Ο χρήστης tel έγραψε:
O adelfos mou meta apo efta xronia xorise...(oristika)
O gamos tha ginotan se ligotero apo ena mina.
Eixan moirastei proskliseis,eixan etoimastei ta panta,eixe agorastei spiti ktl.....

ΑΟΥΤΣ!!!

http://www.4troxoi.gr/phpBB2/viewtopic.php?t=14010

Εχει άνοιξει συζήτηση στο link!

Μπορείτε να συνεχίσετε εκει!!!

Μεγάλε τι να σου πούμε τώρα εμείς; Προφανώς ο αδερφός σου είναι ο πιο αρμόδιος να απαντησει σε αυτήν την ερώτηση

Ο χρήστης tel έγραψε:
O adelfos mou meta apo efta xronia xorise...(oristika)
O gamos tha ginotan se ligotero apo ena mina.
Eixan moirastei proskliseis,eixan etoimastei ta panta,eixe agorastei spiti ktl.....
Akoyo tora teleytaia pollous na xorizoun sto para pente.
Telika ti ginetai??Giati teleytaia stigmh dialionte ta panta?Ti ftaiei?

Άστα, καλή δύναμη στον αδελφό σου.

Σε ότι αφορά το ερώτημά σου:

1. Οι γυναίκες είναι ανίκανες να διαχειριστούν την ελευθερία τους (σκέψης, επιλογών κ.λπ.)
   2 Οι άντρες είναι ανίκανοι να 'διαχειριστούν' τις γυναίκες (είναι τρομοκρατημένοι, αντιδρούν σπασμωδικά και συνήθως στα άκρα - ή πολύ 'λαπάδες' ή πολύ 'μάτσο').

Ζούμε με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή μπορούμε -τα δύο φύλα- να γίνουμε... συμβατοί!

Ως τότε, μία είναι η λύση: Χαλλλλλλαρά (και με ειλικρίνεια).

Ο χρήστης tel έγραψε:
H erothsh moy einai poly genikh.Polla zeugaria xorizoun liges meres prin to gamo..
Kala...teleytaia stigmi skeytontai oti den mporoyn na einai mazi??

Κοιτα πολλες φορες τα ζευγαρια παντρευονται λογω πιεσης του οικογενειακου περιβάλλοντος (τοσα χρονια ειστε μαζι, αντε ποτε κλπ) χωρις πραγματικα να το θελουν. Αν προσθεσεις σε αυτό οτι πολλα ζευγαρια που ειναι μαζι πολυ καιρο, ισως να μην ειναι ερωτευμενα πια και να μενουν μαζι λογω συνηθειας παίρνεις την απαντηση σου. Οταν ειναι να παντρευτεις συνειδητοποιεις οτι πλεον δεν ειναι μια απλη σχεση αλλα μια μεγαλη δεσμευση και εκει κανεις πισω οταν καταλαβεις οι δεν την θες αυτην την δεσμευση. Ειναι χαζο, αλλά ειναι καλυτερο απο το να παντρευτεις και να χωρισεις στον ενα χρόνο!

Ο αδερφος σου γιατι χωρισε ομως? Εσυ ισως να ξερεις καλυτερα τις αιτειες για μια τετοια αποφαση απο οτι εμεις.

Ο χρήστης Funis έγραψε:

Κοιτα πολλες φορες τα ζευγαρια παντρευονται λογω πιεσης του οικογενειακου περιβάλλοντος (τοσα χρονια ειστε μαζι, αντε ποτε κλπ) χωρις πραγματικα να το θελουν. Αν προσθεσεις σε αυτό οτι πολλα ζευγαρια που ειναι μαζι πολυ καιρο, ισως να μην ειναι ερωτευμενα πια και να μενουν μαζι λογω συνηθειας παίρνεις την απαντηση σου. Οταν ειναι να παντρευτεις συνειδητοποιεις οτι πλεον δεν ειναι μια απλη σχεση αλλα μια μεγαλη δεσμευση και εκει κανεις πισω οταν καταλαβεις οι δεν την θες αυτην την δεσμευση. Ειναι χαζο, αλλά ειναι καλυτερο απο το να παντρευτεις και να χωρισεις στον ενα χρόνο!

Ο αδερφος σου γιατι χωρισε ομως? Εσυ ισως να ξερεις καλυτερα τις αιτειες για μια τετοια αποφαση απο οτι εμεις.

Συμφωνώ. Την τελευταία στιγμή συνειδητοποιείς τι πας να κάνεις και κάποιοι καταλαβαίνουν ότι δεν είναι και ό,τι καλύτερο...

Oπως είχε πεί και ενας σοφός, καλύτερα να διορθώνεις αργοπορημένα ενα λάθος παρά να μη το διορθώνεις καθόλου

Ο χρήστης IKE έγραψε:
Oπως είχε πεί και ενας σοφός, καλύτερα να διορθώνεις αργοπορημένα ενα λάθος παρά να μη το διορθώνεις καθόλου

Αργοπορημένα μεν, έγκαιρα δε...
Καλύτερα λίγο αργοπορημένα παρά πολύ αργοπορημένα με χειρότερες συνέπειες απ' ότι τώρα.

Anyway, πιστεύω κι εγώ ότι τέτοιες αποφάσεις για γάμο πέρνονται κάτω από συνθήκες πίεσης (συνήθως), οικογενειακές, κοινωνικές, χρονικές κλπ παρά από πραγματική θέληση. Και είναι ευτύχημα να το καταλάβει κάποιος από τους δύο έστω και σε τέτοια στιγμή

Ο χρήστης kouk έγραψε:
http://www.4troxoi.gr/phpBB2/viewtopic.php?t=14010

Εχει άνοιξει συζήτηση στο link!

Μπορείτε να συνεχίσετε εκει!!!

'kouk' μάλλον πρέπει να γράφεις με κόκκινα γράμματα για να σε προσέξουν.

Ο χρήστης tazio έγραψε:

http://www.4troxoi.gr/phpBB2/viewtopic.php?t=14010

Εχει άνοιξει συζήτηση στο link!

Μπορείτε να συνεχίσετε εκει!!!

'kouk' μάλλον πρέπει να γράφεις με κόκκινα γράμματα για να σε προσέξουν.

Δεν ειναι οτι δεν το προσεξε ο κοσμος απλα νομιζω οτι συνεχιζουμε εδω για πιο εντονη συμπαρασταση στο φιλο μας.
Τωρα, για το γιατι εγινε/γινονται τετοια πραγματα;
Η απελευθερωση των γυναικων φταιει κυριως. Φταιει ο εγωισμος και των δυο. Δεν υπαρχει αμοιβαια κατανοηση απο τις δυο πλευρες ουτε αμοιβαιες υποχωρησεις. Υπαρχει ομως και αρκετη ανωριμοτητα...

ρε παιδιά τι καθόμαστε και αναλύουμε..
ούτε που ξέρουμε τα παιδιά..
δε μπορούμε να ξέρουμε και να μιλάμε, αν ήταν πχ απελευθερωμένη ή όχι (που διάβασα πιο πάνω).
Η ουσία είναι ότι σίγουρα καλύτερα που χωρίσανε πριν το γάμο.
Είμαι της άποψης ότι αν είναι να παντρευτείς (ντε και καλά ) πρέπει να γνωρίσεις τον άλλο, να μείνετε μάλιστα και ένα διάστημα μαζί.
Για μένα δεν υπάρχουν πολύπλοκα προβλήματα, όπως αναφέρονται πιο πάνω, επειδή ο κάθε άνθρωπος έχει τις ιδιαιτερότητές του, το θέμα είναι πώς θα ταιριάξει με τον άλλο. Δηλαδή, για μένα πάντα, όλα είναι θέμα επικοινωνίας. Αρκεί να υπάρχουν οι προϋποθέσεις, έτσι; Γιατί υπάρχει και η περίπτωση που κάποιος εκ των δύο, δε θέλει το γάμο, αλλά κάτι διαφορετικό (περιουσία κτλ)
Αυτάααα τα ολίγα

Συμφωνω με τον skye οτι δεν ξερουμε τις ακριβείς καταστάσεις....Οπως και συμφωνώ οτι σε πολλές περιπτώσεις ο γάμος ειναι αποτέλεσμα πίεσης του οικογενειακου περιβάλλοντος.....Κατι το οποιο το θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ....
Τον γάμο τον κάνει το ζευγάρι για το ζευγάρι αρχικά και μετα για όλους τους αλλους...
Σιχαινομαι τα κλισέ του στυλ να βαλουμε και την ταδε μουσική να χορεψει ο παππους, το ταδε φαγητο για τη θειτσα κοκ

Παντρευόμαστε για ΜΑΣ και όταν ΕΜΕΙΣ ειμαστε ετοιμοι

tel το μόνο που μπορώ να σου πω είναι οτι ο αδερφός σου σίγουρα θα χρειάζεται μια συμπαράσταση αυτό το διαστημα ( όπως και η παρολίγο γυναίκα του αλλά αυτό δεν μας αφορά αυτή τη στιγμή).

Καλύτερα που χώρισαν τώρα παρά μετά το γάμο και με ένα παιδί!!!

Και μια πρόβλεψη:
πιθανόν η παρολίγο γυναίκα του θα μείνει έγκυος και θα παντρευτεί μέσα στον επόμενο χρόνο με κάποιον άλλο
το έχω προσέξει σε παρα πολλές περιπτώσεις...
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως τις παντρευονται τόσο γρήγορα κάποιοι!!

Ο χρήστης zambia έγραψε:
συμφωνώ οτι σε πολλές περιπτώσεις ο γάμος ειναι αποτέλεσμα πίεσης του οικογενειακου περιβάλλοντος.....Κατι το οποιο το θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ....

Αν δεν γινοταν ετσι,ίσως τωρα να μην ειχαμε γεννηθεί εσύ κι εγω και να μιλάγαμε εδω.
Προσωπικα αρνουμαι να πιστέψω ότι όλοι όσοι παντρεύονται το κάνουν γιατι ειναι πληρως συνειδητοποιημένοι,εχουν αριστη σχεση με τον συντροφο τους κτλ

Εγω γεννήθηκα πριν απο 27 χρονια και τοτε τα πράγματα ηταν αλλιως!!! Αλλοι που είναι γεννημένοι παλιοτερα θα εχοθν και αυτοι να πουνε....Τοτε οι γυναικες, οι αντρες σκεφτονταν αλλιως...Υπηρχε βλεπεις και το θέμα της 'αποκαταστασης' στη μέση.....

Τωρα ποιος χοντροκομενος κυριος κανει τετοιες συζητησεις? ...Ας μην κοροιδευόμαστε

Οι δικοι μου παντως παντρεύτηκαν απο αγάπη και ερωτα και χωρίς κανενα μα κανενα πιεστικο μεσο κατι το οποιο το εχω σαν παραδειγμα μου

Συμφωνω παντως με το οτι πολλα ζευγαρια δεν ειναι συνειδητοποιημενα κλπ

Λοιπόν, να σας πω κι εγώ την πικρή μου εμπειρία; Οι γονείς μου παντρεύτηκαν ενώ την τελευταία στιγμή είδαν ότι δεν θα έπρεπε... Είχαν όμως μοιράσει προσκλήσεις κτλ και... έπρεπε για τα μάτια του κόσμου να γίνει. Τέλος πάντων, απ' το γάμο αυτό προέκυψαν 2 παιδιά, τα μόνα μάλλον θετικά αποτελέσματα (αλλά ακόμα κι αυτό αμφισβητείται καμια φορά, χεχεχε). Ο γάμος έληξε άδοξα επίσημα το 1995. Αλλά η αρχή του τέλους είχε μπει απ' την πρώτη κιόλας μέρα, το 1978...

Το ζουμί ποιο είναι; Ότι 17 χρόνια χάθηκαν και από τις δύο ζωές με αποτέλεσμα πολλές δυσάρεστες καταστάσεις να συμβούν ανάμεσα σε 4 ανθρώπους. Και αν ο ένας απ' τους δύο μπορείς να πεις ότι έχει αποκαταστήσει κάποια πράγματα στη ζωή του, ο άλλος έχει μείνει αποκλειστικά με την ευθύνη να μεγαλώσει 2 παιδιά μόνος και δεν του έχει μείνει τίποτα παραπάνω απ' τη δουλειά του. Και σκέφτομαι καμια φορά και ρωτάω, όση κι αν είναι η αγάπη της μάνας για τα παιδιά της, όση κ αν είναι η χαρά από την επιτυχία τους (σχετική κι αυτή πάντα) υπάρχει τίποτα που να αποκαθιστά μία χαμένη ζωή;

Όχι, αν ρωτήσετε εμένα! Γι' αυτό το λόγο, θεωρώ τον γονιό μου αυτό ήρωα, αλλά και πάλι, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι εξακολουθεί να μένει μόνος στα 56 του και η μόνη του απασχόληση να είναι η δουλειά.

Το post αυτό αναφέρεται στις χαμένες ζωές, στο βωμό ενός γάμου, μιας κοινωνικής χαζοιδέας που όλοι σχεδόν θεωρούν εκ των ουκ άνευ για την ολοκλήρωση της ζωής. Εγώ απλά πιστεύω ότι είναι καλύτερο η ισορροπία να αναζητάται αρχικά μέσα μας και αν τη βρούμε εκεί, τότε συζητάμε να τη μοιραστούμε παραπέρα.