2002: έχοντας κάνα 7μηνο το δίπλωμα με το αμάξι του πατέρα τότε και κάνοντας βόλτες με την παρέα (4 άτομα ήμασταν) Αθήνα-Πειραιά και πέριξ. Κάνοντας τον γύρο της Ομόνοιας (κυκλικά ήταν ακόμα τότε) και πιάνοντας Πειραιώς για να γυρίσουμε προς τα σπίτια μας (Νίκαια), η ώρα ήταν 2 τα ξημερώματα, διασταυρωνόμαστε με ένα περιπολικό. Στην επόμενη διασταύρωση κάνει αναστροφή και αρχίζει να μας ακολουθεί (επί της Πειραιώς αυτό). Στρίβω Π.Ράλλη και μετά από κάνα χιλιόμετρο μας κάνει νόημα να σταματήσουμε. Με το που σταματάω σκάνε από το πουθενά 5 περιπολικά και μας περικυκλώνουν και μας φωνάζουν από τα μεγάφωνα να βγούμε έξω με τα χέρια στο κεφάλι κτλ. με τα πολλά μας πάνε δεμένους στο Α.Τ. χωρίς να μας έχουν πει τον λόγο. Φτάνοντας εκεί μας πάνε στον αξιωματικό υπηρεσίας και έπειτα από πολλές ερωτήσεις και τα σχετικά μας λέει ότι μπορούμε να φύγουμε. Τον ρωτήσαμε ποιος ο λόγος μου μας συνέλαβαν και μας είπε ότι την ίδια ακριβώς στιγμή που περάσαμε από Ομόνοια ένα άλλο αυτοκίνητο με 4 άτομα σταμάτησε και μαχαίρωσε έναν κάτοικο της περιοχής και νόμιζαν ότι ήμασταν εμείς. Μας ζήτησε συγγνώμη για την ταλαιπωρία και φώναξε και τον αστυνόμο και τον είπε και μ@λάκα που έκανε τόσο νταβαντούρι για 4 .
2006: Μπαίνω στο αμάξι μου με την μάνα μου (από έναν φούρνο) και ξεκινάω χωρίς ζώνη, στα 100 μέτρα έχει φανάρι. Κάνω (παράνομη) αναστροφή και με κόκκινο φανάρι. Για κακή μου τύχη στα 50 μέτρα είχε μπλόκο (δεν φαινόταν, γιατί είχε θάμνους το διάζωμα). Με σταματάει:
Αστ: -Κατάλαβες τι έκανες τώρα?
Εγώ: -Ότι και να πείτε έχετε δίκιο (κλαμμένη κότα )
Αστ: -Τι να σου κάνω τώρα? Ζώνη, αναστροφή, κόκκινο... ξέρεις πόσα πάνε όλα αυτά?
Εγώ: -Το ξέρω... βλακεία μου. (χαμηλό βλέμα)
Η μάνα μου: -κύριε αστυνόμε μόλις βγήκαμε από τον φούρνο και και και... (άρχισε να λέει τα δικά της)
Αστ: -Περίμενε λίγο (πάει στον αξιωματικό, κάτι του λέει και ξαναγυρνάει)
Αστ: - Δώσε μου τα χαρτιά σου να τα ελέγξουμε.
του τα δίνω, πηγαίνει στο περιπολικό, τα ελέγχει και ξανάρχεται
Αστ: -Λοιπόν ο αξιωματικός είπε ότι δεν θα σου δώσουμε καμία κλήση, αλλά να μην σε ξαναπετύχουμε να κάνεις παράβαση.
Εγώ: -Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!!! Χίλια ευχαριστώ!!
Αστ: -Απλά περίμενε να φύγει το μπροστινό αμάξι για να μην πεί τίποτα που σε αφήνουμε και φεύγεις.
Φεύγει το επόμενο αμάξι, βάζω κανονικά την ζώνη και φεύγω ανακουφισμένος από την περιουσία που γλύτωσα.
2007: 6:30 το πρωί. Έχω αργήσει να ξεκινήσω να πάω στην δουλειά μου και πάω λίγο . Σε ένα σημείο (Σαλαμίνα) έχει ένα σχολείο και για 30 μέτρα έχει πινακίδα με όριο 30χ/ω. Εγώ επειδή είχα αργήσει και δεν ήθελα να χάσω το ferry πήγαινα καμιά 130άρα. Ακριβώς εκεί στο σχολείο... τι άλλο? μπλόκο με ραντάρ. Με βλέπει και μου κάνει νόημα να σταματήσω. Έρχεται και μου λέει:
Αστ: -Έχεις ιδέα με πόσο έτρεχες?
Εγώ: -Το ξέρω, πάνω από 120 αλλά ξέρετε κύριε αστυνόμε βιάζομαι να πάρω το ferry γιατί έχω αργήσει ήδη πολλές φορές στην δουλειά μου και αν αργήσω ακόμα μία φορά θα με απολύσουν.
Αστ: -Είναι πολλά τα χιλιόμετρα που έτρεχες σε σχέση με το όριο... τι να σου κάνω?
Εγώ: -Έχετε δίκιο και συνήθως δεν τρέχω αλλά ήδη έχω αργήσει και σας εξήγησα ποιο είναι το πρόβλημα με την δουλειά μου.
Αστ: -Δώσε μου τα χαρτιά σου. (Τα δίνω και ξανάρχεται πίσω)
Αστ: -Λοιπόν επειδή μου φαίνεσαι καλό παιδί, αλλά επειδή δεν μπορώ να μου σου κοψω κλήση, θα γράψω ότι το όριο είναι 50χ/ω και εσύ πήγαινες με 80. Το πρόστιμο είναι 80€.
Εγώ: -Χίλια ευχαριστώ κύριε αστυνόμε!
Αστ: -Είσαι και άτυχος... 2 λεπτά αν αργούσες θα είχαμε φύγει από εδώ... (ξενέραααααααααααααα)
2009: Γλυφάδα, καθημερινή 3 το πρωί. μπλόκο στην παραλιακή ακριβώς μπροστά στην πλατεία.
Αστ: -Έχετε πιεί κύριε?
Εγώ: -Ούτε μπύρα. (Αλήθεια)
Αστ. -Σίγουρα?
Εγώ: -Ναι κύριε αστυνόμε, απλά βόλτες κάνω με τον κολλητό μου.
Αστ: -Μαλιστα κύριε, δώστε μου τα χαρτιά σας (τα κοιτάει εκεί επιτόπου και μου τα δίνει)
Αστ: -Κύριε μπορείτε να φύγετε.
Εγώ: -Τι? δεν θα μου κάνετε αλκοτεστ? Δεν έχω ξανακάνει και θα ήθελα να δω πως είναι.
Αστ: -Κύριε φαίνεστε νυφάλιος, δεν υπάρχει λόγος να σας κάνω αλκοτεστ.
Εγώ: -Μα γιατί... θέλω να κάνω αλκοτεστ να δω πως είναι...
Αστ: -Πηγαίνετε κύριε... καλή διαδρομή και προσοχή στους δρόμους.
Και μία περίπτωση με έναν αξιωματικό που ήθελε να το παίξει έξυπνος. Με σταματάνε στην Νίκαια για αλκοτεστ (πάλι δεν είχα πιει σταγόνα) και μετά από τον τυπικό έλεγχο των εγγράφων μου (ούτε τότε μου έκαναν αλκοτεστ) μου λέει ο αστυνομικός ότι είμαι ελεύθερος να φύγω. Κάνει μία ο αξιωματικός... περίμενε λίγο και κοιτάει γύρω γύρω το αμάξι. Και μου λέει το σήμα των τελών κυκλοφορίας που είναι? του λέω εδώ δίπλα στον καθρέφτη. Δεν φαίνεται καλά μου λέει. και του λέω είναι 4 το πρωί και είναι θεοσκότεινα εδώ, πως να φαίνεται... δεν ήξερα να βάλω και κάνα προβολέα για να το βλέπετε... μούγκα ο δικό σου. Καλώς, μου λέει, μπορείτε να φύγετε.