Ο χρήστης drdino έγραψε:
:ysterical:

My first teacher;

Don't let daddy know Cd 1

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Ως καθηγητής έχω μάθει να αγνοώ προκλητικά ντυσίματα, ακόμα και συμπεριφορές (:shifty:). Παρόλα αυτά, έχει υπάρξει περίπτωση που αναγκάστηκα να εξηγήσω σε πιτσιρίκα που μου ήρθε ντυμένη με hotpants και διχτυωτό καλσόν (:lipsealed:) ότι δεν είναι καλή ιδέα να έρχεται έτσι στο μάθημα μου.

Πριν η μετα το sex της το ειπες αυτο?

Χωρις πλακα εχουν χασει καθε ελενχο. Τελειωσα το σχολειο το 97 (και γεννηθηκα το 79 ) ξεκωλακια και πουτανακια υπηρχαν και τοτε....αλαλ οχι κα ιετσι οπως σημερα ρε παιδια. ΕΛΕΟΣ!

Μια βολτα στη γλυφαδα θα σας κανει να χασετε τα μαλλια σας τα αγορακια εινα ισα χλιμιτζουρες με μαλι σα να εινα ιαπλυτο 10 μερες (ενταξει πλυμενο ειναι, αλλα για πιο λογο να κανεις λουκ βρωμιαρη δλδ?) και τα κοριτσακια λες και ειναι ετοιμα να πεξουν (πρωταγωνηστησουν θα ελεγα) στην επομενη τσοντα 'Η μικρη μικρη παντρεψου η μικρη ξεπαρθενεψου' για ονομα δλδ....ασε που κοζαρουν τους 25+ χειροτερα απο οτι κοζαρει 45ρης παντρεμενος 20 χρονια με γυναικα φακλανα 25χρονο μοντελο!

Στα διαλα....αντε να κανεις κορη ρε πουστη μετα....

Σοβαρευτείτε κύριοι. Εγώ επιτελώ λειτούργημα.

Τελευταια φορα που το ακουσα αυτο ηταν απο την προεδρο των εκδηδωμενων γυναικων στην τηλεοραση.....τελικα αυτη η φραση ειναι καινουργια αργκο για το κανω σεξ?

[kouk mode]

[/kouk mode]

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:
Μια βολτα στη γλυφαδα θα σας κανει να χασετε τα μαλλια σας τα αγορακια εινα ισα χλιμιτζουρες με μαλι σα να εινα ιαπλυτο 10 μερες (ενταξει πλυμενο ειναι, αλλα για πιο λογο να κανεις λουκ βρωμιαρη δλδ?) και τα κοριτσακια λες και ειναι ετοιμα να πεξουν (πρωταγωνηστησουν θα ελεγα) στην επομενη τσοντα 'Η μικρη μικρη παντρεψου η μικρη ξεπαρθενεψου' για ονομα δλδ....ασε που κοζαρουν τους 25+ χειροτερα απο οτι κοζαρει 45ρης παντρεμενος 20 χρονια με γυναικα φακλανα 25χρονο μοντελο!

Σε Γλυφάδα-Κηφισιά χρόνια τώρα κυκλοφορούν έτσι τόσο τα αγοράκια, όσο και τα κοριτσάκια. Το θέμα είναι ότι η 'μόδα' εξαπλώνεται...

Ενταξει οταν εγω πηγαινα στην κηφισια και ειμουνα μαθητης, δεν ειχαμε τοσο τραγικα πραγματα.

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:
Ενταξει οταν εγω πηγαινα στην κηφισια και ειμουνα μαθητης, δεν ειχαμε τοσο τραγικα πραγματα.

Ήσουν μικρός 'σεμνός' και δεν τα πρόσεχες

Ρε δεν κραζω την νεολαια, ούτε το παιζω σωστος κλπ αλλα αλλο τα μακρια μαλλια τα σκουλαρικια τα σκισμενα τζιν κλπ που ειχαμε εμεις τοτε και αλλο να βγαινουν οι κοπελιτσες απο το σπιτι με τα μισα ρουχα!

Υπάρχει μια ψευτομαγκιά στη σημερινή νεολαία...

Ειδικά αυτή η μόδα περπατάω στη μέση του δρόμου και στα τέτοια μου όλα... μου έρχεται να κατέβω να αρχίσω να τα βαράω...

Φταίνε όμως και οι γονείς. Δεν λέω πως εμείς δεν κάναμε βλακείες και παλαβομάρες. Αλλά τα άτομα που είχαν ξεφύγει από κάθε έλεγχο ήταν κατά κανόνα παιδιά διαλυμένων οικογενειών ή παντελώς αδιάφορων(ή 'πολυάσχολων') γονιών. Αυτή η ελευθερία που υπάρχει σήμερα, το υφάκι και η συμπεριφορά σε αυτή την σχολική ηλικία, δεν υπήρχε ποτέ άλλοτε.

Που να δεισ σε 10 χρονια τι θα λεει η σημερινη νεολαιο για την τοτε νεολαια....

Να παρατήσει το laptop και να πάει στη συγκέντρωση του Αλαβάνου και του μπαρμπα-Τσίπρα.

(Έτσι, στο ξαφνικό, ενώ κινούμασταν με το αυτοκίνητο)
Παιδί: Μπαμπά, ο παππούς μας είναι ένα αστεράκι ψηλά στον ουρανό, έ;
Εγώ (ξαφνιασμένος): Εεεεε ννννναι.
Π: Και μας βλέπει πάντα, έ;
Ε: Ναί, και χαίρεται που είσαι τόσο καλό παιδάκι.
Σιγή. Κι ανακούφιση (για μένα). Αμ δε! Μετά από ένα λεπτό:
Π: Ξέρεις, ακούει κι αυτά που λέμε μέσα μας.
Ε: Ναι;
Π: Ναι. Και τον χαρουμενίζουμε.

Φτάσαμε σπίτι. Εγώ, λιώμα.

Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους σαν το μήλο το χάρτινο τις ελπίδες μας
Τα μικρά παιδιά, τα μικρά παιδιά
που μπερδεύουν τα λόγια τους
που μιλούν με νοήματα στα παιχνίδια τους
Μες σε κήπους και χώματα
Με λουλούδια ή λάσπη
Έναν κόσμο ζουν τα μικρά τον πιο όμορφο
Ένα φύλλο ή μια μέλισσα
Ένα τόπι ή μια βέργα
γίνονται αυτοκίνητα, χαρά κόσμος, ζωή
Δυο κουτιά σπίρτων γίνηκαν ο σταθμός και τα τρένα
που μπορούνε να φτάσουνε ως την άκρη της γης ...*

Ο χρήστης kouk έγραψε:
Δηλαδή εμείς που τελειώσαμε το '79 τι θα έπρεπε να πούμε?

εσείς πρέπει να δείτε αν θα αλλάξουν τα όρια ηλικίας με το ασφαλιστικό

Ο χρήστης coyote έγραψε:

Δηλαδή εμείς που τελειώσαμε το '79 τι θα έπρεπε να πούμε?

εσείς πρέπει να δείτε αν θα αλλάξουν τα όρια ηλικίας με το ασφαλιστικό

εμας δεν μας αφορα
αφορα αυτους που πρωτοεργαστηκαν μετα το 1983

ililias
Μια παρομοια (πολυ μεγαλυτερη σε διαρκεια) συζητηση με τη μεγαλη κορη μου, οταν πεθανε ο παππους της, ηταν απο τις πιο δυσκολες και συγκινητικες στιγμες στη ζωη μου, που δεν θα ξεχασω ποτε.
Ειναι απιστευτο το πως σκεφονται, απιστευτο...

Ο χρήστης ililias έγραψε:
(Έτσι, στο ξαφνικό, ενώ κινούμασταν με το αυτοκίνητο)
Παιδί: Μπαμπά, ο παππούς μας είναι ένα αστεράκι ψηλά στον ουρανό, έ;
Εγώ (ξαφνιασμένος): Εεεεε ννννναι.
Π: Και μας βλέπει πάντα, έ;

Παρόμοια συζήτηση με 'Φιλεναδίτσα' μου...

Ήταν πάρα πολύ δεμένη με ένα φίλο μας που σκοτώθηκε σε τροχαίο. Πώς θα της το πούμε-τί θα της πούμε, μεγάλο ερώτημα για μας, για το πώς θα αντιδράσει, αφού ήταν μόλις 7 ετών τότε...

Αποφασίζουμε και ξεκόβουμε τελείως σαν παρεάκι ωστε να μην αναζητήσει έναν μας συγκεκριμένα...

Μετά απο 1 χρονο ξαναβρισκόμαστε όλοι μαζί, και συνεχίζουμε να κάνουμε παρέα μέχρι σήμερα... Και περνάνε τα χρόνια, νομίζοντας οτι τον έχει ξεχάσει!

Πρίν μέρες, και καθώς λέγαμε κάτι για το τότε παρεάκι μας πετάει η μικρή (τώρα 11ετών) : 'Ο Δημήτρης έχει φύγει στην Γερμανία'...
Μείναμε όλοι με ανοικτό το στόμα...

Ρωτώντας ο ένας τον άλλο διαπιστώσαμε οτι κανείς δεν της έχει αναφέρει οτιδήποτε για τον Δημήτρη, πόσο μάλλον οτι έφυγε στην Γερμανία!!!

Πού το κατέβασε τώρα αυτό, αν το είδε στον ύπνο της (που εγώ αυτό υπολογίζω όσο 'μεταφυσικό' και αν ακούγεται), τί θυμάται και τί όχι... άβυσσος η ψυχή του παιδιού!

στεναχωρήθηκα τωρα...

Μπορεί να της είχε αναφέρει κάποτε για Γερμανία και να το συνδύασε έτσι