Αφορμή για το ξεκίνημα του νέου αυτού θέματος ήταν η ανάγκη ανανέωσης των βαλιτσών της οικογένειας. Είχα μείνει πολύ πίσω και απλά θυμόμουνα ότι καλές είναι οι Samsonite και οι Delsey (οι οποίες τελευταίες περιέργως εμπορικά είναι πια σχεδόν εξαφανισμένες, ίσως να παίζουν αλλού). Βασικά οι βαλίτσες μας είναι πολύ παλιές με μικροζημιές και κάπως λάθος μεγέθους. Και ότι κάποιες τις τραβάς όρθιες που σημαίνει αστάθεια (σου πέφτουν σε ανωμαλίες). Έτσι κατά την έρευνα αγοράς προσπαθώντας να αποφασίσω συγκέντρωσα τα διάφορα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις βαλίτσες και παραθέτω σκέψεις/ιδέες/απόψεις μου και μειονεκτήματα/πλεονεκτήματα για καθετί. Μπορούμε να συζητάμε για εμπειρίες, προτάσεις, ιδέες, αγορές κλπ.

Ο προβληματισμός (αλλά και διαφωνία με τη σύζυγο) αφορούσε στα… πάντα! Στο μέγεθος (ή τα μεγέθη αν αγοραστούν >1), το υλικό, τη μάρκα, την προέλευση (μαγαζί ή διαδίκτυο), το κόστος, τον αριθμό των τροχών, το αν θα γυαλίζει ή θα είναι ματ, φυσικά το χρώμα και άλλα...

Καταρχήν θεωρώ ότι έχουμε 4 τύπους με βασικό στοιχείο που τους διαχωρίζει τη στιβαρότητα. Ο κάθε τύπος έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

1. παραδοσιακές μαλακές. Διαθέτουν μεταλλικό σκελετό που καλύπτεται από ύφασμα (διάφορες ποιότητες και ονομασίες) και κάποιες ενισχύσεις. Κλείνει με φερμουάρ, μπορεί να έχει τσέπες και να επεκτείνεται. Εύκαμπτες, βολικές, ελαφριές αλλά ένα ύφασμα είναι αυτό μπορεί να σκιστεί ή να σημαδευτεί από κάτι μυτερό. Και περνάει το νερό (ειδικά όταν παλιώσουν) και η υγρασία.
2. παραδοσιακές σκληρές. Δύο πλαστικά (διάφορα υλικά, ABS, polypropylene) κελύφη, ένας μεντεσές, τσιμούχα και μερικά κλίπς. Στιβαρότητα και λόγω τσιμούχας σχεδόν αδιάβροχες αλλά και βαρειές. Συχνά δεν προσφέρουν καθόλου φόδρα.
3. υβριδική/ημίσκληρη. Έχει τις μεγάλες επιφάνειες υφασμάτινες και τις άλλες σκληρές αλλά στο ίδιο χρώμα υφή. Έχει την όψη της υφασμάτινης αλλά σαφώς μεγαλύτερη στιβαρότητα. Τις θεωρώ λάθος, δηλαδή έχουν τα μειονεκτήματα και των δύο χωρίς τα πλεονεκτήματα και μάλλον αποτελούν σταθμό στη διαδρομή για τον επόμενο τύπο.
4. **σκληρές **(αλλά όχι άκαμπτες) ας τις πούμε νέου τύπου. Πάλι 2 πλαστικά (ABS, poluycarbonate) κελύφη που είναι πιο εύκαμπτα και συνδέονται με φερμουάρ που επιτρέπει και επέκταση. Με παραξενεύει και με ανησυχεί λίγο το ότι το ένα κέλυφος πατάει στις 2 ρόδες και το άλλο είτε είναι στον αέρα είτε σε άλλες 2 ρόδες…. Καθώς τα κελύφη είναι σχετικά άκαμπτα όλο το ζόρι το παίρνει το φερμουάρ…

• Μαλακή εναντίον σκληρής. Η αιώνια μάχη. Η σκληρή είναι πιο άκαμπτη, πονάει αν σε χτυπήσει, πιο βαρειά, δεν έχει τσέπες (πλεονέκτημα για κάποιους ότι δεν θα τους βάλουν πράματα), αδιάβροχη αν καλής κατασκευής, υποτίθεται ότι τα πράματά σου παραμένουν πιο ανεπηρέαστα. Ήμουν της θεωρίας ότι για να μην κουνιούνται τα πράματά σου πρέπει να γεμίζεις τη βαλίτσα ώστε να σφηνώνουν.... δεν ξέρω αν είμαι σωστός αλλά άμα δεν την γεμίσω τα βρίσκω όλα κουνημένα και τσαλακωμένα οπότε δεν ξέρω αν η σκληρή μπορεί να βοηθήσει σε αυτό, αντίθετα δεν έχει την ελαστικότητα της μαλακής. Στη σκληρή μπορεί και να κάτσεις. Και ίσως πιο δύσκολη στο φόρτωμα σε πορτμπαγκάζ, δεν μπορείς να την συμπιέσεις για να χωρέσει κάτι άλλο. Και αν χτυπηθεί μπορεί να κάνει βούλιαγμα ή γκρατζουνιά. Βέβαια έχουν βγει σκληρές βαλίτσες (τύπου 2 και 4) που τις πατάει φορτηγό και μετά επανέρχονται (υπάρχουν εντυπωσιακά βίντεο βασανιστηρίων στο youtube).
  Στις σκληρές τα 2 κελύφη είναι περίπου ίδιου μεγέθους οπότε όταν ανοίγουν θέλουν πιο μεγάλο χώρο αφού και τα δύο μέρη πρέπει να ακουμπήσουν κάπου για να φορτωθούν. Μερικοί ίσως ενοχληθούν με το να φορτώνουν 2 ρηχά μέρη αντί ένα βαθύ άλλοι το προτιμούν. Εμένα μου φαίνεται μπελάς, βάλε εδώ, βάλε εκεί και μετά προσέχεις και τις δύο πλευρές που έχουν και οι δύο βάρος για να κλείσεις το καπάκι.

• Κατασκευή – υλικά. Πρέπει να παίζει μεγάλη σημασία αλλά δύσκολα να τα καταλάβεις όλα. Ακόμα κι όταν λένε το υλικό που να ξέρεις τι «πιάνει» το καθένα. Άσε που μερικοί έχουν εξελίξει δικά τους υλικά που τα ονομάζουν όπως θέλουν…
  Αν και τις καλές επώνυμες όποιου τύπου και να είναι μπορείς να βρεις αρκετά στοιχεία που τις κάνουν να ξεχωρίζουν από τις φτηνότερες ανώνυμες. Αλλά τότε είναι ακριβές....

• Βάρος. Βασικά είναι αυτό που σπρώχνει την τεχνολογία, θέλεις κάτι γερό, ανθεκτικό αλλά και ελαφρύ. Τυπικά βάρη είναι τα 2-3,5 κιλά για βαλίτσα καμπίνας, 3-4,5 για μεσαία και 3,5-6 για μεγάλη βαλίτσα. Υπάρχουν μερικές που είναι πιο ελαφριές από τις άλλες. Είτε μαλακές είτε σκληρές. Βασικά οι υβριδικές και οι σύγχρονες σκληρές πρέπει να βγήκαν προσπαθώντας να προσφέρουν μια πιο ελαφριά εναλλακτική στις παλιές σκληρές. Παρόλα αυτά τα πράματα δεν είναι απλά, μάλλον ό,τι πληρώσεις παίρνεις δηλαδή πλέον υπάρχουν καλές σκληρές ελαφρύτερες από τις φτηνές μαλακές.
  Μερικοί το παρακάναν και βγάλανε πολύ ελαφρύ και εύκαμπτο σκελετό με λεπτό πανί πετυχαίνοντας πολύ χαμηλό βάρος (κάτω από 3 κιλά για μεγάλη βαλίτσα). Δεν ξέρω αλλά τις φοβήθηκα ότι δεν θα αντέξουν πολλά χτυπήματα στα φορτοεκφορτωτικά μηχανήματα των αεροδρομίων. Πάντως αυτές είναι οι μόνες με χερούλι έλξης που κρύβεται στις γωνίες της βαλίτσας απελευθερώνοντας χώρο (δεν έχεις τα 2 τούνελ στον πάτο της βαλίτσας να σου τσαλακώνουν τα ρούχα. Μου κάνει εντύπωση που δεν έχει καθιερωθεί.)

• Διαστάσεις. Ιδιαίτερη σημασία έχει η διάσταση των βαλιτσών καμπίνας. Επειδή κάθε εταιρεία έχει άλλο επιτρεπόμενο μέγεθος μπορεί αν είναι καντέμης να μην σε αφήσουν να το πάρεις. Το πρόβλημα είναι κυρίως στο πάχος που κυμαίνεται από 20-25 και στο πλάτος (35-45) και πρακτικά καθόλου στο ύψος (55-56). [56x45x25 λέει σαν μέγιστο η IATA αλλά η κάθε εταιρεία κάνει τα δικά της. Βλέπε πίνακα στην επόμενη δημοσίευση.]
  Όγκος Η αναφορά σε λίτρα των εταιρειών δεν ξέρω σε τι ακριβώς αναφέρεται, σε εσωτερικά ή εξωτερικά. Και πως γίνεται βαλίτσες ίδιων εξωτερικών διαστάσεων (ακόμα και της ίδιας εταιρείας) να διαφέρουν κατά αρκετά λίτρα….; Οπότε μάλλον λέμε καμπίνας (μικρή μεγάλη), μεσαία και μεγάλη (ως πολύ μεγάλη) και εκεί τελειώνουμε.
  Τελικά ποιο είναι το σωστό μέγεθος. Πχ είχα μια βαλίτσα μέτρια που ήξερα ότι όσο και να την τσιτώσω θα έφτανα τα 19 κιλά. Μόνο με βιβλία μια φορά την πήγα 22. Αν πάρεις μια μεγάλη εκτός από το ότι μπορεί να μην χωράει στο αυτοκίνητο ή να μην αφήνει να χωρέσει δεύτερη είναι πολύ εύκολο να γίνει πολύ βαριά τόσο για τον ιδιοκτήτη όσο και για τα αεροδρόμια. Βέβαια αν δεν ταξιδεύεις μόνος τότε ίσως βολεύει (επιτρέπεται πχ 20κιλά ανά επιβάτη και μέγιστο βαλίτσας νομίζω τα 32). Αν πχ είναι 28 κιλά αλλά καλύπτει 2 άτομα τότε είσαι οκ. Έτσι κουβαλάς λιγότερο νεκρό βάρος (βάρος αποσκευής). Σαν ιδέα μου ήρθε να υπολογίσω το λίτρα όγκου ανά κιλό βάρους βαλίτσας αλλά δεν έχει και τόσο σημασία (ο στρατιωτικός σάκος από καραβόπανο θα κέρδιζε μακράν σε σύγκριση).

• Ασφάλεια - Κλειδαριά. Προφανώς οι σκληρές μοιάζουν πιο δύσκολο να ανοιχτούν. Αυτό στέκει μόνο εν μέρει, δηλαδή δεν μπορεί κάποιος τόσο εύκολα με ένα σουγιαδάκι να στη σκίσει αλλιώς….
  Φαίνεται στην Αμερική έχουν σύστημα που να μπορούν να σου ελέγχουν την βαλίτσα. Δηλαδή ειδική κλειδαριά με συνδυασμό που μπορούν να ανοίξουν με ειδικό κλειδί χωρίς να ξέρουν τον συνδυασμό. Αυτές οι κλειδαριές προωθούνται πολύ.

-** 2 ρόδες ή 4**. Οι 4 αυξάνουν τον χαμένο όγκο αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι δεν σηκώνεις βάρος. Κυλάνε πολύ ωραία δίπλα σου ή μπροστά σου αλλά μόνο σε ομαλό δρόμο. Πιάνεις και λιγότερο χώρο, πιο εύκολοι ελιγμοί από το να τραβάς τη βαλίτσα πίσω σου. Και βολικό αν έχεις 2 βαλίτσες ή βαλίτσα και καροτσάκι μωρού (τι λέω ο παθών)!
Μειονέκτημα των 4 είναι ότι επειδή δεν έχουν φρένο κυλάνε σε τραίνα λεωφορεία! Πρέπει να τις σφηνώνεις ή να τις ξαπλώνεις.
Μου άρεσε που σε κάποιες Samsonite είχαν πιο μεγάλες τις 2 ρόδες για καλύτερη κύλιση όταν τις κυλάς σαν δίτροχες. Φυσικά όσο πιο μεγάλες ρόδες τόσο καλύτερα αλλά δεν θέλεις να περισσεύουν πολύ και σου τρώνε χώρο από το πορτπαγκάζ.
Η ποιότητα τροχών, στήριξη, το λάστιχο, άξονας, ρουλεμάν είναι πιο δύσκολο να αξιολογηθούν.

• Φερμουάρ. Πάλι πολλά μεγέθη, σχέδια και ποιότητες. Με εντυπωσίασε το φερμουάρ της Delsey. Χοντρό και διπλό. Δηλαδή με μία κίνηση ανοίγεις δύο φερμουάρ, ένα πιο επιφανειακό κι ένα από πίσω μικρότερο. Δεν ξέρω στην πράξη πόσο βοηθάει αλλά είπα wow! Η τιμή με προσγείωσε.... Μερικά φερμουάρ έχουν κάτι σαν λαστιχένιο κάλυμμα, μάλλον για αδιαβροχοποίηση, άλλα είναι σαν να τα έβγαλες από το παντελόνι σου, πολύ αδύναμα. Μερικά κυλάνε μεταξένια κι άλλα σκαλώνουν.
  Κλιπς αφορούν τις σκληρές βαλίτσες αλλά κι εδώ ξεχωρίζεις τα «κινέζικα» από τα «γερμανικά». Πιο άκαμπτες καταστάσεις, δεν έχεις το φερμουάρ να παίρνει σιγά σιγά τις τάσεις πρέπει να κλείσεις τη βαλίτσα, να ταιριάξουν σωστά τα κελύφη και να κλειδώσεις τα κλιπς.

• Χερούλια. Ακόμα ένας τομέας όπου οι διαφορές σε σχέδια, ποιότητες και αντοχή στο χρόνο ποικίλλει. Έχουμε το χερούλι που τραβάς τη βαλίτσα (το βάλε βγάλε και αν σκαλώνει, οι θέσεις, το υλικό κλπ κάνουν τη διαφορά). Και τα χερούλια που σηκώνεις τη βαλίτσα, συνήθως είναι 2 αλλά υπάρχουν μερικές μόνο με 1 και μερικές με 3.

• Ποιότητα κύλισης. Πόσο εύκολα κυλάει σε διάφορες επιφάνειες, περιστρέφεται κλπ. Και αν κουράζεται. Μερικές ζεσταίνονται πολύ (ζεματάνε) και οι τριβές τους αυξάνονται. Μερικές φορές έβαζα λιπαντικό στις ρόδες.... αν είχαν ρουλεμάν ίσως να μην τους έκανα καλό...
  Δεν ξέρω από τι εξαρτάται ο θόρυβος που κάνουν οι βαλίτσες όταν κυλάνε σε όχι εντελώς ομαλό δρόμο. Υποθέτω ελαστικό, στήριξη στη βαλίτσα αλλά δεν ξέρω αν πχ οι σκληρές είναι πιο θορυβώσεις από τις μαλακές. Ίσως και η γενική κατασκευή.
  Επίσης δεν ξέρω αν οι σκληρές κυλάνε πιο εύκολα ή όχι (εννοώ στο κοινό δρόμο και ανώμαλα πλακάκια. Σε λείο διάδρομο όλες χάρμα κυλάνε. Στις μοκέτες όμως οι τριβές αυξάνουν!

• Τιμές. Μου έκανε εντύπωση το εύρος τιμών για βαλίτσες φαινομενικά παρεμφερούς τύπου και μεγέθους. Όταν όμως τις μελετήσεις λιγάκι και παρατηρήσεις όσα προαναφέρθηκαν βλέπεις σημαντικές διαφορές. Παρόλα αυτά η διαφορά σε τιμή πρέπει σε μεγάλο βαθμό να οφείλεται και στη μάρκα (και σχεδιασμό και εξέλιξη που αυτό σημαίνει) και όχι τόσο στα υλικά και κατασκευή.

• Εγγυήσεις - επισκευές. Δύσκολος τομέας το πιθανότερο είναι να σου πουν την κακομεταχειρίστηκες κι για αυτό χάλασε. Μάλιστα μια μάρκα δεν έχει καν σέρβις. Αντίθετα άλλοι στέλνουν δωρεάν κάτι που σου χάλασε...

Είδα μάρκες πολλές, γνωστές και άγνωστες, μοντέλα άπειρα, τα περιεργάστηκα, τα κύλισα, τα σήκωσα, τα πασπάτεψα… Μπήκα σε μαγαζιά, πήγα και στο αεροδρόμιο και τις χάζευα (σαν κλεφτρόνι πρέπει να τις κοίταζα!). Έψαξα στο διαδίκτυο (μου έκανε εντύπωση ότι δεν βρίσκεις το ίδιο πράμα πολύ φτηνότερα όπως σε τόσα άλλα πράματα) διάβασα κριτικές (που μου ανατρέψαν κάποια αρχικά σχέδια), πλακώθηκα με τη σύζυγο και τελικά γίνανε κάποιοι συμβιβασμοί. Δηλαδή η σύζυγος προτιμούσε τις υφασμάτινες και απέρριπτε τις παραδοσιακά σκληρές (που σκεφτόμουνα), το έντονο χρώμα (που εγώ λέω ότι βοηθάει να την ξεχωρίζεις στο αεροδρόμιο) και το γυαλιστερό (που μου ήταν αδιάφορο) και θεωρούσε περιττές τις 4 ρόδες. Έτσι αφού κατάφερα να απορρίψουμε τις υβριδικές καταλήξαμε σε σύγχρονη σκληρή με 4 ρόδες, συντηρητικό χρώμα (μπλε σκούρο) και ματ επιφάνεια. Και συνέφερε πολύ οπότε αποφάσισα να πάρω σετ των τριών, μικρή μεσαία μεγάλη. Η παραγγελία από το site της εταιρείας στο διαδίκτυο έγινε και είμαι σε αναμονή. Όταν παραλάβω θα σας πω τι πήρα (τη μάρκα δεν την είχα ξανακούσει μέχρι πριν 3 μέρες) και αν άξιζε ή την πάτησα!

Παρεμπιπτόντως ξέρει κανένας τι έχει να προσφέρει η μάρκα Rimowa και κάνει τα διπλά από τις mainstream επώνυμες;; Συνάντησα και άλλες μάρκες αντίστοιχα ακριβές.... 300-600 ευρώ για μια βαλίτσα

Αφορμή για το ξεκίνημα του νέου αυτού θέματος ήταν η ανάγκη ανανέωσης των βαλιτσών της οικογένειας. Είχα μείνει πολύ πίσω και απλά θυμόμουνα ότι καλές είναι οι Samsonite και οι Delsey (οι οποίες τελευταίες περιέργως εμπορικά είναι πια σχεδόν εξαφανισμένες, ίσως να παίζουν αλλού). Βασικά οι βαλίτσες μας είναι πολύ παλιές με μικροζημιές και κάπως λάθος μεγέθους. Και ότι κάποιες τις τραβάς όρθιες που σημαίνει αστάθεια (σου πέφτουν σε ανωμαλίες). Έτσι κατά την έρευνα αγοράς προσπαθώντας να αποφασίσω συγκέντρωσα τα διάφορα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις βαλίτσες και παραθέτω σκέψεις/ιδέες/απόψεις μου και μειονεκτήματα/πλεονεκτήματα για καθετί. Μπορούμε να συζητάμε για εμπειρίες, προτάσεις, ιδέες, αγορές κλπ.

Ο προβληματισμός (αλλά και διαφωνία με τη σύζυγο) αφορούσε στα… πάντα! Στο μέγεθος (ή τα μεγέθη αν αγοραστούν >1), το υλικό, τη μάρκα, την προέλευση (μαγαζί ή διαδίκτυο), το κόστος, τον αριθμό των τροχών, το αν θα γυαλίζει ή θα είναι ματ, φυσικά το χρώμα και άλλα...

Καταρχήν θεωρώ ότι έχουμε 4 τύπους με βασικό στοιχείο που τους διαχωρίζει τη στιβαρότητα. Ο κάθε τύπος έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

1. παραδοσιακές μαλακές. Διαθέτουν μεταλλικό σκελετό που καλύπτεται από ύφασμα (διάφορες ποιότητες και ονομασίες) και κάποιες ενισχύσεις. Κλείνει με φερμουάρ, μπορεί να έχει τσέπες και να επεκτείνεται. Εύκαμπτες, βολικές, ελαφριές αλλά ένα ύφασμα είναι αυτό μπορεί να σκιστεί ή να σημαδευτεί από κάτι μυτερό. Και περνάει το νερό (ειδικά όταν παλιώσουν) και η υγρασία.
2. παραδοσιακές σκληρές. Δύο πλαστικά (διάφορα υλικά, ABS, polypropylene) κελύφη, ένας μεντεσές, τσιμούχα και μερικά κλίπς. Στιβαρότητα και λόγω τσιμούχας σχεδόν αδιάβροχες αλλά και βαρειές. Συχνά δεν προσφέρουν καθόλου φόδρα.
3. υβριδική/ημίσκληρη. Έχει τις μεγάλες επιφάνειες υφασμάτινες και τις άλλες σκληρές αλλά στο ίδιο χρώμα υφή. Έχει την όψη της υφασμάτινης αλλά σαφώς μεγαλύτερη στιβαρότητα. Τις θεωρώ λάθος, δηλαδή έχουν τα μειονεκτήματα και των δύο χωρίς τα πλεονεκτήματα και μάλλον αποτελούν σταθμό στη διαδρομή για τον επόμενο τύπο.
4. **σκληρές **(αλλά όχι άκαμπτες) ας τις πούμε νέου τύπου. Πάλι 2 πλαστικά (ABS, poluycarbonate) κελύφη που είναι πιο εύκαμπτα και συνδέονται με φερμουάρ που επιτρέπει και επέκταση. Με παραξενεύει και με ανησυχεί λίγο το ότι το ένα κέλυφος πατάει στις 2 ρόδες και το άλλο είτε είναι στον αέρα είτε σε άλλες 2 ρόδες…. Καθώς τα κελύφη είναι σχετικά άκαμπτα όλο το ζόρι το παίρνει το φερμουάρ…

• Μαλακή εναντίον σκληρής. Η αιώνια μάχη. Η σκληρή είναι πιο άκαμπτη, πονάει αν σε χτυπήσει, πιο βαρειά, δεν έχει τσέπες (πλεονέκτημα για κάποιους ότι δεν θα τους βάλουν πράματα), αδιάβροχη αν καλής κατασκευής, υποτίθεται ότι τα πράματά σου παραμένουν πιο ανεπηρέαστα. Ήμουν της θεωρίας ότι για να μην κουνιούνται τα πράματά σου πρέπει να γεμίζεις τη βαλίτσα ώστε να σφηνώνουν.... δεν ξέρω αν είμαι σωστός αλλά άμα δεν την γεμίσω τα βρίσκω όλα κουνημένα και τσαλακωμένα οπότε δεν ξέρω αν η σκληρή μπορεί να βοηθήσει σε αυτό, αντίθετα δεν έχει την ελαστικότητα της μαλακής. Στη σκληρή μπορεί και να κάτσεις. Και ίσως πιο δύσκολη στο φόρτωμα σε πορτμπαγκάζ, δεν μπορείς να την συμπιέσεις για να χωρέσει κάτι άλλο. Και αν χτυπηθεί μπορεί να κάνει βούλιαγμα ή γκρατζουνιά. Βέβαια έχουν βγει σκληρές βαλίτσες (τύπου 2 και 4) που τις πατάει φορτηγό και μετά επανέρχονται (υπάρχουν εντυπωσιακά βίντεο βασανιστηρίων στο youtube).
  Στις σκληρές τα 2 κελύφη είναι περίπου ίδιου μεγέθους οπότε όταν ανοίγουν θέλουν πιο μεγάλο χώρο αφού και τα δύο μέρη πρέπει να ακουμπήσουν κάπου για να φορτωθούν. Μερικοί ίσως ενοχληθούν με το να φορτώνουν 2 ρηχά μέρη αντί ένα βαθύ άλλοι το προτιμούν. Εμένα μου φαίνεται μπελάς, βάλε εδώ, βάλε εκεί και μετά προσέχεις και τις δύο πλευρές που έχουν και οι δύο βάρος για να κλείσεις το καπάκι.

• Κατασκευή – υλικά. Πρέπει να παίζει μεγάλη σημασία αλλά δύσκολα να τα καταλάβεις όλα. Ακόμα κι όταν λένε το υλικό που να ξέρεις τι «πιάνει» το καθένα. Άσε που μερικοί έχουν εξελίξει δικά τους υλικά που τα ονομάζουν όπως θέλουν…
  Αν και τις καλές επώνυμες όποιου τύπου και να είναι μπορείς να βρεις αρκετά στοιχεία που τις κάνουν να ξεχωρίζουν από τις φτηνότερες ανώνυμες. Αλλά τότε είναι ακριβές....

• Βάρος. Βασικά είναι αυτό που σπρώχνει την τεχνολογία, θέλεις κάτι γερό, ανθεκτικό αλλά και ελαφρύ. Τυπικά βάρη είναι τα 2-3,5 κιλά για βαλίτσα καμπίνας, 3-4,5 για μεσαία και 3,5-6 για μεγάλη βαλίτσα. Υπάρχουν μερικές που είναι πιο ελαφριές από τις άλλες. Είτε μαλακές είτε σκληρές. Βασικά οι υβριδικές και οι σύγχρονες σκληρές πρέπει να βγήκαν προσπαθώντας να προσφέρουν μια πιο ελαφριά εναλλακτική στις παλιές σκληρές. Παρόλα αυτά τα πράματα δεν είναι απλά, μάλλον ό,τι πληρώσεις παίρνεις δηλαδή πλέον υπάρχουν καλές σκληρές ελαφρύτερες από τις φτηνές μαλακές.
  Μερικοί το παρακάναν και βγάλανε πολύ ελαφρύ και εύκαμπτο σκελετό με λεπτό πανί πετυχαίνοντας πολύ χαμηλό βάρος (κάτω από 3 κιλά για μεγάλη βαλίτσα). Δεν ξέρω αλλά τις φοβήθηκα ότι δεν θα αντέξουν πολλά χτυπήματα στα φορτοεκφορτωτικά μηχανήματα των αεροδρομίων. Πάντως αυτές είναι οι μόνες με χερούλι έλξης που κρύβεται στις γωνίες της βαλίτσας απελευθερώνοντας χώρο (δεν έχεις τα 2 τούνελ στον πάτο της βαλίτσας να σου τσαλακώνουν τα ρούχα. Μου κάνει εντύπωση που δεν έχει καθιερωθεί.)

• Διαστάσεις. Ιδιαίτερη σημασία έχει η διάσταση των βαλιτσών καμπίνας. Επειδή κάθε εταιρεία έχει άλλο επιτρεπόμενο μέγεθος μπορεί αν είναι καντέμης να μην σε αφήσουν να το πάρεις. Το πρόβλημα είναι κυρίως στο πάχος που κυμαίνεται από 20-25 και στο πλάτος (35-45) και πρακτικά καθόλου στο ύψος (55-56). [56x45x25 λέει σαν μέγιστο η IATA αλλά η κάθε εταιρεία κάνει τα δικά της. Βλέπε πίνακα στην επόμενη δημοσίευση.]
  Όγκος Η αναφορά σε λίτρα των εταιρειών δεν ξέρω σε τι ακριβώς αναφέρεται, σε εσωτερικά ή εξωτερικά. Και πως γίνεται βαλίτσες ίδιων εξωτερικών διαστάσεων (ακόμα και της ίδιας εταιρείας) να διαφέρουν κατά αρκετά λίτρα….; Οπότε μάλλον λέμε καμπίνας (μικρή μεγάλη), μεσαία και μεγάλη (ως πολύ μεγάλη) και εκεί τελειώνουμε.
  Τελικά ποιο είναι το σωστό μέγεθος. Πχ είχα μια βαλίτσα μέτρια που ήξερα ότι όσο και να την τσιτώσω θα έφτανα τα 19 κιλά. Μόνο με βιβλία μια φορά την πήγα 22. Αν πάρεις μια μεγάλη εκτός από το ότι μπορεί να μην χωράει στο αυτοκίνητο ή να μην αφήνει να χωρέσει δεύτερη είναι πολύ εύκολο να γίνει πολύ βαριά τόσο για τον ιδιοκτήτη όσο και για τα αεροδρόμια. Βέβαια αν δεν ταξιδεύεις μόνος τότε ίσως βολεύει (επιτρέπεται πχ 20κιλά ανά επιβάτη και μέγιστο βαλίτσας νομίζω τα 32). Αν πχ είναι 28 κιλά αλλά καλύπτει 2 άτομα τότε είσαι οκ. Έτσι κουβαλάς λιγότερο νεκρό βάρος (βάρος αποσκευής). Σαν ιδέα μου ήρθε να υπολογίσω το λίτρα όγκου ανά κιλό βάρους βαλίτσας αλλά δεν έχει και τόσο σημασία (ο στρατιωτικός σάκος από καραβόπανο θα κέρδιζε μακράν σε σύγκριση).

• Ασφάλεια - Κλειδαριά. Προφανώς οι σκληρές μοιάζουν πιο δύσκολο να ανοιχτούν. Αυτό στέκει μόνο εν μέρει, δηλαδή δεν μπορεί κάποιος τόσο εύκολα με ένα σουγιαδάκι να στη σκίσει αλλιώς….
  Φαίνεται στην Αμερική έχουν σύστημα που να μπορούν να σου ελέγχουν την βαλίτσα. Δηλαδή ειδική κλειδαριά με συνδυασμό που μπορούν να ανοίξουν με ειδικό κλειδί χωρίς να ξέρουν τον συνδυασμό. Αυτές οι κλειδαριές προωθούνται πολύ.

-** 2 ρόδες ή 4**. Οι 4 αυξάνουν τον χαμένο όγκο αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι δεν σηκώνεις βάρος. Κυλάνε πολύ ωραία δίπλα σου ή μπροστά σου αλλά μόνο σε ομαλό δρόμο. Πιάνεις και λιγότερο χώρο, πιο εύκολοι ελιγμοί από το να τραβάς τη βαλίτσα πίσω σου. Και βολικό αν έχεις 2 βαλίτσες ή βαλίτσα και καροτσάκι μωρού (τι λέω ο παθών)!
Μειονέκτημα των 4 είναι ότι επειδή δεν έχουν φρένο κυλάνε σε τραίνα λεωφορεία! Πρέπει να τις σφηνώνεις ή να τις ξαπλώνεις.
Μου άρεσε που σε κάποιες Samsonite είχαν πιο μεγάλες τις 2 ρόδες για καλύτερη κύλιση όταν τις κυλάς σαν δίτροχες. Φυσικά όσο πιο μεγάλες ρόδες τόσο καλύτερα αλλά δεν θέλεις να περισσεύουν πολύ και σου τρώνε χώρο από το πορτπαγκάζ.
Η ποιότητα τροχών, στήριξη, το λάστιχο, άξονας, ρουλεμάν είναι πιο δύσκολο να αξιολογηθούν.

• Φερμουάρ. Πάλι πολλά μεγέθη, σχέδια και ποιότητες. Με εντυπωσίασε το φερμουάρ της Delsey. Χοντρό και διπλό. Δηλαδή με μία κίνηση ανοίγεις δύο φερμουάρ, ένα πιο επιφανειακό κι ένα από πίσω μικρότερο. Δεν ξέρω στην πράξη πόσο βοηθάει αλλά είπα wow! Η τιμή με προσγείωσε.... Μερικά φερμουάρ έχουν κάτι σαν λαστιχένιο κάλυμμα, μάλλον για αδιαβροχοποίηση, άλλα είναι σαν να τα έβγαλες από το παντελόνι σου, πολύ αδύναμα. Μερικά κυλάνε μεταξένια κι άλλα σκαλώνουν.
  Κλιπς αφορούν τις σκληρές βαλίτσες αλλά κι εδώ ξεχωρίζεις τα «κινέζικα» από τα «γερμανικά». Πιο άκαμπτες καταστάσεις, δεν έχεις το φερμουάρ να παίρνει σιγά σιγά τις τάσεις πρέπει να κλείσεις τη βαλίτσα, να ταιριάξουν σωστά τα κελύφη και να κλειδώσεις τα κλιπς.

• Χερούλια. Ακόμα ένας τομέας όπου οι διαφορές σε σχέδια, ποιότητες και αντοχή στο χρόνο ποικίλλει. Έχουμε το χερούλι που τραβάς τη βαλίτσα (το βάλε βγάλε και αν σκαλώνει, οι θέσεις, το υλικό κλπ κάνουν τη διαφορά). Και τα χερούλια που σηκώνεις τη βαλίτσα, συνήθως είναι 2 αλλά υπάρχουν μερικές μόνο με 1 και μερικές με 3.

• Ποιότητα κύλισης. Πόσο εύκολα κυλάει σε διάφορες επιφάνειες, περιστρέφεται κλπ. Και αν κουράζεται. Μερικές ζεσταίνονται πολύ (ζεματάνε) και οι τριβές τους αυξάνονται. Μερικές φορές έβαζα λιπαντικό στις ρόδες.... αν είχαν ρουλεμάν ίσως να μην τους έκανα καλό...
  Δεν ξέρω από τι εξαρτάται ο θόρυβος που κάνουν οι βαλίτσες όταν κυλάνε σε όχι εντελώς ομαλό δρόμο. Υποθέτω ελαστικό, στήριξη στη βαλίτσα αλλά δεν ξέρω αν πχ οι σκληρές είναι πιο θορυβώσεις από τις μαλακές. Ίσως και η γενική κατασκευή.
  Επίσης δεν ξέρω αν οι σκληρές κυλάνε πιο εύκολα ή όχι (εννοώ στο κοινό δρόμο και ανώμαλα πλακάκια. Σε λείο διάδρομο όλες χάρμα κυλάνε. Στις μοκέτες όμως οι τριβές αυξάνουν!

• Τιμές. Μου έκανε εντύπωση το εύρος τιμών για βαλίτσες φαινομενικά παρεμφερούς τύπου και μεγέθους. Όταν όμως τις μελετήσεις λιγάκι και παρατηρήσεις όσα προαναφέρθηκαν βλέπεις σημαντικές διαφορές. Παρόλα αυτά η διαφορά σε τιμή πρέπει σε μεγάλο βαθμό να οφείλεται και στη μάρκα (και σχεδιασμό και εξέλιξη που αυτό σημαίνει) και όχι τόσο στα υλικά και κατασκευή.

• Εγγυήσεις - επισκευές. Δύσκολος τομέας το πιθανότερο είναι να σου πουν την κακομεταχειρίστηκες κι για αυτό χάλασε. Μάλιστα μια μάρκα δεν έχει καν σέρβις. Αντίθετα άλλοι στέλνουν δωρεάν κάτι που σου χάλασε...

Είδα μάρκες πολλές, γνωστές και άγνωστες, μοντέλα άπειρα, τα περιεργάστηκα, τα κύλισα, τα σήκωσα, τα πασπάτεψα… Μπήκα σε μαγαζιά, πήγα και στο αεροδρόμιο και τις χάζευα (σαν κλεφτρόνι πρέπει να τις κοίταζα!). Έψαξα στο διαδίκτυο (μου έκανε εντύπωση ότι δεν βρίσκεις το ίδιο πράμα πολύ φτηνότερα όπως σε τόσα άλλα πράματα) διάβασα κριτικές (που μου ανατρέψαν κάποια αρχικά σχέδια), πλακώθηκα με τη σύζυγο και τελικά γίνανε κάποιοι συμβιβασμοί. Δηλαδή η σύζυγος προτιμούσε τις υφασμάτινες και απέρριπτε τις παραδοσιακά σκληρές (που σκεφτόμουνα), το έντονο χρώμα (που εγώ λέω ότι βοηθάει να την ξεχωρίζεις στο αεροδρόμιο) και το γυαλιστερό (που μου ήταν αδιάφορο) και θεωρούσε περιττές τις 4 ρόδες. Έτσι αφού κατάφερα να απορρίψουμε τις υβριδικές καταλήξαμε σε σύγχρονη σκληρή με 4 ρόδες, συντηρητικό χρώμα (μπλε σκούρο) και ματ επιφάνεια. Και συνέφερε πολύ οπότε αποφάσισα να πάρω σετ των τριών, μικρή μεσαία μεγάλη. Η παραγγελία από το site της εταιρείας στο διαδίκτυο έγινε και είμαι σε αναμονή. Όταν παραλάβω θα σας πω τι πήρα (τη μάρκα δεν την είχα ξανακούσει μέχρι πριν 3 μέρες) και αν άξιζε ή την πάτησα!

Παρεμπιπτόντως ξέρει κανένας τι έχει να προσφέρει η μάρκα Rimowa και κάνει τα διπλά από τις mainstream επώνυμες;; Συνάντησα και άλλες μάρκες αντίστοιχα ακριβές.... 300-600 ευρώ για μια βαλίτσα

Όπως έλεγα απευθύνθηκα στην εταιρεία για χρήση εγγύησης κλπ. Κάποια στιγμή μου είπαν να μου αντικαταστήσουν την σπασμένη και να τους την στείλω. Τους είπα ότι έχω ανακυκλώσει το χαρτόνι και πώς και πού να τους το στείλω. Ήλπιζα να μου στείλουν κωδικό επιστροφής μπας και χρεωθούν τα μεταφορικά που αν πάω έτσι στην όποια DHL λόγω μεγέθους μάλλον θα κοστίζουν παραπάνω από την αξία της βαλίτσας. Τελικά μου ζήτησαν να τους στείλω φωτό της ζημιάς (τους είχα ήδη στείλει στην αρχική μου ενημέρωση) και μου έστειλαν άλλη μια βαλίτσα χωρίς να χρειαστεί να στείλω την άλλη πίσω.
Έτσι έχω την αρχική που έσπασε και που ίσως να επισκευάσω κάποτε εκεί που είπατε, την καινούργια που μου έστειλαν και την άλλη που μου έδωσε το αεροδρόμιο.... Μου φαίνεται ότι βαλιτσικά πρέπει να καλύφτηκα για καιρό!

Τα μεγέθη είναι σχετικά μικρά για την κατηγορία τους. Θα ήθελα να μάθαινα λίτρα, βάρος τους (πολύ σημαντικό και ως δείκτης ποιότητας / σχεδίασης / τεχνολογίας) και αν έχουν επέκταση. Και για το υλικό δεν είμαι σίγουρος ότι τα λένε καλά.
Βέβαια για τόσο που κάνουν αξίζει να τις κοιτάξεις αν μπορείς από κοντά, να δεις πως κυλάνε και τα φερμουάρ τους....

Από τις βαλίτσες αυτές μία είναι όχι με φερμουάρ αλλά με κλιπς (πιο άκαμπτη και πιο αδιάβροχη). Το πιο άκαμπτη την κάνει λιγότερο ικανή σε κάποιες δοκιμασίες ειδικά όταν είναι άδεια, που δεν έχει και νόημα.
Το πάτημα θα ήθελα να το δω να γίνεται από την άλλη μεριά, που είναι το πτυσσόμενο χερούλι.... δε νομίζω να άντεχε καμία... άδεια.
Επίσης το πέταγμα από ύψος πρέπει οπωσδήποτε να γίνει με γεμάτη βαλίτσα.
Βασικό θα θεωρούσα και το τέστ των χερουλιών και των τροχών. Αυτά είναι αυτά που πάσχουν περισσότερο.