοχής (χάρη στο πείσμα του Βενιζέλου, που… διέταζε τον τότε διάδοχο και αρχιστράτηγο να πάει προς τη Θεσσαλονίκη και όχι προς το Μοναστήρι, όπου είχε βάλει πλώρη).

Αντιστοίχως η κάθε χώρα από τις κύριες εμπλεκόμενες (Σερβία, Ελλάδα, Βουλγαρία) άρπαζε ό,τι βρισκόταν κοντά στα σύνορά της (και ήταν μάλλον… αδιαμφησβήτητο από εθνολογικής άποψης) και έβαζε τα πόδια στο κεφάλι για τις μπερδεμένες μεσαίες περιοχές με την εξής σκέψη: «Ας τους καταλάβω και μετά θα τους διώξω ή θα τους εκσερβίσω/εξελληνίσω/εκβουλγαρίσω». Το χωράφι μένει, ο άνθρωπος πάει κι έρχεται… Αφού, λοιπόν, στον Α’ Βαλκανικό πόλεμο οι τρεις έβγαλαν τους Οθωμανούς εκτός μάχης από τα τρία βιλαέτια, μετά, στο Β’ Βαλκανικό Πόλεμο, πολέμησαν μεταξύ τους για τη μοιρασιά. Η συμμαχία Ελλήνων-Σέρβων νίκησε τους Βούλγαρους και διαμοίρασε την περιοχή περίπου όπως είναι σήμερα.

Ως… Μακεδονία, λοιπόν, θεωρήθηκε ολόκληρο το βιλαέτι της Θεσσαλονίκης και τμήματα των βιλαετιών του Μοναστηρίου και των Σκοπίων. Η Ελλάδα πήρε το 52% της έκτασης, η Σερβία το 39% και η Βουλγαρία το 9%. Βεβαίως δεν υπήρχε… ενιαία Μακεδονία για να διαιρεθεί, ούτε και ενιαίος λαός, κι αυτά τα ποσοστά είναι αυθαίρετα, με την έννοια ότι δεν βγήκαν επί συγκεκριμένων εδαφών. Τα «Μακεδονία του Αιγαίου», «του Βαρδάρη» και «του Πιρίν» είναι πολύ αργότερα.

Η ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας, Σερβίας και Βουλγαρίας, όπου οι ελληνόφωνοι πήγαιναν στην Ελλάδα και οι σλαβόφωνοι στη Σερβία ή τη Βουλγαρία, ξεκαθάρισε κάπως την κατάσταση, αλλά όχι ακριβώς. Αυτό που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της συντριπτικής παρουσίας ελληνικού στοιχείου στη δική μας Μακεδονία ήταν η τραγωδία του ’22. Εκατοντάδες χιλιάδες ξεριζωμένοι από τη Μικρασία εγκαταστάθηκαν στα μακεδονικά εδάφη και μετέτρεψαν τους αλλόγλωσσους σε ισχνές μειονότητες, που έγιναν ακόμη μικρότερες με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Το πρόβλημα με τη Μακεδονία έμοιαζε να είχε λυθεί από τη δική μας πλευρά, αν και εξακολουθούσε να υπάρχει μεταξύ Σέρβων και Βουλγάρων, οι οποίοι ως πιο συγγενείς ως προς τη γλώσσα ήταν πιο μπερδεμένοι.

Η Σερβία βρέθηκε με το πρώην σαντζάκι των Σκοπίων στο νότιο τμήμα της. Με σλαβόφωνο, αλλά και αλβανόφωνο πληθυσμό. Τι έκανε; Αμέσως προσπάθησε να εκσερβίσει τον κόσμο… Το VMRO δρούσε ακόμη στην περιοχή, αλλά όλοι πια καταλάβαιναν ότι δεν αγωνιζόταν για «ελεύθερη Μακεδονία», αλλά για «βουλγαρική Μακεδονία». Η ηγεσία του «Βασιλείου Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων» (όπως λεγόταν η Γιουγκοσλαβία μέχρι το 1929) από φόβο μήπως αρχίσει και καλλιεργείται βουλγαρικός εθνικισμός εκεί απαγόρεψε να αναφέρεται οτιδήποτε είχε να κάνει με τη λέξη «Μακεδονία» (τι ειρωνεία, αλήθεια!). Γιατί ο «Μακεδόνας» στα σέρβικα αυτιά σήμαινε «κρυφός Βούλγαρος». Και για να αμβλυνθούν οι εντάσεις μεταξύ των εθνοτήτων που απάρτιζαν το τότε βασίλειο, ο βασιλιάς Αλέξανδρος ενέκρινε ένα σχέδιο μετονομασίας των διοικητικών περιοχών όλης της χώρας του με τα ονόματα των ποταμών που τους διέσχιζαν… Δεν υπήρχαν, λοιπόν, Κροατία και Σερβία και Σλοβενία στο χάρτη, υπήρχαν επαρχίες με ονόματα Ντουβάνσκα, Ζέτσκα, Μοράβσκα… Και το νότιο τμήμα, επειδή το διασχίζει ο Αξιός (Βαρντάρ), ονομάστηκε «Βαρντάρσκα»! (Εξ ου και το περίφημο… γραμματόσημο που ανακάλυψε ο Καρατζαφέρης και το αναφέρει σε κάθε ευκαιρία).

Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Βούλγαροι, που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, ζήτησαν και πήραν τα… αμφισβητούμενα εδάφη. Ολη τη… Βαρντάρσκα και περιοχές της ελληνικής ανατολικής Μακεδονίας, από την Καβάλα ως τις Σέρρες, για να έχουν έξοδο στο Αιγαίο που τόσο επιθυμούσαν. Βεβαίως οι ναζί έχασαν τον πόλεμο, τα σύνορα μετά το 1945 επανήλθαν εκεί που ήταν πριν και η… Βαρντάρσκα έμεινε ξεκρέμαστη μέσα στην επικράτεια του παμπόνηρου Κροάτη Γιόζιπ Μπροζ, τον οποίο εμείς ξέρουμε καλύτερα ως στρατάρχη Τίτο.

Από το 1943, όταν και είχε αποκτήσει το πάνω χέρι στην περιοχή με τους παρτιζάνους του και ήξερε ότι μετά τον πόλεμο αυτός θα κάνει κουμάντο, ο Τίτο είχε προσεγγίσει τους ηγέτες της περιοχής. Κι εκεί τέθηκε το ζήτημα. Τι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Σέρβοι σίγουρα δεν ήταν, αφού μιλούσαν μια γλώσσα που έμοιαζε καταπληκτικά με τα βουλγαρικά, αν δεν ήταν βουλγαρικά… Βούλγαροι, όμως, δεν ήταν (και να το παραδέχονταν μερικοί ότι ήταν, κορόιδο ήταν ο Τίτο να τους δώσει δίκιο; Να βγάλει δηλαδή τα μάτια του με τα χέρια του, να αναγνωρίσει ότι μέσα στο κράτος του υπάρχει συμπαγέστατος πληθυσμός άλλου κράτους;). Ελληνες σίγουρα δεν ήταν, αφού ούτε τον Πατριάρχη παραδέχονταν, ούτε ελληνικά μιλούσαν. Τι στο καλό ήταν;

Αυτό που παρουσίασε ο Τίτο το 1945 είναι πραγματικά εκπληκτικό. Στο χωρισμό των «σοσιαλιστικών δημοκρατιών» που θα αποτελούσαν στο εξής τη Γιουγκοσλαβία έκανε δύο… χοντρές ιστορικές παρασπονδίες. Ονόμασε «έθνος» τους μουσουλμάνους Σέρβους και Κροάτες στην περιοχή της Βοσνίας και δημιούργησε τους Βόσνιους (σα να πούμε, δηλαδή, εμείς ότι οι καθολικοί της Σύρου είναι… διαφορετικό έθνος επειδή είναι καθολικοί!) και παρουσίασε για πρώτη φορά στην ιστορία τους… Μακεδόνες. Μακεδόνες, όμως, διαφορετικούς απ’ αυτούς που δρούσαν ως Μακεδόνες-κρυφοβούλγαροι στο πρόσφατο παρελθόν. Μακεδόνες και καλά αυτόχθονες, που δεν θέλανε να είναι ούτε Βούλγαροι, ούτε Σέρβοι, ούτε Ελληνες, ούτε τίποτα. Μόνο Μακεδόνες. Και φυσικά η χώρα που κατοικούσαν ονομάστηκε… Μακεδονία.

Κι από «μειονέκτημα» που θεωρούσε η παλιότερη ηγεσία της Γιουγκοσλαβίας τον όρο «Μακεδονία», ο Τίτο το μετέτρεψε σε πλεονέκτημα… Τα κομουνιστικά κόμματα της εποχής (μαζί και το ΚΚΕ), οραματιζόμενα την μετατροπή όλων των ευρωπαϊκών εδαφών σε σοβιετικές δημοκρατίες στο πρότυπο της ΕΣΣΔ, είχαν κάνει και πριν λόγο για «ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη». Τώρα μπορεί να φαίνεται παράλογο, τότε ο κομουνισμός ήταν ακόμη φρέσκια ιδέα, δεν είχε καταρρεύσει. Οσο, λοιπόν, ο Τίτο βοηθούσε τους κομουνιστές αντάρτες στον ελληνικό εμφύλιο υπήρχαν αραιά και που αναφορές στην «δικαίωση του λαού της Μακεδονίας» και από την δική μας «κυβέρνηση του βουνού». Κι όσο πλησίαζαν τα ζόρια, τόσο πιο πολλές γίνονταν οι αναφορές… Το Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο (πιο γνωστό ως ΣΝΟΦ) έδρασε μαζί με τους Ελληνες κομουνιστές, ώσπου οι δικοί μας κατάλαβαν ότι οι σλαβόφωνοι (προσέξτε τον όρο Σλαβομακεδονικό, κανείς δεν μιλούσε τότε για «σκέτο» Μακεδονικό) εργάζονταν για δικό τους όφελος κι όχι για δικό μας και τα έσπασαν…

Μόλις ο Τίτο τα έσπασε με τον Στάλιν (από το 1948) και σταμάτησε να βοηθάει τους Ελληνες κομουνιστές, οι αναφορές του ΚΚΕ σε «ενιαία Μακεδονία» και άλλα τέτοια σταμάτησαν. Μέλη του ΣΝΟΦ αλλά και σλαβόφωνοι Ελληνες των συνόρων κατέφυγαν στη διπλανή χώρα ή μετανάστευαν σε ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, όπως και οι Ελληνες. Αποτέλεσαν κι αυτοί μια φωνή παραπάνω για να στηριχθούν τα όσα ανεκδιήγητα προσπάθησε να περάσει σαν… ιστορία ο Τίτο και τα… τζιμάνια ιστορικοί που ήταν έτοιμοι να ξαναγράψουν την ιστορία καταπώς τους βόλευε.

Η Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας, λοιπόν, υπήρχε στα σύνορά μας από το 1945. Γιατί δεν αντιδράσαμε τότε; Και να θέλαμε, δεν μας άφηναν. Ο Τίτο λόγω του δικού του σοσιαλιστικού δρόμου, του αποκομμένου από το σοβιετικό άρμα, έγινε το αγαπημένο παιδί της δύσης. Προς Θεού, μην τον πειράξει κανείς και στεναχωρεθεί… Αφήστε που οι Ελληνες πολιτικοί της εποχής – παρασκηνιακά βέβαια - έδωσαν τη δική τους εξήγηση που τους βόλευε: Οτι καλά έκανε ο Τίτο που ονόμασε την περιοχή «Μακεδονία», για να αποτρέψει τον εκβουλγαρισμό της. Και καλά ήταν «εσωτερικό» θέμα Σέρβων και Βουλγάρων, όχι δικό μας.

Στα σχεδόν 50 χρόνια μέχρι το 1991, οπότε το βρήκαμε μπροστά μας το θέμα και μας ήλθε νταμπλάς (!), οι… Μακεδόνες εργάζονταν. Ψευδοϊστορικοί έφτιαξαν βιβλία που μάθαιναν στα παιδιά ότι είχαν αρχαίες ρίζες στην περιοχή, ότι ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος ήταν δικοί τους ήρωες και μην κοιτάτε τις ελληνικές επιγραφές, έγραφαν ελληνικά γιατί η γλώσσα εκείνη ήταν η… διεθνής της εποχής, κάτι σαν τα σημερινά αγγλικά… Πήραν κι ένα απόσπασμα του Αρριανού, που έλεγε ότι «ο Αλέξανδρος πριν τη μάχη μίλησε στους στρατιώτες στη γλώσσα τους» και πιάστηκαν… Οτι και καλά ο Αλέξανδρος κανονικά άλλη γλώσσα μιλούσε, όπως και οι στρατιώτες του, αλλά φαινόταν ότι μιλούσε ελληνικά επειδή ήταν εκείνη η… διεθνής γλώσσα της εποχής… Τέτοια φαιδρότητα… Ψευδοπαπάδες αποφάσισαν να φτιάξουν τη Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία (που από το 1967 είναι… αυτοκέφαλη από το πατριαρχείο της Σερβίας, αλλά καμία ορθόδοξη εκκλησία δεν την αναγνωρίζει). Ψευτογλωσσολόγοι «ξετίναξαν» το γλωσσικό ιδίωμα της περιοχής, ώστε να μην μοιάζει τόσο πολύ με τα βουλγάρικα, αλλά να αποκτήσει άλλες λέξεις με ελληνική, σερβική, αλβανική, ακόμα και τούρκικη ρίζα, να φανεί σαν «μακεδονική γλώσσα». Και ψευτοχαρτογράφοι έφτιαξαν χάρτες με την «ενιαία Μακεδονία» που μόνο ένα μέρος της είναι ελεύθερο και στα άλλα δύο οι «μακεδονικές» μειονότητες στενάζουν κάτω από τον ζυγό των Ελλήνων και Βουλγάρων, κυρίως των Ελλήνων…

Κι εμείς τι κάναμε; Αγοράζαμε αγρούς… Αραιά και πού υπήρχε μια καταγγελία συνήθως από το εξωτερικό περί «μακεδονικών» οργανώσεων που προσπαθούν να μπερδέψουν τους ξένους σχετικά με το τι είναι Μακεδονία και τι Μακεδόνες… Ούτε που ασχολούμασταν. Αφήστε που μετά τα ευρήματα του Ανδρόνικου στη Βεργίνα στα τέλη της δεκαετίας του’ 70 το δέσαμε πια… κόμπο ότι οποιαδήποτε ξένη προπαγάνδα περί Μακεδονίας δεν μας πειράζει. Κι ο Τίτο ερχόταν στην Ελλάδα μέχρι το 1980 που πέθανε και με το αυστηρό του ύφος στους λόγους του όλο και έβρισκε την ευκαιρία να «χώσει» και φράσεις περί της δικής του «Μακεδονίας»… Και οι δικοί μας πολιτικοί σφύριζαν αδιάφορα, έκαναν πως δεν άκουγαν… Μήπως οι ελληνικές εγκυκλοπαίδειες και τα ελληνικά βιβλία γεωγραφίας δεν ανέφερεαν φόρα παρτίδα ότι η Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας περιείχε και τη «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας»;

Κι έφτασε το 1991… Οπου οι πολιτικοί της εποχής φορτώθηκαν την εγκληματική αδιαφορία και την εγκληματική αφέλεια δεκαετιών ολόκληρων και βρέθηκαν ξαφνικά με την καυτή πατάτα στο στόμα τους, ένα διπλανό κρατίδιο που επειδή διαλύθηκε η «μαμά» πατρίδα του ετοιμαζόταν να πάρει τη θέση του στον κόσμο των ανεξάρτητων κρατών. Και φυσικά θα χρησιμοποιούσε το όνομα με το οποίο πορευόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή και το είχαμε αποδεχτεί (σιωπηρά, έστω) κι εμείς, ως συστατικό της ομοσπονδιακής δομής της Γιουγκοσλαβίας.

Και ξαφνικά θυμηθήκαμε ότι «η Μακεδονία είναι ελληνική»… Μπα; Και τότε τι έλεγαν και τα ελληνικά ιστορικά βιβλία που περιέγραφαν τους βαλκανικούς πολέμους; Ψέμματα έλεγαν όταν ανέφεραν τα ποσοστά περί 51% ελληνικής και 39% σερβικής και 9% βουλγαρικής Μακεδονίας; Κι εμείς το λέγαμε… Και ο ξένος, ο οποίος ούτε ξέρει την ιστορία, ούτε υποχρεωμένος είναι να την ξέρει, μας κατέταξε στο ρόλο του «κακού»… Οτι με τον τσαμπουκά και τη δύναμή μας εμείς, ως μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, προσπαθούμε να επιβάλουμε σ’ έναν κακομοίρη λαό να αλλάξει το όνομά του, ενώ μόλις πριν από ένα χρόνο δεν μας ένοιαζε καν που ονομαζόταν έτσι και το είχαμε αποδεχτεί… Ποιον πήγαμε να κοροϊδέψουμε; Δυστυχώς κανείς δεν μας βοήθησε. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας στήριξαν λόγω αλληλεγγύης και μετά ένας, ένας μας γύρισαν την πλάτη.

Εδώ είναι το μεγάλο μυστικό. Οι Σκοπιανοί αντιλήφθηκαν πολύ πιο γρήγορα από εμάς ότι για να υποστηρίξει τις ιδέες σου ένας καλοπροαίρετος τρίτος (λέμε καλοπροαίρετος και δεν ασχολούμαστε με αυτούς που λένε ό,τι λένε επειδή έτσι υπαγορεύει το συμφέρον ή επειδή τα έχουν… πάρει) πρέπει πρώτα να μάθει. Οταν λοιπόν επί 50 χρόνια σου έχουν πιπιλήσει το μυαλό περί Μακεδονίας και μειονοτήτων που στενάζουν, είναι δυνατόν να κάνει ο άλλος… ρελάνς την τελευταία στιγμή μιλώντας για τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Φίλιππο;

Ας το αποδεχτούμε. Για εμάς εδώ μπορεί να φαίνονται ξεκάθαρα τα πράγματα. Οπως, όμως, εμείς δεν ξέρουμε το παρασκήνιο π.χ. στην προσάρτηση του μεξικάνικου Τέξας στις ΗΠΑ το 1845 ή ακόμη και της διαμάχης Βαλλώνων και Φλαμανδών στο Βέλγιο, έτσι και οι άλλοι δεν είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν. Ηταν δική μας δουλειά να τους πληροφορήσουμε. Αποτύχαμε οικτρά. Και στα μάτια των περισσότερων χωρών μελών του ΟΗΕ, οι οποίες είναι νεοσύστατα κράτη της Αφρικής και της Ασίας, βασανισμένα από δυνάστες, εμείς πήραμε τη μορφή του… πλούσιου δυνάστη της περιοχή και οι Σκοπιανοί του κακομοίρη αδύναμου που χρειάζεται προστασία…

Και φτάσαμε στο συλλαλητήριο. Με κύριο σλόγκαν «Η Μακεδονία είναι Ελληνική». Μπούμερανγκ… Τι εννοούσαμε εμείς μ’ αυτό; Προφανώς ότι το δικό μας κομμάτι της Μακεδονίας είναι δικό μας και δεν μπορεί να το πάρει κανείς… Ελα, όμως, που οι ξένοι το πήραν σαν… επεκτατική πολιτική! Γι’ αυτούς «Μακεδονία» ήταν το κρατίδιο που ζοριζόταν ν’ αλλάξει όνομα. Και το «Η Μακεδονία είναι Ελληνική» στ’ αυτιά τους ακουγόταν ότι «το κράτος που θέλει να λέγεται Μακεδονία είναι δικό μας»! Είδαν κι έπαθαν οι διπλωμάτες της εποχής για να πείσουν τους ουδέτερους ότι δεν είχαμε επεκτατικές βλέψεις…

Αφήστε το άλλο, το ακόμα πιο γραφικό… Χιλιάδες τα πανό στο αλήστου μνήμης συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Κι έγραφε ένα «Η Μακεδονία είναι Ελληνική». Υπογραφή: «Σύλλογος Ποντίων η Νέα Τραπεζούντα»… Αλλο, πιο κάτω: «Κάτω τα χέρια από τη Μακεδονία… Σωματείο Μικρασιατών Νέου Μαρμαρά»… Αυτό κι αν ήταν γκάφα… Δηλαδή ζητούσαμε από κάποιους να αλλάξουν το όνομά τους, ενώ εμείς μέσω των… υπογραφών μας παραδεχόμασταν ότι εν πολλοίς ήλθαμε στην περιοχή (κι αλλάξαμε την εθνολογική της σύνθεση συντριπτικά υπέρ μας) πολύ αργότερα απ’ αυτούς! Αυτό κι αν έγινε αντικείμενο προπαγάνδας…

Βεβαίως ποιος πολιτικός να έβγαινε και να… κατηγορούσε το λαό επειδή βγήκε στο δρόμο; Ποιος θα είχε τα κότσια, ποιος θα άντεχε το πολιτικό κόστος; Κανένας. Ο απληροφόρητος και αφελής λαός, που κανένας δεν του είπε ποιο είναι το συμφέρον του, αλλά τον ώθησαν σε εθνικιστικές κορώνες που του γύρισαν εναντίον του στο τέλος, δέσμευσε τους πάντες. Γι’ αυτό ένα χρόνο αργότερα το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών έβγαλε αυτή την απόφαση, να μην δεχτεί κανένα όνομα Μακεδονία ή παράγωγό του. Ποιος θα τα βάλει με ένα εκατομμύριο στο δρόμο κι άλλα εννέα έτοιμα να βγουν στο δρόμο;

Και σα να μην έφτανε αυτό, κάναμε και το εμπάργκο… Οταν δηλαδή οι Σκοπιανοί αναγνωρίστηκαν και από τις ΗΠΑ (ως FYROM τότε), για… τιμωρία εμείς το παίξαμε σκληροί καουμπόιδες. Σου κόβω το φαϊ για να πεινάσεις και να υποταχθείς… Ετσι φάνηκε στη διεθνή κοινότητα αυτό. Χώρια που επισήμως είχαμε εμπάργκο και ανεπισήμως άνθιζε το λαθρεμπόριο, κυρίως στο πετρέλαιο. Περιουσίες ολόκληρες φτιάξανε μερικοί τότε… Ακόμα ένα χαρτί στα χέρια των Σκοπιανών, που έλεγαν σε όλο τον κόσμο «κοιτάξτε τον απλό λαό, τους επιχειρηματίες… ούτε αυτοί πιστεύουν την κυβέρνησή τους. Εμπάργκο κάνουν, αλλά κάτω από το τραπέζι μας προμηθεύουν… Αρα πιστεύουν ότι έχουμε δίκιο…».

Και μετά την ενδιάμεση συμφωνία του 1995 εμείς κοιμηθήκαμε πάλι τον ύπνο του δικαίου, και καλά με την… δέσμευση των Σκοπιανών ότι… κάπου,… κάποτε,…κάπως θα συζητήσουν το όνομα και με την σιγουριά του «βέτο» σε Ευρωπαϊκή Ενωση και ΝΑΤΟ, όπου κάποτε το γειτονικό μας κράτος θα θέλει να εισέλθει (όπως κι έγινε)… Και η μία χώρα μετά την άλλη αναγνώριζαν τα Σκόπια ως Μακεδονία, παρασυρόμενες από την προπαγάνδα των Σκοπιανών ότι «η απουσία ξεκάθαρης ονομασίας απειλεί τη σταθερότητα της περιοχής και υποδαυλίζει την αλλαγή συνόρων», σε μια περιοχή όπου κράτη γίνονται ανεξάρτητα (Μαυροβούνιο), άλλα βρίσκονται προ των πυλών να γίνουν ανεξάρτητα (Κόσοβο) και στα Σκόπια υπάρχει γερή αλβανική μειονότητα που ζητάει όλο και περισσότερα προνόμια…

Ετσι φτάσαμε ως εδώ. Ολα αυτά εσείς που ασχολείστε με το θέμα μάλλον θα τα’ χετε ξαναδιαβάσει. Αλλα έτσι ακριβώς, άλλα κάπως έτσι… Απαραίτητο το (πολύ μεγάλο) ιστορικό ξεκαθάρισμα για πω κι εγώ την ταπεινή μου άποψη για το τι μπορούμε να κάνουμε από εδώ και πέρα…

Κατ’ αρχάς, πρέπει να τους στηρίξουμε να μείνουν κράτος. Οχι μόνο γιατί μας συμφέρει οικονομικά, αλλά και γεωπολιτικά. Σε μια πιθανή διάλυση του κράτους αυτού η μικρότερη πιθανότητα (ευτυχώς ή δυστυχώς) είναι αυτή που περιέγραψε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος, δηλαδή να… επεκταθούν τα δικά μας σύνορα προς βορράν… Τίποτα δεν θα πάρουμε. Αντιθέτως θα πάρουν και οι Σέρβοι τα βόρεια, και οι Αλβανοί τα δυτικά και οι Βούλγαροι (ως πιο… στενοί συγγενείς) τα ανατολικά. Μας συμφέρει αυτό ή να έχουμε ένα ανεξάρτητο κράτος, το οποίο μπορούμε να ελέγχουμε οικονομικά;

Δεύτερον, να τους επιτρέψουμε να χρησιμοποιήσουν τον όρο Μακεδονία στο όνομά τους. Αν είναι «Βόρεια Μακεδονία», «Νέα Μακεδονία», «Σλαβική Μακεδονία», ακόμα καλύτερα. Αλλά και σκέτο «Μακεδονία» δεν θα’ ταν τραγωδία (επαναλαμβάνω, κατά την ταπεινότατη άποψή μου). Οπως στρώσαμε, κοιμηθήκαμε... Την υπόθεση αυτή την έχουμε χάσει. Ολος ο κόσμος πια Μακεδονία το λέει και μόνο μετά από δικές μας ενοχλήσεις σε διάφορες διεθνείς συναντήσεις το λένε FYROM. Και γελάνε μετά. Η το φτιάχνουν FYRO Macedonia, για να’ ναι όλοι ευχαριστημένοι. Θεωρώ απίθανο να δεχτούν οι Σκοπιανοί να αλλάξουν όνομα ή να πιεστούν να το αλλάξουν. Είναι ήδη έτοιμη η ντρίμπλα για την είσοδό τους σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. (ως FYROM) ώστε να μην ενεργοποιηθεί το δικό μας βέτο. Μέχρι να… υποκύψουν στο «λέγε, λέγε το κοπέλι» και τα υπόλοιπα μέλη του ΟΗΕ, να αναγνωρίσουν το κράτος ως «Μακεδονία» και να τελειώσει το παραμύθι, να βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων και μετά να κλαίμε και να οδυρόμαστε…

Τρίτον, πρέπει να κατανοήσουμε εμείς οι ίδιοι καλά το εξής. Το πρόβλημα δεν είναι η «Μακεδονία», το πρόβλημα είναι οι «Μακεδόνες». Την περιοχή αυτή των Σκοπίων κι εμείς ως Μακεδονία τη δεχτήκαμε επί έναν αιώνα (αφού γράφουμε στις ιστορίες μας ότι… διαιρέθηκε η Μακεδονία κι εμείς πήραμε το 51%, δηλαδή τη μισή μόνο και την αναγνωρίζαμε για 46 χρόνια ως ομόσπονδο κράτος της Γιουγκοσλαβίας χωρίς αντίρρηση), οπότε οφείλουμε να… λουστούμε το λάθος μας. Προσωπικά το δικό μου πρόβλημα δεν είναι να λέγεται «Μακεδονία» το διπλανό μου κράτος, αλλά να λέγεται «Μακεδόνας» ο υπήκοός του. Δηλαδή να λέει ότι κατάγεται από τον Φίλιππο, να χρησιμοποιεί το αεροδρόμιο «Μέγας Αλέξανδρος» των Σκοπίων, να εφευρίσκει «μακεδονικές» μειονότητες στην Ελλάδα… Με λίγα λόγια να μου παίρνει κομμάτια της δικής μου ιστορίας και να τα κάνει δικά του.

Τι; Πώς; Οπως λέγεται κάθε χώρα, έτσι λέγεται κι ο λαός της; Και στην Ολλανδία τους λένε Ολλανδούς και στη Δανία, Δανούς, και στη Σουηδία, Σουηδούς; Μάλλον δεν τα ξέρετε καλά τα πράγματα. Πηγαίνετε π.χ. στη Μπαστιά της Κορσικής και πέστε σ’ έναν περαστικό «πολύ χαίρομαι που σε γνωρίζω, Γάλλε». Αν γλυτώσετε το ξύλο είστε τυχεροί… Η Κορσική είναι μέρος της Γαλλίας, αλλά οι κάτοικοί της δεν θέλουν να λέγονται Γάλλοι… Ούτε οι Βέλγοι έχουν ενιαία εθνική συνείδηση, είναι Φλαμανδοί και Βαλώνοι. Ούτε καν οι… Βρετανοί που ζουν στη Βρετανία, αυτοί είναι Αγγλοι, Σκωτσέζοι, Ουαλοί… Για να μην πάμε στις «τεχνητές» χώρες της Αφρικής, όπου ο χαρακτηρισμός «Καμερουνέζος» και «Νιγηριανός» π.χ. προκαλούν γέλια στους υπηκόους, αφού κανείς δεν αισθάνεται ότι υπάρχει Καμερουνέζικο «έθνος». Ούτε να πάμε στους Βάσκους και τους Καταλανούς της Ισπανίας… Αλλά, για να μην πάμε μακριά, για να’ χουμε καλό ρώτημα, οι αλβανικής καταγωγής και γλώσσας κάτοικοι των Σκοπίων πώς λέγονται; Μακεδόνες; Οχι βέβαια… Αλβανοί λέγονται, γιατί αυτό είναι. Αρα η «Μακεδονία» δεν ταυτίζεται με τους «Μακεδόνες»…

Μακεδονία, λοιπόν, έστω… σκέτο, το κράτος. Ο υπήκοος, όμως, σε καμία περίπτωση… «Μακεδόνας». Για να τον στηρίξω, θα αναγνωρίσω ότι… κάπως πρέπει να λέγεται. Ούτε Βούλγαρο θα τον πω, ούτε Σέρβο, ούτε απροσδιόριστα «Σλάβο» (γιατί Σλάβοι είναι και οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι και οι Κροάτες και οι Σλοβένοι και οι Ρώσοι, μέχρι και οι… Τσέχοι). Αντε, να δεχτώ ότι επειδή έχει και μια παρουσία αιώνων στην περιοχή, όπως έχω κι εγώ ως Ελληνας, δικαιούται να ταυτιστεί κάπως με το μέρος. Μια σλαβική οικογένεια των Σκοπίων που ζει στην περιοχή τρεις αιώνες και δεν θέλει να λέγεται ούτε βουλγαρική, ούτε σέρβικη, πώς λέγεται; Θέλετε τη δική μου (αυστηρώς προσωπική) πρόταση: «Σλαβομακεδονική» ή «νεομακεδονική».

Τι πετυχαίνω μ’ αυτό; Αυτομάτως απογυμνώνονται οι Σκοπιανοί από αυτή την ηλίθια προπαγάνδα περί… απογόνων του Φιλίππου, την οποία ούτε και οι ίδιοι πιστεύουν καλά καλά… Η δική τους πρεμούρα είναι να βρουν ένα όνομα, που θα τους ξεχωρίζει από τους γείτονές τους, για να διατηρήσουν το κράτος τους. Με την έννοια ότι πολλές φορές ο τόπος γέννησε λαό και όχι ο λαός τον τόπο, μπορούμε - καλή τη πίστη - να δεχτούμε ότι τα τελευταία 50-60 χρόνια φτιάχτηκε το έθνος των Σλαβομακεδόνων ή Νεομακεδόνων στην περιοχή εκείνη. Αρκεί να σταματήσουν τις βλακείες περί Μεγάλου Αλεξάνδρου, από τον οποίο αυτοί (ως σλαβικοί πληθυσμοί) ήλθαν στην περιοχή 1.000 χρόνια αργότερα…

Δεν το δέχονται αυτό οι Σκοπιανοί (και το πιο προφανές είναι ότι… δεν θα το δεχτούν, αφού νιώθουν τώρα δυνατοί); Τους ξεφτιλίζω. Ολοι οι πρέσβεις και πρόξενοι όπου γης αναλαμβάνουν να αποκαταστήσουν την αλήθεια. Με συνέδρια, με διαλέξεις, με προσωπικές επαφές… Αργήσαμε, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να δείξουμε την αλήθεια. Αλλο ένας λαός που ψάχνει εναγωνίως ταυτότητα και εθνική συνοχή για το κράτος του και θα τον βοηθήσω γιατί με συμφέρει κι άλλο ένας σφετεριστής, που επειδή δεν έχει δική του ιστορία να παίρνει τη δική μου.

Επιθετική πολιτική με βάση την ιστορία. Ποιοι ήταν οι αρχαίοι Μακεδόνες, πότε έφτασαν οι Σλάβοι, ποιες οι διαφορές τους… Πράγματα που κι ένα μικρό παιδάκι θα καταλάβει. Να εμφανιστούμε επιτέλους εμείς ως οι θιγμένοι της ιστορίας, όχι ως οι δυνατοί που προσπαθούν να επιβάλουν ονόματα επειδή έτσι τους αρέσει.

Κι ένα τελευταίο (ουφ…). Να τελειώνει μια και καλή η ιστορία περί… «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα. Φοβόμαστε κάτι και δεν κάνουμε κανονική απογραφή; Οσο δεν κάνουμε δίνουμε το πάτημα σε κάποιους τυπάρες εντός Ελλάδας να επικαλούνται ανύπαρκτες «μακεδονικές» μειονότητες. Κι επειδή δεν υπάρχουν αριθμοί να τις προσδιορίσουν, να τις διογκώνουν κατά το δοκούν… Τι κι αν το «Ουράνιο Τόξο», το επίσημο κόμμα της «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα, δεν στηρίχθηκε παρά από μερικές εκατοντάδες όποτε πήρε μέρος σε εκλογές; Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι να λένε για… καταπίεση, για… φόβο αντιποίνων κάθε φορά που κάποιος δηλώνει «Μακεδόνας»… Μέχρι να τους παρουσιαστούν επίσημα στοιχεία, εγκεκριμένα μέχρι κι από το Helsinki Watch, για να τους βουλώσουν για πάντα το στόμα…'

@manosk

Πολύ καλό το άρθρο, περιληπτικό και κατατοπιστικότατο.

οι τυπαδες θεωρουν πως ειναι απογονοι των μακεδονων, επειδη ζουν στην ευρυτερη περιοχη, και οτι απλως εχουν υιοθετησει μια σλαβικη γλωσσα.
αυτο εγω το θεωρω δικαιωμα τους, αν και αρκετα ρατσιστικο απο μερους τους. (το να εχεις αναγκη για μια τετοια συνδεση με το παρελθον δειχνει φοβερη ανασφαλεια για το ειναι σου, και μια αναζητηση αποδειξης/ υπονοιας για δηθεν ανωτεροτητα του λαου σου)
αν το θεμα περιοριζοταν εκει, προσωπικα καθολου δεν θα με ενδιεφερε, καθως θα κερδιζαν μονο τη λυπηση μου γι'αυτη τους την αναγκη να βρουν κατι να πιαστουν.

ομως, κανοντας κινησεις οπως το να ονομασουν το αεροδρομιο τους 'μεγας αλεξανδρος', εκτος απ'οτι προκαλουν καθως μιλαμε για ενα προσωπο που η ελληνικοτητα του δεν μπορει να αμφισβητηθει, δειχνουν, εκτος απ'την αλλαζονεια τους, πως ειναι ετοιμοι να διεκδικησουν οσα περισσοτερα μπορουν. και φυσικα δεν μιλαω για εδαφη, δεν πιστευω καθολου πως εχουν τετοιες βλεψεις. το παιχνιδι που παιζεται ειναι παιχνιδι προπαγανδας, καθαρα ορμωμενο απ'το αισθημα της αυτοσυντηρησης. αλλα απο την αλλαζονεια τους, θα φερουν ενταση αντι για ηρεμια (που θα τους χρειαστει, με την τεραστια αλβανικη μειονοτητα) και πολυ φοβαμαι οτι θα χασουν ακομα και αυτα που εχουν κερδισει.

Ο χρήστης skye έγραψε:
...και φυσικα δεν μιλαω για εδαφη, δεν πιστευω καθολου πως εχουν τετοιες βλεψεις.

Δεν μπορείς να αποκλείσεις τίποτα. Βάζω στοίχημα κανένας Σέρβος δεν θα σου έλεγε 50 χρόνια πριν ότι θα'ρχόταν μια μέρα που το Κόσοβο (που το θεωρούν εθνική κοιτίδα τους) θα ανεξαρτητοποιούταν με την βια και οι Σέρβοι θα γινόταν πρόσφυγες στην πατρίδα τους. Προσέχεις για να έχεις.

Ο χρήστης skye έγραψε:
...και φυσικα δεν μιλαω για εδαφη, δεν πιστευω καθολου πως εχουν τετοιες βλεψεις.

Δεν εχουν βλεψεις, επειδη δεν μπορουνε... Αν μπορουσαν δεν θα χανανε την ευκαιρια.
Παντως μας πιανουν μαλακες παντοιοτροπως! Στρατιωτικο υλικο (ελικοπτερα, τεθωρακισμενα, κλπ) που τους ειχαμε δωρισει (κατοπιν αιτησης τους) για την ασφαλεια και σταθεροτητα της περιοχης τους οι 'κυριοι' τα πουλησανε!!! και μαλιστα χωρις την δικη μας αδεια (αδεια του κατασκευαστη)

Ο χρήστης skye έγραψε:
οι τυπαδες θεωρουν πως ειναι απογονοι των μακεδονων, επειδη ζουν στην ευρυτερη περιοχη, και οτι απλως εχουν υιοθετησει μια σλαβικη γλωσσα.
αυτο εγω το θεωρω δικαιωμα τους, αν και αρκετα ρατσιστικο απο μερους τους. (το να εχεις αναγκη για μια τετοια συνδεση με το παρελθον δειχνει φοβερη ανασφαλεια για το ειναι σου, και μια αναζητηση αποδειξης/ υπονοιας για δηθεν ανωτεροτητα του λαου σου)
αν το θεμα περιοριζοταν εκει, προσωπικα καθολου δεν θα με ενδιεφερε, καθως θα κερδιζαν μονο τη λυπηση μου γι'αυτη τους την αναγκη να βρουν κατι να πιαστουν.

και εμείς είμαστε απευθείας απόγονοι των αρχαίων ελλήνων

Πολιτισμικά, ναι, είμαστε απόγονοι. Όπως και οι Αιγύπτιοι, οι Ιταλοί των Ρωμαίων, οι Ινδοί κλπ. Οι Οθωμανοί δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν απόγονοι των Ελλήνων γιατί έχουν διαφορετική γλώσσα [μεταξύ αρκετών άλλων διαφορών] - το σημαντικότερο: ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ να θεωρηθούν απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, δεν το επιδιώκουν. Οι Έλληνες του 800 μΧ ήταν επίσης απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων κι ας είχε μεταβληθεί η γλώσσα τους και η θρησκεία τους.

Και γενετικά. Οι αρχαίοι Έλληνες, όπως και οι Ρωμαίοι και οι Ίβηρες, ανήκαν στη μεσογειακή φυλή, στην οποίαν ανήκουμε κι εμείς και οι Ιταλοί και οι Ισπανοί. Και στα δυτικά παράλια της Τουρκίας η μεσογειακή φυλή έχει επικρατήσει, καθαρά λόγω πληθυσμιακής υπεροχής του κατακτημένου στοιχείου.

Ο χρήστης j.marr έγραψε:

και εμείς είμαστε απευθείας απόγονοι των αρχαίων ελλήνων

κοιτα 'φυλετικη καθαροτητα' προφανως ουδεποτε υπηρξε στην ιστορια της ανθρωποτητας, και η ελλαδα δεν μπορει να ειναι εξαιρεση. ομως, πολιτισμικα εχουμε διατηρησει πολλα πραγματα απ'τα αρχαιοελληνικα χρονια (τη γλωσσα, καποιες διατροφικες συνηθειες κοκ). προφανως δεχτηκε επιρροες ο ελληνισμος και αυτο μονο θετικο μπορει να ειναι.
η 'μαγκια' ενος οποιουδηποτε στοιχειου κουλτουρας/πολιτισμου ειναι το να μπορει να απορροφησει θετικα πραγματα απο αλλες κουλτουρες, να διαγραψει και να αντικαταστησει τα αχρηστα δικα της (πχ στη γλωσσα, ο αχρηστος δυικος αριθμος κ.α), ενω ταυτοχρονα να μη χασει την ταυτοτητα της, ωστε να παραμεινει ζωντανο.
επισης, αυτο που εγραψα:

καθως θα κερδιζαν μονο τη λυπηση μου γι'αυτη τους την αναγκη να βρουν κατι να πιαστουν.

να εισαι σιγουρος πως αν το πιστευω μια για τους σκοπιανους, για τους αντιστοιχους ελληνες το πιστευω 10, καθως υποτιθεται θα επρεπε να ειμαστε πιο μπροστα απ'αυτους, και λιγοτερο ανασφαλεις, ωστε να μην εχουμε αναγκη καποιο τετοιο συνδρομο (κομπλεξ) δηθεν ανωτεροτητας (πχ, οτι ειμαστε ντε κ καλα βιολογικα απογονοι του σωκρατη ή του περικλη).
εξ'αλλου, οταν ειμαστε οπως ειμαστε (= οχι και τιποτα ιδιαιτερο, φτανει μια βολτα στην αθηνα για να δεις 'ελληνικη' κουλτουρα), ΔΕΚΑΡΑ δεν θα εδινα για το αν ειμαστε οντως απογονοι αυτων των σοφων ανδρων

Πολιτισμικά, ναι, είμαστε απόγονοι. Όπως και οι Αιγύπτιοι, οι Ιταλοί των Ρωμαίων, οι Ινδοί κλπ. Οι Οθωμανοί δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν απόγονοι των Ελλήνων γιατί έχουν διαφορετική γλώσσα [μεταξύ αρκετών άλλων διαφορών]

οι αιγυπτιοι εχουν χασει τελειως τη γλωσσα τους, μιλουν αραβικα. αυτο ειναι αρκετα σημαντικο, καθως η γλωσσα τους, η κυρια μορφη εκφρασης ενος λαου, δεν 'βελτιωθηκε', αλλα αλλαξε τελειως. πολλοι τουρκοι παντως βιολογικα ειναι απογονοι ελληνων (κ αλβανων κ σλαβων), λογω του παιδομαζωματος και των διαφυλετικων γαμων. γι'αυτο και στην τουρκια υπαρχουν απο τυπαδες που φαινονται φουλ κινεζοι μεχρι ξανθοι γαλανοματες. φυσικα ολοι ειναι τουρκοι, αφου εχουν υιοθετησει την τουρκικη κουλτουρα.

Και γενετικά. Οι αρχαίοι Έλληνες, όπως και οι Ρωμαίοι και οι Ίβηρες, ανήκαν στη μεσογειακή φυλή, στην οποίαν ανήκουμε κι εμείς και οι Ιταλοί και οι Ισπανοί. Και στα δυτικά παράλια της Τουρκίας η μεσογειακή φυλή έχει επικρατήσει, καθαρά λόγω πληθυσμιακής υπεροχής του κατακτημένου στοιχείου.

τωρα συγνωμη αλλα το πιστευεις αυτο που λες;
πρωτα απ'ολα ουτε καν οι αρχαιοι ελληνες δεν προερχονταν απο εναν μονο τυπο. υπηρχαν απο σκουροχρωμοι μελαχροινοι μεχρι καταξανθοι με γαλανα ματια. οσοι περασαν απο εδω βιασανε/πηρανε γυναικες οι οποιες, πολλες απ'αυτες, γουσταρανε μαλιστα
μην ειστε ανοητοι γαμωτο
σκεφτειτε οτι 10 τουρκοι στην ελλαδα το 1480 σημερα μπορει να εχουν εκατονταδες χιλιαδες απογονους

Γενικά μιλάω. Έχουμε παρόμοια χαρακτηριστικά με τους αρχαίους κατοίκους της λεκάνης της Μεσογείου, δεν καταλήξαμε να μοιάζουμε με κατοίκους εντελώς άλλης περιοχής του πλανήτη. Ούτε Σουηδοί γίναμε ούτε ερυθρόδερμοι. Άλλωστε, λένε ότι οι επιμειξίες - είτε από γάμους είτε από βιασμούς - δεν έχουν τελικά στο ΣΥΝΟΛΟ τόσο τρελλά μεγάλη επιρροή. Οι θεωρίες του Φαλμεράγιερ δεν ισχύουν.

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Γενικά μιλάω. Έχουμε παρόμοια χαρακτηριστικά με τους αρχαίους κατοίκους της λεκάνης της Μεσογείου, δεν καταλήξαμε να μοιάζουμε με κατοίκους εντελώς άλλης περιοχής του πλανήτη. Ούτε Σουηδοί γίναμε ούτε ερυθρόδερμοι. Άλλωστε, λένε ότι οι επιμειξίες - είτε από γάμους είτε από βιασμούς - δεν έχουν τελικά στο ΣΥΝΟΛΟ τόσο τρελλά μεγάλη επιρροή. Οι θεωρίες του Φαλμεράγιερ δεν ισχύουν.

ιντα λες μπρε συ; ποιος φαλμεραγιερ;
εδω σου λεω απλα πραγματα κ εσυ πας στον αλλο ακραιο..
λογικο ειναι να μην εχουμε χαρακτηριστικα κατοικων καποιας μακρυνης περιοχης, αφου οι λαοι που αναμιχθηκαμε ηταν σχετικα κοντα στα δικα μας χαρακτηριστικα ετσι κ αλλιως..

δεν καταλαβαινω ομως, τοσο πολυ σας χαλαει η ιδεα οτι καποιος προγονος σας ισως ηταν ιλλυριο-τουρκο-μογγολο-σλαβο-ιταλο-αραβας;

Ο χρήστης skye έγραψε:
δεν καταλαβαινω ομως, τοσο πολυ σας χαλαει η ιδεα οτι καποιος προγονος σας ισως ηταν ιλλυριο-τουρκο-μογγολο-σλαβο-ιταλο-αραβας;

Δεν έχει καμμία σημασία. Δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο να ψάχνουμε το 'pedigree' των ανθρώπων. Εγώ απλώς σου εξήγησα ότι, αφού το κυρίαρχο πληθυσμιακό στοιχείο στη λεκάνη της Μεσογείου ήταν πάντα η μεσογειακή φυλή, λογικό ήταν η επιρροή των επιμειξιών να μην ήταν τόσο μεγάλη ώστε να κάνει τους πληθυσμούς των χωρών της Μεσογείου αγνώριστους. Αυτό άλλωστε ισχύει και σε άλλες περιοχές.

Τι είναι η 'μεσογειακή φυλή';