maxmara
Βγάλτε τον από αυτό τον ρυθμό, αλλιώς στ' αλήθεια την κάτσατε.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Έλα όποτε θέλεις, δεν υπάρχουν δένδρα πλέον.

Koyk, τι θα γίνει με το ban του κυρίου?

Ο χρήστης KP61 έγραψε:
..............................
οταν ομως σταματησε να ξυπναει το βραδυ μονη της, ξυπνουσα μονος δυο και τρεις φορες ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ και πηγαινα απο πανω της να δω....αν αναπνεει....

μηπως περναγα κατι που δεν ηξερα?

Εγω ξυπναω ακομα,για να δω αν ο κανακαρης εχει γυρισει σπιτι Αστα, τα βασανα δεν εχουν τελειωμο.

Ο χρήστης KP61 έγραψε:

O γιός μου είναι πλέον 6+ μηνών και έχει ήδη άποψη .

Το βρίσκει τώρα πολύ χαριτωμένο να ξυπνάει στις 04:30 και να θέλει φαγητό, παιχνίδι, κτλ. Η μητέρα του και εγώ δεν το βρίσκουμε καθόλου χαριτωμένο όμως!

Του δίνω διορία αυτή την εβδομάδα αλλά την επόμενη θα εισηγηθώ να το αγνοήσουμε και...να δούμε αντίδραση.

Πως το βλέπετε?

Θα εξακολουθεις να ξυπνας στις 4.30 π.μ.
Ηθελα να'ξερα που βρισκουν τοσο πεισμα!!!!(κληρονομικο απο τη μανα τους,αλλα μη το διαδιδεις.)

μεχρι και την πρωτη χρονια του παιδικου σταθμου, νομιζα οτι θα ειναι μονιμος ξενυχτης η δικια μας
με την κουραση ομως και τις δραστηριοτητες που γινονταν εφαρμοστηκε προγραμμα 9-9.30 υπνο

βεβαια το ωραιο ειναι πως στην διαρκεια του θηλασμου, που ηταν και μεγαλη, ξυπνουσαμε και οι δυο μαζι παροτι εγω συνηθως κοιμαμαι σαν να πεφτω σε ληθαργο
οταν ομως σταματησε να ξυπναει το βραδυ μονη της, ξυπνουσα μονος δυο και τρεις φορες ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ και πηγαινα απο πανω της να δω....αν αναπνεει....

μηπως περναγα κατι που δεν ηξερα?

Ακόμα με κοροϊδεύουν στο σπίτι που το κάνω!!!....

Ο χρήστης Kid έγραψε:

Έλα όποτε θέλεις, δεν υπάρχουν δένδρα πλέον.

Koyk, τι θα γίνει με το ban του κυρίου?

Άστον, έχει άλλα βάσανα: Αντιγράφει τον Φιλιππίδη. Και σε ρωτάω: Θα τον ήθελες για πεθερό;

Όχι βέβαια, είπαμε, αντί να μεγαλώνω μικραίνω, αλλά δεν χαζεύω κιόλας.

Πωπω, ούτε να το φαντάζομαι δεν θέλω.. Απαπα.

Ο χρήστης DAP έγραψε:

..............................
οταν ομως σταματησε να ξυπναει το βραδυ μονη της, ξυπνουσα μονος δυο και τρεις φορες ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ και πηγαινα απο πανω της να δω....αν αναπνεει....

μηπως περναγα κατι που δεν ηξερα?

Εγω ξυπναω ακομα,για να δω αν ο κανακαρης εχει γυρισει σπιτι Αστα, τα βασανα δεν εχουν τελειωμο.

DAP
ξερεις στην αρχη αισθανομουν καπως ασχημα(περιεργα) που το εκανα και δεν το ελεγα πιο εξω
νομιζα οτι δεν ηταν φυσιολογικο

και να φανταστεις οτι μεχρι να γεννηθει η μικρη ημουν πολυ μεγαλος γαιδαρος
νομιζω οτι με την γεννηση του μικρου αλλαζει και η ματια σου για τον κοσμο, τα πραγματα, τα υλικα και οτι συμβαινει γυρω σου!
δεν τολμω να λογοφερω με καποιον μηπως και με δει η με ακουσει η μικρη
προσεχω στο πως θα μιλησω και στο τι θα κανω μηπως και μετα με παπαγαλισει

Ο χρήστης ililias έγραψε:

Έλα όποτε θέλεις, δεν υπάρχουν δένδρα πλέον.

Koyk, τι θα γίνει με το ban του κυρίου?

Άστον, έχει άλλα βάσανα: Αντιγράφει τον Φιλιππίδη. Και σε ρωτάω: Θα τον ήθελες για πεθερό;

Γιατί ρε? Επειδή είμαι υπέρ των καθαρών λύσεων?!

Ο χρήστης DAP έγραψε:

O γιός μου είναι πλέον 6+ μηνών και έχει ήδη άποψη .

Το βρίσκει τώρα πολύ χαριτωμένο να ξυπνάει στις 04:30 και να θέλει φαγητό, παιχνίδι, κτλ. Η μητέρα του και εγώ δεν το βρίσκουμε καθόλου χαριτωμένο όμως!

Του δίνω διορία αυτή την εβδομάδα αλλά την επόμενη θα εισηγηθώ να το αγνοήσουμε και...να δούμε αντίδραση.

Πως το βλέπετε?

Θα εξακολουθεις να ξυπνας στις 4.30 π.μ.
Ηθελα να'ξερα που βρισκουν τοσο πεισμα!!!!(κληρονομικο απο τη μανα τους,αλλα μη το διαδιδεις.)

O δικός μας είναι στυγνός εκβιαστής. Ενώ προσπαθούμε να τον βάλουμε σε πρόγραμμα (ευτυχώς έχει κόψει τα απανωτά ξυπνήματα το βράδυ, ξυπνάει μόνο μία φορά για τάισμα και αμέσως ξεραίνεται), αν δεν αισθανθεί ότι κοιμάται κοντά μας αρνείται να ησυχάσει. Χτες το βράδυ από τις 10 κοιμόταν πέντε λεπτά και ξυπνούσε αμέσως μόλις καταλάβαινε ότι ήταν μόνος στο κρεβάτι. Στις 12, όταν τον πήρα τελευταία φορά αγκαλιά και τον έβαλα δίπλα στη μητέρα του, αμέσως ησύχασε και το πήγε σερί μέχρι το πρωί. Ρε γμτ, μας δουλεύουν τα άτιμα, κι εμείς το φχαριστιόμαστε από πάνω.

Ευτυχώς νομίζω ότι του έχουμε δώσει να καταλάβει ότι όταν ξυπνάμε το βράδυ, μόνο τρώμε και δεν παίζουμε. Τάισμα στο απόλυτο σκοτάδι, νεκρική σιγή, και αμέσως μετά κατευθείαν στο κρεβάτι.

νομιζω οτι με την γεννηση του μικρου αλλαζει και η ματια σου για τον κοσμο, τα πραγματα, τα υλικα και οτι συμβαινει γυρω σου!

Συμφωνώ απόλυτα. Ειδικά σε θέματα καθημερινότητας, π.χ. δουλειά, βλέπω ότι έχει αλλάξει τελείως η οπτική μου. Παλιά αγχωνόμουν με το παραμικρό, μπορεί και να έβαζα τις φωνές πάνω στον πανικό της δουλειάς. Τώρα απλώς κοιτάζω τη φωτογραφία πάνω στο γραφείο μου και χαλαρώνω

KP61, όταν ήταν νεογέννητο το πρώτο μου, πρέπει να έκανα πάνω από 3 μήνες να κοιμηθώ ολόκληρο βράδυ. Δεν ξυπνούσε ούτε για φαγητό, αλλά εγώ εκεί, να δω αν αναπνέει.
Είχα κι ένα καθρεπτάκι και το έβαζα κάτω απ' τη μυτούλα της να δω αν θολώνει, για ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά.

Και τώρα όποτε σηκώνομαι το βράδυ, ή κατά τις 6 που σηκώνομαι έτσι κι αλλιώς, πηγαίνω και τα κοιτάζω, τα σκεπάζω, τα πιάνω να δω μήπως έχουν πυρετό...
Μόνο στην κόρη δεν πηγαίνω εδώ και μερικά χρόνια, μεγάλωσε βλέπεις και δεν θέλω. Θέλω, δλδ, αλλά νομίζω πως δεν πρέπει.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
KP61, όταν ήταν νεογέννητο το πρώτο μου, πρέπει να έκανα πάνω από 3 μήνες να κοιμηθώ ολόκληρο βράδυ. Δεν ξυπνούσε ούτε για φαγητό, αλλά εγώ εκεί, να δω αν αναπνέει.
Είχα κι ένα καθρεπτάκι και το έβαζα κάτω απ' τη μυτούλα της να δω αν θολώνει, για ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά.

Και τώρα όποτε σηκώνομαι το βράδυ, ή κατά τις 6 που σηκώνομαι έτσι κι αλλιώς, πηγαίνω και τα κοιτάζω, τα σκεπάζω, τα πιάνω να δω μήπως έχουν πυρετό...
Μόνο στην κόρη δεν πηγαίνω εδώ και μερικά χρόνια, μεγάλωσε βλέπεις και δεν θέλω. Θέλω, δλδ, αλλά νομίζω πως δεν πρέπει.

Ετσι, όλοι μας χαζομπαμπάδες! Και το απολαμβάνουμε!

Ο χρήστης tazz έγραψε:
....

Μην τον παίρνετε δίπλα σας όσο κι αν σας αρέσει! Θα σας καβαλήσει χοντρά! Εμείς σ'αυτό ήμασταν κάθετοι όσο κι αν μέσα μας κλαίγαμε. Όχι ύπνο στο κρεββάτι μας (εκτός από την εποχή των κολικών), σε δικό του κρεββάτι και δωμάτιο μετά τους δύο μήνες και ποτέ ύπνο με εμάς δίπλα! Και δούλεψε και στα τρία....

Ο χρήστης NIGA έγραψε:

....

Μην τον παίρνετε δίπλα σας όσο κι αν σας αρέσει! Θα σας καβαλήσει χοντρά! Εμείς σ'αυτό ήμασταν κάθετοι όσο κι αν μέσα μας κλαίγαμε. Όχι ύπνο στο κρεββάτι μας (εκτός από την εποχή των κολικών), σε δικό του κρεββάτι και δωμάτιο μετά τους δύο μήνες και ποτέ ύπνο με εμάς δίπλα! Και δούλεψε και στα τρία....

Το γνωρίζουμε, και μάλιστα αυτές τις μέρες σκεφτόμαστε να τον βάλουμε να κοιμηθεί βράδυ στο δωμάτιό του. Τα πρωινά, όταν δεν βγαίνει βόλτα με τη μαμά του, τα περνάει έτσι κι αλλιώς στο δωμάτιό του, για να αρχίσει να συνηθίζει.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
KP61, όταν ήταν νεογέννητο το πρώτο μου, πρέπει να έκανα πάνω από 3 μήνες να κοιμηθώ ολόκληρο βράδυ. Δεν ξυπνούσε ούτε για φαγητό, αλλά εγώ εκεί, να δω αν αναπνέει.
**Είχα κι ένα καθρεπτάκι και το έβαζα κάτω απ' τη μυτούλα της να δω αν θολώνει, για ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά. **
Και τώρα όποτε σηκώνομαι το βράδυ, ή κατά τις 6 που σηκώνομαι έτσι κι αλλιώς, πηγαίνω και τα κοιτάζω, τα σκεπάζω, τα πιάνω να δω μήπως έχουν πυρετό...
Μόνο στην κόρη δεν πηγαίνω εδώ και μερικά χρόνια, μεγάλωσε βλέπεις και δεν θέλω. Θέλω, δλδ, αλλά νομίζω πως δεν πρέπει.

γιαυτο και για διαφορα τετοια λεω και θα λεω οτι οποιος εχει την δυνατοτητα για δευτερο πρεπει οπωσδηποτε να το κανει

Εμένα μ' αρέσει να έχω το κρεβατάκι της δίπλα μας. Ειδικά αφού αρέσει και στην ίδια.
Ο απογονεΐσμός ας περιμένει λίγο, σε κάποια χρόνια θα τρώμε κλωτσιές όποτε πλησιάζουμε το χώρο ΤΗΣ. Οπότε....

ΥΓ: Nikoforos Zorbas rulez.

Βραδυνό ξύπνημα: μας συμβαίνει ένα περίεργο πράγμα: χωρίς να έχουμε συνεννοηθεί ποτέ με τη γυναίκα μου ο ένας από τους δύο πετάγεται επάνω στο παραμικρό κιχ κι ο άλλος δεν καταλαβαίνει τίποτε και κοιμάται του καλού καιρού. Δεν έχουμε καταλάβει πως γίνεται αυτό. Κάποιες νύχτες ακούω ακόμη κι ένα βογγητό ή ένα στριφογύρισμα στο κρεββάτι κάποιου παιδιού ή βήματα προς την τουαλέττα, άλλες νύχτες τίποτε. Και η γυναίκα μου αντίστροφα! Άλλες φορές τυχαίνει να σηκώνεται την μισή νύχτα ο ένας και την άλλη μισή ο άλλος και δεν το ξέρουμε. Ξυπνάμε το πρωί και λέμε: σηκώθηκα 4 φορές τη νύχτα! Κι εσύ; κι εγώ άλλες τόσες!

Τους τελευταίους 8 μήνες έχω ησυχάσει από τα βραδυνά ξυπνήματα. Πριν όμως είχα 4 χρόνια να κοιμηθώ όλο το βράδυ.

Το βραδινό ξύπνημα για άσχετες αιτίες, είναι άσχημη συνήθεια. Χρειάζεται υπομονή για να κοπεί. Πρώτος κανόνας είναι να μην ενδίδουμε σε αυτά που ζητάει το παιδί, τα παράλογα εννοώ (παιχνίδι, τηλεόραση κλπ κλπ). Συνήθως έκλεινα ότι φως υπήρχε ακόμη και το μικρό φωτάκι και ξάπλωνα λίγο μαζί με το παιδί και του έλεγα καμιά ιστοριούλα μέχρι να το πάρει ο ύπνος.

Ατάκα χθεσινή της κόρης μου.
Έχω σε μερικά φώτα στο σπίτι dimmer και ένα από αυτά ήταν πολύ χαμηλό. Ίσα που άναβε. Το βλέπει και λέει:

• Μπαμπά η λάμπα αυτή τελειώνει.

Λείπει η μαμά μας στο εξωτερικό και ο νεαρός με παρακαλάει...:
Μπαμπά να κοιμηθώ στο κρεβάτι σας σήμερα ?
Γιατί παιδάκι μου δεν σου αρέσει το δικό σου ?
Ε, τι όλο με την μαμά θα κοιμάσαι ???? (ευτυχώς, είναι μικρός ακόμα γιατί θα το έπαιρνα στραβά....)
Αυτός λοιπόν κοιμήθηκε στο κρεβάτι μας, αλλά εγώ κάθε τέταρτο ξυπνούσα για να τον σκεπάσω, να τον σπρώξω, να τον τσεκάρω γενικότερα.... (ζζζζζζζ....... νυστάζω.....)

Ο χρήστης stubos έγραψε:
Αυτός λοιπόν κοιμήθηκε στο κρεβάτι μας, αλλά εγώ κάθε τέταρτο ξυπνούσα για να τον σκεπάσω, να τον σπρώξω, να τον τσεκάρω γενικότερα.... (ζζζζζζζ....... νυστάζω.....)

Από κλωτσιές εντάξει; γλίτωσες;

Ο χρήστης NIGA έγραψε:

Αυτός λοιπόν κοιμήθηκε στο κρεβάτι μας, αλλά εγώ κάθε τέταρτο ξυπνούσα για να τον σκεπάσω, να τον σπρώξω, να τον τσεκάρω γενικότερα.... (ζζζζζζζ....... νυστάζω.....)

Από κλωτσιές εντάξει; γλίτωσες;

Αυτό υπονοούσα λέγοντας οτι τον έσπρωχνα ....