Αγαπητοί κύριοι
Διαβάζοντας όλα αυτά περί του φετινού ακρόπολις όχι μόνο θλίβομαι αλλά αποκαρδιώνομαι κιόλας για τον μηχανοκηνητο αθλητισμό στη χωρά μας γενικότερα.
Πάντα πίστευα οτι για βοηθήσουμε τους ελληνικούς αγώνες απέναντι στους επιτιδιους εκμεταλλευτές του χώρου που το μόνο που κοιτάνε είναι η τσέπη τους και “ίσως” να μην έχουν καμιά περετερο ιδέα και άποψη που θα είναι χρήσιμη για το γενικότερο καλό, το μόνο που θα έπρεπε να θεωρείτε δεδομένο και να παλεύετε για αυτό να είναι η ευγενης άμυλα μεταξύ των οδηγών και πάνω από όλα η δύναμη που θα αποκτούσαν αν δρούσαν ενωμένοι σαν μια γροθιά, αφήνοντας εκτός τους μικροεγωισμους και τις μικροπρέπειες για να πετύχουν κάτι καλό πρώτα για τους εαυτούς τους αλλά και για εκείνους που πιστεύουν σε αυτούς και τις προσπάθειες τους, αφήνοντας πίσω τους τις οικογένειες τους, τα προβλήματα τους και ταξιδεύουν μαζί τους για να τους χειροκροτήσουν σε έναν αγώνα ανεξάρτητα αποτελέσματος….
Ίσως αυτή η κατάσταση να είναι να είναι και ένας από τους σημαντικούς λογούς για τη μείωση των θεατών στους αγώνες….
Πολλά νέα παιδιά , ανάμεσα τους και εγώ, θέλουμε κάποια στιγμή να φύγουμε από τους ερασιτεχνικούς αγώνες, που κατά την προσωπική μου άποψη έχουν μόνο εισοδηματικό χαρακτήρα για τους διοργανωτές τους και τίποτα παραπάνω, και να γίνουμε κάποια στιγμή μέρος αυτού που λεμέ - και εμείς ακόμα θαυμάζουμε - Ελληνικό πρωτάθλημα ταχύτητας.
Βλέποντας όμως τέτοιες καταστάσεις πως θα πάρουμε θάρρος και την απόφαση να δαπανήσουμε τα ποσά που χρειάζονται όταν βλέπουμε μεγάλα ονόματα και σοβαρούς ανθρώπους του χώρου να μαλώνουν σαν παιδιά και να βγάζουν τέτοια χολή;
Ειδικά εμάς που δεν θα μας συνοδεύει κάποιο μεγάλο όνομα για να συνχορουνται τα λάθη τις απειρίας μας;
Γιατί να πάμε σαν τα πρόβατα στη σφαγή;
Μήπως να κάτσουμε να κάνουμε την τρελά μας στους ερασιτεχνικούς με τις ημερήσιες license και τις τρελές τιμές συμμετοχών που μας επιβάλλονται, εκμεταλεβομενοι την τρέλα και την αγάπη μας για το αυτοκίνητο, την ταχύτητα, τον ανταγωνισμό και το ανήσυχο πνεύμα μας γιατί τελικά οι άλλοι με τα μεγάλα ονόματα και τα ακριβά αυτοκίνητα είναι πιο ερασιτεχνικοί από αυτούς αλλά με υψηλότερο budget;
Μήπως να μείνουμε εκεί που είμαστε για να διατηρήσουμε απλά την ψυχική μας ηρεμία και τον αυτοσεβασμό μας;
Δεν ξέρω… αλλά αυτές οι σκέψεις εκφράζουν πολλά νέα και ενθουσιώδη παιδιά και είναι αποτέλεσμα τέτοιων καταστάσεων.
Σίγουρα κάποιοι αν πραγματικά θέλουν να πάνε μπροστά το σπορ ,όπως λένε, θα πρέπει να τις λάβουν σοβαρά υπόψη και να ενεργήσουν λαμβάνοντας το όπιο μερίδιο ευθύνης τους ανήκει….
Όσοι λοιπών δεν καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν να καταλάβουν ότι είναι στην ίδια ομάδα ας κάνουν ένα βήμα πίσω….Μπας και πάνε οι αγώνες επιτέλους μπροστά…