Ο χρήστης lokatzis έγραψε:

[...]Πάντως είναι συνηθισμένο στην αρχή μέχρι να νιώσεις μια αυτοπεποίθηση. Η καθημερινή τριβή στην ίδια διαδρομή είναι μια πολύ καλή εξάσκηση. Τις πρώτες μέρες με κάποιον ήρεμο φίλο για συνοδεία. Αν το δοκιμάσεις αυτό για ένα μήνα ή θα είσαι εντάξει ή θα αποφασίσεις ότι δεν θέλεις να οδηγάς.

+1

+2
Αυτη ειναι η καλυτερη συμβουλη. Και ξεκινα απο δρομους χαμηλης κυκλοφοριας, που τους γνωριζεις καλα.

Δεν ειναι αφυσικο αυτο που αισθανεσαι. Το ιδιο νιωθουν πολλοι νεοι οδηγοι. Ενας γνωστος μου, καπετανιος ποντοπορου πλοιου (!!!), ειχε φοβερο προβλημα στους δρομους, αισθανομενος αδυναμια απεναντι στους κινδυνους που ΔΕΝ μπορουσε να ελεγξει ο ιδιος.

Ο χρήστης kantoniou έγραψε:
Ενας γνωστος μου, καπετανιος ποντοπορου πλοιου (!!!), ειχε φοβερο προβλημα στους δρομους, αισθανομενος αδυναμια απεναντι στους κινδυνους που ΔΕΝ μπορουσε να ελεγξει ο ιδιος.

Ε βέβαια, αυτός ήταν μαθημένος σε αποστάσεις μιλίων από τα άλλα οχήματα.

Ναι, αλλά και σε κύματα 10 μετρων και βάλε, τα οποία είναι ένας κίνδυνος που επίσης δεν μπορείς να ελεγξεις.

κι ο πατερας μου, καπετανιος, δεν εβγαλε διπλωμα οδηγησης...