Ο χρήστης madox έγραψε:

Που τα ειδατε?

Αν δεν κάνω λαθος -και μιλάω για τα καινουρια ΑΤΜ- όλα τα πληκτρα τους έχουν χτυπημενα τα ψηφια σε Braille και υπάρχει υποδοχή για ακουστικό, δίπλα στο πληκτρολόγιο.

Μακαρι γιατι εδω που ζω εγω τα ATM ειναι δεινοσαυρικης εποχης.Μα καλα τοσα δις κερδη εχουν δεν μπορουν να τα εκσυγχρονισουν?

Εδω δεν μπορουν να βαλουν ενα UPS μεσα ωστε οταν κανει μικροδιακοπες το ρευμα να μην σβηνει το ΑΤΜ και σου κραταει την καρτα μεσα.

Άρθρο του καθηγητή Γιάννη Φίλη για τη σύγκρουση κοινωνίας και περιβάλλοντος

Τιμή, φόβος, συμφέρον. Η σύγκρουση κοινωνίας - περιβάλλοντος

Του ΓΙΑΝΝΗ Α. ΦΙΛΗ*

Το 432 π.Χ. οι Αθηναίοι απηύθυναν τα ακόλουθα λόγια στους Σπαρτιάτες: «Δεν κάναμε τίποτα το παράδοξο ή αντίθετο προς την ανθρώπινη φύση, αν δεχθήκαμε την ηγεμονία που μας εδόθη και τώρα αρνούμεθα να την εγκαταλείψουμε, επειδή έχουμε κυριευθεί από τα μέγιστα κίνητρα: την τιμή, τον φόβο και το συμφέρον».

Δύο χιλιάδες τετρακόσια χρόνια αργότερα η αφήγηση της Ιστορίας βασικά δεν διαφέρει. Πέρασε από κύματα φιλελευθερισμού και αντίδρασης, αριστερών και δεξιών ιδεολογιών, για να φτάσει στο σημερινό δόγμα της διαρκούς οικονομικής μεγέθυνσης. Η μεγέθυνση της οικονομίας δεν είναι παράγωγο του συστήματος, είναι αυτοσκοπός και άρα είναι το σύστημα το ίδιο. Και το ότι οι περισσότεροι πολίτες δεν αντιδρούν αποτελεσματικά στην αλλαγή του κλίματος ή στην καταστροφή της βιοποικιλότητας, οφείλεται στο ότι αυτές οι περιβαλλοντικές καταστροφές είναι απαραίτητες για τη συντήρηση της οικονομικής ανάπτυξης, δηλαδή του συστήματος. Η οικονομική ανάπτυξη στηρίζεται στην υπέρμετρη κατανάλωση και άρα την καταστροφή του οικοσυστήματος.

Εχουμε ανάγκη ν' ανήκουμε στο σύστημα επειδή έχουμε την ανάγκη της κοινωνικής αποδοχής. Δεν έχουμε δυσκολία ν' αποδεχθούμε τις πιο παράλογες, γελοίες ή εγκληματικές συμπεριφορές για χάρη της κοινωνικής αποδοχής. Το σύστημα μάς διαμορφώνει. Η τιμή και το συμφέρον μας συναρτώνται μ' αυτό, ο φόβος μας είναι η διαταραχή της ευστάθειάς του. Το σύστημα και οι περιστάσεις μπορούν να διαμορφώσουν τον καθένα. Σήμερα μας έχει υποβάλει την αέναη οικονομική ανάπτυξη και μεγέθυνση.

Αλλά το σύστημα πάσχει από πολλά θανάσιμα λάθη:

1. Είναι ασταθές και προορισμένο να μην κρατήσει πολύ, γιατί δεν μπορεί να μεγεθύνεται διαρκώς. Το αποκλείουν αυτό οι νόμοι της θερμοδυναμικής και το πεπερασμένο του πλανήτη.

2. Αφήνει έξω τους περισσότερους: περίπου 5 δισεκατομμύρια ανθρώπους του αναπτυσσόμενου κόσμου και τα εκατομμύρια εκείνων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας στον ανεπτυγμένο.

3. Ο καταναλωτισμός, ως ιδανικό, είναι ανάξιο του χαρακτηρισμού.

4. Το πλέον σημαντικό είναι ότι το σύστημα στηρίζεται στην καταστροφή της υποδομής του, του περιβάλλοντος.

Ο φόβος της αστάθειας του συστήματος ενεδρεύει παντού για τον πολίτη. Είναι ο φόβος του πληθωρισμού, της ανεργίας, της οικονομικής ύφεσης, της καθυστέρησης έναντι των άλλων χωρών, ο φόβος ότι το σύστημα ασκεί δυνάμεις που δεν ελέγχονται από τους εκλεγμένους πολιτικούς, αλλά από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών ή, ακόμη χειρότερα, από τις ελάχιστες εταιρείες που ελέγχουν τα πετρέλαια και τις αγορές ή, ακόμη βαθύτερα, από σκοτεινά πρόσωπα που παρακολουθούν τα προσωπικά μας δεδομένα, τις τηλεφωνικές συνομιλίες μας ή τα πρόσωπά μας από τις κάμερες. Αυτός ο φόβος, σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, όπου υποτίθεται ότι τα σύνορα πέφτουν, έχει το παράδοξο αποτέλεσμα να υπερτονίζει τα σύνορα και τον εθνικισμό, γιατί το έθνος είναι το καταφύγιο του φοβισμένου πολίτη. Ο εθνικισμός έχει μέλλον.

Και όλα αυτά γιατί; Για να μπορούμε να καταναλώνουμε υπέρμετρα. Για να οδηγούμε θηριώδη τζιπ, να χτίζουμε τεράστια σπίτια, να τρώμε υπερβολικά και μετά να τρέχουμε στα κέντρα αδυνατίσματος και τα γυμναστήρια. Υπάρχουν 1,3 δισεκατομμύρια βοοειδή στον πλανήτη, τα οποία παράγουν το 18% των παγκοσμίων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου με τη μορφή μεθανίου από το πεπτικό τους σύστημα. Αυτές οι εκπομπές υπερβαίνουν εκείνες όλων των οχημάτων. Θα πνίξουμε τις ακτές μας με τα πηρούνια μας.

Σε 20 χρόνια περίπου το τροπικό δάσος του Αμαζονίου θα είναι ανάμνηση. Ο πρόεδρος Lula της Βραζιλίας είπε πρόσφατα ότι, αν ο κόσμος νοιάζεται τόσο πολύ για το μέλλον του Αμαζονίου, τότε οι πλούσιες χώρες ας πληρώσουν για να μην κοπεί. Αν όμως το δάσος είναι ούτως ή άλλως καταδικασμένο να καταστραφεί από την ξηρασία και τις φωτιές, τότε εμείς, είπε, θα το κόψουμε πρώτοι, προτού το εξαφανίσει η φύση, για να καρπωθούμε κέρδη που θα χάνονταν.

Στην Ελλάδα η κυβέρνηση δεν διαφέρει ως προς την περιβαλλοντική της συμπεριφορά. Στις 9 Ιανουαρίου του 2008 απεκαλύφθη ότι η κυβέρνηση έδωσε λάθος δεδομένα στα Ηνωμένα Εθνη σχετικά με τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου το 1990, που χρησιμοποιείται ως βάση για το σύμφωνο του Κιότο. Δήλωσε 4 εκατομμύρια τόνους περισσότερες εκπομπές κι έτσι η Ελλάδα μπορεί να ρυπαίνει περισσότερο στο μέλλον. Ακόμη η χώρα μας δεν έχει σύστημα καταγραφής εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κινήσει διαδικασίες παραπομπής της Ελλάδας για τη μη σύνταξη σχεδίου εξοικονόμησης ενέργειας. Θα ήταν καλύτερο να μας δοθεί μια μόνιμη θέση κατηγορουμένου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Η Ελλάδα είναι η μόνη προηγμένη χώρα που δεν διαθέτει νομοθεσία και προδιαγραφές για την επαναχρησιμοποίηση των υδάτων των βιολογικών καθαρισμών. Πετάμε νερό στη θάλασσα που θα μπορούσε να μας απαλλάξει από το άγχος της λειψυδρίας και του μεγάλου οικονομικού και περιβαλλοντικού κόστους κατασκευής φραγμάτων. Θα ήταν ειλικρινέστερο αν το ΥΠΕΧΩΔΕ λεγόταν Υπουργείο Οπλισμένου Σκυροδέματος.

Η Ελλάδα είναι από τους συχνότερους πελάτες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για περιβαλλοντικές παραβάσεις. Οι πιο πρόσφατες αφορούν τη ρύπανση του Ασωπού και την έλλειψη μέριμνας για την αποχέτευση και επεξεργασία αστικών λυμάτων. Εχουμε συνηθίσει τις δίκες σε βαθμό συναισθηματικής ανοσίας.

Η τιμή και το συμφέρον μάς έχουν οδηγήσει στον φόβο της απώλειας του παραδοσιακού κοινωνικού ιστού που μας συνέδεε κάποτε. Στην απώλεια κάποιων βασικών κοινωνικών παροχών, στην κρατική παρέμβαση για την εξάλειψη των μεγάλων ανισοτήτων, για τις υπηρεσίες που μόνον η Πολιτεία έχει την εξουσία και το κύρος να παρέχει και όχι το ιδιωτικό συμφέρον. Ο φόβος απώλειας του κοινωνικού ιστού είναι από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι πολίτες απομακρύνονται από τα δύο μεγάλα κόμματα στην Ελλάδα. Το σύνθημα «λιγότερο κράτος» οδηγεί στη σύνθλιψη του πολίτη και της δημοκρατίας. Χωρίς έναν υγιή παρεμβατισμό του κράτους, ανοίγουμε τον δρόμο για τη δικτατορία των τεράστιων εταιρειών, που λειτουργούν μ' ένα μόνο σκοπό: τη μεγιστοποίηση του κέρδους σε βάρος του περιβάλλοντος και των ανθρώπων.

Η τραγωδία του περιβάλλοντος δεν έχει αγίους και δαίμονες. Ολοι έχουμε ευθύνη. Ο πρωθυπουργός τη μεγαλύτερη, γιατί μπορεί να πάρει αποφάσεις μεγάλης εμβέλειας και δεν παίρνει. Αλλά η κατανάλωση, πέρα από ένα επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, είναι το πάθος όλων μας. Ολοι φτιαχνόμαστε όταν ψωνίζουμε άχρηστα πράγματα. Ολοι γεμίζουμε τα κενά μας αποκτώντας παιχνίδια. Αυτός είναι ο κόσμος που θέλουμε; Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο θέλουμε να περάσουμε τα περίπου 78 χρόνια του μέσου όρου της ζωής μας;

• Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/01/2008

DEAD END... Ηγουν, αδιέξοδο: «Η αύξηση του κυκλοφοριακού φόρτου σε συνδυασμό με το μέτριο επίπεδο εξυπηρέτησης από τα επίγεια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, οι ταχύτητες των οποίων μειώνονται διαρκώς σε αντίθεση με το χρόνο των διαδρομών που παρουσιάζει ανοδική πορεία, εξακολουθούν να αποθαρρύνουν τους Αθηναίους από τη μετακίνηση με τα δημόσια μέσα...».

Η Μαρία Λιλιοπούλου, στο «Εθνος»:

• «Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΣΑ, που περιλαμβάνονται στο ενημερωτικό υλικό της πρώτης διαβούλευσης για την κατάρτιση του Γενικού Σχεδίου Μεταφορών Αττικής, η οποία πραγματοποιείται σήμερα, εκτιμάται ότι σε δύο χρόνια από σήμερα το 75% ώς 95% των οδικών αρτηριών θα είναι κορεσμένο».

• «Την ίδια στιγμή η μέση ταχύτητα των επιφανειακών ΜΜΜ, δηλαδή των λεωφορείων και των τρόλεϊ, αλλά και των Ι.Χ., εμφανίζεται άνω του 10% χαμηλότερη από τον μέσο όρο των ευρωπαϊκών πόλεων, με τάση παραπέρα μείωσης. Ηδη άλλωστε οι ταχύτητες που αναπτύσσονται στις πιο πυκνοδομημένες και κεντρικές περιοχές της πόλης είναι ακόμα μικρότερες και πολλές φορές, τις ημέρες και ώρες αιχμής, δεν ξεπερνούν και τα... 5 χιλιόμετρα την ώρα».

«Το Βήμα»

«Η κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους εμπόδισε τη δημοσίευση μιας βαρυσήμαντης έκθεσης για τις ενεργειακές δραστηριότητες στην Αρκτική καθώς οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να πουλήσουν άδειες για έρευνες με στόχο τον εντοπισμό πετρελαίου και φυσικού αερίου στην παγωμένη Θάλασσα του Τσούκτσι, ένα από τα τελευταία παρθένα οικοσυστήματα του πλανήτη όπου ζουν πολικές αρκούδες».

• «Κατά την παρουσίαση μιας λογοκριμένης εκδοχής της έκθεσης στη Νορβηγία, επιστήμονες που συμμετείχαν στη σύνταξή της δήλωσαν ότι επικρατεί «μεγάλη απογοήτευση για τον εκτροχιασμό από πλευράς ΗΠΑ μιας πρώτης επιστημονικής προσπάθειας διαχείρισης της κούρσας για τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα της Αρκτικής».

Αντε τυχερούληδες....... και καλά επιτόκια!

http://www.skai.gr/master_story.php?id=71981

Ο χρήστης SAXOGUS2 έγραψε:
«Το Βήμα»

«Η κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους εμπόδισε τη δημοσίευση μιας βαρυσήμαντης έκθεσης για τις ενεργειακές δραστηριότητες στην Αρκτική καθώς οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να πουλήσουν άδειες για έρευνες με στόχο τον εντοπισμό πετρελαίου και φυσικού αερίου στην παγωμένη Θάλασσα του Τσούκτσι, ένα από τα τελευταία παρθένα οικοσυστήματα του πλανήτη όπου ζουν πολικές αρκούδες».

• «Κατά την παρουσίαση μιας λογοκριμένης εκδοχής της έκθεσης στη Νορβηγία, επιστήμονες που συμμετείχαν στη σύνταξή της δήλωσαν ότι επικρατεί «μεγάλη απογοήτευση για τον εκτροχιασμό από πλευράς ΗΠΑ μιας πρώτης επιστημονικής προσπάθειας διαχείρισης της κούρσας για τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα της Αρκτικής».

Μια και εχει περαση 'οι κακοι Αμερικανοι και Μπους φταινε για ολα' και φυσικα πουλαει φυλα.

Οι κολητοι μας οι Ρωσοι εχουν δηλωσει οτι μισος και παραπανω αρκτικος κυκλος τους ανοικει.

Και φυσικα οι Καναδοι το ιδιο πραγμα.

http://www.nzherald.co.nz/section/story ... id=9005765

http://www.dailymail.co.uk/pages/live/a ... ge_id=1811

Και μην μου πειτε οτι το κανουν για να προστατευσουν τις φιλικες πολικες αρκουδες.

Εμείς, ως Έλληνες, γιατί δεν ζητάμε κανένα κομμάτι της Αρκτικής; Αφού είχαμε πολιτισμό πριν από τους άλλους διεκδικητές της.

Φρίκη στο Ηράκλειο

Ο χρήστης Ελεύθερος Τύπος έγραψε:

Αύριο αναμένεται να οδηγηθεί στον εισαγγελέα ο πατέρας του 6χρονου παιδιού που φέρεται να το έχει κακοποιήσει σωματικά και σεξουαλικά. Μαζί του θα προσέλθει στον εισαγγελέα και η γιαγιά του παιδιού που κατηγορείται για ψευδορκία καθώς όταν μετέφερε το παιδί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου δήλωσε στους γιατρούς ότι τα τραύματα του οφείλονται σε πτώση του από το παιδικό κρεβάτι.

Σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση του ιατροδικαστή Γιάννη Στειακάκη, ο οποίος απεφάνθη ότι ο μαθητής της πρώτης τάξης του Δημοτικού είχε υποστεί βιασμό, ενώ τα χτυπήματα σε πολλά σημεία του σώματος του - ακόμα και με σανίδα - συνιστούν βάναυση κακοποίηση, που δεν συνέβαινε για πρώτη φορά.

Οι εκχυμώσεις και οι μώλωπες σε πολλά σημεία του σώματος του, οδήγησαν τους γιατρούς στο συμπέρασμα ότι το παιδί είχε πέσει θύμα άγριου ξυλοδαρμού. Οι γιατροί ειδοποίησαν την Εισαγγελέα, που με τη σειρά της ενημέρωσε την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ηρακλείου.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ήταν το ίδιο το 6χρονο αγόρι που ομολόγησε στους αστυνομικούς που μίλησαν μαζί του ότι είχε υποστεί κακοποίηση από τον ίδιο του τον πατέρα.

νέος Δουρής...

....να πάει εκεί που πρέπει και να πάθει ότι και ο Δουρής......

Καθημερινή, 20.1.2008

Ο Ντίνος απ’ το Μενίδι
Πήρε ναρκωτικά στα 12, ανδρώθηκε στη φυλακή και στα 43 του ζει έξω, καθαρός
Της Μαριλης Μαργωμενου

Ο Ντίνος απ' το Μενίδι στα 12 του, έκανε το πρώτο του τατουάζ στο χέρι. Τρεις τελείες, που σήμαιναν «αρντάν, υπνοστεντόν, μαύρο», κι όταν τις είδε ο πατέρας του δεν νευρίασε, μόνο είπε «πάλι καλά. Ή μάγκας θα είσαι σ' αυτή τη ζωή, ή π....ς». Κι έτσι ο Ντίνος έφτιαξε μια παρέα από καμιά δεκαριά παιδιά σαν κι αυτόν, με μαύρα ρούχα και μακριά μαλλιά, κι άρχισε το παιχνίδι με τις πιθανότητες. Να κλέψεις κάτι αλλά να μη σε πιάσουν. Να σε κυνηγήσουν αλλά να ξεφύγεις. Να πίνεις χάπια αλλά να το ελέγχεις… Ο Ντίνος σήμερα έχει στο σώμα του 32 τατουάζ, όλα «χτυπημένα» στη φυλακή, γιατί δεν υπάρχει ελληνική φυλακή που να μην έχει πάει, ούτε και αδίκημα που να μην έχει κάνει, «εκτός από βιασμό κι αιμομιξία», όπως λέει. Αν τα πιτσιρίκια που μεγάλωναν το '80 στις άλλες περιοχές είχαν για υπερήρωα τον Μπάτμαν, στο Μενίδι τα παιδιά έβλεπαν για υπεράνθρωπο τον Ντίνο, που έκανε κόντρες με κλεμμένα αυτοκίνητα, ή κρατούσε μια κοντόκανη καραμπίνα στο δεξί χέρι, έτσι για πλάκα. Ο Ντίνος απ' το Μενίδι στα 43 του, δεν κάνει τίποτε απ' όλα αυτά. Είναι εδώ και πέντε χρόνια έξω απ' τη φυλακή, κι αυτό είναι το πιο μεγάλο διάστημα που έχει μείνει ελεύθερος σε όλη την ενήλικη ζωή του. Κι αν καμιά φορά βουτάει κάνα κρουασάν απ' το περίπτερο, ή περνάει κάνα «κόκκινο» με το φορτηγό της δουλειάς του ενώ κοιτάει στον καθρέφτη αν τον είδαν οι αστυνομικοί, είναι μόνο για να νιώθει «αδρεναλίνη», όπως λέει. Γιατί μετά απ' αυτή τη ζωή, με τις κλοπές, τις ληστείες, τις φυλακές, τα όπλα, τα ναρκωτικά, «κυλάει στις φλέβες σου αυτό το πράγμα. Κι αν δεν αφήσεις μια χαραμάδα να βγει, θα ξεχειλίσει ξαφνικά, και θα σε πάρει μαζί του».

«Ημουν δώδεκα χρονών, σε μια καφετέρια την πρώτη φορά που πήρα ναρκωτικά. Μετά δεν θυμάμαι τίποτα. Θυμάμαι μόνο τις παραισθήσεις μου, σα να ήταν αυτές η πραγματικότητα. Κοιμόμουν σε ένα παρτέρι με λουλούδια, κοντά στην Εθνική, και μετά εκεί δίπλα κάναμε κόντρες με τα μηχανάκια. Περνούσαν φορτηγά με τεράστιες ρόδες, και πατούσαν τα αυτοκίνητα, κι εγώ είχα ανέβει πάνω στη γέφυρα της Εθνικής λέει, γιατί αυτή ήταν το μηχανάκι μου. Και προσπαθούσα να γκαζώσω, αλλά με κρατούσε το τσιμέντο κολλημένο κάτω. Κάποτε συνήλθα. Ηρθε ένας φίλος μου και μου λέει «πού είσαι ρε Ντίνο; Σε ψάχνει η μάνα κι ο πατέρας σου». «Μα τώρα έφυγα απ' το σπίτι», του απαντάω. «Τι λες ρε φίλε; Δύο μέρες λείπεις, έχουν τρελαθεί οι άνθρωποι!». Ημουν δώδεκα χρονών. Από τότε, έκανα ναρκωτικά συνέχεια, μέχρι πριν από πέντε χρόνια. Είκοσι πέντε χρόνια, μπουκάλια σιρόπια και χούφτες χάπια κάθε μέρα».

Πρώτη φορά «μέσα»

«Με πιάσαν για κλοπές. Με είχαν για τις φυλακές ανηλίκων, και φοβόμουν, δεν ήξερα πού πάω, τι θα μου κάνουν εκεί μέσα. Με το που μπήκα, είδα πως απ' τους 100 που ήταν μέσα, εγώ ήξερα τους 80. Ο κανόνας είναι πως με το που μπαίνεις έρχεται ένας και σου λέει «από πού είσαι εσύ;». Λες «απ' την Κόρινθο», ας πούμε. Και αυτός σου λέει «ναι ε; Απ' την Κόρινθο;» - και μετά σε πλακώνουν όλοι μαζί στο ξύλο. Εμένα με ήξεραν όμως, κι έτσι δε με πείραξε κανείς. Μετά από κάνα μήνα, με ήξεραν όλοι πια, «ο Ντίνος απ' το Μενίδι» με φώναζαν... Μόνο με πείραξε που η μάνα μου στο πρώτο επισκεπτήριο με κοίταξε και μου είπε «εμάς ξέγραψέ μας, δεν είσαι παιδί μας πια». Αλλά μετά από κάνα μήνα ξανάρθε. Κι εγώ έλεγα «και τι έγινε που με πιάσανε; Εκδρομή ήρθα εδώ! Μάγκας είμαι!»».

«Με ξανάπιασαν για κλοπές αυτοκινήτων στα 17. Ενηλικιώθηκα στο αναμορφωτήριο, και είπαν πως θα με πάνε στις φυλακές των μεγάλων, στο Ναύπλιο. Ξεκινήσαμε με την κλούβα. Θυμάμαι που καθόμουνα στο μπροστινό παράθυρο. Το Ναύπλιο δεν ήξερα ούτε στο χάρτη που είναι - σαν το Γκουαντάναμο μου φαινόταν. Ηξερα πως είναι όλοι μεγάλοι εκεί, σκεφτόμουν στην κλούβα, «τελείωσα. Θα με σκοτώσουν, θα με βιάσουν…». Οταν σταμάτησε η κλούβα με βγάλαν έξω, κι ούτε ξέρω πώς περπάταγα απ' το φόβο μου. Με πήγαν σε έναν θάλαμο με άλλους 20, και ήμουν ο πιο μικρός. Κάθισα σε ένα στρώμα, με τα μάτια κάτω. Κλειδώνει ο θάλαμος, κι εμένα με πιάνει ρίγος. Ακούω μια φωνή, «ρε μικρέ». Ενας μεγάλος μου κάνει με το χέρι «έλα 'δω». Σηκώνομαι, κι απ' το φόβο σκοντάφτω. Μου λέει αυτός «από πού είσαι;». Λέω «από ένα χωριό, το Τσαούσι». «Αντε ρε! Εγώ είμαι απ' τη Θουριά». Ο Θανάσης - ήταν απ' το διπλανό χωριό. «Εδώ που μπήκες», μου λέει «είναι το σπίτι σου. Στα κομοδίνα δίπλα στα κρεβάτια έχει τσιγάρο, καφέ, ζάχαρη… Ρωτάς, και παίρνεις ό,τι θες. Αμα δε ρωτήσεις, σου κόβουμε το χέρι». Εγώ είχα παγώσει.

»«Τι πίνεις;», μου λέει ο Θανάσης. «Τίποτα», ψελλίζω εγώ. Γιατί σκέφτηκα, μέσα στη φυλακή, πού να βρω ναρκωτικά; Την άλλη μέρα όμως, κάποιος μου είπε πως μπορώ να πάω στο γιατρό, να ζητήσω υπνωτικά. Στήθηκα λοιπόν στη σειρά για το γιατρό, και πήρα κάτι χαπάκια. Με το που γύρισα στο θάλαμο, έρχεται ο Θανάσης. Μου ρίχνει μια κλοτσιά στο στρώμα μου - «σήκω πάνω ρε π…στη!». Εγώ τρέμω. «Αμα θες χάπια, να πας σε άλλο θάλαμο. Εδώ μόνο μαύρο κάνουμε». Με είχε δει στην ουρά. Λούφαξα, λέω «όχι, εγώ δεν…». Με άφησε, πήγε με άλλους πέντε στην τουαλέτα. Πήγα κι εγώ, δειλά, να δω τι κάνουν. Είδα που έστριβαν τσιγάρο. Ο Θανάσης μου έδωσε, εγώ ήπια. Πρώτη φορά, άρχισαν και με βλέπαν σα δικό τους. Μετά κατάλαβα τι σήμαινε αυτό. Ο Θανάσης ήταν απ' τους αρχηγούς εκεί μέσα. Αν δεν με είχε προστατεύσει, δε θα υπήρχα για να σου μιλάω σήμερα».

Αλλοι νόμοι

«Στα 23, μου βρήκαν όπλα. Με πήραν, και με έψαχναν για χειροβομβίδες. Μου σπάσαν τα δόντια στην ανάκριση. «Τα δόντια μου!», φώναζα. «Φτυσ' τα!», μου έλεγαν. Πήγα Κορυδαλλό, μετά Λάρισα, μετά Αγιά… Πέντε χρόνια μέσα. Αλλά ήταν διαφορετικά στη φυλακή εκείνη την εποχή. Ελεγες «να βρω κάνα καλό παιδί, να κάνουμε παρέα, ή να βρω κάνα ρουφιάνο να τον ξεπαστρέψω». Τώρα ζητάς ένα τσιγάρο, και σου λένε «πάρε, αλλά αύριο θα μου δώσεις δύο πίσω». Τότε ίσχυε το «βλέπε - άκου - σώπα». Αν την πατούσες και έλεγες στο φρουρό ποιος μαχαίρωσε ποιον για να σώσεις το φίλο σου που τον κατηγορούσαν άδικα, μετά κάποιος θα μαχαίρωνε εσένα. Γιατί δεν έχει σημασία η αλήθεια στη φυλακή, μόνο η φήμη που έχεις μετράει. Αμα μας έφερναν κανένα δολοφόνο τον σεβόμασταν, άμα έφερναν όμως κανέναν παιδόφιλο, τον σκίζαμε. Το Δουρή τον βίαζαν με μπετόβεργες οι άλλοι κρατούμενοι.

Υπάλληλοι με το... νοίκι

Στη «ζώνη της ανασφάλειας» τοποθετούν εαυτούς οι λεγόμενοι «ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι». Εχοντας περιορισμένες ευκαιρίες εξέλιξης και αρκετά πιο χαμηλές αποδοχές από τους υπόλοιπους συναδέλφους τους, με συμβάσεις αορίστου χρόνου στην πλειοψηφία τους, νιώθουν ότι είναι «απασχολούμενοι ενός κατώτερου θεού της αγοράς»...

Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από μελέτη στην οποία συμμετείχαν 16.350 εργαζόμενοι μέσω Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ) όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά από το σύνολο των κρατών–μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης των «15». Με βάση τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας, οι «ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι» με το «10» ως τον απόλυτο βαθμό ανασφάλειας εκτιμούν ότι βρίσκονται στο 4,6. Την ίδια στιγμή οι συνάδελφοί τους με συμβάσεις αορίστου χρόνου νιώθουν αρκετά πιο ασφαλείς, βάζοντας βαθμό 3,43.

φούσκα home.com

Εφιάλτης για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έγινε το αμερικανικό όνειρο για ένα καλύτερο σπίτι...

Η αμερικανική-παγκόσμια οικονομία βρίσκεται μπροστά στη χειρότερη κρίση από το 1929, κατά την άποψη πολλών οικονομολόγων, καθώς οι μεγάλες τράπεζες συσσωρεύουν χρέη, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κλείνουν, τα χρηματιστήρια κατρακυλούν, η ανεργία αυξάνει και η ύφεση βρίσκεται προ των πυλών.

Ζημιές 125 δισ. δολ.

Οι μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν ανακοινώσει πάνω από 125 δισ. δολάρια σε ζημιές που συνδέονται με τα ενυπόθηκα δάνεια υψηλού ρίσκου (subprime) στις ΗΠΑ,

Επειδή οι ασκήσεις μνήμης κάνουν καλό.

http://www.iospress.gr/ios2008/ios20080127.htm

Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:
Επειδή οι ασκήσεις μνήμης κάνουν καλό.

http://www.iospress.gr/ios2008/ios20080127.htm

τζαμπα σπαζοκεφαλια
απορω πως πουλουσε τοσα φυλλα μια φορα την αγορασα και απογοητευτηκα

Ο χρήστης madox έγραψε:

Επειδή οι ασκήσεις μνήμης κάνουν καλό.

http://www.iospress.gr/ios2008/ios20080127.htm

τζαμπα σπαζοκεφαλια
απορω πως πουλουσε τοσα φυλλα μια φορα την αγορασα και απογοητευτηκα

Όταν προσφέρεις κυριλέ κουτσομπολιο-'ρεπορταζ', σαν περιτύλιγμα parishilton-dvd, η επιτυχία σου είναι εξασφαλισμένη.....

Μονο στην Ελλαδα πουλιουνται dvd με δωρο εφημεριδα

Κι εγώ την αγόρασα μια φορά. Είχε ως DVD την 'Ιστορία της Ο'. Κακοσκηνοθετημένη ταινία, αλλά βάζει ιδέες...

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Κι εγώ την αγόρασα μια φορά. Είχε ως DVD την 'Ιστορία της Ο'. Κακοσκηνοθετημένη ταινία, αλλά βάζει ιδέες...

Correct! και από την ιστορία της 'Ο', στην ιστορία της ζαχΟ...

Πληρωμένοι έρωτες
Για την προστασία του σύγχρονου καταναλωτή σεξ, μερικές οδηγίες δεν βλάπτουν

Εντάξει, παιδιά, τις δαμάσαμε τις γυναίκες. Όχι ακριβώς εμείς οι ίδιοι· το μαστίγιο που έπεσε πρώτα στις δικές μας πλάτες τις γονάτισε μοιραία κι αυτές.

Τώρα μπορείτε να έχετε στο κρεβάτι σας επί πληρωμή κορίτσαρους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα σας έριχναν δεύτερη ματιά. Μπορείτε να φουσκώνετε άνετα το εγώ και τον ανδρισμό σας μπροστά τους· η δική σας τραγωδία έχει το λούστρο της καριέρας.

Εμπρός, παιδιά.

Η ελεύθερη αγορά έχει χάρες. Το έδεσμα που προσφέρεται σήμερα σε απίθανη ποσότητα και ποικιλία είναι το σεξ.

Η Αθήνα έγινε ένα τσαλακωμένο κρεβάτι.

Ανέκαθεν οι όμορφες είχαν επίγνωση ότι 'κάθονται σε χρυσωρυχείο' και αρκετές δεν δίσταζαν να το εκμεταλλευτούν. Σήμερα η προσφορά έχει καταρρίψει κάθε ιστορικό προηγούμενο· το ανθρώπινο σώμα πουλιέται ανοιχτά σε όλες τις εκδοχές και για όλα τα γούστα. Από εδώ ξεφωλιάζουν και τα γνωστά ανέκδοτα για τις ξανθές. Το πρώτο μέλημα του κοριτσιού που κρέμασε την ντροπή του και βγήκε στο μεϊντάνι είναι να μιμηθεί τα πρότυπα· ξανθιά; ξανθιά· όλα έξω; όλα έξω· προσαρμόζει τη σκευή της στα γούστα του πελάτη.

Τα θέλγητρα του πληρωμένου έρωτα είναι γνωστά:

Ευκολία. Υποταγή. Ποικιλία.

Εννοείται πως δεν πρέπει να ελπίζετε σε μεγάλες συγκινήσεις, όσα κι αν ξοδέψετε. Το 'πληρωμένο' παραμένει πάντα υποκατάστατο της γνήσιας ερωτικής επαφής δύο ανθρώπων που καίγονται ο ένας για τον άλλον. Το πολύ να πέσετε σε καμιά διαολεμένη τσαχπίνα που θα σας πείσει ότι τέτοιον 'άντρα' δεν ξανασυνάντησε ποτέ στη ζωή της.

Πάντως, για την προστασία του σύγχρονου καταναλωτή σεξ, μερικές οδηγίες δεν βλάπτουν.

Κατ' αρχάς ξεχάστε τους απηρχαιωμένους οίκους ανοχής, κοινώς μπουρδέλα. Οι καλές δεν είν' εκεί. Η σύγχρονη προσφορά σεξ έχει διασπαρεί και μας γαργαλάει από παντού.

Και πρώτα από το καθωσπρέπει σπίτι μας.

Αν τα οικονομικά σας είναι περιορισμένα, εν όψει καλύτερων ημερών μπορείτε να θυμηθείτε τη νεανική σας 'δεξιοτεχνία', όπως και πολλοί άλλοι μερακλήδες ή καταπιεσμένοι σύζυγοι, με την ευγενική συμπαράσταση του Φίλμνετ· μόλις καθιέρωσε τις μεταμεσονύχτιες τσόντες, αυξήθηκαν κατακόρυφα οι συνδρομητές. Ακόμη μεγαλύτερες επιλογές, για τους πιο προχωρημένους, παρέχει το Ίντερνετ σε πλανητική σύνδεση.

Αν δεν είστε συνδρομητής σε κανένα από τα δύο, υπάρχει πάντα η τηλεόραση· το πιπεράτο θέαμα που παρουσιάζουν οι κάθε λογής νόστιμες στα ιδιωτικά κανάλια είναι αρκούντως διεγερτικό.

Πρόσφατα οι Ιταλίδες πορνοστάρ διαμαρτυρήθηκαν δημοσίως για το προκλητικό ντύσιμο των παρουσιαστριών της τηλεόρασης· ανταγωνίζονται αθέμιτα τις επαγγελματίες, καθώς προσφέρουν το θέαμα δωρεάν. Η Ελλάδα, ως χώρα πιο ανεκτική, δεν αντιμετωπίζει παρόμοια διαβήματα· αν και το ντόπιο τηλεθέαμα θα έκανε τις γειτόνισσες να κατέλθουν σε απεργία διαρκείας.

Μην καταφύγετε για ασκήσεις 'δεξιοτεχνίας' στα διαφημιζόμενα 'ροζ' τηλέφωνα· η απλή ηχητική έξαψη που προσφέρουν κοστίζει πανάκριβα. Η ενοικίαση βιντεοκασετών με πορνό έρχεται φτηνότερα, και το προσφερόμενο ερέθισμα είναι τουλάχιστον οπτικοακουστικό. Μόνο που, όσο κι αν θέλετε να ακούσετε τη γλώσσα σας, μην προτιμήσετε τσόντα ελληνικής παραγωγής· μάλλον θα δυσκολευτείτε να φτάσετε στο ποθητό αποτέλεσμα. Οι διάλογοι στις κρίσιμες στιγμές πάθους συναγωνίζονται εκείνους στις παλιές ελληνικές κωμωδίες.

Αν τα οικονομικά σας επιτρέπουν τη συνεύρεση με το άλλο φύλο, μπορείτε 'να παραγγείλετε' από τις εκατοντάδες αγγελίες των εφημερίδων μια κοπέλα για 'εκτόνωση' - κατά την ορολογία αυτής της πιάτσας. Οι τιμές είναι λογικές και η 'παράδοση κατ' οίκον'.

Προσοχή όμως· ζητήστε κάποια ντόπια εθελόντρια και όχι βιαίως εισαχθείσα Ανατολική. Όσο κι αν ξυπνάει μέσα σας ο αποικιοκράτης· όσο δελεαστική κι αν είναι η περιγραφή της 'δίμετρης', της 'εξωτικής καλλονής' και του 'αγάλματος', το πιθανότερο είναι να ανοίξετε την πόρτα σας σε μια δύστυχη ύπαρξη που την έφερε ως εσάς η πείνα και το ξύλο.

Εδώ η ξεφτίλα δεν μοιράζεται· είναι όλη δική σας.

(Οι τακτοποιημένοι Δυτικοί ας μην απολαμβάνουν χαιρέκακα τα κορίτσια των ανατολικών χωρών που βγήκαν στο κλαρί για να επιβιώσουν.

Αυτό το ανθρώπινο μακελειό το ζήσανε πρώτα στο δικό τους σπίτι. Μόλις τον 19ο αιώνα στη Δύση η πορνεία και η πληρωμένη παιδεραστία είχαν προσλάβει εφιαλτικές διαστάσεις. Στις βιομηχανικές μητροπόλεις εκατοντάδες χιλιάδες πεινασμένες γυναίκες και παιδιά πούλαγαν το κορμί τους στους δρόμους· και χιλιάδες ανήλικα ήταν κάτω των 12 χρονών.)

Εκτός σπιτιού η προσφορά σεξ δεν έχει όρια.

Αποφύγετε καλύτερα τις κυρίες του πεζοδρόμιου· θα συναντήσετε μόνο μεσόκοπες εργάτριες του σεξ που δουλεύουν για το μεροκάματο· κουρασμένες, τσαντισμένες και βιαστικές· η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή είναι της συμφωνίας.

Δεν αποκλείεται όμως, με πολλή τύχη, να πετύχετε μια ωραία συναλλαγή στα πεζοδρόμια της Σόλωνος, της Βουκουρεστίου και των άλλων δρόμων γύρω από το Κολωνάκι. Τις νύχτες σκάνε μύτη κάτι καπάτσες φοιτήτριες από χωριό για να μαζέψουν το νοίκι τους και κανένα καινούργιο μπουφάν· και κάτι ψηλομύτες πωλήτριες των ακριβών μαγαζιών της περιοχής, που περνάνε στα πεταχτά για να εξοφλήσουν τον λογαριασμό του κινητού τους.

Αυτά όμως είναι λαχεία που δεν τυχαίνουν συχνά.

Και, επειδή οι καιροί είναι πονηροί, προσοχή στις απομιμήσεις· κυκλοφορούν παλικάρια με μίνι και πολύ πετυχημένη χαλάουα.

Μια καθωσπρέπει λύση είναι τα μπαρ των πολυτελών ξενοδοχείων· παρά την επιδεικτική σοβαροφάνεια του προσωπικού, εδώ συχνάζουν αρκετές νόστιμες επαγγελματίες. Μόνο που έχουν κακομάθει σε φουσκωμένες ταρίφες με τους Άραβες και τους πλούσιους Δυτικούς πελάτες του ξενοδοχείου, που πληρώνουν πρόθυμα και τη γίδα για κατσικάκι.

Μια άλλη λύση για μεσαία πορτοφόλια είναι να δικτυωθείτε στα 'οφ σορ' της αγοράς. Σχεδόν κάθε πολυκατοικία της Αθήνας έχει την πουτάνα της. Καθ' όλα αξιοπρεπή και αξιοσέβαστη από τους υπόλοιπους ενοίκους, που ούτε καν υποψιάζονται πόσο μεγάλη καρδιά είναι.

Ο αριθμός τηλεφώνου που θα φτάσει στα χέρια σας θα συνοδεύεται προφορικά από ένα ονοματάκι και μια αναγνωριστική ιδιότητα -- συνήθως αληθινή· 'αεροσυνοδός', 'παντρεμένη', 'αρραβωνιασμένη', 'χωρισμένη', 'τραγουδίστρια', 'γραμματεύς', 'κομμώτρια' κ.ο.κ.

Αυτές οι κυρίες ασκούν στις ελεύθερες ώρες τους ένα αφορολόγητο επιτήδευμα που ενισχύει σοβαρά την αγοραστική τους δύναμη. Απαιτείται όμως εκ μέρους σας εχεμύθεια και διακριτικότητα· μην τη δείτε αύριο στον δρόμο και τρέξετε να τη χαιρετήσετε. Το πιθανότερο είναι πως δεν θα σας γνωρίσει· ιδίως αν συνοδεύεται.

Ασφαλώς το πιο χοντρό σεξοπάζαρο γίνεται μέσω κάποιων ιλουστρασιόν περιοδικών και ορισμένων εκπομπών της τηλεόρασης.

Η νεαρή καλλονή που επιδεικνύει δημοσίως τους θησαυρούς της δουλεύει διπλά· προωθεί την όποια 'καριέρα' της και παράλληλα ανεβάζει την ταρίφα της.

Το Σαββατοκύριακο στο κότερο ή το εξοχικό του επιχειρηματία, ιδίως τα καλοκαίρια, είναι απλησίαστο για τα μεσαία βαλάντια. Βέβαια, οι 'καλεσμένες' μένουν αρκετές φορές ανέγγιχτες, καθώς ο χλιδάτος πελάτης τις θέλει απλώς για 'λεζάντα' ή γίνεται λιώμα από τις ουσίες με την παρέα του. Αν λιμπίζεστε τέτοια είδη πολυτελείας, προτιμήστε τις χειμωνιάτικες καθημερινές, που οι 'ντίβες', προκειμένου να κάθονται, κάνουν εκπτώσεις· όλο και κάποια τσάντα λείπει από τη συλλογή τους.

Τελικά μόνο μια ελάχιστη μειοψηφία από αυτά τα γυαλιστερά κορίτσια επιτυγχάνει να περάσει στο πάνθεο των ντόπιων 'σταρ' ή να ποζάρει στις κοσμικές στήλες κρεμασμένη στο μπράτσο κάποιου ευτυχούς συζύγου.

Οι πολλές χάνονται άδοξα, αφού έχουν κάνει τα γούστα και του τελευταίου λεχρίτη καμεραμάν.

Μια στις τόσες η αστυνομία, που όλα τα βλέπει, όλα τα ξέρει και όλα τα πατρονάρει διά ροπάλου, ρίχνει στα λιοντάρια κάποια ασήμαντη 'ροζ' ατζέντα με ωραίες που έχουν ξεθυμάνει προ πολλού. Τα βραδινά δελτία ειδήσεων αρπάζουν φωτιά. Στα κανάλια παρελαύνουν πρόσωπα από τον κόσμο του θεάματος και της μόδας για να υπερασπιστούν την τιμή τους.

Κανείς δεν είδε, κανείς δεν ξέρει και όλοι καταδικάζουν.

Σε αυτή τη γενικευμένη εκπόρνευση ψυχών και κορμιών ουδείς δικαιούται να αυτοεξαιρείται. Η πουτάνα είναι τόσο ένοχη ή αθώα όσο και οι πελάτες της.

Youtube Video

Ετοποθετήθη για την τρέχουσα κρίση ο κ. Πρωθυπουργός ομιλώντας στις κυρίες του κόμματός του. Και διεπίστωσε «υπερβολές, γενικεύσεις κι αφορισμούς»...

Εκανε δηλαδή κι αυτός τη «γενίκευσή» του, έριξε τους «αφορισμούς» του κι απήλθε. Να του αναγνωρίσουμε ότι απέφυγε τις «υπερβολές» -σεμνός και ταπεινός, αυτές τις χειρίζεται κατ' οικονομίαν. Οπως όταν, φέρ' ειπείν, τα 'ριχνε στους «νταβατζήδες» ή δήλωνε πως «ούτε ένα στρέμμα απ' το Ελληνικό θα γίνει τσιμέντο» -νεανικές υπερβολές. Υστερα

του 'βαλαν γνώσιν οι φύλακες

«Θα τον σκίσω» -Μάκης ο τιμητής, ευρέως γνωστός και ως Ρομπέν των Καγιέν.

«Θα τον ξεσκίσω» -Θέμος η «μαύρη τρύπα». Ο οποίος, σημειωτέον, μόλις μία μέρα πριν δήλωνε ότι «ποτέ δεν θα μιλήσει εναντίον του Μάκη, για λόγους αξιοπρέπειας»! Πριν αλέκτορα φωνήσαι.

ο Θέμος κατέδιδε τον Μάκη με ήθος δέκα κουκουλοφόρων της κατοχής για το χλιδάτο σπίτι του, τα άθλια μυαλά του, τις συνάφειές του με δεξιούς (σωώπα!) εφοπλιστές -ώς και τις εκπομπές του συνεταίρου του για τον κ. Κορκολή θυμήθηκε όψιμα ο «αλητάκος της δημοσιογραφίας» -πάντα κατά το άλλο λουλούδι, τον συγκάτοικό του στην μπανιέρα, Μάκη.

Το αλληλοκάρφωμα στο οποίον επιδίδονται με ανατριχιαστική μανία μαινάδων το ένα εναντίον του άλλου τα δύο αυτά θρασύτατα θρασίμια, αποκαλύπτει στα μάτια των πολιτών αυτό που πραγματικά είναι και ήταν: δύο ποταποί.

Ομως το ερώτημα που εγείρεται δεν αφορά αυτούς τους δύο δυστυχείς. Αφορά τους περισσότερους απ' τους Ελληνες.

Τώρα καταλαβαίνουν οι περισσότεροι απ' τους συμπολίτες μας με τι βόθρο έχουν να κάνουν; Οταν επί χρόνια αυτοί οι δύο διέσυραν πρόσωπα, συκοφαντούσαν ανθρώπους, διαπόμπευαν ζωές, λοιδορούσαν, εκβίαζαν, διαπλέκονταν, πλήθος πολιτών τούς επιβράβευαν (αν πιστέψουμε τις μετρήσεις της AGB κι αν λάβουμε υπ' όψιν τις κυκλοφορίες της εφημερίδας τους).

Αλλά ακόμα και τώρα που οι βρωμιές έχουν βγει στον αφρό της μπανιέρας, φαίνεται να υπάρχει ικανό μέγεθος συμπολιτών μας που προσπαθεί να διαλέξει ανάμεσα στις δύο κόπρους, ποια έχει... δίκιο, δηλαδή ποια βρωμάει λιγότερο.

Η ανάγκη ορισμένων κι όχι ευάριθμων να διαλέγουν πάντα ανάμεσα σε δύο κακά (και να μη στρέφονται ποτέ εναντίον και των δύο) υπήρξε η χρυσή συνταγή του ραγιά. Από τότε που η εξουσία έριξε στην πιάτσα το αξίωμα ότι

το μη χείρον βέλτιστο

ο ραγιάς διαλέγει απ' τον αέναο δικομματισμό του ποιος θα τον βλάψει λιγότερο (διαβεβαιώνοντάς τον ότι θα τον ωφελήσει περισσότερο).

Ομως αυτό το απεχθές ξεκατίνιασμα αποκαλύπτει ταυτοχρόνως και την πεμπτουσία του πολιτικού μας συστήματος -το οποίον σε συνθήκες μη κρίσης φαίνεται πιο σοβαροφανές, αλλά σοβαρό δεν είναι· ούτε στη νηνεμία ούτε στη φουρτούνα.

Και τι βλέπουμε στον πυρήνα του πολιτικού μας συστήματος;

Πρώτον: μετρίων δυνατοτήτων πολιτικούς εκ των δύο κεντρικών συγκοινωνούντων κομμάτων, έμφοβους και ψοφοδεείς μπροστά στους Δυνατούς.

Δεύτερον: Νεκρούς θεσμούς με ημιθανείς θεράποντες, ζόμπι βραδυφλεγή, ατελέσφορα -κομιστές στο αρχείο των πάντων- έναν Καιάδα που καταπίνει υποκλοπές, ομόλογα, χρηματιστήρια, τα πάντα.

Τρίτον: Δυνατούς παντοδύναμους. Καναλάρχες και Τραπεζίτες που έχουν εγκαταστήσει μιαν ολιγαρχική τηλετυραννίδα που τρέφει κι εκτρέφεται από τσατσόνια, παπαγαλάκια, αμόρφωτους, σμπίρους, δωσίλογους και πάσης φύσεως σκλάβους.

Ζούμε σε μίαν κατά φαντασίαν κοινοβουλευτική και κατά συνθήκην δημοκρατία, υπό την ξετσίπωτη τυραννία -πέστε το δικτατορία- εκείνων που κατέχουν μέσα παραγωγής και μέσα ενημέρωσης ταυτοχρόνως.

Αυτών των τύπων δημιουργήματα είναι οι δύο λούμπεν τιμητές (οίτινες δεν άφησαν αφεντικό χωρίς να το υπηρετήσουν) κι αυτών των τύπων θρίαμβος θα είναι η πτώση τους. Θρίαμβος, όχι ηθικός -σιγά! απλώς θα έχουν αποφύγει να εκχωρήσουν θέση ομοτράπεζου και συνεπώς ένα ευτραφές κομμάτι απ' την πίτα τους στους δύο πρώην λακέδες τους.

Η εξουσία, τα δύο μεγάλα κόμματα. συναλλάσσονταν με αυτά τα δύο λουλούδια -πλήθος επιφανή στελέχη τους αλλά και ποκοπίκοι συνωθούνταν στις εκπομπές τους, κάνοντας τις γλάστρες, υβριζόμενοι αν έβγαζαν κιχ, υπομένοντας (σαν γλίτσες) τον διασυρμό συναδέλφων, συντρόφων και φίλων τους- αυτοί νομιμοποιούσαν τον Μάκη να συκοφαντεί και τον Θέμο να διασύρει. Αυτοί, η Σύγκλητος των Ηλιθίων...

Και τώρα τι θα γίνει;

Τα ίδια. Η διαπλοκή θα συνεχίσει να κοπρίζει τη χώρα, άλλα λουλούδια (ή τα ίδια) θα συνεχίσουν περδόμενα παρλαπίπες, αρλούμπες, μπούρδες και μπαρούφες, κάποιοι πολίτες θα έχουν ξυπνήσει -κάτι είναι κι αυτό- για να προστεθούν κι αυτοί στη στρατιά των αηδιασμένων, ενώ η

Δημοκρατία θα συνεχίσει σκιώδης την πορεία της προς το Αρχείο...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 23.Ι.2008 stathis@enet.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/01/2008