-
ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ Των καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου
ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ Των καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου Ανδρέα Δημητρόπουλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου ΑθηνώνΓιώργου Κασιμάτη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου ΑθηνώνΓιώργου Κατρούγκαλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου ΘράκηςΗλία Νικολόπουλου , Καθηγητή Παντείου ΠανεπιστημίουΚώστα Χρυσόγονου, Καθηγητή Πανεπιστημίου ΘεσσαλονίκηςΑισθανόμαστε την υποχρέωση να επισημάνουμε προς τη Βουλή και τον ελληνικό λαό ότι το κείμενο, το οποίο καλείται σήμερα να ψηφίσει η λαϊκή αντιπροσωπεία, παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου για τους λόγους που ακολουθούν:
- Η παρούσα Βουλή εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2009 κάτω από εντελώς διαφορετικές πολιτικές προϋποθέσεις και η λαϊκή εντολή προς αυτή, κατά την έννοια του άρθρου 41 του Συντάγματος, ήταν διαμετρικά αντίθετη από όσα προβλέπει τώρα το κατατεθειμένο κείμενο. Λείπει, συνεπώς, η δημοκρατική νομιμοποίηση για την ψήφισή του.
- Το περιεχόμενο του κειμένου, που καλείται να ψηφίσει η Βουλή είναι προϊόν οικονομικού και πολιτικού εκβιασμού, εκ μέρους των εκπροσώπων των δανειστών, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου (άρθρο 52 της Διεθνούς Σύμβασης της Βιέννης του 1969).
- Το κείμενο που κατατέθηκε για ψήφιση δεν αποτελεί κατά το Σύνταγμα ούτε σχέδιο νόμου, δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνει διατάξεις νομοθετικού περιεχομένου ούτε σχέδιο νόμου κυρωτικού διεθνούς σύμβασης, δεδομένου ότι δεν περιέχει το υπογεγραμμένο κείμενο της διεθνούς σύμβασης. Πρόκειται για κείμενο προγράμματος, που επιχειρείται να δεσμεύσει ανεπίτρεπτα επί δεκαετίες το μέλλον της χώρας. Παρουσιαζόμενο, συνεπώς, ως δεσμευτικό κείμενο νόμου, παραβιάζει την αντιπροσωπευτική αρχή και την κατά το Σύνταγμα άσκηση της νομοθετικής λειτουργίας (άρθρο 26 Σ).
- Το κείμενο επιχειρείται να υπερψηφιστεί κατά παράβαση του άρθρου 29 του Συντάγματος, στο βαθμό που επιβάλλεται κομματική πειθαρχία χωρίς προηγούμενη εσωτερική ψηφοφορία και απόφαση συλλογικών κομματικών οργάνων.
- Η πρόβλεψη ότι οι νέες δανειακές συμβάσεις θα ισχύουν από την υπογραφή τους, χωρίς κύρωση από την Βουλή, παραβιάζει τα άρθρα 28 παρ. 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς και το διεθνές δίκαιο.
- Οι συνταγματικές και οι διεθνούς δικαίου εγγυήσεις σεβασμού και προστασίας της εθνικής κυριαρχίας προσβάλλονται επιπλέον: (α) Με την επανάληψη –όπως και στη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της 10.5.2010- της ρήτρας παραίτησης από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας, (β) με τον υπερδανεισμό της χώρας και την άμεση στέρηση της δυνατότητας ικανοποίησης των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ελλήνων πολιτών, (γ) με τη σώρευση «επαχθούς» δανεισμού και (δ) με την εφαρμογή του αγγλικού δικαίου και όχι του δημοσίου διεθνούς δικαίου που διέπει τις διεθνείς συμβάσεις των κρατών. Συνεπώς, το κείμενο που καλείται η Βουλή να ψηφίσει παραβιάζει στον πυρήνα τους τις συνταγματικές εγγυήσεις της εθνικής κυριαρχίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατικής αρχής (άρθρο 1 του Συντάγματος).
- Τα μέτρα που προβλέπει το προς ψήφιση κείμενο ότι θα επιβληθούν στον ελληνικό λαό παραβιάζουν τις αρχές της ισότητας των βαρών, του κοινωνικού κράτους δικαίου (άρθρα 4 παρ. 5 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και τις εγγυήσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων (άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος). Παραβιάζουν επίσης θεμελιώδεις εγγυήσεις της Συνθήκης της Λισαβόνας (του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και του διεθνούς δικαίου, καθώς και εγγυήσεις του διεθνούς εργατικού δικαίου. Η ψήφιση του νομοσχεδίου συνιστά, συνεπώς, εκτροπή από τη συνταγματική, την ευρωπαϊκή και τη διεθνή νομιμότητα.
Nαι ξερουμε κρατικοδιαιτοι χαραμοφαιδες κλπ.
-
Είμαι σίγουρος ότι μπορούν να βρεθούν άλλοι 5 καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου που θα επιχειρηματολογήσουν περί του αντιθέτου... Θέλω να τους δω να προσφεύγουν την επομένη της ψήφισης στον Άρειο Πάγο και να δικαιώνονται. Διαφορετικά μού θυμίζουν μία σειρά 'έγκριτων' δικηγόρων (ή και δικηγορικών συλλόγων) που εμφανίζονται κατά περιόδους στα κανάλια και μιλούν για παράνομα διόδια, παράνομα ..., δίνουν οδηγίες για τη μη-πληρωμή αυτών κτλ, ΑΛΛΑ στην πράξη δεν προκύπτει από τα λεγόμενά τους ότι οι ίδιοι έχουν προσφύγει σε κάποιο δικαστήριο. Απλά ξεσηκώνουν τον απλό κοσμάκη να ψάχνει δικηγόρους, κτλ...
-
-
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΥΤΑ .ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΔΡΩΣΕΙΣ ΑΙΜΑ ,ΔΕΝ ΣΩΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΣΟΥ.
Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΑΝ ΦΑΛΑΓΓΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ .
ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΜΕ ΔΥΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ ΜΕ ΑΛΕΥΡΟΣΟΥΠΑ.
ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ ΑΣ ΤΡΟΜΑΞΟΥΝ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ .
ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΙΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΗΣ ΜΑΡΚΟΖΙ.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΗ ΠΛΕΟΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ Ε.Ε.. ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ.
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΤΩΝ ΝΟΜΟΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΛΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ.
Η ΘΕΛΗΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ Η Ε.Ε. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΗΣ. -
Ο χρήστης zorz έγραψε:
Δε νομίζω... Σημαίνει όντως 'κάτω'...
+1. Εκτός κ αν λέγοντας 'Ι 'm down with the flu', συμφωνείς με τη γρίππη.
ως slank νομίζω οτι σημαίνει συμφωνώ
το έχω ακούσει καμποσες φορές απο αμερικάνους
-
Ο χρήστης j.marr έγραψε:
Δε νομίζω... Σημαίνει όντως 'κάτω'...
+1. Εκτός κ αν λέγοντας 'Ι 'm down with the flu', συμφωνείς με τη γρίππη.
ως slank νομίζω οτι σημαίνει συμφωνώ
το έχω ακούσει καμποσες φορές απο αμερικάνους
Ακριβώς.
Αυτό που λέει ο zorz δηλαδή 'down with the flu' είναι διαφορετικό. Δεν διαφωνείς με τη γρίπη...έχεις γρίπη. Σε έχει 'ρίξει' κατά κάποιο τρόπο η γρίπη. Είναι διαφορετική αυτή η χρήση.
Στην Αμερική το 'down with' something σημαίνει ότι συναινείς/συμφωνείς σε/με κάτι: http://www.answerbag.com/q_view/6351 & http://www.urbandictionary.com/define.p ... 27m%20down και εδώ: http://english.stackexchange.com/questi ... -with-mean
Είναι Αμερικάνικη έκφραση.
Υ.Γ. Εννοείς slang.
-
Ο χρήστης phaxtra έγραψε:
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΥΤΑ .ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΔΡΩΣΕΙΣ ΑΙΜΑ ,ΔΕΝ ΣΩΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΣΟΥ.
Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΑΝ ΦΑΛΑΓΓΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ .
ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΜΕ ΔΥΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ ΜΕ ΑΛΕΥΡΟΣΟΥΠΑ.
ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ ΑΣ ΤΡΟΜΑΞΟΥΝ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ .
ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΙΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΤΗΣ ΜΑΡΚΟΖΙ.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΗ ΠΛΕΟΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ Ε.Ε.. ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ.
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΤΩΝ ΝΟΜΟΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΛΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ.
Η ΘΕΛΗΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ Η Ε.Ε. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΗΣ. -
Καλά τα λές phaxtra αλλά ποιός θα σε ακούσει απο εκεί πάνω!
-
Επανέρχομαι στο θέμα της συνταγματικότητας:
Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής: Αντισυνταγματικές ρυθμίσεις στο Μνημόνιο
Κατατέθηκε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής η Επιστημονική Εκθεση με ενστάσεις
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 13:53 | ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 14:58Την αντισυνταγματικότητα των ρυθμίσεων του Μνημονίου που αναφέρονται στην μείωση των ελάχιστων μισθών, στη διαιτησία, αλλά και στην κατάργηση της ρήτρας μονιμότητας αναδεικνύει η Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής που κατατέθηκε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής.
Σύμφωνα με το Μνημόνιο, οι ελάχιστοι μισθοί που ορίζονται από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) θα μειωθούν κατά 22% σε σύγκριση με το επίπεδο που ίσχυε την 1η Ιανουαρίου 2012. Για τους νέους (ηλικίας κάτω των 25), οι μισθοί που ορίζονται από την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας θα μειωθούν κατά 32%, χωρίς περιοριστικούς όρους, ενώ αναστέλλονται οι διατάξεις του νόμου και των συλλογικών συμβάσεων που προβλέπουν αυτόματες αυξήσεις μισθών, περιλαμβανομένων εκείνων περί ωριμάνσεων.
Η Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής αναφέρεται στις διατάξεις του άρθρου 22 παρ. 2 και 3 του Συντάγματος, με τα οποία καθιερώνεται ο θεσμός της συλλογικής αυτονομίας, δηλαδή η νομική ικανότητα των συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζομένων και εργοδοτών να καθορίζουν τους όρους εργασίας και τα μεταξύ τους δικαιώματα και υποχρεώσεις, συνάπτοντας συμφωνίες (συλλογικές συμβάσεις εργασίας), οι οποίες έχουν χαρακτήρα κανόνα δικαίου, ως αναγκαία προέκταση της συνδικαλιστικής ελευθερίας, που καθιερώνεται στο άρθρο 23 παρ. 1 του Συντάγματος.
«Γίνεται γενικώς δεκτό ότι το άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος περιορίζει την παντοδυναμία του νομοθέτη καθόσον αφορά τη συλλογική αυτονομία και ότι η συλλογική διαπραγμάτευση οφείλει να αναγνωρισθεί ως ο κύριος ρυθμιστικός παράγων των εργασιακών σχέσεων», σημειώνει η έκθεση, ενώ προσθέτει πως «το εάν εν προκειμένω υφίστανται λόγοι δημοσίου συμφέροντος, και κυρίως εάν θα παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, αποτελεί ζήτημα το οποίο τελικά θα κριθεί από τα αρμόδια Δικαστήρια, εφόσον το ζήτημα τεθεί ενώπιόν τους κατόπιν σχετικής δικαστικής προσφυγής».
Για τις αλλαγές στην διαιτησία η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής τονίζει πως τίθεται το ερώτημα, στον βαθμό που η διαιτησία θα είναι πλέον προαιρετική, δηλαδή η προσφυγή θα γίνεται μόνο με συμφωνία όλων των ενδιαφερομένων μερών, εάν είναι συνταγματικός ο περιορισμός της εν λόγω προαιρετικής διαιτησίας, λαμβανομένης υπόψη της παραγράφου 2 του άρθρου 22 του Συντάγματος, συμφώνως προς την οποία, σε περίπτωση αποτυχίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η ρύθμιση των όρων εργασίας γίνεται με κανόνες που θέτει η διαιτησία.
Για την προτεινόμενη διάταξη με την οποία προβλέπεται ότι καταργείται η εν λόγω μονιμότητα στςι ΔΕΚΟ και ότι οι ανωτέρω συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου μετατρέπονται σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, δηλαδή, ότι θα είναι πλέον δυνατόν να λύονται, χωρίς να προκύπτει, δηλαδή να προτείνεται και να αποδεικνύεται, κάποια συγκεκριμένη αιτία. Η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής σημειώνει πως πλέον το μόνο όριο που θα παραμένει για να προστατεύει τους εργαζομένους από την απόλυση θα είναι η αρχή της καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος.
«Θα μπορούσε, συνεπώς, να προβληματισθεί κανείς κατά πόσον η κατάργηση του σπουδαίου λόγου ή της δικαιολογημένης αιτίας ως προϋπόθεσης για την καταγγελία της σύμβασης εργασίας συμβιβάζεται ε την ανωτέρω συνταγματική διάταξη, λαμβανομένων υπόψη και των λοιπών διεθνών ρυθμίσεων», σημειώνεται στην Έκθεση των εμπειρογνωμόνων της Βουλής.
-
Όταν βγαίνει ο προθυπουργός της χώρας στην τηλ/ση και τρομοκρατεί τον κόσμο,τι σημασία έχει αν είναι αντισυνταγματικό το μνημόνιο. Ψηλά γράμματα.
-
με πολλά νοήματα... που δεν τα πιάνουν ολοι...
-
ο στάθης είναι στο ίδιο επίπεδο με Mickey και Γλέζο
-
οπως ειπα...δεν τα πιανουν ολοι... Διεγράφη προκλητική απάντηση [Mod]
-
...Καλό!!!...corsair
Θυμάστε όταν ο ΓΑΠ είπε για δημοψήφισμα τι έγινε?........ Όλοι είμαστε ''γραμμένοι''.....Εκτός των υπερ άνω κρίσης πολιτών (βαρδι/νεων, Αγγ/λέων,κλπ ) -
Πριν λίγο στον Α.
Συνταξιούχος ΟΤΕ (φαντάζομαι από εκεί θα ξεκινάει η ταρίφα): από 2.200 στα 1.900...Σπάραξε η καρδιά μου...
Δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι λιγότερο για να θρηνήσω την απώλεια.
Ώστε βάλαν χέρι στις αποδοχές των 'φτωχών'* ανθρώπων που βγάζαν 2.000 το μήνα;
*πηγή: Χρήστος Παπουτσής, Νοέμβριος 2009
-
Διεγράφη απάντηση επί προσωπικού και μάλιστα για άλλο χρήστη Για συγκρατηθείτε παρακαλω! [Mod]
σσ. πάτησα υποβολή και με εκοψε για να βγεί το παραπάνω μήνυμα (οχι του EDDIE)
-
Διεγράφη προσωπική απάντηση... Μην τσιμπάτε στις προκλήσεις... [Mod] Μηπως ζοριζεσαι που θα πληρωνεις εσυ και τα παιδιά σου μια ζωή? Μια χαρά το σχόλιο που έκανε το παιδί παραπάνω. Να γιατί δεν θα υπάρξει προκοπή. Αντάρα.
-
Ο χρήστης Nikos! έγραψε:
Δε νομίζω... Σημαίνει όντως 'κάτω'...
+1. Εκτός κ αν λέγοντας 'Ι 'm down with the flu', συμφωνείς με τη γρίππη.
ως slank νομίζω οτι σημαίνει συμφωνώ
το έχω ακούσει καμποσες φορές απο αμερικάνους
Ακριβώς.
Αυτό που λέει ο zorz δηλαδή 'down with the flu' είναι διαφορετικό. Δεν διαφωνείς με τη γρίπη...έχεις γρίπη. Σε έχει 'ρίξει' κατά κάποιο τρόπο η γρίπη. Είναι διαφορετική αυτή η χρήση.
Στην Αμερική το 'down with' something σημαίνει ότι συναινείς/συμφωνείς σε/με κάτι: http://www.answerbag.com/q_view/6351 & http://www.urbandictionary.com/define.p ... 27m%20down και εδώ: http://english.stackexchange.com/questi ... -with-mean
Είναι Αμερικάνικη έκφραση.
Υ.Γ. Εννοείς slang.
...Τσ τσ τσ τσ... εντελώς αμόρφωτοι αυτοί οι κουκουέδες!!! .. σκράπες στα αμερικάνικα... τσ τσ τσ...
-
Το 2010-2011 δώθηκαν 8,5 δις σε πρόστιμα και εισπράχτεικαν 80-100 εκ/ρια. Η λεγόμενη πάταξη της φοροδιαφυγής.
Κε Mod άστους να λένε . Στην ελλάδα ζούμε.
-
Μπροστά, σήμερα.
Αθήνα, 12.02.2012α. Η «γενιά της Ευρώπης» χρειάζεται να μιλήσει
Σήμερα η Βουλή των Ελλήνων θα ψηφίσει ή θα απορρίψει τη νέα δανειακή σύμβαση. Το δίλημμα έχει τεθεί και δεν είναι προσχηματικό. Είναι πραγματικό και αφορά όλους μας. Είτε θα συνεχίσουμε να δίνουμε τον αγώνα των επίπονων αλλαγών μέσα στην Ευρώπη, με κόστος, αλλά με δυνατότητες ή θα βρεθούμε στην τριτοκοσμική τροχιά της δραχμής και θα γυρίσουμε δεκαετίες πίσω. Σήμερα αποφασίζουμε για το ποιοί είμαστε, που ανήκουμε, που θέλουμε να πάμε και πώς θα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια.
Υπάρχει μια γενιά, την οποία προκλητικά επικαλούνται όλοι, πάνω στην οποία συστηματικά βυσσοδομούν κυρίως οι παλαιότερες γενιές, ενώ η ίδια δεν εκφράζεται συγκροτημένα στο δημόσιο διάλογο. Είναι η γενιά όσων γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, όταν η χώρα μας έκανε τα πρώτα της βήματα στην τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Είναι η γενιά με την καλύτερη μόρφωση και τυπικά προσόντα που έζησε ποτέ στη χώρα, η οποία «φέρει» ένα σημαντικό προνόμιο και κεκτημένο: την Ευρώπη. Είναι η δική μας γενιά. Για εμάς, η Ευρώπη είναι κομμάτι της καθημερινής μας ζωής. Βρίσκεται στις υποδομές μας, στην οικονομία μας, στο κράτος, στον πολιτισμό, στις σπουδές μας, στο περιβάλλον. Πήραμε το πρώτο μας χαρτζιλίκι σε δραχμές, αλλά τα πρώτα μας χρήματα τα αποκτήσαμε σε ευρώ. Δε θυμόμαστε πια πόσα ευρώ είναι «ένα πεντοχίλιαρο» κι έχουμε φίλους στο Λονδίνο, στη Βαρκελώνη και στο Άμστερνταμ. Δεν ασπαζόμαστε συνομωσίες, δεν πιστεύουμε ότι μας 'χρωστάνε', ούτε ότι είμαστε περιούσιος λαός. Πιστεύουμε όμως στις δυνατότητές μας, αλλά και στο ότι η Ευρώπη είναι το περιβάλλον, μέσα στο οποίο μπορούμε να τις αξιοποιήσουμε. Είναι ο σταθερός μοχλός μεταρρυθμίσεων και αλλαγών στη χώρα μας, ο ειρηνοποιός σε μια ταραγμένη γειτονιά. Είναι μια κοινότητα που έχει ωφελήσει την Ελλάδα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά και πολιτισμικά.
Και όμως. Είμαστε η πρώτη γενιά μεταπολεμικά που δε ζει με την προσδοκία μιας καλύτερης πραγματικότητας. Οι έννοιες της απόκτησης ιδιοκτησίας, της περιουσίας, της αποταμίευσης, της σταθερής εργασίας, της ασφάλειας, της δημιουργίας οικογένειας είναι πλέον για την πλειονότητα των νέων απόμακρες και πιθανά απραγματοποίητες. Ταυτόχρονα, βλέπουμε τους εργοδότες μας στον ιδιωτικό τομέα να συλλαμβάνονται για χρέη στο Δημόσιο. Πολλούς στο Δημόσιο να συνεχίζουν ατάραχοι τον καταστροφικό τους λήθαργο ή να εμποδίζουν τους λίγους ευσυνείδητους να κάνουν το καθήκον τους. Την ίδια στιγμή ακούμε συνομήλικούς μας να φωνάζουν να «καεί η Βουλή» ή να υιοθετούν εύκολα συνθήματα της γενιάς του Πολυτεχνείου, να υψώνουν τείχη σε αλλαγές, για τις οποίες θα έπρεπε να είμαστε μπροστάρηδες, να ενδίδουν καθημερινά σε έναν ξεπερασμένο από τις εξελίξεις ιδεολογικό αγώνα, που νομιμοποιεί την ανομία και μας γυρίζει πίσω, όταν το ζητούμενο είναι η φυγή προς τα εμπρός. Τελικά, να κοινωνούν έναν διογκούμενο δηλητηριώδη λαϊκισμό που περιθωριοποιεί την κοινή λογική, την ψυχραιμία, τον τεκμηριωμένο λόγο, το σχεδιασμό, τη συνεργασία, την πολιτική πράξη. Είναι αναμενόμενο. Σε αυτό το περιβάλλον ζούμε. Αυτά είναι τα πρότυπα και οι πρακτικές που κληροδοτούν οι προηγούμενες γενιές στη δική μας. Σαφέστατα, δεν έχουμε τεκμήριο αθωότητας. Όμως αποποιούμαστε αυτήν την αχρείαστη κληρονομιά.β. Η κρίση έχει ταυτότητα
Δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις για το πως φτάσαμε ως εδώ. Δεν ζούσαμε στον επίγειο παράδεισο ούτε βρισκόμαστε στο περιθώριο. Η κρίση βρήκε τη χώρα ανοχύρωτη και απροετοίμαστη σε επίπεδο εξουσίας, οικονομίας, κοινωνικών δομών και κυρίως νοοτροπίας. Λίγοι μπήκαν στον κόπο να εξηγήσουν με ειλικρίνεια την είσοδό μας σε μια σκληρή πραγματικότητα. Και ακόμα λιγότεροι μπόρεσαν να ακούσουν, αφού οι φωνές του λαϊκισμού και της αντίδρασης ήταν πολλές και έβρισκαν εξίσου πολλούς πρόθυμους αναμεταδότες. Όπως συμβαίνει κάθε φορά που το μαχαίρι μπαίνει στο κόκκαλο και απειλούνται τα βολικά προνόμια εντός και δορυφορικά του κράτους.
Τα άκρα απειλούν να ορίσουν το δημόσιο διάλογο. Ο κρατισμός ονομάζεται κοινωνική ευαισθησία. Η διάλυση της πόλης που ζούμε ονομάζεται δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Ο αποκλεισμός δημοσίων υπηρεσιών θεωρείται «αντίσταση στην εξουσία». Θεσμικοί παίκτες υπερασπίζονται τη μη εφαρμογή νόμων και την αναπαραγωγή ενός συστήματος δικαιοσύνης, που πλέον δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας μας. Η ανομία και η ατιμωρησία ονομάζονται «νομική παράδοση» στο θέατρο των δήθεν υπερασπιστών της συνταγματικής νομιμότητας. Οι ανορθολογικές και οι αντιευρωπαϊκές φωνές πληθαίνουν.
Βλέπουμε καθαρά τα διαχρονικά ελλείμματα της πολιτικής όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων. Βλέπουμε καθαρά τη μυωπική στάση της σημερινής ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα εγχώρια λάθη της τελευταίας κρίσιμης διετίας: στην απουσία σύνδεσης ύφεσης και στόχων, στο αναπτυξιακό έλλειμμα, στις οριζόντιες και άδικες περικοπές εισοδημάτων, στην ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού να εφαρμόσει τις διαρθρωτικές αλλαγές γρήγορα και αποτελεσματικά. Και προκαλεί τη λογική και τη μνήμη μας η υποκρισία μερικών αποτυχημένων διαχειριστών του μνημονίου που σήμερα το λοιδωρούν και το δαιμονοποιούν.γ. Νέες συλλογικότητες χωρίς ψευδαισθήσεις
Ας μην ξεχνάμε ότι οι μεταρρυθμίσεις και οι μεγάλες αλλαγές απαιτούν κοινωνικές συμμαχίες και ηγέτες. Σήμερα οι προϋποθέσεις αυτές δεν υπάρχουν. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε νέες πολιτικές δυνάμεις που δεν ωραιοποιούν, δεν κρύβονται, δεν στρογγυλεύουν, αλλά υπερβαίνουν την παλαιά πολιτική και τα κόμματά της. Τώρα όσο ποτέ ένα μεγάλο τμήμα της νέας γενιάς νιώθει την ανάγκη να πάρει το λόγο και να εκτονώσει δημιουργικά την αντίθεσή του απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Είναι μια αρχή μιας νέας συλλογικότητας που θα μας οδηγήσει σύντομα σε μια νέα κοινωνική και πολιτική οργάνωση. Η συζήτηση είναι πλέον ανοιχτή και τα τείχη έχουν πέσει. Όσοι περισσότεροι έλθουμε κοντά γιατί μας ενώνει το εφικτό, όσοι περισσότεροι βλέπουμε ευκαιρίες να δημιουργήσουμε, όσοι περισσότεροι απαντάμε πειστικά απέναντι στο οργανωμένο μπλοκ της άρνησης, της μετριοκρατίας και της απομόνωσης, τόσο αυξάνουμε την πιθανότητα να έλθουν στο φως και να ενεργοποιηθούν άξιοι πολίτες.
δ. Η παραμονή στην Ευρωζώνη είναι αδιαπραγμάτευτη. Άμεσες ενέργειες.
Δε διανοούμαστε μια Ελλάδα αφημένη κυριολεκτικά στις εμπνεύσεις και ορέξεις των σημερινών πολιτικών πρωταγωνιστών του μεταπολιτευτικού δράματος. Η παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη είναι αδιαπραγμάτευτη. Η διεθνής απομόνωση, η φτώχεια, η στασιμότητα και η ανασφάλεια που αυτή θα επιφέρει είναι απευκτέες. Η μάχη πρέπει να δοθεί και θα δοθεί μέσα στην Ευρώπη. Ο δρόμος είναι ένας: δουλειά, δημιουργία, ευθύνη, φαντασία, κοινή λογική, έλεγχος, διαφάνεια, λογοδοσία, δημοκρατία, συμμετοχή, ποιότητα, ουσία.
Σήμερα, προέχει να ψηφισθεί και να υλοποιηθεί η νέα δανειακή σύμβαση. Δεν υποστηρίζουμε ότι το νέο Μνημόνιο είναι πανάκεια για τη χώρα. Περιέχει μέτρα που μας βρίσκουν αντίθετους, όπως για παράδειγμα η μείωση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Περιέχει όμως και ευεργετικές διατάξεις για αλλαγές στο κράτος, τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, την ενίσχυση του ανταγωνισμού τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης. Ας είμαστε ρεαλιστές. Η νέα σύμβαση μπορεί να αποτελέσει την τελευταία πράξη μιας περιόδου ανασφάλειας και αβεβαιότητας και την απαρχή μιας νέας δύσκολης προσπάθειας, χωρίς όμως ψευδαισθήσεις. Μιας περιόδου αυτογνωσίας, αυτοκριτικής και σκληρής δουλειάς. Μέσα στους επόμενους μήνες, προέχει να κερδίσει η χώρα μας την εμπιστοσύνη των εταίρων της, των διεθνών οργανισμών και των Ευρωπαίων φορολογουμένων που μας δανείζουν.
Αυτό είναι εφικτό με την αναγκαία παράταση ζωής στη σημερινή κυβέρνηση και τη στήριξή της από τα κόμματα χωρίς τυχοδιωκτισμούς, ώστε να υλοποιηθούν οι βασικές μεταρρυθμίσεις πριν από τις εκλογές και να εμπεδωθεί από όλους ότι στο εξής η συνεργασία είναι μονόδρομος. Είναι εφικτό – τώρα και στη συνέχεια - με την άμεση και αποφασιστική προώθηση αλλαγών που «χτυπούν» την κομματοκρατία στον πυρήνα της, δηλαδή ένα νέο αναλογικότερο εκλογικό σύστημα με κατάτμηση των μεγάλων περιφερειών, ένα νέο πλαίσιο για τη χρηματοδότηση των κομμάτων και την αποφασιστική μεταρρύθμιση των δομών και της λειτουργίας του στενού και ευρύτερου δημοσίου τομέα, ώστε να έλθουν γρήγορα δίκαια αποτελέσματα στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, του ανοίγματος τομέων της οικονομίας και στην απονομή της δικαιοσύνης.
Με την παρέμβασή μας κάνουμε μια αρχή. Φιλοδοξούμε να καταθέτουμε τις προτάσεις μας, συμβάλλοντας στη δημιουργία μιας πολιτικής κοινότητας που αγκαλιάζει τη δυναμική Ελλάδα. Αυτήν που γνωρίζει τι σημαίνει «παράγω», «δημιουργώ», «μορφώνομαι», «αγωνιώ», «αναζητώ», «σέβομαι», «συμμετέχω», «προσφέρω». Αυτήν που μπαίνει μπροστά για να πάμε μπροστά στα δύσκολα. Χρειαζόμαστε μια ανάσα ελπίδας, εμπιστοσύνη και ουσιαστική επικοινωνία. Μπορούμε να τα κερδίσουμε.http://www.facebook.com/FwdGreeceToday
Με βρίσκει 100% σύμφωνο.
ΔΝΤ, eurogroup, κούρεμα, μνημόμιο ΙΙ, σωθήκαμε!!!