Παλιό το νήμα, αλλά θα ήθελα να γράψω τη γνώμη μου, για μελλοντικό ενδιαφερόμενο.
Η συζήτηση - κριτική του συγκεκριμένου μοντέλου, περνά μέσα από τις εμπειρίες των διαφόρων ιδιοκτητών του. Κάτι το οποίο εν γένει δεν είναι διαχειρίσιμο ποσοτικά και ποιοτικά είναι η χρήση η οποία γίνεται από καθέναν εκ των ιδιοκτητών.
Η δική μου σχέση με το Punto Sporting, θυμίζει μερικές ερωτικές σχέσεις, που ενώ η μοιχεία, η βία και η ένταση διαδέχονται η μια την άλλη, για κάποιον - ίσως αδιευκρίνιστο - λόγο, το ζευγάρι συνεχίζει να είναι μαζί.
Από μια μικρή, δική μου, σχετική έρευνα, παίζει να βρίσκομαι στο Top 10 παγκοσμίως, ως προς τις βλάβες οχήματος και δεν είναι καθόλου υπερβολή. Τα γράφω εν τάχει:
Αλλαγή ηλεκτρικού μοτέρ τιμονιού, αλλαγή κολόνας, αλλαγή σασμάν δύο φορές, αλλαγή φλάντζας δύο φορές, κολλημένος θερμοστάτης, αμέτρητες διαρροές βαλβολίνης, αλλαγή εμβόλου συμπλέκτη, αλλαγή του σετ συμπλέκτη, αλλαγή πίνακα οργάνων, αλλαγή γρύλων παραθύρων, σπασμένη ντίζα κιβωτίου, αλλαγή κοντέρ, αλλαγή εξάτμισης μετά καταλύτη, αλλαγή ψυγείου ψύξης κινητήρα λόγω υπερβολικής σκουριάς, τρύπες σε σωληνάκια του κυκλώματος ψύξης, αμέτρητα βραχυκυκλώματα σε εμπρός και πίσω φανάρια, χαλασμένο air-condition (διαρροή του φρέον) που δεν επιδιόρθωσα ποτέ για προφανείς λόγους και πολλά ακόμη προβλήματα που έχω ξεχάσει και βαριέμαι να θυμάμαι...
Το κόστος αγοράς ήταν 3.500 ευρώ και σε αυτά προσθέτουμε τουλάχιστον άλλα τόσα για τις ανωτέρω βλάβες.
Το γνωρίζω ότι ελάχιστοι θα πιστέψουν ότι οδηγώ φυσιολογικά, αλλά σας διαβεβαιώ γι` αυτό.
Το αυτοκίνητο αγοράστηκε με 80.000 χιλιόμετρα. Κυριολεκτικά ένα κουκλί, εντός και εκτός. Τίποτε δεν προμήνυε το επερχόμενο μπλέξιμο, το οποίο ξεκίνησε ελάχιστες ημέρες μετά την αγορά, με την ηλεκτρική υποβοήθηση να ενταφιάζεται.
Το γιατί δεν το πούλησα όλα αυτά τα χρόνια, εξηγείται κάπως.
Κάθε του βλάβη, κόστιζε το πολύ 400 ευρώ. Δεν μπορούσα προφανώς να το πουλήσω χωρίς σασμάν ή χωρίς παραφλού! Συνεπώς έπρεπε να επισκευαστεί. Κάθε φορά όμως, ήλπιζα ότι θα είναι η τελευταία...
Σήμερα, το 90% του αυτοκινήτου, έχει αλλαχθεί. Είμαι ακριβώς 7 μήνες χωρίς συνεργείο και αισθάνομαι σαν την πρώτη νύχτα μιας παρθένας. Αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε στα επόμενα χρόνια να εμφανίσει! Ίσως εγκέφαλο!
Κάποιες από τις παραπάνω βλάβες οφείλονται στην οδηγική χρήση και άλλες στην ποιότητα των εξαρτημάτων.
Για την ηλεκτρική υποβοήθηση και την κολόνα, δεν νομίζω πως ευθύνεται κάποιος πλήν της ...δωδεκαετίας. Ωστόσο, αφαιρώντας το παλαιό μοτέρ, διαπιστώσαμε ότι είχε αλλαχθεί ξανά!
Το πρώτο σασμάν αλλάχθηκε περίπου 1.000 χιλιόμετρα μετά την αγορά του, όπως και το σετ συμπλέκτη και η ντίζα του κιβωτίου. Το σετ συμπλέκτη ήταν ήδη 'πειραγμένο' και το έκαψα μόνος μου αποτελειώνοντάς το.
Η σκουριά στο κύκλωμα ψύξης, θύμιζε λιωμένη σοκολάτα. Κάποιος εκ των προηγουμένων δυο ιδιοκτητών, μάλλον έβαζε νεράκι του θεού για ...οικονομία.
Στο πρώτο σασμάν πέθανε το διαφορικό, στο δεύτερο ο στρόφαλος. Η πρώτη φλάντζα άρπαξε από διαρροή παραφλού και η δεύτερη από τον κολλημένο θερμοστάτη. Ο θερμοστάτης παίζει να μην είχε αλλαχθεί ποτέ... Τουλάχιστον εγώ, που πρίν αγοράσω το αυτοκίνητο δεν γνώριζα ούτε πώς παίρνει μπρος, νόμιζα οτι service σημαίνει μόνο λάδια, μπουζί και ιμάντας εκκεντροφόρου. Έτσι τουλάχιστον μου έγραφαν στο μπλοκάκι τα συνεργεία...
Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι πρέπει να αγοράζουμε μεταχειρισμένο, μόνο από ανθρώπους που γνωρίζουμε το πώς συμπεριφέρονται στο αυτοκίνητο όλα αυτά τα χρόνια. Διαφορετικά πρόκειται για λαχείο. Κάνεις το σταυρό σου και ξεκινάς...
Σημείωση: Έχει 165.00km. Tα μισά εξ` αυτών από εμένα, σε 4 χρόνια. Μάλλον έπαιξε και αυτό το ρόλο του, η πολύ συχνή χρήση.
Τουλάχιστον σκέφτομαι ότι με τόσες αλλαγές θα μπορούσε να πωληθεί ως καινούριο... αλλά κανείς δεν το δέχεται.