Ψήφισα ΟΧΙ, γιατί δεν μπορώ να καταλάβω πως αυτές τις ημέρες της κρίσης και της φτώχειας κάποιοι συνεχίζουν να κατασκευάζουν τεράστια εκτρώματα που σε ένα χρόνο καταναλώνουν σε βενζίνη το ΑΕΠ της Σομαλίας.
Θα ψήφιζα ΝΑΙ αν οτιδήποτε μα οτιδήποτε ακόμα και αυτοκίνητα ύβρεις μήκους 45 μέτρων με πισίνα είχαν ΕΣΤΩ και μιά απλή πινελιά οικολογικής ανυσηχίας.

Το κακό είναι απο ότι κατάλαβα οτι το AMERICAN WAY OF LIFE είναι σαν τις πατάτες των Μακ Ντόναλντς, το παίρνεις αναγκαστικά ότι και αν ψωνίσεις.

Εγώ την έπαθα με ένα Alfa Romeo Nuova.
Με έβαλε μέσα ο πρώτος μου ξάδερφος και με 1.300 'ολοζώντανα' κυβικά βίωσα το πρώτο μου παντιλίκι ever.

Τότε βέβαια δεν ήξερα τι άλλο παίζει με τα αυτοκίνητα και τους κινητήρες, αυτά τα ρημάδια των 1.100cc υπήρχαν άντε και κανα Τάουνους 1.200 ή κανα πιό σπορτίφ Lancia Β coupe.

Θεός της εποχής που όλοι ζαχαρώναμε ήταν το Alfa Romeo Junior (ή Veloce).

(Σε 1.300 πάντα για να μην ξεχνιόμαστε.)

Για ποιά απαγορευτικά μιλάμε?

Ο δρόμος ήταν κα-νο-νι-κα ανοιχτός κα μάλιστα υπήρχε και τροχονόμος που έδινε και κατεύθυνση στην κυκλοφορία προς το σημείο αυτό.

Μήν βάζουμε τώρα το ΜΕΤΡΟ μπροστά, η ταλαιπωρία είναι προσωρινή το έργο είναι μόνιμο, γιατί απο τέτοια έχω χορτάσει.

Ευθύνη δεν υπάρχει πουθενά, εφόσον ο κόσμος πνίγεται σκοτώνεται και πέφτει τον Καιάδα και τελικά εμείς οι ίδιοι πληρωνουμε το μάρμαρο.

Οσο για το ρεπορτάζ που είδα μόλις τώρα στις ειδήσεις, έχουν πάει εκεί οι μισοί εργολάβοι και έχουν κάνει το μέρος αγνώριστο. Τι σήματα, τι κολωνάκια, μόνο κουραμπιέδες δεν κερνάνε τους διερχόμενους.

Χαιρετώ όλους σας
αφορμή για τη δημοσίευση μου αυτή είναι η οργή που με έπνιξε σήμερα το πρωί καθώς περνούσα απο την οδό(?) Δουκίσσης Πλακεντίας και ξαφνικά βυθίστηκε το ακριβώς διπλανό μου αυτοκίνητο σε μιά τρύπα που άνοιξε εκείνη τη στιγμή.
Το σοκ ήταν κάτι πάραπάνω απο ισχυρό, ειδικά όταν αφού τελικά σταμάτησα, παγωμένος πλησίασα τον 'κρατήρα' και είδα το κατεστραμένο αυτοκίνητο σε βάθος 15 και πλέον μέτρων με τον οδηγό του εγκλωβισμένο μέσα.
Είναι περιττό να αναφερθώ στο πανδαιμόνιο που ακολούθησε, όπως και σε οτιδήποτε άλλο σχετικό με την 'διάσωση' καθώς αγγίζει τα όρια της φάρσας εκ μέρους του εργολάβου.
Αλήθεια περίμενα απο κάπου να εμφανιστεί ο Φερεντίνος ή για τους παλιότερους ο Μαστοράκης και να φωνάζει smile you are on candid camera
.

Ελεος.

Χαιρετώ όλους σας
αφορμή για τη δημοσίευση μου αυτή είναι η οργή που με έπνιξε σήμερα το πρωί καθώς περνούσα απο την οδό(?) Δουκίσσης Πλακεντίας και ξαφνικά βυθίστηκε το ακριβώς διπλανό μου αυτοκίνητο σε μιά τρύπα που άνοιξε εκείνη τη στιγμή.
Το σοκ ήταν κάτι πάραπάνω απο ισχυρό, ειδικά όταν αφού τελικά σταμάτησα, παγωμένος πλησίασα τον 'κρατήρα' και είδα το κατεστραμένο αυτοκίνητο σε βάθος 15 και πλέον μέτρων με τον οδηγό του εγκλωβισμένο μέσα.
Είναι περιττό να αναφερθώ στο πανδαιμόνιο που ακολούθησε, όπως και σε οτιδήποτε άλλο σχετικό με την 'διάσωση' καθώς αγγίζει τα όρια της φάρσας εκ μέρους του εργολάβου.
Αλήθεια περίμενα απο κάπου να εμφανιστεί ο Φερεντίνος ή για τους παλιότερους ο Μαστοράκης και να φωνάζει smile you are on candid camera
.

Ελεος.