Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:

Εχω παρατηρήσει πως οι άνθρωποι ΘΕΛΟΥΝ να ζευγαρώσουν για να κάνουν 'μεγαλύτερα' πράγματα: να πάρουν μεγάλο αυτοκίνητο, να πάρουν μεγάλο σπίτι κοκ και ξεχνάνε πως στην ουσία ένα ζευγάρι ξεκινάει από το απλούστερο πράγμα: μου αρέσει αυτός ο άνθρωπος και θέλω να είμαι μαζί του, με κρύο ή ζέστη, λίγα ή πολλά. Αυτό είναι το νόημα που έχει χαθεί!

Τι τραγικη αληθεια!!!
Το παρατηρω καθε μερα και εγω αυτο...και μου φαινεται απιστευτο.

Ο χρήστης elisa έγραψε:
HighFidelity

1. Ο γάμος είχε νόημα όταν ο άνδρας αναλάμβανε τη γυναίκα. Εκείνες οι εποχές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και όσο πιό γρήγορα το συνειδητοποιήσουν οι άνδρες τόσο καλύτερα θα είναι (γι' αυτούς)
2. Φαίνεται κι απ όσα γράφεις ο 'φόβος' σου (σας) για το γάμο. Επειδή σήμερα αυτό είναι ένα 'μυστήριο' χωρίς ουσία, είναι προφανές ότι ο φόβος σου (σας) είναι για ουσιαστική δέσμευση. Την οποία, δυστυχώς, απαιτείτε από τις γυναίκες σας κι εσείς την αποφεύγετε, προφασιζόμενοι μετεφηβική ηλικία (ξέρεις, το σύνδρομο του 'αιώνιου παιδιού'). Δες, ας πούμε, τι γράφει ο (προφανώς) μικρότερός μας

...οπως επισης μπορει ανετα να διαπιστωσει κανεις οτι και η τραγικη πλειοψηφια των ανδρων δε θα παντρευονταν στα 30 και στα 35 αν δεν ειχαν μαμαδες μπαμπαδες να ζητανε εγγονακια...απο τα 45 και μετα θα σκεφτονταν το ενδεχομενο....

δίχως να σκεφτεί αν πράγματι στα 20 του θα ήθελε πατέρα 65++άρη.

Εννοείται ότι δεν κατηγορώ τους άνδρες αλλά μιλάω απλά για το τι θα ήθελα να συμβαίνει κι εννοείται ότι πιστεύω πως άνθρωπος δίχως σύντροφο είναι μισός άνθρωπος. Γάμος - ξεγάμος.

Elisa, συνεχίζεις να βγάζεις λάθος συμπεράσματα... Θα αρχίσω από το τέλος...
Πριν μια 20ετία ή και παραπάνω, το να είναι ο πατέρας σου 60, σήμαινε πως ήταν με το ένα ...πόδι στον τάφο, όταν το προσδόκιμο όριο ζωής των ανδρών ήταν λίγο...πιο πάνω!

Οι άνθρωποι ζούσαν λιγότερο, άρα τα έκαναν όλα νωρίτερα, όπως και τα παιδιά... Η 24χρονη κοπέλα μου έχει πατέρα στα 60, ενώ κι εγώ που είμαι 32 σχεδόν, έχω επίσης 60χρονο πατέρα. Αν σου πω πως δεν βλέπω κανένα πρόβλημα και στις δύο περιπτώσεις, θα με πεις προκατειλλημένο;

Η ηλικία είναι ένας αριθμός. Σημασία δεν έχει πότε θα κάνεις παιδιά, απλά όταν τα κάνεις να έχεις όρεξη ν'ασχοληθείς μαζί τους (όπως και αντοχές βέβαια...). Αν κάποιος θέλει να κάνει στα 20, πολύ ωραία. Αν ο άλλος θέλει στα 40, επίσης πολύ ωραία! Εγώ δεν βλέπω το πρόβλημα! Ούτε τα παιδιά έχουν πρόβλημα, πρόβλημα έχουν όταν δεν τ' αγαπούν οι γονείς τους, όχι όταν οι γονείς τους είναι 'μεγάλοι' σε ηλικία! Βέβαια, δεν συμφωνώ με κάποιους που κάνουν παιδιά στα 80, γιατί αυτοί είναι και σήμερα με το ένα πόδι στον τάφο, επομένως τα παιδιά τους δεν θα γνωρίσουν ουσιαστικά το γονιό τους! Αλλά τα 40 είναι μια χαρά.

Πάμε τώρα στ' αριθμημένα ερωτήματα...

1. Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω να συνειδητοποιήσουν οι άνδρες από τις γυναίκες, πίστεψέ με! Να σου αντιστρέψω το ερώτημα: πόσες γυναίκες βάζουν στην οικογένεια περισσότερα χρήματα από τον άνδρα;

Αλλά και πάλι, δεν κάνουμε διαγωνισμό βαρών, για το ποιος θ' αναλαμβάνει περισσότερα και δεν συγκρίνουμε πορτοφόλια! Δες το σαν προσφορά εργασίας: το ζευγάρι προσφέρει το χρόνο και την εργασία τους στην ΚΟΙΝΗ ΖΩΗ , είτε βγαίνοντας εκτός και δουλεύοντας , είτε στο σπίτι με τις δουλειές και τα παιδιά. Και οι δύο προσφέρουν ΤΟ ΙΔΙΟ, από οποιαδήποτε θέση. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ θα προσφέρουν, χρήματα από την δουλειά τους, αλλά και σε δουλειές στο σπίτι και σε ενασχόληση με τα παιδιά. Αν το θες και με μαρξιστική έννοια, την υπεραξία τους πρέπει να την καρπούται η οικογένεια!

2. Δεν έχω κανένα φόβο για το γάμο, απλά δεν τον θέλω, σ' αυτή τη φάση της ζωής μου! Και δεν είναι πρόβλημα δέσμευσης, έχω δεσμό 22 μήνες and counting, απλά με κανέναν τρόπο δεν θέλω ν' αναλάβω τις υποχρεώσεις του γαμου αυτή τη στιγμή, γιατί για μένα ο μόνος λόγος για να παντρευτώ είναι να κάνω παιδιά.-
   Αν δεν παίζουν παιδιά, δεν παντρεύομαι, συζώ και τέρμα. Απλό είναι.
   Τέλος παιδιά θα κάνω όταν μπορώ να τα συντηρήσω και όχι τώρα που δουλεύω πολύ , για να βγάλω ένα καλό εισόδημα και πρέπει να τρέχω και σχεδόν τον μισό μήνα εκτός έδρας... Βέβαια αυτό δεν θ'αλλάξει και πολύ στο μέλλον, αλλά τουλάχιστον θα φτάνουν τα χρήματα, ενώ τώρα με το ζόρι φτάνουν για εμένα. Αντε καλά όχι με το ζόρι, αλλά λέμε!

Α και κάτι τελευταίο: δεν απαιτώ καμία δέσμευση, ούτε απαιτώ σεβασμό από καμία. Και τα δύο παραπάνω είναι πράγματα που κερδίζονται και δεν 'αποκτώνται' με κάποιον μαγικό τρόπο!

Σκέψου κάτι (στο βάζω προς προβληματισμό...): όταν ήσουν 20 φαντάζομαι θα ήθελες τους άντρες που τώρα...κριτικάρεις! Δηλαδή τους λιγότερο 'σοβαρούς', αυτούς που τα λεφτά τους τα κάναν ακριβό αμάξι , ταξίδια και...ξύδια και όχι τα 'καλά' παιδιά που θέλαν γάμο, γιατί κι εσύ ήσουν ένα....girl, that just wan't to have fun!

Μεγάλωσες λίγο και άλλαξαν οι προτεραιότητές σου, αλλά μην απαιτείς ν' αλλάξουν ταυτόχρονα οι προτεραιότητες των ανδρών! Θ' αλλάξουν και εκείνων βέβαια , αλλά λίιιιιγοοοο αργότερα! Δηλαδή, στα 28 μου το να σκέφτομαι να 'σοβαρέψω' την ζωή μου, θα μου φαινόταν το λιγότερο γελοίο για να μην πω και καταστροφικό!

Και τώρα πάνω κάτω τα ίδια μου φαίνεται, αλλά ΟΚ καταλαβαίνω πως έχω καβατζάρει την 4η δεκαετία της ζωής μου και καλό είναι να μην την εξαντλήσω όλη, γιατί θέλω κι εγώ το μέγιστο που μπορώ να πετύχω από μια σοβαρή σχέση. Το κατώφλι μεγιστοποίησης των κερδών (το διάστημα που πετυχαίνεις το καλύτερο, άρα μπορείς να έχεις και το καλύτερο....) για τους άνδρες είναι στα 35-40, ενώ για τις γυναίκες στα 25-30 (δική μου εκτίμηση, μπορείς φυσικά να διαφωνείς και για τα δύο ηλικιακά όρια... ), μετά το πιθανότερο είναι να έχεις πολύ χειρότερες επιλογές, όπως φυσικά το ίδιο ισχύει κι αν βιαστείς...
Και μετά από ολίγη στατικολογία, ας το βουλώσω γιατί πάλι έγραψα σεντόνι!

Εννοείται ότι δεν κατηγορώ τους άνδρες αλλά μιλάω απλά για το τι θα ήθελα να συμβαίνει κι εννοείται ότι πιστεύω πως άνθρωπος δίχως σύντροφο είναι μισός άνθρωπος.

meglio soli che male accompagnati (=καλυτερα μονος παρα με κακη παρεα)

Ο χρήστης skye έγραψε:

Εννοείται ότι δεν κατηγορώ τους άνδρες αλλά μιλάω απλά για το τι θα ήθελα να συμβαίνει κι εννοείται ότι πιστεύω πως άνθρωπος δίχως σύντροφο είναι μισός άνθρωπος.

**meglio soli che male accompagnati **(=καλυτερα μονος παρα με κακη παρεα)

+οο

Κάπως αλλιώς το λέει ο λαός αλλά δεν πειράζει...

Ο χρήστης skye έγραψε:

Εννοείται ότι δεν κατηγορώ τους άνδρες αλλά μιλάω απλά για το τι θα ήθελα να συμβαίνει κι εννοείται ότι πιστεύω πως άνθρωπος δίχως σύντροφο είναι μισός άνθρωπος.

meglio soli che male accompagnati (=καλυτερα μονος παρα με κακη παρεα)

για αυτό κ το τοπικ λέγεται μονολογοι ...άσχετα εάν εμείς το κάναμε διάλογοι...

στο θεμα της μοναξιας που εθιξε ο προη-γουμενος γραφων απο εμπειριες φιλων και γνωστων που δουλευαν στο 131 του ΟΤΕ θα παθετε πλακα ποσος κοσμος παιρνει τηλ απλως για να μιλησει σε καποιον...

δυστυχως παιζει πολυ μοναξια εκει εξω που λεει και ο γιανναρης..

επειδη το θεμα της μοναξιας ειναι πολυ γενικο, θα υποθεσω οτι μιλαμε απλως για ελλειψη συντροφου, καθως ετσι βλεπω οτι κυλαει το θεμα

αφενος θεωρω πως πολυ δυσκολα καποιος θελει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να ειναι μονος, ο,τι και αν λεει. ισως οντως υπαρχουν και τετοιες περιπτωσεις, αλλα θα ειναι πολυ σπανιες..

πιο συχνο ειναι μαλλον κατι μεταξυ του 'δεν μπορω' και 'δεν ειμαι διατεθημενος να κανω κατι για χ/ψ λογους'...

τεσπα νομιζω οτι θα μπορουσα να γραψω αρκετα πραγματα, αλλα ο ασιμοφ μερικες σελιδες πισω με εχει καλυψει 100%...

καλα εδω μπαινουμε και ποσταρουμε εδω μεσα(!) για να μιλησουμε σε καποιον !

αυτο εγραψα στην αρχη ('φυσικα και υπαρχει μοναξια, τί νομιζεις οτι κανουμε εμεις εδω μεσα; ') αλλα αποφασισα να μην το ποσταρω

Ο χρήστης Omikrone3 έγραψε:
...ειναι μαλλον παθολογικη περιπτωςη αν δε συντρεχουν αλλοι λογοι, μερικες φορες ομως θες να βγεις και μονος χωρις την κοπελα σου,ή και χωρις τους κολλητους σου ετσι χωρις λογο

μην κοιτας εμενα εγω απλα ποσταρω μεχρι να τελειωσω τα downloads

υπερβολες

Ο χρήστης kouk έγραψε:
...Θέλω να πω, ότι αυτά που αναφέρεις, ισχύουν και για τους δύο. Επιμένεις όμως να τα αναφέρεις μόνο για τους άνδρες. Πράγμα που, πιστεύω, ότι δεν είναι σωστό.

Λίγο πιό πάνω, όμως,

Εγώ νομίζω ότι για όσες γυναίκες ψάχνουν για γαμπρό, άλλοι τόσοι άντρες ψάχνουν για νύφη.

Ξέρω και γυναίκες κολλημένες, ξέρω και άντρες. Μη σου πω, ξέρω περισσότερους άντρες.

Θέλω να πω, ότι από αυτά που γράφω σου ξεφεύγουν μερικά. Μήπως να ξανασκεφτώ το θέμα της ηλικίας;

Για τα φόρα: Μπορεί να είναι θέμα μοναξιάς, μπορεί και όχι. Μπορεί να είναι ένας τρόπος να έχεις μια φιλική παρουσία δίπλα σου για 10 λεπτά, τη στιγμή που την χρειάζεσαι. Με τους κρεατένιους φίλους / φίλες δεν γίνεται αυτό. Ε και εννοείται ότι όταν είμαστε με αυτούς δεν τους λέμε 'μισό να μπω να γράψω για σχέσεις και γυρίζω'.

Τώρα δεν ξέρω αν αυτά που θα γράψω θα διαβάζονται, αλλά μου έβαλες πολλά κι εσύ!

Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:

...Να προσπαθήσω να κάνω μια μαντέψια; Πρέπει να είσαι συνομήλική μου λογικά, γύρω στα 30 (άντε καλά, εγώ κοντεύω τα 32, μάλλον μικρότερη θα είσαι!);

σχεδόν 28.

...Αν πάντως με την λέξη σοβαρός, περιγράφουμε το καλό παιδί για σπίτι και γάμο, τότε διέγραψέ με κι εμένα από την κατηγορία....

Ρε, ένα κόλλημα που έχετε φάει εσείς οι άντρες με το γάμο. Λες κι από τότε που γεννήθηκα ζω μόνο για να ρθει η μέρα που θα ρθει κάποιος να με παντρευτεί.
Έχουμε κι άλλα να κάνουμε οι γυναίκες σήμερα, ξέρεις.

Πάντως οι απόψεις σου, είναι όμοιες με τις φίλες μου που σου έλεγα! Οι οποίες είναι 30-+ και (εντελώς φυσιολογικά, ανθρώπινο είναι...) ψάχνουν έναν άνθρωπο για σοβαρή σχέση και γάμο...
Γι' αυτό και κατάφερα να 'μαντέψω' την ηλικία σου!
Παίζει βέβαια και το να ήμουν απλά τυχερός!
Μπορώ επίσης να δεχτώ πως εσύ δεν ψάχνεις το γάμο και αδιαφορείς πλήρως για κάθε μικροαστικό κατάλοιπο συμβίωσης για να πάμε παρακάτω...
Πριν πάμε παρακάτω, να σημειώσουμε ότι δεν γνωρίζεις αν εγώ είμαι παντρεμένη, αν έχω παιδιά, διαζύγια, αν τη βρίσκω με γυναίκες, ...
Να σου πω πάντως που έχω δει εγώ το πρόβλημα και γιατί καταγγέλεις τους άντρες για έλλειψη σοβαρότητας; Είναι στο πρόβλημα των απαιτήσεων... Για να στο εξηγήσω πιο απλά, τι ακριβώς περιμένει ο καθένας από την ζωή του: αν περιέγραφες την ιδανική κατάσταση, έχοντας βρει το ταίρι σου τι θα έκανες;
Αυτήν περιγράφω. Και δεν καταγγέλω τους άνδρες συλλήβδην.
Αν αυτά που θα έκανες, ξεπερνάνε αυτά που μπορείς να κάνεις μόνη σου, έχεις πρόβλημα: πχ αν πεις 'θα πηγαίναμε για κάμπιγκ στην Ελαφόνησο' ή μπορεί να πεις 'θα πηγαίναμε για πάρτυ στη Μύκονο' και τα δύο θέλουν...παρέα, αλλά η παρέα είναι διαφορετική...
Αλλα ποιος σοβαρός αντρας θα πάει για κάμπιγκ θα πεις εσύ τωρα και θα έχεις...άδικο!
Κάμπινγκ μου αρέσει, και θεωρώ ότι είμαι αρκετά σοβαρότερη από πολλές.
Εχω παρατηρήσει πως οι άνθρωποι ΘΕΛΟΥΝ να ζευγαρώσουν για να κάνουν 'μεγαλύτερα' πράγματα: να πάρουν μεγάλο αυτοκίνητο, να πάρουν μεγάλο σπίτι κοκ και ξεχνάνε πως στην ουσία ένα ζευγάρι ξεκινάει από το απλούστερο πράγμα: μου αρέσει αυτός ο άνθρωπος και θέλω να είμαι μαζί του, με κρύο ή ζέστη, λίγα ή πολλά. Αυτό είναι το νόημα που έχει χαθεί!

Συμφωνούμε απόλυτα! Γι' αυτό λέω ότι ο γάμος δεν είναι τπτ παραπάνω από δέσμευση. Αλλά και τπτ λιγότερο, επίσης.

Ενα μικρό ακόμη tip: αν σε μια κουβέντα μέσα σε μια παρέα, άκουγα μια γυναίκα στην ηλικία σου να λέει αυτά, θα είχα κόψει λάσπη, στο λέω ειλικρινά. Γιατί σε πιστεύω πως εσύ ΔΕΝ σκέφτεσαι το γάμο, αλλά επειδή ΟΥΤΕ εγώ τον σκέφτομαι, ΚΑΛΟΥ ΚΑΚΟΥ, θα απείχα...

Βλέπε παραπάνω.

Οχι πως είμαι κι εγώ κάνα κελεπούρι που θα κάνουν ουρά οι γυναίκες ΟΚ; Αλλά στην ηλίθια κοινωνία μας, υπάρχουν τα στάνταρ 'γιατρός', 'δικηγόρος', 'μηχανικός' (εγώ είμαι στους τρίτους ) που νομίζουν οι μανάδες πως εξασφαλίζουν κάτι.... Εδώ γελάμε, γιατί η καινούρια μου δουλειά πχ μου εξασφάλισε την οικονομική άνεση, ενώ μαζί ήρθαν και τα...εκτός έδρας! Κάτι που όπως καταλαβαίνεις δεν είναι και ό,τι καλύτερο για την καλή μου... Αν πχ ήμασταν παντρεμένοι και είχαμε παιδιά, θα της τα ειχα...φορτώσει!
Δείχνω απλώς μια πλευρά, γιατί οι άνθρωποι δεν σκέφτονται πια για το χρόνο που θα περνάνε μαζί, αλλά για το πόσα χρήματα θα έχουν για να 'κάνουν πράγματα'... Και καταλήγουν να τα κάνουν ο ...καθένας μόνος του, γιατί λείπουν και οι δύο στη δουλειά!

Βέβαια, αν έλεγα εγώ πως δεν χρειάζεται να δουλεύω όλη μέρα, θα κάτσω με 1000

Ο χρήστης elisa έγραψε:

...Θέλω να πω, ότι αυτά που αναφέρεις, ισχύουν και για τους δύο. Επιμένεις όμως να τα αναφέρεις μόνο για τους άνδρες. Πράγμα που, πιστεύω, ότι δεν είναι σωστό.

Λίγο πιό πάνω, όμως,

Εγώ νομίζω ότι για όσες γυναίκες ψάχνουν για γαμπρό, άλλοι τόσοι άντρες ψάχνουν για νύφη.

Ξέρω και γυναίκες κολλημένες, ξέρω και άντρες. Μη σου πω, ξέρω περισσότερους άντρες.

Θέλω να πω, ότι από αυτά που γράφω σου ξεφεύγουν μερικά. Μήπως να ξανασκεφτώ το θέμα της ηλικίας;

Για τα φόρα: Μπορεί να είναι θέμα μοναξιάς, μπορεί και όχι. Μπορεί να είναι ένας τρόπος να έχεις μια φιλική παρουσία δίπλα σου για 10 λεπτά, τη στιγμή που την χρειάζεσαι. Με τους κρεατένιους φίλους / φίλες δεν γίνεται αυτό. Ε και εννοείται ότι όταν είμαστε με αυτούς δεν τους λέμε 'μισό να μπω να γράψω για σχέσεις και γυρίζω'.

έχεις δίκιο. Δεν το θυμόμουνα!...Βλέπεις που σου έλεγα?!

Θα το παλέψω κι αυτό, κι ότι βγει.

Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:
Elisa, συνεχίζεις να βγάζεις λάθος συμπεράσματα... Θα αρχίσω από το τέλος...
Πριν μια 20ετία ή και παραπάνω, το να είναι ο πατέρας σου 60, σήμαινε πως ήταν με το ένα ...πόδι στον τάφο, όταν το προσδόκιμο όριο ζωής των ανδρών ήταν λίγο...πιο πάνω!

Οι άνθρωποι ζούσαν λιγότερο, άρα τα έκαναν όλα νωρίτερα, όπως και τα παιδιά... Η 24χρονη κοπέλα μου έχει πατέρα στα 60, ενώ κι εγώ που είμαι 32 σχεδόν, έχω επίσης 60χρονο πατέρα. Αν σου πω πως δεν βλέπω κανένα πρόβλημα και στις δύο περιπτώσεις, θα με πεις προκατειλλημένο;

Ο πατέρας της κοπέλας τη γέννησε στα 35. Αν ήταν σήμερα 70, ίσως έβλέπες πρόβλημα. Το οποίο 'πρόβλημα' έχει μόνο να κάνει με την επαφή γονιού - παιδιού, κάτι που έχουν κ οι 2 ανάγκη.

Η ηλικία είναι ένας αριθμός. Σημασία δεν έχει πότε θα κάνεις παιδιά, απλά όταν τα κάνεις να έχεις όρεξη ν'ασχοληθείς μαζί τους (όπως και αντοχές βέβαια...). Αν κάποιος θέλει να κάνει στα 20, πολύ ωραία. Αν ο άλλος θέλει στα 40, επίσης πολύ ωραία! Εγώ δεν βλέπω το πρόβλημα! Ούτε τα παιδιά έχουν πρόβλημα, πρόβλημα έχουν όταν δεν τ' αγαπούν οι γονείς τους, όχι όταν οι γονείς τους είναι 'μεγάλοι' σε ηλικία! Βέβαια, δεν συμφωνώ με κάποιους που κάνουν παιδιά στα 80, γιατί αυτοί είναι και σήμερα με το ένα πόδι στον τάφο, επομένως τα παιδιά τους δεν θα γνωρίσουν ουσιαστικά το γονιό τους! Αλλά τα 40 είναι μια χαρά.

Πάμε τώρα στ' αριθμημένα ερωτήματα...

1. Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω να συνειδητοποιήσουν οι άνδρες από τις γυναίκες, πίστεψέ με! Να σου αντιστρέψω το ερώτημα: πόσες γυναίκες βάζουν στην οικογένεια περισσότερα χρήματα από τον άνδρα;

Αρκετές, πλέον. Αν, μάλιστα, υπολογίσουμε κ τα χρήματα που χαλάτε λόγω ... ανωριμότητας (πχ αυτοκίνητο κ τα καλούδια του), πολλές.

Αλλά και πάλι, δεν κάνουμε διαγωνισμό βαρών, για το ποιος θ' αναλαμβάνει περισσότερα και δεν συγκρίνουμε πορτοφόλια! Δες το σαν προσφορά εργασίας: το ζευγάρι προσφέρει το χρόνο και την εργασία τους στην ΚΟΙΝΗ ΖΩΗ , είτε βγαίνοντας εκτός και δουλεύοντας , είτε στο σπίτι με τις δουλειές και τα παιδιά. Και οι δύο προσφέρουν ΤΟ ΙΔΙΟ, από οποιαδήποτε θέση. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ θα προσφέρουν, χρήματα από την δουλειά τους, αλλά και σε δουλειές στο σπίτι και σε ενασχόληση με τα παιδιά. Αν το θες και με μαρξιστική έννοια, την υπεραξία τους πρέπει να την καρπούται η οικογένεια!

Θέλω να δω τη μέρα που άντρας θα κατηγορήσει άντρα για βρωμιά κι ακαταστασία στο σπίτι του ζευγαριού.

2. Δεν έχω κανένα φόβο για το γάμο, απλά δεν τον θέλω, σ' αυτή τη φάση της ζωής μου! Και δεν είναι πρόβλημα δέσμευσης, έχω δεσμό 22 μήνες and counting, απλά με κανέναν τρόπο δεν θέλω ν' αναλάβω τις υποχρεώσεις του γαμου αυτή τη στιγμή, γιατί για μένα ο μόνος λόγος για να παντρευτώ είναι να κάνω παιδιά.-
   Αν δεν παίζουν παιδιά, δεν παντρεύομαι, συζώ και τέρμα. Απλό είναι.
   Τέλος παιδιά θα κάνω όταν μπορώ να τα συντηρήσω και όχι τώρα που δουλεύω πολύ , για να βγάλω ένα καλό εισόδημα και πρέπει να τρέχω και σχεδόν τον μισό μήνα εκτός έδρας... Βέβαια αυτό δεν θ'αλλάξει και πολύ στο μέλλον, αλλά τουλάχιστον θα φτάνουν τα χρήματα, ενώ τώρα με το ζόρι φτάνουν για εμένα. Αντε καλά όχι με το ζόρι, αλλά λέμε!

Α και κάτι τελευταίο: δεν απαιτώ καμία δέσμευση, ούτε απαιτώ σεβασμό από καμία. Και τα δύο παραπάνω είναι πράγματα που κερδίζονται και δεν 'αποκτώνται' με κάποιον μαγικό τρόπο!

Μόνο να σου πω ότι όταν χρειάστηκε να διαλέξω διάλεξα τη ζωή από το 'καλό εισόδημα'. Όχι ότι το εισόδημά μου το χαρακτηρίζω κακό, αλλά λέμε για το μεγαλύτερο (κι όχι απαραίτητα καλύτερο). Τη βγάζω κ με λιγότερα, δε βαριέσαι...

Σκέψου κάτι (στο βάζω προς προβληματισμό...): όταν ήσουν 20 φαντάζομαι θα ήθελες τους άντρες που τώρα...κριτικάρεις! Δηλαδή τους λιγότερο 'σοβαρούς', αυτούς που τα λεφτά τους τα κάναν ακριβό αμάξι , ταξίδια και...ξύδια και όχι τα 'καλά' παιδιά που θέλαν γάμο, γιατί κι εσύ ήσουν ένα....girl, that just wan't to have fun!

Μεγάλωσες λίγο και άλλαξαν οι προτεραιότητές σου, αλλά μην απαιτείς ν' αλλάξουν ταυτόχρονα οι προτεραιότητες των ανδρών! Θ' αλλάξουν και εκείνων βέβαια , αλλά λίιιιιγοοοο αργότερα! Δηλαδή, στα 28 μου το να σκέφτομαι να 'σοβαρέψω' την ζωή μου, θα μου φαινόταν το λιγότερο γελοίο για να μην πω και καταστροφικό!

Κάνεις λάθος.

Και τώρα πάνω κάτω τα ίδια μου φαίνεται, αλλά ΟΚ καταλαβαίνω πως έχω καβατζάρει την 4η δεκαετία της ζωής μου και καλό είναι να μην την εξαντλήσω όλη, γιατί θέλω κι εγώ το μέγιστο που μπορώ να πετύχω από μια σοβαρή σχέση. Το κατώφλι μεγιστοποίησης των κερδών (το διάστημα που πετυχαίνεις το καλύτερο, άρα μπορείς να έχεις και το καλύτερο....) για τους άνδρες είναι στα 35-40, ενώ για τις γυναίκες στα 25-30 (δική μου εκτίμηση, μπορείς φυσικά να διαφωνείς και για τα δύο ηλικιακά όρια... ), μετά το πιθανότερο είναι να έχεις πολύ χειρότερες επιλογές, όπως φυσικά το ίδιο ισχύει κι αν βιαστείς...
Εδώ είναι που δεν συμφωνώ καθόλου! Αν πάμε με αυτή τη νοοτροπία, μπορεί να χάσουμε ότι καλύτερο θα μπορούσε να μας συμβεί επειδή ... δεν πιστεύαμε ότι είναι ακόμα η σωστή ώρα! Ξέρεις πόσες και πόσους γνωρίζω που ενώ κλώτσησαν πολλές καλές περιπτώσεις έπεσαν στα χειρότερα επειδή 'είχε έλθει η ώρα' ή επειδή 'είχε λ7' και είναι τελικά για κλάματα;

Και μετά από ολίγη στατικολογία, ας το βουλώσω γιατί πάλι έγραψα σεντόνι!

Ουφ ουφ ουφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ.............
Πολύ πράγμα, ρε παιδάκι μου................

Όλα φιλικά, εντάξει;

Ο χρήστης elisa έγραψε:
Θέλω να δω τη μέρα που άντρας θα κατηγορήσει άντρα για βρωμιά κι ακαταστασία στο σπίτι του ζευγαριού.

Προφανώς, μιλάς για ομοφυλοφιλικές σχέσεις. HiFi, μην απαντήσεις, είναι παγίδα!

Ο χρήστης funkyreverend έγραψε:

Θέλω να δω τη μέρα που άντρας θα κατηγορήσει άντρα για βρωμιά κι ακαταστασία στο σπίτι του ζευγαριού.

Προφανώς, μιλάς για ομοφυλοφιλικές σχέσεις. HiFi, μην απαντήσεις, είναι παγίδα!

Λοιπόν, δεν θ'απαντήσω, αλλά θα γράψω τι κατάλαβα από τα συμφραζόμενα..
(μια στιγμή να βρω την μαγική μου σφαίρα....)
-Δεν γνωρίζω προφανώς αν η elisa είναι παντρεμένη, αλλά δεν είναι, δεν έχει παιδιά και μάλλον δεν γουστάρει γυναίκες, γιατί ασχολείται με άντρες.
-Περιγράφει μια ιδανική κατάσταση, ζητώντας κατι από τους άντρες, που ακόμη δεν κατάλαβα τι... Αλλά αυτό συμβαίνει με όλες τις γυναίκες, οπότε...έχω συνηθίσει!
-Της αρέσει το camping!
-Πιστεύει πως ο γάμος είναι καλό πράγμα και πάνω απ΄ όλα δέσμευση. Αλλά γενικά δεν είναι υπέρ τέτοιων δεσμεύσεων σε...μεγάλες ηλικίες, γιατί μπορεί να χαθούν 'ευκαιρίες' ανάμεσα...('Ελα κυρία μου, είναι φκερία το χαλίιιιι, είναι χειρουποίητου λέμεεεεε !'). Βέβαια, πως να καταλάβω εγώ ο έρμος αν έχω βρει ευκαιρία μου λες;

-Είδα παραπάνω (τι; )
-Εγώ μετράω λ7, ενώ η elisa όχι. Καλά κάνει. Ή δεν ξέρει τι έχει, ή κάποιος άλλος θ' αναγκαστεί να τα μετρήσει... Πάντως, αν χρεωκοπήσω κάποια στιγμή και γυρίσω στον κατώτατο των 900

Ο χρήστης funkyreverend έγραψε:

Θέλω να δω τη μέρα που άντρας θα κατηγορήσει άντρα για βρωμιά κι ακαταστασία στο σπίτι του ζευγαριού.

Προφανώς, μιλάς για ομοφυλοφιλικές σχέσεις. HiFi, μην απαντήσεις, είναι παγίδα!

ΣΕΜΝΑΑΑΑ.........

Ενας φιλος στα 31 ειναι, εχει δυο γνωστες, γυρω στα 28, οι οποιες λενε ακριβως τα ίδια για τους ανδρες. Τι ειναι πισω απο όλα αυτα; Οι συγκεκριμενες εχουν απογοητευθει που εφθασαν σε αυτη την ηλικια και δεν βρεθηκε ακομη ο 'κατάλληλος' γαμβρός ο οποιος θα της οδηγησει στα σκαλια της εκκλησιας